บทที่ 1 บังเอิญเจอกัน...

ย้อนอดีตกลับไปเมื่อหกปีก่อน

ณ อพาร์ตเม้นต์หรูใจกลางเมืองบอสตัน

“อ๊าๆ...ฟานขา...อีก...อูวย์...พีชเสียวมาก...แรงอีกดาร์ลิ้ง”

เสียงร้องครวญดังในห้องนอนใหญ่ ร่างอวบอั๋นขาวจั๊วะของพิชนีกำลังคลานสี่ขาอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ ด้านหลังมีร่างสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเข้มร้ายกาจ เรือนกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยของ

สเตฟาน แม็คเคนซี่อยู่แนบชิด ร่างใหญ่กำยำเกร็งกระตุกเฮือกเพื่อปลดปล่อยความอัดอั้นจนเต็มเครื่องป้องกัน

เขาถอนถอยตัวตนออกมาก้าวยาวไปยังห้องน้ำทันที จัดการถอดถุงยางทิ้งถังขยะและชำระล้าง ใบหน้าคร้ามคมกอปรด้วย คิ้วหนาเป็นปื้นพาดขนานไปกับดวงตาคมกริบ คมเสียจนน่ากลัวจะบาดหัวใจสาวน้อยสาวใหญ่ให้เหวอะหวะเล่นหากเผลอจ้องนานเกินสองนาที ผมสีน้ำตาลเข้มหยักศกสั้นถูกเสยขึ้นอย่างลวกๆ ปากหนาหยักได้รูปนานๆ จึงจะยกยิ้มทีนั้นเวลานี้ไร้รอยยิ้ม

สเตฟาน แม็คเคนซี่ วัยยี่สิบหกปีพาร่างสูงพันท่อนล่างด้วยผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่เดินออกมาจากห้องน้ำ ร่างอวบอั๋นเปลือยเปล่าของพิชนีนั่งกึ่งนอนด้วยท่ายั่วยวน ปล่อยทรวงอกอวบอร้าอร่ามเปลือยโชว์พาดบนหมอนไม่มีกระดากอาย มือลูบแก้มสะโพกโด่งงอนของตัวเองไปมา ส่งสายตายั่วอารมณ์กามใคร่มายังร่างสูงสมาร์ต

พิชนีเป็นหญิงสาวลูกครึ่งไทย-อเมริกัน อายุสิบแปดปีกำลังเรียนอยู่ปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เมืองบอสตัน สเตฟานพอใจในความสาวสดและความช่างเอาใจ โดยเฉพาะบทบาทเร่าร้อนถึงพริกถึงขิงยามอยู่บนเตียงของหล่อนดังเช่นผู้ชายที่กำลังสนุกกับชีวิต

ชายหนุ่มรู้จักหล่อนที่ลาสเวกัสเมืองที่เขาอยู่ ณ เวลานี้เขาชอบหล่อนมากกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมาซึ่งแน่นอนว่ามีมากมาย สเตฟานเป็นผู้ชายคนแรกของผู้หญิงทุกคนที่เขานอนด้วย เพราะคนอย่างสเตฟาน แม็คเคนซี่นั้นจะนอนกับหญิงสาวบริสุทธิ์เท่านั้น ปกติไม่เคยซ้ำหน้าและไม่เคยซ้ำเป็นครั้งที่สอง

ยกเว้นพิชนีที่เขาคิดจะเลี้ยงหล่อนเอาไว้สักระยะ ถึงขนาดเช่าอพาร์ตเม้นต์และจ่ายค่าเล่าเรียนเลี้ยงดูเป็นรายเดือนให้ ซึ่งเป็นเวลาสองเดือนแล้ว ซึ่งถือว่านานที่สุดเท่าที่สเตฟานเคยคบผู้หญิงมา เขาเช่าห้องหรูนี้ทำสัญญาเป็นรายปี เหตุที่ไม่ซื้อคอนโดให้เสียเลยนั้นก็เป็นเพราะเขายังไม่รู้ว่าจะเบื่อหล่อนเมื่อไหร่นั่นเอง

ถึงแม้เขาจะร่ำรวยมหาศาลแต่สเตฟานไม่ไร้สติถึงกับหว่านเงินไปทั่วอย่างเศรษฐีเพลย์บอยส่วนใหญ่ เขาเป็นพ่อค้าทางการเงินที่ใช้สมองคำนวณธุรกิจอย่างถ้วนถี่รอบคอบ ว่าถ้าหากเขาลงทุนแล้วการลงทุนของเขาจะต้องได้ผลกำไรคุ้มค่าเสมอ

ที่สำคัญไปกว่านั้น สเตฟาน แม็คเคนซี่ไม่เคยรักใครและไม่คิดจะรักเพราะความรักไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับคนอย่างเขา ตราบใดที่เขายังใช้เงินซื้อทุกอย่างได้ ผู้หญิงที่แวะเวียนเข้ามาในชีวิตของสเตฟานนั้นเพียงแค่เอาเงินปึกหนาๆ ฟาดหัว เจ้าหล่อนทั้งหลายก็พร้อมยอมศิโรราบคลานขึ้นเตียงกับเขาอย่างไร้อาการเกี่ยงงอนลังเล

ทุกอย่างมันง่ายไปเสียหมดสำหรับลูกชายมหาเศรษฐีเจ้าของธุรกิจเงินทุนหลักทรัพย์ผู้มีอิทธิพล ความรักจึงถือเป็นเรื่องไร้สาระที่ชายหนุ่มยกมุมปากยิ้มเยาะตลอดมา ตราบใดที่มีเงินเสียอย่าง ทุกอย่างง่ายดายและราบรื่นเสมอ

สเตฟานยังไม่เคยเห็นใครปฏิเสธเงินและปฏิเสธเขา... เพราะฉะนั้นคำว่า...ไม่ได้... จึงไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของผู้ชายชื่อ สเตฟาน แม็คเคนซี่

“ใครอยู่ห้องเล็กนั่น?”

ร่างสูงก้าวขึ้นมานั่งเคียงข้าง สเตฟานเป็นคนช่างสังเกต ตั้งแต่เขาเช่าอพาร์ตเม้นต์สามห้องนอนให้หล่อนโดยให้ลูกน้องคนสนิทจัดการให้ทุกอย่าง ชายหนุ่มเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกด้วยมีธุระกับบิดาซึ่งมีฐานธุรกิจอยู่บอสตัน

เมื่อตอนเดินเข้ามาเห็นห้องเล็กริมสุดเปิดประตูแง้มไว้นิดหนึ่ง เห็นร่องรอยว่ามีผู้อาศัยอยู่ในห้องนั้น เขาจ่ายเงินเช่าห้องหรูให้หล่อนเพื่อที่เขาจะมาหาความสุข ไม่ต้องการให้ใครมาเป็นก้างขวางคอทั้งนั้น

พิชนีขยับไปนั่งเอาอกอวบขาวเบียดต้นแขนล่ำสันของเขา จมูกคลอเคลียแก้มสากอย่างยั่วเย้า หล่อนพอใจรูปร่างหน้าตาและเงินของเขา ไม่เสียแรงที่ได้เปิดบริสุทธิ์กับผู้ชายคนนี้ มันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม

ตอนที่เจอกับสเตฟานนั้น พิชนีกำลังต้องการย้ายออกจากบ้านของบิดาและมารดาเพื่อใช้ชีวิตเสรีตามแบบหนุ่มสาวชาวอเมริกันทั้งหลาย พอดีประจวบเหมาะได้ไปเที่ยวลาสเวกัสในผับหรูแห่งหนึ่ง จึงได้รู้จักกับชายหนุ่มหล่อเหลาสุดเอ็กซ์ทั้งร่ำรวยมหาศาล แถมเรื่องบนเตียงก็สุดยอดจนหล่อนอิ่มเอมกระอักความสุขสมในทุกครั้ง

“อ๋อ...เด็กคนรู้จัก ชื่อไวน์ อายุสิบหกกำลังเรียนมัธยมปลายน่ะค่ะ พอดีพีชต้องการคนช่วยทำความสะอาดดูแลอพาร์ตเม้นต์ น้องเขาก็ต้องการที่อยู่พอดี”

พิชนีตอบ หล่อนรู้จักกับวีรตาหรือไวน์ เด็กสาววัยสิบหกปีกำลังเรียนไฮสกูล