Home / โรแมนติก / พี่ชายเพื่อน / บทที่ 6 ทะเลภูเก็ตช่างร้อนแรง (3)

Share

บทที่ 6 ทะเลภูเก็ตช่างร้อนแรง (3)

last update Last Updated: 2025-11-12 10:02:19

เชอเอมชวนเซนนิก้าออกมาเดินเล่นตามชายหาดทันทีเพื่อย่อยอาหารหลังรับประทานมื้อเช้ากันจนอิ่ม อีกทั้งวันนี้หญิงสาวก็ไม่ได้อยากออกไปไหนไกลด้วยเพราะยังรู้สึกเหนื่อย ๆ จึงเลือกที่จะมาเดินเล่นรับลมฟังเสียงคลื่นกับชายหนุ่มเท่านั้น

“ช่วงหน้ามรสุมแท้ ๆ แต่ทะเลที่นี่ก็ร้อนมากเลยนะคะ” เชอเอมพูดพลางโบกมือไปมาเพื่อคลายความร้อนขณะเดินไปตามทรายหาดไม่ไกลจากที่พัก

“แต่พี่ร้อนแรงกว่า...หรือไม่จริงครับ” เซนนิก้ายกแขนขึ้นมาโอบเอวคอด รั้งเข้าหาตัวระหว่างที่เดินเล่น แล้วยื่นใบหน้าเข้าไปกระซิบเสียงกระเส่าที่ข้างหูหญิงสาว

“...แซ่บด้วย” สาวเจ้าชะงักเท้าที่เดิน หยุดยืนหันไปมองชายหนุ่ม เธอมองเขาแล้วค่อย ๆ ระบายยิ้มอย่างเก้อเขินก่อนพูดออกไป

“หือ พี่แซ่บนานแล้วนะครับ” พูดด้วยรอยยิ้มอย่างยกยอตัวเอง

“หลงตัวเอง” เธอเถียงกลับอย่างเก้อเขิน

“หลงเอมมากกว่า” ไม่พูดเปล่าแต่ยังก้มลงบรรจงทาบทับริมฝีปากร้อนลงบนแก้มเนียนนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง สายตาคมสบประสานสายตาหวานที่ชำเลืองมองมาอย่างลุ่มลึกไม่ต่างจากเขา

“เกินไปค่ะ อายคนอื่นเขา” เธอพูดแก้เก้อพลางดันเขาออกห่างเล็กน้อย เมื่ออีกฝ่ายทำท่าจะก้มลงมอบจูบให้อีกครั้ง แล้วก้าวเดินหนี

“อายทำไม คนอื่นเขาทั้งกอดทั้งจูบ เราแค่เดินโอบเอวกันเอง” รอยยิ้มขันเมื่อเห็นความน่ารักยามสาวเจ้าเก้อเขิน ก้าวเดินเข้าไปหาแล้วโอบเอวสาวเจ้าเดินอย่างที่พูด

“คนเจ้าเล่ห์” เธอหันไปค้อนขวับแก้อายพลางพยายามกั้นยิ้ม

“สาวน้อยอย่างเอมรับมือยาก ก็ต้องงัดทุกเล่มเกวียนออกมาใช้สิ”

“อือหือ แบบนี้เอมก็คงต้องเป็นสาวน้อยร้อยเล่มเกวียนแล้วล่ะค่ะ”

“ทำไมกันล่ะ หืม แค่นี้พี่ก็หลงจะไม่ไหวแล้วนะ”

“เอมเองก็ต้องรับมือกับพี่เซนนะ ผู้ชายอะไร ดาเมจแรงเป็นบ้า”

“กลับเถอะ เอมเองก็ดาเมจแรงจนพี่ทนไม่ไหวจนมัน...ตื่น” เขาก้มลงกระซิบบอก

“คนหื่น” เธอหันไปตอบด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม

คำพูดของเชอเอมเรียกเสียงหัวเราะออกมาอย่างขบขันกับประโยคที่กำลังยกยอเขาก็ไม่ปาน ทว่าคำพูดของเธอก็ทำให้เขาเริ่มจะอดทนรอให้ถึงค่ำคืนนี้ไม่ไหวเสียแล้ว

แผ่นหลังไร้อาภรณ์นาบไปกับเตียงนอนนุ่ม เย็นด้วยเครื่องปรับอากาศ ทว่าเพียงไม่นานก็ผันเปลี่ยนเป็นร้อนระอุเมื่อริมฝีปากร้อนครอบครองอกอวบที่ปลายยอดชูชันรับเรียวปาก เสียงหวานเปล่งออกมาเป็นระยะยามที่ลิ้นร้อนโลมเลียยอดปทุมถันทั้งสองข้าง มือหนาไม่ปล่อยว่าง ครอบครองสองเต้า บีบคลึงเล้าโลมอารมณ์ให้สาวเจ้าซาบซ่านไปกับเขา

หญิงสาวสบประสานนัยน์ตาสีอำพันลุ่มลึกเมื่อชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมา เชอเอมรู้สึกพรั่นพรึงอย่างไรบอกไม่ถูก ไม่ใช่กลัวการมีเซ็กซ์ในครั้งนี้กับเขา ทว่าลึกลงไปเธอกลัวบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก ความรู้สึกโหวงเหวงมันปะทุขึ้นมาเพียงครู่ แล้วถูกความซาบซ่านแทนที่เมื่อริมฝีปากร้อนทาบทับลงบนริมฝีปากอิ่ม ดูดดื่มไปกับความหอมหวาน ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างเย้าหยอก จนสาวเจ้าครางเสียงหวานในลำคอ

เธอชอบจูบของเขา

ร้อนแรงและดุดันไม่เหมือนใคร เธอโหยหาและปรารถนากับรสจูบของเขาไม่มีที่สิ้นสุด มือบางเรียวลูบไล้ท้ายทอยชายหนุ่มอย่างหลงใหลในมนตร์ราคะในครั้งนี้ สอดเรียวนิ้วทั้งห้าแทรกเส้นผมหนานุ่มของเขาอย่างมัวเมา

ใช่ เธอกำลังลุ่มหลงและมัวเมาไปกับเขา

“เอมเซ็กซี่มาก รู้หรือเปล่าวันนี้” เซนนิก้าผละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ลืมตาขึ้นมองสบสายตาที่ปรือขึ้นมามองอย่างเย้ายวนจนอดที่จะหลงไปกับสายตาของเธอไม่ได้ เขาคงหลงในเสน่ห์ของเธอเข้าเต็มเปาเสียแล้ว เขาเพิ่งรู้ตัวได้ไม่นาน แต่ในตอนนี้เขายิ่งรู้ตัวจนยากจะถอนตัวจากเธอจริง ๆ เข้าให้แล้ว เธอดึงดูดเขาได้ราวกับแม่มด

“เอมทำให้นะ” เธอมองเขาที่ยังคงมองมา พลางใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือลากไล้ไปตามกรอบหน้าและริมฝีปากอย่างคนกำลังลุ่มหลงในมนตร์สะกดของแม่มด หากจะบอกว่าเธอคือแม่มดที่ร้ายกาจที่สุดก็คงเชื่อ แค่เพียงเขาได้จูบ ได้ลูบไล้ หรือแม้แต่ได้ตกลงไปในหลุมที่ตัวเองขุดไว้อย่างไม่รู้ตัวได้อย่างง่ายดาย ไม่ เขาเต็มใจที่จะโดดลงไปเสียเอง

เขาได้ตกหลุมพรางทะเลราคะครั้งนี้เสียแล้ว

ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้ตั้งตัว ร่างเล็กของเชอเอมก็ดันร่างหนาของเซนนิก้าพลิกลงไปนอน ขึ้นคร่อมมองใบหน้าหล่อคมคายของชายหนุ่มไม่ต่างจากที่สายตาคมดุของเขามองเธอแม้แต่นิด เพราะแม้แต่เธอเองก็ตกลงไปในหลุมราคะด้วยความเต็มใจ

เรียวปากอิ่มพรมจูบไปตามแผ่นอกแน่นเคร่งครัด ไล่ลงมาถึงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ไล้ริมฝีปากอิ่มอย่างอ้อยอิ่งเพื่อสำรวจเรือนร่างเคร่งครัดของเขาเฉกเช่นเดียวกับที่ชายหนุ่มสำรวจเธอ เชอเอมแอบหวาดหวั่นกับการกระทำของตัวเอง ทว่าไม่รู้ว่าความกล้านี้มันมาจากไหน เธอแค่รู้สึกว่าอยากทำ

ใช่ เธออยากลองกับประสบการณ์ที่ไม่เคยลองมาก่อน

เชอเอมลากไล้ริมฝีปากไปตามเส้นวีไลน์จนเซนนิก้าครางต่ำในลำคอ ยกมือหนาขึ้นมารวบผมยาวสลวยแล้วกำเอาไว้แน่นจนสาวเจ้ารู้สึกเจ็บเล็กน้อย ทว่าไม่เท่ากับอารมณ์ที่มันพลุ่งพล่านจนหักห้ามความอยากลิ้มลองกับประสบการณ์ในครั้งนี้

สายตาเฉี่ยวหวานมองท่อนเนื้ออวบใหญ่ที่แข็งขึงขึ้น เผยความเป็นชายที่เต็มไปด้วยความใหญ่และยาว เธอเพิ่งตระหนักได้ตอนนี้เองว่าเขาไม่ธรรมดาจริง ๆ

เธอเริ่มจะลุ่มหลงมากขึ้นเสียแล้ว มือเรียวบางครอบครองความอวบใหญ่เต็มมือ รูดรั้งขึ้นลงไปตามความยาวที่ทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหวตื่นเต้น ความซาบซ่านเมื่อมือเรียวบางสัมผัสแล่นไปถึงขั้วหัวใจให้เต้นโครมคราวราวกลองศึก สาวเจ้ายังคงรูดรั้งสองสามทีจนรู้สึกถึงความขยับขยายขึ้นอีกนิด เพียงเท่านั้นโพรงปากร้อนเล็กก็ได้ครอบครองความอวบใหญ่และลึก หัวคิ้วทั้งสองจึงขมวดเล็กน้อย มือหนาขยุ้มกลุ่มผมสลวยนุ่มมือไว้ที่ท้ายทอยสาวเจ้าแน่น เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อถูกโพรงปากร้อนระอุครอบครองท่อนเอ็นร้อนอย่างไม่ประสา เพียงครู่เรียวปากเธอก็เริ่มทำงานอย่างช่ำชอง ท่อนเนื้อเอ็นถูกรูดรั้งด้วยโพรงปากขึ้นลงจนต้องขบกรามแน่นด้วยความเสียวซ่านอย่างที่ไม่มีใครทำให้กับเขาได้แม้แต่คนเดียว

ทว่าเชอเอมกลับทำให้เขาสั่นสะท้านเพียงโพรงปากเล็กที่ครอบครองรูดรั้งเข้าออก

“อ่าส์”

เขาเปล่งเสียงออกมาเมื่อหญิงสาวรูดรั้งท่อนเนื้อของเขาลึกจนทานทนไม่ไหว ความขยับขยายใหญ่ขึ้น กำลังบอกให้รู้ว่าเธอทำให้เขาใกล้ถึงฝั่งฝันเสียแล้ว เรียวปากเล็กร้อนยังคงรูดรั้งเข้าออก ดูดดื่มความอวบใหญ่ที่ทำหัวใจเธอสั่นสะท้านไม่ต่างจากที่เขารู้สึก

มือเล็กไม่วายช่วยเร่งรูดขึ้นลงไปตามโพรงปากที่ทั้งดูดดุน ทั้งรูดรั้งจนเสียงครางต่ำเปล่งออกมาเป็นระยะ พร้อมกับมือหนาที่ออกแรงกดศีรษะยามที่เธอดูดดุนลึกจนลำคอ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (4)

    มีหรือเธอจะยอมอยู่เฉย แค่ยอมให้เขาป้อนด้วยช้อนของเขายังไม่พอหรอก คิดได้แล้วมือเล็กก็ใช้ช้อนตัวเองตักเนื้อปลากะพงยื่นไปตรงหน้าเขาทันที เขามองสาวเจ้าด้วยรอยยิ้มอย่างไม่คิดอะไร อ้าปากรับเนื้อปลากินทันที ทั้งสองผลัดกันป้อนบ้าง กินข้าวกันเองบ้าง จนอาหารที่สั่งมาหมดเกลี้ยงและพากันออกมาจากร้านอาหารก็เกือบบ่ายโมงแล้วแดดจ้ากำลังพอดี แต่ไอความร้อนก็ทำให้คนที่กำลังเดินไปตามทางถนนเหงื่อตกจนกระทั่งเดินไปเจอกับร้านเล็ก ๆ ของชาวบ้านซึ่งตั้งขายน้ำแข็งใส แต่ทว่าด้านหน้าร้านตั้งป้ายว่า ‘โอ้เอ๋ว’ คิ้วทรงสวยขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ไม่วายคว้าแขนของชายหนุ่มให้เดินตรงไปยังร้านที่เป็นเป้าหมายทันที ก่อนจะเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงร้าน“โอ้เอ๋วคืออะไรเหรอคะ ไม่ใช่น้ำแข็งใสเหรอคะ” ถามออกไปด้วยความสงสัยเต็มประดา“หม้ายช่าย โอ้เอ๋วคือวุ่น หรอยแรง ลองกินม้าย” คนขายพูดภาษาใต้ตอบกลับมา“ขอสองถ้วยค่ะ” สาวเจ้าตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มแม้จะไม่ค่อยรู้ว่ามันคืออะไร แต่ค่อยกลับไปหาข้อมูลก็ไม่สาย แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้เรื่องก็เห็นจะเป็นภาษาใต้ที

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (3)

    หลังจากกินไอศกรีมกันจนอิ่มท้อง ทั้งคู่ก็พากันออกไปเดินเล่นตามถนนย่านเมืองเก่า พลางหามุมถ่ายรูป ผลัดกันถ่ายรูปบ้างเซลฟีบ้าง และมันทำให้เขารู้สึกถึงความสุขที่แท้จริงในฐานะของผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่เดินไปทางไหนก็ไม่มีคนรู้จัก มองเขาเป็นเพียงคนแปลกหน้าหรือไม่ก็นักท่องเที่ยว แตกต่างจากที่อิตาลี ที่ไปไหนจะต้องมีลูกน้องเป็นสิบคนเดินตามไปด้วยทุกที่ แม้แต่เข้าห้องน้ำก็ต้องเข้าคนเดียว มีลูกน้องกันเอาไว้ข้างนอก ความเป็นส่วนตัวและการได้เดินเล่นอย่างไม่กังวลเช่นนี้น่ะหรือ...ไม่มีหรอกและยิ่งได้เดินกับคนที่ทำให้หัวใจสั่นไหวด้วยแล้วยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้เลยแม้สักนิด การได้พบและได้สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเชอเอมทำให้เซนนิก้าต้องเปลี่ยนแผนชีวิตใหม่ทั้งหมดในความตั้งใจของชายหนุ่ม เพราะหญิงสาวได้กลายมาเป็นคนสำคัญในชีวิตของเขาไปเสียแล้ว และคงมีเรื่องยุ่งยากตามมาอีกไม่นาน เขาจะต้องวางแผนรับมือให้ดีที่สุด หากเขาจะรั้นคำสั่งของผู้เป็นปู่ก็คงไม่มีอะไรราบรื่นเป็นแน่ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาอีกต่อไปยามที่ได้กลับอิตาลีใช่ อีกไม่นานเขาจะต้องกลับอิตาลี กลับไปเคล

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (2)

    สายฝนที่กระหน่ำตกลงมาในวันที่สองของการมาเที่ยวภูเก็ตทำให้เชอเอมและเซนนิก้าไม่สามารถออกไปเที่ยวไหนได้เลย กระทั่งในวันที่สาย ฝนที่เคยตกก็หายไปราวกับว่าไม่มีมาก่อน ท้องฟ้าแจ่มใสจนคิดว่าเป็นหน้าร้อน แต่สำหรับหญิงสาวแล้ว ถือเป็นวันดีที่ทำให้ไม่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในห้อง และเธอเองก็อยากออกมาเที่ยวในเมืองภูเก็ตมากกว่าจะนั่งมองคลื่นทะเลกระทบโขดหินที่วิวห้อง และสถานที่แรกที่เธอกับเซนนิก้ามาตามแพลนที่ฟ้าครามให้ไว้ก็ไม่พ้นร้านของกิน“อร่อยใช่มั้ยคะ” เชอเอมเอ่ยถามเซนนิก้าเมื่อได้กินไอศกรีมเจ้าดังที่ขึ้นชื่อเรื่องความอร่อยจนมีแต่คนนำไปขึ้นเว็บไซต์รีวิวอย่างร้าน Torry's Ice Cream ที่ตั้งอยู่บนถนนถลางแห่งย่านเมืองเก่าจังหวัดภูเก็ต หลังจากรอให้ฝนหยุดตกมาหนึ่งวันเต็ม ๆ และมันก็เป็นวันที่ดีสำหรับเธอกับเขากับท้องฟ้าแจ่มใสแดดจ้า ราวเป็นใจให้หญิงสาวและชายหนุ่มได้ออกมาท่องเที่ยวและสำรวจพื้นที่ภูเก็ตไปด้วย“อืม อร่อย”“เอมมาครั้งนี้ก็ครั้งที่สอง ครั้งแรกที่มาก็ตอนแวะเพราะหิว หลังจากนั้นก็ไม่ได้มาอีกเลย” เชอเอมยิ้มกว้าง ภูมิใจกับสิ่งที่

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 9 รอยยิ้มกับแสงตะวัน (1)

    บทที่ 9รอยยิ้มกับแสงตะวันเสียงคลื่นกระทบฝั่งเป็นระลอกในยามสายของวันให้บรรยากาศร่มรื่นเย็นสบายหลังฝนเทกระหน่ำลงมาเมื่อคืน เซนนิก้าก้าวเดินออกมาในระยะห่างที่มากพอจะไม่ให้คนในวิลลาออกมาได้ยิน เมื่อสายทางไกลติดต่อมาในช่วงเวลาที่ไม่ค่อยเหมาะสมเสียเท่าไรสำหรับชายหนุ่ม แม้เขาจะรู้ว่าไม่นานเรื่องนี้จะต้องเกิดขึ้น เพียงแต่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นรวดเร็วแบบนี้ หากเมื่อก่อนยังไม่พบกับเชอเอม ก็คงมองว่ามันก็ช้าไปอยู่ดีกับเรื่องที่สักวันหนึ่งเขาจะต้องกลับไปจัดการในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวตระกูลปาเนสบากาเรซแววตาคมกริบมองชื่อของบุคคลที่ต่อสายเข้ามาด้วยเบอร์ต่างประเทศอย่างชั่งใจชั่วครู่ ก่อนจะกดรับสายในที่สุด ทว่ายังไม่ยอมกรอกเสียงออกไป จนคนปลายสายต้องเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจอยู่ในที“แกจะกลับเมื่อไร”น้ำเสียงแหบพร่าไปตามวัยที่ชราขึ้นส่งเสียงเข้มถาม เมื่อคนที่เป็นหลานชายคนโตดื้อดึงที่จะไม่ยอมกลับไปรับช่วงต่อกิจการครอบครัว นับตั้งแต่เลิกรากับเอเรียน่า หลานชายคนนี้ก็หนีหายไปจากครอบครัวตามน้องของต

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 8 ไม่รู้จะหึงหรือจะเอ็นดูดี (4)

    เพื่อให้ได้เธอกลับไป ให้เธอตายใจก็เป็นได้“พี่โอนเงินยี่สิบล้านยูโรเข้าบัญชีโรงแรมที่นี่เพื่อให้ได้เป็นหุ้นส่วนและที่บาร์ของเอมอีกห้าล้านยูโรกับซิกไปแล้ว...ก็เพราะพี่หวงเอม” เขาตอบกลับหน้าตาเฉยอย่างไม่ยี่หระทว่าคนฟังคำตอบไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาอย่างที่เขาใช้น้ำเสียงโทนปกติ อุทานออกไปด้วยความตกใจอย่างที่สุด“อะไรนะคะ! พี่ต้องได้รับความกระทบกระเทือนที่หัวแน่ ๆ เลย” เธอพูดออกไปพร้อมกับดึงทิชชูออกจากจมูก“ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น พี่แค่อยากให้เอมอยู่ในสายตาพี่ตลอด เวลาเอมจะไปไหน ทำอะไร พี่จะได้รู้ว่ามีใครมาเกาะแกะเอมไหม” เขายังคงตอบกลับมาเสียงเรียบเรื่อยอย่างปกติแต่ทว่าไม่ใช่เรื่องปกติของเชอเอมน่ะสิ“นี่พี่...” เธอพูดไม่ออกจริง ๆ กับความใจป๋าของชายหนุ่ม“พี่เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีความรู้สึก ความต้องการเหมือนซิกก้าที่อยากเลือกความรักเอง แค่เพิ่งรู้ตัวว่าหวั่นไหวกับเอมก็เท่านั้น แปลกตรงไหนที่พี่จะหึงจะหวง” เขายังคนตอบด้วยน้ำเสียงโทนเดิมจนเชอเอมทนไม่ไหว“พี่จะมา

  • พี่ชายเพื่อน   บทที่ 8 ไม่รู้จะหึงหรือจะเอ็นดูดี (3)

    ยกเว้นคราวนี้นะ เธอแค่อยากใช้เวลากับเซนนิก้าเพื่อค้นหาคำตอบให้กับหัวใจตัวเองมากขึ้น ให้มันชัดเจนมากกว่านี้จนแน่ใจว่าตัวเองจะไม่ปฏิเสธและก่อกำแพงขึ้นมาอีก ทว่าเท้าที่กำลังก้าวเดินพ้นเขตวิลลาของตัวเองก็ต้องชะงักเมื่อเสียงของฟ้าครามตะโกนเรียกเอาไว้เสียก่อน สาวเจ้าจึงหันกลับไปมองแล้วส่งยิ้มไปให้“จะไปเอามื้อเช้าเหรอ”“ค่ะ กินมื้อเช้าก็ว่าจะออกไปเที่ยว จริงสิคะ พี่ครามช่วยลิสต์มาให้เอมได้ไหมคะว่ามีที่ไหนแนะนำบ้าง เอมขี้เกียจเสิร์ชดูอ่ะ”เชอเอมพูดออกไปตามตรงพร้อมสีหน้าหยีเมื่อพูดถึงความขี้เกียจของตัวเองให้ฟ้าครามได้หัวเราะออกมาอย่างเอ็นดูกับนิสัยของรุ่นน้องคนนี้ที่เป็นลูกคุณหนูตัวจริง แต่ยังดีที่มีจิตใจดี ไม่เห็นแก่ตัว“ได้สิ เดี๋ยวจะสงเคราะห์ แต่ขอแกล้งเขาอีกสักหน่อยก็แล้วกัน” ฟ้าครามยิ้มหัวเราะตอบออกไป พลางชำเลืองมองเซนนิก้าที่กำลังยืนมองออกมาจากหน้าต่างวิลลาด้วยสายตาข่มขู่ไม่เป็นมิตร ราวกับว่าเขาเป็นศัตรูของเจ้าตัวมานาน“แค้นฝังหุ่นจังเลยนะคะ”“แน่นอน แฟนทั้งคนนะ มาขัดขวางความรักคนอื่นหน้าตา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status