Share

บทที่ 118

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-01 18:02:31

“ขอบพระทัยเพคะ เหนียงเหนียง” ฉินเจียวเยี่ยนกล่าว พร้อมใช้มือลูบไล้เนื้อหยกเนียนบนข้อมือของตนเอง ดวงตาจิ้งจอกทอประกายวิบวับด้วยความชอบใจ

'กำไลหยกขาวน้ำงามสลักลายหงส์มงคล!!'

'หากนำไปขาย จะได้กี่ตำลึงกันนะ?'

เซียวชิงเฟิง “...”

จวนเฟิงอ๋องของข้าก็มิได้ขาดแคลนเงินทอง เหตุใดเจ้าจึงต้องตาลุกวาวกับสิ่งของเหล่านี้นักนะ

หากผู้ใดมาได้ยินความคิดเจ้า จะไม่คิดว่า จวนของข้ายากจน จนเหลือเพียงแต่เปลือกหรอกหรือ?

“ความจริง ฝ่าบาทก็ตั้งใจจะเสด็จมารับน้ำชาจากเจ้า แต่จนใจที่จะต้องเสด็จออกว่าราชการแต่เช้าตรู่ เห็นว่า มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น” หนิงซูเฟยถอนหายใจ

“เรื่องใหญ่?” เซียวชิงเฟิงขมวดคิ้วสงสัย พลางช่วยประคองฉินเจียวเยี่ยนให้ลุกขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ที่จัดไว้ทางด้านข้าง

ช่วงนี้ บ้านเมืองก็สงบเรียบร้อย คนของเขาไม่ได้รายงานความผิดปกติใด ๆ

นอกเหนือจากการปราบการซ่องสุมกำลังพลของหย่งอ๋องแล้ว ก็ไม่เห็นมีสิ่งใดผิดปกติ

“ข้าก็ไม่รู้สิ่งใดมากมาย เพียงแต่เมื่อเช้าโจวกงก

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 286

    ในระหว่างที่เซียวชิงฉีถูกกักบริเวณเนื่องจากความประมาท ไม่รับผิดชอบต่อหน้าที่ ทำให้เขาต้องตกเป็นเหยื่อในแผนร้ายของกบฏหมิงอ๋อง ซึ่งหมิงอ๋องถูกโทษทัณฑ์ประหารชีวิต รวมถึงทุกคนในจวนหมิงอ๋องและตระกูลมารดาอย่างตระกูลถัง แม้แต่ถังกุ้ยเฟยก็ไม่รอดหนิงซูเฟยจึงได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นหนิงกุ้ยเฟย ส่วนตำแหน่งเสียนเฟยนั้น ตั้งแต่ชุยเสียนเฟยสิ้นพระชนม์ ฮ่องเต้เจิ้นหลงก็ไม่โปรดแต่งตั้งผู้ใดขึ้นมาแทนที่อีกเลย ปล่อยให้ตำแหน่งนั้นเว้นว่างไปเช่นนั้นหลู่มู่ซิน หรือ หลู่เต๋อเฟยจึงได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นหลู่ซูเฟยทันที ตำแหน่งเต๋อเฟยจึงตกเป็นของจวงลู่เซียนที่กำลังเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้เจิ้นหลง แม้ว่าจะให้ประสูติพระโอรสและพระธิดามาแล้วอย่างละหนึ่งพระองค์ ให้ขึ้นมาดำรงตำแหน่งเป็นจวงเต๋อเฟยหนิงกุ้ยเฟยนั่งรถม้าออกจากวังหลวงไปถึงจวนฉีอ๋อง เพื่อเยี่ยมเยียนบุตรชายเป็นระยะ ก่อนที่นางจะเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่างในตัวของบุตรชาย และนั่นทำให้นางกังวลใจเป็นอย่างมากเซียวชิงฉีมักจะนั่งเหม่อลอยราวกับกำลังครุ่นคิดบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญเป็นอย่างมาก แม้ว่านางจะให้เขาทำสิ่งใด เข

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 285

    ในห้องรับรองห้องหนึ่งบริเวณชั้นสี่ของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอ ฮูหยินสี่นางกำลังนั่งล้อมโต๊ะกลมขนาดใหญ่ เพื่อจิบน้ำชาและทานขนมกันอยู่“ชาหลงจิ่งของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอช่างรสดียิ่งนัก” ฮูหยินท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น หลังจากลองจิบชาไปหนึ่งอึก “จิบแล้วสดชื่น หอมหวานดีนัก”ฮูหยินอีกนางที่นั่งตรงข้ามกันก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย “จริงอย่างที่เจ้ากล่าว ขนมบัวหิมะที่นำมาก็นุ่มและละลายในปาก รสชาติหวานมันกำลังดี ทานคู่กับชาหลงจิ่งได้ดีทีเดียว”“หากเหวินฉีกล่าวเช่นนั้น ย่อมต้องอร่อยเป็นแน่” ฮูหยินอีกนางเลื่อนมือจากขนมถั่วเขียวอัดที่วางอยู่บนจาน ย้ายไปลองหยิบขนมบัวหิมะมาชิมบ้าง ก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วยกับคำกล่าวของสหาย “ขนมอร่อยนี่ต้องเชื่อเหวินฉีจริง ๆ ”ฮูหยินนามว่า ซวี่เหวินฉี เชิดหน้าพลางตบอกอย่างภูมิใจ “พวกเจ้าเชื่อในลิ้นของข้าได้เลย หากไม่อร่อย ข้ามิชวนพวกเจ้ามาชิมหรอก”“ว่าแต่เจ้ารู้จักขนมอร่อย ๆ ของที่นี่ได้อย่างไรเล่า?” ฮูหยินอีกท่านถามขึ้น“ก็พี่สะใภ้ใหญ่ของข้าพามาน่ะสิ แต่... แท้จริงแล้วก็เป็นลูกสะใภ้ของนางต่างหากที่พานางมา หลังจากนั้นพี่สะใภ้ใหญ่จึงได้พ

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 284

    ดวงตาดอกท้อเปล่งประกายวิบวับ เขาผละริมฝีปากออกจากยอดถันที่เปียกแฉะไปด้วยน้ำลาย แล้วยันร่างสูงใหญ่ของตัวเองขึ้น สองฝ่ามือโอบกระชับเอวคอดกิ่วให้ลอยขึ้นจากเตียงแล้วจับร่างนางให้พลิกคว่ำ อวดแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่แดงก่ำ“อ๊ะ!” ฉินเจียวเยี่ยนร้องอุทาน เมื่อรู้สึกว่าโลกกำลังพลิกคว่ำ โชคดีว่าปลายเชือกมีความยาวเพียงพอ ทำให้นางสามารถหมุนตัวมานอนคว่ำ ฟุบใบหน้าลงบนหมอนนุ่มได้อย่างง่ายดายแผ่นหลังนวลเนียนและบั้นท้ายกลมกลึงถูกเซียวชิงเฟิงใช้สายตาและฝ่ามือลูบไล้โลมเลียอย่างเป็นเจ้าของ ก่อนที่เขาจะบังคับให้นางคุกเข่าลงบนเตียง เพื่ออวดช่วงล่างให้เขาเชยชม“อา... ฮูหยินน้อย...” เสียงครางแหบพร่าดังขึ้น ก่อนที่สะโพกได้รูปของเซียวชิงเฟิงจะขยับดั่งใจหมายสวบ“อื้อ! อ่ะ อ่า อา....” ฉินเจียวเยี่ยนสะดุ้งสุดตัว เมื่อถูกเขาแทรกกายเข้ามาประสานรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้งอย่างไม่ทันตั้งตัว ทั่วร่างสั่นสะท้านจนเขายังรู้สึกได้ภายในของฉินเจียวเยี่ยนตอบรับเขาด้วยการบีบรัดและดูดกลืนเขาทุกอณู จนเซียวชิงเฟิงทนไม่ไหว ต้องขยับสะโพกตอบรับความรักนั้นอย่างแรงด้วยการกะแทกเข้าห

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 283

    ‘เสี่ยวเฟิง? เหมือนที่ข้าแอบเรียกท่านพี่ในใจเลย...’มุมปากของเซียวชิงเฟิงวาดเป็นรอยโค้ง ก่อนที่จะเริ่มขยับมือไปที่จุดต่อไป “อากาศวันนี้ช่างอบอ้าวนัก ให้ข้าช่วยถอดอาภรณ์ดีกว่านะขอรับ”เมื่อฉินเจียวเยี่ยนถูกตรึงข้อมือไว้แล้ว จึงไม่อาจขยับหนีหรือปัดป้องมือปีศาจที่ปลดเปลื้องอาภรณ์บนตัวของนางได้เลย โดยที่เซียวชิงเฟิงก็ทำเพียงแค่กระตุกปมของชุด แล้วแหวกผ้าเนื้อดีออกจากกันราวกับแกะกล่องของขวัญอันล้ำค่า เปิดเผยเนื้อตัวขาวผุดผ่องทั่วร่างของคนตัวเล็ก“ฮูหยินน้อยรู้หรือไม่ขอรับ? ข้าอุตส่าห์ไปร่ำเรียนวิชามัดใจชายของไท่จื่อเฟยถึงหอไป่ฮวาเลยนะขอรับ อีกทั้งยังตั้งใจนำของเล่นเหล่านี้มาดูแลฮูหยินน้อยเป็นการเฉพาะอีกด้วย”เซียวชิงเฟิงไม่พูดเปล่า เขาชูผ้าปิดตาสีดำขึ้นสูง ก่อนจะวางทาบลงปิดดวงตาจิ้งจอกที่ฉินเจียวเยี่ยนคอยย่นคอหลบหนี หากแต่ก็หนีไม่พ้น ถูกสวามีปิดกั้นการมองเห็นอย่างสิ้นเชิง“ท่านพี่...”“อ๊ะ อ๊ะ ข้าน้อยมีนามว่า เสี่ยวเฟิง” เซียวชิงเฟิงร้องแย้ง ก่อนจะเผยรอยยิ้มเร้นลึก โดยที่ฉินเจียวเยี่ยนไม่มีโอกาสได้เห็น “ฮูหยินน้อยเรียกผิดเช่นนี้ จะต้องโดน

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 282

    “หื้ม? ท่านพี่จะเป็นเจ้าของที่นี่ได้อย่างไร?”“แล้วเจ้าคิดว่า สหายของเจ้าจะสามารถหาเสี่ยวเอ้อร์หน้าตาดีจำนวนมากเหล่านี้ได้จากที่ใด หากมิใช่เพราะข้าช่วยหา”‘เออ... ใช่’ ฉินเจียวเยี่ยนกลอกตาไปมา เมื่อคิดตามความเป็นจริง‘ท่านพี่เป็นคนที่มีเส้นสายในด้านบุรุษมากที่สุดแล้ว เพราะต้องหาไพร่พลมาฝึกซ้อมทหาร ดังนั้น ถ้าหากเจอบุรุษกำยำแล้วนำตัวมาฝึกฝนให้เป็นทหาร แล้วบังเอิญเจอหนุ่มหน้าตาดีไปด้วย ก็แค่แยกส่งเขาให้มาทำงานที่นี่แทนสินะ...’ฉินเจียวเยี่ยนอดมองค้อนไม่ได้ “แล้วท่านพี่รู้ได้อย่างไรว่า หม่อมฉันกับอาหงสร้างโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอแห่งนี้ขึ้นมา?”เซียวชิงเฟิงเม้มริมฝีปากแล้วข้าจะบอกเจ้าได้อย่างไร ว่าข้าได้ยินเสียงความคิดของเจ้าตั้งแต่แรกตั้งแต่ที่เจ้าเริ่มคิดจะฝังเสาเข็มของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอในความคิดนั่นแล...“เจ้าเป็นคนบอกข้าเองนะ เสี่ยวเยี่ยน”ฉินเจียวเยี่ยนขมวดคิ้วมุ่น พลางนึกทบทวนว่า ตนเองเผลอพลั้งปากหลุดความลับสุดยอดเช่นนี้ออกไปเมื่อใด “หม่อมฉันนึกมะ... อุ๊บ!”เซียวชิงเฟิงไม่เปิดโอกาสให้ฉินเจ

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 281

    ฉินเจียวเยี่ยนอ้าปากค้างตกตะลึงพรึงเพริดอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นสวามีของตนเองในชุดเสี่ยวเอ้อร์ของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอ ก็มือไม้อ่อนจนเผลอปล่อยถ้วยเปล่าและตะเกียบให้ร่วงหล่นจากมือลงกระทบโต๊ะเคร้ง!“อ๊ะ! ร้อน!” มือเล็กสะบัดไปมา เมื่อถูกน้ำซุปในถ้วยกระเด็นใส่ เซียวชิงเฟิงเห็นดังนั้นก็รีบเดินเข้ามาดูอาการที่มือเล็กอย่างเป็นห่วง ก่อนจะเห็นเพียงแค่หยดน้ำซุปเล็กน้อยที่กระเด็นโดนมือของนาง เขาจึงได้ใช้แขนเสื้อของตนเช็ดให้อย่างอ่อนโยน“เหตุใดจึงไม่ระวังเอาเสียเลย” เซียวชิงเฟิงดุเสียงอ่อน ก่อนจะคว้าจอกชาสาดดับถ่านไม้ไผ่ที่กำลังลุกโชนฉินเจียวเยี่ยนยู่ปากใส่ “ก็เพราะท่านพี่มานั่นแหละเพคะ ทำหม่อมฉันตกใจจนเผลอปล่อยถ้วยให้ตกเลย”‘ต้องโยนความผิดให้ท่านพี่ ท่านพี่จึงจะไม่สามารถเอาผิดข้าได้...’มุมปากของเซียวชิงเฟิงกระตุกประเสริฐนัก ช่วงนี้ ทั้งแม่ทั้งลูกต่างก็จ้องจะเอาผิดเขาอยู่ฝ่ายเดียว...“เพราะข้ามาจึงทำให้เจ้าตกใจ แล้วเจ้าเล่า?” เซียวชิงเฟิงย้อนถาม “เจ้ามาทำสิ่งใดที่นี่?”ฉินเจียวเยี่ยนสูดลมหายใจลึก “จิบน้ำชา!! หม่อมฉันมาจิบ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status