เหวลึกพลิกชะตา 1.3

“อย่าบ่นเลยวาวา... ตรงกันข้ามแกโคตรสวยเลยว่ะ ขนาดฉันเป็นผู้หญิงแท้ๆ เห็นแกอยู่ในชุดแบบนี้อยากแต่งงานด้วยขึ้นมาทันที ไม่ต้องบอกนะว่า พ่อพระเอกเรื่องนี้พอเห็นแกแล้วจะไม่ตะลึงตาค้าง เห็นว่ากำลังดังมาแรงแซงทางโค้งเลยไม่ใช่เหรอ อายุก็เพิ่งจะยี่สิบห้าเองมันน่า...”

ชิงเหยียนกล่าวยังไม่ทันจบก็ต้องเงียบเสียงลงไปทันที เมื่อถูกสายตาพิฆาตของเพื่อนรักกำราบเธอจนดวงตากลมโตแทบจะถลนออกมาเลยทีเดียว ก่อนจะได้ยินเสียงของเจ้าหน้าที่คนดังกล่าวแทรกขึ้น

“คุณวาวาจะไม่หนักได้ยังไงล่ะคะ ก็ในเมื่อมงกุฎหงส์ทำมาจากทองคำแท้ๆ เครื่องประดับของตัวละครหลักของเรื่องนี้โดยเฉพาะวังหลัง มีสปอนเซอร์สนับสนุนเรื่องเสื้อผ้าและเครื่องประดับตลอดทั้งเรื่อง และเครื่องประดับทุกชิ้นที่อยู่บนตัวคุณวาวาได้รับการออกแบบและถูกจัดส่งมาจาก JCS GOLD MASTER บริษัทจิวเอลรียักษ์ใหญ่ที่อยู่ในเครือของ JCS โพรดักชันค่ะ”

เจ้าหน้าที่ฝ่ายดูแลเสื้อผ้านักแสดงบอกเธอก่อนจะเอี้ยวตัวพร้อมเปิดกล่องกำมะหยี่หยิบป้ายหยกสีเขียวมรกตยื่นส่งให้หญิงสาว

“ป้ายหยกที่จะต้องใช้เข้าฉากค่ะ เป็นหยกจักรพรรดิของแท้นะคะรักษาให้ดี สลักชื่อตัวละครที่คุณวาวาสวมบทบาท สนับสนุนจาก JCS GOLD MASTER เช่นเดียวกันค่ะ เป็นการโปรโมตบริษัทไปในตัว เพราะเดี๋ยวออกจากห้องแต่งตัวก็เจอนักข่าวรอบันทึกภาพแล้ว และจะต้องบันทึกภาพเพื่อปล่อยทีเซอร์ของตัวซีรีส์ออกไป รบกวนพรีเซนต์เครื่องประดับให้ด้วยนะคะ” เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ยกำชับ

“อ่อ... อย่างนั้นเหรอคะ... ดะ... ดีเนอะ... ทำมาหากินครบวงจรเลย นี่ถ้าเกิดเครื่องประดับบนตัวหายขึ้นมาละก็... ฉันต้องซวยแน่ๆ เลย” ประโยคสุดท้ายหญิงสาวรำพึงลอดไรฟันออกมาเบาๆ ก่อนจะส่งยิ้มหวานกลับไป

ร่างงามระหงค่อยๆ หันกลับไปมองตัวเองในกระจกเงาเต็มตัว ซึ่งถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าเธอเพื่อให้สาวเจ้าสำรวจความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนจะต้องเดินทางออกไปถ่ายทำฉากแรกของซีรีส์

 “แต่จะว่าไปนี่เป็นครั้งแรกที่ได้สวมชุดเจ้าสาวในสมัยโบราณ สวยแปลกตาไปอีกแบบเหมือนกัน ถ้าเทียบกับชุดเจ้าสาวสีแดงที่เห็นในความฝัน ชุดนี้สวยอลังการกว่าเยอะเลย ก็แน่แหละในเมื่อนี่มันคือเรื่องจริงแต่นั่นคือความฝันจะไปเหมือนกันได้ยังไง” หญิงสาวรำพึงรำพันอยู่ภายในใจด้วยความรู้สึกสบายใจและผ่อนคลายลงไปมากเลยทีเดียว เมื่อเธอได้สวมชุดเจ้าสาวโบราณซึ่งผิดแปลกไปจากความฝันที่เคยเห็นอย่างสิ้นเชิง

ความกังวลเลือนหาย อาการวิตกถูกปล่อยวางลงไปโดยพลันเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น หามีสิ่งใดคล้ายคลึงกับสิ่งที่เธอฝันเห็นแม้แต่น้อย และนั่นจึงทำให้เฉินวาวารู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีเพราะความฝันไม่มีทางที่จะเป็นจริง!

และแล้วการถ่ายทำฉากแรกก็มาถึงนักแสดงหลักๆ และที่ต้องเข้าฉากในวันนี้ต่างมากันอย่างพร้อมเพรียง เฉินวาวาในชุดเจ้าสาวสมัยโบราณถูกนักข่าวล้อมหน้าล้อมหลังเพื่อบันทึกภาพความงดงามของหญิงสาวที่ถูกถ่ายทอดมาพร้อมกับชุดเจ้าสาวสีขาวอลังการ เสียงชื่นชมของสายข่าวดังเอ็ดอึงเลยทีเดียว

“ผู้กำกับเกาตาแหลมจริงๆ เลย ที่คว้าเฉินวาวามารับบทนี้ แบบนี้เขาเรียกว่าคัดเลือกตัวละครได้ดีกว่าในนิยายที่บรรยายเอาไว้เสียอีกนะ เจ้าของบทประพันธ์ยังชมเลยว่าคัดเลือกได้เกินความคาดหมายจริงๆ”

บรรดาสื่อมวลชนยักษ์ใหญ่ต่างวิจารณ์กันอย่างคับคั่ง เล่นเอานางร้ายหน้าสวยจากต่างแดนที่เพิ่งได้รับบทเด่นในซีรีส์เรื่องยาวของจีนแผ่นดินใหญ่เป็นครั้งแรกได้แต่ยืนนิ่งก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ กับเสียงวิจารณ์ของสื่อ และเสียงถอนหายใจของเธอ แม่เพื่อนรักก็ดันได้ยินเสียนี่

“เป็นอะไรวาวา! ทำไมถอนหายใจออกมาแบบนั้น แกไม่ดีใจเหรอที่สื่อมวลชนของจีนชื่นชมกันยกใหญ่ ฉันยังหน้าบานแทนแกเลยนะเว้ย” ชิงเหยียนบอกเพื่อนพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“แกไม่รู้เหรอว่ายิ่งสื่อวิจารณ์แบบนี้ เข้าข่ายยิ่งสูงยิ่งหนาว ถ้าฉันแสดงไม่เข้าถึงบทบาทสิ่งที่จะได้รับกลับมาจะตรงกันข้ามกับตอนนี้เลย แม่คงสับเละจนฉันกลายเป็นโจ๊กแน่ๆ” หญิงสาวบ่นพึมพำกับเพื่อนรัก

“แล้วแกกลัวเหรอ” ชิงเหยียนถามกลับไปทันที

และนั่นทำให้เฉินวาวาหันกลับมามองเพื่อนสนิทพลางเชิดใบหน้าสวยยกขึ้นสูงทันใด

“มีอะไรในโลกนี้ที่คนอย่างเฉินวาวากลัวอย่างนั้นเหรอ... ไม่มี๊... ไม่มีเลย” หญิงสาวยืนกรานเสียงแข็งกลับไป

“นั่นแหละคือตัวแกเพราะฉะนั้นเรื่องอะไรต้องกลัวจริงไหมเพื่อน” ชิงเหยียนบอกเพื่อนรัก ก่อนจะเหลือบมองไปทางด้านหลังเมื่อทีมถ่ายทำกำลังเดินตรงมาหาพวกเธอ

“คุณวาวา... เดี๋ยวขึ้นรถที่เตรียมเอาไว้เดินทางไปเข้าฉากได้เลยครับ” ทีมงานถ่ายทำบอกกับเธอ

และนั่นทำให้หญิงสาวรีบยกบทละครฉบับปรับปรุงที่เพิ่งได้รับยกขึ้นมาอ่านทันใด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง

“เอ้า! เพิ่มฉากเข้ามาเหรอนี่ ทำไมอ่านก่อนหน้านั้นไม่เห็นมีฉากนี้” หญิงสาวยืนคิดอยู่เพียงครู่ก่อนจะหันกลับไปมองหน้าเพื่อนสาว

“ผู้กำกับเกาเปลี่ยนมาถ่ายทำฉากที่จะต้องไปนอกสถานที่ก่อน หลังจากถ่ายฉากนอกสถานที่หมดแล้วก็จะเริ่มถ่ายฉากที่อยู่ในโรงถ่ายเหิงเตี้ยน จะได้ไม่ต้องยกกองออกข้างนอกบ่อยๆ คราวนี้เข้าใจหรือยังเฉินวาวา” ชิงเหยียนอธิบายให้เพื่อนสาวฟังด้วยน้ำเสียงประชด

“อ่อ... แหะๆ ลืมไปว่าผู้กำกับเกาเพิ่งมีนโยบายถ่ายทำฉากนอกสถานที่ก่อนเป็นอันดับแรก” หญิงสาวพูดพลางหันกลับไปมองเพื่อนรักที่กำลังยืนมองเธอตาเขม็งเลยทีเดียว

“เป็นอะไรวาวา! นี่แกอย่าบอกนะว่าประสาทเสื่อม หลงๆ ลืมๆ บทละครฉบับปรับปรุงก็ได้รับมาตั้งแต่วันทำพิธีบวงสรวงเปิดกล้องแล้ว ยังจะสงสัยอะไรอีกอย่างนั้นเหรอ” ชิงเหยียนถามกลับไปด้วยความสงสัย

และนั่นทำให้วาวายืนนิ่งไปชั่วขณะเมื่อถูกเพื่อนถามกลับมาเช่นนั้น

“อ่อ... ฉันลืมน่ะแก... แต่ตอนนี้จำได้แล้ว” หญิงสาวตอบเสียงอ่อยๆ พลางส่งยิ้มแห้งๆ กลับไป 

“เออนั่นแบบนี้ก็มีด้วย... เอ้า! รีบไปขึ้นรถดิ เดี๋ยวก็ไปเข้าฉากไม่ทันหรอก” ชิงเหยียนพูดพร้อมเดินตรงดิ่งเข้าไปคว้าชายผ้าคลุมของเพื่อนรักพร้อมยกขึ้นสูงเพื่อมิให้ลากไปตามพื้นจนสกปรกเป็นการบังคับให้วาวารีบเดินตามไปอย่างรวดเร็ว

ภายในรถของกองถ่าย

รถ SUV ขนาดเจ็ดที่นั่งจำนวนสามคันและรถตู้สองคัน ซึ่งต้องเข้าฉากถ่ายทำกำลังเดินทางไปยังสถานที่ถ่ายทำนอกเมืองเหิงเตี้ยน ในขณะที่สถานที่ถ่ายทำฉากได้จัดเตรียมเอาไว้ทุกอย่างพร้อมลงมือทำงาน ซึ่งฉากดังกล่าวเป็นฉากสำคัญที่ทำให้ตัวละครเอกในเนื้อเรื่องต้องกลายเป็นนางมารร้ายชื่อกระฉ่อนขึ้นมาทันที 

ภายในรถดังกล่าวมีบอดี้การ์ดสองนายทำหน้าที่คอยดูแลเฉินวาวาตามสัญญาประกันภัยที่บริษัทได้ทำเรื่องคุ้มครองนักแสดงหลักเอาไว้ พร้อมผู้ช่วยกำกับเดินทางมาด้วยกัน และชิงเหยียนซึ่งเป็นผู้จัดการส่วนตัวของหญิงสาวพร้อมด้วยคนขับที่ชำนาญเส้นทางในการขับขึ้นทิวเขาสูง

“โอ้โฮ! ฉากนี้ต้องมาถ่ายทำให้เห็นทิวเขาสูง ทุ่มทุนสร้างจริงๆ เลย ปกติจะมีทีมงานตัดต่อภาพและสร้างภาพห้ามิติสำหรับฉากยากๆ ด้วยไม่ใช่เหรอคะคุณไป๋หลี่” ชิงเหยียนเอ่ยถามผู้ช่วยกำกับที่นั่งอยู่ในรถคันเดียวกัน

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยประสบการณ์ของชีวิตในวัยสี่สิบตอนปลายพยักหน้าขึ้นลงติดๆ กันก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ เมื่อได้ยินชิงเหยียนเอ่ยถามกลับมาเช่นนั้น

“ปกติเราก็ทำแบบนั้นแหละครับ แต่ผู้กำกับเกาไม่อยากใช้สถานที่ในซีรีส์ซ้ำกันกับเรื่องก่อนๆ ดังนั้นเมื่อออกมาถ่ายทำนอกสถานที่แบบนี้ พวกเราก็จะต้องรีบบันทึกภาพสถานที่ด้านนอกทั้งหมดซึ่งจะต้องใช้ในเนื้อเรื่องเพื่อนำไปทำฉากประกอบและตัดต่อภาพให้ได้หลายมิติ ไหนๆ ก็ออกมาแล้วก็ต้องไม่สิ้นเปลืองงบประมาณไปโดยเปล่าประโยชน์”

“อ่อ... ผู้กำกับฉลาด! ใช้ทุกอย่างเป็นประโยชน์หมดเลยเนอะ” วาวากระซิบเบาๆ กับเพื่อนรักพร้อมยกแม่นิ้วโป้งของเธอขึ้นมาทันที ก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อแก้วหูของเธออื้ออึงไปหมดเมื่อรถกำลังไต่ขึ้นที่สูง

“เป็นอะไร!...หรือว่าปวดแก้วหูอีกแล้ว!” ชิงเหยียนถามกลับไปทันที

เพื่อนรักพยักหน้าขึ้นลงติดๆ กันเป็นการยอมรับ

“อู้ยยย! หูอื้อไปหมดเลย” หญิงสาวบ่นพึมพำก่อนปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัว พร้อมเอื้อมมือรีบไปคว้ากระเป๋าเป้ของชิงเหยียนควานหาหมากฝรั่งเพื่อเคี้ยวให้หายจากอาการหูอื้อที่กำลังเกิดขึ้น พร้อมเบาะค่อยๆ ถูกปรับให้เอนลงเมื่อชิงเหยียนปรับเก้าอี้ให้เพื่อนรักได้พักผ่อน

“เอนตัวลงนอนก่อน ไม่ต้องไปมองรอบๆ ตัว อีกไม่นานก็จะถึงแล้ว” ชิงเหยียนบอกเพื่อนสาวพร้อมส่งสัญญาณมือให้วาวาหลับตาลงทันใดเพื่อให้ผ่อนคลายจากอาการปวดแก้วหู

ทันใดนั้นเอง

“ปัง!” ยางล้อรถระเบิดเสียงดังสนั่นขึ้นมาทันที ในขณะที่รถกำลังไต่ขึ้นเขา 

รถเสียการทรงตัวหมุนคว้างไปมาท่ามกลางเสียงหวีดร้องและอาการตื่นตกใจกลัวของทุกชีวิตภายในรถ ก่อนจะพุ่งหลาวตกลงไปในหุบเหวลึกเบื้องล่างทันที

“ฟิ้วววว!!!” รถ SUV ลอยละลิ่วลงไปในหุบเหวท่ามกลางเสียงหวีดร้องของทุกชีวิตภายในรถคันดังกล่าว

“ช่วยด้วย!!!” แต่ละคนส่งเสียงหวีดร้องออกมาด้วยความตกใจสุดขีด

โดยเฉพาะเฉินวาวา เธอรีบโผเข้ากอดเพื่อนรักด้วยความหวาดกลัวอย่างยิ่งยวด สองสาวต่างสวมกอดกันและกันจนแน่น พร้อมแรงกระแทกบังเกิดขึ้นทันใด 

“โครม!!!” เสียงประตูกระแทกถูกหินผาดังสนั่นพร้อมถุงลมนิรภัยทำงานขึ้นมาทันที เพื่อป้องกันชีวิตของผู้โดยสาร

“เปรี๊ยะ!!!” บานกระจกแตกละเอียดปลิวว่อน

ประตูด้านที่วาวานั่งอยู่ในขณะนั้นกระแทกถูกหินผา จนทำให้บานกระจกแตกละเอียดและระบบนิรภัยปลดล็อกออกมาทันทีเมื่อถูกกระแทกอย่างรุนแรง บานกระจกขนาดใหญ่ตรงเข้าเจาะถุงลมนิรภัยที่กำลังปกป้องหญิงสาวจนยุบตัวลงทันใดพร้อมเข็มขัดนิรภัยที่หญิงสาวพยายามไขว่คว้าเพื่อจะเอามารัดไว้รอบกายถูกบานกระจกตัดขาดออกจากกัน 

“โครม!!!” ตัวรถหมุนคว้างลงสู่ก้นเหวก่อนจะกระแทกลงบนชะง่อนผาอีกครั้ง

และการกระแทกครั้งนี้เป็นเหตุให้บานประตูดังกล่าวเปิดออกโดยพลันพร้อมร่างระหงในชุดเจ้าสาวโบราณลอยละลิ่วออกจากตัวรถร่วงหล่นตกไปยังก้นเหวต่อหน้าต่อตาของทุกคน ท่ามกลางเสียงร้องเรียกชื่อของเพื่อนสาว

“วาวา!!!” ชิงเหยียนตะโกนก้องร้องเรียกเพื่อนรักจนสุดเสียง

“เหยียนเหยียน!!!” เฉินวาวาร้องเรียกเพื่อนรักกลับมาเช่นกัน ร่างงามร่วงหล่นลงสู่ก้นเหวลึกไปอย่างรวดเร็วพร้อมเสียงร้องเรียกค่อยๆ เงียบงันจนเลือนหายไปในที่สุด

ในขณะที่ตัวรถหยุดนิ่งสนิทเมื่อตกลงมาค้างที่ชะง่อนผา ท่ามกลางสายตาของชิงเหยียนที่เฝ้ามองร่างของเพื่อนรักร่วงหล่นลงสู่ก้นเหวไปต่อหน้าต่อตาของเธอ

“วาวา! วาวา!!!” หญิงสาวตะโกนร้องเรียกเพื่อนรักจนสุดเสียง ดังกึกก้องไปทั่วทั้งหุบเขา หยาดน้ำตาพรั่งพรูออกมาอย่างไม่ขาดสายติดตามด้วยเสียงร่ำไห้สะอึกสะอื้นของอู๋ชิงเหยียน ท่ามกลางความเงียบงันและความเวิ้งว้างที่แผ่เข้ามาปกคลุมไปทั่วบริเวณ