ปลดปล่อย NC“รีบถอดสิ...” เสียงเข้มเอ่ยสั่ง เมื่อเข้ามาถึงห้องในม่านรูด ซึ่งใกล้กันกับสถานบันเทิงแห่งนี้ ที่พึ่งจะนัดดีลสาวสุดเซ็กซี่ สวยแซ่บมาปลดปล่อยตามประสาชายโสด“ใจร้อนจังเลยนะคะ...” เสียงหวานของร่างอรชนสุดเซ็กซี่เอ่ยขึ้น พร้อมกับพยายามส่งสายตายั่วยวน แก่ร่างสูงหุ่นดุจนายแบบตรงหน้า“ผมไม่ชอบจูบกับใคร...” เสียงเข้มเอ่ย พร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อหญิงสาวพยายามจู่โจมหน้าใส่ หมายจะมอบจูบให้แก่เขา“ค่ะ...ฉันชื่อเอยนะคะ แล้วคุณชื่ออะไรล่ะค่ะ เอยจะได้เรียกถูก” หญิงสาวเอ่ยบอกชื่อ พร้อมกับถามร่างสูงกลับไป“...ผมไม่ได้ถาม แล้วคุณก็ไม่ต้องอยากรู้ด้วยว่าผมชื่ออะไร” เพราะชื่อของหญิงสาวที่เอ่ยบอก ทำให้ร่างสูงชะงักนิ่งทันที อะไรจะบังเอิญชื่อเหมือนขนาดนั้น“บอกไว้เผื่อจะได้ครางถูกยังไงล่ะค่ะ ตอนเรามีความสุขกัน...” เสียงนุ่มกระเส่าเย้าแหย่เอ่ยออกมา และปลดชุดสวยสุดเซ็กซี่ของเธอออก“หึ มั่นใจหรือว่าคุณจะทำให้ผมถึงใจขนาดนั่น...” ร่างสูงเค้นหัวเราะออกมา พร้อมกับนั่งลงบนที่นอนนุ่ม“ก็ลองดูสิค่ะ...แล้วคุณจะติดใจ” หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ ในตัวเองว่าสามารถปรนเปรอชายหนุ่มถึงใจได้“รีบทำเถอะ...
.ไม่แน่ชัดบ้านเรืองพาณิชยากุล“สุขสันต์วันเกิดครับสุดหล่อ มาให้ลุงอุ้มหน่อย” ร่างสูงเดินเข้ามาภายในบ้าน เห็นหลานชายตัวน้อย วิ่งเข้ามาหา ก็รีบย่อตัวลงอุ้มขึ้นมาทันที“กว่าจะมาได้น่ะ...” นิษฐา มารดาผู้ให้กำเนิด เอ่ยแซวขึ้นมาทันที ที่เจอหน้าลูกชายคนโตของบ้าน เพราะช่วงนี้ชายหนุ่มไม่ค่อยกลับเข้าบ้าน“ก็ติดงานนี้ครับแม่...ตั้งแต่ที่พ่อมาช่วยเลี้ยงหลานแม่ งานผมก็กองเต็มจนต้องหอบกลับมาทำที่บ้านนี้แหล่ะครับ ดีหน่อยที่มีคอนโดฯใกล้ๆ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาขับรถนาน” พงศกรตอบกลับมารดาไป แล้วเอาเหตุของคนเป็นพ่อมาอ้าง“จ้า...พ่อคนขยันของแม่ ว่าแต่มีอะไรมาฝากหลานล่ะ” นิษฐาจึงยอมอ่อนให้แก่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอ“ของเล่นเช่นเคยละครับ ว่าแต่น้องๆไปไหนกันหมด” พงศกรตอบกลับไป พร้อมกับถามถึงน้องๆ เพราะไม่เห็นหน้ากันเลย“เตรียมอาหารกันที่ครัวน่ะ” นิษฐาตอบออกไป“ตาพีทนี้นะครับ จะเข้าครัว” พงศกรเลิกคิ้วขึ้นมา พูดเสียงดังทันที เพราะไม่อยากจะเชื่อ ว่าคนอย่าง พจีพัฒน์ น้องเล็กของบ้าน ที่ทำอะไรไม่เป็นเลย นอกจากหน้าตาดี และเรียนเก่ง จะยอมเข้าครัว“ก็เออนะสิ”“มาถึงนานแล้วเหรอค่ะพี่เพชร” เสียงหวานถามขึ้นมาเดินถือ
ถูกที่ แต่ผิดเวลารุ่งเช้าสองร่างหนุ่มสาวกอดกันกลมเกลียวหลับสนิทอย่างไม่รู้สึกตัว ร่างสูงที่เป็นฝ่ายลืมตาขึ้นมาก่อนเพราะเสียงโทรศัพท์มือถือของเขาที่ดังรบกวนไม่ยอมหยุดมาเป็นระยะแล้วมือหนาข้างที่ว่างเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่ดังไม่ยอมหยุดขึ้นมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นใครที่โทรฯมารบกวน จึงกดปิดเสียงเงียบทันที แล้วทิ้งตัวลงนอนเช่นเดิม สายตาคมจ้องมองไปที่ใบหน้าสวยที่ยังคงหลับบนแขนแกร่งของเขาเพราะห้องของเธอมีหมอนแค่ใบเดียว ใบหน้าสวยที่หลับสนิทนั้นช่างน่าหลงใหลเสียเหลือเกิน มือสากลูบไปแก้มป๋องนั้นอย่างเบามือที่สุด แล้วใบหน้าที่มีรอยยิ้มผุดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว“อื้อ...” เสียงครางอู้อี้ออกมาจากร่างบาง เมื่อถูกรบกวนการนอนของเธอ“ตื่นได้แล้ว...” เสียงทุ้มถามขึ้น เมื่อรับรู้ถึงแรงขยับของหญิงสาว ที่หนุนแขนเขาแทนหมอนแทบทั้งคืน“เช้าแล้วเหรอ” เสียงอู้อี้ถามขึ้น พร้อมกับขยับตัวออกจากแขน แล้วลุกขึ้นมานั่งบิดขี้เกียดไปมาอยู่สักพัก“อื้ม...” ร่างสูงของพงศกรพยักหน้ารับ แล้วลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับบีบนวดแขนตัวเอง ที่ตอนนี้รู้สึกชาไปทั้งหมด“พี่เพชร พี่ปวดแขนเหรอ” หญิงสาวถามขึ้น เมื่อเห็นเขาบีบทุบที่แขน เพราะเ
สร้างความเชื่อมั่นกลับมาทางด้านของพงศกรคนหน้ามึน ที่ตอนนี้เวลาจวบจนมาถึงดึกแล้ว แต่คนหน้ามึนยังคงอยู่ที่ห้องเช่าน้อยของหญิงสาวอยู่ ไม่ยอมกลับที่ของตัวเองไปสักที“พี่เพชร” หญิงสาวเอ่ยเรียกคนหน้ามึนขึ้น เมื่อเห็นว่านานมากแล้วร่างสูงก็ไม่ยอมที่จะลุกออกไปไหนเลย แถมยังนอนลงบนที่นอนของเธออย่างสบายใจเฉิ่ม ราวกับว่าเป็นที่ของตัวเอง“ครับ”“คือ...”“อะไรเหรอ” ร่างสูงเลิกคิ้วขึ้นถาม แต่กลัยังคงนอนอยู่ที่เดิม“ดึกมากแล้วค่ะ น้องว่า...” หญิงสาวเอ่ยบอก เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาดึกมากแล้ว“พี่จะนอนที่นี่ครับ” ร่างสูงลุกขึ้น พร้อมกับเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร“ห๊า...” หญิงสาวเบิกตากว้างขึ้นมาทันที ที่ได้ยินคนหน้ามึนพูดออกมา“พี่เมื่อยมากเลย ขับรถกลับไม่ไหวแล้วล่ะ” พงศกรเอ่ยบอก พร้อมกับท่าทางนวดแขนของตัวเองให้หญิงสาวเห็น“แต่พี่เพชร...”“อยากไปอาบน้ำก็อาบไปสิ พี่ไม่แอบดูหรอก” ร่างสูงพูดขึ้นบอก เมื่อสีหน้าของหญิงสาวเป็นกังวล พยายามจะสื่อถึงอะไรบางอย่าง“พี่เพชรทำไมพี่หน้ามึนแบบนี้ล่ะค่ะ” หญิงสาวต่อว่าออกมาทันที เพราะไม่รู้ว่าจะทำเป็นไรกับคนตีมึนแบบนี้ดี“ยอมรับครับ” เสียงเรียบนิ่งเอ่ยน้อมรับออกมา“
ห้องเช่าน้อยๆ ปากซอยมีร้านเซเว่น“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง...ขับรถกลับดีๆนะคะ” หญิงสาวเอ่ยขอบคุณทันที ที่รถขับมาถึงยังหน้าที่พักของเธอ แล้วก็เปิดประตูลงจากรถทันที“เดี๋ยวสิ!...” ร่างสูงรีบเปิดประตูรถออกมาเอ่ยเรียกไว้เสียก่อน“...” หญิงสาวไม่เอ่ยถามอะไรกลับไป เพราะพอจะรู้เหตุผลของเขาดี“พี่หิวน้ำ...” สองเสียงพูดขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกันทันที“เฮ้อ...” เสียงถอนหายใจยาวเหยียดของหญิงสาวพ่นออกมาอย่างเบื่อหน่ายกับคนหน้ามึนที่เอาแต่ใจตัวเองหญิงสาวไม่รู้จะทำเช่นไรกับคนหน้ามึนแบบนี้ดี เธอกับเขาพึ่งจะรู้จักกันเพียงไม่กี่วันมานี้เอง แต่ชายหนุ่มกลับทำตัวเหมือนสนิทกับเธอ ราวกับว่ารู้จักกันมานานแสนนานใบหน้ายิ้มระรื่นอย่างมีความสุข ที่ได้เข้ามาภายในห้องเช่าน้อยๆของหญิงสาว ร่างสูงถอดรองเท้าออก แล้วเดินไปหยิบน้ำมานั่งลงเปิดฝาดื่มทันที อย่างกับว่าเป็นเจ้าของห้องเสียเองหญิงสาวเอาแต่ส่ายหน้าเบาๆ ให้กับคนที่เอาแต่ใจ แล้วเดินเอาของเธอไปเก็บพร้อมกับกำลังจะหยิบกล่องอุปกรณ์ทำแผลมาแต่ทว่า“ว้าย...พี่เพชร จะทำอะไร...” ร่างบางร้องออกมาทันที เพราะตกใจไม่น้อย เมื่อโดนร่างสูงรวบตัวมานั่งลงบนตัวแกร่ง แล้วยกตัวหญิงสาวน
คนเอาแต่ใจ“แฟนเหรอ” เสียงทุ้มถามหญิงสาวขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ เพราะหญิงสาวไม่ยอมพูดจาอะไรเลย ตั้งแต่ที่ขึ้นรถมาแล้ว“มะ ไม่ใช่ค่ะ เพื่อน” หญิงสาวรีบปฏิเสธทันควัน เมื่อร่างสูงถามออกมาแบบนี้“ดู ๆ แล้ว เขาน่าจะชอบน้องน่ะ” พงศกรยังคงถามหาความจริงจากหญิงสาว“ชะ ชอบอะไรกันค่ะ เราเป็นแค่เพื่อนกัน” หญิงสาวยังคงที่จะตอบออกมาแบบเดิมร่างสูงจึงได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ ให้กับความใสซื่อของเธอ *ช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลย* พร้อมกับอมยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย *นี่เธอดูไม่ออกเหรอว่าเพื่อนสนใจเธอ*“แล้วโทรมาทำไมไม่ยอมรับสายพี่” พงศกรเปลี่ยนเรื่องถามทันที“คือ...” หญิงสาวอึกอักไม่กล้าตอบออกมาร่างสูงตีไฟเลี้ยว และรีบหักเลี้ยวเข้าจอดข้างทางทันที พร้อมกับปลดเข็มขัดออก จ้องมองหญิงสาวอย่างคาดโทษทันที“พี่เคยบอกแล้วน่ะ แต่น้องท้าทายพี่เอง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น พร้อมกับสายตาที่ดูเจ้าเล่ห์ออกมา“น้อง...”“อะไร” ร่างสูงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วถามขึ้น“พะ พีเพชรจะทำอะไรค่ะ” หญิงสาวกลับตาลง พร้อมกับมือที่ยกขึ้นดันอกแกร่งของพงศกรออก“หึ แค่ล้อเล่นเอง กลัวเหรอ” ร่างสูงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ เมื่อได้แกล้งหญิงสาว และยือมือหนาข