ตอนที่ 21 ลีโอผู้ผิดหวัง

ตอนที่

21

ลีโอผู้ผิดหวัง

หลังจากเหตุการณ์การลักพาตัวและการต่อสู้ครั้งสำคัญที่จบลงด้วยความพ่ายแพ้ของ ฟรานเชสโกคฤหาสน์ตระกูลคาร์ดินัลกลับมาสู่ความสงบอีกครั้ง

แม้จะมีร่องรอยของความหวาดกลัวหลงเหลืออยู่บ้าง แต่บรรยากาศโดยรวมก็เต็มไปด้วยความผ่อนคลายและโล่งอก แพรไหมและ คริสเตียน ได้ผ่านบททดสอบที่สำคัญที่สุดของความสัมพันธ์มาแล้วและความรักของพวกเขาก็แข็งแกร่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา คริสเตียนแสดงความรักและความห่วงใยต่อแพรไหมอย่างเปิดเผยมากขึ้น

เขาแทบไม่ยอมให้เธอห่างกาย ไม่ว่าจะเป็นการใช้เวลาร่วมกันในแต่ละวัน หรือแม้แต่การหลับนอนที่คริสเตียนมักจะโอบกอดเธอไว้แน่นตลอดคืน แพรไหมเองก็ตอบรับความรู้สึกของเขาอย่างเต็มที่ เธอตกหลุมรักคริสเตียนอย่างหมดหัวใจ และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับโลกที่ซับซ้อนของเขาไปพร้อมๆ กัน

ในขณะที่ความรักของคริสเตียนและแพรไหมกำลังเบ่งบานอย่างงดงามนั้น ก็มีอีกหนึ่งหัวใจที่ต้องเก็บงำความรู้สึกผิดหวังไว้ภายใน นั่นคือลีโอ

ลีโอเฝ้ามองความสัมพันธ์ของนายกับแพรไหมมาโดยตลอด ตั้งแต่แพรไหมก้าวเข้ามาในคฤหาสน์แห่งนี้ ในฐานะองครักษ์และคนสนิทของคริสเตียน ลีโอเป็นคนแรกๆ ที่ได้เห็นความบริสุทธิ์ ความอ่อนโยน และความเข้มแข็งภายในของแพรไหม

 เขาได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวคริสเตียนเมื่อมีแพรไหมอยู่ข้างกาย จากนายผู้เย็นชาและเก็บกด คริสเตียนเริ่มแสดงความรู้สึกออกมามากขึ้น แม้จะยังคงมีมุมมืดบางอย่าง แต่ความห่วงใยที่เขามีต่อแพรไหมนั้นชัดเจนจนไม่อาจปฏิเสธได้

ในตอนแรก ลีโอเพียงแค่รู้สึกชื่นชมแพรไหมในฐานะมนุษย์คนหนึ่งที่น่าเห็นใจ ผู้หญิงที่ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความรู้สึกชื่นชมนั้นก็ค่อยๆ พัฒนาไปสู่ความรู้สึกที่ลึกซึ้งกว่านั้นโดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัว ทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับแพรไหม

 ทุกครั้งที่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอ หรือแม้แต่การที่ได้คอยปกป้องเธอจากอันตรายต่างๆ ลีโอก็รู้สึกถึงความสุขใจอย่างประหลาด เขาเคยแอบหวังลึกๆ ว่า หากโชคชะตาเป็นใจ เขาอาจจะมีโอกาสได้อยู่เคียงข้างแพรไหมในฐานะอื่นที่ไม่ใช่เพียงองครักษ์ผู้ภักดี

แต่ความหวังเหล่านั้นก็ต้องพังทลายลงในวันที่คริสเตียนแสดงความรักต่อแพรไหมอย่างชัดเจน และโดยเฉพาะในคืนที่เขาได้ยินคริสเตียนเอ่ยคำว่า "รัก" กับแพรไหมอย่างชัดถ้อยชัดคำ ลีโอรู้สึกเหมือนหัวใจของเขาถูกบีบรัดอย่างแรง เขาได้เห็นแล้วว่าความรักของทั้งสองนั้นลึกซึ้งเพียงใด และเขาก็รู้ดีว่าไม่มีที่ยืนสำหรับเขาในความสัมพันธ์นั้น

ลีโอเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง เขาไม่เคยแสดงอารมณ์ออกมาอย่างโจ่งแจ้ง ใบหน้าของเขามักจะเรียบเฉยเสมอ แต่ภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความผิดหวัง

เขาพยายามหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับความรักที่เปี่ยมล้นระหว่างคริสเตียนและแพรไหม เขาจะถอยห่างออกมาเสมอเมื่อเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกัน และจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับการทำงาน หรือการฝึกซ้อมการต่อสู้ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากความเจ็บปวดในใจ

วันหนึ่ง ลีโอได้รับคำสั่งจากคริสเตียนให้เตรียมรถ เพื่อพาแพรไหมออกไปเลือกซื้อของใช้ส่วนตัว แพรไหมต้องการที่จะปรับปรุงห้องนอนให้มีบรรยากาศที่สบายตาและเป็นส่วนตัวมากขึ้น ซึ่งคริสเตียนก็อนุญาตและมอบหมายให้ลีโอเป็นคนดูแล แพรไหมเดินลงมาจากบันไดด้วยรอยยิ้มสดใส เธอสวมชุดเดรสสีอ่อนที่ขับผิวให้ดูผุดผ่องยิ่งขึ้น

“คุณลีโอคะ พร้อมแล้วหรือยังคะ” แพรไหมถามด้วยรอยยิ้ม

ลีโอพยักหน้าเล็กน้อย “เรียบร้อยครับคุณแพรไหม” น้ำเสียงของเขายังคงนิ่งเรียบ แต่ในใจนั้นรู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นรอยยิ้มสดใสของเธอ แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้รอยยิ้มของแพรไหมดูงดงามมากยิ่งขึ้นไปอีก

คริสเตียนเดินเข้ามาจากด้านหลัง เขากอดเอวแพรไหมจากด้านหลังอย่างเป็นธรรมชาติ และจูบลงบนแก้มของเธออย่างอ่อนโยน

“ผมให้คนเตรียมบอดี้การ์ดไว้ให้คุณอีกสองคนนะ แพรไหม” คริสเตียนบอก “ระวังตัวด้วย”

แพรไหมยิ้มให้คริสเตียน “ค่ะคุณคริสเตียน”

ลีโอยืนอยู่ไม่ไกล เขามองดูภาพที่อยู่ตรงหน้า หัวใจของเขาเหมือนถูกบีบรัดอีกครั้ง ภาพความรักที่คริสเตียนแสดงออกอย่างเปิดเผยนั้นเป็นสิ่งยืนยันว่าเขาไม่มีโอกาสอีกแล้ว เขารู้สึกเหมือนเป็นคนนอกที่กำลังเฝ้ามองความสุขของคนอื่น

“ลีโอ! นายยืนอยู่ตรงนั้นทำไม” คริสเตียนเรียก “รีบพาคุณแพรไหมไปได้แล้ว”

ลีโอสะดุ้งเล็กน้อย เขาพยักหน้า “ครับนาย” ก่อนจะหันหลังเดินนำแพรไหมไปยังรถยนต์

ตลอดการเดินทาง แพรไหมพยายามพูดคุยกับลีโอ แต่ลีโอก็ตอบเพียงสั้นๆ และสุภาพ เขามักจะมองออกไปนอกหน้าต่าง หรือไม่ก็จดจ่อกับการขับรถ แพรไหมรู้สึกถึงกำแพงบางๆ ที่ลีโอสร้างขึ้นมา แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเหตุผลคืออะไร

ที่ห้างสรรพสินค้า แพรไหมเดินเลือกซื้อของด้วยความเพลิดเพลิน เธอรู้สึกดีที่ได้ออกมาจากคฤหาสน์และได้เห็นโลกภายนอกบ้าง ลีโอเดินตามหลังเธออย่างเงียบๆ คอยปกป้องเธอจากสายตาของผู้คน และคอยดูแลความปลอดภัย

ขณะที่แพรไหมกำลังเลือกซื้อผ้าม่านลายสวย ลีโอเห็นชายคนหนึ่งแอบมองแพรไหมอยู่ตลอดเวลา ใบหน้าของชายคนนั้นดูไม่น่าไว้ใจ ลีโอสัมผัสได้ถึงอันตรายบางอย่าง เขาจึงเดินเข้าไปประชิดตัวแพรไหมมากขึ้น

“คุณแพรไหมครับ เราควรไปได้แล้วครับ” ลีโอพูดเสียงต่ำ

แพรไหมหันมามองลีโอ “ทำไมคะ ยังมีของอีกหลายอย่างที่ฉันอยากดูเลยค่ะ”

“ผมรู้สึกไม่ปลอดภัยครับ” ลีโอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แพรไหมเห็นแววตาที่เคร่งเครียดของเขา เธอก็เข้าใจว่าเขากำลังจริงจัง

“ก็ได้ค่ะ” แพรไหมตอบ ก่อนจะให้พนักงานคิดเงิน

ลีโอรีบพาแพรไหมออกจากห้างสรรพสินค้าทันที เขาเดินนำแพรไหมไปยังรถยนต์ด้วยความรวดเร็ว ตลอดทางเขาคอยกวาดสายตาสำรวจไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง

เมื่อมาถึงรถยนต์ ลีโอก็รีบเปิดประตูให้แพรไหมเข้าไปนั่ง ก่อนจะรีบขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับ เขาขับรถออกไปจากห้างสรรพสินค้าทันทีด้วยความเร็วสูง

แพรไหมมองลีโอด้วยความสงสัย “คุณลีโอคะ เกิดอะไรขึ้นคะ”

ลีโอถอนหายใจ “ผมแค่รู้สึกว่ามีคนกำลังจ้องมองคุณแพรไหมครับ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นใคร แต่ผมไม่คิดว่าเขาจะมาดี”

คำพูดของลีโอทำให้แพรไหมรู้สึกขนลุก เธอรู้ว่าโลกของคริสเตียนนั้นเต็มไปด้วยอันตราย และเธอก็ยังคงเป็นเป้าหมายของใครบางคนอยู่เสมอ

เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ ลีโอรีบรายงานเรื่องนี้ให้คริสเตียนทราบทันที คริสเตียนฟังอย่างตั้งใจ ใบหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นมาทันใด

“แกจำหน้ามันได้ไหมลีโอ” คริสเตียนถามเสียงต่ำ

“ไม่ชัดเจนครับนาย เขาใส่หมวกและแว่นกันแดดครับ” ลีโอตอบ “แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นอันตรายครับ”

คริสเตียนพยักหน้า “ดี! นายจับตาดูให้ดี! ฉันไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายแพรไหมได้อีกแล้ว”

หลายวันต่อมานิคก็กลับมาที่คฤหาสน์อีกครั้งหลังจากที่เขาไปทำธุระส่วนตัวมา นิคดีใจมากที่ได้พบกับแพรไหมอีกครั้ง เขามักจะมาที่คฤหาสน์เพื่อพบกับแพรไหมบ่อยครั้ง เพราะเขาเห็นแพรไหมเป็นเหมือนพี่สาวคนหนึ่งที่เขาเคารพ และก็ยังคงมีความเป็นห่วงเธออยู่เสมอ

“พี่สะใภ้สบายดีนะครับ” นิคเอ่ยทักด้วยรอยยิ้มสดใส

แพรไหมยิ้มบางๆ “สบายดีจ้ะ นิค”

“ผมได้ยินเรื่องฟรานเชสโกแล้วนะครับ” นิคพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ผมดีใจมากที่พี่สะใภ้ปลอดภัยดี”

แพรไหมพยักหน้า “ขอบใจนะนิค ที่ช่วยฉันไว้ในวันนั้น”

นิคยิ้มกว้าง “ไม่เป็นไรครับพี่สะใภ้ ผมดีใจที่ได้ช่วย”

นิคกับแพรไหมเริ่มพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน นิคเล่าเรื่องราวตลกๆ และเรื่องราวเกี่ยวกับโลกภายนอกที่แพรไหมไม่เคยได้สัมผัส ทำให้แพรไหมหัวเราะออกมาอย่างสดใส

ลีโอซึ่งเดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์พอดี เขายืนมองดูทั้งคู่ด้วยความรู้สึกที่ปวดร้าว เขารับรู้ได้ถึงความผูกพันที่ชัดเจนระหว่างนิคกับแพรไหม ทั้งคู่ดูมีความสุขเมื่ออยู่ด้วยกัน และนั่นก็ทำให้ลีโอรู้สึกเหมือนถูกตอกย้ำว่าเขาเป็นเพียงคนนอกเสมอ

ลีโอหันหลังกลับเดินจากไปอย่างเงียบๆ เขาไม่อยากอยู่ตรงนั้นอีกต่อไป เขากลับไปที่ห้องฝึกซ้อมและเริ่มฝึกซ้อมการต่อสู้ เขาซัดหมัดเข้าใส่กระสอบทรายอย่างแรง เพื่อระบายความเจ็บปวดและความผิดหวังที่อยู่ภายในใจของเขา

คริสเตียนสังเกตเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของลีโอ เขาเห็นว่าลีโอพยายามหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับแพรไหม และมักจะใช้เวลาอยู่กับการทำงานหรือการฝึกซ้อมมากกว่าปกติ คริสเตียนเป็นคนฉลาด เขาเริ่มสงสัยในความรู้สึกที่ลีโอมีต่อแพรไหม

วันหนึ่ง คริสเตียนเดินเข้ามาในห้องฝึกซ้อม และเห็นลีโอกำลังซัดหมัดเข้าใส่กระสอบทรายอย่างบ้าคลั่ง

“นายเป็นอะไรลีโอ” คริสเตียนถามเสียงต่ำ

ลีโอหยุดมือลง เขาหันมามองคริสเตียน ใบหน้าของเขาเรียบเฉยเหมือนเช่นเคย “ไม่มีอะไรครับนาย”

คริสเตียนเดินเข้ามาใกล้ลีโอ “นายกำลังหลบหน้าแพรไหมอยู่ใช่ไหม”

ลีโอเงียบไป เขาไม่ตอบคำถามของคริสเตียน

“นายรักแพรไหมใช่ไหม” คริสเตียนถามเสียงต่ำ ดวงตาของเขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของลีโอ

ลีโอเงยหน้าขึ้นมองคริสเตียน ดวงตาของเขาแสดงออกถึงความเจ็บปวดที่ปิดไม่มิด “ผม…ผมขอโทษครับนาย”

คริสเตียนถอนหายใจ “นายไม่ต้องขอโทษ”

ลีโอเป็นคนสนิทของคริสเตียน เขารู้จักลีโอดีกว่าใครๆ ลีโอเป็นคนซื่อสัตย์และภักดี และไม่เคยคิดทรยศคริสเตียนเลย แต่ความรู้สึกที่เขามีต่อแพรไหมนั้นเป็นสิ่งที่ห้ามไม่ได้

“ผมรู้ว่าคุณรักแพรไหมครับนาย” ลีโอพูดเสียงแผ่ว “ผมไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้สึกแบบนี้”

คริสเตียนมองลีโอด้วยความเข้าใจ “ฉันรู้ว่ามันยาก แต่นายต้องยอมรับความจริง ลีโอ”

ลีโอพยักหน้าอย่างช้าๆ “ครับนาย”

คริสเตียนวางมือบนไหล่ของลีโอ “นายยังเป็นคนสำคัญของฉันเสมอ ลีโอ นายยังเป็นน้องชายของฉัน”

คำพูดของคริสเตียนทำให้ลีโอรู้สึกตื้นตันใจ เขามองคริสเตียนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความภักดีและความขอบคุณ

“ขอบคุณครับนาย” ลีโอพูดเสียงแผ่ว

หลังจากบทสนทนาในห้องฝึกซ้อม ลีโอพยายามยอมรับความจริง และก้าวข้ามความรู้สึกผิดหวังในใจ เขาถอยห่างออกมาจากแพรไหมอย่างชัดเจนมากขึ้น เขาจะทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่ แต่จะพยายามหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับแพรไหมโดยตรง และจะอยู่ห่างจากคริสเตียนและแพรไหมเมื่อทั้งคู่อยู่ด้วยกัน

แพรไหมเองก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของลีโอ เธอรู้สึกได้ว่าลีโอพยายามหลีกเลี่ยงเธอ แต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอพยายามที่จะพูดคุยกับเขา แต่ลีโอก็จะหาข้ออ้างที่จะเดินเลี่ยงไปเสมอ

ในขณะเดียวกัน นิค ก็เป็นอีกคนที่เริ่มสังเกตเห็นท่าทีของลีโอ นิคเป็นคนช่างสังเกตและมีความรู้สึกไว เขาเห็นถึงความเศร้าในดวงตาของลีโอ และความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงแพรไหม

วันหนึ่ง นิคเดินเข้าไปหาลีโอในห้องฝึกซ้อม “พี่ลีโอเป็นอะไรไปครับ” นิคถามด้วยความเป็นห่วง

“ผมเห็นพี่ดูไม่ค่อยสบายใจเลย”

ลีโอเงียบไป เขาไม่ตอบคำถามของนิค

“พี่รักพี่สะใภ้ใช่ไหมครับ” นิคถามเสียงเบา ดวงตาของเขาแสดงออกถึงความเข้าใจ

ลีโอเงยหน้าขึ้นมองนิค ดวงตาของเขาแสดงออกถึงความตกใจเล็กน้อย ก่อนจะกลับมาเรียบเฉยดังเดิม

“ฉันเป็นแค่องครักษ์ของนาย” ลีโอพูด

“ไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้สึกแบบนั้น”

นิคยิ้มบางๆ “ผมรู้ครับพี่ลีโอ แต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้หรอกครับ”

คำพูดของนิคทำให้ลีโอรู้สึกเจ็บปวด เขารู้ว่านิคเข้าใจความรู้สึกของเขาดี

“พี่ต้องยอมรับความจริงนะครับพี่ลีโอ” นิคพูดต่อ

“พี่สะใภ้รักพี่คริสเตียน และพี่คริสเตียนก็รักพี่สะใภ้”

ลีโอพยักหน้าอย่างช้าๆ “ฉันรู้”

นิคเดินเข้ามาใกล้ลีโอ “ผมเข้าใจครับพี่ลีโอ ผมเองก็เคยรู้สึกแบบพี่มาก่อน”

คำพูดของนิคทำให้ลีโอรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่านิคจะเคยรู้สึกแบบเขามาก่อน

“หมายความว่าไง” ลีโอถาม

นิคถอนหายใจ “ผมเองก็เคยชอบพี่สะใภ้มาก่อนครับ แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าเธอรักพี่คริสเตียน และผมก็ยอมรับความจริงได้แล้ว”

คำสารภาพของนิคทำให้ลีโอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย เขารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวที่ต้องเผชิญกับความรู้สึกแบบนี้

“ผมเข้าใจครับพี่ลีโอ” นิคพูดต่อ “พี่ต้องปล่อยวางนะครับ แล้วพี่จะมีความสุขมากขึ้น”

ลีโอพยักหน้าอย่างช้าๆ เขารู้ว่านิคพูดถูก เขาจะต้องปล่อยวางความรู้สึกเหล่านี้ เพื่อที่จะก้าวต่อไปได้

ลีโอเริ่มยอมรับความจริงได้มากขึ้น เขาไม่ได้เลิกรักแพรไหม แต่เขาก็ยอมรับว่าเธอไม่ใช่ของเขา และความสุขของเธอคือการอยู่กับคริสเตียน เขาตัดสินใจที่จะถอยห่างออกมา และทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่ ในฐานะองครักษ์ผู้ภักดีของตระกูลคาร์ดินัล

ในขณะที่ความรักของคริสเตียนและแพรไหมยังคงดำเนินต่อไป ลีโอก็เลือกที่จะเป็นเงาที่คอยปกป้องพวกเขาอยู่ห่างๆ เขายังคงภักดีต่อคริสเตียน และยังคงห่วงใยแพรไหมเสมอ แต่เขาจะเก็บความรู้สึกผิดหวังไว้ในใจ และเฝ้ามองความสุขของทั้งคู่จากมุมที่ไกลออกไป

ความผูกพันระหว่างลีโอและคริสเตียนก็ยังคงแน่นแฟ้นเหมือนเดิม คริสเตียนรู้ว่าลีโอเป็นคนซื่อสัตย์และไว้ใจได้ และเขาจะไม่มีวันทอดทิ้งลีโอ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างลีโอและนิคก็เริ่มดีขึ้นเช่นกัน ทั้งคู่ต่างก็เข้าใจความรู้สึกของกันและกันมากขึ้น

โลกของตระกูลคาร์ดินัลยังคงเต็มไปด้วยความท้าทายและอันตราย แต่ความรักของคริสเตียนและแพรไหมก็แข็งแกร่งพอที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่ง และในมุมหนึ่งของคฤหาสน์ ลีโอก็จะยังคงทำหน้าที่ของเขาต่อไป แม้จะต้องเก็บงำความเจ็บปวดไว้ในใจ แต่เขาก็จะยังคงเป็นเงาที่คอยปกป้องคนที่เขารักอยู่เสมอ