LOGIN“อาบน้ำก่อนไหมครับ”
“ทำเลยได้ไหมคะ หนูรีบค่ะ”
“ไม่ค้างเหรอครับ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ”
“เสียดายจังเลยครับ” คนตัวสูงว่าพลางขยับเข้าไปโอบกอดคนตัวเล็กไว้หลวม ๆ เขาก้มลงไปกระซิบบอกเธอว่า
“พี่มีอะไรเด็ด ๆ อยากโชว์หนูลิลลี่ตั้งเยอะ”
พอเขารุกประชิด รินรดาก็ใจสั่น แต่เธอทำใจดีสู้เสือ เธอเงยหน้ามองสบตาคม และบอกเขาว่า
“งั้นคงต้องลองก่อน ถ้าเด็ดจริง ๆ หนูอาจจะค้างคืน”
คนมีของดีของเด็ดยิ้มพอใจ เขากอดร่างสาวแนบกาย เลื่อนมือขึ้นประคองท้ายทอยเล็กเอาไว้ แล้วก้มลงประทับจูบอย่างอ่อนโยนอ่อนหวาน สอดลิ้นควานลึก ดื่มด่ำความนุ่มละมุนในปากอิ่ม ทว่า ครู่หนึ่ง คิ้วเข้มก็ขมวดมุ่น
จูบไม่เป็นเหรอวะ ทำไมจูบไม่ได้เรื่องขนาดนี้ สงสัยไม่เคยเจอคู่ซ้อมเก่งจัดเหมือนเรา
คนภาคภูมิใจในความเก่งกาจของตัวเองคิดในใจ แต่ถึงแม้ว่าเธอจะจูบไม่เก่ง แต่เขาก็ชอบจูบเธอ ปากเธอหวาน ปากเธอนุ่มละมุน พอได้จูบ ก็ไม่อยากหยุดเลย
เมื่อเขาถอนจูบ รินรดาถึงกับสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ แล้วกายสาวก็ต้องสะท้านเฮือก ในตอนที่ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ลำคอระหง
เขาปาดเลียบางเบา สองมือลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวสาว เขาปลดเปลื้องชุดออกจากกายเย้ายวนอย่างช่ำชอง ตอนนี้รินรดาเหลือเพียงกางเกงชั้นในสีดำแสนเซ็กซี่ติดกาย
ร่างสาวถูกอุ้มขึ้นแนบอกกว้าง เขาพาเธอไปวางลงบนเตียง แล้วเขาก็ถอยห่างไปหนึ่งก้าว ตาคมสบสายตาอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลา ในตอนที่เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากเรือนกายแกร่ง
และเมื่อเขารูดกางเกงชั้นในลงพร้อมกับกางเกงยีนส์ รินรดาถึงกับเบิกตากว้าง กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
พ่อแก้วแม่แก้ว นั่นมันตะบองยักษ์หรือยังไงทำไมมันใหญ่โตมโหฬารขนาดนั้น
จะแหกไหม ใจเริ่มหวาดหวั่น
สีหน้าตื่นเต้นแกมตื่นตระหนกของหญิงสาว ทำให้พี่บิ๊กยิ้มพอใจ เธอคงไม่เคยเจอของใหญ่ขนาดนี้สินะ คืนนี้ล่ะ เขาจะทำให้เธอรู้สึกถึงความเด็ดของของใหญ่
ร่างสูงกดหัวเข่าลงบนปลายเตียง เขาโน้มตัวลงไปคร่อมทับร่างสาวเอาใบ จูบแก้มนวลเบา ๆ แล้วผงกศีรษะขึ้นมามองใบหน้าเนียน
“เจ็บหน่อยนะ พอดีของพี่มันใหญ่”
เขาบอกอย่างภาคภูมิใจ
“ไม่เป็นไรค่ะ ใหญ่กว่านี้ หนูก็เจอมาแล้ว”
เธอมองสบตาคนของใหญ่อย่างไม่กลัวเกรง
เขาคงเห็นสีหน้าตื่นตระหนกของเธอ เลยคิดจะเอาความใหญ่มาขู่ เธอไม่กลัวหรอก แม้ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยทำเรื่องบนเตียง แต่เธอออกกำลังกายประจำ ดูแลสุขภาพอย่างดี เธอมั่นใจว่า เธอแข็งแรง และพร้อมตั้งรับอย่างที่สุด ใหญ่แค่ไหนก็เข้ามาเลย เธอไม่กลัวหรอก
“งั้นพี่ไม่เกรงใจนะครับ คนสวย”
พี่บิ๊กกระซิบเสียงแตกพร่า เขาจูบเธออีกครั้ง เขาชักติดใจจูบที่ไม่ได้เรื่อง ติดใจรสหวานซ่านของปากนุ่ม ยิ่งเวลาเธอจูบตอบอย่างอ่อนประสบการณ์ เขาก็ยิ่งฮึกเหิมได้ใจ ทะนงตัวว่า เขานี่แหละจะเป็นผู้มอบประสบการณ์รักที่แสนเร้าใจให้เธอเอง
รินรดาครางผะแผ่ว เมื่อเขาถอนจูบแล้วเลื่อนใบหน้าลงไปยุ่มย่ามกับอกอิ่ม เขาบีบขยำเคล้นคลึงสองเต้า ก่อนจะดูดดึงและตวัดลิ้นเลียระรัว
กายสาวบิดส่ายซ่านกระสัน ความเสียวแล่นปราดไปยังซอกสาว น้ำหวานลื่นใสคัดหลั่งอาบเอ่อเต็มร่อง
อกอิ่มล้นทะลักเต็มปากเต็มมือ นุ่มแน่นและดีดเด้งน่าหลงใหล กลิ่นกายสาวหอมหวน ปลุกเร้าอารมณ์หนุ่มให้ลุกโชน
รินรดาระบายลมหายใจยาว เมื่อเขาปล่อยเต้าสาวจากปากและมือหยาบกร้าน ทว่าหญิงสาวก็ต้องครางหวีดหวิว เมื่อเขาเลื่อนตัวลงต่ำ และก้มลงไปสูดดมกลิ่นสาวหลายฟอด ก่อนจะใช้นิ้วเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในของเธอรูดลงไปจนสุดปลายเท้า
รินรดาหลับตาแน่น เธอสะดุดลมหายใจตัวเองในตอนที่เขาผลักต้นขาขาวแยกถ่าง แล้วปากอุ่นร้อนก็ประทับลงกลางกลีบเนื้อนุ่ม
เสียงหวานเซ็กซี่หลุดลอดออกมาจากปากอิ่ม ยังผลให้คนที่ได้ลิ้มรสความหวานล้ำตะโบมจูบ ตวัดลิ้นเลียและเย้าหยอก สลับกับขบเม้มแทะเล็มกลีบเนื้อนุ่มจนถ้วนทั่ว
รินรดาขยุ้มเส้นผมดกหนาเต็มสองมือ เธอกดหัวเขาเอาไว้แน่น ขยับบั้นเอว กระเด้งบั้นท้ายเข้าใส่ปากอุ่นร้อน เมื่อปลายทางสุขสมสาดซัดเข้าหา เธอแตกซ่าน หลั่งน้ำเสียวสุดยอดออกมา ให้คนที่ซุกหน้าอยู่กลางหว่างขาดูดกลืนกินจนเต็มคราบ
ใบหน้าหล่อเข้มเงยขึ้นมา เขาใช้หลังมือเช็ดปากที่เป็นมันวาวเพราะเลอะน้ำของเธอ
ตาคมกวาดมองร่างสาวที่นอนหอบหายใจแรงอย่างพออกพอใจ เขากดนิ้วโป้งลงบนติ่งเนื้อนุ่ม ขยี้เบา ๆ เร่งเร้าให้เธอหลั่งน้ำหวานออกมาอีก
“อื้อ... พี่บิ๊กขา”
รินรดาครางเรียกเสียงกระเส่า เธอเพิ่งถึงจุดสุขสม แต่พอถูกเขาขยี้ติ่ง เธอก็อยากกระสันขึ้นมาอีกแล้ว ร่องสาวบีบรัดคัดหลั่งน้ำหวานจนฉ่ำเยิ้ม
พี่บิ๊กยกนิ้วที่เปื้อนน้ำหวานสาวขึ้นมาดูดเลีย แล้วหยิบซองถุงยางมาฉีก สวมครอบป้องกันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโน้มตัวลงคร่อมหญิงสาว เขาใช้ข้อศอกข้างซ้ายค้ำยันตัวเองเอาไว้ และใช้มือข้างขวาจับหัวมนอวบสอดใส่เข้าสู่ร่องสาวตื้น ๆ
รินรดากัดกลีบปากล่างเอาไว้ ใบหน้าบิดเบ้เพราะเจ็บแปลบ เข้าแค่หัวก็เจ็บแล้ว เธอจะรอดไหม แต่คนอย่างเธอ สู้ไม่ถอยอยู่แล้ว
หญิงสาวยกสองแขนขึ้นคล้องลำคอแกร่ง ยกสองขาขึ้นรัดเอวสอบ ส่ายบั้นท้ายยั่วยวน
คนถูกยั่วถึงกับกัดฟันกรอด ยั่วกันขนาดนี้ เขาจะไม่ยั้งมือแล้วนะ
5 พ่อผู้ใหญ่ใจดีหลังจากปิดร้านแล้ว รินรดาขับรถเก๋งสีขาวไปยังร้านอาหารชายทุ่ง ตอนที่เธอไปถึงร้าน กลุ่มคนที่จะมาปรึกษากันเรื่องผ้าป่าสามัคคีมากันจำนวนหนึ่งแล้วรินรดายกมือไหว้คนที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว และเอ่ยคำทักทายตามมารยาท เธอรู้จักพวกเขาเป็นบางคน แต่พวกเขารู้จักเธอทุกคน รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียวของกำนันรุ่งด้วยความที่โต๊ะเป็นโต๊ะสี่เหลี่ยม นำมาวางต่อกัน เพื่อให้ทุกคนได้นั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน รินรดาจึงมองหาตำแหน่งเก้าอี้ที่น่าจะเหมาะสำหรับเธอ ในตอนที่เธอมองหาที่นั่งนั้น เธอก็เห็นมีคนกวักมือเรียก รินรดาจึงเดินเข้าไปหา และประนมมือไหว้“สวัสดีค่ะ แม่ผู้ใหญ่”หญิงสาวนั่งลงที่เก้าอี้ว่างข้าง ๆ แม่นุ้ย... แม่ผู้ใหญ่หมู่บ้านเนินหอยใหญ่ เพราะเธอรู้จักและเคยพูดคุยกับแม่ผู้ใหญ่บ่อยครั้ง“สวัสดีจ้ะน้องรดาคนสวย มาเป็นตัวแทนพ่อกำนันเหรอจ๊ะ”“ค่ะ แม่ผู้ใหญ่”“ดี ๆ มีคนรุ่นใหม่มาคุยด้วย จะได้แลกเปลี่ยนแนวความคิดกัน”รินรดายิ้มหวาน “ค่ะ”ค
“เชิญค่ะ”รินรดาเอ่ยปากอนุญาต ทั้งที่ใบหน้ายังบึ้งตึงอยู่ เธอเก็บสีหน้าไม่ได้เลย“สาวน้อยของพ่อ เป็นอะไรล่ะนั่น หน้าหงิกยังกับมะเหงก”กำนันรุ่งโรจน์ว่าเสียงกลั้วหัวเราะ ทั้งยังยิ้มล้อเลียนลูกสาวคนเดียวของตนด้วยรินรดาถอนหายใจแรงอีกครั้ง เธอทำปากยื่นอย่างแสนงอนด้วยความเคยชิน เวลางอนพ่อเธอก็จะทำหน้าแบบนี้ใส่ท่าน“พอดี เจอลูกค้าเรื่องมาก เอาแต่ใจ และนิสัยไม่ดีค่ะ หนูเลยอารมณ์เสียนิดหน่อย”กำนันรุ่งหัวเราะในลำคอ เขาเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของลูก ซึ่งเก้าอี้ทำงานตัวที่ลูกนั่ง เขาเคยนั่งประจำมาหลายปีแล้ว ในที่สุด ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนก็มารับตำแหน่งนี้แทนที่ต้องการให้ลูกมาดูแลกิจการ ไม่ใช่เพราะเขาเหนื่อย ไม่ใช่เพราะมีปัญหาสุขภาพใด ๆ แต่เขาอยากให้ลูกเรียนรู้การทำงาน เรียนรู้คน ฝึกกายฝึกใจให้แข็งแกร่ง การทำงานและการเจอผู้คนมากหน้าหลายตา เจอลูกค้าและคู่ค้าหลายประเภท ทั้งดีทั้งเลวปะปนกันไป จะทำให้ลูกเขาแข็งแกร่งขึ้นเขาจะได้มั่นใจได้ว่า แม้ในวันที่ไม่มีเขาคอยกางปีกปกป้อง ลูกสาวสุดรักสุดดวงใจค
“พ่อผู้ใหญ่ไม่ได้ชื่อพี่บิ๊ก”รินรดาเปิดฉากว่าเขาก่อน“หนูก็ไม่ได้ชื่อลิลลี่”พ่อผู้ใหญ่ขันว่ายิ้ม ๆยิ้มของเขาทำให้รินรดาหมั่นไส้ต่างคนต่างจ้องหน้ากัน“งั้นก็...ให้เรื่องระหว่างพี่บิ๊กกับน้องลิลลี่จบลงในคืนนั้น ไม่ต้องเอามาพูดถึงอีก เราสองคนก็ต่างคนต่างใช้ชีวิต ถ้าเจอกันครั้งต่อไป เราก็แค่ทักทายกันในฐานะคนรู้จัก คนตำบลเดียวกัน หรือถ้าหลีกเลี่ยงได้ ก็ไม่ต้องเจอกันอีก จะดีมาก ๆ ค่ะ”“ไม่ดีครับ”ผู้ใหญ่ขันพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง“แล้วพ่อผู้ใหญ่จะเอายังไงคะ”“เอาอีก”คิ้วเรียวขมวดมุ่น รินรดาจ้องหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ“อะไรคะ เอาอีกคืออะไร”พ่อผู้ใหญ่ขันยิ้มกรุ้มกริ่ม แล้วบอกว่า“อยากเอากันอีก”รินรดารู้สึกหัวร้อนขึ้นมาทันทีทันใด เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าเธอตั้งหลายสิบปี เขาน่าจะมีวุฒิภาวะมากกว่านี้ ก็ตกลงกันว่าวันไนต์สแตนด์แล้วไง จะมาอยากเอาอีกไม่ได้ และเธอก็ไม่ให้เอาด้วย“ไ
“พ่อผู้ใหญ่ขันเงิน ผู้ใหญ่บ้านเนินหมีห่าวที่อยู่ติดกับหมู่บ้านของเรานี่แหละจ้ะ”“เขาจะเหมาไปทำไมเยอะแยะคะ”“พี่ก็ไม่รู้ค่ะ แต่เขาจ่ายเงินแล้ว เราก็ต้องเอาของไปส่งนะคะ”“เดี๋ยวหนูสั่งพี่ยอดเอาของขึ้นรถหกล้อ แล้วเอาไปส่งค่ะ หนูจะไปกับพี่ยอดด้วย จะได้ไปขอบคุณเขา แล้วก็เอาหม้อหุงข้าวแถมให้เขาด้วย”“เขาบอกว่าไม่เอาของแถมอื่น เขาขอแค่เสื้อแถมปุ๋ยค่ะ”“งั้นก็แถมให้หมดเลยค่ะ เดี๋ยวค่อยสั่งทำเสื้อล็อตใหม่ พอดีแหละ หนูจะใช้รูปใหม่พิมพ์หลังเสื้อ”“ค่ะ”พี่จุ๋มรับคำแล้วก็รีบไปทำตามคำสั่งของรินรดา ส่วนเจ้าของร้านก็รีบเก็บของบนโต๊ะ เตรียมตัวไปส่งมอบปุ๋ยให้ลูกค้ารายใหญ่ เธออยากไปขอบคุณเขาด้วยตัวเอง เพราะว่า เขาทำให้ยอดขายเดือนนี้ทะลุเป้าไปเยอะเลยเมื่อคนงานขนปุ๋ยขึ้นรถหกล้อเรียบร้อยแล้ว ไอ้ยอดเป็นคนขับรถไปส่งปุ๋ย และมีลูกน้องอีกสามคนนั่งอยู่บนกระสอบปุ๋ยที่บรรทุกเต็มหลังรถ รินรดานั่งรถไปด้วย เธอขนเอาเสื้อปุ๋ยไปหมดทุกตัว เพื่อเอาไปส่งมอบให้พ่อผู้ใหญ่ขันเงิน
ไอ้ตึ๋งเดินมารับเงินจากมือพ่อผู้ใหญ่ แล้วก็รีบวิ่งไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ข้างโรงครัวพ่อผู้ใหญ่ขันมองตามหลังไอ้ตึ๋ง แล้วเขาก็ต้องขมวดคิ้ว ทำไมเขารู้สึกคุ้น ๆ รูปที่พิมพ์อยู่บนหลังเสื้อที่ไอ้ตึ๋งใส่ใช่ไหมใช่แหละ...เขาว่าต้องใช่แน่ ๆ“ไอ้ตึ๋ง!”เสียงเรียกของพ่อผู้ใหญ่ขันดังขึ้นพร้อมกับเสียงไอ้ตึ๋งสตาร์ตรถมอเตอร์ไซค์ และพอมันสตาร์ตเครื่องติดแล้ว มันก็ยังเบิ้ลเครื่องจนเสียงดังลั่นทุ่ง พ่อผู้ใหญ่ขันเรียกซ้ำอีกหลายครั้งมันก็ไม่ได้ยินคนที่อยากเห็นรูปผู้หญิงที่พิมพ์อยู่บนหลังเสื้อไอ้ตึ๋งชัด ๆ จึงได้แต่ถอนหายใจหงุดหงิด เอาไว้มันกลับมาก่อน แล้วค่อยขอดูให้ชัด ๆ ถ้าใช่เธอจริง ๆ เขาจะได้ซักถามที่มาที่ไปของเสื้อด้วยแค่เห็นรูปไม่ชัด แค่นี้ก็สะกิดใจให้เขาคิดถึงค่ำคืนเร่าร้อนกับเธอ ผู้หญิงคนนั้นที่หนีออกจากห้องไปก่อนที่เขาจะตื่น เธอทำให้เขาพร่ำเพ้อคิดถึงตลอดมา เธอทำให้เขาอยากเก็บทุกรอยสัมผัสของเธอเอาไว้ และเขาก็ไม่ยอมให้ใครมาทับรอยของเธออีกเลยนับตั้งแต่คืนนั้น3 ผู้สาวเสื้อปุ๋ย “พ่อผู้ใหญ่ อยากเหล้าขนาดนั้นเลยเหรอครับ” ลุงเสริมถามเจ้านาย เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงไม่ยอมนั่ง แถมย
“น้องรดาจ๊ะ นี่จ้ะ รายงานยอดขายเดือนที่แล้วกับเดือนนี้” “ขอบคุณค่ะ พี่จุ๋มนั่งก่อนสิคะ”รินรดายิ้มให้พนักงานบัญชีของร้าน เธอรับเอารายงานการเปรียบเทียบยอดขายมาดู พอดูเสร็จก็เงยหน้าขึ้นมา ยิ้มกว้างเต็มใบหน้า“ของเดือนนี้ ยอดขายตั้งแต่กลางเดือนเป็นต้นมา ดีขึ้นกว่าเดิมระดับหนึ่งเลยนะคะ”“ใช่ค่ะ เพราะน้องรดาจัดโปรซื้อปุ๋ยแถมเสื้อนี่แหละค่ะ เสื้อปุ๋ยร้านเราไม่เหมือนใคร ชาวบ้านเลยอยากได้ โดยเฉพาะหนุ่ม ๆ” “ก็เสื้อปุ๋ยแบบทั่วไปร้านไหนก็มี หนูเลยคิดว่า ถ้าเราทำให้มันแตกต่าง เด่นชัด สะดุดตา ใครเห็นแวบแรกก็รู้เลยว่าเป็นเสื้อจากร้านเรา แบบนี้จะน่าสนใจและดึงดูดกว่า”“ที่เสื้อปุ๋ยของร้านเราน่าสนใจกว่าเสื้อปุ๋ยร้านอื่น ก็เพราะมีรูปน้องรดาพิมพ์เต็มหลังนี่แหละค่ะ”“ก็จะได้รู้กันไปเลยค่ะว่า เสื้อตัวนี้มาจากร้านกำนันรุ่ง และรูปที่แปะอยู่ข้างหลังเสื้อคือลูกสาวกำนัน”“เดือนหน้า ยอดจะต้องพุ่งกว่านี้แน่นอนค่ะ เพราะเป็นช่วงที่ชาวบ้านจะมาซื้อปุ๋ยไปหว่านนาข้าว”“ขอให้ปัง ๆ เถอะค่ะ หนูจะได้ขอเพิ่มค่าแรงจากพ่อ”พี่จุ๋มหัวเราะกับคำพูดของรินรดา ก่อนจะขอตัวออกไปทำงานต่อพอพี่จุ๋มออกจากห้องทำงานส่วนตัวของเธ







