Beranda / วาย / ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ / EP 1 : บริหารเสน่ห์

Share

EP 1 : บริหารเสน่ห์

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-12 01:55:49

ณ. ชั้น 18 ของตึกหนึ่งใจกลางเมือง ย่านสีลม

เวลา 08.25 น.

“ณัฏฐ์” ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งบาง มาในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว เข้ารูป แต่งลายสีดำรูปเลขาคณิตตามสาบเสื้อและชายเสื้ออย่างมีสไตล์ กับกางเกงสแล็กใส่สบาย หิ้วถุงขนมของกินมาเต็มไม้เต็มมือ เดินออกจากลิฟท์ชั้น 18 มาด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม

ใช่แล้ว ชั้นที่ 18 นี้ ทั้งชั้นเป็นพื้นที่ในส่วนของสำนักงานใหญ่ของบริษัท AAA ที่ผมทำงานอยู่ ซึ่งบริษัท AAA แบ่งเป็นสองส่วน คือ ส่วนสำนักงานใหญ่ที่ประกอบไปด้วยทีมบริหาร ทีมจัดการ ทีมขาย และทีมบัญชีกลาง ตั้งอยู่ที่สีลม สำหรับฝ่ายผลิต และส่วนสนับสนุนฝ่ายผลิตจะอยู่ที่โรงงานแถบชานเมือง

ทุกวันศุกร์เวลา 09.00 น. ผมจะมีนัดประชุมกับลูกทีมฝ่ายขายของผมเพื่อมาสรุปยอดและติดตามความคืบหน้าหรือช่วยแก้ปัญหาในทีมกัน

และในวันนี้ก็เป็นอีกศุกร์นึง ที่ต้องมาประชุมกัน แต่เนื่องจากเป็นช่วงปลายเดือนใกล้ปิดยอดขายทั้ง เต็งหนึ่ง และ อดิเทพ สองหนุ่มเซลคู่บุญของผม โทรมารายงานความคืบหน้าตั้งแต่วันพฤหัสเย็นแล้วว่า วันศุกร์นี้ขอไม่เข้าออฟฟิศเพราะมีนัดประชุมด่วนกับลูกค้า ดังนั้นวันนี้ก็จะเหลือแต่จุ๊บแจงสาวน้อยน้องเล็กคนเดียวของแผนก

ดีล่ะวันนี้ผมก็จะมีเวลาบริหารเสน่ห์กับสาวสาวต่างแผนกได้มากหน่อย ฮ่าฮ่าฮ่า

“สวัสดีครับพี่มาลัยคนสวย วันนี้ผมมีกุ้ยช่ายมาฝากนะครับ ร้านนี้ผมกินแล้วติดใจอร่อยมาก แป้งเค้าบางนุ่มไส้ผักนี่มาแบบอัดแน่นมาเลยครับ ทีเด็ดที่สุดก็คือน้ำจิ้มของทางร้านเค้านะครับ เด็ดมากจริงๆ ใครได้ลองแล้วก็ต้องติดใจ ผมอยากให้พี่มาลัยได้ลองชิมดูครับ เหมาะกับสายรักสุขภาพแบบพี่มาลัยมากๆเลย”

ณัฎฐ์ทั้งหยอดทั้งอวยขายของไปยกใหญ่ ทำให้สาวเล็กสาวใหญ่ฝ่ายบัญชีการเงินต่างหันมามองเค้าโดยอัตโนมัติ โดยเฉพาะคนที่ถูกพูดถึง

“โอ้ย.. น้องณัฏฐ์พูดมาซะขนาดนี้ พี่อยากกินซะตอนนี้เลย แหมขายเก่งไปซะทุกอย่างเลยนะจ๊ะ”

พี่มาลัยคนสวยของผมพูดพร้อมฉีกยิ้มกว้างๆ ออกมา

“ถ้าอร่อยติดใจบอกได้นะครับ เดี๋ยววันไหน ผมเข้าออฟฟิศ ผมจะได้ซื้อมาฝากอีกครับ”

ผมก็พูดเอาใจคุณพี่มาลัยเข้าไปอีก ก็แน่ล่ะ ในบริษัทนี้ผมจะทะเลาะกับใครก็ได้ แต่ผมจะทะเลาะกับแผนกบัญชีการเงินไม่ได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เพราะเรื่องเงินเงินทองทองนั่นเป็นเรื่องใหญ่ของทีมผมเลย ถ้าพลาดขึ้นมาเจ้าลูกลิงในทีมผมคงต้องร้องไห้กระจองอแงกันแน่เลย อาชีพเซลล์เนี่ย เงินเดือนไม่ได้เยอะแยะอะไรขนาดนั้น รายได้ส่วนมากมาจากค่าคอมมิชชั่นล้วนล้วน ผมถึงเอาใจและดูแลแผนกนี้เป็นพิเศษ เดี๋ยวค่าคอมไม่ออก

“แล้วถ้าพี่ติดใจคนซื้อมาฝากล่ะ ... พี่ต้องทำงัยคะน้องณัฏฐ์” ยังไม่ทันที่พี่มาลัยจะพูดจบ ก็มีเสียงโห่ฮิ้ว ตามมา

มันเป็นธรรมดาของคนหล่ออย่างผม ที่จะถูกสาวสาวแซว ขายขนมจีบให้เป็นประจำ ก็ผมมันหล่อ สปอร์ต ใจดี สีลมนี่นา ในออฟฟิศนี้ ไม่มีใครหล่อเกินผมอีกแล้ว คิดแล้วก็อมยิ้มให้ตัวเอง ผมแม่งโคตรมั่นหน้า มั่นตาเลยว่ะ ผมชอบนะ เวลาที่ถูกแซวเนี่ย จะมีใครว่าผมหลงตัวเอง ผมก็ไม่ว่านะ ออกจะภูมิใจด้วยซ้ำ 

“เบาได้เบา ค่ะเจ๊.....”

“เจ๊จะมากินน้องณัฏฐ์สมบัติของบริษัทเราไม่ได้นะคะ พวกเราไม่ยอมค่ะ” เสียงแหลมของพี่ตุ้ม ทีมงานพี่มาลัยแซวมา

“แล้วของพวกพี่ละคะ ไม่มีหรือคะน้องณัฏฐ์ เอามาให้แต่เจ๊มาลัยคนเดียว คราวหลังมีอะไรขึ้นมา ไม่ต้องมาคุยกับพวกพี่เลยนะ” พี่ตุ้มทำหน้างอนงอแงไปนิดนึง

“ฮ่าฮ่า ผมซื้อมาเยอะเลยครับ รับรองครบทุกคนแน่นอนครับ” ผมยิ้มพร้อมยกถุงขนมถุงใหญ่โชว์ให้ทุกคนดู

หลังจากที่ผมทักทายและแจกจ่ายขนมให้กับสาวต่างแผนกเรียบร้อยแล้ว ผมก็มุ่งตรงไปหาเจ้าลูกลิงตัวน้อยที่แผนกผม

“สวัสดีค่ะพี่ณัฏฐ์” คนเป็นพี่ที่ถูกทักทาย มองไปตามเจ้าของเสียงเล็กๆ ที่ยกมือไหว้ทักทาย พร้อมยิ้มบางๆ ให้

“อ่ะ..หวัดดี เป็นงัยบ้างเรา มีอะไรให้พี่ช่วยมั้ย เดือนนี้ปิดยอดลงหรือเปล่า” ผมถามไปพร้อมมองไปยังจุ๊บแจง เจ้าลูกทีมตัวน้อยที่เริ่มทำหน้าห่อเหี่ยว ก้มหน้า ทำปากยู่

“พี่ณัฏฐ์มีกุมารแน่เลยอ่ะ” จุ๊บแจงพูดเสียงเบาเบา สีหน้าเริ่มมีความกังวล

“ก็คุณปุ๊ก บริษัท BBB อ่ะพี่ณัฏฐ์ เค้าบอกจุ๊บแจงว่าจะเปิด PO ให้สัปดาห์นี้ค่ะ นี่ก็วันศุกร์แล้ว จุ๊บแจงยังไม่ได้รับ PO เลยค่ะ เมื่อวานโทรไปเช็ค เค้าก็บอกว่า เดี๋ยวเปิดให้ ทำงัยดี สัปดาห์หน้าจะต้องปิดยอดแล้ว ถ้าไม่มียอดของคุณปุ๊กมานะ เดือนนี้จุ๊บแจงอดค่าขนมชัวร์เลย แถมยังทำให้ยอดทีมไม่ได้ตามเป้าอีกด้วย” พูดจบ จุ๊บแจงก็นั่งคอตก น้ำตาซึม

“อะไรกัน แค่นี้ทำเป็นซึม ขี้แยไปได้... ก็แค่ปิดยอดไม่ได้เอง กลัวอะไร” ผมหยอกลูกน้องเบาเบา

ความจริงผมก็พอรู้เรื่องราวมาบ้าง เพราะผมก็ติดตามข้อมูลของลูกทีมอยู่ห่างๆ เพียงแค่ผมอยากให้ลูกทีมผมแข็งแกร่งขึ้น ลองแก้ปัญหากันเอง แต่เคสจุ๊บแจงเนี่ย อาจจะหนักไปหน่อย ดันไปเจอกระดูกชิ้นโต จอมเคี่ยวอย่างคุณปุ๊กของบริษัท BBB เข้าให้

“พี่ณัฏฐ์อ่ะ .. ถ้ายอดคุณปุ๊กไม่เข้า ทีมเราก็ไม่ได้ตามเป้าอะดิ จุ๊บมีหวังโดนพี่หนึ่งบ่นตายเลย... แง น้องอยากจะร้องห้ายยยยย พี่ณัฏฐ์ช่วยน้องด้วยยยยยย” จุ๊บแจงพูดจบก็เอาหน้าฟุบลงกับโต๊ะ ดิ้นไปดิ้นมา

ผมบอกดูอาการของคนตรงหน้า แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ จุ๊บแจงพึ่งเข้ามาทำงานในทีมได้ยังไม่ถึงปี เป็นเด็กที่มีความตั้งใจในการทำงานมาก เรียนรู้เร็ว และด้วยความเป็นเด็ก ใสใส ทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่ติดใจ เอ็นดูเป็นพิเศษ แต่ทุกอย่างย่อมมีข้อยกเว้น

“คุณปุ๊กคือข้อเว้นนั้น”

“เอางี้.. จุ๊บไปโทรนัดคุณปุ๊ก บอกว่าวันนี้ช่วงบ่ายพี่มีประชุมกับลูกค้าที่ตึกใกล้ๆ กับตึกคุณปุ๊ก อยากจะชวนคุณปุ๊กกินข้าวเที่ยงหน่อย”

พูดจบผมก็เอามือไปขยี้หัวเจ้าลูกลิงจอมซนของผมที่ตอนนี้หงอยซนไม่ออกแล้ว

“ทำได้มั้ยคะ”

“ทำได้ค่ะ เดี๋ยวจุ๊บแจงรีบโทรนัดนะคะ”

“ต้องนัดให้ได้ แล้วเราไปกับพี่ด้วย โอเคมั้ย”

“ฮึ.. อยากได้สักกี่ล้าน เจ้าลิงน้อย เดี๋ยวพี่จัดให้”

ผมคิดในใจ ว่าถ้านัดได้ ยังงัย PO ก็ออกทันก่อนปิดยอดแน่นอน

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 15 : นาวินกินดุ

    “อืมมม ดีจัง”ผมเผลอส่งเสียงออกมาเบาด้วยความฟินเหมือนมีคนมานวดหัวให้เหมือนตอนเข้าสปาเลย สักพักมือนั้นก็ค่อยๆ ย้ายจากที่เล่นกับหัวทุยๆและเส้นผมของผม เปลี่ยนเป็นมาโอบกอดผมจากด้านหลัง แล้วเจ้าจมูกโด่งสันเป็นคมก็พ่นลมหายใจอุ่นพร้อมกับกดลงมาสัมผัสที่คอของผม เท่านั้นยังไม่พอริมฝีปากนุ่มของเขาก็เริ่มรุกรานกดสัมผัสตรงโน้นที ตรงนี้ที นัวเนียอยู่แถวซอกคอของผม ชวนให้ผมรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบ ขนรุกตั้งชันไปหมด จากนั้นเขาเอียงหน้าเข้าหาผม แล้วกดจูบมาที่ริมฝีปากบางของผม จนผมเผลอร้องด้วยความตกใจ และก็ในวินาทีนั้นเอง ลิ้นเรียวอุ่นของเขาคนนี้ก็ฉวยโอกาสรุกล้ำเข้าไปภายในของผมสำเร็จ เขาค่อยๆ สัมผัสอย่างเชื่องช้า ไม่รีบร้อน เหมือนจะค่อยๆ สอนผมให้ผมรับรู้ความรู้สึกไปพร้อมพร้อมกัน มันเนิ่นนานจนผมเริ่มรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจ เขาจึงค่อยๆบรรจงถอนริมฝีปากออกและยังมีน้ำใสใสที่ยืดเชื่อมอยู่ระหว่างเรา เหมือนกับเป็นสายสัมพันธ์ระหว่างเราที่กำลังเริ่มขึ้น“พี่ณัฏฐ์ ผมชอบพี่นะ”คำพูดของนาวินทำให้ผมใจเต้นโครมคราม“แต่ผมเป็นผู้ชายนะ และผมก็เคยชอบผู้หญิงมาก่อน”ผมเลี่ยงที่จะพูดคำว่า “ผมไม่ได้เป็นเกย์” ออกไป“ผมก็เป็นผู

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 14 : นัวเนียเก่ง

    นาวินถือของพะรุงพะรังเดินตามคนพี่ออกจากลิฟท์แล้วมาหยุดที่หน้าห้อง พอประตูถูกเปิดผมก็สัมผัสได้กับกลิ่นหอมอ่อนอ่อนภายในห้อง ที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ถ้าจมูกผมทำงานไม่ผิดเพี้ยน น่าจะเป็นกลิ่นลาเวนเดอร์ ภายในห้องถูกตกแต่งอย่างเรียบง่าย เป็นระเบียบ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เจอแต่สีขาว เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นสีขาว เว้นแต่ผ้าม่านที่เป็นสีเทา ‘ดูท่าทางเจ้าของห้องจะชอบสีขาว ส่วนตัวผมก็ผิวขาว แล้วเจ้าของห้องจะชอบมั้ยนะ’ผมวางของทั้งหมดไว้ในห้องครัว พอหันกลับมาก็มีแก้วน้ำยื่นมาให้“ทานน้ำก่อนครับ”“ขอบคุณครับ”ผมรับแก้วน้ำจากมือบางบาง แล้วถือโอกาสกุมมือไว้ไม่ปล่อย“นี่จะจับอีกนานมั้ย ปล่อยได้แล้ว”ดูก็รู้ว่าเขิน คนอะไรเขินเก่ง เขินแล้วก็กลบเกลื่อนเก่งด้วย ผมปล่อยมือออกแล้วจิบน้ำอย่างชื่นใจ“ห้องพี่นี่น่าอยู่มากเลยนะครับ บรรยากาศสบายสบาย รู้สึกผ่อนคลายจัง”“ผมตั้งใจเองแหล่ะ อยากได้ฟีลแบบ อยู่ในธรรมชาติหรือยกสปามาไว้ที่ห้อง เลิกงานกลับห้องมาจะได้เหมือนว่าไปเข้าสปาทุกวัน”“ใช่กลิ่นลาเวนเดอร์มั้ย”“เก่งนี่ ดมกลิ่นเก่งนะเรา จมูกดี๊ดี”คนตรงหน้าพูดแล้วยู่จมูกใส่ผม จนผมอยากจะเอามือไปจับแล้วบีบเล่น“

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 13 : ความลับที่ไม่ลับ

    เสร็จกิจจากการประชุมกับลูกค้า ผมก็มีภาระกิจไปส่งคนตัวโตข้างข้างผมอีก หลังจากแยกย้ายกับพี่วิวัฒน์ เราก็เดินมาขึ้นรถ คนตัวโตเปิดรถไปนั่งประจำที่เป็นตุ๊กตาตัวโตหน้ารถ ส่วนผมก็ประจำที่เป็นพลขับ นี่ผมกลายเป็นคนขับรถให้คุณเขาไปแล้วสินะ“เย็นนี้คุณนาวินอยากกินอะไรดีครับ” ผมแกล้งพูดทำเสียงเรียบเรียบใส่เขา“ผมอยากกินพี่”ผมหันมามองเขาอย่างตกใจ “นายพูดอะไรของนายนี่”“ฮ่าฮ่าฮ่า ผมจะบอกว่าผมอยากกินอะไรก็ได้ที่กินกับพี่ ผมยังพูดไม่ทันจบเลย พี่คิดอะไรอยู่เนี่ย”“ก็ผมได้ยินอย่างนี้จริงจริงนี่ คนอย่างนายเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ได้เลย ตกลงจะกินอะไร”“กินอะไรแถวคอนโดพี่ก็ได้ หรือจะซื้อไปกินที่ห้องพี่ได้นะ”“อ้าวแล้วทำไมต้องเป็นคอนโดผมด้วย ย้อนไปย้อนมา ถ้าขึ้นห้องแล้ว ผมไม่ออกไปส่งแล้วนะ”“ไม่ออกก็ไม่ต้องออกดิ”“งั้นนายก็นั่งรถไฟฟ้า ไปต่อรถตู้กลับเองเลย”“ไม่เป็นไร คืนนี้ผมค้างกับพี่ได้”“เฮ้ย.. ไม่ได้ จู่จู่จะมาค้างห้องผมได้อย่างไร”“ทีพี่ยังไปค้างห้องผมได้เลย”“ก็นั่นนายชวนเองนี่ และนี่ผมก็ไม่ได้ชวนนายด้วย เจ้าของห้องไม่ยินยอม นายมาค้างเองไม่ได้นะ”“เอ.. ที่พี่ไม่ให้ผมไปค้างด้วย หรือว่าพี่มีความลับอะไรซ่อ

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 12 : ชี้ชะตา

    โอ้ย.. ผมปวดหัว ผมเครียดและผมก็มึนไปหมดแล้ว สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์แห่งความวุ่นวายและอาจเป็นสัปดาห์ที่จะชี้ชะตาผมก็ได้ ก็วันศุกร์นี้ผมต้องไปนำเสนอโครงการณ์กับลูกค้า BBB ซึ่งเดิมเป็นโครงการณ์ที่คุณธนพัฒน์เซลส์คนเก่าดูแลอยู่ และถูกจีบให้ไปทำงานกับบริษัทคู่แข่ง แล้วจะไม่ให้เครียดได้งัย ในเมื่อบริษัทคู่แข่งรู้ไส้รู้พุงเราหมดแล้ว ผมกับทีมงานคงต้องปรับกลยุทธใหม่กันยกแผง“พี่ศุภโชคครับ ผมอยากนัดพี่เพื่อนำเสนอโครงการณ์ให้พี่ดูก่อนครับ พี่พอสะดวกช่วงเวลาไหนครับ ผมมีนัดนำเสนอโครงการณ์กับลูกค้าวันศุกร์นี้ครับ”“งั้นบ่ายนี้เลยก็ได้ครับคุณณัฏฐ์”“ถ้าอย่างนั้นผมขอเชิญทีมงานเข้ามาร่วมฟังด้วยนะครับ จะได้ถือโอกาสซ้อมไปทีเดียวเลย”“ระดับคุณณัฏฐ์แล้วยังต้องซ้อมอีกเหรอ”“ซ้อมสิพี่ ผมยังไม่ค่อยแม่นในเนื้อหาเท่าไหร่”“ผมบอกแล้วไงว่า เรื่องเนื้อหา ให้นาวินเค้าจัดการ เค้าคอยซัพพอร์ตอยู่แล้วคุณณัฏฐ์ไม่ต้องกังวล”ผมพยักหน้ารับกับคำแนะนะของพี่ศุภโชค แล้วให้ไปสบตากับเจ้าของชื่อที่ถูกพลาดพิง ซึ่งเค้าก็กำลังมองมาที่ผมพอดี สายตาที่เค้าส่งมาให้ผมนั้น มันเป็นสายตาที่แน่วแน่และอบอุ่น ทำให้ผมคลายความกังวลไปได้เยอะเลยเมื

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 11 : อ้อมกอด

    ​บ่ายวันนี้ ในออฟฟิศมีคนนั่งอยู่ไม่กี่คน เพราะทีมออกแบบ เขายกทีมปิดห้องประชุมคุยกันเคร่งเครียดมากเลย จะไม่ให้เครียดได้อย่างไรก็โปรเจคที่กำลังดำเนินการอยู่ถูกคุณลูกค้าตัวดีมาขอเปลี่ยนคอนเซปใหม่หมด แบบว่ารื้อทำใหม่ทั้งเครื่องเลย แต่ต้องส่งงานตามเดิมนะ นี่แหละคุณพระเจ้าอย่างแท้จริง ยังดีที่ให้เพิ่มราคาในส่วนที่เปลี่ยนแปลงและให้ชาร์จค่าเสียเวลาค่าเร่งด่วนได้ แต่ก็นั่นอีกนั่นแหละ มันแทบจะไม่คุ้มเหนื่อยค่าปวดหัวเลยให้ตายสิ ในตอนแรกผมก็เข้าไปร่วมประชุมกับพวกเขาด้วยเพราะจะได้เก็บข้อมูลไปช่วยเคลียร์กับลูกค้าให้ แต่พอเริ่มเข้าเนื้อหาทางเอ็นจิเนียริ่ง ผมก็รู้ตัวแล้วว่า ผมคงไม่เหมาะที่จะอยู่ด้วยในเวลานี้ เพราะคงช่วยอะไรใครไม่ได้ เว้นเสียแต่ว่า คอยให้เป็นกำลังใจใครบางคน แต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยปากขอจากผมนี่นา ผมมองนาฬิกาซึ่งตอนนี้ก็ปาเข้าไปจะบ่ายสามแล้ว ยังไม่มีใครออกจากห้องประชุม ผมก็เลยตัดสินใจโทรไปสั่งน้ำและขนมเอามาเติมพลังให้หนุ่มหนุ่ม พอน้ำขนมมาส่งผมค่อยๆ เปิดประตูห้องประชุมเข้าไป แล้วทุกสายตาก็หันมาจ้องมองที่ผมแบบนิ่งนิ่ง สงสัยว่าผมคงจะเข้ามาผิดเวลาหรือเปล่านะ ผมรีบส่งรอยยิ้มที่คิดว่าหวานที่สุด

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 10 : Rainy Kiss #2

    ผมอาบน้ำไปใจก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ยิ่งคิดไปถึงสัมผัสอุ่นอุ่นที่ได้รับมาเมื่อครู่นี้ ผมยอมรับจริงจริงมามันทำให้ผมรู้สึกดีมากเลยทีเดียว ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ นาวินเขาจะรู้สึกพิเศษกับผมงั้นหรือ ไม่น่าใช่มั้ง โอ้ย.. คงไม่มีอะไรหรอก เขาคงแค่แกล้งผมเล่นก็เท่านั้นแหละ แต่แกล้งแบบนี้มันก็ไม่ค่อยดีต่อใจผมเลยนะ ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ และยังคงเห็นนาวินนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือที่โชฟา ผมยังลังเลอยู่ว่าผมควรจะไปอยู่ตรงไหนดี ไปนั่งที่โชฟา หรือเดินเข้าไปในห้องนอน หรือ ... แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรต่อ พ่อตัวดีก็คว้าตัวผมดึงลงมานั่งที่โชฟา“นั่งตรงนี้”นาวินจับผมมานั่งที่โซฟา“จะทำอะไร” ผมหันไปถาม“นั่งนิ่งนิ่งนะครับ เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ ผมเปียกแล้วนอนเดี๋ยวจะไม่สบาย”“เฮ้ย .. ไม่ต้อง ผมทำเองได้ คุณไปอาบน้ำเถอะ”“บอกให้อยู่นิ่งนิ่งไง อย่าดื้อสิครับ ผมทำให้พี่สะดวกกว่า”นาวินก้มมาพูดซะใกล้หูผม ทำให้ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นอุ่น และดูเหมือนว่าเค้าจะจงใจที่จะเป่ามาที่หูผมเบาเบา ทำให้ผมถึงกับสตั๊นนั่งนิ่งตัวแข็งไปเลย“พี่พกแชมพูกับครีมอาบน้ำมาเองเหรอ.”“เปล่านี่ ก็ใช้ของของนายนั่นแหล

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status