แชร์

แบ่งเบา

ผู้เขียน: จันทร์ส่องแสง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-26 08:20:06

“ฝ่าบาทเพฮะ องค์ชายสามคุกเข่าอยู่หน้าตำหนักไม่ยอมไปไหน”

“คุกเข่าหรือ เจ้าสามที่ไม่ยุ่งเรื่องในราชสำนัก คุกเข่าเพื่อสิ่งใดกัน”

คังซีเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างหยาดฝนโปรยปรายราวกับหลั่งน้ำตาให้ใครบางคน

อิ๋นเสียงวางกระบี่ข้างกายลงบนแคร่ไม้ไผ่ กวาดตามองกระท่อมไม้ไผ่ที่เพียงแค่พอซุกกาย ยิ้มหยันให้กับโชคชะตาของตัวเอง ยกหูหลู (น้ำเต้าที่มีเชือกร้อยสะพายบ่าสำหรับเก็บน้ำดื่มหรือสุรา) ขึ้นมากระดกลงคอ

สุราเท่านั้นในยามนี้ที่คือมิตรแท้ช่วยให้ลืมเลือนเรื่องราวทุกข์ตรมอดทนรอจนกว่าพี่สี่จะช่วยให้เขาหลุดพ้นจากตรงนี้ อิ๋นเสียงรู้ดีว่าการเสียสละตัวเองในครั้งนี้จะทำให้อิ๋นเจิ้งตัดสินใจทำอะไรบางอย่างหลังจากที่รอมานาน พี่สี่ไม่มีทางทิ้งเขาแน่ กระดกสุราลงคออีกครั้ง แม้จะต้องตายที่นี่ก็ถือว่าคุ้มแล้ว ขอแค่อิ๋นเจิ้งเป็นอิสระอยู่ข้างนอกนั้น คงมีสักวันที่เขาจะเห็นแสงตะวันที่ขอบฟ้าไกลโพ้น

จวนองค์ชายแปดอิ๋นสือ

“พี่แปด ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย ทำแบบนี้เท่ากับส่งพี่สิบสามไปตาย”

“น้องสิบสี่ สิ่งเดียวที่ข้าหวงก็คือต้ากงเหวินที่เอาแต่ไปยืนกางร่มกันฝนให้พี่สาม”

“มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ ไม่ได้การแล้วข้าจะต้องรีบไปห้ามเขา
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   หนีเลยดีไหม

    องค์ชายสิบอิ๋นเอ๋อวิ่งตาต้ากงเหวินไปติดๆ“รอข้าด้วย ต้ากงเหวินนั้นเจ้าร้องไห้ด้วยหรือ”“อย่ามายุ่ง”“ให้ข้าช่วยแบ่งเบา”“หากอยากจะช่วยข้าแบ่งเบาอะนะ ท่านมีความสามารถด้านช่างไหมเล่าไปช่วยข้าซ่อมของสิ่งนั้น ข้าจะได้รีบไปจากที่นี่เสียที”“เจ้าจะไปไหน เมื่อวานข้าพึ่งจะเห็นว่ามีเฉิงหยิงส่งม้าเร็วกลับไปยังตงโก บอกว่าพบตัวเจ้าแล้ว ปานนี้ม้าเร็วคงถึงแค่ครึ่งทาง เจ้าจะรีบไปไหนกัน”ต้ากงเหวินตะลึกตาค้าง“ทำไมข้าไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน”“ก็แหงน่ะสิ เจ้ามัวแต่หมกอยู่ในห้องลับของพี่สาม ตอนนี้ข่าวเรื่องเจ้าเป็นองค์ชายใหญ่ของตงโกแพร่ไปทั่ววังหลวง ใครๆ ต่างก็รู้ว่าเจ้าอยู่ที่นี่ อาจจะรู้ไปถึงต่างแคว้นแล้วก็ได้”“กี่วันพวกองครักษ์ถึงจะมาที่นี่”“ไม่เกินสองดวงจันทร์เต็มดวงพวกเขาจะต้องมาถึงแน่”“ช้าไม่ได้แล้วต้ากงเหวินคว้าแขนองค์ชายสิบอิ๋นเอ๋อออกแรงลากให้วิ่งตามเขาไปที่จวนองค์ชายสาม“ข้าจะต้องรีบซ่อมให้เสร็จ ท่านช่วยข้าข้าจะถือเป็นบุญคุณ เงินและทองของกำนัลจากฝ่าบาทข้ายินดียกให้ เราจะต้องซ่อมมันให้เสร็จภายในวันนี้ข้าจะได้ไปเสียที”“เจ้ายังไม่บอกข้าเลยว่าเจ้าจะไปไหน หากจะไปตงโกทำไมไม่ขี่ม้าไปเล่า”“อย่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28
  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   หนีเลยดีไหม2

    “หากจะโทษใครสักคนของให้โทษข้าเถิดข้าผิดเองผิดที่ไม่ห้ามใจตัวเอง ผิดที่ทำให้เจ้าเดือดร้อน” ส่งเสียงเบาๆต้ากงเหวินกัดฟันจนเป็นสันนูน“ไปให้พ้น ไปให้พ้นทั้งสองคน อย่ามายุ่งกับข้า”ลุกขึ้นหันหลังเก็บแผ่นไม้ด้วยความทะนุถนอมไปแปะส่วนที่แตกออกมา เป็นภาพที่น่าสังเวชยิ่งนักองค์ชายสามอิ๋นจื่อก้มลงช่วยเก็บแผ่นไม้ที่แตกหัก“ข้าบอกให้ไปให้พ้นถ้าไม่ไป ข้าจะไปเอง”ต้ากงเหวินทิ้งเศษไม้ลุกขึ้นก้าวเดินจากไปทันทีอิ๋นจื่อได้แต่เพียงมองตามแผ่นหลังของต้ากงเหวินด้วยความรู้สึกเจ็บปวดในใจแต่ไม่อาจวิ่งตามหรือรั้งเอาไว้ได้ต้ากงเหวินเดินราวกับหมดเรี่ยวแรง ดวงตาพร่ามัว“จบกัน ไม่มีโอกาสได้กลับบ้านแล้วนอกจากจะต้องไปที่ตงโกอะไรนั่น ฮืออออ” ดวงตาพร่ามัวแต่ไม่หยุดก้าวเดินจนกระทั่ง หยุดยืนนิ่งหน้าจวนองค์ชายแปดอิ๋นสือ“ใต้เท้า ท่านเป็นคนของจวนองค์ชายสามมีเรื่องใดกันจึงมาถึงนี้ยามดึกเช่นนี้”“ข้า ข้า” อึกอักไม่รู้จะตอบคำถามว่าอย่างไรร่างสูงของอิ๋นสือที่เอามือไพล่หลังหยุดมองใบหน้าโศกสลดของต้ากงเหวิน สีหน้าตื่นตระหนกไม่น้อย“อย่าเสียมารยาทองค์ชายตงโกต้ากงเหวินเป็นแขกของข้า” องครักษ์หน้าจวนประสานมือถอยห่างออกไปองค์ช

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28
  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   หนี

    เช้าสดใสเสียงนกหูผีอิ้งอู่ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว ต้ากงเหวินบิดขี้เกียจในที่นอน ลุกขึ้นเปิดประตูออกมาจากห้อง องค์ชายสิบอิ๋นเอ๋อที่พิงประตูอยู่เสียหลักหงายหลังล้มลงใส่ร่างบางของต้ากงเหวินแต่ยังดีที่คว้ากรอบประตูได้ทันจึงไม่ล้มใส่ต้ากงเหวินจนบาดเจ็บ“องค์ชายสิบท่านเมาจนกลับจวนไม่ไหวเลยหรือ เดี๋ยวสิเราไม่ได้ดื่มกันนี่”“ต้ากงเหวินเจ้าสบายดีใช่ไหม เจ้าปลอดภัยดีใช่ไหม”อิ๋นเอ๋อกล่าวด้วยน้ำเสียงลนลานทั้งยังสำรวจพลิกตัวต้ากงเหวิน“ท่านละเมออะไรของท่านเนี้ย”“เห้อ โล่งอกไปที เราไปกันเถอะ ปานนี้พี่สามเป็นห่วงแย่แล้ว”“ไม่ ข้าไม่กลับไปจวนองค์ชายสาม”“อย่าบอกนะว่าจะอยู่ที่จวนพี่แปด ไม่ได้นะพี่แปดตัวอันตราย”ต้ากงเหวินคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน“ข้าก็ไม่ได้อยากอยู่ที่นี่และที่ไหนทั้งนั้น แต่ข้าจะไปอยู่ที่ไหนได้ล่ะในเมื่อไทม์แมชชีนมันพังไปแล้ว”“ให้ข้าช่วยไหมเล่า อิ๋นเอ๋อเสียอย่าง รับรองไม่มีใครหาเจ้าเจอแน่ ข้ามีที่ลับแห่งหนึ่งเจ้าจะอยู่ได้อย่างสบายใจและจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้ ข้าสัญญาว่าองครักษ์ของตงโกจะไม่มีทางหาเจ้าเจอ”ต้ากงเหวินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น“องค์ชายสิบ ท่านรู้ได้ยังไงว่าช้าไม่อยากกลับตงโก”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28
  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   หนี2

    องค์ชายสามก้าวเท้าอย่างเร่งรีบไปยังห้องของต้ากงเหวินทว่าเมื่อกระแทกประตูเปิดออกกลับพบเพียงความว่างเปล่าห้องเย็นเยียบไม่มีร่องรอยไออุ่นของต้ากงเหวินคาดว่าคงไม่ได้นอนที่ห้องเมื่อคืนอิ๋นจื่อเริ่มร้อนใจเมื่อคิดได้เช่นนั้น ออกจากห้องของต้ากงเหวินเดินไล่ค้นหาในทุกที่ภายในบ้าน สาวเท้าก้าวยาวๆ อย่างเร่งรีบคล้ายอยากออกวิ่ง ไปทุกที่ที่พวกเขาเคยอยู่และทุกที่ที่เขาเคยเห็นต้ากงเหวินอยู่แต่กลับไม่พบแม้แต่เงาองค์ชายแปดอิ๋นสือสาวเท้าอย่างรวจเร็วเอามือไพล่หลังท่าทีเร่งรีบไม่แพ้กันเมื่อเห็นสีหน้าแตกตื่นของอิ๋นจื่อก็เลิกคิ้วขึ้น“พี่สาม ข้ามาตามหาต้ากงเหวินเมื่อคืนเขาไปพักที่จวนข้า แต่พอเช้ามากลับไร้เงาของเขา”“ข้าก็กำลังตามหาเขาอยู่”“จริงด้วยพี่สาม ไปที่จวนน้องสิบกันบางทีเขาอาจจะรู้เรื่องนี้”องค์ชายแปดอิ๋นสือและองค์ชายสามอิ๋นจื่อก้าวเท้าเข้ามา องค์ชายสิบอิ๋นเอ๋อนั่งร่างบทกวีท่าทีไม่รู้ไม่ชี้ ปิดปากหาวราวกับเมื่อคืนไม่ได้นอน อิ๋นสือเห็นเช่นนั้นหรี่ตาลงกล่าวเสียงเข้ม“เจ้าสิบ เจ้าเอาต้ากงเหวินไปไว้ไหน”อิ๋นเอ๋อกลอกตาก้มหน้าก้มตาร่างอักษรต่อพลางกล่าวโวยวาย“พี่แปด นั้นต้องเป็นข้าที่ต้องถามท่านนะ เมื่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   คิวต่อไป

    “อย่าเรียกว่าเพื่อนเลยเรียกว่าภาระเถอะ เจ้าสิบนะเจ้าสิบยังมีหน้ามาฝากฝังให้ข้าดูแลเจ้าอีก”“ไม่ต้องดูแลก็ได้นะ ตอนนี้ข้าไม่อยากมีชีวิตแล้ว ข้าอยากไปไหนก็ไม่ได้ไปฮื่อออ ข้าคิดถึงบ้าน ข้าคิดถึงแม่”“โอ๋ๆ ใจเย็นๆ เจ้าอยากไปไหนล่ะ แต่ข้าพาเจ้าไปไหนด้วยไม่ได้หรอกนะ ตอนนี้ข้าโดนเสด็จพ่อลงทัณฑ์อยู่ แต่ข้าสัญญาหากพี่สี่ทำให้เสด็จพ่อใจอ่อนอภัยโทษให้ข้า ข้าจะพาเจ้าไปทุกที่ที่อยากไป”“ข้าอยากไปที่ที่ไม่มีพวกท่านนี่แหละ”“อย่าคิดอะไรมากกินข้าวเถอะ ข้าก็อุตส่าห์ดีใจที่เจ้ามาอยู่เป็นเพื่อนแต่เจ้าก็ดันร้องไห้อีก”ต้ากงเหวินฉีกยิ้มกว้าง“ก็ได้ ข้ารู้ว่าท่านมาอยู่ที่นี่ก็เหงาพอแล้ว อีกทั้งยังมีเรื่องให้คิดมากมายฉะนั้นเราควรยิ้มกว้างเข้าไว้”สิบปีที่องค์ชายสิบสามอิ๋นเสียงต้องอยู่ที่นี่เพียงลำพังจนกระทั่งร่างกายอ่อนแอและป่วยไข้เมื่อวันหนึ่ง องค์ชายสี่อิ๋นเจิ้งพาเขากลับเข้าไปในวังหลวง ใช้ชีวิตสุขสบายได้ไม่นานเช้าวันหนึ่งองค์ชายสี่อิ๋นเจิ้งในตำแหน่งจักรพรรดิหย่งเจิ้งที่รีบรุดไปทันทีเมื่อได้ยินว่าองค์ชายสามอิ๋นเสียงกำลังจะจากไปด้วยโรคร้าย ที่ไม่อาจรักษาอาการป่วยไข้ที่เป็นของแถมจากการถูกคุมขังในตำหนักเดียว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   ร้าวฉาน

    คังซีทรุดกายลงกับพื้นน้ำตาไหลริน คำพูดขององค์ชายแปดอิ๋นสือทำให้เจ็บปวดหัวใจ จะหวังสิ่งใดในเมื่อลูกแต่ละคนต่างไม่เข้าใจเขาขันทีนำร่างไตรปิฎกเข้ามาเมื่อพบคังซีทรุดกายจึงรีบเข้าพยุงลงบนแท่นนั่ง ลุกขึ้นหันหน้าตะโกนตามหมออย่างร้อนรน“มีเรื่องอะไร”“องค์ชายสี่ให้ข้าน้อยนำร่างไตรปิฎกที่ตั้งใจร่างตลอดระยะเวลาหลายวันมานี้มามอบให้กับฝ่าบาท”“เจ้าสี่รึ” คังซีกุมหน้าอกหลับตาลง“ฝ่าบาทข้าน้อยตามหมอหลวงแล้ว”“เป็นเจ้าสี่ที่ตั้งใจร่างไตรปิฎกนี่ขึ้นมาใช่ไหม”“พะยะค่ะฝ่าบาท องค์ชายสี่ทรงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก ครั้งนี้ร่างไตรปิฎกมาตั้งใจขอประทานอนุญาตคัดลอกพระไตรปิฎกแจกจ่ายแก่วัดต่างๆ ในวังหลวงเพื่อสร้างกุศล พร้อมกันนี้อยากให้ฝ่าบาทช่วยตรวจสอบว่ามีช่วงไหนของพระไตรปิฎกที่ขาดหายไป”คังซีรับร่างพระไตรปิฎกไว้ในมือ เปิดออกดูลายมือเรียงตัวสวยราวกับตั้งใจยิ่งนัก หมอหลวงก้าวเข้ามาข้างในองค์ชายสี่ตามเข้ามาติดๆ“เจ้าสี่”“เสด็จพ่อโปรดอภัย ความจริงแล้วลูกฝืนบัญชาเรื่องการกักบริเวณมารอฟังข่าวเรื่องพระไตรปิฎก แต่ก็ร้อนใจเมื่อเห็นหมอหลวงเข้ามา คิดว่าเสด็จพ่อจะทรงประชวร หากไม่มีอะไรลูกกลับออกไปด้านนอกดีกว่า”“ไม่ต้อง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30
  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   ร้าวฉาน

    “มีหลักฐานใดกันว่าข้าเป็นคนทำ ข้าวันๆ เอาแต่นั่งร่างพระไตรปิฎกแล้วยังถูกกักบริเวณ”“คนส่งสุราทั้งสองพบเป็นศพนอกเขตวังหลวง ข้าจำได้ว่าเคยเห็นเขาอยู่กับท่าน” อิ๋นถังพูดขึ้นทั้งๆ ที่ไม่แน่ใจ“เป็นเจ้าแปดฆ่าพวกนั้นเพื่อปิดปากไม่ได้หรือ ทำไมต้องเป็นข้า ข้าก็มีหลักฐาน พบถุงทองในอดีตคนของข้าที่ตายไป ในนั้นมีเหรียญทองสลักชื่อเจ้าแปดชัดเจน นี่ก็เป็นหลักฐานที่ข้าควรจะมอบให้เสด็จพ่อเพียงแต่ข้าถูกกักบริเวญ ยังไม่ทันได้มอบให้เสด็จพ่อ”อิ๋นถีกัดฟันแน่น“พี่สี่ จะมากไปแล้วนะ นอกจากไม่สำนึกผิดแล้ว ท่านยังก่อเรื่องซ้ำๆ ไม่เลิกจะเอากันถึงตายเลยหรือไร หากท่านมอบหลักฐานชิ้นนี้ให้เสด็จพ่อ ฆ่าคนโทษถึงตาย พี่แปดกำลังตกอับถูกเสด็จพ่อเข้าใจผิด พี่แปดจะต้องถูกประหาร”อิ๋นเจิ้งกัดฟันจนเป็นสันนูน“แล้วเจ้าสิบสามล่ะ! พวกเจ้ามีอะไรมาชดใช้ให้เขา เขาต้องใช้ชีวิตโดดเดี่ยวทนลำบากเหน็บหนาวเดียวดายห่างไกลนับพันลี้ ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยได้ใช้ชีวิตสุขสบายเพราะขาดแม่ตั้งแต่ยังเล็ก แต่พวกเจ้ากับเจ้าแปดกลับรวมหัวกันกลั่นแกล้งเขาใส่ร้ายข้า จนเขาต้องรับบาปเคราะห์ที่ตัวเองไม่ได้ก่อขึ้น”“พี่สี่ ไม่ใช่ข้านะ ข้าไม่รู้เรื่องเลย ท่านอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01
  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   ความเจ็บปวดนี้ใครกันจะรับผิดชอบ

    “ขอบพระทัยฝ่าบาท ลูกจะทำตามพระประสงค์ให้ดีที่สุด”อิ๋นถีประสานมือจากไปคังซีใช้มือกวาดกระดานหมากกระจายเกลื่อนพื้น“ฝ่าบาทถนอมพระวรกายด้วย” ขันทีรีบเข้ามาประคอง“ลูกที่รักไม่ได้ดั่งใจ กงกงคิดว่าข้าควรจะมีความสุขได้อีกหรือ ในตอนนี้ทำได้เพียงประคับประคองความสัมพันธ์พ่อลูกไม่ให้ร้าวฉานไปมากกว่าเดิม หวังว่าข้าจะไม่ต้องเจ็บปวดมากกว่าที่เป็นอยู่ในตอนนี้”ส่งเสียงสะอื้นเบาๆ ยกมือขึ้นกุมหน้าอก“โอ๊ะ โอ๊ะ โอ้ยยยยยย”ทิ้งตัวลงกับพื้นขันทีไม่อาจแบกรับร่างที่หนักอึ้งล้มลงไปพร้อมกัน“ตามหมอหลวง! ใครก็ได้ตามหมอหลวงงงงงง”คังซีหน้าซีดเผือด สติหลุดลอยไปในทันทีองค์ชายสี่อิ๋นเจิ้งสาวเท้าเร็วรี่ยังห้องหนังสือ“หัวหน้าองค์เสื้อแพรรับบัญชาข้า ห้ามแพร่งพรายเรื่องที่เสด็จพ่อประชวร เพิ่มกำลังอารักขาตำหนักส่วนกลางไม่ให้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องผ่านเข้าออกยกเว้นจะมีคำสั่งจากข้า”“หลงเค๋อตั๋วรับบัญชาองค์ชายสี่” ก้มหน้าซ่อนยิ้มตำหนักเดียวดายหิมะขาวโพลน องค์ชายสิบสามอิ๋นเสียงหย่อนเบ็ดลงไปในช่องที่เจาะเป็นวงกลม ต้ากงเหวินกระตุกเบ็ดแรงๆ ปลาตัวใหญ่ติดเบ็ดขึ้นมาดิ้นรนเอาชีวิตรอดก่อนที่ตกลงบนพื้นหิมะขาว“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าได้ป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01

บทล่าสุด

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   จับตา2

    “ข้าง่วงแล้วไปนอนกันเถอะ”จวนองค์ชายสามอิ๋นจื่อ“พี่สาม ข้ามาลา”องค์ชายสามอิ๋นจื่อขมวดคิ้ว“เจ้าจะไปไหนกันเจ้าสิบ”“ข้าหลังจากที่มาไตร่ตรองดูแล้วข้าควรจะไปเสียจากวังหลวง ลดแรงเสียดทานและออกห่างจากการแย่งชิง”“แน่ใจแล้วหรือ”“พี่สาม ตอนนี้ชายาของข้ากำลังตั้งครรภ์สิ่งที่ข้าอยากเห็นที่สุดก็คือใบหน้าลูกและความสำเร็จของลูกชายข้า และสิ่งที่ข้ากลัวที่สุดคือกลัวว่าลูกข้าจะกำพร้าพ่อ”องค์ชายสามทอดถอนใจ“ไม่อาจรั้งเจ้าไปแล้วน้องสิบ พี่สามขอให้เจ้าโชคดี”อิ๋นเอ๋อประสานมือคุกเข่าก้มหน้าจรดพื้น“ข้าสัญญา ข้าจะไม่มีทางลืมเลือนสายสัมพันธ์พี่น้องของเรา”“โชคดีเจ้าสิบและเราจะได้พบกันอีกครั้ง ข้าหวังอย่างนั้น”องค์ชายสิบไปแล้ว เฉิงหยิงเดินเข้ามาด้านในพร้อมกับถ้วยชา“องค์ชายความขัดแย้งครั้งนี้แม้แต่องค์ชายสิบที่ไม่เคยจะทุกข์ร้อนกับเรื่องใดเขากลับเปลี่ยนแปลงตัวเอง กลายเป็นคนที่กลัวไปเสียทุกเรื่อง”องค์ชายสามอิ๋นจื่อยิ้มเศร้าๆ“ความบาดหมางครั้งนี้มากมายเกินไป บางทีข้าเองก็คิดว่าไม่อาจแก้ไขมันได้ เจ้าสี่เป็นคนที่ใจแข็ง เด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่นสิ่งที่เขาทำเขาจะไม่มีวันเสียใจแม้ว่าจะผิดก็ตามเพราะเขาคิดว่ามันคุ้

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   จับตา

    ต้ากงเหวินวิ่งออกจากตรงนั้นไปที่ตำหนักเคียงฟ้าเก็บข้าวของที่จำเป็นก่อนจะวิ่งไปที่ตำหนักใหญ่ของฮ่องเต้ หลงเค่อตั๋วขมวดคิ้วเมื่อเห็นต้ากงเหวิน“องค์ชายใหญ่ฝ่าบาทบรรทมไปแล้ว หากท่านคิดจะมาร้องขอให้ฝ่าบาทตามใจท่านเรื่องใดอีกก็ควรจะมาในเวลาอื่น”ต้ากงเหวินทำเสียงจิ๊จ๊ะ บรรทมบ้าอะไร ฝ่าบาทอยู่กับชิงหยุนเนียเจ้าองครักษ์โง่นี่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยว่ากำลังมีคนหนีเที่ยว“ฝ่าบาทยังไม่ได้บอกท่านอีกหรือว่าให้ข้ามาที่นี่”เดี๋ยวค่อยว่ากันใหม่ตอนนี้โกหกเจ้านี่ให้รอดก่อน หลงเค่อตั๋วยิ้มมุมปาก“จะมาอยู่ที่นี่ทำไมกัน ท่านมีประโยชน์ใดกันกับต้าชิงของเรา ตัวท่านเอาแต่เที่ยวเล่นสนุกสนานไปวันๆ ท่านควรจะกลับตงโกได้แล้ว อยู่ไปก็รังแต่จะสร้างความหนักใจให้ฝ่าบาท สร้างความร้าวฉานให้พวกพี่น้องเขาไม่มีท่านก็มีข้าที่คอยอารักขาฝ่าบาท สามกองธงขาวอะไรของท่านไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น”ต้ากงเหวินยิ้มมุมปาก“อ้าวหรอข้าพึ่งรู้ว่าสามกองธงขาวไม่มีความสำคัญ เช่นนั้นยามที่ฝ่าบาทเชิญข้าเข้าร่วมกับฝ่าบาทและทัพของต้าชิงข้าก็จะได้อ้างคำพูดของท่าน ทั้งๆ ที่ข้าคิดว่าสามอย่างไรก็มากกว่าหนึ่งกองธงขลิบเหลืองของท่านล่ะว่ะ”หลงเค่อตั๋วกัดฟ

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   บาดหมาง2

    ตำหนักเคียงฟ้าต้ากงเหวินเดินไปเดินมาภายในห้องด้วยท่าทีครุ่นคิด ประวัติศาสตร์ช่วงนี้ขาดหายไปเท่าที่เขาจำได้องค์ชายสามอิ๋นจื่อใช้ชีวิตอย่างสงบเขียนตำราภูมิศาสตร์ประวัติศาสตร์ไม่ยุ่งเกี่ยวการเมือง องค์ชายแปดกลับมาในตำแหน่งเหลียนชินหวังเช่นเดิม องค์ชายสิบขอประทานอนุญาตใช้ชีวิตนอกเขตวังหลวง องค์ชายสิบสามกลับมาในตำแหน่งเหอซั่วอี๋ชินหวัง องค์ชายสิบสี่ผู้นั้นต่างหากที่น่าห่วงถูกคุมขังกักบริเวณไม่ให้ไปไหน บางทีนี่อาจไม่ใช่จุดจบแต่เป็นจุดเริ่มต้น ไม่มีใครตายอีกแล้วต่อจากนี้ เช่นนั้นเขาควรหาทางกลับไปเสียเพราะไม่มีอะไรน่าห่วงแล้ว จะต้องมีอะไรผิดไปแน่ๆ เขาจึงย้อนเวลากลับไปไม่ได้ข้าควรไปพบพี่สามคนนั้นดีกว่า นางจะต้องรู้อะไรแน่ๆ หรือบางที นางอาจพาเขากลับไปยังที่ที่จากมาสาวเท้าไปยังตำหนักฉาฮวาของชิงหยุนเนียจักรพรรดิหย่งเจิ้งก้าวขาเข้าไปในตำหนักฉาฮวาเพียงลำพังไร้องครักษ์และขันทีติดตามราวกลับเขาเร้นกายมาเพียงลำพัง บรรยากาศข้างนอกหนาวเหน็บ แสงสุรีย์ลับขอบฟ้าไปนานแล้ว ชิงหยุนเนียเดินเข้ามาปลดเสื้อคลุมที่มีเกล็ดหิมะเกาะไปทั่วหลังไหล่ออกช้าๆ ดึงเอาเสื้อคลุมขนสัตว์ที่ราวแขวนอาภรณ์มาคลุมให้หย่งเจิ้ง เติมฟื

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   บาดหมาง

    จักรพรรดิหย่งเจิ้งก้าวข้าลงมาจากบัลลังก์ช้าๆ มาหยุดยืนตรงหน้าองค์ชายสามอิ๋นจื่อ องค์ชายสิบสี่อิ๋นถีและองค์ชายสิบอิ๋นเอ๋อสาวเท้ามายืนข้างๆ องค์ชายสามอิ๋นจื่อ“ไม่เป็นไร ใครอยากจะตรวจสอบข้าก็ได้ตามสบาย ข้าเข้าใจว่าหากข้าเป็นพี่สามก็คงรู้สึกไม่พอใจเช่นกันในเมื่อแทนที่จะเป็นองค์ชายอันดับสามกลับเป็นอันดับสี่เช่นข้า” ยิ้มบางๆใต้เท้าฉู่ก้าวขาออกมาประสานมือด้านหน้า“ข้าน้อยเห็นควรว่า ควรจะแต่งตั้งให้ขุนนางที่มีความน่าเชื่อถือร่วมกันตรวจสอบพินัยกรรมพระปรมาภิไธยและตราประทับและอักษรคำว่าอันดับสี่ว่ามีใครปลอมแปลงขึ้นมาหรือไม่”จักรพรรดิหย่งเจิ้งหันไปทางหลงเค่อตั๋ว“หลงเค่อตั๋วรับบัญชาไปคัดคนมาตรวจสอบพินัยกรรม”องค์ชายสามอิ๋นจื่อยิ้มเย็น“น้องสี่จะไม่น่าเกลียดไปหน่อยหรือ หลงเค่อตั๋วเป็นคนของน้องสี่”“แล้วจะให้ข้าทำอย่างไร มีใครอยากจะเสนอตัวบ้าง”ขุนนางหลายฝ่ายต่างซุบซิบ ใครบ้างจะกล้าเสนอตัว หากใครกล้าเสนอตัวนั่นเท่ากับตั้งตัวเป็นปรปักษ์กับจักรพรรดิหย่งเจิ้ง องค์ชายสามอิ๋นจื่อพูดขึ้นดังๆ“ครั้งนี้ถือว่าเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะทำเพื่อเสด็จพ่อ พวกท่านเหล่าขุนนางที่เคยภักดีต่อเสด็จพ่อหากพินัยกรรมเป็นของจร

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   พินัยกรรม3

    “ไม่นะเพียงแค่อย่างที่บอกไว้ ก่อนคิดจะทำอะไรให้รักษาชีวิตไว้จึงดี”ต้ากงเหวินถอนหายใจพร้อมกับยิ้มกว้าง“ก็ได้ ข้าสัญญาว่าจะไม่เอาชีวิตข้าเข้าไปเสี่ยงหากไม่จำเป็นท้องพระโรงจักรพรรดิหย่งเจิ้งนั่งบนบัลลังก์สูงสุดสวมเสื้อคลุมมังกรสีทองอร่ามเข้ากันกับบัลลังก์ลวดลายมังกรที่นั่งฉีกงกงยืนอยู่ข้างๆ หลงเค่อตั๋วยืนไม่ห่างมือกำกระบี่ในท่าเตรียมพร้อม เหล่าเชื้อพระวงศ์ยืนด้านข้างบัลลังก์ด้วยท่าทีสงบหนึ่งในนั้นคือองค์ชายสิบสี่อิ๋นถีและองค์ชายสิบอิ๋นเอ๋อแต่ไร้ซึ่งวี่แววขององค์ชายสามอิ๋นจื่อและองค์ชายแปดอิ๋นสือ ในโถงกว้างเหล่าขุนนางต่างยืนเป็นระเบียบเรียบร้อย“บัดนี้ทุกคนต่างมาพร้อมหน้า ฉีกงกงเป็นหน้าที่ของท่านแล้ว”“พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ข้าน้อยฉีกงกงขอประทานอนุญาตอัญเชิญพระพินัยกรรม”ฉีกงกงก้าวลงมาด้านล่างบัลลังก์ส่งพานที่ด้านบนมีพินัยกรรมของคังซีวางไว้“หลงเค่อตั๋วรับบัญชาข้า รับหน้าที่ถ่ายทอดพระบัญชาของไท่ซางหวง”องครักษ์นับร้อยต่างกรูกันเข้ามาอารักขารอบๆ ท้องพระโรง หลงเค่อตั๋วขยับลงมาด้านล่างบัลลังก์ราวกับเตรียมพร้อมไว้แล้ว ก้มศีรษะรับเอาม้วนกระดาษที่เชื่อว่าเป็นพินัยกรรมของคังซี เหล่าขุนนางต่างส่งเ

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   พินัยกรรม2

    ต้ากงเหวินยืนอยู่หน้าไทม์แมชชีนขึ้นไปยืนข้างบนแผ่นไม้ที่มีรอยซ่อมขององค์ชายสามอิ๋นจื่อนั่นแหละเวาลาเรียนเขาให้จำไม่จำ ว่าแต่มันอะไรวะละติจูดลองติจูดที่เท่าไหร่ เคยสงสัยว่าเขาให้เรียนไปทำไม ที่แท้ก็ให้มาหมุนไทม์แมชชีนนี่เอง ราวกับรู้ล่วงหน้าเลยว่ากูจะได้มาหมุนไทม์แมชชีน วันนี้แหละจำได้คลับคล้ายคลับคลาเป็นโคราชบ้านเอ็งหมุนแผ่นไม้ให้ตรงที่ตำแหน่งตัวเลขสองฝั่งXคือละติจูด 15 องศาเหนือ Yคือลองติจูด 102 องศาตะวันออก ต้ากงเหวินขึ้นไปยืนบนแผ่นไม้ตรงกลางพอดิบพอดี ก้มลงมองไทม์แมชชีนย่อส่วนหมุนตัวเลขให้ตรงกัน ต้ากงเหวินหลับตาแทบจะกลั้นลมหายใจเขาจะไปแล้ว เขากำลังจะไปแล้วจริงใช่ไหม ทำไมรู้สึกใจหายอย่างนี้ ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ เขากลับคิดว่าไม่ได้ผูกพันอะไรก็แค่เหมือนมาเที่ยว แต่มาถึงตอนนี้คริสกลับรู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ ทั้งๆ ที่โลกปัจจุบันเขามีพ่อแม่เพื่อนฝูงแต่กลับรู้สึกว่าเหมือนเขากำลังจะจากบ้านไปแต่ดูสิ จะไปทั้งทีกลับทะเลาะกับองค์ชายสามที่งี่เง่าคนนั้น ก็ใช่น่ะซิ ตัวเองมีเมียแล้วนี่คงอยากให้เขาไปพ้นๆ เสียที หากย้อนเวลาได้อีกครั้งต้ากงเหวินก็คงจะทำเหมือนเดิม ทอดถอนใจลาก่อนต้าชิงเ

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   ไปแล้วจริงๆนะ

    “ไม่ไม่ไม่ไม่ ต่อไปนี้เขาจะไม่ฆ่าใครอีกแล้ว ท่านวางใจเถอะ”“เจ้ารู้ได้ยังไง ดูเจ้าจะไว้ใจพี่สี่นะ” อิ๋นถีขมวดคิ้ว“ก็…ก็…ก็เขารับปากข้าแล้วนี่ว่าจะไม่ฆ่าใครอีก เขาไม่ลืมสัญญาแน่”“เจ้าเชื่อในสิ่งที่พี่สี่พูดด้วยหรือ”ต้ากงเหวินส่ายหน้าไปมา ก็ตามประวัติศาสตร์เขาฆ่าไปกี่คนแล้วล่ะก็อ่านไม่จบอ่านถึงแค่นั้นแล้วจะรู้ได้ไงว่าเขาฆ่าไปกี่คนจริงๆ แล้ว แล้วสิ่งที่ชิงหยุนเนียต้องการจะบอกคืออะไรกันแน่ ผู้หญิงคนนี้มาจากไหนก่อนคำพูดของเจ้าหล่อนทำเอาเขาคิดว่าต้องรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเขาเขาควรไปเสียเหมือนที่ชิงหยุนเนียต้องการดีไหม ก็นั่นแหละนะเป้าหมายของเขาคือการกลับไป เขาไม่ได้อยากมาที่นี่เสียหน่อย ช่างหัวที่นี่มันเถอะ ประวัติศาสตร์ถูกเขียนไว้แล้วจะลบได้อย่างไรไว้พรุ่งนี้เถอะเขาจะกลับบ้านทันทีจวนองค์ชายสามอิ๋นจื่อ“ไปไหนมาไหนได้สะดวก อิ๋นเจิ้งไม่ได้กักตัวเจ้าไว้หรือ” อิ๋นจื่อไม่ได้แสดงท่าทีว่าดีใจหรือเสียใจที่เห็นอิ๋นถี“ยังมีข้ากับต้ากงเหวินที่ไม่ถูกกักตัว” อิ๋นถีถอนหายใจยาว“ต้ากงเหวินอยู่นอกกฎเกณฑ์นี้อยู่แล้ว อิ๋นเจิ้งไม่ได้เห็นเขาเป็นศัตรู” อิ๋นจื่อน้ำเสียงแกว่งๆ ในตอนท้าย“เพราะแบบนี้ไงข้าถึงไ

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   ข้ากำลังจะ

    “เช่นไรจึงเรียกว่าประหลาดใจ กลับมาอีกครั้งฮ่องเต้กลายเป็นท่าน บางทีข้าก็สงสัยว่าข้าพลาดอะไรไปหรือเปล่า”คำพูดเป็นเลศนัยทำเอาจักรพรรดิหย่งเจิ้งขมวดคิ้ว“บัลลังก์ไม่อาจขาดฮ่องเต้ได้แม้แต่เพียงวันเดียว อีกทั้งยังมีคำสั่งเสียของเสด็จพ่อเป็นลายลักษณ์อักษรว่าบัลลังก์นี้มอบให้ข้า”“เห้อ ข้าต้องพลาดอะไรแน่เลย ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เสด็จพ่อตั้งใจจะมอบบัลลังก์ให้พี่สี่”“สิ่งที่คาดเดายากที่สุดคือพระทัยของฮ่องเต้ แล้วทำไมเสด็จพ่อต้องป่าวประกาศบอกเจ้าด้วยว่าให้ข้านั่งบัลลังก์ต่อจากเสด็จพ่อ”“ฝ่าบาทท่านพูดแบบนี้ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือ เสด็จพ่อโปรดปรานพี่สามใครๆ ก็รู้ดี ส่วนพี่แปดช่วยงานในราชสำนักได้ไม่น้อยหากให้เขาเป็นฮ่องเต้ย่อมไม่มีข้อบกพร่อง องค์ชายของเสด็จพ่อมีตั้งมากมายใครกันจะคิดว่าเป็นพี่สี่”จักรพรรดิหย่งเจิ้งกัดฟันจนเป็นสันนูน“เจ้าสิบสี่ เจ้าคงอยากจะเห็นคำสั่งเสียของเสด็จพ่อที่เป็นลายลักษณ์อักษร”“แน่นอน ข้าไม่ใช่คนที่เชื่อคนง่าย หากฝ่าบาทจะกรุณาพรุ่งนี้ที่ท้องพระโรงทุกคนจะได้เห็นพร้อมกัน”“ข้าจะได้ไม่ต้องอธิบายให้ใครฟังอีก”อิ๋นถีประสานมือตรงหน้ายิ้มมุมปาก“ขอบพระทัยฝ่าบาท”ต้ากงเหวินน

  • ปู้ยี่ปู้ยำ เกิดใหม่ทั้งทีดันมีหนุ่มหล่อให้เลือกถึง7คน   ตัวร้าย

    ต้ากงเหวินตกใจกับท่าทีของชิงหยุนเนียไม่น้อย“องค์ชายใหญ่ ข้าน้อยบังอาจขอ ฝ่าบาทเจ็บปวดแต่เพื่อให้ทุกอย่างดำเนินไปได้ก็ควรจะเดินหน้าต่อไปไม่มองย้อนกลับ ท่านจะรื้อฟื้นเรื่องนี้ทำไมกัน การนั่งบัลลังก์ของฝ่าบาทมิใช่ถูกกำหนดมาแล้วหรือ”ต้ากงเหวินนิ่งงัน เรื่องนี้เป็นเขาที่เปลี่ยนแปลงได้หรือในเมื่อประวัติศาสตร์เขียนไว้ชัดเจนอิ๋นเจิ้งก้าวขาออกมายืนเอามือไพล่หลังอยู่หลังประตู“ข้าแค่อยากจะขอร้องฝ่าบาทว่าสิ่งที่ทำลงไปมีแต่จะสร้างความเกลียดชัง ต่อไปภายภาคหน้าหน้าถึงจะโกรธพวกเขาเพียงใดก็ให้เมตตาพวกเขา ถือว่าข้าขอร้อง”อิ๋นเจิ้งนัยน์ตาไหววูบชะงักงัน คำพูดของต้ากงเหวินถอดแบบมาจากคำพูดของคังซีราวกับเป็นคนคนเดียวกัน คำพูดเดียวกันนี้ของคังซีทำให้อิ๋นเจิ้งแค่เพียงให้องค์ชายเก้าอิ๋นถังเลือกวิธีตาย สำหรับเขานั้นถือว่าเมตตามากพอแล้ว แต่มาบัดนี้คำพูดของต้ากงเหวินกับสิ่งที่เขาต้องเผชิญคือความเจ็บปวดในใจที่ต้องแบกรับไว้เพียงลำพัง บาปเคราะห์ทั้งหมดกัดกินหัวใจ จนแทบจะตายทั้งเป็น“บังอาจ! องค์ชายใหญ่ช่างปากกล้าสั่งสอนฝ่าบาท ท่านเป็นใคร ฝ่าบาทให้อยู่จึงอยู่ได้ ข้าในฐานะหัวหน้าองครักษ์เพื่อรักษาพระเกียรติของฝ่า

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status