Library
Maghanap
Home / มาเฟีย / พ่อเลี้ยงภูตะวัน / บทที่ 67

Share

บทที่ 67

Author: ชะนีติดมันส์
last update Huling Na-update: 2025-12-06 15:54:22

พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 67

"พี่น้อยหน่าตื่นแต่เช้าจังเลยค่ะ" พลอยไพลินลงมาก็เห็นน้อยหน่ากำลังเข้าครัวอยู่

"พี่กำลังทำอาหารค่ะว่าจะไปทำความสะอาดต่อ"

"พี่ไม่ต้องทำอะไรเยอะแยะขนาดนี้หรอกค่ะ พลอยแค่อยากให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนไม่ใช่อยากให้มาทำงานบ้านสักหน่อย"

"พี่ทำงานบ้านก็แลกกับเงินเดือน วันนี้น้องพลอยอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ"

"เลือกได้เหรอคะ" พลอยไพลินหมายถึงว่ามีอาหารให้เลือกด้วยเหรอ เพราะเมื่อวานนี้ได้ยินว่าอาหารจะหมดแล้ว

"มีคนขึ้นมาส่งอาหารแล้วค่ะ"

"คุณโซ่มาส่งอาหารเหรอคะ" ที่พลอยไพลินถามเพราะตื่นเต้นแทนน้อยหน่า จะได้เจอคนรัก แต่เห็นสีหน้าอีกฝ่าย ก็รู้แล้วว่าไม่เป็นแบบที่ตัวเองคิด "เอ่อ..พี่มีอะไรให้ฉันช่วยไหม"

"ถ้าอยากช่วยก็ล้างผักพอแล้วค่ะ"

วันต่อมา..

วันนี้คุณหมอที่โรงพยาบาลนัดตรวจครรภ์ ภูตะวันเลยพาพลอยไพลินและน้อยหน่าลงมาจากดอย

"พี่น้อยหน่าจะไปโรงพยาบาลกับพลอยเลยไหมคะ" พลอยไพลินถามน้อยหน่าในขณะที่นั่งรถลงเขามา

"พี่อยากไปเอาของที่ห้องพักค่ะ จอดตรงไหนก็ได้นะคะเดี๋ยวฉันนั่งรถไปเอง" ประโยคหลังน้อยหน่าบอกเวทมนต์ที่ทำหน้าที่ขับรถ

"ถ้างั้นก็ไปส่งโรงพยาบาลก่อนค่อยพาน้อยหน่าไปเอาของ"

"ไม่ต
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • พ่อเลี้ยงภูตะวัน   บทที่ 71 ตอนจบ

    พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 71 ตอนจบ"ดีใจด้วยนะไพลินวาสนาเธอดีจังเลย" เพื่อนที่ร่วมเรียนมาด้วยกันตั้งแต่ประถมและมัธยมพอได้รับการ์ดเชิญต่างก็มาร่วมแสดงความยินดี"ขอบใจมากจ้ะ" แต่ทำไมเธอถึงยังรู้สึกขาดอะไรไปสักอย่าง นี่งานแต่งของเธอนะ..สามีก็ยืนอยู่ข้างๆ ถ้าพี่น้อยหน่ามาร่วมงานแต่งด้วยก็คงจะดี"แม่ว่าพาน้องไปนั่งก่อนดีกว่า คนกำลังท้องกำลังไส้แม่ไม่อยากให้ยืนนาน" ช่อมาลาที่รับแขกอยู่ด้านในออกมาดูลูกชายกับลูกสะใภ้ที่ยืนรับแขกอยู่หน้างาน"ครับแม่" เขาก็กลัวเหมือนกันกลัวว่าเธอจะเหนื่อยมากเกินไป เป็นไปได้ไม่อยากจัดงานแต่งเลยด้วยซ้ำ เป็นห่วงเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในท้องกลัวจะเหนื่อยไปกับแม่ด้วย"เชิญด้านในเลยนะคะ" คนเป็นแม่ออกมายืนต้อนรับแขกแทนลูกชายกับลูกสะใภ้ และก็บอกกับแขกที่มาหลังๆ ว่าลูกสะใภ้กำลังท้องไม่อยากให้ยืนนาน"แสดงว่าคุณช่อมีข่าวดีสองต่อเลยหรือคะเนี่ย""อะไรนะ?" เสียงนี้ดังมาจากด้านหลังของคนที่กำลังคุยกันอยู่"คุณสมร??" ช่อมาลาหันไปมองก็เห็นว่าเป็นสมร"ฉันได้ยินคนพูดกัน ฉันยังไม่เชื่อหูตัวเองเลย จัดงานแต่งใหญ่โตดีนี่""เออคือว่าคุณสมรคะ""แล้วคุณเอาลูกสาวฉันไปไว้ที่ไหน""แม่!" มีนาที่ขับร

  • พ่อเลี้ยงภูตะวัน   บทที่ 70

    พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 70[บาร์]หลังจากที่จ่ายค่าแท็กซี่แล้วน้อยหน่าก็เดินเข้าไปในบาร์ ที่จริงน้อยหน่าไปดูห้องเช่ามาก่อนหน้าแล้ว เขาไม่ได้อยู่ที่ห้องนั่นหมายถึงเขาต้องอยู่ที่บาร์"อ้าวน้อยหน่า""สวัสดีค่ะเจ้""ได้ข่าวว่าไปทำงานกับพลอยเหรอ" ที่นี่รู้กันหมดแล้วว่าพ่อเลี้ยงจะแต่งงานกับพลอยไพลิน เพราะมีหลายคนที่ได้รับการ์ดเชิญ"ค่ะ""แล้วนี่มาทำไม""คิดถึงที่นี่ค่ะ""คิดถึงก็มาสิ" เจ๊อ้อยหมายถึงถ้าน้อยหน่าคิดถึงก็มาที่นี่ได้เสมอ"น้อยหน่าขอไปสั่งเครื่องดื่มก่อนนะคะ""ได้จ้ะ"น้อยหน่าเดินเข้ามาก็มองหาอยู่ว่าซอโซ่จะอยู่ที่ไหน แต่พอไม่เห็นเธอก็เดินแอบๆ ไปทางห้องทำงาน"..........." หญิงสาวลองดันประตูห้องเข้ามา..เห็นว่าไม่ล็อกเธอก็เลยเปิดมันออก..."อุ๊ย..เธอถือดียังไงเปิดประตูเข้ามาแบบนี้!" อนงค์รีบจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่ ขณะที่อนงค์กำลังจัดเสื้อผ้าอยู่สายตาก็มองดูคนที่นอนอยู่โซฟาตัวยาว แต่คนคนนั้นไม่แม้แต่จะหันไปมองที่ประตูน้อยหน่าถึงกับช็อคไปเลย พอตั้งสติได้เธอก็รีบถอยออกมาสิ่งที่เธอกลัวที่สุดมันก็เกิดขึ้นจนได้ ผู้หญิงอ่อยขนาดนั้นมีเหรอที่ผู้ชายแบบพวกเขาจะไม่เล่นด้วยเธอให้แท็กซี่กลับ

  • พ่อเลี้ยงภูตะวัน   บทที่ 69

    พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 69วันต่อมา.. วันนี้ซอโซ่ต้องพาน้อยหน่าขึ้นมาส่งบนดอยแล้ว"งานเป็นยังไงบ้าง""ก็เรื่อยๆ ครับ""อะไรเรื่อยๆ ของมึงวะ""เมื่อไรพ่อเลี้ยงจะแต่งงานสักทีครับ""อีก 6 วัน อ้าวเฮ้ย กูถามเรื่องงานอยู่ดีๆ" เผลอบ้าจี้ไปกับมันซะงั้น"อีกตั้ง 6 วัน ผมขอขึ้นมาค้างที่นี่ทุกคืนได้ไหมครับ""แล้วใครจะดูงานแทนมึง""ก็ไอ้สิงหาไงครับ""สิงหามันก็มีงานของมันต้องทำ"ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่น้อยหน่าก็แอบชะโงกหน้าออกมามองจากในครัวดูว่าพ่อเลี้ยงจะใจอ่อนไหม ถ้าต้องแยกกับเขาอีก 6 วัน เธอจะอยู่ยังไง นี่ขนาดเขายังไม่ลงดอยยังคิดถึงแล้ว"ถ้างั้นผมขอตัวนะครับ" ถ้าพ่อเลี้ยงไม่อนุญาตเขาก็อยู่ที่นี่ไม่ได้ ซอโซ่เดินคอตกออกมาหน้าบ้านน้อยหน่าที่กำลังทำอาหารอยู่มองออกมาอีกทีก็ไม่เห็นเขานั่งอยู่ตรงห้องรับแขกแล้วเขาไปไหนแล้ว? เธอรีบล้างไม้ล้างมือแล้วเดินออกมาดูหน้าบ้าน พอออกมาก็ไม่เห็นรถ..ไปก็ไม่บอกสักคำเย็นวันนั้นหลังทานข้าวเสร็จ.. น้อยหน่าเก็บทำความสะอาดทุกอย่างเสร็จแล้ว แต่ก็ยังไม่ขึ้นไปชั้นบนรออยู่ว่าเขาจะมาค้างที่นี่ด้วยไหม"วันนี้มันไม่มาหรอก""อุ้ยคุณเวท" น้อยหน่ามัวแต่ชะเง้อหน้ามองหน้าบ้

  • พ่อเลี้ยงภูตะวัน   บทที่ 68

    พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 68"คุณหึงผมเหรอ""ค่ะฉันหึง!" เธอกล้าบอกได้เลยว่าเขาคือรักแรก และคนทำงานแบบพวกเขาต้องพบเจอผู้หญิงสวยๆ มากมาย"น้อยหน่าคุณหึงผม?" ความรู้สึกดีๆ แบบนี้เขายังไม่เคยมีให้ใครมาก่อน เขาก็ไม่ใช่ผู้ชายบริสุทธิ์อะไร แต่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาคิดอยากจะหยุดแบบนี้ได้"มันน่าตื่นเต้นตรงไหนคะ ฉันหึงหมายถึงฉันโกรธฉันไม่ชอบสิ่งที่ฉันเห็น""นั่นมันก็แค่งาน""ค่ะ!""ผมจะพยายามไม่เข้าใกล้ผู้หญิงพวกนั้น""คุณเป็นผู้จัดการ เป็นรองแค่พ่อเลี้ยง ใครๆ เขาก็หมายตา""แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ ขอพ่อเลี้ยงแล้วพ่อเลี้ยงบอกว่าต้องรองานแต่งจบก่อน""ฉันไม่รู้" อยากอยู่เฝ้าเขาก็อยู่ไม่ได้เพราะเธอต้องขึ้นดอย จะพาเขาขึ้นไปด้วยก็ไม่ได้อีก แล้วจะให้ทำยังไง"พ่อเลี้ยงคงใกล้เสร็จธุระแล้วมั้ง ถ้าเรายังมัวคุยกันอยู่แบบนี้มีหวังไม่ได้ชื่นใจแน่เลย""ใครจะให้คุณชื่นใจล่ะ""ไม่ให้จริงเหรอ""ให้ก็ได้" กลัวว่าถ้าเธอไม่ให้เดี๋ยวเขาก็ไปหากินที่อื่น"อ้าวแล้วจะไปไหน""ก็ไปอาบน้ำไงคะ""ไม่ทันแล้ว ไปห้องนั้นด้วยกันดีกว่า" ห้องของเธอไม่มีเตียง ที่นอนก็ผืนบางๆ ท่าไหนใช้เข่าคงต้องเจ็บเข่าแน่เลยน้อยหน่ายอมเดินตามเขาไ

  • พ่อเลี้ยงภูตะวัน   บทที่ 67

    พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 67"พี่น้อยหน่าตื่นแต่เช้าจังเลยค่ะ" พลอยไพลินลงมาก็เห็นน้อยหน่ากำลังเข้าครัวอยู่"พี่กำลังทำอาหารค่ะว่าจะไปทำความสะอาดต่อ""พี่ไม่ต้องทำอะไรเยอะแยะขนาดนี้หรอกค่ะ พลอยแค่อยากให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนไม่ใช่อยากให้มาทำงานบ้านสักหน่อย""พี่ทำงานบ้านก็แลกกับเงินเดือน วันนี้น้องพลอยอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ""เลือกได้เหรอคะ" พลอยไพลินหมายถึงว่ามีอาหารให้เลือกด้วยเหรอ เพราะเมื่อวานนี้ได้ยินว่าอาหารจะหมดแล้ว"มีคนขึ้นมาส่งอาหารแล้วค่ะ""คุณโซ่มาส่งอาหารเหรอคะ" ที่พลอยไพลินถามเพราะตื่นเต้นแทนน้อยหน่า จะได้เจอคนรัก แต่เห็นสีหน้าอีกฝ่าย ก็รู้แล้วว่าไม่เป็นแบบที่ตัวเองคิด "เอ่อ..พี่มีอะไรให้ฉันช่วยไหม""ถ้าอยากช่วยก็ล้างผักพอแล้วค่ะ"วันต่อมา..วันนี้คุณหมอที่โรงพยาบาลนัดตรวจครรภ์ ภูตะวันเลยพาพลอยไพลินและน้อยหน่าลงมาจากดอย"พี่น้อยหน่าจะไปโรงพยาบาลกับพลอยเลยไหมคะ" พลอยไพลินถามน้อยหน่าในขณะที่นั่งรถลงเขามา"พี่อยากไปเอาของที่ห้องพักค่ะ จอดตรงไหนก็ได้นะคะเดี๋ยวฉันนั่งรถไปเอง" ประโยคหลังน้อยหน่าบอกเวทมนต์ที่ทำหน้าที่ขับรถ"ถ้างั้นก็ไปส่งโรงพยาบาลก่อนค่อยพาน้อยหน่าไปเอาของ""ไม่ต

  • พ่อเลี้ยงภูตะวัน   บทที่ 66

    พ่อเลี้ยงภูตะวัน บทที่ 66เช้าวันต่อมา.."คุณโซ่ตื่นได้แล้วค่ะสายมากแล้ว""อืมม จะรีบไปไหน""ถ้าคุณออกไปจากห้องสายกว่านี้พ่อเลี้ยงมีหวังรู้แน่""รู้ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย""แน่ใจเหรอคะว่าไม่เห็นเป็นไร คุณยังไม่ได้พูดเรื่องนี้กับพ่อเลี้ยงเลย""ก็ได้" ชายหนุ่มดันตัวลุกขึ้นแบบหมดเรี่ยวแรง จะไม่ให้หมดเรี่ยวแรงได้ยังไงน้ำไม่หมดตัวก็บุญเท่าไรแล้ว"เร็วสิคะ" น้อยหน่าก้มลงไปหยิบเสื้อผ้าของเขามาวางไว้ให้ แต่จังหวะที่ก้มลงไปเธอก็รู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องน้อยแบบจุกๆ คงเจ็บเพราะแรงกระแทกเมื่อคืนนี้"ไม่อยากไปเลย""คุณก็ต้องหาโอกาสคุยกับพ่อเลี้ยงให้ได้ก่อนสิ" เธอกลัวว่าถ้าพ่อเลี้ยงรู้เองหรือรู้จากปากคนอื่นมันจะลำบากกว่านี้ใส่เสื้อผ้าเสร็จซอโซ่ก็เดินมาเปิดประตูแบบไม่ได้ระวังแอดดด~".........""??" ประตูทั้งสองห้องเปิดออกมาแทบจะพร้อมกัน และคนที่เปิดต่างก็ยืนจ้องตากันอยู่"พะ..พะ.."เพี๊ยะ!"พ่อเลี้ยง" ตกใจพูดไม่ออกจนต้องตบเรียกสติตัวเองก่อน"พ่อเลี้ยง?" น้อยหน่าได้ยินเขาเรียกพ่อเลี้ยงก็ออกมาดู "..คือพ่อเลี้ยงคะ""ไม่ต้องพูดแล้ว เข้าไปใส่เสื้อผ้าก่อน" ซอโซ่รีบดันเธอให้กลับเข้าไปในห้องเพราะเธอมีแค่ผ้าเช็ดต

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status