แชร์

Chapter 16

ผู้เขียน: ต้นอ้อ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-06 17:02:37

Chapter 16

ปึง!โคร้ม!

รถของเอกภพสะบัดพร้อมกับหมุนหลายตลบตกลงข้างทาง แรงเหวี่ยงรุนแรงทำให้ร่างของการินกับเอกภพกระแทกกระทั้นรุนแรง ถึงแม้จะคาดเข็มขัดนิรภัยแต่แรงเหวี่ยงและแรงกระแทกก็ทำให้ทั้งสองบาดเจ็บอยู่ดี

เอกภพพยายามตะเกียกตะกายออกมาจากรถด้วยความทุลักทุเล แม้จะเจ็บเพียงใดแต่ก็ต้องรีบออกมา

รถหรูสภาพด้านหน้าพังจอดอยู่ข้างทาง ร่างสูงใหญ่กำยำลงมาจากรถ ในมือถือมัจจุราชมันวาวในมือตรงเข้ามาหาเอกภพกับการิน

“นายรีบหนีเดี๋ยวผมยิงมันให้นายเอง” การินเอ่ยแล้วคลานออกมาจากรถจนสำเร็จ

ปัง!ปัง!

การินยิงปืนเข้าใส่ร่างของวิคเตอร์กับคริสเตียนอย่างไม่เกรงกลัว ตอนนี้รู้สึกว่าเป็นรองศัตรูฝ่ายตรงข้ามมาก

“รีบยิงก่อนจะไม่ได้ยิง อย่าคิดว่าพวกมึงจะรอด กล้ามาลอบทำร้ายคนในครอบครัวของกู อย่าคิดว่ากูจะยอมปล่อยไปง่ายๆ” น้ำเสียงกร้าวของวิคเตอร์ดังขึ้นยิ่งทำให้เอกภพรู้สึกตระหนก เมื่อตระหนักได้ว่าตอนนี้เขาเสียเปรียบแค่ไหน ขาของเขาเจ็บแต่ก็พยายามฝืนลุกขึ้น ส่วนลูกน้องคนสนิทก็หัวแตกเลือดไหลอาบหน้า ไม่รู้ว่าเจ็บตรงไหนอีกบ้างแต่เขารู้ว่าการินตอนนี้หัวแตกเลือดไหลอาบ

ถึงแม้ว่าจะบาดเจ็บแต่ลูกน้องของเขาก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • พันธนาการรักมาเฟียร้าย   Chapter 35 ️จบบริบูรณ์️

    Chapter 35ตอนแรกฉันกับสามีเราจะไปพักที่บ้านพักตากอากาศของคุณแดเนียล แต่พ่อฉันกับพ่อวิคเตอร์ไม่ยอม จนฉันต้องนั่งเครื่องบินส่วนตัวมาที่กรุงเทพ คนที่ทะเลาะกันมาตลอดทางเห็นจะเป็นพ่อเอกพงศ์กับพ่อวิคเตอร์ ฉันเเทบจะกรอกตามองเป็นพันรอบ“ผมกับโมนาจะย้ายไปอยู่บ้านเล็กนะครับ”“ไม่เอา โมนาต้องไปอยู่บ้านแสงสุริยะ” พ่อโพล่งขึ้น“บ้านมึงพังหมดแล้วนะไอ้เอกพงศ์ มึงจะให้ลูกกับหลานไปอยู่ยังไง?”“ลูกกูมีธุรกิจที่สระบุรี”“แต่กูไม่ให้โมนาไป เธอต้องอยู่เลี้ยงลูกเลี้ยงหลานของกูอยู่ที่นี่”“คาเตอร์ก็เป็นหลานของกูเหมือนกัน ไปเลี้ยงอยู่ที่โน่นอากาศก็ดีชีวิตก็ดีเหมือนกัน”“มึงกับกูใครรวยกว่ากัน ใครจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้หลานได้มากกว่ากัน”“กูกับลูกก็รวยเหมือนกันนั่นแหละ”“เลิกทะเลาะกันได้แล้วค่ะ ให้ลูกเขาตัดสินใจเองเราเป็นปู่เป็นย่าเป็นตาเป็นยาย เราไม่มีสิทธิ์ไปบีบบังคับลูกเข้าใจไหมคะ ลองใช้สติลองใช้สมองอันน้อยนิดของพวกคุณคิดดูนะคะว่าสิ่งไหนที่ลูกกับหลานจะมีความสุข เราก็ควรทำตาม เราไม่ควรบังคับพวกเขา ให้เขาตัดสินใจเอง” แม่เซลีนรีบเอ่ยแทรก“แต่โมนาอยากอยู่ที่นี่ โมนาอยากอยู่กับคริสเตียน โมนาอยากอยู่ใกล้ ๆ เพื่อ

  • พันธนาการรักมาเฟียร้าย   Chapter 34

    Chapter 34“ทำไมบ้านอยู่ในสภาพนี้วะ” วิคเตอร์มองสภาพบ้านที่เละเทะเหมือนเพิ่งผ่านสมรภูมิรบมา ปลอกกระสุนเกลื่อนเลือดเปรอะเปื้อนเต็มไปหมด ชายฉกรรจ์นับสิบช่วยกันขนศพที่ถูกยิงขึ้นเรือ“แล้วโมนาล่ะ” เอกพงศ์รีบเดินเข้าไปสำรวจ พลางกวาดสายตามองหาบุตรสาว“หรือว่าโดนยิงตายกันหมดแล้ว” โนอาห์เอ่ยยิ่งทำให้ชายทั้งสองใบหน้าซีดเผือด มือไม้สั่นอย่างไม่อาจปรามได้“ถ้าโมนาตายนะ เป็นความผิดของพ่อเป็นความผิดของคุณแล้วก็คุณ” อลิสชี้ไปที่ทุกคนพร้อมกับทำใบหน้าเรียบนิ่งเธออยากจะรู้อากัปกิริยาของทั้งสามว่าเป็นอย่างไร เอกพงศ์วิคเตอร์และโนอาห์ถึงกับหน้าซีดเผือดมากกว่าเดิม เมื่อได้ฟังและคิดตามคำพูดของอลิส“ถ้าโมนากับพี่ชายของลูกเสียไปจริง ๆ นั่นเท่ากับว่าเราเสียหลานของเราไปด้วย”“ใช่ค่ะ!”“ทุกอย่างมันเป็นความผิดของพ่อเอง ถ้าพ่อไม่สนใจแต่ความรู้สึกของตัวเอง พ่นคำพูดร้าย ๆ ใส่คริสเตียน พ่นคำพูดแย่ ๆ พูดถึงโมนาในทางที่ไม่ดี คริสเตียนก็คงจะไม่หนีมาพร้อมกับโมนา”“ใช่ค่ะ มันเป็นความผิดของพ่อด้วย”“พ่อรู้ พ่อผิดเองพอรู้ตัวดี ทิฐิในหัวใจของพ่อที่มันมีมากล้นจนไม่อาจมองโมนากับลูกเป็นคนในครอบครัวของเราได้ พอมาถึงตอนนี้พ่อกล

  • พันธนาการรักมาเฟียร้าย   Chapter 33

    Chapter 33คริสเตียนสาดกระสุนใส่ผู้มาใหม่อย่างไม่ได้เกรงกลัว เป็นจังหวะเดียวที่ลูกน้องคนสนิททั้งสองวิ่งเข้ามาแล้วสาดกระสุนใส่ไม่ยั้งเพราะความชะล่าใจหลาย ๆ อย่าง มันทำให้ทั้งสองไม่ได้ระวัง พอมารู้ตัวอีกทีผู้เป็นนายก็ถูกจู่โจมแล้วปัง!ปัง!ปัง!“อ้าก!” ร่างชายฉกรรจ์ล้มลงราวกับใบไม้ที่ปลิดปลิว เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากบาดแผล คริสเตียนยิงสวนในขณะที่โมนาตะเกียกตะกายเพื่อไปหลังบ้านเฮือก! ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกเมื่อรับรู้ถึงของเหลวบางอย่างที่ไหลออกมาจากหว่างขา“คะ...คริสเตียน” โมนาเอ่ยเสียงเบา จ้องมองสามีที่กำลังสาดกระสุนใส่ฝ่ายตรงข้าม“หลบเข้าไปในห้องเล็ก!” คริสเตียนหันมาสั่งโมนา“ค่ะ” โมนารู้สึกเจ็บหน่วงพยายามตะเกียกตะกายพาร่างของตัวเองเข้าไปในห้องเล็กใต้บันได เธอกัดฟันกรอดกำมือตัวเองแน่นเมื่อความเจ็บปวดเริ่มแล่นขึ้นมาเป็นริ้ว น้ำสีใสที่ไหลออกมาเป็นสัญญาณเตือนว่าเธอกำลังจะคลอดแล้วปัง!ปัง!“มึงกล้ามาก ไอ้พวกระยำ!” พีระสาดกระสุนใส่ร่างลูกน้องอีริคอีกครั้ง ถึงแม้ว่าคนของเขาจะน้อยกว่าแต่ก็ใช่ว่าเขาจะยอมเขาจะไม่มีวันยอมให้ผู้เป็นเจ้านายทั้งสองเป็นอะไรไป ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตเขาก็ยอม“คนมีเพี

  • พันธนาการรักมาเฟียร้าย   Chapter 32

    Chapter 32“พ่อถูกยิง ผมว่าพ่อกับ...เอ่อ...คนพวกนั้นไปหาหมอดีกว่า” คริสเอ่ย“พ่อว่าพ่อไปช่วยด้วยดีกว่า พ่ออยากรู้ความจริงด้วยว่ามันส่งลูกของมันไปตามล่าโมนาที่ไหน” วิคเตอร์กุมต้นแขนข่มความเจ็บปวดเอาไว้“ผมรู้ครับว่ามันไปที่ไหนกันเดี๋ยวผมแชทไปบอกคริสเตียนเอง อ๋อ! ผมลืมไป เดี๋ยวส่งไปในไลน์กลุ่มดีกว่า อลิสกับคริสโตเฟอร์ต้องรู้เรื่องนี้ด้วย ถ้าบอกช้าผมได้หูขาดเป็นแน่”“พวกลูกรู้หมดหรอว่าสองคนนั้นไปอยู่ที่ไหน”“รู้สิครับรู้หมดทุกคน แม่ก็รู้ด้วยนะว่าสองคนนั่นอยู่ที่ไหน”“เชี่ย” วิคเตอร์ถึงกับสบถออกมา ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาเขาถูกแหกตามาตลอดหรือเนี่ย“พ่อกับพวกนั้นรีบไปโรงบาลเถอะ เดี๋ยวเขาจะตายห่าก่อน ผมจะส่งโลเคชั่นที่พวกไอ้คริสเตียนอยู่ให้ทีหลัง”“ส่งมาก่อนจะได้รีบไปช่วย”“ไปรักษาตัวก่อนจะส่งให้”“ชักช้าเกินไปจะไม่ทันการณ์ อีกคนโดนยิงอีกคนโดนเหล็กเสียบคา ต่อให้ไปถึงก็ไม่รอดหรอก เลือดหมดตัวตายก่อนพอดี เอาเป็นว่ารีบไปรักษาตัว ให้หมอผ่าตัดหรือให้หมอเย็บแผลให้เสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยไป”“แต่...”“เชื่อผม ไปรักษาก็ไม่เกินสองชั่วโมงหลังจากนั้นก็นั่งเครื่องไปที่ภูเก็ต ไอ้เวรนั่นมันคงจะยังไม่ท

  • พันธนาการรักมาเฟียร้าย   Chapter 31

    Chapter 31“วันนี้มีของไปส่งให้เสี่ยเอเดน ผมจะไปเองนะพ่อ” คริสเอ่ย ตั้งแต่พี่ชายจากไป เขาก็เป็นคนที่สานต่อทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นงานที่เกาะไข่มุก หรืองานอยู่ที่กรุงเทพฯเขาก็รับต่อหมดถึงแม้ว่าอายุจะยังไม่มาก แต่เขาก็จัดการทุกอย่างได้ดีและเรียบร้อยเสมอ“พ่อไปด้วย!”“ไม่ต้องหรอกครับ ผมจะจัดการเอง”“ไม่ ๆ พ่อไม่ยอมให้ลูกไปเสี่ยงคนเดียวหรอก”“แต่มันเสี่ยงนะครับ”“พ่อไม่เคยกลัว” วิคเตอร์เอ่ยพร้อมกับหยัดกายลุกขึ้น ส่วนบุตรสาวบุตรชายฝาแฝดไม่สนผู้เป็นบิดาแม้แต่น้อย แม้แต่ภรรยาที่นั่งอ่านหนังสือก็เฉยเมยไม่สนใจ“จะดีเหรอครับ”“ดีสิ...” วิคเตอร์พูดเสียงดังเพื่อเรียกความสนใจจากภรรยา แต่ทว่าเซลีนกลับไม่สนใจมองเขาเลยแม้แต่น้อย ให้ตายสิ! เขาต้องมาเรียกร้องความสนใจผู้เป็นภรรยาราวกับหนุ่มสาวแรกรุ่นหรือเนี่ย วิคเตอร์คิดอย่างหงุดหงิด เมื่อไม่เห็นปฏิกิริยาของเซลีนที่จะหันมาสนใจเขาเลยแม้แต่น้อยเขารู้สึกเฟลมากพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นสมกับพลที่หัวเราะคิกคักชอบใจ มันยิ่งสร้างความโกรธให้กับเขาเป็นอย่างมาก คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ยังมาหัวเราะชอบใจ เขาอยากจะตะบันหน้าลูกน้องคนสนิทเสียจริง“ไอ้เชี่ยสองตัวเนี่ยมึงเป็นเ

  • พันธนาการรักมาเฟียร้าย   Chapter 30

    Chapter 30เพล๊ง!ปึง!โคร้ม!“ผ่านมาครึ่งเดือนแล้ว ทำไมถึงยังไม่เจออีก” เอกพงศ์สบถออกมาอย่างโมโห พร้อมกับปาข้าวของลงพื้น“หรือว่าโมนาจะหนีอยู่กับคริสเตียนคะ” รตีเอ่ยยิ่งทำให้เอกพงศ์โมโหมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะส่งคนออกไปตามหาหรือสืบข่าวบุตรสาว ก็ไม่มีวี่แววเลย“ไอ้ตระกูลเส็งเคร็งมึงเจอกูแน่” เอกพงศ์เอ่ยอย่างอาฆาตแค้น“อย่าเพิ่งไปอะไรพวกเขาเลยนะคะ ต่างคนต่างอยู่เถอะค่ะ”“คุณรตี!!” เขาเสียงห้วนใส่ภรรยาอย่างไม่พอใจ“ใจเย็นบ้างเถอะค่ะ อย่าให้ความแค้นมาบังตาบังใจจนมืดบอดเลย”“หึ! ลูกเราเจ็บเพราะใคร ลูกน้องมากมายตายเพราะใคร?”“เพราะทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ ถ้าทุกคนยอมถอยทุกอย่างมันจะดีเอง แต่ยิ่งแรงใส่กันทั้งสองฝ่าย เรื่องราวมันก็จะมีแต่ลุกลามใหญ่โตขึ้นมามากกว่าเดิม” รตีเอ่ยอย่างท้อในหัวใจ บางครั้งก็นึกเบื่อหน่ายในคำว่าสองตระกูลไม่ถูกกัน ถ้ามันไม่มีสิ่งนี้ทุกอย่างมันก็คงจะดีกว่าเดิม“ฉันจะไปหาโนอาห์”“รตีไปด้วยค่ะ” รตีเอ่ยแล้วเดินไปพร้อมสามี@โรงพยาบาลโนอาห์นั่งอยู่บนเตียงพลางทอดสายตามองวิวที่หน้าต่าง อาการของเขาดีมากแล้วแต่ก็ยังเจ็บอยู่ เขากำลังคิดถึงคนที่ช่วยชีวิตเขาไว้ คนพวกนั้นเป็นใครกัน....หญิง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status