ไม่คิดหวนคืน 2

ยิ่งคิดยิ่งเจ็บปวดรวดร้าว ซานซานยืนนิ่ง สองมือกำแน่น ละสายตาจากพุ่มไม้กลับมามองซูเหยาเงียบๆ สงบนิ่งสุดแสน เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายซีดเซียวเต็มไปด้วยความขมขื่น ก็ยิ่งเจ็บแค้นแทบกระอักโลหิต

แม้ว่ากำลังสะอึกสะอื้นจนแทบจะหายใจไม่ทัน แต่ก็ยังพยายามขอร้องเพื่อชายผู้นั้นไม่หยุด

เห็นได้ชัดว่าซูเหยารักเหย่หนิวมากเพียงใด อาจจะรักมากกว่ารักตัวเองด้วยซ้ำไป

ช่างโง่เขลานัก!

หญิงสาวเป็นคนตรงและใจกว้าง ไม่โผงผางแต่ชัดเจนทุกวาจา นางแค่นเสียงในลำคอก่อนตัดสินใจเด็ดขาดแล้วเอ่ยเนิบช้า

“น้ำที่ไหลไปย่อมไม่ไหลย้อน สิ่งที่ตัดแล้วยิ่งไม่อาจต่อได้ ไมตรีสะบั้นไม่มีทางผสานคืน ตัวข้าซานซานเดินหน้าแล้วไม่คิดถอยกลับแน่ แม้สิ่งที่เจ้าพูดมามีเหตุผล ทว่ากลับฟังไม่ขึ้นทั้งสิ้น"

ซานซานหรี่ตาย้ำชัดว่า "อีกอย่าง...ใต้หล้านี้มิได้มีชายเพียงคนเดียว และข้าก็ไม่คิดแย่งชิงกับใคร ข้าจะหาสามีใหม่ ส่วนเจ้ากับชายผู้นั้นจะรักกันก็รักไป ทุกสิ่งล้วนไม่เกี่ยวข้องกับข้าแล้ว”

แววตาเยียบเย็น น้ำเสียงเคร่งขรึม เผยความเฉียบขาด ตัดใจได้จริงดังวาจา แม้ว่าซานซานมิได้ใช้คำรุนแรงหรือมีสีหน้าบึ้งตึง แต่กลับมีท่าทางที่เย็นยะเยือกกดดันผู้อื่น โดยเฉพา