LOGINไต้ฝุ่นหัวเราะออกมาเมื่อเห็นผมทำหน้านิ่วคิ้วขมวดจนแทบจะชนกันอยู่แล้ว มือหนาสองข้างคว้าเข้าที่แก้ม แล้วก้มลงหอมหัวดังฟอด ไม่แคร์สายตาที่มองมาสักนิด
“ทำอะไรวะเนี่ย” ผมรีบผลักอีกฝ่ายออก เด้งตัวถอยหลังมาตั้งป้อมด้วยความระแวง
“ทำมาเป็นหวง” ไต้ฝุ่นส่ายหัวไปมาท่าทางไม่พอใจ แต่ในแววตากลับเต็มไปด้วยความสนุก
ไหนเมื่อกี้ใครเพิ่งทะเลาะกับเพื่อนมานะ เปลี่ยนอารมณ์ไวยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกมั้งเนี่ย
“หน้าไม่อาย” ผมพึมพำเสียงเบา ใบหน้าร้อนฉ่า หมุนตัวเดินหนีไปอีกทาง
แหม ก่อนหน้านี้ผมปล่อยให้เขากอดหอมตลอด ถ้าจะหวงตัวตอนนี้มันก็สายไปแล้วมั้ง ถึงเพิ่งเคยมีแฟน แต่ผมไม่ใช่คนใสซื่ออะไรขนาดนั้นหรอกนะ
เรื่องพวกนี้มันก็เป็นปกติของคนคบกัน แต่นี่มันข้างนอกอะ
พี่ก็แคร์บ้างเถอะ!
ไต้ฝุ่นรีบตามมาคว้ามือผมเอาไว้ “เลือกชุดว่ายน้ำสิ”
“เลือกทำไม” ผมถามอย่างไม่เข้าใจ
“ก็สัญญาว่าจะพาไปทะเลไง ไม่นานก็ลืมแล้วเหรอเนี่ย สมองปลาทองไปมั้ย” ไต้ฝุ่นพูดพลางตบป
ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหน แต่ผมกับไต้ฝุ่นกลับถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงเรียกเข้าที่ดังไม่หยุดในช่วงเช้ามืด ริงโทนนี้ไม่ใช่โทรศัพท์ผมแน่นอน“รับโทรศัพท์สิ!” ผมฟาดเข้าที่อกไต้ฝุ่นอย่างไม่เบาแรงด้วยเหตุการณ์เมื่อคืนที่อารมณ์ค้างคา ทั้งยังนอนไม่ค่อยหลับ เพิ่งหลับได้ไม่นานก็ยังโดนปลุกแต่เช้าอีก รวม ๆ แล้วเลยทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกผมพลิกตัวหนีไปอีกทาง ยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง ซุกหน้าลงกับหมอน ต้องการตัดขาดจากสิ่งรบกวนทั้งหมด“พี่ฝน อือ ทำไมเช้าจัง ผมไม่อยากปลุกคิริน เฮ้อ ก็ได้”แม้จะมุดเข้าผ้าห่ม แต่ก็ยังได้ยินเสียงพูดคุยของไต้ฝุ่นอยู่ดี ถึงจะจับใจความไม่ได้จนเหมือนเสียงหึ่ง ๆ ของแมลง อีกทั้งมือหนายังลูบศีรษะผมไปมา นั่นยิ่งทำให้ผมหลับไม่ลงเท่าไร“คิริน ตื่นเร็ว” ไต้ฝุ่นกระซิบข้างหัว แขนหนายื่นมาดึงผมเข้าไปกอดทั้งตัว“ไม่” ผมตอบสั้น ๆ ในใจหงุดหงิดสุดขีดที่ถูกรบกวนการนอนเมื่อกี้ตอนสายเรียกเข้าดัง ผมลืมตามองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นว่าท้องฟ้ายังสลัวอยู่เลย มันน่าจะยังไม่ห
แฟนเก่าเมษาผมกับเดอะแก๊งทำหน้าทึ่ง รู้สึกว้าวมากที่เมษามีแฟนเก่าหล่อขนาดนี้ พึงรู้ไว้ว่าชายรักชายไม่ได้มีกันอยู่เกลื่อนสังคมขนาดนั้น การที่จะหาคนไทป์เดียวกันทั้งยังหน้าตาดีนี่มันยากพอกับการงมเข็มในมหาสมุทรเลยนะ“สเปกเพื่อนมึงนี่สูงใช้ได้” เซฟพูดออกมาอย่างไม่ได้ใส่ใจ“มึงอย่ามองแต่หน้าตา ไอ้ห่านั่นแม่งชอบทำร้ายร่างกาย” ทัพขมวดคิ้วแน่น ทำท่าจะลุกออกไปทว่ากลับโดนไต้ฝุ่นกดบ่าเอาไว้“ตอนนั้นเราช่วยให้เมษามันหลุดออกมาจากไอ้เวรนั่นได้แล้ว มันก็สัญญาว่าจะไม่มายุ่งกับเมษาอีก การที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันแบบนี้ อาจเป็นไปได้ที่เพื่อนมึงกลับไปหามันเอง เพราะงั้นครั้งนี้ให้มันเรียนรู้ด้วยตัวเองซะ หรือมึงจะตามไปช่วยตลอดชีวิตกัน” ประโยคยาวเหยียดถูกกล่าวออกมาสิ่งที่ไต้ฝุ่นพูดออกมาค่อนข้างมีเหตุผลมากเลยทีเดียว“แต่ว่า...” ทัพมีท่าทางลังเลอย่างเห็นได้ชัดผมที่มองอยู่นานก็รู้สึกจนใจแทนเขาเหมือนกัน จากที่ดู ทัพเป็นคนรักเพื่อนมากจริง ๆ ขนาดวันที่เมษาโดนไต้ฝุ่นเปิดโปง หรือแม้แ
“ไปกัน”ไต้ฝุ่นมองหน้าผม มือหนาแบออกมาด้านหน้า ไม่ต้องให้พูดซ้ำสองก็รู้ว่าต้องทำอะไร ผมวางมือลงบนฝ่ามืออีกฝ่าย จากนั้นก็ถูกเขาจูงเดินออกไปทางหน้าโรงแรมที่เพื่อน ๆ รออยู่แม้จะมีสายตามากมายทั้งจากพนักงานหรือจากแขกคนอื่นที่มองมา กลับไม่ได้ทำให้ผมกับเขาปล่อยมือออกจากกันแต่อย่างใด ไม่สิ ต้องบอกว่าไต้ฝุ่นไม่ยอมปล่อยต่างหากไอ้ตัวผมมันก็หน้าบางราวกับกระดาษ ส่วนคุณชายด้านข้างนี่ยิ่งกว่าอิฐโบกด้วยปูนเสียอีก นอกจากไม่อายที่มีคนมองแล้ว กลับยังเชิดคอขึ้นท่าทางมั่นใจสุดขีดนี่คือพลังของคนหล่อและรวยสินะ ที่เขาว่ามีตังค์จะทำอะไรก็ไม่ผิดนี่โคตรจริงถึงผมจะสตรีมให้แฟนคลับดูบ่อย ๆ ทว่าตอนนั้นผมไม่ได้เห็นสายตาของพวกเขาเสียหน่อย กระทั่งมาอยู่กับไต้ฝุ่นก็ถูกคนที่มหาวิทยาลัยจ้องตลอด แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่ชินอยู่ดีคิดอะไรเพลิน ๆ ผมที่เดินหาเศษเหรียญตามพื้นก็ชนเข้ากลางหลังของไต้ฝุ่นเมื่ออีกฝ่ายหยุดกะทันหัน“หยุดทำไม” ผมชะโงกหัวออกไปมอง เห็นเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง ถึงผมจะไม่ค่อยตามแฟชั่น แต่ก็มองออกว่าท
หลังจากเรื่องวุ่นวายทั้งหลายผ่านพ้นไป ในที่สุดก็มาถึงวันสุดท้ายของการสอบปลายภาคสักที!ชีวิตของผมที่เคยราบเรียบมาตลอด กระทั่งมาเจอเข้ากับไต้ฝุ่นกราฟชีวิตก็กลายเป็นขึ้นลงอย่างกับคลื่นสัญญาณชีพ ทำเอาเหนื่อยสุด ๆ และเพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยที่สะสมมาตลอดเทอมวันนี้พวกเราเลยกะว่าจะไปทะเลกัน!ไปมันหลังสอบเสร็จนี่แหละ ขอแค่หลังจากนี้อย่ามีอะไรมาขัดอีกก็พอ ไม่งั้นผมจะลงไปนอนดิ้นกับพื้นแน่นอนตอนนี้ผมกำลังยืนรอแฟนคนนั้นที่ทั้งหล่อและฉลาดทำข้อสอบวิชาสุดท้ายอยู่หน้าห้องจนขาแข็งไปหมด ให้ตายเหอะ เพื่อนเขาออกมากันจนจะหมดแล้ว เมื่อไรเขาจะเสร็จเนี่ย!เมื่อก่อนไต้ฝุ่นมักไปไหนมาไหนกับเพื่อนสนิทเท่านั้น แม้แต่วิชาเรียนก็ลงคล้ายกันหมด แน่นอนว่าในห้องสอบย่อมต้องมีเพื่อนของเขา ทว่าตอนนี้กลับเหลือแค่ทัพคนเดียวเท่านั้น ส่วนเมษาก็หายหน้าไปเลยตั้งแต่วันที่เขามาโวยวายในโรงอาหารวันนั้นจากการเลียบ ๆ เคียง ๆ ถามอาจารย์ ก็ได้ความว่าเขาดร็อปเรียนไปและก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาตอนไหนผมพอเข้าใจเขานะ เพราะถ้าลองเปลี่ยนมาเป็นตัวเองก็คงไม่กล้ามาเรีย
ข้อความพวกนี้เพิ่งถูกโพสต์ได้ไม่นาน ในเมื่อพวกเราเห็นแล้ว คนอื่นย่อมต้องเห็นเช่นกัน โดยเฉพาะคนต้นเรื่องที่กำลังเดินดุ่มเข้ามาในโรงอาหารด้วยใบหน้าโกรธจัด“ไต้ฝุ่น ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วย” มาถึงเมษาก็ตรงเข้าหาไต้ฝุ่นทันที ทั้งดวงตาและใบหน้าแดงก่ำ หยาดน้ำตาเอ่อคลอ “มึงเกลียดกูขนาดนั้นเลยเหรอ”ไต้ฝุ่นมองหน้าเพื่อนตัวเล็กแล้วพูดเสียงเรียบ “กูไม่เคยเกลียดมึง แต่เป็นมึงที่ทำตัวเองนะ”“กูทำตัวเองยังไง ทั้งหมดมันก็เพราะกูชอบมึงนะไต้ฝุ่น!” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อย ๆตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง นักศึกษาของทั้งคณะแทบจะมากองอยู่ที่นี่กันหมด เพราะงั้นคนที่เห็นเหตุการณ์นี้เรียกได้ว่าไม่น้อยเลย“กูควรดีใจงั้นสิ?” ไต้ฝุ่นประชด “มึงคิดว่าที่ตัวเองทำมันถูกต้องงั้นเหรอ”เมื่อโดนความกดดันจากไต้ฝุ่น เมษาสะอึกก่อนจะเถียงเสียงแข็ง “ถึงมันจะผิด แต่มึงต้องทำขนาดนั้นเลยหรือไง ให้พวกมันออกมาโพสต์ประจาน นี่กะจะไม่ให้กูมีที่ยืนแล้วใช่ไหม!”“แล้
กลางดึกไต้ฝุ่นก็ถูกพี่สาวบังเกิดเกล้าปล่อยตัวกลับมาในสภาพเดียวกับทหารผ่านศึก พอเห็นว่าผมยังคงเล่นโทรศัพท์อยู่เขาก็รีบพุ่งตัวมานอนทับ พลางถูหน้าไปมากับอกผมอย่างออดอ้อน“เหนื่อย”ถึงจะแอบหนักกับขนาดตัวของเขาที่ใหญ่กว่า แต่ก็ไม่ได้บ่นอะไรออกไป ผมโอบแขนไปที่หลังเขา มือก็ลูบปลอบไปมาพลางชวนคุยไปด้วย “จะว่าไปแล้ว olive_2 ที่ใช้ตั้งชื่อแชตนี่ชื่อแมวเหรอ ทำไมวันนี้ไม่เห็นเลยละ”นี่เป็นเรื่องที่ผมสงสัยมานานแล้ว ทั้งรูปโพรไฟล์ก็ยังเป็นแมวดำอีกด้วย คนแบบไต้ฝุ่นถ้าไม่ใช่สิ่งที่ชอบจริง ๆ เขาไม่น่าเอามาตั้งแบบนี้แน่นอน“อืม มันชื่อโอลีฟ เป็นแมวตัวแรกแล้วก็ตายไปตอนอายุได้สองขวบ” ไต้ฝุ่นซุกหน้าพูดกับอกผมด้วยน้ำเสียงอู้อี้ เลยเดาไม่ออกว่าเขารู้สึกยังไงตอนพูดออกมา“โทษที” ผมกระซิบ เลื่อนมือขึ้นมาลูบศีรษะเขาเบา ๆ“ปลอบหน่อย” จู่ ๆ ไต้ฝุ่นก็เงยหน้าพรวดพลางยื่นหน้ามาหอมแก้มผมเสียเต็มปอด ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็ไม่มีเค้าของความเสียใจจนต้องปลอบเลยสักนิด“เอาความเห็นใจ






![รรร...ก็แค่ตกกระไดพลอยโจน [mpreg]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
