Home / โรแมนติก / พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก / ตอนที่ 2 ตั้งใจอย่างเต็มที่

Share

ตอนที่ 2 ตั้งใจอย่างเต็มที่

last update Last Updated: 2025-08-20 17:10:15

 

“ไปไหนมาเหรอปัณ” ปณาลีหรือยี่ว่าหญิงสาววัย 24 ปีถามน้องชายที่เดินเข้ามาในห้องรับแขกขณะที่เธอกำลังตรวจเอกสารของลูกค้าประกันคนใหม่ที่เธอเพิ่งขายได้เมื่อเย็นวันศุกร์ ใบหน้าสวยหวานของเธอดูจริงจังขณะก้มหน้าก้มตาอ่านรายละเอียดในเอกสารอย่างถี่ถ้วน

หญิงสาวทำงานเป็นพนักงานธนาคาร แต่มีอาชีพเสริมเป็นตัวแทนขายประกันชีวิตโดยใช้เวลาช่วงเย็นและวันหยุดในการติดต่อกับลูกค้า

เธอทุ่มเททำงานหนักเพื่อหาเงินมาดูแลตัวเองและน้องชายให้มีชีวิตที่ดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้

“ผมไปทักทายเพื่อนบ้านคนใหม่มากครับพี่ยี่หวา”

“เขาย้ายเข้ามาแล้วเหรอ เป็นไงล่ะเขาคุยด้วยมั้ย”

“คุยครับเขาท่าทางใจดีมากเลยนะ ผมก็เลยชวนเขามากินข้าวที่บ้านเรา พี่ไม่ว่าอะไรใช่ไหม ผมอยากเลี้ยงต้อนรับเพื่อนบ้านคนใหม่” ปณวัฒน์ถามเสียงเบาเพราะกลัวจะถูกดุเนื่องจากไม่ถามก่อนว่าพี่สาวสะดวกไหม

“พี่ไม่ว่าอะไรหรอกเพื่อนบ้านกันก็ต้องรู้จักกันไว้ ว่าแต่เขาจะมากันกี่คนล่ะปัณพี่จะได้เตรียมอาหารถูก”

“เขามาคนเดียวครับมั้งครับ” ปณวัฒน์ตอบอย่างไม่แน่ใจนักพลางเกาหัวแกรกๆ

“อ้าว....ตกลงยังไงกันแน่ ปัณเห็นเขาอยู่กันกี่คนล่ะ”

“ผมเห็นแค่คนเดียวครับถ้ามีคนอื่นเขาน่าจะบอกผมแล้วนะครับ”

“เขาชื่ออะไรอายุประมาณเท่าไหร่” ปณาลีรัวคำถามด้วยความอยากรู้ในตัวเพื่อนบ้านคนใหม่ เธอหวังว่าเขาจะเป็นคนดีและไม่สร้างปัญหาให้เธอและน้องชาย

“ชื่ออาศิลาครับแต่ไม่รู้อายุเท่าไหร่ เอาไว้เขามาที่นี่พี่ยี่หวาก็ถามเขาเองก็แล้วกันนะครับ พี่จะทำอะไรต้อนรับเพื่อนบ้านคนใหม่บ้างล่ะ”

“ก็ทำอาหารธรรมดาละมั้ง ปัณได้ถามเขาหรือเปล่าล่ะว่าเขาอยากกินอะไร”

“ผมไม่ได้ถามครับ แต่ผมคิดว่าพี่ทำอะไรก็อร่อยแต่ทำเยอะหน่อยๆ ก็ดีนะครับเขาค่อนข้างตัวโตเลยล่ะน่าจะกินเยอะอยู่”

“เดี๋ยวพี่จะจัดการให้นะ แน่ใจใช่ไหมว่าเขาจะมากินข้าวที่บ้านเราจริงๆ ไม่ใช่บอกให้พี่ทำอาหารเยอะๆ แล้วสุดท้ายเราก็กินแค่สองคนนะ”

“แน่นอนครับผมชวนแล้วอาศิลาเขาก็รับปาก”

“ไปเจอกับเขาแค่ไม่กี่นาทีเรียกสนิทสนมเชียวนะ”

“ก็เขาเป็นผู้ชายเหมือนผมนี่พี่ มีเพื่อนบ้านเป็นผู้ชายผมคงหายเหงาไปเยอะ”

“เราจะเหงาอะไรล่ะปัณ อีกไม่กี่อาทิตย์ก็ต้องไปอยู่หอแล้ว พี่น่ะสิจะต้องเหงาอยู่คนเดียว” ปณาลีบอกด้วยน้ำเสียงเจือความน้อยใจเล็กน้อย ใบหน้าสวยหวานของเธอหม่นลงอย่างเห็นได้ชัด

“จริงสิผมลืมนึกเรื่องนี้ไปเลย พี่ยี่หวาต้องผูกมิตรกับอาศิลาไว้นะครับจะได้ไม่เหงา”

“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ เราไปอยู่หอแล้วนี่ เพื่อนบ้านอีกข้างก็ไม่ค่อยจะกลับมาด้วย พี่หวังว่าเพื่อนบ้านคนใหม่ของเราคนนี้คงจะอยู่บ้านบ่อยๆ นะ เขาทำงานอะไรเหรอ”

“ผมไม่ได้ถามเลยว่าอาศิลาเขาทำงานอะไรเอาไว้เย็นนี้เขามาแล้วค่อยคุยกันดีกว่า ผมขอตัวไปเล่นเกมก่อนนะ”

“จะเปิดเทอมแล้วยังจะเล่นเกมอีกเหรอ”

“ก็เพราะตอนนี้ยังปิดเทอมอยู่ไงล่ะครับพี่ ผมเลยต้องเล่นเกม ว่าแต่คอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ของผมเมื่อไหร่พี่จะซื้อให้” เขาคุยเรื่องนี้กับพี่สาวหลายครั้งแล้วแต่ก็ยังไม่ได้ซื้อสักทีและเขาต้องเอาคอมพิวเตอร์ไปใช้ที่หอ

“เรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า ยังไงพี่ก็ซื้อให้ บอกพี่มาก็แล้วกันว่าอยากได้อะไรยังไงบ้าง พี่จะให้พี่นนท์เขาช่วยดูให้ว่าโอเคหรือเปล่า”

“ได้ครับเดี๋ยวผมจะจัดสเปกให้นะ ฝากให้พี่นนท์ดูด้วยว่าพอจะทำได้ไหม แต่อันที่จริงผมว่าไม่ต้องรบกวนพี่นนท์ก็ได้นะ พี่นนท์ก็ทำงานด้านการเงินเหมือนพี่นั่นแหละคงไม่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์เท่าไหร่”

“แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นผู้ชายคงพอรู้เรื่องบ้าง” ปณาลีพยายามแย้งด้วยเหตุผล

“เดี๋ยวผมลองถามอาศิลาดูดีกว่าว่าพอจะมีความรู้เรื่องนี้ไหม”

“นี่เราเพิ่งรู้จักเขาแค่แป๊บเดียวเองอย่าเพิ่งไปรบกวนเขาเลย”

“ก็ลองถามดูก่อนก็ได้นี่พี่ ถ้าคุยกันรู้เรื่องก็โอเคอยู่แต่ถ้าเขาไม่รู้เรื่องผมก็จะไม่เซ้าซี้ถามต่อ ผมไปล่ะแล้วเจอกันเย็นนี้นะ ให้ผมมาช่วยทำกับข้าวเย็นไหม”

“ไม่เป็นไรแค่นี้พี่จัดการเองได้”

เมื่อน้องชายเข้าไปในห้องแล้ว ปณาลีก็เปิดตู้เย็นเพื่อดูของสดสำหรับทำอาหารเพื่อนต้อนรับเพื่อนบ้านคนใหม่ มีของหลายอย่างที่เหลือน้อย เธอเห็นว่ายังพอมีเวลาเลยเปลี่ยนชุดแล้วขับรถออกไปยังซูเปอร์มาร์เก็ตที่อยู่ใกล้ๆ เพราะถ้าไปตลาดตอนนี้พ่อค้าแม่ค้าก็กลับไปหมดแล้ว

หญิงสาวเดินซื้อของสดในซูเปอร์มาร์เก็ตไม่นานก็ขับรถกลับ เมื่อขับรถผ่านร้านขนมชื่อดังที่หน้าหมู่บ้าน หญิงสาวก็คิดว่านอกจากอาหารคาวแล้วน่าจะมีของหวานเพิ่มด้วยเพื่อต้อนรับแขกคนสำคัญ

เธอจอดรถและเดินตรงเข้าไปในร้านขนมที่ตกแต่งอย่างน่ารัก เธอเปิดประตูร้านและเดินสวนทางกับผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งที่กำลังจะเดินออกมา ชายหนุ่มเปิดประตูค้างไว้ให้เธอและยิ้มให้เล็กน้อย ปณาลียิ้มขอบคุณก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน

“สวัสดียี่หวาวันนี้ทิรามิสุหมดแล้วนะ ผู้ชายคนเมื่อกี้เพิ่งซื้อไปเอง” เจ้าของร้านทักทายเธอด้วยรอยยิ้มอย่างคุ้นเคย เธอจำได้ว่าลูกค้าคนไหนชอบซื้ออะไรเป็นประจำ

“น่าเสียดายจังว่าจะซื่อไปต้อนรับเพื่อนบ้านคนใหม่สักหน่อย” ปณาลีบ่นอย่างเสียดาย

“รับอย่างอื่นไหม” เจ้าของร้านเสนอ

“เอาช็อกฯหน้านิ่มกับนิวยอร์กชีสเค้กและชีสเค้กคาราเมลอัลมอนด์มาอย่างละหนึ่งก็แล้วกันนะ”

“แล้วเอากาแฟด้วยไหม”

“ไม่ดีกว่าบ่ายมากแล้วกลัวจะนอนไม่หลับ”

ปณาลีออกจากร้านขนมแล้วก็ตรงกลับบ้านทันที เธอเข้าครัวเพื่อลงมือทำอาหารเย็นสำหรับมื้อพิเศษที่จะถึงในอีกสองชั่วโมงข้างหน้า หญิงสาวหยิบส่วนผสมออกมาจากตู้เย็นอย่างคล่องแคล่วและเริ่มลงมือทำอาหารด้วยความตั้งใจ เธอหวังว่าอาหารมื้อนี้จะช่วยสร้างความประทับใจให้กับเพื่อนบ้านคนใหม่และทำให้เธอไม่เหงาจนเกินไปนักเมื่อน้องชายย้ายไปอยู่หอแล้ว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก   ตอนที่ 15 ต้องการเวลาเพื่อทำใจ

    เสียงเปิดประตูทำให้ศิลาลืมตาตื่น เขาเห็นแผ่นหลังของปณาลีที่ดูรีบร้อนออกจากห้องไปแต่ก็ไม่คิดจะเรียกหรือรั้งเธอไว้เพราะตอนนี้เขายังสับสนกับความรู้สึกของตัวเองและก็คิดว่าปณาลีก็คงไม่ต่างกัน ถ้าอย่างนั้นเธอคงไม่รีบร้อนไปจากเขาตั้งแต่เช้าทั้งที่เพิ่งนอนไปได้แค่สองชั่วโมงเท่านั้นความทรงจำของเมื่อคืนระหว่างเขากับปณาลีมันชัดเจนมาก ความสุขสมที่ได้รับมันสุขล้นอยู่ในความรู้สึก ศิลาแทบจะลืมไปว่านานแค่ไหนแล้วที่ไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้ ไม่เคยมีใครที่ทำให้เขาคลั่งได้มากเท่านี้ ไม่เคยมีใครที่ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นคนที่มีชีวิตชีวาอีกครั้งจากได้รับสถานะพ่อหม้ายมานานถึงสองปีกว่าศิลานึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอและเขาที่แนบชิด ความรู้สึกนี้มันดีเกินกว่าที่เขาจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ พ่อหม้ายหนุ่มนอนนิ่งๆ บนเตียง ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใช้ความคิด กำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง“ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้กับเธอด้วยนะยี่หวา” เขาบ่นกับตัวเอง เสียงหงุดหงิดเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจเมื่อคืนศิลายอมรับว่าตัวเองมีความสุขมาก และตอนนี้ก็ยังรู้สึกดีอย่างประหลาด การได้นอนกอดเธอแบบนี้มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีคนคอยอยู่เคียง

  • พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก   ตอนที่ 14 ใครหลงใคร nc

    ชายหนุ่มไม่ตอบคำถามหากแต่เขาใช้มือประคองใบหน้าเธอแล้วริมฝีปากหยักก็ก้มลงมามอบจูบที่เร่าร้อนเติมไฟพิศวาสของทั้งสองโหมกระหน่ำอีกครั้ง ศิลาจูบนานก่อนจะลากปลายลิ้นมาดูดดุนยอดถันที่เขาดูดกินแล้วหลงใหลอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน มันชูชันสู้ลิ้นอย่างที่เขาชอบ“ยี่หวาหวานไปทั้งตัว”เสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูก่อนจะขบเม้มเบาๆ แล้วลากปลายลิ้นไปตามซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายที่หอมยั่วยวน“อื้อ....อาศิลา”หญิงสาวแอ่นโค้งไปตามแรงดูดดุนของปากร้อน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าร่างกายของตนเองกำลังมีความต้องการอยากให้เขาเข้ามาในตัวเธออีกครั้งแต่ไม่รู้จะบอกเขายังไงไม่ให้ดูน่าเกลียด เธอกำลังจมอยู่กับตัณหาปณาลีที่ไม่คิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะมีความต้องการมากมายขนาดนี้ แม้จะแตะขอบสวรรค์ไปแล้วแต่ร่างกายยังร้อนรุ่ม หญิงสาวโทษว่าเพราะเหล้าดีกรีแรงที่ดื่มเข้าไป มันไม่ใช่ตัวตนของเธอเลยสักนิดหญิงริมฝีปากอิ่มแลกจูบอย่างเร่าร้อนและดูดดื่มไปตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง เธอจึงเบียดกายเข้าหาเพื่อรอคอยการเติมเต็มของพ่อหม้ายหนุ่มอีกครั้ง“ยี่หวาอาขอสดได้ไหม”เขายืดตัวขึ้นมากระซิบข้างหูและมองหน้าเธออย่างวิงวอน ตาคมจ้องอย่างรอคอยคำตอบเพร

  • พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก   ตอนที่ 13 จำแต่เรื่องที่มีความสุขก็พอ nc

    ศิลามองร่างที่หอบเหนื่อยอยู่บนเตียงในห้องนอนที่เขายังไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมานอนแล้วเขาก็ยิ้ม ในเมื่อเธอเองก็ยินยอมและเขาเองก็เป็นชายชาตรีก็คงไม่อาจจะปล่อยให้ทุกอย่างมันผ่านไปโดยไม่ทำอะไรอย่างแน่นอนชายหนุ่มรีบจัดการกับชุดของตนแล้วคร่อมทับลงมาบนร่างหญิงสาวอีกครั้ง ปณาลีมองศิลาด้วยสายตาหวานเชื่อม ความเมาทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่กล้ามากขึ้น หญิงสาวเอื้อมมือลากไล้ไปตามกล้ามหน้าท้องของเขาอย่างแผ่วเบา“อ่า....ยี่หวา”เขาครางแหบพร่าเมื่อมือนุ่มลากไปตามกล้ามท้อง มันกระตุ้นให้เขาไม่อยากจะรอเวลาอีกต่อไป ชายหนุ่มจูบไปยังเรียวปากอิ่มสีสวย สอดปลายลิ้นหยอกล้อเป็นพัลวันหญิงสาวจูบตอบแม้จะยังไม่เก่งแต่ก็ทำให้เขารู้สึกดี จูบหวานเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนจนปณาลีแทบหลอมละลายศิลาเปิดลิ้นชักที่หัวเตียงควานหาถุงยางอนามัยที่ซื้อมาติดไว้แต่ยังไม่เคยได้เอาออกมาใช้เพราะนี่เป็นครั้งที่เขานอนกับผู้หญิงที่นี่ เขารีบสวมลงบนแก่นกายที่ร้อนระอุจากนั้นแยกเรียวขาของหญิงสาวให้กว้างมากขึ้นกว่าเดิมริมฝีปากร้อนพรมจูบ ฝ่ามือฟอนเฟ้นหน้าอกอวบกนะตุ้นให้เธอเสียวซ่าน ส่วนมือข้างที่เหลือก็จับท่อนเอ็นร้อนลากขึ้นลงกลางกลีบสวยให้น้ำหวานช

  • พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก   ตอนที่ 12 นี่จะเป็นแค่วันไนท์ฯ nc

    คำตอบของปณาลีทำให้ศิลาต้องพยายามคุมสติของตนเองอย่างที่สุด เขามองลึกลงไปในดวงตาที่แดงก่ำและเห็นความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ภายใน ชายหนุ่มเข้าใจถึงความรู้สึกที่อยากจะหลีกหนีจากความเป็นจริงเพราะเขาเองก็เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน อยากจะทำอะไรก็ได้เพื่อให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้น“อาอยากให้เราคิดให้ดีก่อนนะ” ศิลาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเขาไม่อยากใช้ประโยชน์จากความอ่อนแอของเธอ“ยี่หวาคิดดีแล้วค่ะ อาศิลาไม่รังเกียจยี่หวาใช่ไหมคะ” เธอถามพลางมองหน้าเขาสายตาเต็มไปด้วยความน้อยใจ หญิงสาวกำลังคิดว่าใครๆ ก็รังเกียจและพากันทิ้งเธอไปศิลามองปณาลีในตอนนี้ดูสวยและเย้ายวนมากในชุดเกาะอกแดงรัดรูปที่ขับผิวขาวเนียนและปากอวบอิ่มสีแดงของเธอแล้วแอบกลืนน้ำลาย“ถ้ารังเกียจอาคงไม่พายี่หวามาที่นี่หรอกนะ” ศิลาตอบด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าปณาลียิ้มก่อนจะดึงเขาเข้ามาใกล้และจูบลงบนริมฝีปากของเขาอย่างแผ่วเบา ศิลาตกใจเพราะไม่คิดว่าปณาลีจะทำแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ผลักไสเธอออกไป เขาจูบตอบเธออย่างนุ่มนวลก่อนที่ความร้อนแรงจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามความต้องการของร่างกายศิลากอดเธอไว้แน่นและจูบเธออย่างดูดดื่ม ปณาลีตอบสนองเขาอย่างไม่ประสาแต่ก็เต็มไป

  • พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก   ตอนที่ 11 ยี่หวาอย่าดื้อ

    ศิลาพาปณาลีมาที่บ้านของตนเองแต่กว่าจะพาเธอเดินมาถึงก็เล่นเอาแทบแย่เพราะเธอเดินไปข้างหน้าสองก้าวแล้วก็ถอยหลังอีกสามก้าวจนสุดท้ายเขาต้องประคองและแทบจะลากเธอเข้ามาด้านในชายหนุ่มพาเธอมานั่งที่ห้องรับแขกและหาไวน์ให้เธอดื่มเพราะถ้าให้ดื่มวิสกี้อย่างที่เขาชอบเธอก็คงจะแย่ไปกว่าที่เห็น“อร่อย” หญิงสาวจิบไวน์แล้วยิ้มตาเยิ้มทั้งเมาและพอใจกับรสชาติที่หอมหวานของไวน์ราคาแพง“ยี่หวาบอกอาได้ไหมว่าทำไมถึงกินเหล้าหนักขนาดนี้ ไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า” ศิลาถามพลางมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงก่ำเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์“เปล่าสักหน่อยก็แค่อยากเมา” เธอเถียงก่อนจะดื่มไวน์ไปทีเดียวหมดแล้วแล้วทำท่าจะหยิบขวดไวน์มารินอีก“ไหนบอกว่าจะกินอีกแค่นิดเดียว” ศิลาถามพลางเลื่อนขวดไวน์ออกห่างจากมือเธอ“อาศิลาอย่างกได้ไหมของอร่อยก็ขอกินเยอะหน่อย” เธอพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเหมือนเด็กน้อย ใบหน้าของเธอตอนนี้ดูดื้อรั้นจนศิลาใจอ่อน“เอางั้นก็ได้ แต่ต้องเล่าให้อาฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น” เขาพูดแล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอนก่อนจะรีบวิ่งกลับลงมาพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กให้เธอเช็ดหน้า“อยากฟังเหรอคะ”“อยากฟังสิ เช็ดหน้าหน่อยจะได้สดชื่นและมีสติเล่าให้อา

  • พ่ายตัณหาคุณอาคลั่งรัก   ตอนที่ 10 ข่าวลือว่าเสื่อมสมรรถภาพ

    ในขณะที่ปณาลีกำลังดื่มเหล้าอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง สายตาคู่หนึ่งก็มองด้วยความประหลาดใจและอดแปลกใจไม่ได้ว่าจะมาเจอกับเธอที่นี่ วันนี้ปณาลีดูสวยเซ็กซี่และโดดเด่นจนหลายคนในผับต่างมองไปที่เธอรวมถึงเขาและเพื่อนอีกสองคน“ผู้หญิงคนนั้นเป็นไงล่ะ สวยพอที่นายจะจัดการกับความเหงาของนายได้ไหมล่ะ” จิรกิตต์ถามพลางพยักหน้าไปทางหญิงสาวในชุดเกาะอกสีแดงเพลิงที่เห็นว่าศิลาจ้องเธออยู่นาน“ไม่ดีกว่าเดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด” ถึงแม้จะสนใจในตัวเธอมากแต่เขาก็ไม่อยากจะเสียเพื่อนบ้านที่ดีอย่างปณาลีไป“คนรู้จักเหรอ แต่นั่นมันสเปกนายเลย” ธีรวัฒน์แปลกใจเพราะผู้หญิงคนนั้นตรงกับสเปกของศิลามาก ตัวเล็กผิวขาวและที่สำคัญหุ่นของเธอก็ดีมากๆ ด้วย“เธอเป็นเพื่อนบ้าน”“แบบนี้ฉันว่าไม่ดีนะ เพราะถ้าคิดจะแค่วันไนท์ฯ คงต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ไม่ใช่ว่าตอนแรกบอกว่าวันไนท์ฯแต่พอนอนด้วยกันแล้วอยากให้รับผิดชอบขึ้นมานายจะซวยเอานะ” จิรกิตต์ด้วยความหวังดี“อือ ฉันก็ไม่คิดจะนอนกับเธอหรอก ยี่หวาเป็นเพื่อนบ้านที่ดี เธอน่ารักทำอาหารอร่อยมากด้วย”“แต่นายจ้องเธอนานแล้วนะ”“ก็แค่เป็นห่วงเห็นมากันแต่ผู้หญิงแล้วก็ท่าทางจะเมามากด้วย” เขาไม่เคย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status