Home / โรแมนติก / ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์ / บทที่ 1: จุดเริ่มต้นของหัวใจที่เต้นผิดจังหวะ

Share

 ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์
ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์
Author: Jigsaw wave

บทที่ 1: จุดเริ่มต้นของหัวใจที่เต้นผิดจังหวะ

Author: Jigsaw wave
last update Last Updated: 2025-10-10 17:43:04

“หนูชอบพี่ค่ะ พี่ภีม” ฉันกลั้นใจพูดคำนี้ออกไป หัวใจเต้นรัวอย่างบ้าคลั่งด้วยความตื่นเต้นและหวัง

“ขอบคุณ... แต่พี่ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับเราเลยนะ” ชายหนุ่มตรงหน้าเอ่ยตอบเสียงเรียบ นัยน์ตาของเขาไม่มีความลังเล

“ค่ะ ไม่เป็นไร” ฉันยิ้มอ่อน พยายามข่มความรู้สึกผิดหวังไว้ข้างใน ก่อนจะตัดสินใจเดินจากมาอย่างรวดเร็ว โดยไม่หันกลับไปสบตา พี่ภีม หรือ ภุมเรศ อีกเลย

ภุมเรศคือรุ่นพี่จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังที่อยู่รั้วติดกับโรงเรียนมัธยมของฉัน ฉันรู้จักเขาจากเพจรวมรูปหนุ่มหล่อของมหาวิทยาลัยนั้น และนั่นเป็นแรงจูงใจให้ฉันต้องแอบเข้าไปในรั้วมหาวิทยาลัยหลังเลิกเรียนอยู่บ่อยครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่ง ฉันเห็นเขากำลังจะขี่ บิ๊กไบค์ คู่ใจกลับบ้าน จึงรวบรวมความกล้าเข้าไปทักทายตีสนิท จนพี่เขาเริ่มจำฉันได้ จากนั้นก็เริ่มคุยกันอย่างสนุกสนานตามประสาพี่น้อง จนฉันอดไม่ได้ที่จะคิดเข้าข้างตัวเองว่า ถ้าฉันได้กอดพี่ภีมสักครั้ง คงจะอบอุ่นทั้งตัวและหัวใจแน่นอน...!!

แต่เมื่อผลลัพธ์ของการสารภาพรักจบลงอย่างเศร้าสร้อยเช่นนี้ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือการเดินออกมาอย่างสง่างาม

ณ ร้านกาแฟสตาร์บัส

“เจ๊ เป็นอะไร ดูซึมๆ อ่ะ” นิด รุ่นน้อง ม.4 รูปร่างผอมบางเหมือนลูกสาวถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

นิดเป็นน้องสาวที่ฉันไว้ใจและรักเหมือนน้องชาย... เอ้ย น้องสาวแท้ๆ

“ฉันไปสารภาพความในใจกับพี่ภีมมาละ” ฉันพูดเสียงอ่อนลง ใจหายวูบเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อสองอาทิตย์ก่อน

“จริงดิเจ๊!” นิดทำหน้าแตกตื่น ตาถลน อ้าปากค้างราวกับเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย

“อืม” ฉันตอบสั้นๆ

“แต่เท่าที่หนูดูท่าที พี่ภีม พี่เขาดูมองๆ เจ๊อยู่ตลอดนะ ไม่น่าจะปฏิเสธ น่าจะมีหวังนะเจ๊” นิดสาธยายเสียยืดยาว

“หวังอะไร? พูดความรู้สึกไปแล้ว เขาปฏิเสธก็จบ” ฉันบ่น

“เอาน่าเจ๊ ใจเย็นๆ อย่าเศร้าไปเลย” นิดพยายามปลอบใจ เป็นน้องรักที่อยู่ข้างฉันเสมอ แต่ฉันก็ยังอดเศร้าไม่ได้

“เจ๊กินนี่มั้ย หนูเพิ่งลองทำ มัฟฟินบลูเบอร์รี ของโปรดเจ๊ ไม่ใช่เหรอ อย่าเศร้าเลยนะ” นิดพูดปลอบพร้อมหยิบกล่องกระดาษใส่ขนมขึ้นมา

“เดี๋ยวฉันมาชิม ขอไปสั่งชาก่อน ยังไม่สั่งเครื่องดื่มเลย” ฉันบอก

“จ้า” นิดตอบเสียงหวาน เสียงหวานตลอดเลยนะนิด

ฉันเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์สั่งกาแฟ

“รับอะไรดีคะ” บาริสต้าเอ่ยถาม

“เอา Hojicha Tea Latte ร้อน แก้วใหญ่ค่ะ” ฉันสั่งเมนูโปรด

“ทั้งหมด xxx บาท ขอทราบชื่อลูกค้าด้วยค่ะ” บาริสต้าถามอย่างเป็นมิตร

“กรรณค่ะ” พอพูดชื่อตัวเองออกไป ฉันแอบเห็นบาริสต้าอมยิ้มเล็กน้อย ทำไมเหรอ ชื่อฉันแมนไม่เหมาะกับหน้าเหรอ? ฉันคิดในใจ พร้อมยื่นธนบัตรจ่ายเงินและรับเงินทอน

“Hojicha Tea Latte ได้แล้วค่ะลูกค้า”

“มาละ” ฉันเอ่ยเมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่นิดยังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่

“เจ๊ ลองชิมดูนะว่าอร่อยไหม” นิดยื่นมัฟฟินให้ฉัน

ฉันลองกัดคำแรก “เฮ้ย! อร่อยดี ทำครั้งแรกจริงดิ”

“หรอเจ๊ หนูมีฝีมือใช่มั้ย” นิดทำหน้าตาแตกตื่นตามสไตล์

“แกเลือกเรียนทำอาหารเหมาะกับแกละ” ฉันชม

นิดยิ้มรับอย่างภูมิใจ

“เดี๋ยวกลับก่อนนะ ไปละ ค่อยคุยกัน” ฉันเอ่ยลา

“เจ๊จะไปแล้วหรอ จ้าๆ” นิดตอบ

“ช่วงนี้เรียนหนัก อยากนอนหลับพักผ่อน เหนื่อย” ฉันบ่น

“ช่วงนี้เรียนหนัก ติวหนัก ม.6 ก็อย่างงั้นแหละเนอะ บายเจ๊” นิดโบกมือลา

ขณะที่ฉันกำลังจะเดินออกจากประตูร้าน สายตาพลันมองเห็นคนคนหนึ่งที่ทำให้หัวใจเต้นแรงตามเคย

“พี่ภีม...!!”

ฉันนิ่งอึ้ง ชะงักไปหลายวินาที ต้องรีบเรียกสติและตัดสินใจทำเป็นไม่สนใจ เพราะรู้ดีว่ายายนิดต้องแอบมองอยู่แน่ๆ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือการทำเป็นเดินสวนผ่านกันไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดยที่ไม่หันไปมองหน้าพี่ภีมเลยสักนิด

“เดี๋ยวสิ กรรณ จะรีบไปไหน” พี่ภุมเรศพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพตามเคย

“หนูมีธุระต่อค่ะ ต้องรีบไป”

“คือพี่กำลังจะเปิดร้านน่ะ ชื่อร้าน Soju ขายพวกอาหาร กรรณแวะมาได้นะ เริ่มเปิดวันจันทร์หน้า อยู่ตรงห้างสรรพสินค้าใกล้โรงเรียนกรรณแหละ”

พี่ภีมเอ่ยชวน จนฉันแทบจะใจพอง แต่พอคิดอีกแง่ เขาก็คงอยากได้ลูกค้าเพิ่มโดยใช้ความรู้สึกของฉันเป็นตัวหลอกล่อสินะ

“ไว้ถ้าหนูว่างหนูจะไปนะคะ”

คิดได้แค่นั้น ฉันก็ตอบไปตามมารยาทแบบเรียบๆ แต่แล้วพี่ภีมก็เอ่ยคำชวนไปทางยายนิดที่ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างในร้าน

“เราก็มาด้วยสิ พี่ชวนเหมือนกัน”

“ได้ค่ะ” ยายนิดดันตอบรับอย่างใจง่าย ทำฉันแทบจะเผลอหันไปค้อนให้วงใหญ่ๆ

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ” พี่ภีมเอ่ยลา พร้อมสวมหมวกกันน็อกแล้วขึ้นไปบนบิ๊กไบค์สีแดงร้อนแรงตามสไตล์ที่เข้ากับบุคลิกของเจ้าตัว

“เจ๊... พี่ภีมเค้าชวนขนาดเนี้ย เจ๊ควรจะไปนะ พี่เค้าอุตส่าห์เดินเข้ามาชวนเจ๊ถึงในร้านสตาร์บัคเลยนะ หนูว่าเค้าอ่ะก็แคร์เจ๊อยู่แหละ” ยัยนิดวิ่งตรงมาหาฉันพร้อมเชียร์พี่ภีมสุดๆ แต่ฉันก็แย้งเสียงนิ่ง

“พี่เค้าคงอยากได้ลูกค้าแหละ แหม คิดจะตบหัวลูบหลังเหรอ ไม่มีทางซะหรอก!”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์    บทที่ 18: วันแห่งความสำเร็จ และรสชาติแห่งความรักที่หอมหวาน

    สามปีต่อมา...ผ่านไปอย่างรวดเร็วนับจากวันที่ นพสูรย์ สวมแหวนให้กรรณ ชีวิตของทั้งคู่เข้าสู่ช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสุข ความมั่นคง และการวางแผนสำหรับอนาคตที่กำลังจะมาถึง ทั้งคู่กำลังเตรียมงานแต่งงานอย่างเงียบ ๆ ควบคู่ไปกับการทำภารกิจสุดท้ายของ กรรณ คือการเรียนจบคณะบริหารธุรกิจวันนี้คือวันสำคัญยิ่งในชีวิตของกรรณ—วันรับปริญญาบัตร คณะบริหารธุรกิจ ณ หอประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัยชื่อดัง แสงแดดยามบ่ายสาดส่องกระทบชุดครุยสีดำขลิบทองของเธอ กรรณยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนที่รักเธอที่สุด หัวใจของเธอพองโตด้วยความภาคภูมิใจรอบตัวเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นของครอบครัวและเพื่อนสนิทที่เดินทางมาแสดงความยินดี“ถ่ายรูปกลุ่มกันก่อนเลยค่ะ! กะทิอยากได้รูปครอบครัวใหญ่แบบเต็ม ๆ!” กะทิ ผู้เป็นเพื่อนรักสนิทและเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของกรรณกล่าวอย่างตื่นเต้น มือของเธอกำช่อดอกกุหลาบสีชมพูช่อใหญ่ที่จัดให้กรรณเองกับมือลูกไม้ เพื่อนรักอีกคน ซึ่งวันนี้แต่งตัวมาในชุดที่ดูดีเป็นพิเศษ ยืนอยู่ข้างกะทิและยิ้มอย่างยินดี “วันนี้แกสวยมากเลยนะกรรณ! เก่งที่สุด!”นพสูรย์ เจ้าบ่าวในอนาคตของกรรณ ยืนอยู่ข้างเธอในชุดสูทสีเทาอ่อน ดูโดดเด่นและส

  • ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์    บทที่ 17: คำตอบแห่งรักและหมากฝรั่งสีขาว

    แสงอรุณยามเช้าสาดส่องลอดผ้าม่านเนื้อดีเข้ามาใน ห้องนอนใหญ่ ของ นพสูรย์ ละเลียดไปบนผิวเปลือยเปล่า สร้างบรรยากาศที่อบอุ่นจนแทบจะกลืนกินทุกสิ่ง กรรณ ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดที่เธอรู้สึกว่าปลอดภัยและเป็นของเธออย่างสมบูรณ์ ความรู้สึกอิ่มเอมใจจากค่ำคืนที่ผ่านมายังคงซึมซาบอยู่ในทุกอณูของร่างกาย ทำให้หัวใจเต้นเป็นจังหวะแห่งความสุขนพสูรย์ลืมตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ดวงตาคมกริบของเขามีประกายแห่งความรักและความเสน่หาที่ไม่อาจปกปิด เขาใช้ปลายนิ้วที่ยังคงสั่นเทาเล็กน้อยเกลี่ยเส้นผมสีดำขลับที่ปรกใบหน้าสวยหวานของเธอออกอย่างอ่อนโยน“ตื่นแล้วเหรอ เจ้าหญิง ของฉัน” เขาพึมพำด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าและเต็มไปด้วยความเสน่หา รอยยิ้มของเขาทำให้ดวงตาโค้งลงอย่างอบอุ่นกรรณซบหน้าลงกับแผงอกที่แข็งแกร่งของเขา สูดดมกลิ่นกายที่คุ้นเคย “ค่ะ... ฉันรู้สึกเหมือนกำลังฝันไปเลย เหมือนกำลังอยู่ในเทพนิยาย”“นี่ไม่ใช่ความฝัน ที่รัก” นพสูรย์กระชับอ้อมแขนรอบเอวบางของเธอแน่นขึ้น ราวกับต้องการตอกย้ำความจริง “นี่คือความจริงของเรา... ความจริงที่ฉันเฝ้ารอมานานแสนนาน”หมากฝรั่งกับการสารภาพรัก: สัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์นพสูรย์ยันตัวขึ้น

  • ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์    บทที่ 16: ปีกที่สมบูรณ์และพายุที่คลี่คลาย

    สองเดือนต่อมา ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง ความสัมพันธ์ระหว่าง กรรณ และ คุณมาลี ผู้เป็นแม่แท้ ๆ รวมถึง กันยา น้องสาว ก็แน่นแฟ้นขึ้นอย่างรวดเร็ว คุณมาลีเต็มใจที่จะชดเชยเวลาที่สูญเสียไปทั้งหมดวันหนึ่ง คุณมาลีชวนกรรณไปที่คลินิกศัลยกรรมชื่อดังแห่งหนึ่ง“ไหนบอกว่าจะพามาเดินเล่นคะคุณแม่” กรรณถามอย่างสงสัยคุณมาลีจับมือกรรณอย่างอ่อนโยน “วันนี้แม่มีของขวัญให้ลูก... เป็นของขวัญที่แม่รู้ว่าลูกอยากได้มาตลอด”กรรณเบิกตากว้าง เมื่อคุณมาลีแนะนำให้เธอรู้จักกับศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ และเริ่มอธิบายถึงการผ่าตัด เสริมหน้าอก และขั้นตอนของการ ผ่าตัดแปลงเพศ ที่ทันสมัยที่สุด“แม่จะทำให้ลูกได้เป็นผู้หญิงอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด... ทั้งร่างกายและจิตใจ” คุณมาลีกล่าวด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรัก “นี่คือสิ่งที่แม่ควรจะทำให้ลูกนานแล้ว”น้ำตาของกรรณไหลอาบแก้มด้วยความตื้นตัน สิ่งที่เธอใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตกำลังจะเป็นจริงด้วยมือของแม่แท้ ๆ ที่เพิ่งค้นพบกัน“ขอบคุณค่ะคุณแม่... ขอบคุณจริงๆ ค่ะ” กรรณโผเข้ากอดมารดาอย่างแน่นหนา ความรู้สึกของการได้รับการยอมรับอย่างแท้จริงเติมเต็มทุกช่องว่างในหัวใจไม่นานหลังจากนั้น กรรณ

  • ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์    บทที่ 15: ความจริงที่เปิดเผย ณ งานวันเกิด

    หนึ่งสัปดาห์หลังจากการเปิดตัวความสัมพันธ์อย่างกล้าหาญ กรรณ ต้องไปร่วมงานอีเวนต์วันเกิดของ น้องเขตแดน ลูกชายคนเล็กของเพื่อนสนิทในวงการของ นพสูรย์ แม้ว่านพสูรย์จะอาการดีขึ้นมากจนออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว แต่ก็ยังพักฟื้นอยู่ที่บ้าน และให้กรรณไปร่วมงานพร้อมกับ ลูกไม้ และ กะทิ เพื่อแสดงความสัมพันธ์ที่แน่วแน่ขณะเดินทางในรถ กันยา น้องสาวก็โทรมาให้กำลังใจอย่างต่อเนื่อง แต่สีหน้าของกรรณยังคงมีความกังวลฉายชัด“แกอย่าไปคิดมากนะ กรรณ” ลูกไม้ตบบ่าเพื่อนเบาๆ “พ่อแกจะว่าอะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้แกมี คุณนพสูรย์ และ คุณหญิงฤดี หนุนหลังแล้วนะ”“นั่นสิ กรรณ” กะทิเสริม “เรามาฉลองให้เขตแดนกันเถอะ อย่าให้คำพูดของคนใจร้ายมาทำลายวันดีๆ ของแก”กรรณพยักหน้า พยายามยิ้ม แต่ความกลัวที่จะต้องเผชิญหน้ากับ พ่อเลี้ยงนล ยังคงกัดกินหัวใจเธอเมื่อกรรณ ลูกไม้ และกะทิเดินทางมาถึงงานวันเกิดที่จัดขึ้นอย่างหรูหราที่บ้านหลังใหญ่ของเจ้าภาพ พ่อเลี้ยงนลก็ปรากฏตัวขึ้นทันที เขาคงทราบล่วงหน้าว่ากรรณจะมา และตั้งใจมาเพื่อสร้างความวุ่นวาย“คิดจะมาแสดงความสวยงามเพื่อโปรโมตตัวเองอีกแล้วเหรอ ไอ้กรรณ” พ่อเลี้ยงนลเดินตรงเข้ามาหาเธอทันที สีห

  • ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์    บทที่ 14: ศูนย์บัญชาการรับมือพายุสื่อ

    เช้าวันรุ่งขึ้น บ้านสไตล์ลอฟต์ของ นพสูรย์ กลายเป็นศูนย์บัญชาการชั่วคราว มีเพียง นพสูรย์ (ที่ยังมีร่องรอยบาดเจ็บเล็กน้อย), กรรณ, และ พี่อู๊ด เท่านั้นที่อยู่ร่วมกัน พี่อู๊ดวางเอกสารและกราฟวิเคราะห์กระแสข่าวอย่างเคร่งเครียดบนโต๊ะกลางห้อง“ข่าวโจมตีหนักมาก นพ” พี่อู๊ดเปิดฉาก “Gossip Boy มันเขียนเหมือนถูกจ้างมาให้ฆ่ามึงเลย ทั้งเรื่องภาพลักษณ์ การถอนตัวของสปอนเซอร์ และโดยเฉพาะการขุดคุ้ยเรื่องครอบครัวของ น้องกรรณ”กรรณกำมือแน่นด้วยความรู้สึกผิด นพสูรย์รีบจับมือเธอไว้เพื่อส่งกำลังใจ“แผนของผมครับพี่” นพสูรย์พูดอย่างหนักแน่น “เราจะไม่หนี และจะไม่ตอบโต้ด้วยความโกรธ เราจะสู้ด้วย ความจริงใจ และ ความรัก”พี่อู๊ดพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ดี! พี่ก็คิดแบบนั้น เราจะไม่จัดแถลงข่าว แต่เราจะปล่อย วิดีโอสัมภาษณ์แบบควบคุม”กลยุทธ์ "ความจริงจากหัวใจ"พี่อู๊ดอธิบายแผนการของตนเองอย่างละเอียด โดยมีใจความสำคัญคือการใช้ 'วิกฤต' เป็น 'โอกาส'1. จุดเปลี่ยนจากอุบัติเหตุ: ใช้ฉากเหตุการณ์รถชนเป็นจุดศูนย์กลางของการสื่อสาร เพื่อแสดงให้เห็นว่าความรักของทั้งคู่ไม่ใช่เรื่องฉาบฉวย แต่เป็นความผูกพันระดับชีวิต โดยเน้นย้ำ

  • ปีกที่สมบูรณ์ของซุปตาร์    บทที่ 13: เครือญาติและคำอวยพร

    ห้องพักผู้ป่วยพิเศษของ นพสูรย์ ดูหรูหราผิดกับห้องพักผู้ป่วยทั่วไป แต่มันกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นจากการดูแลของ กรรณ ที่ไม่ยอมห่างไปไหนขณะที่กรรณกำลังปอกผลไม้ให้เขาอยู่ ก็มีเสียงเคาะประตูที่มาพร้อมกับร่างของคนสองคน คือ คุณหญิงฤดี มารดาของนพสูรย์ และ ท่าน ส.ส. บิดาของเขา โดยมี พี่อู๊ด ผู้จัดการส่วนตัวของนพสูรย์เดินนำหน้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“นพ! ลูกแม่! เกิดเรื่องแบบนี้ทำไมไม่รีบบอกแม่!” คุณหญิงฤดีรีบเดินเข้าไปที่เตียงด้วยความเป็นห่วงสุดขีด เธอจับมือลูกชายพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อคลอ“ผมสบายดีครับแม่” นพสูรย์ตอบด้วยรอยยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนจะหันไปมองกรรณที่ยืนอยู่ห่าง ๆ ด้วยความเกรงใจ “แม่ครับ... นี่ กรรณ ครับ”คุณหญิงฤดีหันไปมองกรรณอย่างพิจารณา ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ก่อนจะหันมามองนพสูรย์อย่างสับสนและตำหนิเล็กน้อย ส่วนท่าน ส.ส. พยักหน้าให้กรรณอย่างสุภาพ แต่ก็มีแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม“อู๊ด! แกปล่อยให้เรื่องบ้าอะไรมันเกิดขึ้นได้ยังไง!” คุณหญิงฤดีหันไปตวาดใส่ผู้จัดการส่วนตัวด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด “ลูกพี่ลูกน้องของฉัน! เธอรู้ไหมว่าการที่นพขับรถหนีออกมาเพราะเรื่องผู้หญิงมันจะกระทบงานข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status