LOGINหลังจากที่มธุสรขับรถออกไป ปุณณภพก็ยังคงยืนงงอยู่ริมถนน ราวกับถูกทิ้งไว้บนดาวเคราะห์ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตหลงเหลืออยู่ เขาพยายามปัดฝุ่นออกจากเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อน และพลางมองมอเตอร์ไซค์ของนายแย้มที่ล้มตะแคงอยู่บนพื้นถนนด้วยความรู้สึกผิด
“แย่แล้ว! มอเตอร์ไซค์พี่แย้ม! เอาไงดีวะเนี่ย!” ปุณณภพอุทานเสียงดัง ก่อนจะรีบเข้าไปพยุงมอเตอร์ไซค์ขึ้นมา
“โธ่เว้ย!!” ปุณณภพบ่นพึมพำ เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะโทรบอกให้นายแย้มให้มาเอามอเตอร์ไซค์ของตัวเองกลับบ้านโดยบอกว่าค่าใช้ในการซ่อมเขาจะเป็นคนออกให้ทั้งหมด ปุณณภพตัดสินใจโบกแท็กซี่ที่วิ่งผ่านไปมาเพื่อเดินทางไปยังที่ทำงานต่อ
มธุสรเดินเข้ามาในห้องประชุมด้วยท่าทางสง่างาม ก่อนจะเดินมานั่งเคียงข้างบิดาของเธอที่รออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว เวลาผ่านไปสักระยะหญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาหรูบนข้อมือบางของเธอ ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด เธอมาถึงก่อนเวลานัดหมายเสียอีก แต่กลับไม่มีวี่แววของการประชุมที่จะเริ่มขึ้นเลยแม้แต่น้อย
“คุณพ่อคะ ทำไมท่านประธานถึงยังไม่มาประชุมอีกคะ” มธุสรเอ่ยถามบิดาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเล็กน้อย
“ใจเย็น ๆ สิน้ำหวาน บางทีคุณรังสิมันต์อาจจะติดธุระด่วนอยู่ก็ได้” คุณชลธีร์บิดาของมธุสรรีบเอ่ยกับบุตรสาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
มธุสรขมวดคิ้ว เธอไม่ชอบการรอคอย และการที่เธอเป็นคนตรงต่อเวลา เธอก็ไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบเธอแบบนี้
“นี่มันก็เลยเวลาประชุมไปตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะคะคุณพ่อ” มธุสรพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ในขณะที่บิดายังคงใจเย็นอยู่
“ใจเย็น ๆ ก่อนสิ น้ำหวาน” บิดารีบพูดให้อารมณ์ใจร้อนของลูกสาวเย็นลง
ในขณะที่มธุสรกำลังจะเอ่ยถามอะไรบางอย่างกับผู้เป็นบิดา เลขาฯ ของคุณรังสิมันต์ก็เดินเข้ามาในห้องประชุมด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน เธอก้มหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดูเกรงใจและรู้สึกผิด
“คุณชลธีร์คะ ท่านประธานฝากมาเรียนว่า มีเหตุจำเป็นที่ยังไม่สามารถเปิดการประชุมในตอนนี้ได้ค่ะ”
“เกิดอะไรขึ้นครับ คุณลลิตา” ชลธีร์ถามขึ้น
“ท่านประธานกำลังรอคุณปุณณภพ บุตรชายที่จะเข้าร่วมการประชุมและรับตำแหน่งซีอีโอคนใหม่อยู่ค่ะ แต่เผอิญว่าเกิดปัญหานิดหน่อย ทำให้คุณปุณณภพมาช้ากว่ากำหนดค่ะ”
มธุสรถึงกับพูดไม่ออก เธออุตส่าห์รีบมาประชุมจนเกิดอุบัติเหตุ แต่กลับต้องมาเสียเวลารอคอยซีอีโอคนใหม่ที่ไม่มีความรับผิดชอบ เธอรู้สึกว่าการกระทำของซีอีโอคนใหม่เป็นการไม่ให้เกียรติบิดาของเธอที่เป็นถึงบอร์ดบริหาร
“นี่มันหมายความว่ายังไงกันคะคุณพ่อ!” มธุสรโวยวายเสียงดัง ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความโกรธ เพราะอุตส่าห์ยกเลิกนัดไปเที่ยวกับแฟนหนุ่มไฮโซ เพื่อหวังจะมาประชุมสำคัญกับหุ้นส่วนรายใหญ่อย่างคุณรังสิมันต์ แต่เขากลับเลื่อนประชุมเพียงเพราะรอลูกชาย
ชลธีร์พามธุสรกลับมายังห้องทำงานส่วนตัวของเขา บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความอึดอัด มธุสรเดินวนไปวนมาด้วยความหงุดหงิด ใบหน้าสวยบึ้งตึง ดวงตาคู่คมเปล่งประกายความไม่พอใจ
“หนูอุตส่าห์เลื่อนนัดไปเที่ยวกับพี่มิกซ์” มธุสรเอ่ยเสียงสั่นน้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง การกระทำของประธานใหญ่เป็นการไม่ให้เกียรติบอร์ดบริหารอย่างบิดาของเธออย่างร้ายแรง ชลธีร์ถอนหายใจยาว พยายามปลอบโยนบุตรสาว
“เอาเถอะน้ำหวาน ยังไงคุณภพกับคุณรังสิมันต์เขาก็เป็นพ่อลูกกัน”
“พ่อลูกแล้วไงคะ! ไปเรียนตั้งเมืองนอกเมืองนา แต่ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย!” มธุสรตอกกลับ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมบิดาของเธอถึงยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
“บางทีคุณภพเค้าอาจจะมีธุระเร่งด่วนก็ได้ หนูต้องหัดใจกว้างหน่อยละลูก” ชลธีร์เอ่ยเสียงอ่อนโยน และพยายามหาเหตุผลมาอธิบายให้บุตรสาวเข้าใจ
“ธุระอะไรกันคะ! ถึงทำให้คนอื่นต้องรอขนาดนี้!” มธุสรยังคงไม่คลายความโกรธ
“คุณพ่อก็เป็นถึงบอร์ดบริหาร ทำไมต้องยอมให้คุณอารังสิมันต์เอาลูกชายมาเป็นซีอีโอด้วยล่ะ!” ชลธีร์ตรงเข้าไป ลูบศีรษะบุตรสาวเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเรียบ
“น้ำหวานต้องรู้จักให้โอกาสคุณภพเค้าแสดงความสามารถ ดีไม่ดียังไงค่อยว่ากัน อีกอย่างคุณรังสิมันต์ก็จะให้ตำแหน่งของลูกในการเป็นหัวหน้าโครงงานใหญ่ๆ ด้วยนะ” ผู้เป็นบิดารีบบอกทำให้บุตรสาวใจชื้นขึ้นมาบ้าง
น้ำหวานเงยหน้าขึ้นมองบิดา แต่ดวงตาคู่สวยยังคงฉายแววไม่พอใจอยู่ ชลธีร์ยิ้มขึ้น
“เอาน่าลูก เรื่องนี้มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเอง หนูอย่าใส่ใจเลยนะ”
“แต่หวานไม่ชอบที่ลูกชายของคุณคุณอารังสิมันต์ทำแบบนี้” น้ำหวานยังคงยืนกราน
“ลูกชายเค้าไม่มีความรับผิดชอบตั้งแต่วันแรกที่รับตำแหน่ง มันใช้ไม่ได้เลยนะคะ”
“เอาเถอะลูก” ชลธีร์ถอนหายใจ
“เค้าอาจจะมีธุระเร่งด่วนจริงๆ ก็ได้ อีกหน่อยน้ำหวานต้องร่วมงานกับคุณภพเขา พ่อว่าอย่ามาโกรธหรือตั้งแง่กับเขานักเลย”
“แต่...” มธุสรยังคงอยากจะแย้ง แต่เมื่อเห็นสายตาของบิดา เธอจึงเงียบไป
“เชื่อพ่อเถอะนะ...น้ำหวาน” ชลธีร์เอ่ยเสียงอ่อนโยน
“ถ้าหนูเชื่อพ่อแล้วทุกอย่างจะดีเอง” ชลธีร์เข้าใจว่าถ้าลูกสาวได้เจอหน้าปุณณภพเธอจะไม่พูดแบบนี้ เพราะเขาทั้งหล่อ ทั้งดูดี เหมาะสมกับบุตรสาวทุกอย่าง ไม่เหมือนกับนายมิกซ์ไฮโซจอมปลอมคนนั้นที่ดีแต่โอ้อวด
หญิงสาวถอนหายใจ เธอรู้ว่าบิดาของเธอหวังดี
“ก็ได้ค่ะคุณพ่อ” มธุสรเอ่ยเสียงเบา
“แต่ห้ามมีครั้งต่อไปเด็ดขาด ไม่งั้นน้ำหวานไม่ยอมแน่ ๆ “
“ดีมากลูก” ชลธีร์ยิ้ม
“พ่อรู้ว่าลูกเป็นคนเก่งและมีความสามารถ พ่อเชื่อว่าลูกจะทำงานร่วมกับคุณภพได้ดี” ชลธีร์พูดเสริม
น้ำหวานพยักหน้า เธอชักอยากจะเห็นลูกชายของท่านประธานรังสิมันต์ซะแล้วสิ ว่าจะเก่งสักแค่ไหน
ตอนที่ 19 ห้องเชือดสาวไฮโซ NCปุณณภพขยับกายท่อนล่างของตัวเองที่หุ้มด้วยถุงยางเรียบร้อยแล้วเข้ามาจ่อประชิดที่ประตูชัยเพื่อเตรียมตัวจะปลดปล่อย....“คุณมันเจ้าเล่ห์ คุณหลอกฉัน!” เธอตะโกนลั่น และเอามือสองดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของปุณณภพเอาไว้ จนรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของเขา และรู้ว่าเธอไม่มีทางหนีพ้น ปุณณภพอมยิ้มและหญิงสาวด้วยสายตาอันเร่าร้อน“คุณทำให้ผมอยากได้ตัวคุณ แต่งตัวมาทานข้าวกับผมแบบนั้นใครจะอดใจไหว ยอมรับมาเถอะว่าคุณอ่อยผม เพราะคุณก็ชอบผม” เขาพูดและพลางจับอาวุธร้ายอันยาวใหญ่ถูไถกลีบกุหลาบงามจนมันยับยู่ยี่ไปตามแรง เพื่อให้หัวบานหยักของตนเองได้รับความชุ่มชื้นอย่างทั่วถึง... ก่อนจะยัดมันเข้าไปหาความสุขด้านใน ดุ้นเอ็นอันแข็งเกร็งเมื่อได้ที่แล้ว ก็เล็งตรงไปยังร่องสวาท เอวสอบอัดกระแทกเข้าไปโดยไม่ต้องใช้มือช่วยจับจ่อ มธุสรลืมตามองหน้าปุณณภพ ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและชิงชังสิ้นเสียงทุ้ม ซีอีโอหนุ่มก็กดสะโพก เสียบส่งอาวุธเข้าไปภายในอย่างรุนแรง....จนรู้สึกแน่นไปทั่วทั้งลำก่อนจะปล่อยให้แท่งเอ็นร้อนเบียดครูดข้างในร่องสวาทของหญิง ที่เต็มไปด้วยน้ำเมือกลื่นใสๆ ซึ่งมันพอจะช่ว
ตอนที่ 18 หลงกลคนเจ้าเล่ห์ NC“เสร็จพร้อมกัน คุณต้องยอมให้ผมหลั่งในนะ แล้วคุณไม่กลัวท้องเหรอครับ” เขาหยุดพร้อมกันเอ่ยถามขึ้น ก่อนจะถอดถอนตัวตนออกมา“กลัวคะ คุณเอามาหลั่งข้างนอกนะคะ”“งั้น..ไม่ต้องกลัวครับ..ผมมีถุงยาง”“แล้วก็ไม่บอกแต่แรก งั้นคุณก็รีบใส่สิคะ”“ใกล้แตกก่อนสิครับ ใส่ตอนนี้มันก็ไม่เสววววสิ”“เสววว!!! หรือเสียยว..คะ”“เสียวนั่นแหละครับ แต่เอาไว้ใช้กับคนน่ารักอย่างคุณ” จากนั้นปุณณภพก็เปลี่ยนใจและพลางเอาถุงยางขึ้นมาฉีกถุงเพื่อสวมใส่มัน“คุณนี่ก็อารมณ์ขันดีนะคะ”“ผมมีความสุขเหลือเกิน” เขากระซิบบอก มธุสรไม่ตอบ เธอเพียงแค่ชุกหน้าเข้าหาอกแกร่งของเขาปุณณภพโอบกอดร่างบางเอาไว้แน่นด้วยความรักใคร่ ก่อนจะสลับที่ให้มธุสรค่อยๆ ล้มตัวลงนอนหงาย ......จากนั้นเขาก็จับมือเรียวบางทั้งสองข้างของเธอยกขึ้นเหนือหัว เขาใช้มือซ้ายข้างเดียว รวบมือทั้งสองไว้ มืออีกข้างลูบไล้ไปตามร่างกายของมธุสรอย่างกดดัน“คุณจะทำอะไรคะ”“เล้าโลมให้คุณใหม่สิครับ” สิ้นเสียงทุ้มที่เอ่ยตอบปุณณภพก็ค่อย ๆ จูบไล้ ไปตามท้องแขน มธุสรตัวสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัวและปั่นป่วนในอารมณ์อีกครั้งซีอีโอหนุ่มจูบไล้ตามเนื้อราบลื่นเนีย
ตอนที่ 17 สาวไฮโซกับซีอีโอพันธ์หื่น NCแล้วในที่สุดมธุสรก็ยอมดูดกลืนแท่งรักของเขาอย่างตั้งใจ เธอรู้สึกถึงความใหญ่โตที่กำลังขยายตัวอยู่ในโพรงปาก มันทั้งน่ากลัวและน่าตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน“อ่าห์!!... น้ำหวานจ๋า... สุดยอดไปเลย” ปุณณภพครางเสียงต่ำ เขาประคองศีรษะของเธอเอาไว้แน่นเมื่อใกล้ถึงจุดสูงสุด ก่อนจะปล่อยให้เธอปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่เมื่อพยายามอดทนอดกลั้นได้เป็นผลสำเร็จ“ซี๊ดดดส์...อ่าร์...ที่รัก คุณเก่งเหลือเกิน” ปุณณภพเอ่ยชมด้วยเสียงแหบพร่า เมื่อมธุสรดูดกลืนแท่งรักของเขาจนแทบทนไม่ไหว“.....” หญิงสาวเงยหน้าส่งสายตารับรู้ เธอรู้สึกถึงความร้อนรุ่มที่กำลังแผ่ซ่านไปทั่วร่าง แววตาของเธอกำลังสั่นระริกด้วยความปรารถนาที่ยากจะต้านทาน ในขณะที่ริมฝีปาก ครอบครองแท่งรักร้อนผ่าวราวกับกลัวว่ามันจะแตกสลายเธอเริ่มปรนเปรอเขาด้วยท่วงท่าที่ชำนาญ ลิ้นเล็กๆ ตวัดโลมเลียไปทั่วทุกซอกมุม สร้างความปั่นป่วนในกายแกร่งจนยากจะทานทน มธุสรดูดกลืนแท่งรักของเขาอย่างตั้งใจ ราวกับกำลังดื่มด่ำน้ำทิพย์อันโอชะ เสียงทุ้มครางต่ำดังระงม “อ่าห์!!!... น้ำหวานจ๋า... สุดยอดไปเลย” ปุณณภพครางเสียงต่ำ เขาประคองศีรษะของเธอเอาไว้แน
ตอนที่ 16 บ่วงปรารถนา NCซีอีโอหนุ่มเห็นช่องทางเมื่อหญิงสาวอ่อนระทวยลงจึงค่อยๆ สอดลิ้นหนาเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ก่อนจะตวัดเลียรุกเร้าเรียวลิ้นเล็กจนมธุสรหายใจแรงด้วยอารมณ์ที่ถูกปลุกปั่น สติอันน้อยนิดของเธอกระเจิดกระเจิงและเริ่มต้นตวัดเรียวลิ้นเล็กเกี่ยวพันตอบรับเขาตามสัญชาตญาณ“อื้มมมม... .” หญิิงสาวพยายามผลักไสเขา แต่แรงของเธอกลับน้อยนิดเมื่อเทียบกับแรงของเขาและความร้อนรุ่มในร่างกายของเธอ“ยอมผมเถอะ...น้ำหวานจ๋า คุณต้องให้ผมช่วย” ปุณณภพผละออกก่อนจะกระซิบเสียงแหบพร่า จากนั้นก็เริ่มบดขยี้ริมฝีปากเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆมธุสรหายใจหอบถี่ เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกไฟแผดเผา ความร้อนรุ่มแล่นพล่านไปทั่วร่าง เธอพยายามฝืนอารมณ์ของตัวเองเพื่อไม่ให้ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา แต่สัมผัสของเขามันช่างเย้ายวนเกินกว่าที่ร่างกายของเธอจะต้านทาน“ไม่... อย่าทำแบบนี้เลย” มธุสรพยายามพูด แต่เสียงของเธอสั่นเครือ“ยอมเป็นของผมเถอะ..แล้วคุณจะไม่ทรมานแบบนี้..” ปุณณภพกระซิบ ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงมาซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนของเธอและไล่ลงมาเรื่อย ๆ จนมาถึงหน้าท้องแบบราบแล้วเลื่อนจีสตริงของสีสวยของเธอออก หญิงสาวพยายามเอามือดึงเอาไว้
ตอนที่ 15 กับดักตัณหา NCหญิงสาวก้าวลงจากรถและเดินตามซีอีโอหนุ่มขึ้นคอนโดไปด้วยรู้สึกสับสนและไม่รู้ว่าจะเชื่อใจเขาได้มากแค่ไหน มธุสรรู้เพียงแค่ว่าเธอไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อปุณณภพได้ ซึ่งเธอต้องตัดสินใจตอนนั้นเวลานั้น และเธอก็ตัดสินใจไปแล้ว“ต่อไปนี้คุณเป็นแฟนผมแล้วนะ” ปุณณภพเอ่ยขึ้นด้วยเสียงอ่อนโยน เมื่อพาหญิงสาวเดินเข้าลิฟต์แล้วตรงไปยังชั้นของตัวเอง“...” มธุสรพูดไม่ออก เหตุการณ์มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเธอทำอะไรไม่ถูกปุณณภพยิ้มกว้าง เขาเข้าใจว่าตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไร และหากถ้าเขาไม่กดดันเธอ เธอก็จะไม่กล้าหักดิบเช่นนี้เหมือนกันมธุสรเดินตามปุณณภพเข้าไปในห้องของเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรง เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเดินเข้าสู่โลกอีกใบ โลกที่เธอไม่คุ้นเคยและไม่แน่ใจว่าจะรับมือกับมันได้หรือไม่หญิงสาวรู้สึกสับสนและวุ่นวายกับความรู้สึกของตัวเอง เธอรู้ว่าการกระทำของเธอในวันนี้มันไม่ถูกต้องสักเท่าไหร่ เธอไม่ควรทิ้งแฟนของตัวเองแบบไม่มีเหตุผลเช่นนี้ มธุสรรู้สึกถึงความหลงใหลในตัวซีอีโอหนุ่มราวกับเธอถูกเขาเป่ามนต์หรือเสกคาถาใส่ เธอรู้สึกว่าตนเองหลงใหลเขามากเหลือเกิน ทุกอย่างโดยร
ตอนที่ 14 ใจมันเซ“ขอบคุณมากนะครับ ที่วันนี้คุณยอมมากับผม” เขากล่าวมธุสรหน้าแดงเล็กน้อย เธอไม่รู้จะตอบอะไรปุณณภพยื่นมือมาจับมือของมธุสร เธอลังเลเล็กน้อย แต่เธอก็ยอมให้เขาจับมือ“ผมอยากจะขอโทษคุณสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น” ปุณณภพกล่าว“ฉันผิดเองค่ะ..ที่ขับรถชนคุณ ต้องขอโทษด้วยนะคะ” หญิงสาวแสดงออกถึงความสำนึกผิดในแววตาของเธอชายหนุ่มรีบประคองร่างบางให้มาอยู่ตรงหน้าเขา แล้วเอ่ยขึ้น“แค่คำขอโทษมันยังไม่พอหรอกครับ” น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยกระซิบขึ้นอย่างแผ่วเบา ดวงตาคมกริบจับจ้องใบหน้าสวยหวานที่กำลังแดงระเรื่อราวกับต้องมนตร์สะกด มธุสรไม่อาจเอื้อนเอ่ยคำใด ๆ ออกมาชายหนุ่มคลี่ยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน เขาเข้าใจดีว่าเธอต้องการเวลา เพื่อเรียบเรียงความรู้สึกที่สับสนวุ่นวายในใจ เขาจึงไม่เร่งเร้าหรือกดดัน เพียงแต่รอคอยด้วยความอดทนและเข้าใจ สิ้นเสียงทุ้มเขาก็จูบหน้าผากของเธอเบาๆ ก่อนจะก้มลงจูบเป็นการยกโทษให้เธอ มธุสรตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยินยอมให้เจ้านายของเธอจูบ จูบของซีอีโอหนุ่มอ่อนโยนและหวานซึ้ง มธุสรเริ่มรู้สึกถึงความปรารถนาที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจของเธอเมื่อผละจูบออก ปุณณภพก็มองมธุสรด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยค







