ตอนที่ 22 อุปสรรคจากโซเฟีย

ตอนที่

22

อุปสรรคจากโซเฟีย

หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของ แพรไหม และคริสเตียนก็แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น คริสเตียนแสดงความรักและความห่วงใยต่อแพรไหมอย่างเปิดเผย ไม่ว่าจะในที่ลับหรือในที่แจ้ง เขาไม่ลังเลที่จะสัมผัสโอบกอดเธอ หรือจูบเธอต่อหน้าคนอื่นๆ แพรไหมเองก็ตอบรับความรักของเขาอย่างเต็มหัวใจ เธอได้เรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้ากับโลกที่ซับซ้อนของคริสเตียน และเติบโตเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งขึ้นในทุกๆ วัน คฤหาสน์คาร์ดินัลกลับมาสู่ความสงบสุขอีกครั้ง แม้จะยังคงมีภัยคุกคามแฝงเร้นอยู่บ้าง แต่พวกเขาก็เชื่อมั่นว่าความรักจะช่วยให้พวกเขาผ่านพ้นทุกสิ่งไปได้

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ความรักของคริสเตียนและแพรไหมกำลังเบ่งบาน ก็ยังมี โซเฟีย ที่ยังคงไม่ยอมแพ้ เธอไม่สามารถยอมรับได้ว่าผู้หญิงธรรมดาๆ อย่างแพรไหมจะมาแย่งคริสเตียนไปจากเธอได้

 โซเฟียยังคงเชื่อมั่นว่าเธอเท่านั้นที่เหมาะสมที่จะยืนเคียงข้างคริสเตียนในฐานะภรรยาของหัวหน้าตระกูลคาร์ดินัล เธอเฝ้ารอโอกาสที่จะทำลายความสัมพันธ์ของทั้งคู่ และทำให้คริสเตียนกลับมาหาเธอให้ได้

โซเฟียเริ่มวางแผนอย่างแยบยล เธอไม่ได้ใช้ความรุนแรงหรือการคุกคามโดยตรงเหมือน ฟรานเชสโก แต่เลือกใช้เล่ห์เหลี่ยมและจิตวิทยา เพื่อสร้างความเข้าใจผิดและความบาดหมางระหว่างแพรไหมและคริสเตียน

วันหนึ่ง โซเฟียแอบเข้ามาในคฤหาสน์คาร์ดินัลในขณะที่คริสเตียนออกไปทำธุระข้างนอก เธอรู้ว่าแพรไหมมักจะใช้เวลาอยู่ในห้องสมุดเก่าแก่ของคฤหาสน์ โซเฟียเดินตรงไปยังห้องสมุดด้วยรอยยิ้มเย็นชา เธอเห็นแพรไหมกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ริมหน้าต่าง แสงแดดยามบ่ายสาดส่องเข้ามา ทำให้ภาพของแพรไหมดูสงบและงดงาม

“คุณแพรไหม” โซเฟียเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงหวานหยดย้อยที่แฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง

แพรไหมเงยหน้าขึ้นมอง โซเฟียปรากฏตัวต่อหน้าเธออีกครั้ง และครั้งนี้เธอมาอย่างไม่คาดคิด

“คุณโซเฟีย” แพรไหมกล่าวด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย

โซเฟียเดินเข้ามาใกล้แพรไหม เธอวางตัวเป็นมิตรอย่างผิดปกติ “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนคุณหรอกนะคะ แต่ฉันแค่ผ่านมาแถวนี้ ก็เลยแวะมาเยี่ยม”

แพรไหมขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอรู้สึกถึงความผิดปกติในท่าทีของโซเฟีย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

“คุณกับคริสเตียนเป็นอย่างไรบ้างคะ” โซเฟียถามด้วยรอยยิ้มที่อ่านยาก “ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของคุณทั้งคู่จะพัฒนาไปเร็วมากเลยนะคะ”

แพรไหมรู้สึกไม่สบายใจกับคำถามของโซเฟีย แต่ก็พยายามตอบอย่างใจเย็น “ก็ดีค่ะ”

“จริงเหรอคะ” โซเฟียยิ้มเยาะ “ฉันเห็นคริสเตียนเปลี่ยนไปมากเลยนะคะ ตั้งแต่มีคุณอยู่ข้างๆ ดูเหมือนเขาจะ…อ่อนโยนลงมาก”

โซเฟียเน้นคำว่า 'อ่อนโยน' ราวกับต้องการสื่อความหมายบางอย่าง

“คุณคงไม่รู้หรอกนะคะ ว่าคริสเตียนเป็นคนยังไงเมื่อก่อน” โซเฟียพูดต่อ

“เขาเป็นคนแข็งกระด้าง เย็นชา และไม่เคยแสดงความรู้สึกออกมาให้ใครเห็น ยกเว้น…ลิเดีย”

ชื่อของลิเดียทำให้แพรไหมรู้สึกเจ็บแปลบในใจ โซเฟียเห็นปฏิกิริยาของแพรไหม และยิ้มอย่างพึงพอใจ

“ลิเดียเป็นผู้หญิงคนเดียวที่สามารถทำให้คริสเตียนเปลี่ยนไปได้” โซเฟียกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ

“คุณแพรไหม…คุณรู้ใช่ไหมคะ ว่าคุณเป็นแค่เงาของลิเดีย”

คำพูดของโซเฟียเหมือนมีดกรีดลงกลางใจของแพรไหม เธอพยายามจะเข้มแข็ง แต่คำพูดเหล่านั้นก็ยังคงสร้างความเจ็บปวดให้เธอเสมอ

“คุณคงคิดว่าคริสเตียนรักคุณจริงๆ สินะคะ” โซเฟียเดินเข้ามาใกล้แพรไหมมากขึ้น

“แต่คุณรู้ไหมคะ ว่าทำไมเขาถึงได้แต่งงานกับคุณ”

แพรไหมเงยหน้าขึ้นมองโซเฟีย “ทำไมคะ”

“เพราะคุณเหมือนลิเดียมากไงคะ” โซเฟียกระซิบเสียงต่ำ

 “คุณเป็นแค่ตัวแทนของคนที่เขารัก และเขาไม่มีทางจะรักคุณได้เท่าลิเดียหรอกค่ะ”

คำพูดของโซเฟียทำให้แพรไหมรู้สึกเหมือนถูกกระชากลงสู่ก้นบึ้งของความผิดหวัง ความกลัวที่เธอเป็นเพียงเงาของลิเดียกลับมาหลอกหลอนเธออีกครั้ง

“คุณคิดผิดแล้วค่ะ” แพรไหมพยายามพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “คริสเตียนรักฉันจริงๆ”

โซเฟียหัวเราะเบาๆ “คุณแพรไหม…คุณคงยังไม่รู้จักคริสเตียนดีพอ ถ้าคุณรู้จักเขาจริงๆ คุณจะรู้ว่าเขาเป็นคนเจ้าเล่ห์และซับซ้อนแค่ไหน”

โซเฟียยื่นมือมาสัมผัสใบหน้าของแพรไหมอย่างแผ่วเบา สัมผัสของเธอทำให้แพรไหมรู้สึกขนลุก

“ฉันจะบอกความจริงให้คุณฟังนะคะ” โซเฟียกระซิบ “คริสเตียนกำลังหลอกใช้คุณ เขากำลังใช้คุณเป็นหมากในเกมบางอย่างของเขา”

แพรไหมรู้สึกสับสน เธอไม่รู้ว่าควรจะเชื่อโซเฟียหรือไม่ แต่คำพูดของโซเฟียก็ยังคงสร้างความคลางแคลงใจให้เธอ

“คุณต้องระวังตัวให้ดีนะคะคุณแพรไหม” โซเฟียกล่าวทิ้งท้ายด้วยรอยยิ้มเย็นชา “โลกของคาร์ดินัลนั้นโหดร้ายกว่าที่คุณคิด”

โซเฟียเดินจากไป ทิ้งให้แพรไหมจมอยู่กับความสับสนและความหวาดระแวง คำพูดของโซเฟียยังคงก้องอยู่ในหัวของแพรไหม เธอไม่รู้ว่าควรจะเชื่อใครดี

เมื่อคริสเตียนกลับมาถึงคฤหาสน์ เขาสังเกตเห็นว่าแพรไหมมีท่าทีแปลกไป เธอเงียบกว่าปกติ และมีแววตากังวล

“คุณเป็นอะไรไป แพรไหม” คริสเตียนถามด้วยความเป็นห่วง เขาดึงเธอเข้ามากอด

แพรไหมส่ายหน้า “เปล่าค่ะ”

คริสเตียนขมวดคิ้ว เขาไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่ายๆ “คุณโกหกผม คุณมีอะไรปิดบังผมอยู่ใช่ไหม”

แพรไหมลังเล เธอไม่รู้ว่าจะบอกเรื่องโซเฟียดีหรือไม่ แต่ในที่สุด เธอก็ตัดสินใจบอกความจริงกับคริสเตียน

“โซเฟียมาที่นี่ค่ะ” แพรไหมพูดเสียงแผ่ว “เธอมาบอกว่า…ฉันเป็นแค่เงาของลิเดีย”

คริสเตียนกำมือแน่น ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธแค้น “โซเฟียกล้าดียังไง!”

“เธอพูดว่า…คุณกำลังหลอกใช้ฉัน” แพรไหมพูดต่อ “คุณกำลังใช้ฉันเป็นหมากในเกมของคุณ”

คริสเตียนมองแพรไหม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “คุณเชื่อเธอเหรอ แพรไหม”

แพรไหมเงียบไป เธอไม่รู้จะตอบอย่างไรดี

“คุณไม่เชื่อใจผมงั้นเหรอ” คริสเตียนถามเสียงต่ำ

แพรไหมส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่ใช่ค่ะ ฉัน…ฉันแค่สับสน”

คริสเตียนถอนหายใจ “ผมรักคุณ แพรไหม ผมไม่เคยหลอกใช้คุณ ผมไม่เคยเห็นคุณเป็นแค่เงาของลิเดีย”

คริสเตียนดึงแพรไหมเข้ามากอดแน่น “เชื่อผมเถอะ แพรไหม ผมรักคุณจริงๆ”

คำพูดของคริสเตียนทำให้แพรไหมรู้สึกอุ่นใจขึ้นเล็กน้อย เธอซบหน้าลงบนอกของเขา เธอรู้ว่าคริสเตียนไม่เคยโกหกเธอ และเธอควรจะเชื่อเขามากกว่าโซเฟีย

อย่างไรก็ตาม โซเฟียก็ยังคงไม่หยุด เธอเริ่มวางแผนสร้างความเข้าใจผิดอย่างต่อเนื่อง เธอพยายามส่งข้อความนิรนามถึงแพรไหม โดยอ้างว่าเป็น "เพื่อนเก่า" ของคริสเตียน ที่ต้องการเปิดเผย "ความลับ" ของเขา ข้อความเหล่านั้นเต็มไปด้วยถ้อยคำที่ทำให้แพรไหมเกิดความสงสัยในตัวคริสเตียน เช่น การกล่าวอ้างว่าคริสเตียนเคยมีคนรักมากมายก่อนหน้าลิเดีย หรือการบอกว่าคริสเตียนเป็นคนเจ้าชู้และไม่เคยหยุดอยู่ที่ใครนานๆ

แพรไหมรู้สึกสับสนกับข้อความเหล่านั้น เธอพยายามที่จะไม่สนใจ แต่คำพูดของโซเฟียก็ยังคงก้องอยู่ในหัวของเธอเสมอ

ในขณะเดียวกัน โซเฟียก็พยายามใช้เล่ห์เหลี่ยมเข้าหาคริสเตียน เธอพยายามโทรหาเขาบ่อยๆ โดยอ้างว่ามีเรื่องสำคัญทางธุรกิจ หรือบางครั้งก็แอบมาหาเขาที่คฤหาสน์ โดยใช้ข้ออ้างต่างๆ นานา

วันหนึ่ง โซเฟียมาหาคริสเตียนที่ห้องทำงานในคฤหาสน์ แพรไหมบังเอิญเดินผ่านมาเห็นพอดี เธอเห็นโซเฟียกำลังยืนอยู่ใกล้ๆ คริสเตียน และมีท่าทีสนิทสนม

“คริสเตียนคะ ฉันดีใจมากเลยนะคะที่เราได้คุยกันแบบนี้” โซเฟียพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “ฉันคิดถึงวันเก่าๆ ของเราจังเลยค่ะ”

คริสเตียนมีสีหน้าเรียบเฉย “มีอะไรหรือเปล่าโซเฟีย”

“ฉันแค่อยากจะมาขอโทษเรื่องที่ผ่านมาค่ะ” โซเฟียพูด “ฉันรู้ว่าฉันผิด แต่ฉันก็แค่อยากให้คุณรู้ว่า…ฉันยังคงรักคุณเสมอ”

โซเฟียยื่นมือมาสัมผัสแขนของคริสเตียน คริสเตียนขยับตัวออกเล็กน้อยอย่างไม่สบายใจ

แพรไหมยืนมองอยู่ห่างๆ หัวใจของเธอเจ็บแปลบเมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า เธอไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

“ผมกับคุณไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วโซเฟีย” คริสเตียนพูดเสียงเย็นชา “กรุณากลับไปซะ”

โซเฟียยิ้มบางๆ “คริสเตียนคะ…คุณแน่ใจเหรอคะว่าคุณจะมีความสุขกับผู้หญิงคนนั้น” โซเฟียเหลือบมองแพรไหมเล็กน้อย

“คุณไม่มีสิทธิ์มาตัดสินใจแทนผม” คริสเตียนพูดเสียงแข็ง

โซเฟียถอนหายใจ “ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณต้องการแบบนั้น แต่ฉันอยากให้คุณรู้ไว้ว่า…ฉันยังคงรักคุณเสมอ และฉันจะรอคุณเสมอ”

โซเฟียเดินจากไป ทิ้งให้คริสเตียนและแพรไหมยืนอยู่กันเพียงลำพัง

แพรไหมเดินเข้าไปหาคริสเตียน “คุณโซเฟียมาทำอะไรคะ”

คริสเตียนถอนหายใจ “ไม่มีอะไรหรอก แพรไหม เธอแค่มาสร้างปัญหา”

แพรไหมมองคริสเตียนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เธอรู้ว่าคริสเตียนคงไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้

แม้ว่าคริสเตียนจะพยายามทำให้แพรไหมเชื่อใจเขา แต่แผนการของโซเฟียก็ยังคงสร้างความคลางแคลงใจให้กับแพรไหมเสมอ เธอเริ่มรู้สึกไม่มั่นคงในความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งคู่

วันหนึ่ง โซเฟียก็วางแผนที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น เธอรู้ว่าคริสเตียนมีนัดสำคัญกับนักธุรกิจคนหนึ่งในตอนเย็น ซึ่งเป็นคนที่ไม่เคยพบหน้าแพรไหมมาก่อน โซเฟียจึงแอบเข้าไปในห้องของคริสเตียนในขณะที่เขาไม่อยู่ และทิ้งจดหมายปลอมไว้บนโต๊ะทำงานของเขา

จดหมายนั้นเขียนด้วยลายมือที่เลียนแบบลายมือของคริสเตียน โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับแผนการทางธุรกิจลับๆ ที่เกี่ยวข้องกับแพรไหม ซึ่งเป็นการกล่าวอ้างว่าคริสเตียนกำลังใช้แพรไหมเป็นตัวประกันในการทำธุรกิจบางอย่าง และจะทิ้งเธอไปเมื่อภารกิจสำเร็จ

แพรไหมบังเอิญเข้ามาทำความสะอาดห้องทำงานของคริสเตียน เธอเห็นจดหมายวางอยู่บนโต๊ะทำงาน และด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอก็หยิบมันขึ้นมาอ่าน เมื่ออ่านจบ หัวใจของแพรไหมก็ร่วงหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เธอรู้สึกเหมือนถูกทรยศหักหลัง

“ไม่จริง…นี่มันไม่จริง” แพรไหมพึมพำ น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังพังทลายลง

คริสเตียนกลับมาถึงห้องทำงาน และเห็นแพรไหมกำลังยืนอ่านจดหมายอยู่ ใบหน้าของเธอซีดเผือด และดวงตาเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา

“แพรไหม! คุณอ่านอะไรน่ะ!” คริสเตียนถามด้วยความตกใจ

แพรไหมเงยหน้าขึ้นมองคริสเตียน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความผิดหวัง เธอถือจดหมายในมือที่สั่นเทา

“นี่มันอะไรคะคริสเตียน!” แพรไหมถามเสียงสั่น “คุณกำลังหลอกใช้ฉันอยู่ใช่ไหม!”

คริสเตียนรีบเดินเข้ามาหาแพรไหม เขาคว้าจดหมายจากมือเธอ และอ่านเนื้อหาในจดหมาย เมื่ออ่านจบ ใบหน้าของคริสเตียนก็เคร่งเครียดขึ้นมาทันใด เขาจำได้ว่านี่คือแผนการของโซเฟีย

“นี่มันจดหมายปลอม แพรไหม” คริสเตียนพูดเสียงแข็ง “โซเฟียเป็นคนทำ”

แพรไหมไม่เชื่อคำพูดของคริสเตียน “คุณจะแก้ตัวอะไรอีกคะ! นี่มันลายมือของคุณชัดๆ!”

คริสเตียนพยายามอธิบาย “เชื่อผมเถอะ แพรไหม ผมไม่เคยคิดที่จะหลอกใช้คุณ”

แต่แพรไหมก็ยังคงไม่เชื่อ เธอรู้สึกเจ็บปวดมากเกินกว่าที่จะฟังเหตุผลใดๆ ได้

“ฉันเชื่อคุณไม่ได้อีกแล้วค่ะคริสเตียน” แพรไหมพูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความรวดร้าว “คุณมันคนหลอกลวง!”

แพรไหมวิ่งออกจากห้องทำงานไปทันที ทิ้งให้คริสเตียนยืนอยู่คนเดียว เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่แพรไหมไม่เชื่อใจเขา

คริสเตียนรีบออกตามหาแพรไหม เขาเดินไปทั่วคฤหาสน์ แต่ก็หาเธอไม่พบ ในที่สุด เขาก็เดินไปที่เรือนกระจก สถานที่โปรดของแพรไหม และเขาก็เห็นเธออยู่ที่นั่น เธอกำลังนั่งอยู่บนพื้น และร้องไห้อย่างหนัก

คริสเตียนเดินเข้าไปหาแพรไหมอย่างช้าๆ เขาคุกเข่าลงข้างๆ เธอ

“แพรไหม…ฟังผมก่อน” คริสเตียนพูดเสียงแผ่ว “ผมไม่ได้หลอกคุณ ผมรักคุณจริงๆ”

แพรไหมเงยหน้าขึ้นมองคริสเตียน ดวงตาของเธอแดงก่ำ “ฉันจะเชื่อคุณได้ยังไงคะ ในเมื่อหลักฐานมันชัดเจนขนาดนี้”

คริสเตียนถอนหายใจ “ผมรู้ว่ามันยากที่จะเชื่อ แต่ผมขอสาบานด้วยชีวิตว่าผมไม่เคยคิดที่จะทำร้ายคุณ”

คริสเตียนเล่าเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับโซเฟีย และแผนการของเธอที่ต้องการสร้างความเข้าใจผิดระหว่างพวกเขาทั้งคู่ เขาอธิบายว่าโซเฟียเป็นคนเจ้าเล่ห์และร้ายกาจเพียงใด และเธอจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขา

แพรไหมฟังคริสเตียนอย่างตั้งใจ เธอเห็นแววตาที่จริงใจของเขา และน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน

“ผมรักคุณ แพรไหม” คริสเตียนพูดเสียงสั่น “ผมไม่อาจเสียคุณไปได้จริงๆ”

คำพูดของคริสเตียนทำให้แพรไหมรู้สึกตื้นตันใจ เธอรู้ว่าเขาพูดความจริง และเธอควรจะเชื่อเขามากกว่าโซเฟีย

แพรไหมโผเข้ากอดคริสเตียนแน่น น้ำตาไหลอาบแก้ม “ฉันขอโทษค่ะคริสเตียน ฉันขอโทษที่ฉันไม่เชื่อใจคุณ”

คริสเตียนกอดแพรไหมแน่นขึ้น “ไม่เป็นไร แพรไหม ผมเข้าใจ”

หลังจากเหตุการณ์ในเรือนกระจก คริสเตียนตัดสินใจที่จะจัดการกับโซเฟียอย่างเด็ดขาด เขาไม่ยอมให้ใครมาทำลายความรักของเขากับแพรไหมได้อีกแล้ว คริสเตียนสั่งลูกน้องให้จับตาดูโซเฟียอย่างใกล้ชิด และรวบรวมหลักฐานทั้งหมดเพื่อที่จะจัดการกับเธอ

ในขณะเดียวกัน ความผูกพันระหว่างแพรไหมและคริสเตียนก็ยิ่งแน่นแฟ้นขึ้นไปอีก พวกเขาได้ผ่านบททดสอบที่สำคัญ และได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าความรักของพวกเขานั้นแข็งแกร่งเพียงใด แพรไหมเรียนรู้ที่จะเชื่อใจคริสเตียนอย่างหมดใจ และคริสเตียนก็แสดงความรักและความห่วงใยต่อแพรไหมอย่างสม่ำเสมอ

อุปสรรคจากโซเฟียยังคงอยู่ แต่แพรไหมและคริสเตียนก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมันไปพร้อมๆ กัน เพราะพวกเขามีความรักเป็นเครื่องนำทาง และความผูกพันที่ชัดเจนนี้จะทำให้พวกเขาผ่านพ้นทุกสิ่งไปได้