Share

บทที่ 644

Author: โม่เสียวชี่
แสงสนธยาอ่อนจาง เส้นขอบของเมืองหลวงถูกแสงสุดท้ายของวันแต่งแต้มอย่างลางเลือน

ฉู่จืออี้ไม่คาดคิดว่าเฉียวเนี่ยนจะรอเขาอยู่หน้าวังหลวงตลอด หลังขึ้นรถม้าแล้วจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เหตุใดถึงไม่กลับไปก่อน?”

จวนอ๋องผิงหยางอยู่ไม่ไกลจากวังหลวงนัก เดินไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว

เฉียวเนี่ยนกลับยิ้มให้ฉู่จืออี้ “พี่ไป๋เป็นห่วงข้า ข้าย่อมต้องห่วงพี่ไป๋เช่นกัน”

นางมองออกถึงแววจำยอมในสายตาของฮ่องเต้ในวันนี้ นางรู้ว่าฉู่จืออี้เข้าเฝ้าเพราะนาง

ดังนั้นนางจึงสมควรรอเขาอยู่หน้าวัง!

รถม้าเคลื่อนไปอย่างช้าๆ มุ่งสู่จวนอ๋องผิงหยาง

ฉู่จืออี้มองเฉียวเนี่ยนอยู่ก่อน แล้ว จู่ ๆ ก็เอ่ยขึ้น “ข้าอาจต้องนำทัพออกศึก”

เมื่อได้ยินดังนั้นเฉียวเนี่ยนก็สะดุ้ง “นำทัพ? ชายแดนเกิดศึกแล้วหรือ?”

ฉู่จืออี้ตอบรับเบา ๆ “กลุ่มชนเตอร์กิกของเผ่าทูเจี๋ยล้ำแดนอยู่บ่อยครั้ง เสด็จพี่จึงอยากให้บทเรียนพวกมัน”

เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว ก้มหน้าลงโดยไม่กล่าวอะไร

การนำทัพออกศึกก็เพื่อปกป้องบ้านเมือง ดังนั้นนางจึงไม่รู้จะพูดอะไรดีในเวลานี้

แต่นางก็อดห่วงไม่ได้จริง ๆ

ดาบหอกไร้ตา เมื่อขึ้นสู่สนามรบแล้ว ย่อมมีโอกาสบาดเจ็บ หรืออาจเสียชี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (3)
goodnovel comment avatar
Suphanida Oomamp Utama
เขียนตัวละครใหม่เถอะวกเอาตัวเดิมมาอีกทำไม
goodnovel comment avatar
Rak Fah
เพลียยยยยยย อะไรอีก ออกรบงี้ คนหลายงี้ เหิงบาดเจ็บเต้เปิดช่องให้เห็นใจ คือจะยืดตอนไปเรื่อยๆ ยืดมากไปก็จะเริ่มเบื่อเน้ออออออ
goodnovel comment avatar
Rukzy Zeana
จะให้หลินยวนโผล่มาอีกหรอ พอเหอะ จัให้มาแย่งท่านอ๋องหรือไง
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 652

    เฉียวเนี่ยนไม่คาดคิดเลยว่า ยาของท่านหมอจะได้ผลดีถึงเพียงนี้แต่จริง ๆ แล้ว นางก็น่าจะคาดเดาได้เมื่อคราวนั้นที่นางถูกหมิงอ๋องทำร้ายจนแทบเอาชีวิตไม่รอด ก็เป็นยาของท่านหมอที่ช่วยไว้เซียวเหิงฟื้นตัวได้ดีถึงเพียงนี้ คนอื่นอาจไม่คิดอะไรมาก แต่หมอหลวงเซวียเป็นผู้เชี่ยวชาญ เขาย่อมเดาออกแน่!เฉียวเนี่ยนละสายตา กลับมายืนอยู่ด้านข้างดูเหมือนเซียวเหิงจะสังเกตเห็นความผิดปกติบนใบหน้าของเฉียวเนี่ยน จึงเอ่ยถามเสียงเบา “เป็นอย่างไรบ้าง?”เฉียวเนี่ยนเงยหน้ามองเซียวเหิงแวบหนึ่ง ก่อนกล่าวเรียบ ๆ “ค่อนข้างดี”แต่บางที อาจเป็นเพราะสีหน้าของนางในตอนนี้ดูผิดปกติเกินไป จนเซียวเหิงเข้าใจผิด ยิ้มมุมปากแล้วพูดขึ้น “ไม่เป็นไรหรอก ถึงจะอยู่ต่อได้ไม่นานก็ไม่เป็นไร อย่างน้อย ก็ทำให้เจ้าดีใจได้”ได้ยินดังนั้น คิ้วของเฉียวเนี่ยนก็ขมวดเข้าหากันทันที ส่วนแม่เซียวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พอฟังประโยคนั้นก็ถึงกับเอามือปิดปาก ร้องไห้ออกมาเห็นดังนั้น เฉียวเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะถลึงตาใส่เซียวเหิงหนึ่งทีพูดไม่รู้เรื่องก็เงียบไปเสีย!หมอหลวงเซวียจึงพูดขึ้นอย่างได้จังหวะพอดี “แม่ทัพเซียววางใจเถิด ร่างกายของท่านฟื้นตัวได้ดี

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 651

    เฉียวเนี่ยนชะงักเล็กน้อย ก่อนตอบตามจริง “ฝังเข็มไปแล้วเจ้าค่ะ มีอะไรหรือ?”“ข้าก็ว่าแล้ว! ที่อาการของแม่ทัพเซียวฟื้นตัวได้ขนาดนี้ เจ้าเป็นคนที่มีส่วนช่วยไม่น้อย วันนี้เจ้าก็ไปฝังเข็มให้เขาอีกสองเข็มพอดี ประจวบเหมาะให้ข้าได้เรียนรู้ด้วยสักหน่อย”เมื่อได้ยินดังนั้น เฉียวเนี่ยนก็ถึงกับตกใจ “ข้าแค่ฝังเข็มเพื่อลดไข้ให้แม่ทัพเซียวเท่านั้น จะไปเกี่ยวอะไรกับการฟื้นตัวของเขาได้? ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้จะปล่อยให้คนอื่นมาเรียนได้ง่าย ๆ เสียที่ไหน!”วิชาฝังเข็มนั้นเป็นวิชาที่ได้มาจากตําราแพทย์ของท่านหมอประจำจวนหากเป็นเรื่องอื่นก็แล้วไป แต่ถ้าถูกใครจับได้ว่าเป็นวิชาที่มาจากสำนักราชาโอสถ เกรงว่าจะทำให้ท่านหมอเดือดร้อนเอาได้!แต่ไม่คิดว่าทันทีที่นางพูดจบ หมอหลวงเซวียก็โมโหจนหนวดขาว ๆ กระดกขึ้นมา “แม่หนูคนนี้นี่ช่างไม่มีหัวใจจริง ๆ ข้าทุ่มเทแรงกายแรงใจสอนวิชาแพทย์ให้เจ้า เจ้ากลับไม่สอนแม้แต่วิชาฝังเข็มแค่นี้?”“แล้วอย่างไรล่ะเจ้าคะ ก็ท่านเป็นอาจารย์ของข้านี่!” เฉียวเนี่ยนไม่ได้รับผลกระทบจากคำพูดของหมอหลวงเซวียเลย “แน่นอนอยู่แล้วที่อาจารย์จะสอนศิษย์ ไหนเลยจัมีศิษย์ที่ต้องสอนอาจารย์เล่าเจ้าคะ?”

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 650

    หลินเย่ว์ขมวดคิ้ว “ในจวนคนหูตาสว่างเยอะ หากท่านพ่อยืนกรานจะให้ยวนเอ๋อร์อยู่กับท่านแม่ เกรงว่า คงมีแต่ต้องอ้างว่าพาไปพักฟื้น แล้วส่งท่านแม่ไปเรือนอื่น”ถึงตอนนั้น ค่อยจัดหามามาและสาวใช้ใหม่ไม่กี่คนไว้คอยดูแล อย่างไรเสียก็ใช้งานคนเก่าที่อยู่ในจวนโหวไม่ได้แล้วไม่อย่างนั้น แค่มีใครคนหนึ่งจำหลินยวนได้ จวนโหวก็จะตกอยู่ในอันตรายทันที!ท่านโหวหลินพยักหน้าเบา ๆ “พ่อก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ยังไงท่านหมอก็ว่าแล้ว อาการป่วยของแม่เจ้าเน้นพักฟื้นเป็นหลัก สักสิบวันหรือสักครึ่งเดือนกลับมาให้ท่านหมอตรวจชีพจรทีหนึ่งก็พอ”หลินเย่ว์ก็พยักหน้าด้วยเช่นกันเหมือนยกภูเขาออกจากอก พลันรู้สึกว่าร่างกายปลอดโปร่งขึ้นมากเขาหันไปมองท่านโหวหลิน พอเห็นว่าอีกฝ่ายเองก็คล้ายกับถอนหายใจโล่งอก ระหว่างคิ้วแม้แต่ยังมีความยินดีเจืออยู่ก็ชะงักไปครู่หนึ่งจู่ ๆ เขาก็นึกถึงเฉียวเนี่ยนขึ้นมาอารมณ์ประหลาดบางอย่างเริ่มฉีกทึ้งหัวใจของเขาเขาขมวดคิ้ว ถามท่านโหวหลินว่า “ท่านพ่อ พวกเราทำแบบนี้ จะไม่ผิดต่อเนี่ยนเนี่ยนหรือ?”ท่านโหวหลินเองก็ถูกคำถามกะทันหันนี้ทำเอานิ่งอึ้งไปเขาค่อย ๆ เงยหน้ามองหลินเย่ว์สายตาทั้งสองประสานกัน

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 649

    แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเหตุใดจวนขุนนางที่หนิงโจวถึงได้ยืนยันว่าหลินยวนตายแล้ว และยิ่งไม่รู้ว่าศพที่ถูกจัดการนั้นมาจากไหน แต่…เรื่องนี้เห็นได้ชัดว่ากำลังมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น!ท่านโหวหลินกลับค่อย ๆ ส่ายหน้า “พ่อรู้ ว่าเจ้ากับยวนเอ๋อร์ผูกพันกันลึกซึ้งในฐานะพี่น้อง แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เจ้าจะเศร้าโศก เจ้าต้องหาวิธีช่วยพ่อปลอบใจแม่ของเจ้า แล้วยังต้องหาวิธีไปหนิงโจว พาร่างยวนเอ๋อร์กลับมาอีก!”“ท่านพ่อ!” หลินเย่ว์เผลอขึ้นเสียงเล็กน้อย ในที่สุดก็ทำให้ท่านโหวหลินหันมามองเขาก็เห็นว่าใบหน้าของหลินเย่ว์เต็มไปด้วยความจริงจังและเคร่งเครียด “ตอนนี้ยวนเอ๋อร์อยู่ในเรือนพักแห่งหนึ่งของข้า!”ท่านโหวหลินมองหลินเย่ว์อยู่พักหนึ่ง ก็รู้สึกลังเลว่าที่ลูกชายของเขาพูดนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ลูกชายคนนี้ของเขา แน่นอนว่าเป็นคนไม่ได้เรื่อง หุนหันพลันแล่น ขาดสติ มักก่อเรื่องอยู่เสมอแต่ก็ไม่ถึงขนาดจะพูดเพ้อเจ้อในเรื่องอย่างนี้คิดได้ดังนั้นก็เริ่มรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาเขาค่อยๆลุกขึ้นยืน มองไปที่หลินเย่ว์ ถามอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า “เจ้า เจ้าไม่ได้กำลังโกหกพ่อใช่ไหม?”“เรื่องแบบนี้ลูกจะโกหกได้อย่างไร!

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 648

    จนกระทั่งกลับถึงจวนโหว สมองของหลินเย่ว์ก็ยังว่างคงเปล่าเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองกลับมาถึงเรือนของตัวเองได้อย่างไรเด็กรับใช้ในเรือนเห็นเขาเป็นเช่นนี้ ก็คิดว่าเขาดื่มมากเกินไป รีบนำชามะนาวแก้เมาเข้ามาให้หลินเย่ว์ดื่มรวดเดียวสามถ้วย ถึงค่อยรู้สึกตัวขึ้นมาบ้างเด็กรับใช้อยู่ข้าง ๆ อย่างเป็นห่วง “คุณชายใหญ่ ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหมขอรับ หรือจะให้หมอประจำจวนมาตรวจดูดี?”ท่าทางเช่นนี้ น่ากลัวจริง ๆ ว่าจะกลายเป็นบ้าเพราะเมา!หลินเย่ว์เอ๋อร์มองเด็กรับใช้ตรงหน้า แต่ในหัวกลับยังคงคิดถึงแต่เรื่องหลินยวนนางกลับมาแล้วนางกลับมาแล้วจริงๆ!นางหลุดรอดจากมือของคนเฝ้าประตูสองคนนั้นได้อย่างไร?นางระหกระเหินกลับมาได้อย่างไร?นางกลับมานานเท่าไรแล้ว?มีใครเคยเห็นนางบ้างหรือไม่?เหตุใดจวนโหวจึงไม่ได้รับข่าวเรื่องหลินยวนหลบหนีเลยแม้แต่น้อย?หรือว่า คนเฝ้าประตูสองคนนั้นไม่ได้รายงานเรื่องการหลบหนีของหลินยวน?แต่ว่าเมื่อคนถูกส่งไปยังหนิงโจวแล้ว ก็ต้องลงทะเบียนในบัญชีทาส คนเฝ้าประตูพวกนั้นจะรายงานพลาดได้อย่างไร?หลินเย่ว์ยิ่งคิดก็ยิ่งหวาดกลัวเขาเริ่มรู้สึกเสียใจที่ก่อนหน้านี้รีบพาหลินยวนไปซ่อนในเ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 647

    หัวใจเจ็บจี๊ดขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ หลินเย่ว์ก้าวพรวดเข้าไปข้างหน้า ดึงหลินยวนกลับมาในทันที “เท้าของเจ้าเป็นอะไร?”หลินยวนรู้สึกยินดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็รีบข่มความรู้สึกนั้นลงแทบจะทันที แทนที่ด้วยความเศร้าและความน้อยใจอย่างไม่สิ้นสุดน้ำตาของนางไหลไม่หยุด ร้องไห้เบาๆ อย่างอัดอั้น เสียงเต็มไปด้วยความน้อยใจ “พี่ใหญ่… แม้ว่าคนเฝ้าประตูสองคนนั้นจะรับเงินของพี่ใหญ่ไปแล้ว แต่ระหว่างทางก็ยังกลั่นแกล้งยวนเอ๋อร์! พวกเขา พวกเขาไม่ให้ยวนเอ๋อร์กินข้าว แล้วยัง… ยังคิดจะล่วงเกินยวนเอ๋อร์อีก! ยวน ยวนเอ๋อร์กลัวมากจริง ๆ ยวน ยวนเอ๋อร์ได้แต่หนี! แต่ยวนเอ๋อร์ไม่รู้จะหนีไปที่ไหน ยวนเอ๋อร์เลยต้องขอทานตลอดทาง ตัวยวนเอ๋อร์เลอะเทอะสกปรกไปหมด ไม่ยอมให้ใครแตะตัว แต่ยวนเอ๋อร์ก็ยัง… ยังโดนพวกขอทานกลุ่มหนึ่ง… ฮือฮือฮือ พี่ใหญ่ ยวนเอ๋อร์ผิดไปแล้ว ไม่กล้าทำอีกแล้ว! พี่ใหญ่ช่วยอย่าทิ้งยวนเอ๋อร์เลย ยวนเอ๋อร์ไม่อยากโดนรังแกอีกแล้ว ฮือฮือฮือ…”เสียงร้องไห้ของหลินยวน แทบจะทำให้ใจของหลินเย่ว์แหลกสลายเขาไม่เคยนึกเลยว่าหลินยวนจะถูกกระทำถึงเพียงนี้!ทั้งตกใจ ทั้งโกรธ ทั้งสับสน ปะปนกันยุ่งเหยิงไปหมด จนหลินเย่ว์ไม่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status