Se connecterShare
บทที่ 8 แก้เซ็ง
Dernière mise à jour:
2025-01-23 21:32:29
Related chapter
ปมสวาทซาตาน บทที่ 9 คิดถึงจึงมาหา
“คุณหญิงรู้ตัวคนร้ายแล้วเหรอคะ” คาริสาคุยสายกับคุณหญิงขณะที่เดินออกมาจากหอพัก(อย่างที่เธอเคยบอก แค่พวกโจรกระจอกที่ตามขู่แดเนียล)“ตามขู่? พวกมันทำแบบนั้นไปทำไมคะ”(มีปัญหากันเรื่องไม่เป็นเรื่องน่ะ)“คุณหญิงรู้ตัวคนร้ายแล้ว ถ้าอย่างนั้นเคสก็ไม่ต้องตามคุณแดเนียลแล้วใช่ไหมคะ” คาริสาเอ่ยถามพลางเผยรอยยิ้มดีใจออกมาอย่างไม่รู้ตัว หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอก เนื่องจากเธอไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนอย่างแดเนียลตั้งแต่แรกอยู่แล้ว(...) ไม่มีสัญญาณตอบรับ“คุณหญิงคะ” เธอยังไม่ทันได้รับคำตอบจากปลายสาย ใครบางคนก็มากระชากเอามือถือที่กำลังแนบหูเธออยู่ไปอย่างถือวิสาสะ“โอ๊ย!” คนถูกกลั่นแกล้งร้องอุทานด้วยความตกใจก่อนจะหันไปมองเจ้าของการกระทำตาค้อน “นี่นาย! ไม่มีมารยาท เอาโทรศัพท์ฉันคืนมานะ”ว่าแล้วคาริสาก็เอื้อมมือไปแย่งโทรศัพท์จากแดเนียลคืน แต่มีหรือที่เขาจะยอมให้ง่าย ๆ เขายกมือข้างที่ถือโทรศัพท์ขึ้นสูง ทำให้อีกคนไม่สามารถเอื้อมมือถึง“เอาโทรศัพท์ฉันคืนมา” ยัยตัวเล็กเขย่งเท้าเพื่อขอโทรศัพท์คืน แดเนียลจึงใช้จังหวะนั้นฉวยโอกาสโอบรัดเอวบางเอาไว้ ส่งผลให้ร่างเล็กแนบชิดเข้ากับแผงอกแกร่งของคนตัวโตอย่างเลี่ยงไม่ได
Dernière mise à jour : 2025-01-23ปมสวาทซาตาน บทที่ 10 ใจอ่อน
[คาริสา talk]สองสัปดาห์ต่อมา...ฉันเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้อง เนื่องจากว่าวันนี้ยังไม่ได้เจอหน้าแดเนียลเลย แค่ไม่ได้เจอหน้าเขาทำไมฉันจะต้องกระวนกระวายอยู่ไม่เป็นสุขแบบนี้ด้วยตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา แดเนียลมารับมาส่งฉันทุกวัน ด้วยเหตุผลสั้น ๆ เพียงแค่ ‘คิดถึง’ทั้งที่ฉันไม่ต้องติดตามเขาแล้ว ตอนนี้กลับเป็นเขาที่คอยตามดูแลฉันเป็นอย่างดีเขากำลังทำอะไรอยู่นะแล้วที่ฉันเป็นอยู่มันเรียกว่าคิดถึงหรือแค่สับสนกันแน่ก๊อก! ก๊อก!อยู่ ๆ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมา ฉันจึงรีบเดินไปส่องตาแมวดูหน้าห้อง เมื่อไม่เห็นใครฉันจึงเปิดประตูออกไปดู ก่อนจะเห็นถุงอะไรบางอย่างห้อยอยู่หน้าประตูพร้อมกับกระดาษโน้ตติดเอาไว้‘ซื้อข้าวกล่องมาฝาก กินด้วยนะนี่คือคำสั่ง!’ฉันอ่านแล้วเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว เขาก็มีมุมโรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย แต่ทำไมถึงไม่โผล่หน้าออกมาให้เห็น รู้ไหมว่าฉันคิดถึงฉันควรจะชัดเจนต่อความรู้สึกตัวเองสักที รู้สึกดีก็พูด ชอบก็ตะโกนออกไป...“ฉันจะไม่ยอมกิน ถ้าไม่มีใครมากินเป็นเพื่อน ประตูห้องฉันไม่ได้ล็อกนะ” ฉันตะโกนออกไปเสียงดังทีเดียว หวังว่าเขาคงจะได้ยิน ฉันหันหลังกลับเข้ามาภายในห้องพร้อ
Dernière mise à jour : 2025-01-23ปมสวาทซาตาน บทที่ 11 เร่าร้อน
นานนับนาทีกว่าสองหนุ่มสาวจะพอใจกับรสจูบสุดเร่าร้อนของกันและกัน เธอเสนอตัวเองให้ขนาดนี้แล้ว แทนที่แดเนียลจะยิ้มดีใจ เขากลับจับไหล่ดันร่างคาริสาออกไป“อย่าฝืนใจตัวเองเลยนะเคส เธอทำไม่เป็นหรอก” เขาพูดทั้งที่สองมือประคองสะโพกของเธอให้ทรงตัวอยู่บนหน้าท้องแกร่ง“นายรู้ได้ไงว่าฉันฝืนใจตัวเอง”“เธอปฏิเสธฉันมาตลอด แต่อยู่ ๆ เธอก็...” แดเนียลยังเอ่ยไม่จบ คาริสาก็ทิ้งตัวลงไปนอนทับร่างคนพี่ ใบหน้าสวยซบแนบแผงอกแกร่ง“ฉันแค่อยากทำตามที่หัวใจเรียกร้อง” คาริสาเว้นจังหวะหายใจ ขณะที่แดเนียลลูบศีรษะเธอเบา ๆ อย่างปลอบโยน “หัวใจของฉันมันเรียกร้องหานาย”คนตัวเล็กยื่นใบหน้าขึ้นไปหอมแก้มสากหนึ่งฟอด ก่อนจะขยับสะโพกต่ำลง ทำเอาคนที่โดนจู่โจมสะดุ้งตัวโยน คิดไม่ถึงว่าเธอจะกล้าทำใจกลางความเป็นสาวแนบชิดกับความใหญ่ใต้ร่มผ้าบาง ๆ ที่กั้นไว้ระหว่างกัน“เธอกำลังทำให้ฉัน...” คาริสาเลื่อนสะโพกขึ้นลงช้า ๆ ใบหน้าหวานเงยขึ้นมามองเขาเป็นระยะ ๆ ขณะที่แดเนียลเริ่มส่งเสียงครางกระเส่าในลำคอ “ยะ...อย่า อ๊าส์”“ไม่อยากจริง ๆ เหรอ” เธอเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ร่องสวาทสาวเริ่มแ
Dernière mise à jour : 2025-01-24ปมสวาทซาตาน บทที่ 12 ตรวจร่างกาย
[คาริสา talk]ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่า มีเพียงผ้าห่มหนา ๆ หนึ่งผืนห่อหุ้มร่างกายของฉัน ฉันอมยิ้มด้วยความสุขพลางใช้มือสัมผัสไปทั่วเตียงกว้าง หมายจะกอดคนที่นอนข้างกาย จนรู้สึกได้ว่ามันว่างเปล่าครั้นเมื่อหันไปดูจึงรู้ว่าฉันอยู่บนเตียงเพียงคนเดียว แดเนียลหายไปไหน ฉันขมวดคิ้วก่อนจะนึกขึ้นได้ เขาคงจะเข้าห้องน้ำล่ะมั้งฉันระบายยิ้มออกมาพลางยกมือนวดท้ายทอยเบา ๆ เนื่องจากรู้สึกระบมไปทั่วทั้งร่างกาย ระหว่างนั้นก็กวาดสายตามองไปรอบ ๆ เตียง เห็นเสื้อผ้า ชุดชั้นใน ถูกโยนกระจัดกระจายตั้งแต่เมื่อคืนเมื่อความทรงจำไหลเข้ามาในหัว ภาพสุดท้ายก่อนที่ฉันจะหลับไป ทำให้พวงแก้มที่ขาวผ่องแปรเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อฉันละสายตาจากสิ่งรอบข้าง หันมาดูนาฬิกาปลุกตรงหัวเตียง เข็มสั้นชี้เลขเก้าเข็มยาวชี้เลขหก บ่งบอกเวลาเก้านาฬิกาสามสิบนาทีสิ่งที่ฉันเห็นถัดจากนาฬิกาปลุกคือธนบัตรจำนวนหนึ่งถูกวางไว้ตรงหัวเตียง ฉันลุกขึ้นมานั่งอย่างใช้ความคิด ก่อนจะเดินไปดูที่ห้องน้ำโดยมีผ้าห่มพันตัวเอาไว้ เห็นว่าประตูห้องน้ำไม่ได้ล็อกฉันจึงเปิดเข้าไปดูไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา
Dernière mise à jour : 2025-01-24ปมสวาทซาตาน บทที่ 13 ลงโทษ
[แดเนียล talk]ร้ายไม่เบาเลยนะยัยตัวแสบ คิดจะทำให้ฉันอยากแล้วก็จากไปอย่างนั้นเหรอ เดี๋ยวเธอจะได้รู้ว่าเวลาที่ฉันอยากได้อะไรแล้วไม่ได้ เธอจะเจอกับอะไร!“ประตูห้องน้ำไม่ได้ล็อกนะ”เธอหันมาพูดประโยคสุดท้ายกับผมก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำ ผมกลอกลิ้นเข้ากระพุ้งแก้มขวาไปมา มองถุงยางอนามัยและเจลหล่อลื่นในถุงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกแล้วเดินตรงเข้าไปหายัยตัวดีในห้องน้ำ“อู่วส์ ว้าว” สิ่งที่เห็นทำเอาผมถึงกับอ้าปากค้างเมื่อเธอนอนอ้าขาอยู่ในอ่างอาบน้ำ ผมวางอุปกรณ์คุมกำเนิดและเจลหล่อลื่นไว้ตรงอ่างล้างมือ ขณะเดียวกันก็จ้องมองยัยตัวแสบเหมือนโดนมนต์สะกด เธอลูบไล้ฟองน้ำไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย ทำเอาผมกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึก“เข้ามาอาบน้ำด้วยกันสิ” คาริสาพูด เธอเร่าร้อนกว่าที่ผมคิดเอาไว้ บางอย่างในร่างกายของผมเริ่มตื่นและทรงตัวออกมา“ร้ายไม่เบาเลยนะเคส” ผมเดินเข้าไปหาเธอพร้อมกระตุกยิ้มอย่างพอใจ คิดจะยั่วคนอย่างผม ต้องจัดให้หนัก เอาให้ลุกไม่ขึ้นเลย“ฉันเรียนรู้มันมาจากนายต่างหาก&rdquo
Dernière mise à jour : 2025-01-25ปมสวาทซาตาน บทที่ 14 เป็นแฟนกันนะ
ครืด! ครืด!คาริสาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเห็นว่าเป็นเบอร์แปลก เธอแสดงสีหน้าครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนตัดสินใจกดรับสาย ระหว่างนั้นเธอก็เดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อและกำลังมุ่งหน้ากลับห้องพัก“...” คาริสาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เนื่องจากต้องการให้ปลายสายเริ่มบทสนทนาก่อน(เธอเป็นยังไงบ้างเคส หายดีหรือยัง)“แดน...”(ขอโทษนะที่เมื่อวานฉันกลับก่อน) คาริสาอมยิ้มออกมาด้วยความดีใจเมื่อวานตอนเย็นเธอลืมตาตื่นขึ้นมา จำได้ก่อนหน้านั้นเธออยู่ในห้องกับแดเนียล รู้สึกตัวอีกทีเขาก็ไม่อยู่แล้ว กลิ่นหอมโชยมาแตะจมูก คาริสาหันไปดูจึงเห็นว่าเป็นข้าวต้มร้อน ๆ และยาแก้ปวดวางอยู่พร้อมกับกระดาษโน้ตกินข้าวเสร็จแล้วอย่าลืมกินยานะ พักผ่อนเยอะ ๆข้าวต้มยังร้อนอยู่ นั่นหมายความว่าเขาเพิ่งออกไปได้ไม่นาน(เคส ทำไมเงียบไป เธอฟังฉันอยู่หรือเปล่า) เสียงปลายสายทำให้คาริสาหลุดออกมาจากห้วงความคิด“ฉะ...ฉันไม่เป็นไรแล้ว” ถึงแม้จะรู้สึกระบมอยู่บ้าง แต่คาริสามีภูมิคุ้มกันที่ดี ร่างกายของเธอจึงปรับตัวได้ง่าย(ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว)“ว่าแต่นายเอาเบอร์ฉันม
Dernière mise à jour : 2025-01-25ปมสวาทซาตาน บทที่ 15 มารผจญ
[คาริสา talk]ถึงจะตกลงเป็นแฟนกับแดเนียลได้เกือบสัปดาห์แล้ว แต่ดูเหมือนเขาไม่ต้องการเปิดเผยสถานะของเราที่จริงฉันก็ไม่เห็นด้วยหรอก แต่คิดไปคิดมาฉันควรจะให้เวลาเขาหน่อย แค่เขามาขอเป็นแฟน ฉันก็ดีใจเป็นบ้าเป็นบอแล้วฉันยอมรับว่าครั้งแรกที่ได้เจอเขา ฉันไม่ชอบการกระทำและพฤติกรรมของเขาเลยสักนิด ทำไมตอนนี้เขาถึงมีอิทธิพลต่อใจฉันเหลือเกินฉันแพ้ทางตั้งแต่ครั้งแรกที่เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ หวั่นไหวกับรสจูบที่แสนอ่อนโยน และลุ่มหลงกับบทรักสุดเร่าร้อนตั้งแต่ก่อนคบกันจนกระทั่งคบกันแล้ว แดเนียลก็ยังดูแลเอาใจใส่ฉันเป็นอย่างดี...ความห่วงใยที่ฉันไม่เคยได้รับมันจากใครมาก่อน ฉันได้รับมันจากเขา...ความรักความอบอุ่นที่ฉันโหยหามาตลอด ฉันก็ได้รับมันจากเขาฉันนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยขณะที่มือพลิกหน้าหนังสือไปมาเสียงกระแทกกระทั้นดังมาจากเก้าอี้ตรงข้ามโต๊ะหินอ่อนที่ฉันนั่ง ผู้หญิงตรงหน้าเป็นคนที่ฉันไม่ถึงกับว่ารู้จักแต่ก็พอจำได้ เพราะฉันเคยไปสร้างวีรกรรมไว้กับเจ้าหล่อน“เธอ...” มิวมิวกับเพื่อนอีกสองคนยืนกอดอกจ้องมองฉันอย่างเอาเรื่อง
Dernière mise à jour : 2025-01-25ปมสวาทซาตาน บทที่ 16 เปิดตัวแฟน
ณ คฤหาสน์ตระกูลวงศ์วริศ“นายพาฉันมาที่นี่ทำไม”“คุณย่าต้องรู้เรื่องของเรานะ”สิ่งที่แดเนียลพูดทำให้คาริสาฉีกยิ้มด้วยความเขินอาย ถึงเขาจะไม่ให้เปิดเผยสถานะแต่เขาพาเธอมาเปิดตัวที่บ้าน“คิดว่านายจะปิดบังท่านซะอีก”“เธอหมายความว่าไง”“ก็นายไม่ให้ฉันบอกคนอื่นเรื่องของเรา” คาริสาพูดพลางประกบนิ้วชี้เข้าหากัน“ฉันพูดกับเธออย่างนั้นเหรอ” แดเนียลหันมาลูบศีรษะคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน ก่อนจับเส้นผมที่ยาวปรกใบหน้าสวยมาเกี่ยวทัดเข้ากับซอกหู “ฉันบอกกับเธอว่าเราไม่จำเป็นต้องประกาศบอกใครว่าเราเป็นอะไรกัน ส่วนคนอื่นจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา”คาริสาแสดงสีหน้าครุ่นคิด เธอเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่าย แต่กับเรื่องนี้เธอกลับไม่เข้าใจมันเลย เหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี เรื่องหัวใจมันเป็นอะไรที่ซับซ้อนจริง ๆคาริสามองหน้าแฟนหนุ่มพลางยิ้มออกมาเจื่อน ๆ“ฉันจริงจังกับเธอนะเคส ฉันไม่ได้คบกับเธอเล่น ๆ นะ” เสียงหนักแน่นของแดเนียลทำเอาคาริสาถึงกับแสดงสีหน้าไม่ถูก ไม่รู้จะดีใจหรือรู้สึกผิดดีตั้งแต่ที่แดเนียลขอเป็นแฟน เขาไม่เคยบอกรักเธอเลยสัก
Dernière mise à jour : 2025-01-25
Latest chapter
ปมสวาทซาตาน ตอนพิเศษ 2 ไดอารี่ของคุณย่า
ในช่วงที่เศรษฐกิจตกต่ำ บริษัทฯ ของฉันกำลังจะล้มละลาย หนำซ้ำยังมาเจอเรื่องซวย เมื่อคนขับรถของที่บ้านดันไปชนเด็กอายุราว ๆ เท่าหลานชาย ทว่ายังโชคดีที่เด็กคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรมาก"คุณมีปัญหาที่บริษัทฯ เหรอคะ" เด็กสาวเอ่ยถามท่ามกลางความเงียบสงัดในห้องผู้ป่วย"หนูได้ยินที่ฉันพูดด้วยเหรอ มันคงรบกวนให้หนูตื่นสินะ" ฉันหันไปถามเด็กสาวเจ้าของใบหน้าสวยหวาน"หนูช่วยคุณได้นะคะ" ได้ยินอย่างนั้นฉันก็เผลอหลุดขำออกมาทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังเครียดอยู่เลย"อายุเท่าไหร่เราอ่ะ เรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่ควรยุ่งนะ""หนูจะสิบแปดแล้วนะ" เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจกับสิ่งที่ตนเองเอ่ยพูดไปเมื่อครู่ ฉันได้แต่ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะตอบกลับไปอีกครั้ง"ก็นั่นแหละจ๊ะ ควรตั้งใจเรียนก่อนไหม"เด็กสาวทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน ก่อนจะหันหลังดึงผ้ามาห่ม ทำราวกับว่าต้องการพักผ่อนแต่แล้วอยู่ ๆ เธอก็หันมาสนทนากับฉันต่อ ทุกคำที่เด็กสาวพูดออกมามันทำให้ฉันรู้สึกได้ว่าเด็กคนนี้ช่างพูดช่างเจรจาเสียจริงสภาพจิตใจย่ำแย่ช่วงเวลาวิกฤตแบบนี้ล
ปมสวาทซาตาน ตอนพิเศษ 1 เปิดโปรไฟล์คาริสา
“หนูชื่ออะไร” ภาคินชายวัยสามสิบปลาย ๆ พยายามทำความรู้จักกับเด็กน้อยอายุเก้าขวบ“คาริสาค่ะ ชื่อเล่นชื่อเคส”“ว้าว ชื่อเพราะจังใครตั้งให้”“หนูไม่รู้ค่ะ” ทั้งคู่นั่งสนทนากันอยู่ภายในรถคันหรูเด็กน้อยกอดหนังสือเล่มหนึ่งไว้แน่น สีหน้าของเธอดูไม่อยากจะสนทนากับเขานัก สังเกตจากคำพูดที่ถามคำตอบคำ“นั่นหนังสืออะไร ขอลุงดูหน่อยได้ไหม” เธอยื่นหนังสือเล่มนั้นให้เขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“มีคนให้หนูมาค่ะ หนูชอบมากเลย”เพียงแค่เห็นปกหนังสือก็ทำเอาภาคินขมวดคิ้วเป็นปม เนื่องจากมันเป็นหนังสือคณิตศาสตร์หลักสูตรมัธยมปลาย“หนังสือเล่มนี้เป็นเนื้อหาของม.ปลาย เลยนะ หนูอ่านเข้าใจด้วยเหรอ”“...” นานนับนาทีกว่าเด็กน้อยจะพยักหน้ารับ“เด็กเก้าขวบเนี่ยนะ” ภาคินพึมพำ เขาไม่อยากจะเชื่อ“...” คาริสาเม้มปากเบา ๆ หลายคนในสถานสงเคราะห์ก็คิดแบบเดียวกับภาคิน“ใครเป็นคนให้หนูมา” คาริสาชี้ไปที่มุมบนขวาหน้าแรกของหนังสือ ซึ่งมีชื่อที่ถูกเขียนด้วยหมึกดำบ่งบอกความเป็นเจ้าของ “หนูรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร”“หนูจะรู้ได้ไงคะ หนูเด็กเก้
ปมสวาทซาตาน บทที่ 29 คนเดิม (ตอนจบ)
คาริสาเข้ามานั่งที่เบาะหลังรถโดยที่มีเรติกานั่งรออยู่ และมีเตชินเป็นคนขับรถให้“แหม หายไปทั้งคืนเลยนะยะ รู้ไหมว่าเพื่อนเป็นห่วง”“โอ๊ย! เบา ๆ อย่าจับแรง”คาริสาร้องเจ็บเมื่อเรติกาเอามือไปวางบนหน้าขาของเธอ เนื่องจากว่าน้ำหนักมือของเพื่อนสาวที่วางลงมาหนักไปหน่อย“ทำเป็นร้องเจ็บด้วย ไปทำอะไรมาล่ะถึงได้เจ็บตรงนี้ หืม”“แกก็...” สองสาวต่างหัวเราะให้กันและกันอย่างรู้ใจ จังหวะเดียวกันนั้นเตชินก็หักพวงมาลัยรถเลี้ยวผ่านหน้าคอนโด“เตหยุดรถก่อน” เรติกาส่งเสียงให้เพื่อนอีกคนหยุดรถกะทันหัน ซึ่งเตชินก็ค่อย ๆ ชะลอแล้วทอดสายตามองออกไปข้างนอกกระจกรถ“เคส ไอ้แอเรียลกำลังจะเข้าไปในคอนโด” คาริสาชะเง้อหน้าหันไปมองตามที่เพื่อนสาวบอก เรติกาฉุนเมื่อเห็นหน้าคนใจโหดอย่างแอเรียล “เห็นหน้ามันแล้วอยากจะลั่นกระสุนใส่หัวมันจริง ๆ”“เรย์ใจเย็น” คาริสาพูดแล้วชักกระบอกปืนออกมาจากเก๊ะอย่างลืมตัว“เดี๋ยว ๆ ฉันว่าคนที่ควรจะใจเย็นคือแกนะ เอาปืนลงก่อนเดี๋ยวลั่นจริง ๆ”ขณะที่เดินทางกลับไปยังองค์กร ดวงตาคู่หนึ่งมองดูความวุ่นวายของรถราที่แล่นไปมาบนถนนใหญ่
ปมสวาทซาตาน บทที่ 28 มูฟออน
บทรักล่วงเลยไปนานเกือบสองชั่วโมง ดูเหมือนแดเนียลยังไม่สาแก่ใจ เขายังมีแรงมากพอที่จะสร้างบทรักอันเร่าร้อนกับเธอต่อคาริสาเริ่มหายใจหอบ สองขาเรียวสั่นเทาด้วยความเหนื่อยล้า เนื่องจากต้องเกี่ยวเข้ากับเอวสอบเอาไว้เป็นเวลานาน แดเนียลเล่นคาเจ้าเอ็นอุ่นไว้ในร่างกายของหญิงสาวไม่ยอมถอดออกเมื่อรู้สึกว่ามันกลับมาแข็งตัวได้อีกครั้ง เขาก็ออกรบอย่างหนักหน่วงและต่อเนื่องไม่หยุดหย่อนจนน้ำรักมันไหลล้นเต็มง่ามขา“แดน ไปต่อที่เตียงเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว เมื่อยขาไปหมดแล้ว” คาริสาพูดพลางแนบใบหน้าลงบนไหล่กว้าง“แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วเหรอ” หากเป็นเมื่อก่อนแค่สามสี่รอบคาริสาก็แทบจะสลบคาอกเขาแล้ว แต่ทว่าตอนนี้แดเนียลคงไม่ยอมหยุดง่าย ๆ“ไปต่อที่เตียงก็ได้ แต่บอกไว้ก่อนนะว่าฉันยังไม่พอใจ เธอจะต้องโดนเอาอีกหลายท่า”แดเนียลโอบรัดเอวบางแล้วกระแทกกายแกร่งอันใหญ่ยาวเข้าไปอย่างหนักหน่วง เมื่อรู้สึกว่ามันแข็งตัวขึ้นมาอีกแล้ว ร่องสาวได้แต่กระตุกระรัวเมื่อถูกกระตุ้นด้วยแรงกระแทกกระทั้น“อืมส์ อ๊ะส์” ความใหญ่ถูกดันเข้าไปในช่องรักตามจังหวะการก้าวเดินไปจนถึงเตียงนอนที่คุ้นเคย
ปมสวาทซาตาน บทที่ 27 คืนสุดท้าย
ณ คอนโดของแดเนียล“วันนี้คุยอะไรกับย่าของแก”“ก็คุยกันเรื่องทั่วไป พรุ่งนี้คุณย่าไม่ได้ไปส่งที่สนามบินเพราะติดธุระสำคัญ”“อะไรจะสำคัญกว่าหลานชายตัวเอง”“ไม่เป็นไรหรอกพ่อ ผมลาคุณย่าเรียบร้อยแล้ว”“ฮึ! ถึงเวลาที่แกจะต้องทำหน้าที่ของตัวเองสักที”แดเนียลชักสีหน้าไม่สบอารมณ์ เขาเก็บข่มความโกรธแค้นเอาไว้ภายในใจหลังจากที่ผ่านความเจ็บปวดทรมานมาเกือบเดือน บัดนี้เขาจะต้องดูแลหัวใจตัวเองให้ดีที่สุดดีเหมือนกัน เขาจะได้ลืมเธอสักที“ฉันจัดการทุกอย่างให้แกเรียบร้อยแล้ว ถ้าหากแกจะอาลัยอาวรณ์กับคอนโดนี่นัก ฉันก็จะอนุญาตให้แกพักผ่อนที่นี่เป็นคืนสุดท้าย”“ไม่ต้องส่งใครมานะ ผมอยากอยู่คนเดียว”“ฉันจะตามใจแกวันหนึ่งแล้วกัน”หลังจากที่พูดคุยกับแอเรียลผู้เป็นพ่อเสร็จสรรพ แดเนียลเดินเข้ามาภายในห้องนอน เขาคงคิดถึงห้องนี้มาก เพราะตั้งแต่เข้ามาเรียนในมหาลัย เขาอยู่จนผูกพันกับที่นี่มากกว่าที่บ้านเสียอีก ทว่าเสียงที่ไม่ชอบมาพากลก็ดังสวนขึ้นมาภายในห้องนั่งเล่น แดเนียลจึงเดินออกไปดู“นั่นใคร!”คาริสามารอเจอแดเนียล ส
ปมสวาทซาตาน บทที่ 26 กลับสู่องค์กร
“ฉันรักนาย อึก! ฉันรักนายนะแดน!”เฮือก!คาริสาตะโกนจนสุดเสียงก่อนจะสะดุ้งตื่นขึ้นมา เสียงหายใจดังเฮือก จากสายตาพร่ามัวค่อย ๆ ปรับให้เธอมองเห็นสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวชัดขึ้น“ฉันอยู่ที่ไหน”ในห้องที่เงียบจนทำให้คาริสาได้ยินเสียงหายใจของตัวเอง ความล้าของร่างกายทำให้ตัวของเธอค่อย ๆ ขยับตัวอย่างช้า ๆ สายตาหญิงสาวกวาดมองไปรอบ ๆ ห้องก็เห็นผู้ชายร่างสูงยืนกอดอกเฝ้ามองเธออยู่ตรงประตู และตอนนี้เขาก็กำลังมุ่งหน้ามาหาคาริสา“เจอเธอทีไรมีเรื่องตลอด”เขาพูดพร้อมหยิบขวดน้ำเทใส่แก้วแล้วยื่นให้คาริสา “อ่ะ ดื่มน้ำก่อน”เตชินประคองให้คาริสาลุกมาดื่มน้ำ“ที่นี่ที่ไหน ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” คำถามกลับไร้คำตอบ แต่แล้วอยู่ ๆ คาริสาก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นสมองเกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง“โอ๊ยยยยย!” ความทรงจำที่ค่อย ๆ ไหลเข้าหัว มองเห็นภาพเป็นฉาก ๆรถตู้ที่ขับมาจอดกะทันหันตรงหน้าเธอในห้องที่มืดโทรศัพท์ที่แบตเตอรี่เหลือ 20%“เคสฉันรักเธอ”เสียงของแดเนียลเสียงตัวเองร้องไห้ภาพที่ถูกใครบางคนตบหน้า
ปมสวาทซาตาน บทที่ 25 เลิกกันเถอะ
“ออกไป!”“นายหมายความว่าไง”“อย่าโง่ได้ปะ หมดหน้าที่ของเธอแล้ว ออกไป! ฉันบอกให้ออกไปไง!”“อึก!”เหตุการณ์เดิม ๆ ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวเขาซ้ำ ๆ แดเนียลยกเหล้าซดดื่มราวกับน้ำเปล่า มืออีกข้างกุมขมับด้วยความล้าไม่รู้ว่าเพราะความเมาเหล้าหรือเมารักที่คนที่ไม่เคยต้องมานั่งคิดมากเรื่องผู้หญิงกลับไม่เหลือสภาพความเป็นแบดบอย เขาผลักไสไล่ผู้หญิงทุกคนที่เข้าหาเขาตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมา คนเดียวที่เขาต้องการเจอคือคาริสา แต่เขากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอ“ตกลงระหว่างเรามันเป็นความรักหรือความใคร่วะ”มือหนายังคงยกเหล้าซดดื่มไม่หยุดหย่อน อยู่ ๆ เสียงริงโทนก็ดังขึ้น รายชื่อของคาริสาปรากฏอยู่ตรงหน้าจอเขาอยากจะกดรับสายแฟนสาวเดี๋ยวนั้น แต่ไว้ฟอร์มหน่อยดีกว่า ทว่าอยู่ ๆ เสียงสายเรียกเข้าก็พลันเงียบหายไป นานนับสิบนาทีที่คาริสาไม่ได้โทรมาอีก“เล่นตลกอะไรของเธอเคส คิดจะให้ฉันโทรกลับหรือไง ไม่มีทาง!” ดวงตาคมจ้องมองมือถือของตนชนิดที่ตาไม่กะพริบ “โทรมาสิ เธอต้องโทรมา...”ตึ๊ง ๆ ๆ ๆ ๆคาริสา : แดนฉันมีเรื่องอยากคุย
ปมสวาทซาตาน บทที่ 24 ความลับของแดเนียล
คาริสาเดินเข้าไปภายในห้องทำงานของคุณหญิงตามปกติ ก่อนจะหยุดนิ่งพลางขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงคนสนทนากันอยู่ในห้อง“คนของแม่ไม่ได้คิดจะมาจับลูกชายผมใช่ไหม!” แอเรียลขึ้นเสียงดังใส่ผู้เป็นแม่“แน่นอน! คนของฉันมีศักดิ์ศรีพอ” คุณหญิงมีหรือที่น้อยหน้า เห็นลูกชายตัวดีขึ้นเสียงดังใส่ อีกทั้งยังลุกขึ้นยืนค่ำศีรษะท่านราวกับไม่ให้เกียรติขนาดนั้น“เด็กคนนั้นปั่นหัวอะไรมา ถึงได้ออกโรงปกป้องกันออกนอกหน้าขนาดนั้น”“ทำไม ฉันรักฉันเอ็นดูของฉัน ฉันอยากได้มาเป็นหลานสะใภ้”“หลงนังเด็กนั่นจนไม่สนว่ามีหัวนอนปลายเท้าหรือเปล่า”“อย่ามาว่าคนของฉันนะ” แอเรียลยังไม่ทันจะพูดจบประโยค คุณหญิงก็ตะเบ็งเสียงขึ้นแทรก “คนที่แกถามหาหัวนอนปลายเท้า คือคนที่มีบุญคุณกับฉันและบริษัทฯ นี้มาก ในขณะที่แกช่วยอะไรไม่ได้เลย”ท่านเอ่ยเสียงสั้นในประโยคสุดท้าย ทั้งโกรธทั้งน้อยใจลูกชาย“หมายความว่าไง”“ช่างมันเถอะ ฉันขออย่างเดียว เรื่องเดียวเลยนะ คาริสาคือคนของฉัน ถ้าแกแตะต้องเด็กคนนี้แม้แต่ปลายเล็บแล้วก็... ฉันไม่ยอมแน่!”“ผมจะไปทำนังเด็กนั่นทำไม ถ้ามันไม่มาสร้างควา
ปมสวาทซาตาน บทที่ 23 ง้อแฟน
“กลับมาได้แล้วเหรอ รู้ไหมว่าฉันรอเธอนานแค่ไหน”น้ำเสียงของแดเนียลชี้ชัดว่ากำลังโกรธเคืองเธออยู่แต่คนที่ควรอยู่ในอารมณ์นี้ไม่ใช่เขาเเต่ต้องเป็นเธอต่างหากคาริสาทำเป็นไม่ได้ยินในสิ่งที่แดเนียลพูด เธอตรงดิ่งไปที่ห้องนอนทำเหมือนเขาไม่มีตัวตนในห้องนี้แต่ถึงอย่างนั้นแดเนียลก็ไม่ปล่อยให้เธอทำตัวเย็นชากับตนแบบนี้ เขากระโจนไปคว้าตัวคาริสามาไว้ในอ้อมกอด แต่คาริสากลับบ่ายเบี่ยงพยายามที่ผลักเขาออกจากตัว“นี่ทำอะไรปล่อยนะ”“ไม่ปล่อย”“ทำแบบนี้ทำไม”“มาง้อแฟน แฟนงอน”“ฉันไม่ได้งอนแต่ฉันโกรธ ปล่อย!”เขากอดเธอไว้แน่นกว่าเดิม คาริสาดิ้นรนสุดชีวิตเธอจะไม่ปล่อยให้คนอย่างเขามาทำอะไรตามใจชอบกับเธออีกต่อไป“ปล่อยสิ ฉันบอกให้ปล่อยไง”เพี๊ยะ!เมื่อสิ้นเสียงร้อง แรงตบที่หนักหน่วงกลับดังขึ้นแทน ทำเอาคนร่างโตหน้าหันแดเนียลไม่คาดคิดว่าเธอจะเกรี้ยวกราดขนาดนี้ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอตบเขาแต่มันคือครั้งที่แรกที่ทำแดเนียลรู้สึกเจ็บปวดกับการกระทำของเธอ คาริสาก็ตกใจกับสิ่งที่ทำลงไป จะบอกว่าเธอพลั้งมือเธอไ
