เป็นไปตามคาด คุณปุ๊กรับนัดทานข้าวกับผม ผมให้จุ๊บแจงจองร้านอาหารร้านหรูร้านหนึ่งแถวลาดพร้าว ผมไปรอก่อนเวลานัด 15 นาที และที่บอกลูกค้าไปว่า ช่วงบ่ายมีนัดแถวนี้ ความจริงอ่ะ ไม่มีหรอกครับ ผมก็หาข้ออ้างไปอย่างนั้น
พอถึงเวลานัดหมาย คุณปุ๊กจัดซื้อจอมโหดของเจ้าจุ๊บแจงก็เดินเข้ามา ผมรีบยืนขึ้นแล้วเดินไปรับ พร้อมไหว้ทักทายแล้วโปรยยิ้มหวานให้
“สวัสดีครับคุณปุ๊ก วันนี้ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่นัดกระทันหัน พอดีผมเองก็ไม่ได้มาพบคุณปุ๊กเสียนาน แล้ววันนี้มาแถวนี้พอดีก็เลยให้น้องจุ๊บแจงลองโทรนัดคุณปุ๊กอ่ะครับ”
ผมรีบขอโทษขอโพยไปก่อน
“ไม่เป็นไรเลยค่ะ พี่ก็ว่าง อยากหาคนทานข้าวด้วยอยู่พอดีเลย”
คุณปุ๊กพูดแล้วยิ้มหวานส่งให้ผมอีก โอ้ย.. ผมควรจะดีใจหรือจะกลัวดีเนี่ย
“คุณปุ๊กดูเมนูก่อนเลยครับ ที่นี่มีรายการอาหารแนะนำหลายอย่างเลยครับ”
ผมพูดจบ จุ๊บแจงก็รีบส่งเมนูอาหารให้คนผู้มาใหม่เลือก
ไม่นานนัก อาหารแต่ละจานก็ถูกนำมาวางเรียงรายเต็มโต๊ะ พวกเราก็ค่อยๆ ตักกินกันไป และเป็นผมกับคุณปุ๊กที่พูดคุยกันออกรสชาติ ต่างจากเจ้าลูกลิงน้อยจุ๊บแจงที่ดูหงอยหงอย ดูทรงแล้ว คงแพ้ทางคุณปุ๊กจริงจริง
ไม่แปลกที่ผมกับคุณปุ๊กจะคุยกันถูกคอ ก็ก่อนหน้านี้ ผมก็เป็นเซลล์ที่ดูแลคุณปุ๊ก ทำให้ผมพอจะรู้ทาง รู้นิสัยใจคอคุณปุ๊กพอสมควร
“คุณปุ๊กครับ ช่วงนี้ผมเห็นยอดของคุณปุ๊กดูจะบางบางลงไปนะครับ เอ.. ไม่ทราบว่าคุณปุ๊กติดตรงไหนมีอะไรให้ผมช่วยบอกได้นะครับ บอกมาทางน้องจุ๊บแจงได้เลยนะครับ”
พูดจบผมก็ส่งยิ้มหวานๆ เข้าไปอีกครั้ง
“แหม.. เดี๋ยวนี้คุณณัฎฐ์ ไม่มีเวลาให้พี่แล้วสินะ”
คุณปุ๊กพูดเสียงเบาเบาพร้อมช้อนสายตามองผม
ในขณะที่จุ๊บแจงก็รู้สึกว่าตัวเองไม่น่ามาอยู่ตรงนี้เลยจริงจริง เหมือนอากาศธาตุ ยังงัยชอบกล
“ไม่ครับ ผมก็ยังดูแลคุณปุ๊กอยู่ตลอด เพียงแต่ผมส่งความปรารถนาดีของผมผ่านทางน้องจุ๊บแจงมางัยครับ”
“.....”
“จุ๊บแจงน้องเค้ายังใหม่ ถ้าเค้าได้ทำงานกับคนเก่งๆ อย่างคุณปุ๊ก น้องผมต้องเก่งเร็วขึ้นและช่วยผมได้เยอะเลยครับ”
ผมก็ขายลูกทีมให้คุณลูกค้าเป็นการใหญ่ เจ้าคนตัวเล็กถึงกับนั่งยิ้มตาเป็นสระอิเลย
คุณปุ๊กพยักหน้าพยายามทำความเข้าใจ
“จุ๊บแจง .. แจ้งโปรลับสำหรับลูกค้าพิเศษที่เราพึ่งออกมาแคมเปญมาหน่อยเร็ว” ผมมองจุ๊บแจง พยักหน้าให้หนึ่งที
“โปรอะไรหรือคะ” คุณปุ๊กรีบถามทันที
“เป็นแคมเปญใหม่ ที่ผมพึ่งประชุมกับทีมบริหารเมื่อวานเย็นนี่เองครับ วันนี้เลยตั้งใจบอกคุณปุ๊กเป็นคนแรกครับ”
พูดจบผมก็พยักหน้า ให้ลูกทีมผมเป็นคนอธิบาย แล้วผมก็คอยเสริม ตบ หยอดไปอีก แน่นอนล่ะ มีรึ ที่ปลาจะไม่ฮุบเหยื่อ ..
“แต่โปรนี้จะออกมาแค่สิ้นเดือนนี้นะครับ ถ้าได้ครบยอดก็ถือว่าหมดโปรครับ ผมก็เลยกลัว ทีมอื่นจะใช้โควต้าไปหมด เลยรีบมาบอกคุณปุ๊กเป็นคนแรกเลย”
“งั้นน้องจุ๊บแจง ส่งใบเสนอราคาใหม่ให้พี่ใหม่นะคะ เดี๋ยววันจันทร์พี่เปิด PO ให้เลย”
คุณปุ๊กรีบตอบ เป็นงัยล่ะ เสร็จผมแล้วล่ะ บอกแล้วว่า
#อยากได้กี่ล้านเดี๋ยวณัฏฐ์จัดให้
แล้วเราก็แยกย้ายจากกัน พอร่ำลาคุณปุ๊กเสร็จ จุ๊บแจงก็กระโดดโลดเต้นเป็นการใหญ่
“สุดยอดเลยพี่ณัฏฐ์ พี่แม่งโคตรเทพเลยอ่ะ”
“จุ๊บแจงเชื่อแล้วจริงจริงว่า พี่สามารถเสกยอดขายได้จริงๆ เดี๋ยวน้องรีบกลับเข้าออฟฟิศไปส่งใบเสนอราคาให้คุณปุ๊กนะคะ”
“ใบเสนอราคาอย่าพึ่งรีบส่งนะ ให้ส่งเย็นๆ อย่าลืมสิ ว่าบ่ายนี้เรามีประชุมกับอีกบริษัทนึงอยู่”
ผมเตือนสติเจ้าลิงน้อย ว่าระวังเดี๋ยวโป๊ะแตก พูดจบผมก็หัวเราะเบาเบา
“รับทราบค่ะ”
จุ๊บแจงยิ้มดีใจ ในที่สุดเดือนนี้ก็ได้ขนมทั้งส่วนตัว และแบบกลุ่ม ไม่โดนพี่ร่วมทีมบ่นแล้ว
จากนั้นเราก็แยกย้ายกัน เจ้าลิงน้อยกลับบริษัท ส่วนผมนั้นก็จะไปหาร้านกาแฟนั่งจิบแล้วอ่านเมลล์ทำงานไปพลางพลาง ก็งานผมสำเร็จแล้วนี่นา
ณัฏฐ์ยังคงเล่นบทเมดยั่วสวาทอยู่ นาวินนึกสนุกตาม“ของเธอมันก็เริ่มแข็งแล้วเหมือนกัน”“งั้นต่อเสิร์ฟจานต่อไปแล้วสิ นายท่านอยากกินที่ไหน พากระผมไปหน่อย”ณัฏฐ์อ้อนเพราะถ้าจะให้เขาทำบนเก้าอี้เขาดูแล้วมันจะไม่ถนัด พอเขาพูดจบ นาวินก็ลุกขึ้น ณัฏฐ์ใช้ขาทั้งคู่เกี่ยวเอวนาวินไว้ แขนทั้งคู่คล้องคอนาวินไว้ นาวินพาเขาเข้าไปนั่งบนเตียง“เสิร์ฟต่อสิคะที่รัก”นาวินนอนราบกับเตียงโดยที่มีตัวของณัฏฐ์ยังคงคร่อมเขาอยู่ ณัฏฐ์ค่อยๆ บดสะโพกลงถูกับส่วนกลางของนาวิน ที่ตอนนี้ตุงดันเป้ากางเกงขึ้นมาพร้อมที่จะออกมาชมโลกภายนอกแล้ว นาวินจับที่สะโพกของณัฏฐ์และลูบไล้เข้าไปในกระโปรง เขาสัมผัสได้ว่ามีความชื้นเกิดขึ้นภายใต้ชั้นในนั้น“อืมมม..”นาวินครางต่ำในลำคอกับเสียวซ่านที่ได้รับ จากการบดสะโพกลงมาของณัฏฐ์ ที่เรียกร้องให้เจ้าลูกชายของเขาที่ตอนนี้ยังดุนดันอยู่ในกางเกง ซึ่งเขาเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว ณัฏฐ์เห็นอาการนั้น ก็ยิ้มร้ายออกมา“อะไรกัน ปกตินายท่านอึดจะตาย แค่นี้ก็จะไม่ไหวแล้วหรือขอรับ”“พี่ณัฏฐ์พี่จะยั่วผมให้ผมขาดใจหรือไง ทำสักที ถ้าไม่ทำผมจ
“แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับคุณแฟน”นาวินตกใจทั้งพลุกระดาษที่พุ่งมาหาตนและเสียงหวานๆ ที่เขาคิดว่าอีกคนน่าจะอยู่ต่างจังหวัด ไหงมาอยู่ตรงนี้ได้“เฮ้ย.. พี่ณัฏฐ์ไหนพี่บอกว่าไปพบลูกค้า แล้ววันนี้มาหาผมไม่ได้ไงครับ”“ก็เดี๋ยวคุณแฟนงอนไงครับ ก็เลยต้องมาฉลองกับคุณแฟนก่อน เพราะลูกค้าหน่ะ ไปหาเมื่อไหร่ ก็ไปหาได้ แต่คุณแฟนมีคนเดียว จะหาใหม่น่ารักน่ารักแบบนี้ที่ไหนได้อีกหล่ะ”“พี่ณัฏฐ์ของผมน่ารักที่สุดเลย ผมไม่ยอมให้พี่ณัฏฐ์หาแฟนใหม่แน่นอนครับ”ณัฏฐ์พูดจบก็อ้าแขนออกนาวินวางกระเป๋าลงแล้วเข้าไปสวมกอดคนพี่แล้วดึงคนพี่เข้ามาจูบ เรียวลิ้นอุ่นสัมผัสและหยอกล้อกันชวนสร้างความหวาบหวามเกิดขึ้น จนณัฏฐ์ต้องรีบหยุดไว้ก่อน“ใจเย็นยังมีเวลาอีกเยอะ ไม่ต้องรีบพี่ไม่หนีไปไหน ไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวก่อนนะครับ”“พี่มาอาบน้ำกับผมมั้ย”“ไม่ล่ะ เราอาบแล้ว รีบอาบน้ำสิ นี่แค่เริ่มต้น ยังมีเซอร์ไพรส์ต่ออีกทั้งคืนเลย”“ทั้งคืนเลยหรือ” “อืม.. ใช่ แต่ถ้ามัวลีลาชักช้าเดี๋ยวพลาดของเด็ดนะ”ณัฏฐ์เข้าไปกระซิบที่ข้างหูนาวิน ก
วันนี้วันศุกร์ที่ 5 สิงหาคม วันเกิดใครบางคนที่ผมแกล้งลืมทำเป็นจำไม่ได้ และบอกเขาว่าวันนี้ทั้งวันผมมีนัดลูกค้าที่ระยองทั้งวัน และถ้าเหนื่อยมากอาจจะเปิดห้องนอนแล้วค่อยกลับมาวันเสาร์ทีเดียวเลย ทำคนคนนั้นงอนจนผมต้องง้อ ที่ตอนแรกจะแกล้งยั่วเล็กๆ ผ่านวิดีโอคอลแต่ไหน ทำไปทำมาดันเครื่องติดไปซะอย่างนั้น เป็นประสบการณ์ใหม่ของผมเลย แต่ดูเขาก็ตื่นเต้นและน่าจะชอบอยู่นะ น่าจะหายงอนได้ความจริงแล้วทำไมผมจะจำวันเกิดเขาไม่ได้ล่ะ ผมแค่อยากจะเซอร์ไพรส์เขาต่างหาก ผมมีนัดกับลูกค้าใกล้ๆ แค่ช่วงเช้า แล้วตอนบ่ายผมจะเข้าไปเตรียมเซอร์ไพรส์เขาที่ห้อง นี่ผมก็คุยกับลูกค้าเสร็จแล้วกำลังไปเตรียมจัดการที่ห้องเขา บอกเลยว่าผมจัดเต็ม ถ้าคืนนี้นาวินไม่ร้องไม่ต้องมาเรียกผมว่าณัฏฐ์ ฮ่าฮ่าฮ่าฝั่งทางด้านนาวินที่ทำงานปกติ แต่ละคนก็เข้ามาทักทาย อวยพรวันเกิดอีกครั้งหลังจากที่จัดปาร์ตี้เซอร์ไพรส์วันเกิดล่วงหน้าไปแล้ว กอล์ฟถามนาวินว่า“พี่วินครับ วันนี้พี่จะไปฉลองวันเกิดกับพี่ณัฏฐ์ที่ไหนหรือครับ”นาวินตอบเสียงเรียบกลับไปว่า“ไม่ได้ไปไหนหรอก พี่ณัฏฐ์ติดลูกค้าระยองทั้งวัน”กอล์ฟทำหน้างง
“ผมขอเร่งมือทำให้พี่นะ” เสียงนาวินเริ่มหอบถี่ มือของเขาชักเร่งความเร็วขึ้น“เร็วขึ้นอีกนิดนะนาวิน”ณัฏฐ์เร่งความเร็วให้กับข้อมือของตัวเอง แล้วพูดเสียงสั่นที่ความเสียวซ่านเริ่มคืบคลานเข้ามา เขาใกล้จะถึงฝั่งแล้ว เขาเคยช่วยตัวเองหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาจะรู้สึกดีเท่ากับครั้งนี้“ได้สิคะ ผมเร่งมือให้แล้วนะ แล้วผมก็กำลังจูบที่ซอกคอพี่ด้วย ขอผมทำรอยนะ”ณัฏฐ์ยืดอก เชิดหน้าขึ้นราวกับว่ากำลังได้รับการระดมจูบที่ซอกคอจากนาวิน ส่วนมือของเขาก็เร่งความเร็วจนสุดท้ายเขาก็ปลดปล่อยออกมา“อ๊ะ.. เราจะเสร็จแล้วนาวิน เร็วอีกนิด อ่าห์... นาวินนนนนน”ณัฏฐ์หายใจหอบแล้วคว้าทิชชูเปียกมาทำความสะอาดแล้วเขินหน้าแดง“พี่ณัฏฐ์ช่วยนาวินหน่อยค่ะ ตอนนี้ของผมเองแข็งมากแล้ว อยากเข้าไปอยู่ในตัวพี่แล้ว”นาวินอ้อน ในเมื่อณัฏฐ์เสร็จก่อน สบายตัวก่อน เขามองเห็นอีกคนในโทรศัพท์ส่งสายตาเว้าวอนมา“ทำต่อเองซิ ไปอาบน้ำดีกว่า”“พี่ณัฏฐ์ได้โปรดอย่าแกล้งผม อย่าทิ้งผมไว้แบบนี้”นาวินทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เขารู้ว่าคนพี่กำลังแกล้งเขาอยู
วันนี้ก่อนขึ้นห้องผมแวะไปรับของที่สั่งออนไลน์มาที่นิติ พอมาถึงห้องผมก็นั่งมองกล่องพัสดุที่ส่งมาสามกล่อง ชั่งใจอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเปิดกล่องได้ ผมว่าผมต้องบ้าไปแล้วแน่แน่ที่ไปสั่งของแบบนี้มา เพราะคำพูดสนุกสนานของเขาคนเดียวเลย แต่คนที่บ้ามากกว่าก็คือผมนั่นแหละ ที่บ้าจี้ไปหา ไปสั่งมา แต่ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำให้เขาชอบหรือไม่Rrrrrrเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อายุยืนจริงๆ ผมอมยิ้มแล้วก็กดรับโทรศัพท์“คิดถึงจัง” รับปุ๊บปลายสายก็อ้อนมาทันที“วันนี้ก็เจอกันทั้งวันแล้ว”“เปิดกล้องหน่อยสิพี่ณัฏฐ์”“พึ่งกลับถึงห้อง ยังไม่ได้อาบน้ำ หน้ายังมันอยู่เลย”“ไม่เป็นไร ยังไงผมก็รักพี่ อยากเห็นหน้าพี่ทุกนาทีเลย ทำไมคืนนี้พี่ไม่มานอนกับผมหล่ะ”“ก็บอกแล้วไง พรุ่งนี้นัดลูกค้าที่ระยองแต่เช้า ถ้าอยู่คอนโดนายต้องออกเร็วขึ้นตั้งหนึ่งชั่วโมงเลย”“ผมไม่เห็นมีในตารางนัดพี่เลย”“เอ๊ะ..นี่นายมาแอบดูตารางเราเหรอ”“อ้าวดูตารางของแฟนผิดตรงไหนละครับ”“ก็ลูกค้าพึ่งโทรมานัดตอนเย็นก็เลยยังไม่ได้ลงในต
กอล์ฟรีบเอาข้อศอกกระทุ้งเอวแม็กซ์ไปทีแล้วรีบเดินออกไป“เดี๋ยวผมไปหาสถานที่ก่อนแล้วผมมาคุยกับพี่ณัฏฐ์นะครับ”“กอล์ฟก็ไปคุยกับนาวินเลย”“ไม่อ่ะ ไม่อยากทำงานซ้ำซ้อน พอไปคุยกับพี่วิน พี่วินก็ต้องบอกว่าให้มาถามพี่ณัฏฐ์ งั้นผมมาคุยกับพี่ณัฏฐ์เลยดีกว่า สรุปจบได้เลย”... เย็นวันศุกร์..วันนี้ทีมงานออกแบบยกทีมปิดแผนกไม่มีโอที เพราะทุกคนมีนัดไปกินเลี้ยงแผนก ซึ่งร้านที่เลือกก็เป็นร้านสไตล์กินดื่ม มีดนตรีสดเล่นให้ฟัง แต่ทางทีมก็เลือกที่จะเปิดห้องวีไอพี เพื่อความเป็นส่วนตัวเป็นสัดส่วน โดยห้องที่จองนั้นจุคนได้ยี่สิบกว่าคน บรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยความคึกคัก ในช่วงแรกที่นักดนตรียังไม่มา ทางร้านก็เปิดดนตรีเบาเบา อาหารและเครื่องดื่มต่างถูกนำมาเสิร์ฟบนโต๊ะ แต่ละคนพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน“วันนี้พี่จะดื่มไหม”นาวินกระชิบถาม“ทำไม จะคุมความประพฤติเราเหรอ”“เปล่านะ แต่ถ้าพี่ดื่ม แล้วพี่รั่วขึ้นมา พี่ไม่อายพี่โชคหรือครับ”“ไม่... ไม่อาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า”“ไม่รู้ล่ะ ถ้าพี่เมาขึ้นมา ผมอุ้มพี่กลับห้องด้วย”“เข้าใจแล้