พี่วันมอหก

โรงเรียนมัธยมอินเตอร์xxx ห้องม. 6/1

"ช่วงนี้มีคนแปลกๆ มาส่องโซเชียลเราตลอดเลย"

ดีกันหนุ่มหล่อเหลาหรูหราตัวสูงลิ่วเพียงห้าปีร่างกายก็เปลี่ยนไปตามกิจกรรมที่ทำเมื่่อเพื่อนสนิทอย่างวันเดินเข้ามานั่งข้างกันในชั้นเรียน

วันหล่อขึ้นแล้วก็น่ารักขึ้นมากสีหน้าเรียบเฉยยิ้มมุมปากน้อยๆ ให้เพื่อนสนิทที่ตามติดเป็นเงามาหลายปีใกล้ชิดเพียงนี้แต่กลับยังเป็นเพียงแค่เพื่อนเพราะวัน

มีน้องเยอะ

พี่ชายคนโตที่แสนดีแทบไม่มีเวลาว่างเว้นให้ใครนอกจากตอนเรียน วันเป็นประธานนักเรียนเพราะไม่ชอบแดดจ้า ดีเป็นกัปตันนักกีฬาบาสของโรงเรียนชอบใช้แรงแม้พ่อแม่จะชอบให้เรียนมากกว่า

"ส่องทำไม"

"ไม่รู้สิ กลัวจัง" ดีแกล้งซบบ่าแคบทั้งที่ตัวใหญ่กว่าแต่กลับชอบอ้อนทำตัวน่ารักให้ใจสั่นได้เสมอ

วันก้มลงดูมือถือเพื่อนแต่ดีกันขยับหน้าเข้าใกล้ใบหน้าทั้งคู่ห่างกันเพียงฝ่ามือกั้น ดีกันพาดแขนบนไหล่แคบซุกหน้าหล่อกับซอกคอหอมๆ

"ขอดูหน่อย"

ดีกันยื่นมือถือรุ่นใหม่ให้คนตัวบางเพื่อนหน้านิ่งมากสเน่ห์ยิ่งเติบโตก็ยิ่งน่าสนใจ เป็นคนรวยที่ไม่อวดรวย เป็นคนหล่อน่ารักไม่ชอบเสียงดังมีมารยาทมีน้ำใจทำทุกอย่างด้วยเหตุและผลเรียนเก่งเป็นที่หนึ่งในห้องสมบูรณ์แบบที่สุด

ต่อให้คนอื่นไม่รู้ว่าวันเป็นใครร่ำรวยมาจากไหนก็มีคนสนใจตลอดเวลาแต่วันก็ปฏิเสธทุกคนที่เข้าหาทำให้ดีแอบรักเพียงข้างเดียวตลอด

"เอ๊ะ?"

"มีอะไรเหรอวัน"

ท่อนแขนยาวฉวยโอกาสขยับใกล้โอบเอวบางเบาๆ ยื่นหน้าเข้าใกล้แก้มใสจนปลายจมูกแทบจะชนแก้มของวันอย่างจงใจ

ดีกันเข้ามาใกล้ชิดจนรู้สึกแปลกๆ ชอบพูดใกล้หู ใกล้จนได้กลิ่นน้ำหอม ชอบยื่นหน้ามาใกล้มากบ่อยครั้งที่ปลายจมูกเฉียดแก้มเฉียดคอแถมยังชอบแตะตัวเดี๋ยวจับนิ้วเดี๋ยวก็จับมือและมักจะจูงมือเดินไปไหนต่อไหน

ร่่างกายที่ตอบสนองสัมผัสคนคนหนึ่งทุกครั้งกำลังทำให้สับสน ดีกันดูโตขึ้นทั้งร่างกายและความคิดเริ่มสนใจเรื่องรักใคร่ดูหนังรัก หนังที่ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ โดยให้เหตุผลว่าเราโตแล้วควรต้องรู้ ที่วันไม่ค่อยรู้ว่าวัยรุ่นทำอะไรบ้างเพราะต้องเลี้ยงน้อง

วันมีน้องแฝดวัยห้าขวบ

..แมนท้องตอนวันขึ้นมอหนึ่งแล้วตอนนี้ก็ท้องอีกทุกครั้งที่วันทำท่าจะตีตัวออกห่างจริงจังแมนก็มีน้องขึ้นมาท้องได้สองเดือนแล้วอายุสามสิบกว่าแล้ว

ยังจะปั๊มลูกอยู่ได้

หกคน..

จะตั้งทีมฟุตบอลจริงๆ สินะ

วันไม่เคยเข้าใจว่าทำไมพ่อกับแม่ที่ไร้ซึ่งความโรแมนติกหยาบคายเถียงกันทุกวันถึงได้มีลูกดกนัก แล้วถ้า..คนที่รักกันมาแต่งงานกัน จะมีลูกกี่คนกันนะ

"ไม่.. ไม่มีอะไร" คนตาโตท่าทางมีพิรุธเมื่อมองโปรไฟล์คนที่ตามดูเพื่อน นิ้วเรียวเลื่อนโพสในมือถือของดีดูอย่างตั้งใจโดยไม่รู้เลยว่าถูกจ้องมองด้วยแววตาหวานหยด

"กลิ่นนี้..น้ำหอมที่เราซื้อให้"

เสียงทุ้มละมุนชิดใบหูทำให้วันหันหน้าไปทางต้นเสียง ปลายจมูกนั้นเฉียดแก้มคนข้างๆ ที่เข้ามาเบียดชิดติดกันสายตาวาววับคู่เดิมจ้องมองใบหน้าเรียวไร้ช่องว่าง จมูกโด่งขยับเข้าหาคลายจะเลื่อนเข้ามาเรื่อยๆ ทำวันกลืนน้ำลายลงอย่างฝืดคอ

"อึ้ก "

"ปากกาก็ด้วย สีน้ำทะเลเหมาะกับวันดี"

ทั้งที่เอ่ยถึงปากกาแต่กลับจับจ้องที่สีระเรื่อบนริมฝีปากบาง วันเบี่ยงหลบช้าๆ เอ่ยถามเพื่อนตัวโตด้วยน้ำเสียงอ่อนลงจากเมื่อครู่เพราะคิดว่าเพื่อนถูกคุกคาม

"นายอยากได้อะไรไหม"

"อยาก..อยู่ใกล้ๆ นายก็พอ" ดีกันยังคงแสดงออกชัดเจนด้วยการกระทำและคำพูดเขามักจะนั่งเท้าคางมองหน้าเพื่อนด้วยดวงตาสีเข้มเปล่งประกายวิบวับราวกับนั่งชมดาวหาง เคลื่อนปลายนิ้วก้อยเข้าใกล้นิ้วเรียวสวยบนโต๊ะนักเรียนขยับมันชิดติดกัน

"..ฉันเลี้ยงขนมก็แล้วกัน" วันยื่นโทรศัพท์คืนให้พลางยื่นข้อเสนอที่เคยชิน