LOGINท้อนเนื้ออันหนาหน้าตาแปลกกว่าชาวบ้านเพราะความพิเรนว่างๆ จับสากฝังมุกแม้จะบ่นแต่สายตาปรือเยิ้มของแมนก็จ้องมองของใหญ่ที่ได้เข้าถ้ำจนหัวถลอกแต่ลองก้มดูหัวไชเท้าอันขาวสะอาดของตัวเองที่ไม่ได้ทะลวงถ้ำเล็กถ้ำใหญ่โดนแค่มือ..กับลิ้น แล้วอนาถใจ
ลำรักสองอันกระตุกตุบตับแข็งขืนแข่งกันชูชัน ของคนเมียขนาดพอดีไม่เล็กไม่ใหญ่แต่ขาวอมชมพูดูเหมือนไม่เคยใช้งานมาก่อน ส่วนคนผัวสีคล้ำกว่ายาวกว่าใหญ่กว่าส่วนหัวใหญ่ ถัดลงมามีเม็ดมุกกลมๆ ฝังเป็นเกลียวลดหลั่นทั้งดูแปลกและชวนหวาดเสียว "มึงไปทำอะไรกับจู๋มา" "กูไปฝังมุกมาหลายเดือนแล้วนะ เท่มะ" "เท่กะผีน่ะสิ หน้าตาประหลาด" "ลองขย่มมั้ย เสียวๆ เยี่ยวราดแน่นวล" "ชักว่าวไปเถอะมึง" "ชักทำไมกูมีทะเบียนสมรสนะรู้ยังเย็ดให้ตายก็ไม่มีใครว่า วัวเคยค้ามาเคยควบ" "ทะเบียนสมรสไม่ใช่ถุงยางเอามาทำำเหี้ยไร มึงไม่ใช่วัวมึงคือควาย ไอ้ทองดี" "เย็ดได้ตามกฎหมายไง" "กูจะเอากับผัวสีส้มของกู" แผล้บบ~ กึ้ดด "อู้ว หน้าตาชู้มึงประหลาดกว่าสากของกูอีก ไม่เป็นไรกูไม่หึงจะนั่งชม ชัก ชิมตรงนี้เลย" ครืดดด ลากเก้าอี้เกมมานั่งกลางหว่างขาเมียอันธพาลให้มันมันวางขาบนที่วางแขนชมติดขอบเวทีหใกล้ชนิดที่หายใจรดหัวผัวน้อยของเมีย.. "ช่ำชองจังนะรู้เหลี่ยมรู้มุมดีเหลือเกิน ที่ชอบซื้อผักเป็นแท่งๆ แอบเอามาทำอะไรแบบนี้ปะวะ เงี่ยนก็บอก กูไม่ว่างแต่แวะมาขี่ได้" "ซี้ดด หุบปากไปกูเสียว เอาแครอทแยงรูดีกว่าเอาสากของมึงถ่างรูตั้งเยอะ" "สัตว์ เด้งเอวเย็ดกับผักต่อหน้ากู..อยากเลียอ้ะ" "เอาตังมาไม่งั้นไม่ให้เลีย" "หึ้~อีหน้าเงิน เงินกูเข้าพรุ่งนี้เอาป้ะ" ดีใช้สายชาตแถวนั้นมัดขาแมนอ้าติดกับโต๊ะ ขายาวพับและแบกว้าง ตำผักใส่ร่องที่เริ่มแฉะขึ้นมาจริงๆ แผล้บบ~ "อื๊อออ!" "หยุดทำไมตำเร็วๆ มันรูมากเลยเหรอเย็ดกับของอื่นที่ไม่ใช่ของผัว" ดีขยำหน้าอกแบนของแมนสลับบีบหัวนมเล็กก้มมองรองรักถูกสาวทะลวงดังปักๆ ดีแหวกเนื้อร่องปาดลิ้นเลียซ้ายขวาจนชุ่ม แมนยกขาข้างหนึ่งเหยียบบ่ากว้างของดีร่อนเอวเด้งใส่ลิ้นยาวทั้งที่ชักหัวแครอทเข้าร่องแคบอย่างเมามัน ปั่บบบๆๆๆๆๆๆ "อู้ยยย ให้กี่บาท อาาา เสียว อ๊ะ อ๊ะ อ๊า" "น้ำละพัน" พั่บๆๆๆๆๆ ดีสาวลำรักดูดเลียรอบร่องเล็กมองร่างเมียดิ้นเร่ากระดกสะโพกรับแรงสอดใส่ถี่ๆ "อ๊๊ะ อ้ะ อื๊อเสียวรู อูยยโคตรเสียว รูแฉะหมดแล้ว" "ไอ้แมน กูจะทำลูก กูอยากได้คอนโดที่พัทยาของแม่กู เขาบอกว่าถ้ามีลูกอีกคนถึงจะยกให้ลูก" "มึงว่าไงนะ อ๊ะ ไอ้ดีีมึงจะทำอะไรเอาควยมาถูรูกูทำไม" "กูจะเย็ดด้้วยไม่ให้เอากูก็จะเอากูหน้ามืด" "อื๊ออออย่ายัดเข้ามา..อูย เอาแครอทออกก่อนเซ่!" "กูจะทำพร้อมชู้อยากรู้ว่าใครเอามึงดีกว่า" "สัตว์! งั้นมึงทำงานบ้านด้วย" "โอเค~" "รู้เหรอว่ากูจะให้ทำอะไร" "ถ้ามึงยอมให้ปี้กูจะเลี้ยงลูกมากขึ้นทำกับข้าวล้างจานถูบ้านซักผ้าล้างรถ..บ่อยขึ้น แต่ไม่ใช่ตลอดเวลานะ กูมีเกมต้องเล่น" "ทำไมยอม" "ก็กูอยากเอา กูขี้เกียจไปเอาคนอื่นเพราะลูกไม่ชอบ มึงก็เหมือนกันวันไหนไปเอากับคนอื่นเจอลูกคนโตตัดพ่อตัดแม่แน่" "ใครจะไปทำแบบนั้นวะ คุณชายวันน่ากลัวจะตาย" "ดีลนะ" "รูกูจะฉีกไอ้เหี้ย!" สวบบบบบ!! "คิดซะว่าโดนผัวหลวงกะผัวน้อยเย็ดพร้อมกันไง ชอบไม่ใช่เหรอไอ้แครอทเนี่ยทำหน้าตาเงี่ยนซะกูเงี่ยนตามเลย" "อย่ามาอ้างมึงเอาแครอทมาเองแล้วยังลากกูมาในห้องเองด้วยอยากจะเย็ดแต่ทำเก๊กไอ้ควาว จะอ้อมโลกเพื่อ" พั่บๆๆๆๆๆๆ "จะให้กูทำไงพยักหน้าทีเดียวมึงจะเดินตามกูมาไง๊ ซี้ด แน่น รูมึงดูดชิบหายไอ้แมน ตัวก็ใหญ่ทำไมรูร่านขนาดนี้ ฮึบบ!" สวบ สวบบบบบ "อ่อกกก อูยยย อู้ยยยย แน่น..เต็มท้องกูแล้ว!" แมนกดท้องตัวเองที่ถูกสอดใส่จนสุดลำรู้สึกว่าไอ้ตัวประหลาดจะทะลวงทะลุท้องออกมาให้กลายเป็นเรื่องสยอง ดีจับงูขาวบีบแน่นไม่ให้ดีแตกก่อนมองรูร้อนอ้ากว้างกลืนกินแท่งหรรษาสองอันแล้วยิ่งคึกคักสากแข็งจัดงัดถี่ทำคนตัวโตกระเด้งกระดอนไม่ต่างจากขี่มาพยศ "ของใหญ่ตั้งสองอันยังรับได้สุดยอดเลย" "มึงเด้าเร็วไปแล้วกูเสียว อื๊อออ!" "ขยำนมให้ดูหน่อย บีบขึ้นมากูจะดูดมือไม่ว่าง" ปั่บๆๆๆๆๆ "ซี้ดดดด แม่งเย็ดเร็วขนาดนี้มึงรีบเร๊อะ!" "กูมันส" แผล่บบบ~ จ๊วบบบบ "อูยย เสียว ไอ้เหี้ย เสียวรู เม็ดมุกมันครูดลึกมาก!" "ขย่มไหมมึงชอบนี่เดี๋ยวกูเสยให้" "จะทำอะไรก็ทำไอ้เหี้ย!" "ฮิฮิ แม่หมาติดสัตว์" "อะ ได้ดี..อะ เอาออก ..เอาแครอทออกทีมันกระทุ้งต่อมลูกหมากกูปวดท้อง..อึ้ก อูยยย ลึกกูจะตายแล้ว อ่ะ อ๊ะ อ๊าาาา!" แมนกระตุกเร่าอกแอ่นแหงนหน้าตาเบิกโพลงร้องเสียงหลง ลำรักอันตรายอันเขื่องเหมือนสวมปลอกเพิ่มขนาดเพราะเม็ดมุกที่ฝังวนรอบตั้งแต่หัวจรดโคนไม่ว่าจะชักเข้าหรือชักออกก็โดนมันแหวกว่ายครูดผนังเนื้อนิ่มในโพรงแคบ ชักพาหัวผักสีสดบดลึกทะลวงจนผักยาวเกือบสองคืบแทบมิดด้าม กล้ามอกขาวแน่นพรั่งพรูไปด้วยหยาดเหงื่อวาววับแต่คนที่บ่นเกลียดนักหนากลับปาดเลียมันตั้งแต่ลำคอถึงยอดอกสั่นระริก ขาของแมนสั่นพั่บๆ ทั้งอยากลุกหนีและอยากขย่มให้สะใจ สากของดีใหญ่มาตั้งแต่มัธยมยืนฉี่ด้วยกันทีไรเขม่นกันทุกที ใครจะรู้ว่าจะได้เอามันยัดตูดตัวเองมาจนถึงตอนนี้ แมนอ้าปากกว้างค้างน้ำลายยืดหยดแหมะลงบนกล้ามท้องแน่นของดี ซิกแพคหกลูกนูนขึ้นชวนให้สัมผัส ได้ข่วนหน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้ามมองหน้าหล่อลามกจ้องเข้ามานัยแววตา ข้างในก็ร่ำร้องไม่หยุด ถ่างกางขารับเอาของใหญ่เข้ารูไม่รักดีชอบโดนสากตอกตำดันเข้ามาจนตาเหลือก มันสะใจอย่างบอกไม่ถูก ผล๊อกกกก! ดีคว้าหัวแครอทกระชากออกจนร่องแคบวูบโหวงหลวมลงครู่หนึ่งมองแท่งสีส้มที่เบียดกันในรูเมียขี้เมาจนเปียกชุ่มชะโลมคราบน้ำกามวาววับด้วยสายตาหื่นกาม ปากหยักเลียริมฝีปากมองร่างกายลามกท่าวแขนไปด้านหลังแหงนหน้าหอบแรงจนเสียงหัวใจเต้นรัวดังออกมานอกอก "อู้วเยิ้ม~" ดีดึงแมนลงมานั่งคร่อมตักตัวเองบนเก้าอี้เล่นเกมฟาดมือข้างหนึ่งบนตูดเนียนแน่นแล้วขยำรูฉ่ำ่ำำน้ำแหวกกว้าง ใช้ส่วนหัวบานร้อนฉ่าแต่เปียกชุ่มยัดสากของตัวเองเข้าไปอีกหน สายตาเร่าร้อนมองเจ้าหัวแครอทที่ถอดออกจากรูเมียคว้าหมั่บเข้ามากัดกร้วมๆ ไม่กี่ทีหายไปค่อนหัว กร้วมมม ๆๆ "มึงจะเอามาแดกทำเหี้ยอะไร กวนตีน อะ อ๊ะ อออ จุกอ่า กูจุก ของมึงมันยัดเข้ามาในลำไส้กู อ๊าาาา!" "มึงก็รู้ว่ายิ่งเรามีลูกก็ยิ่งรวย พ่อแม่มึงกะพ่อแม่กูเซ็นยกอะไรให้สามหน่อลูกเราตั้งเยอะแยะเรามีหน้าที่ปั๊มลูกไปช่วยกิจการของพ่อแม่นี่ก็กตัญญูสุดๆ แล้ว" "มึงไม่เคยฉลาด ทำไมเรื่องแบบนี้หัวไวนัก" "เลิกบ่นกู ครางอย่างเดียวก็พอ~" ปึ้กกก อื๊อออออ!!"แมนทำหน้าดีๆ หน่อยลูกชายคนแรกของเรากำลังจะแต่งงานนะ"พ่อของลูกชายทั้งเจ็ดบีบแก้มคนหน้าบึ้งเบะปากมองชายหนุ่มร่างสูงในชุดเจ้าบ่าวลูบผมลูกชายด้วยท่าทางหมั่นไส้เต็มขั้น"แต่งได้ก็เลิกได้คิดว่าโรแมนติกมากมั้งถ่อมาไกลถึงทะเลลมก็แรงมีแต่กลิ่นเกลือใครมันเป็นคนเลือกสถาณที่เนี่ย สิ้นคิดชะมัด" แมนบ่นอุบสะบัดหน้าให้หลุดพ้นเงื้อมมือพ่อของลูก"พี่วันไงพี่วันชอบทะเล" ทูถือไอติมยื่นให้แม่กับพ่อพลางตอบคำถามตัวแม่ แมนหุบปากฉับย่นจมูกอย่างขัดใจแต่แอบเนียนงับไอศกรีมผัวเพราะอยากชิม"อ้าวไม่ใช่หมอนั่นเลือกเรอะ""เรียกลูกเขยให้มันเหมือนชาวบ้านหน่อย""เช๊อะ...ทะเลก็สวยดีดูพระอาทิตย์ตกดินนั่นสิ""เปลี่ยนสีเป็นกิ้งก่าเลยนะ" ดีว่าให้เมียตัวร้ายที่เดินไปสมทบกับปู่ย่าตายายเพื่อหาเหล้าฟรีดื่มแสงสุดท้ายของวันทอดตัวเหนือผิวน้ำ กลืนเข้ากับท้องฟ้าสีทองอ่อนจนแทบมองไม่ออกว่าทะเลเริ่มตรงที่ใดลมเย็นพัดผ่านกลิ่นเค็มจาง ๆ กับกลิ่นดอกลิลลี่ขาวที่ประดับเรียงรายตลอดทางเดิน ผืนผ้าสีงาช้างพลิ้วเบาอยู่เหนือพื้นทราย ทุกอย่างดูเรียบหรูมีรสนิยมบ่งบอกตัวตนความเป็นคนรวยของทั้งสองตระกูลได้เป็นอย่างดีเสียงคลื่นซัดเข้าหาฝั่งเป็นจังหวะ
วันนี้ตัวแม่หมกมุ่นอย่างหนักกับคำว่ารักของลูกเขย เหมือนคนขี้อิจฉาผสมปนเปกับความไร้เดียงสาบวกกับความร้ายเดียงสาของแมนทำให้คนดีถามเมียขึ้น “มึงอายุเท่าไหร่นะไอ้แมน” “เอ่อ..น้องวันอายุเท่าไหร่น้า อ่าา..อื้มม?” เมียไม่เคยจำอะไรเกี่ยวกับตัวเลขได้ ไม่ว่าจะเลขอะไรยิ่งมีลูกเยอะก็จำวันเกิดสลับมั่วไปหมดแทบจะเป่าเค้กทุกเดือน “มึงแก่แล้ว” “เออแล้วไงตูดแก่ๆ จะมาเอาอะไรกับกู” “วุ่นวายไปหมดตั้งแต่เด็กยันแก่ กูไม่รู้ รักไหมไม่รู้แต่จะเอาถอดกางเกงเดี๋ยวนี้!” “เจ้าเซเว่นอายุเท่าไหร่นะ?” “ถามทำไมอี้กมึงเป็นโรคความจำเสื่อมเร๊อะ!” “ก็กูสงสัยไอ้เด็กนั่นมันพูดออกมาด้วยความรู้สึกแบบไหน มันรู้สึกยังไงตอนพูดออกมา มันพูดจริงไหมหรือโกหกเก่ง แต่น้องวันบอกว่ามันดี โอยปวดหัว” “ทีเรื่องตัวเองไม่เห็นมึงจะคิดอะไรท้อง..แพ้ท้อง..แม่ด่า..พ่อไม่คุยด้วยไม่เห็นมึงจะเป็นอะไร” “ลูกรักของข้า น้องวันของข้า มหาสมบัติของข้า” “มึงบ้าไปแล้วไอ้แมน” “มึงสิบ้ากามถอดกางเกงกู” “สาดน้ำใส่สักทีสองทีมึงก็กลับมาร่าเริงเหมือนคนบ้าได้แล้ว” “กูไม่มีแรงมึงตอกมาเลยกูรับบทคนโดนข่มขืนเอง” “เอาหมอนปิดหน้ามึงไว้ได้มั้ยไม่อยากฟังมึงบ่
ตึกดึกคืนนั้น เงาดำตะคุ่มๆ คืบคลานเข้ามายังหน้าห้องหนึ่งซึ่งปิดป้ายเตือนไว้ยาวเหยียด ห้องที่ชื่อ Daddy ฝรั่งจ๋ามาแต่ไกล บรรทัดต่อมาเตือนว่าให้เคาะห้องตามลำดับการเกิดพ่อจะได้รู้ว่าใครจะมาหาเรื่องอะไร คนที่รู้ว่าลูกแต่ละคนจะมีเรื่องคุยแบบไหนมาหาเพราะอะไรนี่มันช่างเป็นสุดยอดคุณพ่อเสียจริง แต่ร่างตรงหน้าประตูไม่ได้เคาะมันแต่อย่างใดกลับบิดเปิดเข้ามาแผ่วเบาคืบคลานขึ้นมาบนเตียงกว้างคลานคล่อมร่างกำยำไร้อาภรช่วงบนปกปิดอวดกล้ามเนื้อแน่นหายใจเป็นจังหวะสม่ำเสมอ คุณพ่อเพียงหนึ่งเดียวในบ้านนอนหลับสนิทโดยไม่รู้เลยว่ามีภัยคุกคาามคืบคลานคล่อมร่างตนเองและจ้องเขม็งมายังวงหน้าหล่อเหลายามนิทรา สิ่งนั้นเปล่งเสียงท่ามกลางความมืดออกมาว่า! “ไอ้ดี” “..ว่า” ไม่ต้องลืมตาขึ้นมามองก็รู้ว่าใครที่เข้ามาห้องคนอื่นโดยพละการคลานขึ้นเตียงมาตัวขาวโพลน คนที่ไร้มารยาทที่สุดในบ้านและคาดหวังว่ามันจะดีไปกว่านี้ไม่ได้ อีเมียตัวดี “มึงรักกูมั้ย?” คำถามที่มาพร้อมความรู้สึกหยาบกร้านแสบสันไร้ความอ่อนโยนเหมือนกระดาษทรายเบอร์ 88 ทำเอาคนตัวโตขนลุกซู่จนต้องท้าวแขนผงกตัวขึ้นมาเปิดไฟหัวเตียงด้วยใบหน้านิ่งสนิทหรี่ตามองคนร่างควาย
ตอนแนะนำตัวกับครอบครัววันครั้งแรก ดีกันคิดว่าคงเป็นแค่ทักทายธรรมดาแต่ไม่… มันคือการเจอกองทัพทั้งเจ็ด…อย่างกับสโนว์ไวท์แน่ะเขายืนหน้าประตูบ้าน ยิ้มสุภาพเหมือนคนดูมีมารยาท ทันใดนั้น ฝูงน้อง ๆ ก็กรูเข้ามาเหมือนเจอดารา“สวัสดีพี่ดีกัน!”“หวัดดีพี่ดีกัน!”“หวัดดีจ้าพี่ดี~!”“เฮลโหลวพี่กันดี เอ้ย ดีกัน!”“ไงพี่กัน!”“โย่วพี่ดีกัน!”เสียงทักดังรัวเหมือนยิงปืนกล“สวัสดีน้องๆ”ใช่ครับแฟนผมมีน้องพ่อแม่เดียวกันมากถึงหกคนรวมแฟนผมเป็นเจ็ดคน…เขากวาดตามองแถวเด็กที่ยืนเป็นระบบระเบียบกว่าทหารเกณฑ์ลูกดกขนาดนี้นี่คือบ้านหรือเครื่องถ่ายเอกสาร?“ลูกดกมาก…” ดีกันกระแอมห่างกันปี สองปี สามปี สูงไล่เลี่ยกันหมด…หน้าตาดีทั้งบ้าน เพราะพ่อแม่หน้าตาดีมากด้วย“ใครให้อินดีกว่านี้มั้ย…ตั้งใจปั๊มลูกอย่างมีระบบมากเลยนี่นา~”น้องซิกยกมือทันที “พ่อบอกว่าอยากครบสิบ!!”ดีกันช็อกจนแทบหยุดหายใจวันตบบ่าเขาเบา ๆดีกันหันมองคนข้างตัวช้า ๆ“…วันอยากมีลูกกับฉันแบบนี้ไหม”วันชะงักเแต่น้องๆ หัวเราะกร๊าก"อยู่บ้านกันหมดเลยเหรอ" ดีกันกวาดตามองรอบบ้านใหญ่ที่เต็มไปด้วยรองเท้ากองหน้าประตู เหมือนทุกคนในจังหวัดนัดกันมาที่นี่"ช่าย นี่
(วัน) หลายปีผ่านไปครอบครัวของผมใหญ่ขึ้นเพราะน้องๆ โตขึ้นเรียนชั้นสูงขึ้นแยกย้ายกันเรียนในสายที่ชอบแต่ไม่ไกลบ้านนัก ผมอยู่คอนโดลำพัง แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ลำพังเสียทีเดียว ก็คุณแมนไปอ้อนคุณยายให้ซื้ออีกห้องชั้นล่างสุดน่ะสิไม่รู้มีแผนอะไรชอบไปตีสนิทกับยามและแม่บ้าน ก็คงเล่นเป็นสายลับเหมือนเดิมเกิดเป็นลูกคนอย่างพ่อกับแม่ไม่ง่ายเลยนะเหมือนเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกัน หลายครั้งก็อยากจะดุด่าให้สำนึกจริงจังสักทีว่าทำไมไม่ใช้ชีวิตให้ดีกว่านี้ แต่พอโตขึ้นก็นึกขอบคุณที่เขาไม่ตามกระแสยังคงความเป็นตัวของตัวเองแบบมนุษย์ที่มีความแตกต่างได้แทบจะร้อยเปอร์เซ็นที่รู้สึกแบบนั้นเพราะส่วนหนึ่งเห็นครอบครัวคนรักอย่างดีกันเคร่งครัดกับการใช้ชีวิตมากไปหน่อย ยามอยู่ห่างกันคนตัวโตทำท่าจะเป็นจะตายเพราะงานที่บ้านชวนให้อึดอัด พอกลับมาเจอก็อ้อนอยากกอดตลอดเวลาเหมือนเด็กๆ ทำให้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นบ้านให้ดีกันคอยพักพิงไปเสียแล้ว“เหนื่อยจังไม่อยากทำงานแล้ว”คนตัวสูงรูดเนคไทออกจากลำคอแกร่ง นักบาสคนเก่งกลายร่างเป็นนนักธุรกิจหนุ่มขึ้นทุกวัน ใกล้เรียนจบมหาวิทยาลัยเพื่อนคนอื่นมีแพลนเรียนต่อต่างประเทศเริ่มธุรกิจอย่างที่อยากทำ
เสียงวันสวนกลับทันที พ่อแม่เงียบไปสามวินาทีก่อนระเบิดหัวเราะออกมาพร้อมกัน“อู้วว เสียดสีเหลือเกิ๊น” แมนยกมือกุมอกแสร้งทำสีหน้าเจ็บปวดพลางเอนพิงโซฟา “ไปนอนด้วยได้มั้ย เดี๋ยวเหงา”“ไม่เอาอ้ะ” วันพูดเสียงเนือยตัดบททันควัน “ให้อยู่กับคุณ เอาน้องห้าคนไปอยู่ด้วยดีกว่า”“อะไรอ้ะ~” แม่ทำเสียงสูงทันที ส่วนเจ้าแฝดเริ่มหัวเราะคิกคัก“ผมไปอาบน้ำนอนละ อย่าเสียงดังนะ เดี๋ยวน้องเลียนแบบ” วันพูดก่อนเดินขึ้นห้องไป“อะไรอ้าาาา~”เสียงแม่แมนลากยาวตามหลัง ส่วนพ่อดีก็หัวเราะหึในลำคอเบา ๆ เหมือนจะบอกว่าบ้านนี้…เงียบได้สักวันคงปาฏิหาริย์แล้วล่ะ“มึงดูลูกสิ”แมนทำหน้ายู่ชี้นิ้วไปทางห้องลูกชายคนโตแตสามีเพียงยิ้มให้พลางเทน้ำส้มลงแก้ววางลงตรงหน้าคนท้อง “ดูทำไม ลูกจะเรียนจบมอหกแล้ว โตมาอย่างมีคุณภาพ อาจจะกดดันตัวเองมากไปหน่อย แต่ก็ผ่านมาได้โดยไม่ทะเลาะกัน”“ใครจะกล้าทะเลาะด้วยวะ ดุจะตาย” แม่แมนหัวเราะในลำคอ นึกถึงสายตาคม ๆ ของลูกชายที่เหมือนแม่ตัวเองไม่มีผิดดีหัวเราะเบา ๆ “ดีจริง ๆ มีลูกคนแรกมากำราบความดื้อด้านของตัวเองอีกที”“นี่กูคิดถูกไหมเนี่ย ที่ปล่อยให้มีลูกมากขนาดนี้” แมนพูดพร้อมยกแก้วน้ำส้มขึ้นจิบเหล







