ログイン共有
บทที่ 13
最終更新日:
2025-03-17 16:41:33
最新チャプター
ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ บทที่ 20 (จบ)
“ขอฟ้าแต่งงานก็พูดตรงๆ สิ อ้อมค้อมชักแม่น้ำอยู่นั่น”“โอเคๆ ฟ้าแต่งงานกับผมนะ” ประโยคขอแต่งงานจากริวดังขึ้น แม้ตอนนี้เขายังไม่ได้มีแหวนเพชรเม็ดโตหรือไม่ได้คุกเข่าขอฉันแต่งงานในสถานที่โรงแมนติก ท่ามกลางแสงจันทร์เหมือนในซีรีส์ ฉันก็จะตอบรับอย่างเต็มใจ เพราะฉันรักเขามากเหลือเกิน“แต่งค่ะ”“ดีใจจังที่ได้ยินแบบนี้” เขาคว้าฉันไปจูบ เป็นจูบที่ยังคงทำให้ฉันวาบหวามไปทั้งตัว และดูเหมือนจูบจะไม่พอ เพราะริวเริ่มยุบยับสำรวจร่างกายฉันอีกแล้ว ไม่รู้เมื่อไหร่ฉันจะชินกับสัมผัสที่เขาขยันมอบให้แบบนี้เหมือนกัน“นี่หยุดนะ ฟ้าให้แค่จูบ” ฉันแหวใส่เพราะความเขิน ตั้งแต่เจอเขาฉันกลายเป็นคนปากไม่ตรงกับใจไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้“อย่าลืมสิว่าตอนนี้ฟ้าไม่สบาย ต้องให้ผมคอยฉีดยาให้เรื่อยๆ” คำพูดห่ามๆ ของเขา ทำเอาฉันตัวร้อนผ่าว อาการเหมือนคนไข้จะกลับ“เอ้! ไม่เกี่ยวเลยนะ”“ดื้อแบบนี้ ไม
ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ บทที่ 19
“ครับ…ก็วันที่ผมเห็นพีชควงแขนไปกับแฟนฝรั่งหน้าหล่อนั่นแหละ ผมโมโหเพราะคิดว่าพีชมาหลอกคบฟ้า เพื่อปิดบังรสนิยมชอบไม้ป่าเดียวกันของตัวเอง”“เฮ้อ...ริวนะริว”“ผมควรไถ่โทษพีชยังไงดี ฟ้าช่วยคิดหน่อยสิ” สีหน้าของริวรู้สึกผิดจริงๆ ฉันจึงช่วยคิดวิธีทำให้พีชอารมณ์ดี รับรองว่าวิธีนี้ได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ ซึ่งริวเองก็เห็นด้วย“งั้นผมให้คนจัดการเลยนะ” ฉันหยักหน้าให้ ริวจึงหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหาคนของเขา เพื่อให้จัดการตามที่ฉันบอก พรุ่งนี้พีชต้องกรี๊ดบ้านแตกแน่นอน“ฟ้า…เสาร์นี้ว่างไหมครับ” พอวางสายเสร็จ ริวก็เอ่ยขึ้น“ว่างค่ะ จะพาฟ้าไปไหน”“ไปหาพ่อกับแม่ผม ท่านคงอยากเห็นหน้าสะใภ้ เพราะผมบอกท่านทุกปีว่าถ้าเจอฟ้าจะพาไปหา” คำพูดของเขา ทำเอาฉันนิ่งไป เพราะรับรู้ถึงความเสียใจที่แทรกอยู่ในโทนเสียงของเขา“ริว”“ทำไมทำเสียงเศร้าแบบนี้&hel
ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ บทที่ 18
ฉันตื่นมาในอ้อมกอดของริว เมื่อคืนฉันกับเขา เรา…โอ๊ย คิดแล้วก็เขิน หุบยิ้มแทบไม่ได้เลยทำไงดี ส่วนคนที่นอนกอดฉันอยู่ตอนนี้เหมือนจะยังไม่ตื่น เพราะยังหายใจสม่ำเสมออยู่ ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะยกมือขึ้นไปไล้บนริมฝีปากหยัก ที่มันทำให้ฉันร้อนๆ หนาวๆ ทุกครั้งเมื่อถูกเขาจูบแต่ความสุขของฉันก็มีอันต้องหยุดลงชั่วคราว เมื่อนึกขึ้นได้ว่านี่มันวันทำงาน ไม่ใช่เช้าวันหยุด ฉันลนลานลุกขึ้นจากเตียง พอหันไปเห็นเวลาบนนาฬิกา เข่านี่แทบทรุด“สายแล้ว ทำไงดี” ฉันหมุนซ้ายหมุนขวา ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อน กระทั่งคนบนเตียงเสนอความคิดเห็น“อาบน้ำด้วยกันไหม จะได้เร็ว”“ไม่ได้ๆ”“ได้สิ ไปอาบน้ำกัน” เขาลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะอุ้มฉันตรงเข้าห้องน้ำ เมื่อคืนเราก็อาบน้ำด้วยกันมา รอบหนึ่งแล้ว อาบน้ำ ถูสบู่ให้กัน มันทำให้ฉันอายพอๆ กับตอนที่อยู่บนเตียง“เดี๋ยวริว” ฉันพยายามห้าม เพราะกลัวเขาจะลีลาเหมือนเมื่อคืน เดี๋ยวก็ยิ่งสายกันไปใหญ่ แต่การอาบน้ำด้
ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ บทที่ 17
ก่อนจะสะดุ้งวาบจนตัวชา เมื่อรับรู้ว่าริวฝังใบหน้าลงไปบนต้นขาแทนฝ่ามือที่ตอนนี้สัมผัสสูงขึ้นมาจนถึงหน้าอกของฉัน“อ่ะ…อ่าห์” เมื่อริวเริ่มจูบต้นขาของฉัน นั่นทำให้ฉันไม่อาจกลั้นเสียงครางไว้ได้เช่นเดียวกัน มันเสียวซ่านเหลือเกินร่างกายของฉันบิดเร้าไปมาตามไฟของความปรารถนาที่ถูกริวจุดขึ้น มันคือประสบการณ์แปลกใหม่ที่หอมหวาน น่าลิ้มลอง และตอนนี้ริวก็ทำให้ฉันต้องการเขามากขึ้น“ระ…ริว” ฉันเอ่ยเรียกชื่อเขากระท่อนกระแท่นไม่เต็มเสียง รู้ว่าตอนนี้เขาขยับจูบสูงขึ้นมาเรื่อยๆ จากหน้าขามาที่หน้าท้องและกำลังถึงหน้าอกที่เขาใช้มือลูบไล้ไปก่อนหน้า แค่ถูกเขาใช้มือบีบคลึง ฉันก็แทบบ้า แต่ทันทีที่ริวเปลี่ยนมาใช้ริมฝีปากและปลายลิ้น สติของฉันก็กระเจิดกระเจิง“อื้อ” ฉันไม่อาจพูดอะไรออกมาได้จริงๆ เวลานี้สมองของฉันมันกำลังมึนงงไปหมด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาปลดตะขอบราเซียร์ออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ฉันรับรู้ได้แค่เพียงว่ากำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้า ยามที่ริวตวัดปลายลิ้นหยอกเย้ากับเม็ดยอดหน้าอกของฉันสลับกับการดูดดุนและบีบคลึงด้วยมือ สั
ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ บทที่ 16
“ไม่ไปไหนแล้ว ผมจะอยู่ที่นี่ ถ้าฟ้าอยากให้ผมอยู่”“อยากให้อยู่สิ ไม่อย่างนั้นจะรอทำไม”“ฟ้า” เขาเอ่ยเรียกชื่อฉัน และฉันก็ชอบให้เขาเรียกแบบนี้ ไม่ใช่คำว่าคุณที่ฟังดูห่างเหินนั่นอีก เราสบตากันและกัน ก่อนที่เขาจะจูบฉันอีกครั้ง จูบที่หอมหวานทำให้ฉันสั่นสะท้าน หัวใจเต้นโครมคราม มือไม้ก็เย็นเฉียบไปหมดสัมผัสจากริมฝีปากของเขา ทำให้ฉันประหม่า ยามใดที่เขาค่อยๆ ละเล็มจูบซับอ้อยอิ่ง มันทำให้ฉันที่กำลังหลับตาพริ้มเกือบหยุดหายใจก็ว่าได้ ก่อนที่ทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทาง เมื่อเขาถอนจูบออก“จะให้ผมหยุดหรือไปต่อ” เขาถามฉันมาแบบนี้ ฉันควรจะตอบเขาว่าไงดี“ว่าไง อยากให้ผมหยุดหรือไปต่อ” ใบหน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียว เราจึงสัมผัสลมหายใจอุ่นๆ ของกันได้“ตะ…ต่อ” ฉันพึมพำบอกเบาๆ อายจนอยากมุดดินหนี และอยู่ๆ ตัวฉันก็ลอยขึ้นจากพื้น เพราะถูกเขาอุ้มเข้าบ้าน ริวตรงขึ้นไปบนห้องนอนของฉันทันทีเราทั้ง
ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ บทที่ 15
เสียงออดหน้าบ้านที่ดังรัวราวกับปืนกล ทำให้ฉันที่ยังคงนั่งร้องไห้เป็นเผาเต่า ร้องชนิดที่ไม่เคยร้องแบบนี้มาก่อนต้องเงยหน้าขึ้นมอง แต่เพราะยังคงมีน้ำตาอยู่ จึงมองไม่ชัดว่าใครกันที่มากดออดเวลานี้ฉันปาดน้ำตาลวกๆ พร้อมกับสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ จากนั้นก็เดินไปหน้าบ้าน พอมองเห็นว่าใครก็ถึงกับยืนอึ้งไปเหมือนกัน“ริว” ฉันเอ่ยชื่อเขาออกมา จ้องตาเขาที่ตอนนี้ยืนจ้องฉันอยู่นอกรั้วบ้านราวกับจะกินเลือดกินเนื้อฉันอย่างนั้นแหละ“ผมลืมของ เลยกลับมาเอา” น้ำเสียงตึงๆ ดังขึ้น ทำเอาฉันงงว่าไปทำอะไรให้เขาโกรธกัน“อ้อ” เพราะเชื่อที่เขาพูด ฉันจึงเปิดประตูให้เขาเข้ามาในบ้าน ทันทีที่ฉันใส่กลอนประตูรั้วเสร็จ เขาก็คว้าฉันเข้าไปกอดและเขาก็จูบฉัน จูบแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยจูบ…ที่ทำให้ฉันอึ้งจนยืนแข็งทื่อเป็นหินจูบ…ที่ทำให้ใจฉันเต้นแรง ตึกๆ ตักๆ ตึกๆๆๆ ตักๆๆๆๆจูบ…ที่ทำให้ฉันมีน้ำตา ทั้งๆ ที่ในใจนั้นไม่ได้รังเกียจสัมผัสจากเขาเลยสักนิด มันช่วยเติมเต็ม
