Home / รักโบราณ / พลิกชะตารักหญิงบ้า / ตอนที่37เป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์

Share

ตอนที่37เป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์

last update Huling Na-update: 2025-08-01 20:43:06

ลมหายใจของหลี่เฉินร้อนผ่าว รินรดลงบนผิวเนื้อของเธอราวกับเปลวไฟอ่อนๆ ที่กำลังโอบล้อมร่างกาย มือใหญ่ของเขาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธอด้วยความอ่อนโยน แต่แฝงไว้ด้วยแรงปรารถนา สัมผัสนั้นไม่ได้เพียงแค่แตะต้องร่างกาย หากแต่เหมือนปลุกให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทุกขณะ ทุกสัมผัสจุดความรู้สึกบางอย่างในกายให้ลุกวาบโดยไม่ทันตั้งตัว

จื่ออิงไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อผ้าของเธอหลุดหายไปจากร่างกายตั้งแต่เมื่อไหร่ จนกระทั่งหลี่เฉินผละตัวออกห่างจากเธอ ความอบอุ่นที่โอบล้อมอยู่จึงจางหาย ลมเย็นบางเบาพัดผ่านเข้ามาทางช่องหน้าต่าง สัมผัสผิวกายทำให้ขนอ่อนของเธอลุกชัน เธอถึงได้รู้ว่าตัวเองเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า

จื่ออิงปรือตาขึ้นช้าๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจึงหยุดการกระทำทุกอย่างลง หรือว่าเธอทำอะไรผิดไป 

แต่แล้วจื่ออิงก็ต้องชะงัก เมื่อตอนนี้ภาพอันแสนเย้ายวนกลับปรากฏอยู่ตรงหน้า

แสงจากตะเกียงน้ำมันส่องสะท้อนลงบนเรือนร่างของหลี่เฉินที่กำลังยืดกายอยู่ตรงปลายเท้าของเธอ เขานั่งชันเข่า สองแขนแข็งแกร่งยกขึ้นสูง กำลังถอดเสื้อตัวบางออกจากศีรษะ ท่วงท่าเหล่านั้นเป็นไปอย่างเนิบนาบเชื่องช้า ราวกับตั้งใจให้เธอไล่สายตาสำรวจไปทั่วเรือนร่างของเขา

จื่ออิงกลืนน้ำลายลงคอที่เหมือนจะแห้งผากขึ้นมา สายตาของเธอมองภาพเบื้องหน้าด้วยหัวใจที่ค่อยๆ เต้นแรงขึ้น

เรือนร่างของหลี่เฉินภายใต้แสงตะเกียงโดดเด่นในสายตาเธอ แสงอุ่นนวลอาบไล้ไปตามแนวไหล่กว้าง ลากผ่านลงมาถึงแผงอกกำยำที่แข็งแรงแน่นตึงราวกับถูกแกะสลักขึ้นด้วยมือช่างผู้ชำนาญ ทุกเส้นสายบนร่างกายของเขาดูสมบูรณ์แบบ เต็มไปด้วยพลังและความแข็งแกร่งของบุรุษเพศ

ผิวสีเข้มของเขาภายใต้แสงสลัวดูคล้ายจะเปล่งประกายออกมา เส้นกล้ามเนื้อแน่นกระชับเคลื่อนไหวอย่างสง่างามทุกครั้งที่เขาขยับตัว ไม่มีสิ่งใดดึงความสนใจของจื่ออิงไปจากภาพตรงหน้าได้เลย

กล้ามแขนที่เคลื่อนไหวช้าๆ ขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นนิดๆ ช่วงเวลาที่ดึงเสื้อให้พ้นจากศีรษะ ปรากฏแนวกรามคมสัน ลำคอแข็งแกร่ง และลูกกระเดือกเด่นชัดสะท้อนแสงสลัว ท่าทางเรียบง่ายของเขาดูน่าหลงใหล มีเสน่ห์รุนแรงจนเธอไม่อาจละสายตาได้แม้เพียงเสี้ยววินาที 

เธอเฝ้ามองเขาอย่างเงียบงัน ทุกการขยับ ทุกจังหวะลมหายใจของเขา ช่างดึงดูดและตราตรึง ชวนให้ใจสั่นอย่างไม่อาจห้าม 

สายตาของจื่ออิงยังคงเลื่อนไล้ต่ำลงไปยังกางเกงผ้าเนื้อนุ่ม หยุดนิ่งอยู่ตรงตำแหน่งกึ่งกลางลำตัวของเขา บริเวณที่กางเกงผ้าโป่งพองขึ้น เส้นสายทรงพลังปรากฏเป็นรูปร่างเด่นชัด พาดผ่านขึ้นมาจนแทบจะโผล่พ้นขอบเอวกางเกงที่อยู่เหนือสะดือ

จื่ออิงกลืนน้ำลายลงคอ หัวใจสั่นสะท้านเมื่อจินตนาการในหัวเริ่มทำงานอย่างห้ามไม่อยู่ ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วร่าง เพียงแค่มองก็เหมือนร่างกายของเธอกำลังตอบสนองอย่างไม่อาจควบคุม

และในจังหวะที่เธอกำลังจมอยู่ในห้วงความคิด ราวกับถูกดึงดูดเข้าไปในภาพที่ชัดเจนยิ่งกว่าฝัน ก็เผลอสบเข้ากับดวงตาคมเข้มของหลี่เฉินที่กำลังจ้องมองเธออยู่เข้าอย่างจัง 

จื่ออิงสะดุ้งเล็กน้อย เบือนหน้าหนีแทบไม่ทัน ราวกับถูกจับได้ถึงความคิดที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน 

เลือดในกายของเธอราวกับพลุ่งพล่านขึ้นมา ใบหน้าร้อนวาบขึ้นอย่างควบคุมไม่อยู่ ความร้อนแผ่ลามจากข้างแก้มลามถึงใบหูและลำคอ หัวใจเต้นแรงจนแทบจะดังออกมาให้ได้ยิน

ริมฝีปากของเธอขยับเล็กน้อยเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับไม่มีคำใดหลุดออกมา ความอับอายถาโถมเข้ามาเต็มเปี่ยม เหมือนเด็กสาวที่เพิ่งถูกจับได้ว่าแอบคิดอะไรบางอย่างที่ 'ไม่ควร' 

จื่ออิงทั้งขัดเขิน ทั้งรู้สึกเก้อกระดาก จนไม่รู้จะหนีไปทางไหน หญิงสาวเม้มปากแน่น ความรู้สึกซุกซนเมื่อครู่เหมือนจะย้อนกลับมาทำโทษเธอ

จื่ออิงไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ากลับขึ้นไปมองดวงตาคมคู่นั้น ทั้งที่รู้สึกถึงสายตาของเขาที่ไม่ละไปไหน จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มต่ำของเขา จึงได้ยอมเงยหน้าขึ้นมองอย่างแง่งอน แต่สิ่งที่เธอเห็นในแววตาของเขา กลับเป็นแรงปรารถนาอันเร่าร้อนที่สะท้อนออกมาอย่างชัดเจน หัวใจของจื่ออิงเต้นแรงขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม 

หลี่เฉินมองสบตาเธอ โน้มตัวเข้ามาหา มือใหญ่ของเขาประคองเท้าเล็กๆ ข้างหนึ่งของเธอเอาไว้ ลูบไล้มันเบาๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมา แล้วจรดริมฝีปากลงบนหลังเท้าของเธออย่างแผ่วเบา สายตาของเขาไม่เคยละไปจากใบหน้าของเธอเลยตลอดช่วงเวลานั้น

จื่ออิงเบิกตากว้าง สะดุ้งน้อยๆ กับการกระทำนั้น รู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนในท่าทีที่แฝงไว้ด้วยความร้อนแรง ลมหายใจของเขารินรดอยู่เหนือผิวบอบบาง เธอรับรู้ได้ถึงไอร้อนที่แผ่ซ่านออกมาจากริมฝีปากและลมหายใจของเขา เลือดในกายคล้ายจะร้อนระอุขึ้นมา สัมผัสได้ถึงแรงสั่นไหวเบาๆ ที่แล่นพล่าน เพียงแค่เห็นสายตาของเขา สายตาลุ่มลึกที่กำลังมองเธอราวกับจะกลืนกิน

หลี่เฉินใช้ปลายจมูกและริมฝีปากร้อน ลากไล้จากหลังเท้าขึ้นมาเรื่อยๆ ด้วยจังหวะเนิบนาบ แตะเบาๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ค่อยๆ กดจูบ ไล้ขึ้นมาตามแนวขาเรียวช้าๆ สลับกับการใช้ปลายนิ้วสัมผัสอย่างแผ่วเบา ชวนให้เธอขนลุกวาบ สะท้านไปทั้งร่างในความรู้สึกที่เกินจะบรรยาย 

จื่ออิงกลั้นหายใจ สัมผัสทุกอารมณ์ที่เขาส่งผ่านมาทางริมฝีปาก ดวงตาของเขาสบตาเธอในขณะบรรจงจูบ สายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหล ผสมผสานกับแรงปรารถนาที่แผดเผาเธอจนแทบจะมอดไหม้

"สามี"

เสียงของเธอเบาหวิว แทบไม่ต่างจากลมหายใจที่สั่นไหว ดวงตาหวานทอประกายเว้าวอนออดอ้อน เมื่อไม่อาจทานทนต่ออารมณ์เร่งเร้านั้นได้อีกต่อไป

หลี่เฉินไหนเลยจะทานทนไหว เขาคำรามเสียงต่ำในลำคอ เคลื่อนกายอย่างรวดเร็วขึ้นมาทาบทับเรือนร่างเย้ายวนเอาไว้ ก่อนจะบดจูบริมฝีปากอิ่มหวานละมุนอย่างลึกซึ้ง ลุ่มหลง จนท้ายที่สุด กลายเป็นจูบที่แทบกลืนกินทุกลมหายใจของกันและกัน

จื่ออิงตอบรับสัมผัสของเขาอย่างเต็มใจ นิ้วเรียวสอดเข้าไปในเส้นผมของเขา ร่างกายของทั้งสองแนบชิดจนแทบไม่มีช่องว่าง

หลี่เฉินผละจากริมฝีปากแสนหวาน จูบเบาๆ บนแก้มนวล แล้วเลื่อนใบหน้าลงมาซุกซบแนบกับซอกคอของเธอ สูดกลิ่นกายหอมละมุนอย่างหลงใหล ก่อนจะชันกายขึ้นเล็กน้อย กวาดตาสำรวจไปทั่วเรือนกายสาว

"อาอิง สวยมาก"

เสียงของเขาแผ่วเบา แหบพร่า แต่ชัดเจนพอให้หัวใจของเธอสั่นสะเทือน

"สะ สามี"

จื่ออิงเผยอริมฝีปากบวมช้ำเอ่ยเรียกเสียงกระเส่า ยามเมื่อปลายลิ้นร้อนชื้นปาดป่ายลงบนยอดอกแข็งชันของเธอ ความเสียวซ่านสายหนึ่งแล่นวูบวาบจากยอดอกลงไปยังกึ่งกลางกาย จนรับรู้ได้ถึงความเหนียวเหนอะที่ทะลักทลายออกมาจนเปียกชุ่มซอกขา

เธอไม่คิดเลยว่า เขาที่ดูเงียบและสุขุมจะเร่าร้อนจนเธอแทบจะรับมือไม่ไหว

ริมฝีปากร้อนของหลี่เฉินดูดเลียอกอิ่มของเธออย่างหื่นกระหาย ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ไล้ปลายลิ้นต่ำลงมา ผ่านหน้าท้องแบนราบและสะดือบุ๋ม 

จื่ออิงรู้สึกเหมือนตัวเองแทบจะละลายอยู่ใต้ปลายลิ้นของเขา ร่างกายของเธอถูกประคองอย่างนุ่มนวล ในขณะที่หลี่เฉินค่อยๆ ดึงเธอให้เลื่อนต่ำลงมา ขยับจนสะโพกของเธอเกยอยู่ริมขอบเตียงเตา ความร้อนแผ่วเบาจากเตียงเตาผสานกับความร้อนที่เอ่อท้นจากภายในร่างกาย กลายเป็นความรู้สึกแปลกประหลาดที่ชวนให้ขนลุกซู่

ขณะที่ขาเรียวของเธอถูกเขาจัดวางอย่างนุ่มนวล ขาของเธอถูกยกให้ตั้งชันขึ้น ก่อนจะถูกแยกออกกว้าง ท่วงท่าอันน่าอายที่เปิดเปลือยส่วนลี้ลับต่อหน้าเขา 

"อาอิง"

เสียงทุ้มต่ำของเขาแหบพร่า น้ำเสียงนั้นช่างอ่อนโยนจนเหมือนจะปลอบโยน แต่ก็แฝงไปด้วยอะไรบางอย่างที่ลึกซึ้งยิ่งกว่า

จื่ออิงกำฟูกนอนเอาไว้แน่น เมื่อหลี่เฉินขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ เงาร่างสูงใหญ่โน้มตัวลงมาอย่างช้าๆ เธอสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อลมหายใจร้อนผ่าวของเขารินรดลงบนผิวเนื้ออ่อนไหว 

เธอหลับตาแน่นเมื่อปลายนิ้วร้อนสัมผัสเนินเนื้ออิ่มอูมเบาๆ ลูบไล้ผ่านผิวเธอช้าๆ ชวนให้หัวใจสั่นไหว แล้วหยุดลงตรงร่องรักฉ่ำแฉะ ก่อนที่จมูกและริมฝีปากของเขาจะก้มตามลงไป 

"อ่า...อาเฉิน สามี"

จื่ออิงสูดลมหายใจเขาลึก ร้องครวญครางออกมาเสียงหวาน ดิ้นพล่านเมื่อลิ้นร้อนลวกแตะลงบนส่วนกลางกาย รับรู้ถึงทุกอณูที่เขาแตะต้อง ลมหายใจของเธอเริ่มถี่ขึ้นตามแรงเต้นของหัวใจที่ไม่มีทีท่าจะช้าลงเลยแม้แต่น้อย

ดวงตาของหลี่เฉินจับจ้องมองเธอไม่วางตา ราวกับต้องการจดจำทุกรายละเอียดไว้ในหัวใจ เขาไม่ได้รีบร้อน แต่กลับให้ความสำคัญกับทุกอารมณ์ ทุกความรู้สึกในห้วงเวลานั้น จนเธอรู้สึกราวกับกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงฝันที่งดงาม

จนเมื่อส่งหญิงสาวถึงฝั่งฝัน ร่างกายของหลี่เฉินก็เคลื่อนไหวไปตามจังหวะอารมณ์ และความเร่าร้อนที่โอบล้อมทั้งสอง

มือของเขาไล้ไปตามเรือนร่างของเธอแผ่วเบา ราวกับกำลังจดจำทุกส่วนของเธอไว้ด้วยปลายนิ้ว เสียงลมหายใจของเขากระชั้นขึ้น จนในที่สุด เขาก็ประสานร่างเข้ากับเธออย่างแนบแน่น ร้อนแรง และลึกซึ้งจนเกินจะเปรียบเป็นคำพูด

กลิ่นกายอุ่นละมุนและสัมผัสอ่อนโยนนั้น ทำให้จื่ออิงรู้สึกเหมือนกำลังละลายอยู่ในอ้อมแขนของเขา ไม่ใช่แค่ร่างกายที่แนบชิด แต่เป็นหัวใจที่ค่อยๆ ขยับเข้าใกล้กันอย่างเงียบงัน

ร่างกายของทั้งสองขยับไปตามจังหวะเดียวกัน ช้าๆ แต่หนักแน่น และค่อยๆ เร่งเร้า เป็นท่วงทำนองที่สั่นสะเทือนทั้งกายและใจ

จื่ออิงรู้สึกเหมือนจะหลุดออกจากการควบคุม ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสของเขา ทุกท่วงท่าและการเคลื่อนไหวแสนเร่าร้อน เธอจิกมือลงบนแผ่นหลังของเขา ร่างกายบิดเร้าไปตามแรงอารมณ์ที่พัดกระหน่ำ ราวกับถูกกลืนไปกับคลื่นใหญ่ของความปรารถนา 

เอวสอบตอกอัดเข้าออกเป็นจังหวะดุดันตามแรงปรารถนา มือหนากระชับเอวบอบบางเอาไว้แน่น

"อาอิง อ่า... อาอิง"

เสียงคำรามต่ำดังขึ้น ในขณะที่สะโพกเร่งจังหวะเข้าออกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

จื่ออิงตัวสั่นสะท้านกับแรงกระแทกที่หนักหน่วง จนเมื่ออารมณ์พลุ่งพล่านของเขาถึงจุดสิ้นสุด สะโพกสอบหยัดกระแทกในจังหวะลึกสุด พร้อมกับความอุ่นร้อนที่ทะลักทลายออกมา

จื่ออิงจึงได้โผเข้าโอบกอดเรือนร่างชื้นเหงื่อเอาไว้แน่น ในขณะที่เขาก็โอบกอดเธอไว้แน่นในอ้อมแขน ไม่มีคำพูดใด นอกจากเสียงครางต่ำอย่างสุขสมที่ดังอยู่ใกล้ใบหูของเธอ และจุมพิตหนักๆ ตรงข้างแก้ม

"อาอิง"

เสียงแหบพร่าสั่นสะท้านเอ่ยเรียกคนในอ้อมแขน มือหนายกขึ้นลูบแผ่นหลังบอบบางที่ยังสั่นสะท้านอย่างปลอบประโลม ปากหยักจุมพิตซับหยาดเหงื่อไปทั่วใบหน้างาม

ทุกสัมผัสของหลี่เฉินในค่ำคืนนี้ไม่ใช่เพียงเพื่อเติมเต็มความต้องการ หากแต่เป็นการบอกรักอย่างแนบแน่นในรูปแบบที่ไม่ต้องใช้คำพูด เขามอบตัวตนทั้งหมดให้เธอผ่านปลายนิ้ว ปลายลิ้น และอ้อมแขนที่อบอุ่น

จนเมื่อเวลาค่อยๆ ล่วงผ่าน ความเร่าร้อนถูกแทนที่ด้วยอ้อมกอดที่อ่อนโยน หลี่เฉินแนบหน้าผากเข้ากับหน้าผากเธอ ลมหายใจประสานกัน เต็มไปด้วยความรู้สึกล้นเอ่อ จื่ออิงหลับตาลงช้าๆ ปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในอ้อมกอดนั้น รับรู้ถึงไออุ่นจากแผงอกของเขา

บรรยากาศภายในห้องเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบาสองสายที่ประสานกันอย่างสม่ำเสมอ แสงจากตะเกียงน้ำมันยังคงส่องสะท้อนเรือนร่างของคนทั้งสอง แขนแกร่งของหลี่เฉินโอบกอดภรรยาเอาไว้แน่น 

ความรู้สึกหลังจากได้แสดงความรักต่อกันนั้นช่างอบอุ่นและนุ่มนวล ราวกับโลกทั้งใบกำลังห่มคลุมพวกเขาเอาไว้ด้วยความสุข ไม่ใช่แค่ร่างกายที่แนบชิดกัน แต่เป็นหัวใจที่เป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • พลิกชะตารักหญิงบ้า   ตอนที่38แม่ของเหยียนเหยียนหายไป

    แสงแดดอ่อนยามเช้าค่อยๆ ลอดผ่านช่องหน้าต่างเข้ามา เส้นแสงอุ่นนวลพาดผ่านผืนฟูกและเรือนร่างสองร่างที่ยังหลับใหลอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันอย่างแนบแน่น เสียงนกน้อยร้องรับอรุณดังแผ่วอยู่ไกลๆ ปะปนกับเสียงลมยามเช้าที่พัดผ่านม่านบางเบา ทำให้บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความสงบและอบอุ่นจื่ออิงรู้สึกตัวช้าๆ เปลือกตาของเธอกะพริบไล่แสงที่แตะต้องใบหน้าเบาๆ ก่อนสายตาจะค่อยๆ ปรับให้ชินกับแสงและสิ่งรอบตัวสิ่งแรกที่เธอรู้สึกได้คือความอบอุ่นจากวงแขนแข็งแกร่งที่ยังโอบรอบตัวเธอเอาไว้แน่น แผ่นอกแข็งแกร่งที่แนบอยู่ด้านหลัง ฝ่ามือใหญ่ที่ทาบอยู่บนหน้าท้องของเธอ ลมหายใจสม่ำเสมอที่เป่ารดลงมา และกลิ่นอายที่ชวนให้วาบหวามของเจ้าของวงแขนที่ยังคงติดอยู่บนผิวกายของเธอ ราวกับจะยืนยันว่าเรื่องเมื่อคืนไม่ใช่เพียงแค่ความฝันจื่ออิงหันศีรษะไปมองคนด้านหลังช้าๆ เห็นใบหน้าหล่อคมของชายหนุ่มในยามหลับที่ดูอบอุ่นอ่อนโยน หัวใจของเธอพลันกระตุก ใบหน้างามร้อนวาบขึ้น เธอเม้มริมฝีปากแน่นอย่างขัดเขิน ดวงหน้าแดงเรื่ออย่างห้ามไม่อยู่ การกระทำของหลี่เฉินเมื่อคืนนี้ บอกกับเธอว่าอย่าตัดสินคนเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอกจื่ออิงข่มความอับอายที่เกิด

  • พลิกชะตารักหญิงบ้า   ตอนที่37เป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์

    ลมหายใจของหลี่เฉินร้อนผ่าว รินรดลงบนผิวเนื้อของเธอราวกับเปลวไฟอ่อนๆ ที่กำลังโอบล้อมร่างกาย มือใหญ่ของเขาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธอด้วยความอ่อนโยน แต่แฝงไว้ด้วยแรงปรารถนา สัมผัสนั้นไม่ได้เพียงแค่แตะต้องร่างกาย หากแต่เหมือนปลุกให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทุกขณะ ทุกสัมผัสจุดความรู้สึกบางอย่างในกายให้ลุกวาบโดยไม่ทันตั้งตัวจื่ออิงไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อผ้าของเธอหลุดหายไปจากร่างกายตั้งแต่เมื่อไหร่ จนกระทั่งหลี่เฉินผละตัวออกห่างจากเธอ ความอบอุ่นที่โอบล้อมอยู่จึงจางหาย ลมเย็นบางเบาพัดผ่านเข้ามาทางช่องหน้าต่าง สัมผัสผิวกายทำให้ขนอ่อนของเธอลุกชัน เธอถึงได้รู้ว่าตัวเองเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าจื่ออิงปรือตาขึ้นช้าๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจึงหยุดการกระทำทุกอย่างลง หรือว่าเธอทำอะไรผิดไป แต่แล้วจื่ออิงก็ต้องชะงัก เมื่อตอนนี้ภาพอันแสนเย้ายวนกลับปรากฏอยู่ตรงหน้าแสงจากตะเกียงน้ำมันส่องสะท้อนลงบนเรือนร่างของหลี่เฉินที่กำลังยืดกายอยู่ตรงปลายเท้าของเธอ เขานั่งชันเข่า สองแขนแข็งแกร่งยกขึ้นสูง กำลังถอดเสื้อตัวบางออกจากศีรษะ ท่วงท่าเหล่านั้นเป็นไปอย่างเนิบนาบเชื่องช้า ราวกับตั้งใจให้เธอไล่สายตาสำรวจไปทั่วเรื

  • พลิกชะตารักหญิงบ้า   ตอนที่36อ้อมกอดที่อบอุ่น

    ในอ้อมกอดอุ่นนั้น จื่ออิงนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง หัวใจเธอเต้นช้าลงอย่างสงบ ราวกับได้พักพิงอยู่ในที่ปลอดภัยที่สุด เธอไม่รู้ว่าหลี่เฉินยืนกอดเธอนานแค่ไหน แต่ก็ไม่อยากให้ช่วงเวลานี้จบลงเลยเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอีกครั้ง ใบหน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กันจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกันแววตาของหลี่เฉินอ่อนโยน ลึกซึ้ง และเปี่ยมไปด้วยความรัก"อาอิง"เสียงของเขานุ่มนวล "คุณรู้ไหมว่าผมไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนเลย ว่าเราจะมีวันนี้ วันที่ครอบครัวได้อยู่กันพร้อมหน้า"จื่ออิงมองสบตาเขาแล้วยิ้มอ่อนโยน เธอเองก็ไม่เคยคิดเหมือนกัน แต่ยังไม่ทันจะตอบอะไร เขาก็ยกมือขึ้นลูบผมเธอเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ก้มลงประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากของเธออย่างอ่อนโยน"ขอบคุณนะครับที่อยู่ข้างๆ กัน ขอบคุณที่เป็นความสุขให้ผมกับลูก"เขากระซิบด้วยเสียงแผ่วเบาเธอกะพริบตาถี่ๆ รู้สึกเหมือนหัวใจพองโตคับอก เธอไม่ได้พูดอะไรเพราะรู้สึกตื้นตันใจไปหมดจนพูดไม่ออก ทำเพียงยกมือขึ้นกอดเอวเขาเอาไว้แน่น สื่อความรู้สึกทั้งหมดที่เธอไม่อาจเอ่ยออกมาเป็นคำพูดได้หลี่เฉินมองเธออย่างอ่อนโยน แล้วค่อยๆ โน้มหน้าเข้ามาใกล้อีกครั้ง คราวนี้ริมฝีปากของเขาแนบลงบนแก้ม

  • พลิกชะตารักหญิงบ้า   ตอนที่35ส่งเหยียนเหยียนเข้านอน

    หลังจากพูดคุยกันไปสักพัก เด็กหญิงตัวน้อยก็เริ่มนั่งพิงไหล่มารดาอย่างอ่อนแรง พอท้องอิ่มหนังตาก็เริ่มหนัก ร่างเล็กๆ ขยับตัวไปมาเล็กน้อยก่อนจะอ้าปากหาวหวอดใหญ่ ทำเอาจื่ออิงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะลูบผมลูกสาวอย่างอ่อนโยน"หืม ดูสิ คนเก่งของแม่ง่วงนอนแล้วใช่ไหมคะ"เหยียนเหยียนพยักหน้าช้าๆ ดวงตากลมใสเริ่มปรือด้วยความง่วง แต่ก็ยังฝืนลืมตาไว้ไม่ยอมหลับ"ค่ะ แต่หนูก็อยากฟังนิทานก่อนนอนก่อน" เสียงเล็กๆ พูดเบาๆ เหมือนกระซิบ พร้อมกับซุกตัวเข้าหาแม่เล็กน้อยจื่ออิงยิ้ม พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มบุตรสาวอย่างอ่อนโยน ขณะที่เหยียนเหยียนซบใบหน้ากับอกเธออย่างง่วงงุน เธอกำลังจะลุกขึ้นเพื่อพาลูกเข้านอน แต่ยังไม่ทันได้ขยับตัว อ้อมแขนอบอุ่นของหลี่เฉินก็ยื่นเข้ามารับร่างเล็กของเหยียนเหยียนไปอย่างนุ่มนวลแต่ในจังหวะที่มือของเขาเอื้อมมารับตัวลูกสาว ใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มต่ำลงมาจนปลายจมูกโด่งชนเข้ากับแก้มนุ่มของคนเป็นแม่แผ่วเบาสัมผัสนั้นทำให้จื่ออิงเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายทันที จนสบเข้ากับดวงตาของหลี่เฉินที่กำลังมองมาอย่างอ่อนโยน แววตาของเขาสื่อความหมายได้มากกว่าคำพูดใดๆ"เหนื่อยมากไหมครับวันนี้"เขาถามเบาๆ เสียงนุ่มนวลนั้น

  • พลิกชะตารักหญิงบ้า   ตอนที่34เริ่มการปรับปรุงซ่อมแซมร้าน

    ตลอดหลายวันมานี้ หลี่เฉินและจื่ออิงแทบไม่มีเวลาได้หยุดพัก ทั้งคู่ยุ่งอยู่กับการปรับปรุงและซ่อมแซมร้านตั้งแต่เช้ายันเย็น ต้องตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อเดินทางเข้าตัวอำเภอ กลับบ้านมาก็เกือบค่ำมืด ตั้งแต่วันแรกก็เริ่มต้นด้วยการติดต่อช่างและพาช่างเข้ามาดูหน้างาน พูดคุย ปรึกษา วางแผน และต่อรองราคา จนแทบไม่มีเวลานั่งพัก โชคดีที่ช่างที่หลี่เฉินหามานั้นเป็นคนขยันและมืออาชีพ แต่ถึงอย่างนั้นการปรับปรุงและซ่อมแซมก็ใช่ว่าจะง่าย ตัวอาคารเดิมนั้นแม้โครงสร้างโดยรวมยังคงแข็งแรง แต่สภาพทั้งภายนอกและภายในอาคารกลับทรุดโทรมจนเห็นได้ชัด เพราะผ่านการใช้งานมายาวนาน หลังคากระเบื้องดินเผาหลายแผ่นแตกร้าว บางจุดมีรอยรั่ว หากมีฝนตกคาดว่าคงไหลซึมลงมาเป็นสายผนังด้านนอกลอกเป็นแผ่นๆ เผยให้เห็นปูนเก่า ด้านในแตกร้าวเป็นเส้นตื้นๆ เต็มไปหมด ส่วนภายในยิ่งแล้วใหญ่ พื้นไม้เดิมด้านบนส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดทุกย่างก้าว และเต็มไปด้วยรอยครูด รอยสึกจากการใช้งานมาอย่างยาวนาน โต๊ะเก้าอี้ไม้เก่าโยกเยกคลอนแคลน บางตัวขาเกือบหัก ส่วนเคาน์เตอร์ด้านหน้าก็ผุพัง มีร่องรอยปลวกกินจนบางจุดทะลุ พื้นปูนเดิมก็แตกร้าวเป็นเส้นยาว ดูแล้วไม่สบายตาเอาเสียเล

  • พลิกชะตารักหญิงบ้า   ตอนที่33เลี้ยงฉลอง

    เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย หลี่เฉินและจื่ออิงเดินออกจากร้านน้ำชาด้วยความรู้สึกเปี่ยมสุข รอยยิ้มแต้มอยู่บนใบหน้าของทั้งคู่ วันนี้พวกเขาได้อาคารแห่งนั้นมาเป็นของตัวเองแล้ว ร้านอาหารในฝันกำลังเข้าใกล้ความเป็นจริงไปอีกก้าว และมันไม่ใช่ก้าวเล็กๆ แต่เป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่มาก เพราะต้องใช้เงินก้อนโต แต่พวกเขาก็มั่นใจว่าคุ้มค่า จื่ออิงมองอาคารไม้ผสมปูนที่เพิ่งกลายเป็นของพวกเขาด้วยสายตาแน่วแน่ ใจของเธอพองโตด้วยความหวัง นี่คือจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่ เป็นโอกาสที่เธอและหลี่เฉินจะสร้างอนาคตที่มั่นคงให้กับครอบครัว หลี่เฉินหันไปมองภรรยา ก่อนจะยื่นมือไปกอบกุมมือของเธอไว้แน่น ริมฝีปากคลี่ยิ้มอ่อนโยน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและเชื่อมั่นในตัวภรรยา ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจทำสิ่งใด เขาก็พร้อมจะเดินเคียงข้าง คอยสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้เสมอสำหรับหลี่เฉินแล้ว ตอนนี้จื่ออิงไม่ใช่เพียงแค่ภรรยา แต่เป็นคู่ชีวิตที่เขาอยากก้าวผ่านทุกช่วงเวลาของชีวิตไปด้วยกันทั้งสองเดินเคียงข้างกันไป ท่ามกลางบรรยากาศยามบ่ายที่เต็มไปด้วยเสียงเจี๊ยวจ๊าวของผู้คน เสียงรถลาที่แล่นผ่านไปมา และกลิ่นหอมของอาหารที่ลอยมาตามลม พวกเขารู้ดีว่าหน

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status