Home / โรแมนติก / พ่ายกลซาตาน / ตอนที่ 10 ‘สองสัปดาห์ต่อมา....’

Share

ตอนที่ 10 ‘สองสัปดาห์ต่อมา....’

last update Huling Na-update: 2025-12-04 16:00:53

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า....ฉันอยากเห็นนักเขียนคนนี้จริงๆ...ตั้งแต่รู้จักแกมา ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่ ‘กล้า  หือ กล้า หา’ กับแกเลย”

               “ยายเด็กบ้านั้น...ปากจัดขนาดนั้น...ใครจะคิดว่าจะเป็นนักเขียน”

               “เด็กมากเลยเหรอว๊ะ...” กัณฑ์ถามกลับอย่างสงสัย

               “ไม่รู้ว๊ะ...ผ่านมาสองสัปดาห์แล้ว ฉันยังหาเด็กนั้นไม่เจอเลย...คุณแม่กับพี่เขม ถามความคืบหน้าแทบทุกวัน...”

               “แล้วที่สำนักพิมพ์ละว๊ะ?”

               “นี่ก็แปลกมาก!...ไม่มีใครสามารถให้คำตอบฉันได้เลยว๊ะ...เขาบอกแต่ว่าเธอไม่เข้า มีอะไรให้ฝากข้อความไว้ จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่ได้รับข้อความตอบกลับเลย...ไม่รู้อะไรกันนักหนา” คริสต์พูดจบ พร้อมกับนำน้ำสีอำพันกรอกเข้าปากลงคออย่างคนที่กำลังเซ็งสุดๆ

               “เท่าที่ฟังแกมา...ฉันเห็นด้วยว๊ะ แปลกจริง ดูมันมีลับลมคมนัยมาก...แล้วแกจะทำยังไงต่อ?...ถ้าเรื่องนี้หลุดจากช่องของแกไป คุณป้ากับพี่เขมคง ส่งค้อนใส่แกวันละหลายๆอันแน่...”

               “…ทุกวันนี้ ฉันก็ได้รับจนแทบจะแบกไว้ไม่ไหวแล้ว...” คริสต์คำรามออกมา กัณฑ์ได้แต่ยิ้ม และนึกภาพออกทันที เพราะถ้าคุณหญิงศศิธรกับเขมิกาได้ร่วมมือกันจัดการอะไรแล้วไม่มีอะไรพลาดมือของทั้งสองคนนั้นไปได้ รวมถึงคริสต์ เพื่อนเขาตรงนี้ด้วย เพราะมนุษย์ต่างเพศที่เพื่อนคนนี้ของเขาแคร์ก็มีเพียงสองคนนั้นเท่านั้น..

               “เอ่อ!...เกือบลืม ห้องแกเสร็จแล้วนะโว้ย!...นายเจฝากบอกมา เขาบอกว่าติดต่อแกไม่ได้ และแกก็ไม่เคยแวะไปดูเลย...” นายเจ ที่กัณฑ์กล่าวถึง คือเพื่อนของกัณฑ์ที่เปิดบริษัทเกี่ยวกับรับออกแบบและตกแต่งภายในอาคารบ้านเรือน และคอนโด

               “ดีเลย!...ฉันไม่อยากกลับบ้านตอนนี้...”

               “ทำไมว๊ะ...บ้านแกกับบ้านคุณป้าก็อยู่คนละหลัง ท่านก็สร้างบ้านหลังใหม่ให้แก...”

               “แต่บนที่ดินเดียวกัน...ห่างกันแค่ทิวต้นไม้ขวางเท่านั้น...ประตูรั้ว และประตูทางเข้าก็ยังเป็นประตูเดียวกัน...คุณแม่กดดันสุดๆ  ทุกวันที่ฉันกลับบ้าน คุณแม่ต้องให้แม่กาญวิ่งมาถามฉันถึงความคืบหน้า...” กัณฑ์ยิ้มแหยๆ มองเพื่อนอย่างน่าสงสาร พลังมวลชนว่าน่ากลัวแล้วแต่พลังหญิงของคุณหญิงศศิธรน่ากลัวยิ่งกว่า....

               “ฉัน...ชักอยากเห็นนักเขียนคนนี้จริงๆเลยว๊ะ...” คริสต์ได้แต่นั่งแหงนหน้าพิงพนักอย่างเซ็งๆ เพราะเขาก็คิดแบบเดียวกับกัณฑ์ ที่อยากเห็นและเจอตัวสักที...แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะพ้นทุกข์ แต่ก็ยังดีกว่าเจอแรงกดดัน จาก คุณแม่ที่เป็นมาตลอดสองสัปดาห์มานี้....

 ‘ ณ หน้าประตูทางเข้าสถานบังเทิง...’

               “หญ้า!...ถึงไหนแล้ว” กิ๊กที่ยืนอยู่ด้านหน้าทางเข้าพร้อมกับกลุ่มเพื่อนชายหญิงที่มากันครบตามที่นัดไว้ ขาดแต่กอหญ้าที่ยังมาไม่ถึง

               “ใกล้แล้ว!...” กิ๊ก ตอบรับและกดวางและหันกลับไปบอกกลุ่มเพื่อน  เวลาผ่านไปไม่ถึงห้านาที รถสีแดงมินิคูเปอร์ เอสแฮทซ์ เลี้ยวเข้ามา และเข้าช่องจอด ข้างๆ Land Rover Discovery Sport สีดำ

               “ขอโทษทุกคนด้วยนะ...” กอหญ้ากล่าวขอโทษเพื่อนทันที ที่เดินเข้ามาหากลุ่มเพื่อนที่ยืนรอกันอยู่หน้าทางเข้า

               “เอาล่ะ!...ทุกคนพร้อมยัง...คืนนี้พวกเราจะสนุกกันสุดเหวี่ยง สอบเสร็จ จบแล้ว!....ไปกันเลย!!!!” กอหญ้าและเพื่อนทุกคนหันไปที่กิ๊ก ที่กล่าวอย่างกับหัวหน้ากลุ่มประท้วง ต่อจากนั้นกลุ่มใหญ่ของนักศึกษาที่พึ่งผ่านการสอบมาตลอดสองสัปดาห์ พร้อมเพรียงกันเดินเข้าไปด้านใน เมื่อมีการส่งบัตรให้กับเจ้าหน้าที่ด้านหน้าตรวจสอบ

               “หญ้าคืนนี้ ฉันอนุญาตให้ดื่มได้เต็มที่เลย!!!...สามแก้วนะจ๊ะ...”

               “คร่า!!!....คุณแม่” กิ๊ก หัวเราะกับคำตอบของเพื่อนสาว  กอหญ้าอดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้ เพราะตั้งแต่ที่เธอได้รู้จักกับกิ๊ก โสภิตา เมื่อตอนปีหนึ่ง คงเป็นโชคชะตาหรืออะไรก็ตามแต่ เพราะพวกเธอเรียนกันคนละคณะแต่กลับเป็นเพื่อนสนิทที่สุดเท่าที่สองคนเคยมีมาเลย...ย้อนกลับไปเมื่อสี่ปีก่อน....

               “คุณเป็นอะไรเหรอเปล่าคะ?” กอหญ้าที่เห็นหญิงสาวที่สวมนักศึกษา ที่ตราสัญลักษณ์เหมือนกัน

               “ช่วยด้วย!...ฉัน...หายใจ...ไม่ออก!!!” กิ๊ก ที่หน้าซีดพยายามบอกหญิงสาวที่เข้ามาถามเธอด้วยความเป็นห่วง

               กอหญ้าที่นั่งมากับรถพยาบาล ตอนนี้ยืนรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินที่หมอและพยาบาลนำคนเข้าไปในห้องฉุกเฉิน

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 14 คนบ้านี้คุณหลอกฉันเหรอ?

    “ค่อยยังชั่ว...คิดว่าตายทั้งๆที่ยังหายใจอยู่” คริสต์พูดพร้อมกับยิ้มออกมา “บ้าเหรอเปล่าคุณนะ!...ตบเข้ามาได้...ฉันก็เจ็บเป็นนะ” “ใครจะไปรู้ล่ะ!...แหย่เล่นแค่นี้ถึงกับช็อคไปเลย...”“แหย่เล่น?...คนบ้านี้คุณหลอกฉันเหรอ?...” คริสต์รีบลงจากเตียง เมื่อหญิงสาวกำลังจะดึงหมอนมาฟาดเขา คริสต์ยืนยิ้มให้กับหญิงสาวตรงหน้าที่ลุกขึ้นมานั่ง แต่ไม่ลืมที่จะดึงผ้าห่มกระชับกายมากขึ้น แต่ใครเล่าจะเข้าใจ ‘รอยยิ้ม’ แบบนั้นของคริสต์คงไม่มี นอกจากเจ้าตัว.... คริสต์เดินเข้าห้องน้ำไป... กอหญ้ามองตามจนคริสต์หายเข้าไปในห้องน้ำ สายตาก็เริ่มทำงานในภารกิจแรกทันที คือมองหาเสื้อผ้าของตนเอง ‘ว่างเปล่า’ “บ้าจริง!....ป่านนี้ยายกิ๊กคงเป็นห่วงแย่แล้ว” กอหญ้าพึมพำกับตัวเอง เมื่อเธอหาเสื้อผ้าของตัวเองไม่เจอ เธอขยับตัวอย่างระมัดระวังและรวบผ้าห่มที่คลุมกายกระชับมากขึ้นและจัดให้ขาของเธอสามารถเดินได้ กอหญ้าเห็นเครื่องมือสื่อสารของคริสต์วางไว้ เธอรีบคว้าขึ้นมาและกดเพื่อเปิดหน้าจอ...ล็อค!...มันล็อค...แน่นอนมันต้องล็อค!...เอาว๊ะ!!! “คุณ!...ก็อกๆๆๆ....ได้ยินฉันม

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 13 ‘รุ่งอรุณ...เช้าวันใหม่

    ทางด้านกิ๊ก ที่เอาแต่นั่งจ้องโทรศัพท์ของเพื่อนสาว หวังว่าจะมีการติดต่อกลับมา แต่นี้ก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว ที่เธอเดินกระสับกระส่ายไปมาในห้อง คอนโดของเพื่อนสาวหลังจากที่เธอต้องเป็นฝ่ายไปขยับรถของเพื่อนออกจากผับที่เกิดเรื่องเพราะเจ้าหน้าที่ตำรวจก็กรูกันเข้ามา แต่จากที่เธอเฝ้ามองกลุ่มวัยรุ่นที่ถูกทางเจ้าหน้าคุมตัวไม่มีแม้แต่เงาเพื่อนสาว “หญ้า!....แกไปอยู่ไหน?....แกต้องไม่เป็นอะไร...แล้วฉันจะเอาหน้าไปเจอ... ‘เขาคนนั้น’...ได้ยังไง?...ช่วยติดต่อกลับมาสักทีเถอะ”‘รุ่งอรุณ...เช้าวันใหม่’ กอหญ้าที่ขยับตัวหลังจากได้พักผ่อนอย่างเต็มที่...คิ้วบางเริ่มขมวดเข้าหากันทีละน้อยเมื่อดวงตาบ่งบอกถึงเชื้อชาติเริ่มพบสิ่งแวดล้อมที่ไม่คุ้นตา ดวงตาเบิกกว้างขึ้น เมื่อสติเริ่มเข้าครอบครองสมอง เมื่อสมองเริ่มทำงาน มือบางเลิกผ้าห่มเล็กน้อย ดวงตาคมที่เบิกกว้างอยู่แล้วกว้างขึ้นอีก เมื่อกอหญ้าเริ่มรับรู้ว่าตัวเองเกือบเปลือยเปล่า เธอสวมเพียงบิกินี่ปกปิดสิ่งล้ำค่าของความเป็นหญิงของเธอเพียงชิ้นเดียว เนื่องจากกอหญ้าไม่ใช่คนขี้ตกใจอะไร แต่สำหรับเรื่องนี้มันเกินกว่าที่เธอจะไม่ตกใจไม่ได้....สา

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 12 ความช่วยเหลือที่เสียใจในภายหลัง

    “คริสต์!!!...” กัณฑ์ที่ผลักประตูเข้ามาพร้อมกับการ์ด “...แกต้องออกจากที่นี่...เดี๋ยวเจ้าหน้าที่กำลังเข้ามา...อ้าว!...เฮ้ย!!!...ใครว๊ะ?” กัณฑ์ที่จะเข้ามาพาเพื่อนออกจากที่นี่ ก็เจอกับหญิงสาวที่สวมเกาะอกสีดำกับกางเกงยีนต์สีเข้มเข้ารูป นอนไม่ได้สติอยู่บนโซฟาตัวยาว “ไม่รู้ว๊ะ!...น่าจะโดนลูกหลงจากเหตุการณ์ข้างนอก” “แกต้องรีบออกจากที่นี่นะ!...แล้วเอาไงกับผู้หญิงคนนี้” คริสต์หันไปมองใบหน้าหวานที่สลบไม่ได้สติ เธอคงตกใจมากจนหมดสติ “คงต้องเอาไปด้วย...ฟื้นแล้วค่อยว่ากัน” คริสต์ที่ตัดสินใจแล้วก็ขยับช้อนตัวอุ้มร่างบางเข้าสู่อ้อมแขน กัณฑ์พยักหน้าให้ลูกน้องเมื่อเพื่อนพร้อมแล้ว คริสต์อุ้มกอหญ้าที่ไม่ได้สติเดินไปยังทางออกหลังร้าน ที่รถของกัณฑ์จอดอยู่ กัณฑ์ขอกุญแจรถของคริสต์ที่จอดอยู่ด้านหน้าและส่งกุญแจคอนโดของตัวเองให้กับคริสต์ “คืนนี้แกไปพักที่คอนโดฉันก่อน ส่วนรถของแกเดี๋ยวฉันให้เด็กขยับไปจอดที่อื่น...ขอโทษด้วยว๊ะ!...” คริสต์ที่เข้ามานั่งเบาะหลังโดยมีกอหญ้าอยู่ในอ้อมแขน บอกกัณฑ์ว่าไม่เป็นไร “...พาคุณคริสต์ไปส่งที่คอนโดฉัน...” ป

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 11 การพบกันอีกครั้ง

    Grrrr Grrrr กอหญ้าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเสียงเครื่องมือสื่อสารของนักศึกษาที่เธอช่วยไว้ดังขึ้นมา “…ขอเสียมารยาทนะคะ...” กอหญ้ากล่าวออกมาพร้อมกับหยิบเครื่องมือสื่อสารของเพื่อนนักศึกษาออกมา “คุณพ่อ...” กอหญ้ากรอกเสียงตามคำที่โชว์ตามหน้าจอ และเมื่อปลายสายขานรับ เธอแจ้งเรื่องราวให้ทราบโดยทันที... และผลสรุปออกมาก็คือ เพื่อนนักศึกษาคนนั้น มีอาการแพ้อาหารทะเล และจากการซักถามเธอคงไปทานบางอย่างที่ไม่รู้ว่ามีหอยแมลงภู่เป็นส่วนผสมอยู่ด้วย จึงทำให้อาการกำเริบอย่างที่เห็น และตั้งแต่วันนั้น กอหญ้า กับ กิ๊ก ก็เป็นเพื่อนที่สนิทและเป็นที่ปรึกษาของกันและกันมาโดยตลอด การสังสรรค์ เฮฮาของเหล่านักศึกษาที่ไม่ใช่มีเพียงกลุ่มของพวกเธอ เพราะคลับแห่งนี้ในคืนนี้เต็มไปด้วยกลุ่มวัยรุ่นมากมาย กอหญ้า และ กิ๊ก ก็สนุกไปกับเพื่อนๆที่ทั้งร้องและเต้นกันตามประสา “กิ๊ก...หญ้าไปห้องน้ำก่อนนะ” กอหญ้าหันไปกระซิบกับเพื่อนสาว “ฉันไปเป็นเพื่อน” “ไม่เป็นไร...ห้องน้ำไกล้แค่นี้เอง...ฝากกระเป๋าด้วย” กอหญ้าเดินออกไปจากกลุ่ม เพื่อไปยังห้องน้ำ “...ว้า

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 10 ‘สองสัปดาห์ต่อมา....’

    “ฮ่า ฮ่า ฮ่า....ฉันอยากเห็นนักเขียนคนนี้จริงๆ...ตั้งแต่รู้จักแกมา ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่ ‘กล้า หือ กล้า หา’ กับแกเลย” “ยายเด็กบ้านั้น...ปากจัดขนาดนั้น...ใครจะคิดว่าจะเป็นนักเขียน” “เด็กมากเลยเหรอว๊ะ...” กัณฑ์ถามกลับอย่างสงสัย “ไม่รู้ว๊ะ...ผ่านมาสองสัปดาห์แล้ว ฉันยังหาเด็กนั้นไม่เจอเลย...คุณแม่กับพี่เขม ถามความคืบหน้าแทบทุกวัน...” “แล้วที่สำนักพิมพ์ละว๊ะ?” “นี่ก็แปลกมาก!...ไม่มีใครสามารถให้คำตอบฉันได้เลยว๊ะ...เขาบอกแต่ว่าเธอไม่เข้า มีอะไรให้ฝากข้อความไว้ จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่ได้รับข้อความตอบกลับเลย...ไม่รู้อะไรกันนักหนา” คริสต์พูดจบ พร้อมกับนำน้ำสีอำพันกรอกเข้าปากลงคออย่างคนที่กำลังเซ็งสุดๆ “เท่าที่ฟังแกมา...ฉันเห็นด้วยว๊ะ แปลกจริง ดูมันมีลับลมคมนัยมาก...แล้วแกจะทำยังไงต่อ?...ถ้าเรื่องนี้หลุดจากช่องของแกไป คุณป้ากับพี่เขมคง ส่งค้อนใส่แกวันละหลายๆอันแน่...” “…ทุกวันนี้ ฉันก็ได้รับจนแทบจะแบกไว้ไม่ไหวแล้ว...” คริสต์คำรามออกมา กัณฑ์ได้แต่ยิ้ม และนึกภาพออกทันที เพราะถ้าคุณหญิงศศิธร

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 9 ผมเสียงดังใส่เธอ

    “โอเค!...ผมผิดเองครับ!...เพราะผมเสียงดังใส่เธอและเรียกลุงชัดให้มาลากเธอออกไปจากที่นี่...” สิ้นเสียงคำตอบของคริสต์ ดวงตาของคุณหญิงศศิธรและเขมิกาเปิดกว้างอย่างคาดไม่ถึง “เขม!...น้าอยากจะเป็นลม!!!” เสียงของคุณหญิงศศิธรดังขึ้นมา “คุณแม่ พี่เขม มันจำเป็นมากเหรอครับที่ต้องเป็นเรื่องนี้ เราเปลี่ยนไปหาบทประพันธ์เรื่องอื่นมาสร้างเป็นละครก็ได้นะครับ...บอกตามตรงนะครับ ผมไม่อยากร่วมงานกับคนที่ไร้ความเป็นมืออาชีพแบบนั้น” “คริสต์!!!....แม่ไม่เคยสอนให้คริสต์เป็นคนแบบนี้นะ...การเปลี่ยนเรื่องมันใช่! ว่าเป็นวิธีการแก้ปัญหา แต่เป็นการแก้ปัญหาแบบหนีปัญหา แม่ไม่เคยสอนให้คริสต์ทำแบบนี้ ไม่รู้ล่ะ!!! งานนี้คริสต์ต้องเป็นคนแก้ปัญหานี้ให้ได้เพราะเราเป็นคนก่อและสร้างมันขึ้นมา และอีกอย่างไม่ใช่เฉพาะช่องของเรานะที่ต้องการเรื่องนี้มาสร้างเป็นละคร แต่ที่เราได้และขยับได้มาไกลกว่าช่องอื่น เพราะแม่รู้จักเป็นการส่วนตัวกับคุณประจักษ์เจ้าของสำนักพิมพ์ข้อเขียน แม่จะเสียผู้ใหญ่ไม่ได้ และคุณประจักษ์บอกเพียงว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของ เจ้าของผลงานทั้งนั้น...”

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status