บทที่ 55

พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 55

"ถ้าผมไม่ได้ตัวเธอกลับไปด้วยผมจะไม่ออกไปจากที่นี่"

"ศักดิ์ศรีความเป็นพ่อเลี้ยงของมึงไปไหนหมด"

"ขอร้องนะครับกำนัน เรื่องที่ผ่านมาทุกอย่างเราจะลืมมันไป ผมจะให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอเธอกับพ่อกำนัน"

"ใครจะยกลูกสาวให้คนเจ้าชู้แบบมึง"

ชายหนุ่มมองขึ้นไปชั้นบน กลัวว่าเธอจะได้ยินสิ่งที่พ่อเธอพูด ที่จริงเธอได้ยินหมดทุกถ้อยคำ เพราะเธอยังไม่ได้เข้าไปในห้อง

"นั่นมันเรื่องแต่ก่อน"

"ฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าแกจะไม่เอานิสัยเดิมๆ กลับมาใช้ตอนที่มีลูกฉันแล้ว"

"ผมจะทำให้พ่อกำนันเห็น"

"ถ้างั้นก็ขายบ่อนและบาร์ทิ้งไป"

เขาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะบอกว่ามันไม่ใช่ของเขาจะขายคงไม่ได้เพราะมันเป็นของพ่อ

"ผิดแล้ว..แกเองไม่ใช่เหรอที่ไม่อยากจะขาย"

"ผมคิดว่าเรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่เราคุยกันเลยนะครับ"

"เกี่ยวสิ เพราะถ้ายังมีบ่อนและบาร์อยู่ ผู้หญิงก็จะอยู่รอบกายของแก"

"ผมจะวางมือให้ลูกน้องเป็นคนดูแล"

"หึ! ในที่สุดสิ่งที่แกเลือกก็ไม่ใช่ลูกสาวฉัน กลับไปคิดให้ดีฉันให้เวลาแกสามวัน ถ้าถึงสามวันแกยังคงพูดคำเดิม ก็ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้า"

"ไม่นะครับ"

"ใครก็ได้มาพามันออกไปที"

"พ่อกำนันผมขอร้องล่ะ"

"เ