9 - ความอดทนมีขีดจำกัด NC

ความอดทนมีขีดจำกัด NC

เมื่อขับรถมาใกล้จะถึงบ้านแล้ว อาการแปลกของธนาก้เริ่มออก แล้วรีบเร่งความเร็วรถขึ้นอีกทันที เพราะเจ้าตัวขับรถเอง ไม่ได้ให้ลูกน้องขับให้ และใช้เวลาไม่นาน ธนาก็ขับรถพาเดียน่ามาถึงบ้าน เขารับรู้ได้ทันทีเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของตัวเอง

“นายดื่มมาเหรอครับ” เวลาและนาที รีบวิ่งเข้าไปหา เพราะกับถามทันทีเพราะใบหน้าที่แดงก่ำของเจ้านายหนุ่ม

“กูเป็นลูกน้องมึงเหรอ ที่จะต้องตอบคำถามมึง ชีโน่กลับมายัง” ธนาตวาดเสียงใส่ลูกน้องทั้งสองทันที แล้วถามถึงลูกชาย

“กลับมานานแล้วครับตอนนี้ก็น่าจะหลับไปแล้ว” นาทีจึงเป็นฝ่ายเอ่ยตอบเจ้านายหนุ่มไป

“พวกมึงไปพักเถอะ ถ้ากูไม่เรียกใช้งาน ก็ไม่ต้องโผล่หัวมาที่นี่” ธนาเอ่ยปากไล่ลูกน้องทั้งสองทันที แล้วเดินเข้าบ้านไปอย่างไม่สนใจใครเลย

“ครับ น้องเดียร์พี่ฝากนายด้วยนะครับ ดูท่าทางจะเมา” เวลาจึงหันมาสั่งทางเดียน่าแทน

“ค่ะ” เดียน่ารีบรับคำ แล้วรีบตามธนาขึ้นไปชั้นของบ้านทันที

สองเท้ายาวรีบเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน มุ่งหน้าไปยังห้องนอนห้องตัวเองทันที แต่ระหว่างทางก้ถอดเสื้อออกโยนทิ้งไม่เป็นที่เป็นทาง จนเดียน่าค่อยตามเก็บตลอด จนกระทั่งร่างสูงเปิดประตูห้องของตัวเอง และเดียน่ารีบผละประตูออกแทรกตัวเข้าไปทันที

“ออกไป” เสียงเข้มเอ่ยไล่ทันที ที่เห็นเดียน่าเข้ามา

“...” เดียน่าได้แต่เงียบไม่ตอบอะไร พร้อมกับขยับไปใกล้ๆร่างสูง

“ฉันบอกให้ออกไปจากห้องของฉันหูไม่ได้ยินเหรอ” เสียงเข้มตวาดดังขึ้นมาอีกครั้ง

“คุณธนา คุณเมาเหรอค่ะ มาค่ะเดียร์เช็ดตัวให้น่ะ” เดียน่าจับแขนของร่างสูงไว้ และพยายามเอ่ยบอกอย่างใจเย็น และกำลังจะเดินไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้

“ปล่อยฉัน นี้เธอจะมาวุ่นวายทำไมกัน ออกไป” ร่างสูงสลัดแขนของเดียน่าออก พร้อมกับตวาดเสียงขึ้นมาอีกครั้ง

“ไม่ค่ะ”

“ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยน่ะ ถ้าเธอยังอยู่ให้ห้องนี้” ธนาเอ่ยบอก พร้อมกับสายตาที่แดงก่ำมองมาทางเดียน่า

“คุณกล้าฆ่าเดียร์ก็ฆ่าเลยค่ะ เดียร์ไม่กลัวตายหรอก” เดียน่ายืนกรานขึ้นมาทันที

“โถ่เอ้ย...กูบอกให้ออกไป” ร่างสูงของธนาพ่นคำหยาบออกมาเสียงดังอีกครั้ง

เมื่อร่างการเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ร่างสูงรีบสาวเท้าไปยังห้องน้ำ พร้อมกับเปิดน้ำราดตัว และปลดเข็มขัดถอดกางเกงออก เหลือแต่บอกเซอร์ตัวบางตัวเดียวที่ปิดร่างกายอยู่ตอนนี้ ยืนอยู่ใต้ฝักบัวให้น้ำราดชโลมร่างกายอันร้อนลุ่มของตัวเอง

“คุณธนา แช่น้ำนานมันจะเป็นหวัดเอาน่ะค่ะ” เดียน่าที่เดินเข้ามาภายในห้องน้ำ เอ่ยขึ้นบอกทันที เมื่อเห็นร่างสูงยืนแช่น้ำอยู่

“นี้เธอยังอยู่อีกเหรอ” ธนาหันไปถาม

“เดียร์เป็นห่วงค่ะ กลัวคุณจะเป็นอะไรไปค่ะ”

“ก่อนจะเป็นห่วงคนอื่น ตอนนี้เธอเป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ” ร่างสูงจ้องมองไปที่หญิงสาว พร้อมกับพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ดุดัน และดึงร่างบางเขามาทันที

“ว้าย...เดียร์เปียกหมดแล...อื้อ...” เดียน่าโวยวายใส่ร่างสูงทันที ที่ดึงเธอเข้ามาใต้ฝักบัวด้วย แต่ไม่ทันทีจะได้เอ่ยคำใดต่อ ร่างสูงก็ก้มลงมาฉกชิงจูบปิดปากเธอไว้เสียก่อน

“ทีนี้รู้ยังว่าทำไมฉันถึงไล่เธอ” ธนาเอ่ยถามขึ้น อย่างใจเย็นลง เมื่อถอนจูบออกจากปากของหญิงสาว พร้อมกับจ้องมองใบหน้านั้นของเธออย่างลึกซึ้ง

“เดียร์…”

“ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธแล้ว เพราะความอดทนของฉันมันมีขีดจำกัด จ๊วบ” ธนาเอ่ยขึ้นบอก พร้อมกับจ้องมองใบหน้านั้นอย่างพิจารณา และจูบลงไปอีกครั้ง โดยที่หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว

“อื้อ...”

ธนารีบปิดน้ำ และถอดเสื้อของหญิงสาวออกทันทีอย่างง่ายดาย แล้วอุ้มเดียน่าไปวางลงที่เตียงกว้างนั้น แล้วรีบถอดกางเกงบอกเซอร์ของตัวเองออก แล้วตามคร่อมร่างบางของหญิงสาวเอาไว้

“ซ้อนรูปนี้หว่า” ธนาเอ่ยขึ้นมาทันที เมื่อเห็นร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวอย่างชัดๆ

“คุณเป็นอะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ มีสติหน่อยสิค่ะ” เดียน่าเอ่ยถาม พร้อมกับมือสองข้างที่กุมสองแก้มมองหน้าของธนาเอาไว้

“ฉันโดนยามา ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้” ธนาเอ่ยตอบ พร้อมกับพยายามจะหลบสายตาของหญิงสาว

“ยา...ยาอะไร” เดียน่าถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ยาปลุกเซ็กส์ ฉันต้องการปลดปล่อยตอนนี้ เธอต้องช่วยฉัน ไม่งั้นฉันอาจจะตายแน่” ธนาเอ่ยบอกออกมา พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวนิ่ง

“แล้วเดียร์ต้องทำยังไง” หญิงสาวถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ

“เป็นที่ระบายให้ฉันเอา จนกว่ายาจะหมดฤทธิ์” เสียงเข้มพูดขึ้นมา พร้อมกับเริ่มจัดท่าทางทันที

“คุณธนา”

“เธอเป็นเด็กอุปถัมภ์ของฉันน่ะ ถ้าฉันจะทวงบุญคุณจากเธอตอนนี้ก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง อ้าเข้าออกกว้างๆ” ร่างสูงหากได้สนใจเสียงเรียกของหญิงสาวไม่

“...” เพราะคำว่าบุญคุณที่เขาเลี้ยงดูเธอมามันค้ำคออยู่จึงทำให้เธอไม่อาจปฏิเสธอะไรได้เลย

“เธอก็แฉะเหมือนกันนี้” ร่างสูงเอ่ยขึ้นมา เมื่อมือสัมผัสจุดตรงนั้นของหญิงสาว

ร่างสูงไม่อาจทนรอได้ จับแก่นกายยักษ์ของตนเอง ชักสาวสองสามครั้ง จนพองแข็งเต็มที่แล้ว จ่อเข้าไปยังช่องทางคับแคบนั้นของหญิงสาวทันที โดยที่ไม่ได้เล้าโลมเลยแม้แต่น้อย และดันลงไปทีเดียวจนสุด

สวบ

“กรี๊ดดดดดด” ร่างบางร้องออกมาทันที ด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นดังสายน้ำ

“เดียร์...อ่าห์ แน่น” ร่างสูงครางออกมาอย่างสุขสม เมื่อแก่นกายเข้าไปได้สุด เขารับรู้ได้ทันทีว่านี้คือครั้งแรกของเธอ เพราะกลิ่นคาวเลือดจางๆที่ลอยมาแตะจมูก

“ฮือ...เดียร์เจ็บ ไม่เอาแล้ว เอามันออกไปเลย ฮืออออ” ร่างบางร้องงอแงออกมาเหมือนเด็ก เพราะความเจ็บปวด

“หุบปากฉันจะขยับ อดทนอีกแปปเดียว” ร่างสูงเอ่ยบอก พร้อมกับก้มลงมาจูบปิดปากของหญิงสาวเอาไว้

ตับ ตับ ตับ

พร้อมกับโยกสะโพกขึ้นเป็นจังหวะทันที เมื่อเริ่มต่อต้านความอดทนของตนเองไว้ไหว แต่ที่แท้จริงแล้ว สติก็เริ่มกลับมาบ้างแล้ว ตั้งแต่ที่อยู่ห้องน้ำ แต่เมื่อเห็นหญิงสาวเข้ามา เลยยากที่จะทนไหว

“อ๊ะ” ร่างบางร้องออกมา เมื่อชายหนุ่มสาวสะโพกที่หนักหน่วง พร้อมกับดันตัวตนเข้าไปให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้

“รู้สึกยังไง” ร่างสูงเอ่ยถาม เมื่อเห็นร่างบางหยุดร้องไห้แล้ว แต่ถ้าถามเขา เขารู้สึกดีมากอยากอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้เลย

หรืออาจจะเป็นเพราะสดใหม่ หรือเพราะการมีอะไรโดยไม่ได้ใช้เกราะป้องกันมันมีความสุขแบบนี้นี้เอง หลังจากที่เคยพลาดได้เสียกันกับแม่ลูกชายที่ขาดสติกันทั้งคู่ แต่ตอนนี้เขามีสติครบถ้วน จดจำทุกรายละเอียดของหญิงสาวในอุปถัมภ์ของเขาเป็นอย่างดี ทั้งรูปร่าง ผิวพรรณผ่องใส และกลิ่นกายธรรมชาติที่ไร้การแต่งเติม ชวนให้น่าหลงไหลอีกต่างหาก

“ดะ เดียร์ไม่รู้ อ๊ะ” ร่างบางเอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจกับอาการที่ตนเองเป็นอยู่ตอนนี้ เพราะไม่เคยได้รับมาก่อน

“หึ ปล่อยออกมา” ร่างสูงเค้นหัวเราะ เมื่อรู้ว่าอาการของหญิงสาวที่เธอบอกนั้นคืออาการอะไร

ตับ ตับ ตับ

ร่างสูงรีบเร่งจังหวะขึ้นมาเร็วๆ และสาดแรงเข้าไปเต็มแรง แบบไม่หยุดพัก พร้อมกับก้มลงซุกไซร้ที่ซอกคอขาวของหญิงสาว และขบเม้ม เผื่อฝากรอยไว้ทันที

“อ้ายยย...” ร่างบางเมื่อถึงจุดหมาย ก็ร้องออกมา พร้อมกับเกร็งกระตุกและจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มทันที

“หึเสร็จแล้วสิน่ะ ความรู้สึกเร็วดีนี้” ร่างสูงเอ่ยเยาะขึ้นทันที เมื่อหญิงสาวชิงเสร็จไปก่อน

“อ๊าสสสส...ตะ แตกแล้ว ฟู่ว์” และไม่นานเขาก็ตามหญิงสาวไป พร้อมกับฉีดพ่นลาวาร้อนใส่ในตัวหญิงสาวจนหมดสิ้นทุกหยาดหยด แล้วทิ้งตัวลงอย่างหมดแรง