Share

บทที่ 6

last update Last Updated: 2025-03-12 16:24:42

“แฟน” เขาอุทานคำว่าแฟนที่ฉันใช้กับพีช สีหน้าดูงงเล็กน้อย

“อื้อ…พีชนี่ริว เพื่อนเก่าเค้าสมัยเรียนมัธยม พอดีริวเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเจ้านายเค้าเอง แล้วคืนนี้หาที่พักไม่ได้ เค้าเลยให้เขามานอนค้างที่บ้านเราก่อน พีชโอเคใช่ไหมอ่ะ” สรรพนามที่ฉันใช้แทนตัวเองมันดูไม่ชินปากบอกไม่ถูก แต่เวลานี้ฉันต้องทำทุกทางเพื่อให้ริวเชื่อว่าฉันมีแฟนแล้ว

ส่วนพีชนั้นดูจะยิ่งงง งองูนี่วิ่งให้วุ่น กระทั่งได้สติ เมื่อถูกฉันหยิกหมับเข้าให้ที่สีข้างแรงๆ 

“โอเคครับ เพราะเพื่อนฟ้าก็เหมือนเพื่อนผม”

“ที่รักน่ารักที่สุดเลย” ฉันหยิกแก้มยัยพีชอย่างเอ็นดู ทั้งๆ ที่ในใจนั้นจั๊กจี้ชวนขนลุก 

“แล้วนี่กินอะไรกันมาหรือยัง...หืม” 

“เรียบร้อยแล้วค่ะ” ฉันเอ่ยรับเสียงหวาน ส่วนพีชแอบทำท่าอ้วกอยู่ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย 

“งั้นเดี๋ยวผมขึ้นไปจัดห้องเล็กให้เพื่อนฟ้าดีกว่า ดึกแล้วจะได้พักผ่อน” 

“ขอบคุณครับคุณพีช” 

“ครับ” เสียงแมนๆ ของพีชเอ่ยรับคำขอบคุณของริวไป 

“เดี๋ยวเค้าตามไปช่วยนะ” ฉันตะโกนไล่หลังพีชที่ตอนนี้กำลังขึ้นไปชั้นบน ก่อนจะหันมาคุยกับริว

“คุณนั่งรอตามสบาย ฉันขอตัวตามพีชไปดูห้องให้คุณก่อน”

“เชิญครับ” เสียงทุ้มเอ่ยรับ ฉันจึงได้ทีรีบตามพีชขึ้นไปจัดห้องให้ เป้าหมายฉันคือหอบสมบัติของพีชมาเก็บในห้องนอนของฉันให้หมด คนเป็นแฟนกันต้องนอนห้องเดียวกันสิ ถึงจะถูก 

เมื่อพีชออกมาเห็นว่าฉันกำลังทำอะไร ก็รีบเข้ามาถาม

“แกทำอะไรยัยฟ้า หอบสมบัติฉันมาห้องแกทำไมยะ”

“เอ้า! มันจะได้สมจริงสมจังไง คนเป็นแฟนกัน นอนคนละห้อง มันใช่เหรอ”

“โอ๊ย! ฉันจะผิดผีกับชะนีอย่างแกไหมเนี่ย” 

“หืม…คืนเดียว มันคงไม่ผิดอะไรไปมากกว่านี้มั้งหล่อน แล้วนี่แกจัดห้องเล็กเสร็จแล้วเหรอ” สมบัติของพีช ฉันก็แค่โยนมันลงบนเตียงไว้ก่อน แล้วค่อยมาจัดทีหลัง 

“เสร็จแล้วสิ”

“ดีมาก งั้นเราลงไปข้างล่างกัน” แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวเดิน พีชก็ถามในสิ่งที่กำลังสงสัยกับฉัน 

“สรุปแกจะไม่เล่าอะไรให้ฉันฟังเลยว่างั้น ว่าทำไมแกถึงต้องดูวุ่นวาย ทำไมต้องบอกริวว่าเราเป็นแฟนกัน ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ หรือว่าแกคิดอะไรกับเขา”

“คิดอะไร ไม่มี”

“อย่ามาปากแข็ง ไว้คืนนี้ฉันจะรีดคำตอบจากแกให้จงได้ ยัยฟ้า” พีชคาดโทษ ทำเอาฉันแอบกลืนน้ำลายลงคอ เพราะถ้าถูกพีชซักมีหวังได้ขาวยันกระดูกแน่นอน

ฉันตีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ใส่ ก่อนจะรีบจ้ำลงมาชั้นล่าง ซึ่งเห็นริวนั่งรออยู่บนโซฟาไม่ได้ขยับไปไหน ส่วนพีชก็ตามลงมาสมทบ

“ผมจัดห้องเสร็จแล้ว เชิญคุณริวตามสบายนะครับ”

“ขอบคุณครับ” น้ำเสียงของริวเอ่ยรับ

“เดี๋ยวฉันพาไปที่ห้อง เชิญค่ะ” เอ่ยจบ ฉันก็เดินนำเขาขึ้นไปยังชั้นบน จะได้แยกย้ายพักผ่อน เพราะนี่มันก็ดึกมากแล้ว

“คุณแต่งงานแล้วเหรอ” นี่คือประโยคคำถามที่ฉันได้ยินจากริว ตั้งแต่เข้ามาในบ้าน เขาดูจะเงียบไปหรือเปล่า เอ้…หรือว่าง่วง 

“ตอนนี้ยังค่ะ แต่ฉันกับพีชวางแผนไว้ว่าจะแต่งงานกันปลายปีนี้ ถ้าคุณว่างก็เชิญนะคะ” ไหนๆ เขาก็เปิดช่องถามเรื่องแต่งงานแล้ว ฉันก็ตามน้ำไป จะได้ไม่เสียเส้นเรื่อง 

“ครับ”

“ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอก ฉันจะให้พีชเอามาให้” 

“ครับ”

“ดึกแล้ว คุณพักผ่อนเถอะ ฉันขอตัวก่อน” ฉันไม่รอฟังว่าริวจะพูดอะไร เพราะพอฉันพูดจบก็รีบกลับออกไปจากห้องของเขาทันที รู้สึกว่าวันนี้ฉันอยู่กับเขามากไปแล้ว มากจนได้รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเขาตั้งเยอะแยะ 

พอลงมาชั้นล่าง ฉันก็เห็นยัยพีชยืนรออยู่พร้อมถาดขนมคุกกี้ที่ส่งกลิ่นหอมไปทั่วบ้าน อันที่จริงอยากทักเรื่องนี้แล้ว แต่เห็นว่ามีริวอยู่ด้วย ก็เลยทำเป็นเฉย เมื่อได้โอกาสอยู่กันสองคน ฉันจึงถามขึ้น 

“อบคุกกี้ไปให้หวานใจอีกแล้วเหรอยะ”

“อื้อ…ไทเลอร์เค้าชอบนี่ ฉันก็อยากเอาใจว่าที่สามี” สีหน้า แววตาของคนมีความรักนี่มันวิบวับจริงเชียว หึ๋ย…หมั่นไส้

“แหม…ชะนีอย่างฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆ”

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ   บทที่ 20 (จบ)

    “ขอฟ้าแต่งงานก็พูดตรงๆ สิ อ้อมค้อมชักแม่น้ำอยู่นั่น”“โอเคๆ ฟ้าแต่งงานกับผมนะ” ประโยคขอแต่งงานจากริวดังขึ้น แม้ตอนนี้เขายังไม่ได้มีแหวนเพชรเม็ดโตหรือไม่ได้คุกเข่าขอฉันแต่งงานในสถานที่โรงแมนติก ท่ามกลางแสงจันทร์เหมือนในซีรีส์ ฉันก็จะตอบรับอย่างเต็มใจ เพราะฉันรักเขามากเหลือเกิน“แต่งค่ะ”“ดีใจจังที่ได้ยินแบบนี้” เขาคว้าฉันไปจูบ เป็นจูบที่ยังคงทำให้ฉันวาบหวามไปทั้งตัว และดูเหมือนจูบจะไม่พอ เพราะริวเริ่มยุบยับสำรวจร่างกายฉันอีกแล้ว ไม่รู้เมื่อไหร่ฉันจะชินกับสัมผัสที่เขาขยันมอบให้แบบนี้เหมือนกัน“นี่หยุดนะ ฟ้าให้แค่จูบ” ฉันแหวใส่เพราะความเขิน ตั้งแต่เจอเขาฉันกลายเป็นคนปากไม่ตรงกับใจไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้“อย่าลืมสิว่าตอนนี้ฟ้าไม่สบาย ต้องให้ผมคอยฉีดยาให้เรื่อยๆ” คำพูดห่ามๆ ของเขา ทำเอาฉันตัวร้อนผ่าว อาการเหมือนคนไข้จะกลับ“เอ้! ไม่เกี่ยวเลยนะ”“ดื้อแบบนี้ ไม

  • ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ   บทที่ 19

    “ครับ…ก็วันที่ผมเห็นพีชควงแขนไปกับแฟนฝรั่งหน้าหล่อนั่นแหละ ผมโมโหเพราะคิดว่าพีชมาหลอกคบฟ้า เพื่อปิดบังรสนิยมชอบไม้ป่าเดียวกันของตัวเอง”“เฮ้อ...ริวนะริว”“ผมควรไถ่โทษพีชยังไงดี ฟ้าช่วยคิดหน่อยสิ” สีหน้าของริวรู้สึกผิดจริงๆ ฉันจึงช่วยคิดวิธีทำให้พีชอารมณ์ดี รับรองว่าวิธีนี้ได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ ซึ่งริวเองก็เห็นด้วย“งั้นผมให้คนจัดการเลยนะ” ฉันหยักหน้าให้ ริวจึงหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหาคนของเขา เพื่อให้จัดการตามที่ฉันบอก พรุ่งนี้พีชต้องกรี๊ดบ้านแตกแน่นอน“ฟ้า…เสาร์นี้ว่างไหมครับ” พอวางสายเสร็จ ริวก็เอ่ยขึ้น“ว่างค่ะ จะพาฟ้าไปไหน”“ไปหาพ่อกับแม่ผม ท่านคงอยากเห็นหน้าสะใภ้ เพราะผมบอกท่านทุกปีว่าถ้าเจอฟ้าจะพาไปหา” คำพูดของเขา ทำเอาฉันนิ่งไป เพราะรับรู้ถึงความเสียใจที่แทรกอยู่ในโทนเสียงของเขา“ริว”“ทำไมทำเสียงเศร้าแบบนี้&hel

  • ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ   บทที่ 18

    ฉันตื่นมาในอ้อมกอดของริว เมื่อคืนฉันกับเขา เรา…โอ๊ย คิดแล้วก็เขิน หุบยิ้มแทบไม่ได้เลยทำไงดี ส่วนคนที่นอนกอดฉันอยู่ตอนนี้เหมือนจะยังไม่ตื่น เพราะยังหายใจสม่ำเสมออยู่ ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะยกมือขึ้นไปไล้บนริมฝีปากหยัก ที่มันทำให้ฉันร้อนๆ หนาวๆ ทุกครั้งเมื่อถูกเขาจูบแต่ความสุขของฉันก็มีอันต้องหยุดลงชั่วคราว เมื่อนึกขึ้นได้ว่านี่มันวันทำงาน ไม่ใช่เช้าวันหยุด ฉันลนลานลุกขึ้นจากเตียง พอหันไปเห็นเวลาบนนาฬิกา เข่านี่แทบทรุด“สายแล้ว ทำไงดี” ฉันหมุนซ้ายหมุนขวา ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อน กระทั่งคนบนเตียงเสนอความคิดเห็น“อาบน้ำด้วยกันไหม จะได้เร็ว”“ไม่ได้ๆ”“ได้สิ ไปอาบน้ำกัน” เขาลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะอุ้มฉันตรงเข้าห้องน้ำ เมื่อคืนเราก็อาบน้ำด้วยกันมา รอบหนึ่งแล้ว อาบน้ำ ถูสบู่ให้กัน มันทำให้ฉันอายพอๆ กับตอนที่อยู่บนเตียง“เดี๋ยวริว” ฉันพยายามห้าม เพราะกลัวเขาจะลีลาเหมือนเมื่อคืน เดี๋ยวก็ยิ่งสายกันไปใหญ่ แต่การอาบน้ำด้

  • ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ   บทที่ 17

    ก่อนจะสะดุ้งวาบจนตัวชา เมื่อรับรู้ว่าริวฝังใบหน้าลงไปบนต้นขาแทนฝ่ามือที่ตอนนี้สัมผัสสูงขึ้นมาจนถึงหน้าอกของฉัน“อ่ะ…อ่าห์” เมื่อริวเริ่มจูบต้นขาของฉัน นั่นทำให้ฉันไม่อาจกลั้นเสียงครางไว้ได้เช่นเดียวกัน มันเสียวซ่านเหลือเกินร่างกายของฉันบิดเร้าไปมาตามไฟของความปรารถนาที่ถูกริวจุดขึ้น มันคือประสบการณ์แปลกใหม่ที่หอมหวาน น่าลิ้มลอง และตอนนี้ริวก็ทำให้ฉันต้องการเขามากขึ้น“ระ…ริว” ฉันเอ่ยเรียกชื่อเขากระท่อนกระแท่นไม่เต็มเสียง รู้ว่าตอนนี้เขาขยับจูบสูงขึ้นมาเรื่อยๆ จากหน้าขามาที่หน้าท้องและกำลังถึงหน้าอกที่เขาใช้มือลูบไล้ไปก่อนหน้า แค่ถูกเขาใช้มือบีบคลึง ฉันก็แทบบ้า แต่ทันทีที่ริวเปลี่ยนมาใช้ริมฝีปากและปลายลิ้น สติของฉันก็กระเจิดกระเจิง“อื้อ” ฉันไม่อาจพูดอะไรออกมาได้จริงๆ เวลานี้สมองของฉันมันกำลังมึนงงไปหมด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาปลดตะขอบราเซียร์ออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ฉันรับรู้ได้แค่เพียงว่ากำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้า ยามที่ริวตวัดปลายลิ้นหยอกเย้ากับเม็ดยอดหน้าอกของฉันสลับกับการดูดดุนและบีบคลึงด้วยมือ สั

  • ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ   บทที่ 16

    “ไม่ไปไหนแล้ว ผมจะอยู่ที่นี่ ถ้าฟ้าอยากให้ผมอยู่”“อยากให้อยู่สิ ไม่อย่างนั้นจะรอทำไม”“ฟ้า” เขาเอ่ยเรียกชื่อฉัน และฉันก็ชอบให้เขาเรียกแบบนี้ ไม่ใช่คำว่าคุณที่ฟังดูห่างเหินนั่นอีก เราสบตากันและกัน ก่อนที่เขาจะจูบฉันอีกครั้ง จูบที่หอมหวานทำให้ฉันสั่นสะท้าน หัวใจเต้นโครมคราม มือไม้ก็เย็นเฉียบไปหมดสัมผัสจากริมฝีปากของเขา ทำให้ฉันประหม่า ยามใดที่เขาค่อยๆ ละเล็มจูบซับอ้อยอิ่ง มันทำให้ฉันที่กำลังหลับตาพริ้มเกือบหยุดหายใจก็ว่าได้ ก่อนที่ทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทาง เมื่อเขาถอนจูบออก“จะให้ผมหยุดหรือไปต่อ” เขาถามฉันมาแบบนี้ ฉันควรจะตอบเขาว่าไงดี“ว่าไง อยากให้ผมหยุดหรือไปต่อ” ใบหน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียว เราจึงสัมผัสลมหายใจอุ่นๆ ของกันได้“ตะ…ต่อ” ฉันพึมพำบอกเบาๆ อายจนอยากมุดดินหนี และอยู่ๆ ตัวฉันก็ลอยขึ้นจากพื้น เพราะถูกเขาอุ้มเข้าบ้าน ริวตรงขึ้นไปบนห้องนอนของฉันทันทีเราทั้ง

  • ป๊อปปี้(อิน)เลิฟ   บทที่ 15

    เสียงออดหน้าบ้านที่ดังรัวราวกับปืนกล ทำให้ฉันที่ยังคงนั่งร้องไห้เป็นเผาเต่า ร้องชนิดที่ไม่เคยร้องแบบนี้มาก่อนต้องเงยหน้าขึ้นมอง แต่เพราะยังคงมีน้ำตาอยู่ จึงมองไม่ชัดว่าใครกันที่มากดออดเวลานี้ฉันปาดน้ำตาลวกๆ พร้อมกับสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ จากนั้นก็เดินไปหน้าบ้าน พอมองเห็นว่าใครก็ถึงกับยืนอึ้งไปเหมือนกัน“ริว” ฉันเอ่ยชื่อเขาออกมา จ้องตาเขาที่ตอนนี้ยืนจ้องฉันอยู่นอกรั้วบ้านราวกับจะกินเลือดกินเนื้อฉันอย่างนั้นแหละ“ผมลืมของ เลยกลับมาเอา” น้ำเสียงตึงๆ ดังขึ้น ทำเอาฉันงงว่าไปทำอะไรให้เขาโกรธกัน“อ้อ” เพราะเชื่อที่เขาพูด ฉันจึงเปิดประตูให้เขาเข้ามาในบ้าน ทันทีที่ฉันใส่กลอนประตูรั้วเสร็จ เขาก็คว้าฉันเข้าไปกอดและเขาก็จูบฉัน จูบแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยจูบ…ที่ทำให้ฉันอึ้งจนยืนแข็งทื่อเป็นหินจูบ…ที่ทำให้ใจฉันเต้นแรง ตึกๆ ตักๆ ตึกๆๆๆ ตักๆๆๆๆจูบ…ที่ทำให้ฉันมีน้ำตา ทั้งๆ ที่ในใจนั้นไม่ได้รังเกียจสัมผัสจากเขาเลยสักนิด มันช่วยเติมเต็ม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status