Mag-log inShare
บทที่ 5 ปฏิบัติการแปลงโฉมดารินให้กลายเป็นสาวมั่น
Huling Na-update:
2025-12-05 20:19:05กริ้ง!
เสียงกริ่งดังขึ้นอีกครั้งที่ประตูบ้านหรูหราสไตล์คลาสสิก หน้าบ้านมีเหล่าสาวประเภทสองที่รูปร่างกำยำแต่ใจเป็นหญิงสองคน และลูกน้องสาวอีกหกคนยืนเรียงกันเป็นแถว สีหน้าบ่งบอกถึงความตื่นเต้นและสงสัยในงานที่ได้รับ “เจ้ เรามาแต่งให้ใครกันเนี่ย ขนกันมาเยอะขนาดนี้ จ้างแต่งหน้ากี่คนกันนะ” เจน ลูกน้องคนสนิทของเจ้หยาดเอ่ยขึ้นเสียงเบา ดวงตาเป็นประกาย ตื่นเต้นเมื่อคิดถึงค่าจ้างที่ได้รับ ซึ่งมากกว่าทำงานทั้งเดือนเสียอีก “จุ๊ ๆ ฟังนะพวกเธอ ห้ามแพร่งพรายอะไรไปเด็ดขาด งานนี้มันความลับของตระกูลเขา ถ้าพูดมากระวังตายไม่มีศพนะ” เจ้หยาดบอกอย่างจริงจัง น้ำเสียงนิ่ง แต่ทว่ามีประกายความขบขันในแววตา แอบปรายตาไปทางลูลู่ เพื่อนซี้หุ้นส่วนร้านที่ยืนอยู่ ข้าง ๆ “เอ้า! อีเจ้นี่หมายความว่าไง ว่าฉันปากหมางั้นเหรอ!!! แหม ยุ่งหน่อยก็ตายไม่มีศพเหมือนกันทั้งนั้นแหละ” ลูลู่รีบตอบพลางจีบปากจีบคอ หันมองเพื่อนรักแบบประชดประชัน “อ้าวอีลูลู่!” “ว่าไงล่ะ อีเจ้!” สองสาวประเภทสองเริ่มโต้เถียงกันเสียงดังอย่างที่ทำให้ลูกน้องพากันถอนหายใจไปตาม ๆ กัน ก็เรื่องปากนี่แหละที่ทำให้ทั้งคู่เป็นเพื่อนซี้กันมาได้ “เจ้ ๆ ค่ะ หยุดกัดกันก่อนค่ะ ดูนั่นสิ มีคนมาเปิดประตูแล้ว” เสียงของเจนเตือนทุกคนให้เงียบลง เมื่อเห็นแม่บ้านอายุราว 40 ปี กำลังเดินมาเปิดประตูรั้วให้ แม่บ้านผู้มีท่าทางสงบเสงี่ยมส่งยิ้มจาง ๆ ให้ “สวัสดีค่ะ รบกวนแนะนำตัวก่อนเข้าบ้านนะคะ หรือถ้ามีบัตรเชิญจากคุณหญิงก็แสดงออกมาได้ค่ะ” “โห เจ้ ขนาดแม่บ้านยังดูเป็นผู้ดีเลย” เจนกระซิบเบา ๆ “ชู่ว์ อย่าพูดดัง มาทำงานนะ ระวังมารยาทด้วย” ลูลู่เตือนด้วยสีหน้าจริงจังจนเจนต้องพยักหน้ารับ เจ้หยาดก้าวเข้ามาแนะนำตัว “สวัสดีค่ะ ฉันเจ้หยาดค่ะ จากร้าน Y&L Makeup ได้รับการติดต่อจากคุณทิพย์ให้มาแต่งหน้าให้คนที่นี่น่ะค่ะ ไม่ทราบว่ามาถูกหรือเปล่าคะ แหะ ๆ” แม่บ้านยิ้มอย่างสุภาพ “มาถูกค่ะ ตามดิฉันมาเลย คุณหญิงรออยู่ด้านใน” เจ้หยาดพยักหน้าเรียกลูกน้อง “ไป เด็ก ๆ ตามเจ้มา” “ค่ะเจ้!!” เสียงตอบรับดังอย่างพร้อมเพรียง ก่อนที่เจ้หยาด ลูลู่ และทีมงานทั้งหมดจะเดินตามแม่บ้านเข้ามายังบ้านของตระกูลไพศาล ไม่นานนัก เจ้หยาด เจ้ลูลู่ และลูกน้องก็ถูกพามายังห้องรับแขกหรูหราของบ้านตระกูลไพศาล สายตาของเจ้หยาดมองไปรอบ ๆ ห้องตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีเข้มให้ความรู้สึกสง่าและขรึม ใจกลางห้องมีหญิงในชุดสูทกระโปรงสีดำยืนอยู่ เธอคือคุณทิพย์ ผู้ที่ติดต่อพวกเขาไว้ ขณะเดียวกันบนโซฟา คุณหญิงลดา ผู้นั่งไขว่ห้างถือถ้วยชาจิบอยู่ ใบหน้าที่แฝงด้วยความมีอายุบ่งบอกถึงความสง่างามและฐานะทางสังคม เจ้หยาดไม่รอช้า รีบเข้าไปกล่าวทักทายด้วยความนอบน้อม “คุณทิพย์ สวัสดีค่ะ แล้วก็สวัสดีค่ะคุณหญิงลดา แหม ตัวจริงยังสาวและสวยอยู่เลยนะคะเนี่ย” คำชมทำให้คุณหญิงลดาผู้มีสีหน้านิ่งเฉยเผยรอยยิ้มเล็กน้อย ก่อนเจ้หยาดจะหันไปมองเด็กสาวสองคนที่ยืนอยู่ไม่ไกล “สวัสดีคุณหนูทั้งสองค่ะ คุณหนูไอริน กับไอด้าใช่ไหมคะ? สวยเหมือนคุณแม่เลยค่ะ” คุณหญิงลดาหันมาทางเจ้หยาดพร้อมเอ่ยถาม “เธอเองก็คิดว่านี่คือไอด้าหรือ?” เจ้หยาดมองอย่างงุนงงแต่ยังพยายามประคองรอยยิ้ม “ค่ะ ก็นี่คุณหนูไอด้าไม่ใช่หรือคะ? แต่เอ…ดูไปดูมาก็แปลกนะคะ ดูเหมือนจะขี้อายกว่าที่เคยเห็นในสื่อเสียอีก แหะ ๆ” คุณหญิงลดาวางถ้วยชาลงและผายมือให้เจ้หยาดนั่งลงตรงข้าม ก่อนจะหันไปทางคุณทิพย์ “ทิพย์ เธอได้บอกรายละเอียดงานกับร้านแต่งหน้าไปบ้างหรือยัง?” ทิพย์ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนตอบ “ยังค่ะคุณหญิง บอกแค่ให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ” คุณหญิงลดาหันมาทางเจ้หยาดและทีมงาน “ฉันจะบอกรายละเอียดสั้น ๆ ให้พวกเธอได้เข้าใจงานที่ต้องทำกันก่อน เรื่องนี้ต้องเป็นความลับ และหากมีใครทำให้หลุดรอดออกไปล่ะก็ พวกเธอเตรียมตกงานได้เลย” เจ้หยาดพยักหน้า ยืนยันความลับเป็นมั่นเหมาะ “รับรองได้ค่ะคุณหญิง เด็ก ๆ ของฉันไว้ใจได้ทุกคน เราทำงานด้วยกันมาเป็นสิบปีแล้วค่ะ” คุณหญิงลดาพยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนแนะนำคนที่นั่งอยู่ “นี่คือไอริน ลูกสาวคนกลางของฉัน และดาริน ฝาแฝดของไอด้า” คำพูดนั้นทำให้เจ้หยาดกับลูลู่ถึงกับอ้าปากค้าง เธอรู้เพียงว่าตระกูลไพศาลมีลูกสาวสองคนคือไอรินกับไอด้าเท่านั้น การที่มีดารินซึ่งเป็นฝาแฝดของไอด้าปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันนั้นทำให้เธอตกตะลึง “อย่าบอกนะคะ ว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ไม่ใช่คุณไอด้า แต่เป็นฝาแฝดของคุณไอด้า” เจ้หยาดถามด้วยความตื่นตะลึง “หน้าฉันเหมือนคนพูดเล่นหรือยังไง” คุณหญิงลดาทวนถามด้วยน้ำเสียงนิ่ง ทำให้เจ้หยาดรีบตั้งสติ “อ๋อ ไม่ใช่ค่ะ หยาดไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แค่ตกใจไปนิดหน่อยค่ะ” เจ้หยาดรีบตอบ หยิบยกประสบการณ์ที่ได้ยินจากวงการมารยาทสังคมชั้นสูงมาใช้ คุณหญิงลดาหันหน้ากลับมาทางดารินซึ่งนั่งก้มหน้านิ่ง “เหตุผลที่ฉันจ้างพวกเธอมาก็เพื่อให้ช่วยแปลงโฉมดารินให้เหมือนไอด้าลูกสาวคนโตของฉัน เข้าใจไหม?” “ค่ะ… เรื่องนี้หยาดจะถือเป็นความลับ ไม่แพร่งพรายแน่นอนค่ะ” เจ้หยาดตอบรับอย่างหนักแน่น แม้ในใจยังอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมคุณหญิงลดาถึงต้องการให้ดารินดูเหมือนพี่สาวของเธอ คุณหญิงลดาพยักหน้าเบา ๆ “ดี ทิพย์จะช่วยดูแลส่วนที่เกี่ยวกับงานทั้งหมด วางใจได้ ฉันต้องการให้ลูกสาวอีกคนกลายเป็นไอด้าแทน เพื่อเหตุผลบางอย่างที่เธอไม่จำเป็นต้องรู้ รู้แค่หน้าที่ของเธอก็พอ เข้าใจใช่ไหม?” “รับทราบค่ะคุณหญิง วางใจเจ้หยาดคนนี้ได้เลย” เจ้หยาดตอบรับด้วยความมั่นใจ คุณหญิงลดาส่งสายตาเย็นชาไปทางดาริน “ดาริน อย่าทำให้ฉันผิดหวัง” “ค่ะ คุณแม่” ดารินตอบเสียงเบาหวิว ท่าทางของเธอที่แฝงความเศร้าเล็ก ๆ นั้นสะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกที่ไม่อาจพูดออกมา “ไอรินจ๊ะ แม่ว่าเราไปเดินช็อปปิ้งกันเถอะ วันนี้มีกระเป๋าใหม่เข้ามา แม่อยากให้หนูไปเลือกดูด้วยกันนะลูก” คุณหญิงลดาหันไปพูดกับไอรินด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน สายตาของเธออ่อนลงจนดูต่างจากการพูดกับดารินอย่างสิ้นเชิง ในใจของเจ้หยาดรู้สึกได้ถึงความซับซ้อนของครอบครัวนี้ แต่ด้วยความเป็นมืออาชีพ เธอเก็บความสงสัยทั้งหมดไว้ข้างใน ตั้งใจจะทำงานนี้ให้ดีที่สุดตามที่ได้รับหน้าที่มา
Pinakabagong kabanata
บ่วงแค้นพันธนาการรัก บทที่ 9 เข้าสู่คฤหาสน์เพมเบอร์ตัน
ณ สวนหลังบ้านคฤหาสน์เพมเบอร์ตันดอกทิวลิปหลากสีบานสะพรั่งท่ามกลางแสงแดดอ่อน ๆ ของยามเช้า สวนทิวลิปทอดยาวไปจนสุดสายตาในพื้นที่จำนวน 1 ไร่ของบริเวณหลังบ้าน ดอกสีแดงสดของดอกทิวลิปตัดกับสีเหลืองสดใสขาวบริสุทธิ์ และชมพูอ่อน ทั้งหมดเรียงรายกันเป็นแถว กลิ่นหอมของดอกไม้ถูกลมพัดเบา ๆ นำพาความสดชื่นไปทั่วบริเวณ สวนดอกไม้แห่งนี้เป็นสวนดอกไม้ในฝันของโจลีนน้องสาวของเขา ทว่าน่าเสียดายที่น้องสาวของเขาไม่มีโอกาสได้เห็นสวนแห่งนี้อีกต่อไปแล้ว“คุณโจชัวครับ คุณโจชัว!!”เสียงกึ่งวิ่งกึ่งตะโกนของชัชชัย ดังแว่วมาแต่ไกล ทำให้โจชัวที่ใช้กรรไกรตัดแต่งต้นไม้อยู่หยุดชะงักเพื่อรอฟังข่าวเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเปลี่ยนจากก้มหน้า มายืนในท่าปกติ มือหนึ่งถอดถุงมือผ้าออกจากอีกข้าง ก่อนจะเปลี่ยนมาถอดอีกข้างหนึ่ง จากนั้นใช้หลังมือปาดเหงื่อเม็ดเล็กที่ซึมผุดออกมาจากใบหน้า แล้วรอฟังอย่างใจเย็นแฮ่ก แฮ่กเสียงหอบพร้อมกับเสียงสูดลมหายใจเข้าของชัชชัย ทำให้โจชัวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย มันเรื่องอะไรที่ทำให้ลูกน้องของเขาวิ่งหน้าตั้งมาขนาดนี้ หรือเป็นเพราะว่าผู้หญิงคนนั้นตายแล้ว“ว่ามา”“ผู้หญิงคนนั้นฟื้นแล้วครับ”“บอกแ
บ่วงแค้นพันธนาการรัก บทที่ 8 ความจำเสื่อม
3 ชั่วโมงผ่านไปบรืนน...เอี๊ยด...!เสียงรถคันหรูได้เคลื่อนเข้ามาจอดภายในคฤหาสน์ของตระกูลเพมเบอร์ตัน ซึ่งโจชัวได้ตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่ต่างจังหวัด ที่ดินตรงนี้เป็นมรดกตกทอดมาหลายรุ่น มีพื้นที่มากกว่า 100 ไร่ โดยส่วนใหญ่ ครอบครัวของเขาจะมารวมตัวกันทีนี้ปีละครั้ง เพื่อใช้พื้นที่ล่าสัตว์ป่า ทว่าในครั้งนี้มันต่างกันออกไป เขาไม่ได้มาล่าสัตว์ แต่มาเพื่อแก้แค้นคฤหาสน์ตั้งอยู่บนเนินเขาสูงปกคลุมไปด้วยหมอกบาง ๆ ด้านซ้ายล้อมรอบไปด้วยแม่น้ำขนาดใหญ่ ทางหลังบ้านปลูกดอกไม้เอาไว้ประมาณ 1 ไร่ เพราะโจลีนน้องสาวของเขานั้นชอบแม้ภายนอกจะดูหรูหรา ภายในคฤหาสน์นั้นยิ่งใหญ่ไม่แพ้ภายนอก โถงใหญ่มีเพดานสูงโอ่อ่าประดับด้วยโคมระย้า คริสตัลห้อยระยิบระยับ ผนังปูด้วยวอลเปเปอร์สีทองจาง ๆ พื้นที่ของคฤหาสน์นั้นดูกว้างขวางแต่กลับไม่มีใครอาศัยอยู่สักคน นอกจากคนสวนกับแม่บ้านประมาณ 10 กว่าคน แต่ทุกคนได้ไปอยู่เรือนคนใช้ซึ่งอยู่ห่างออกไปเกือบหนึ่งกิโลเมตร“เชิญครับคุณโจชัว ภายในบ้านผมให้แม่บ้านทำความสะอาดและจัดห้องนอนไว้ให้เรียบร้อยแล้วครับ”ชัชชัยพูดพลางวิ่งไปเปิดประตูอีกฝั่งให้เจ้านาย พร้อมกับเอ่ยถามอีกครั้งว่า“
บ่วงแค้นพันธนาการรัก บทที่ 7 จุดเริ่มต้นของการแก้แค้น
1 เดือนผ่านไปตึก ตึก !เสียงเท้าเล็กที่ใส่รองเท้าส้นสูงสีแดงสูงขนาด 3 นิ้ว ก้าวเดินมาเป็นจังหวะเนิบตามเดินตามข้างถนน วันนี้เป็นวันที่เธอเหนื่อยมาก เนื่องจากการประชุมที่บริษัท เธอทำออกมาด้ไม่ดีพอ แถมยังต้องโดนผู้เป็นมารดาต่อว่ากลับมาอีก ดารินใช้ชีวิตเป็นไอด้ามาได้ 1 เดือนเต็ม ไม่เคยมีวันไหนที่เธอได้ใช้ชีวิตเป็นตัวเอง ตั้งแต่ที่คนตัวเล็กก้าวขาเข้ามาในบ้านตระกูลไพศาลสกุลรัตน์ ความอึดอึดมันเริ่มถาโถมเข้ามาในชีวิตของเธออย่างไม่จบไม่สิ้น และดูเหมือนว่าวันนี้มันเลยขีดจำกัดของดารินแล้ว ดังนั้นหญิงสาวจึงเดินออกมาจากบริษัทของไอด้า ด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่งทว่าในใจรู้สึกเศร้าจนถึงขีดสุด เธอเดินมาเรื่อย ๆ อย่างไม่รู้จุดหมายปลายทางเดินมาตลอดเป็นเวลาหลายชั่วโมง โดยไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาพลบค่ำแล้ว บรรยากาศโดยรอบแสงสว่างเริ่มเลือนหายไป ความมืดได้เริ่มคืบคลานเข้ามา จนกระทั่งฝนเริ่มลงเม็ดปรอย ๆ จากนั้นตกแรงขึ้นเรื่อย ๆซ่าส์ ซ่าส์ !เสียงฝนกระทบกับพื้นดิน เม็ดฝนใหญ่ ๆ สัมผัสกับใบหน้าเนียน นั่นทำให้ดารินเงยใบหน้าขึ้นมา สายตาเรียวกวาดมองไปรอบ ๆ พบว่าตัวเองเดินมาไกลจนไม่พบบ้านคนสักหลัง พื้นที่รอบ ๆ
บ่วงแค้นพันธนาการรัก บทที่ 6 มีชีวิตใหม่ในคราบของคนอื่น
ในห้องรับแขกของตระกูลไพศาลสกุลรัตน์ หลังจากที่คุณหญิงและไอรินออกไปแล้ว ดารินนั่งเงียบก้มหน้า ก่อนจะค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและถอนหายใจอย่างโล่งอก แม้เธอจะไม่เข้าใจว่าทำไมตั้งแต่วันแรกผู้เป็นแม่จึงดูเย็นชาและห่างเหินกับเธอเช่นนี้ ท่าทีของมารดาเหมือนละครหลังข่าวที่แม่เลี้ยงมักตั้งแง่ใส่ลูกเลี้ยง“คุณดารินคะ เดี๋ยวไปที่ห้องของคุณไอด้าเลยค่ะ” ทิพย์ เลขาส่วนตัวของบ้าน พูดขึ้น พร้อมส่งสัญญาณให้เจ้หยาดกับลูกน้องตามไปด้วย “ทำไมต้องไปที่ห้องของพี่ไอด้าด้วยล่ะคะ” ดารินถามด้วยความสงสัย เธอไม่อยากจะบุกรุกห้องของคนอื่น “นับจากนี้ ทิพย์จะเรียกคุณดารินว่า ‘คุณไอด้า’ นะคะ เพื่อให้คุณซึมซับความเป็นคุณไอด้าได้เร็วที่สุด คุณต้องเข้าไปอยู่ในห้องและดูวิถีชีวิตของเจ้าของห้อง จะได้ไม่มีข้อผิดพลาด เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับชื่อเสียงของตระกูลค่ะ”ดารินพยักหน้าเบา ๆ “ค่ะ เรียกได้เลย เพราะชีวิตฉันไม่เคยเป็นของตัวเองอยู่แล้ว” เธอตัดพ้อ ก่อนก้าวเท้าไปยังห้องนอนของพี่สาว เมื่อมาถึงห้องสุดหรูของไอด้า ห้องตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์นำเข้า โทนสีเข้ม เฟอร์นิเจอร์เป็นระเบียบ เตียงคิงส์ไซส์ตั้งอยู่ใกล้หน้าต่าง ห้องกว้
บ่วงแค้นพันธนาการรัก บทที่ 5 ปฏิบัติการแปลงโฉมดารินให้กลายเป็นสาวมั่น
กริ้ง!เสียงกริ่งดังขึ้นอีกครั้งที่ประตูบ้านหรูหราสไตล์คลาสสิก หน้าบ้านมีเหล่าสาวประเภทสองที่รูปร่างกำยำแต่ใจเป็นหญิงสองคน และลูกน้องสาวอีกหกคนยืนเรียงกันเป็นแถว สีหน้าบ่งบอกถึงความตื่นเต้นและสงสัยในงานที่ได้รับ“เจ้ เรามาแต่งให้ใครกันเนี่ย ขนกันมาเยอะขนาดนี้ จ้างแต่งหน้ากี่คนกันนะ” เจน ลูกน้องคนสนิทของเจ้หยาดเอ่ยขึ้นเสียงเบา ดวงตาเป็นประกาย ตื่นเต้นเมื่อคิดถึงค่าจ้างที่ได้รับ ซึ่งมากกว่าทำงานทั้งเดือนเสียอีก “จุ๊ ๆ ฟังนะพวกเธอ ห้ามแพร่งพรายอะไรไปเด็ดขาด งานนี้มันความลับของตระกูลเขา ถ้าพูดมากระวังตายไม่มีศพนะ” เจ้หยาดบอกอย่างจริงจัง น้ำเสียงนิ่ง แต่ทว่ามีประกายความขบขันในแววตา แอบปรายตาไปทางลูลู่ เพื่อนซี้หุ้นส่วนร้านที่ยืนอยู่ข้าง ๆ “เอ้า! อีเจ้นี่หมายความว่าไง ว่าฉันปากหมางั้นเหรอ!!! แหม ยุ่งหน่อยก็ตายไม่มีศพเหมือนกันทั้งนั้นแหละ” ลูลู่รีบตอบพลางจีบปากจีบคอ หันมองเพื่อนรักแบบประชดประชัน “อ้าวอีลูลู่!”“ว่าไงล่ะ อีเจ้!”สองสาวประเภทสองเริ่มโต้เถียงกันเสียงดังอย่างที่ทำให้ลูกน้องพากันถอนหายใจไปตาม ๆ กัน ก็เรื่องปากนี่แหละที่ทำให้ทั้งคู่เป็นเพื่อนซี้กันมาได้“เจ้ ๆ ค
บ่วงแค้นพันธนาการรัก บทที่ 4 ไม่ใช่อย่างที่คิด
“สวัสดีค่ะ คุณหญิงลดา คุณหนูไอริน” เสียงของสาวใช้ดังขึ้นใกล้ๆ ทำให้ดารินหันไปมอง นัยน์ตาสีน้ำผึ้งจ้องไปยังมารดาผู้ให้กำเนิด ความรู้สึกวูบไหวแล่นเข้ามาในใจเธอโดยไม่อาจห้าม คุณหญิงลดาเพียงปรายตามองลูกสาวที่พลัดพรากไปนานถึง 24 ปี ใบหน้าของดารินเหมือนกับไอด้า ลูกสาวคนโตแทบจะถอดแบบกันออกมา แต่สิ่งที่ต่างคือแววตา ไอด้ามีแววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจเด็ดเดี่ยว ผิดกับดารินที่แววตาดูอ่อนแอและไม่กล้าสู้ใคร“อ้าว คุณกลับมาแล้วหรือ มานั่งนี่สิ มานั่งใกล้ ๆ” เกรียงไกรส่งยิ้มพร้อมผายมือเชื้อเชิญภรรยาของเขาให้นั่งข้างดาริน “ผมดีใจจริงๆ ที่ครอบครัวเราได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง”“ไม่ล่ะ ฉันจะนั่งกับไอริน แค่เห็นหน้าก็พอแล้ว” น้ำเสียงเย็นชาของคุณหญิงลดาทำให้ดารินนั่งตัวแข็ง เธอพยายามบังคับใจให้สงบ แม้ลึก ๆ แล้วรู้สึกได้ว่าการกลับมาครั้งนี้อาจไม่เป็นที่ต้องการ“เอาล่ะๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมนั่งข้างลูกเอง” เกรียงไกรยิ้มบาง พลางส่งสายตาปลอบใจดารินขณะนั่งลงข้างเธอ “วันนี้ผมให้แม่บ้านเตรียมอาหารเยอะแยะเลยนะ จะได้ฉลองที่เราได้ลูกกลับมา”“โอ้ย จะฉลองอะไรคุณ เวลานี้มันใช่เวลาฉลองไหม ไ
Maaari mong magustuhan
พ่ายรักคุณสามี
ราชินีหิมะ122.8K viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn88.5K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก76.1K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์45.2K viewsสามีร้ายเกี้ยวรัก
ภัคมนตรา5 viewsเผลอใจรักสาววันไนท์
เฮียกังฟู111 viewsMY DEAR หวงรักเมียเด็ก
ยี่สิบห้าเมษา ฯ.238 viewsรวมเรื่องแซ่บ (1) NC20+
Beefy Cat4.7K views
