แชร์

บทที่ 1033

ผู้เขียน: กระจอก
อะไรนะ?!

ดวงตาคู่สวยของหลิงเสวี่ยจ้องไปที่ฉู่เฉินด้วยสายตาราวกับจะกลืนกินฉู่เฉินเข้าไปทั้งเป็น

เหล่าศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่ ต่างก็พากันจ้องฉู่เฉินเขม็งด้วยสายตาอาฆาต

หลิงเสวี่ยคือหนึ่งในสามหญิงงามแห่งวังเทียนเจี้ยน โดยปกติแล้ว ถือเป็นคู่ครองในอุดมคติของบรรดาศิษย์พี่ศิษย์น้อง แต่ที่น่าเสียดายก็คือหลิงเสวี่ยดูเหมือนจะไม่สนใจใครเลย

กระทั่งศิษย์พี่ใหญ่ถานเฟิงก็ยังโดนศิษย์น้องหลิงเสวี่ยปฏิเสธมาหลายครั้งแล้ว ตอนนี้เจ้าเด็กฉู่เฉินคนนี้กลับขอให้ศิษย์น้องหญิงที่พวกเขาเฝ้าใฝ่ฝันมานวดขาให้เขาเนี่ยนะ?

“ปรมาจารย์ คนคนนี้จองหองเกินไป ผม...”

“ถอยไป!”

ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนถลึงตาจ้องถานเฟิงอย่างดุดัน การฆ่าฉู่เฉินยังไม่ง่าย?

แต่ถ้าฆ่าฉู่เฉินแล้ว แล้วเหล่ายอดฝีมือที่เขาเอาชนะมาได้จะทำยังไง?

จะให้วังเทียนเจี้ยนถูกทำลายงั้นเหรอ?

เมื่อถานเฟิงเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความดุร้ายของปรมาจารย์ว่านเจี้ยน ก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเย็นเยียบเข้าไปและรีบถอยไปยืนอยู่ด้านข้าง

“หลิงเสวี่ย ไม่ได้ยินที่คุณฉู่สั่งเหรอ?”

ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนสีหน้ามืดมน กัดฟันเอ่ยถาม

“อะไรนะ? ปรมาจารย์ ฉัน...”

หลิ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1198

    คราวที่แล้วที่เธอและฉู่เฉินอยู่ในห้องแต่งตัว นั่นเป็นแค่อุบัติเหตุ แต่คราวนี้ต้องถูกพาเข้าไปในห้องนอนต่อหน้าอู๋อิงฉยง แบบนี้จะดีจริงเหรอ?แต่การดิ้นรนของเธอนั้นไร้ประโยชน์ ไม่นานก็ถูกพาเข้าไปในห้องนอนที่กว้างขวางและสว่างไสวนี่ควรจะเป็นรังรักของเธอกับอู๋อิงฉยง แต่ในวันนี้ พระเอกกลับเปลี่ยนเป็นฉู่เฉินในชั่วพริบตาที่ประตูห้องปิดลง จิตใจของหลี่ซินหลานก็เปิดออกทันที ไหนๆ เธอก็ถูกฉู่เฉินเยี่ยมเยียนไปแล้ว แค่อีกครั้งจะเป็นอะไรไป!และเมื่อนึกถึงความบ้าคลั่งกับฉู่เฉินในคราวที่แล้ว ในใจของเธอกลับเต็มไปด้วยความคาดหวังอาจกล่าวได้ว่าประสบการณ์ครั้งที่แล้ว สำหรับผู้หญิงที่มีสามีสูงวัยอย่างเธอ ก็เหมือนกับคนที่เคยชินกับการกินธัญพืชหยาบ แล้วทันใดนั้นก็ได้ลิ้มรสอาหารโต๊ะจีนขณะที่หลี่ซินหลานกำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่นั้น มือแกร่งคู่หนึ่งก็คว้าเอวเธอขึ้นมาแล้วโยนลงบนเตียงนุ่มอย่างแรง……หลังผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง หลี่ซินหลานก็ฟุบอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าแดงก่ำ เหงื่อไหลดุจเม็ดฝน เส้นผมบางส่วนพันกันยุ่งเหยิงอยู่ที่มุมปากและหอบหายใจมองไปที่ฉู่เฉินในขณะนี้บนผ้าปูที่นอนเละเทะ ในอากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมแปล

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1197

    อู๋อิงฉยงโกรธแทบคลั่ง ตอนนี้ในใจมีแค่ความคิดเดียวก็คือฆ่าต้องฉู่เฉินให้ตาย!บอดี้การ์ดหลายสิบคนที่อยู่รอบๆ ในขณะนี้ต่างยืนนิ่งอยู่กับที่ ทุกคนล้วนมองออกว่าอู๋อิงฉยงเสียสติไปแล้วถ้าทำตามที่เขาบอกจริงๆ และระดมยิงอู๋เพ่ยเพ่ยจนตาย หลังจากนั้นถ้าอู๋อิงฉยงเปลี่ยนใจ พวกเขาก็จะซวยกันหมด!ตระกูลอู๋มีอิทธิพลอย่างมากในเมืองเอกของมณฑล การฆ่าบอดี้การ์ดไม่กี่คนก็ไม่ใช่เรื่องยากไม่ใช่เหรอ?“ยังจะยืนนิ่งอยู่ทำไม ฉันสั่งให้พวกแกยิง!”อู๋อิงฉยงคำรามอย่างบ้าคลั่งในเวลานี้เอง ก็มีเสียงปังดังขึ้นอย่างกะทันหัน ประตูเปิดออกและฉู่เฉินซึ่งสวมเพียงเสื้อคลุมตัวนอกก็ก้าวออกมาจากห้องนอนในขณะนี้ อู๋เพ่ยเพ่ยล้มตัวลงบนเตียงด้วยความอ่อนเพลียอย่างมาก ใบหน้าเล็กแดงก่ำและหายใจหอบไม่หยุดแม้จะมีม่านกั้นและอู๋อิงฉยงเห็นเพียงเงาเลือนลาง แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะจินตนาการว่าเมื่อกี้เกิดศึกใหญ่แค่ไหนขึ้นภายในนั้น!“ไอ้คนแซ่ฉู่ แกยังกล้าออกมาอีกเหรอ? วันนี้ฉันจะสู้กับแกให้ตายไปข้างหนึ่ง!”สิ้นเสียง อู๋อิงฉยงก็ชี้ไปที่ฉู่เฉินแล้วคำราม “ยิงซะ!”คราวนี้ บอดี้การ์ดไม่ลังเลอีกต่อไป ยกปืนขึ้นและเหนี่ยวไกใส่ฉู่เฉิน!ปั

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1196

    เพียะ!อู๋อิงฉยงสะบัดมือตบลงบนหน้าหลี่ซินหลาน แล้วกัดฟันคำรามด้วยความโกรธว่า “ยังไม่พูดความจริงอีก! ใครอยู่ข้างในกันแน่!”เมื่อเห็นว่าดวงตาของอู๋อิงฉยงแดงก่ำ หลี่ซินหลานก็หวาดกลัวอย่างที่สุดและกล่าวด้วยเสียงสั่นเครือ “คือ... คือฉู่เฉิน!”“อะไรนะ!”เมื่อได้ยินคำว่าฉู่เฉินสองคำ อู๋อิงฉยงรู้สึกเหมือนโลกตรงหน้ามืดลง แทบจะเป็นลมลงไปในทันทีตอนที่ฉู่เฉินมาที่บ้านในวันนั้น เขาก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล ในตอนแรกเขายังสงสัยว่าหลี่ซินหลานและฉู่เฉินจะแอบกุ๊กกิ๊กกัน แต่ไม่คิดเลยว่าเป้าหมายของฉู่เฉินคืออู๋เพ่ยเพ่ย!“ใครก็ได้ ใครก็ได้!”อู๋อิงฉยงตะโกนเสียงแหบแห้ง ในไม่ช้าก็มีบอดี้การ์ดของตระกูลอู๋หลายสิบคนก็ทยอยมารวมตัวกันเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่วุ่นวายในโถงทางเดิน รวมถึงเสียงคำรามด้วยความโกรธของอู๋อิงฉยง อู๋อิงเทียนก็แอบมองผ่านช่องประตู เหงื่อเย็นไหลออกมาทันที เพียงเห็นบอดี้การ์ดกว่าสามสิบคนของตระกูลอู๋ล้อมห้องของอู๋เพ่ยเพ่ยไว้อย่างแน่นหนาคราวนี้แย่แล้ว!ถ้าฉู่เฉินถูกจับและทรมานอย่างหนัก แม้แต่เรื่องที่อู๋ตี๋ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของอู๋อิงฉยงก็คงสารภาพออกมาแน่ แล้วอู๋อิงเทียนก็จะจ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1195

    “หลี่ซินหลาน? คุณออกมาจากห้องของเพ่ยเพ่ยได้ยังไง?” อู๋อิงฉยงขมวดคิ้ว มองหลี่ซินหลานที่ทำหน้าลนลานอย่างพิจารณาหลี่ซินหลานกับอู๋เพ่ยเพ่ยไม่ถูกกันมาตลอด ถึงขนาดใช้คำว่าเข้ากันไม่ได้เหมือนน้ำกับไฟ วันนี้พระอาทิตย์ขึ้นจากทางตะวันตกได้อย่างไร หลี่ซินหลานถึงได้ห่วงใยอู๋เพ่ยเพ่ยขึ้นมา? “เอ่อ...คือว่าฉันเห็นว่าวันนี้เพ่ยเพ่ยดูไม่ค่อยสบาย ดังนั้นก็...ก็เลยแวะมาดู ทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกันนี่นา ไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องโกรธกันข้ามคืนหรอก”หลี่ซินหลานร้อนตัวมาก ตอนนี้เธอเครียดสุด ๆ ขอเพียงอู๋อิงฉยงเดินมาถึงหน้าประตูก็จะได้ยินเสียงผิดปกติจากในห้อง เมื่อความแตกขึ้นมา เธอก็จบสิ้นแล้ว!“โอ้? เกิดอะไรขึ้น เพ่ยเพ่ยเป็นยังไงบ้าง?”อู๋อิงฉยงเดินไปทางห้องของอู๋เพ่ยเพ่ย หลี่ซินหลานรีบเข้าไปรับแล้วควงแขนของอู๋อิงฉยง ก่อนจะเอ่ยห้ามไว้ว่า “ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เพ่ยเพ่ยแค่เหนื่อย อย่าไปรบกวนเธอเลยดีกว่า ให้เธอนอนสักพักก็โอเคแล้วค่ะ” อู๋อิงฉยงขมวดคิ้วเล็กน้อย คิดไปคิดมาก็ล้มเลิกความคิดที่จะไปดูดีกว่าถึงอย่างไรอู๋เพ่ยเพ่ยก็เป็นสาววัยยี่สิบกว่าแล้ว แถมยังมีนิสัยชอบนอนเปลือยกาย ถ้าเกิดเจอเข้า เขาที่เป็นพ่อก็ร

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1194

    อู๋อิงเทียนเข้าใจทันที เขาย่องออกมาจากห้องแต่งตัว แล้วเดินไปทางห้องหนังสือชั้นสองนี่เป็นแผนที่เขากับหลี่ซินหลานหารือกันไว้เมื่อช่วงบ่าย ถ้าเกิดมีเสียงผิดปกติอะไรดังออกมาจากในห้องของอู๋เพ่ยเพ่ย มีอู๋อิงเทียนอยู่ข้างกายรั้งอู๋อิงฉยงไว้ คืนนี้ก็ไม่น่าเกิดเรื่องใหญ่อะไร! พอเห็นอู๋อิ๋งเทียนเดินจากไปแล้ว หลี่ซินหลานถึงค่อยล้วงโทรศัพท์ออกมาโทรไปหาฉู่เฉิน เล่าสถานการณ์ทางนี้ให้ฟังสั้น ๆ ฉู่เฉินก็วางสายหลี่ซินหลานเก็บโทรศัพท์ จัดเสื้อผ้ากระโปรงให้เรียบร้อย จากนั้นก็มาที่หน้าประตูห้องของอู๋เพ่ยเพ่ยอย่างระมัดระวัง แนบหูฟังความเคลื่อนไหวด้านในถึงแม้ตอนนี้อู๋เพ่ยเพ่ยยังอยู่ในสภาพตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่เสียงด้านในดูควบคุมไม่อยู่นิดหน่อยแล้ว นี่ถ้าอีกเดี๋ยวฉู่เฉินมาถึงแล้ว ยังจะไหวอีกเหรอ?แต่ในขณะที่หลี่ซินหลานกำลังหนักใจ โทรศัพท์ที่อยู่ข้างมือพลันดังขึ้นมา ทำเอาหลี่ซินหลานตกใจจนสะดุ้ง เกือบจะกรีดร้องออกมา“คุณทำฉันตกใจแทบตาย ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า อย่าโทรมา ให้มาชั้นสองเงียบ ๆ...” ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ มือใหญ่ที่แข็งแรงทรงพลังข้างหนึ่งก็ตบสะโพกของเธอหนัก ๆเสียงเพี้ยะดังกังวาน เสีย

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1193

    จะมารับของด้วยตัวเองถึงที่?นั่นหมายความว่าฉู่เฉินจะเอาอู๋เพ่ยเพ่ยในบ้านตระกูลอู่ไม่ใช่หรือ?!นี่แม่งบ้าระห่ำเกินไปแล้ว ตื่นเต้นเกินไปแล้วมั้ง?“คือว่า... คุณฉู่คะ วันนี้คนของตระกูลอู๋ ฉันหมายถึงอู๋อิงฉยงก็อยู่ที่บ้าน นะ...นี่จะสะดวกเหรอคะ?” เสียงของหลี่ซินหลานสั่นเทาเล็กน้อย“มีอะไรไม่สะดวกครับ? พอถึงเวลาคุณแค่โทรแจ้งผมก็พอ!”ฉู่เฉินพูดจบก็วางสายทันที.....เมื่อได้ยินเสียงสายไม่ว่างในโทรศัพท์ หลี่ซินหลานก็ตกใจกลัวจนหน้าซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริกเล็กน้อย ผ่านไปครู่ใหญ่แล้วก็ยังตั้งสติกลับมาไม่ได้“เป็นไงบ้าง เขาว่ายังไง?”เวลานี้เอง อู๋อิงเทียนก็เข้ามาโอบเอวบางของหลี่ซินหลานอย่างร้อนอกร้อนใจ“ไสหัวไป!”เมื่อสัมผัสได้ว่ามือของอู๋อิงเทียนเริ่มซุกซนอีกครั้ง หลี่ซินหลานก็ผลักอู๋อิงเทียนออก ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกว่า “เมื่อกี้ฉู่เฉินบอกว่า เขาจะ...เขาจะมารับของถึงที่!”หา?อู๋อิงเทียนได้ยินคำกล่าวก็อึ้งไปชั่วขณะนี่ฉู่เฉินตั้งใจจะเล่นหนังไซไฟฟอร์มยักษ์ระเบิดตูมตามในคฤหาสน์ตระกูลอู๋ของพวกเขาหรือไง? “ไอ้คนแซ่ฉู่ไม่กลัวโดนฟ้าผ่าหรือไง!”อู๋อิงเทียนโกร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status