Share

9 เป็นของเขาNC

last update Last Updated: 2024-12-12 15:19:00

ปัณกรณ์คว้าต้นคอขาวเนียนของหญิงสาวมาอยู่ในระยะประชิดทำให้ณิชาตกใจทำตัวไม่ถูก เขาเพ่งมองใบหน้าสวยหวานได้รูปพลันให้ชวนเคลิบเคลิ้มหลงใหลไปกับความงดงามที่ธรรมชาติมอบให้โดยไม่ต้องปรุงแต่งใด ๆ

ความเมามายที่เกิดขึ้นทำให้เขายกฝ่ามือขึ้นมาสัมผัสแก้มเนียนสวยและเผยรอยยิ้มอย่างพอใจยามที่ได้สบสายตากับเธอ

เจ้าตัวไม่รอช้าโน้มใบหน้าหล่อลงมาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม ณิชาพยายามผละตัวออกห่างจากเขา แต่ก็ไม่อาจต้านรสจูบดุดันซึ่งเขามอบให้อย่างกะทันหันได้ ลิ้นสากสัมผัสภายในโพรงปากเล็กเข้าไปเกี่ยวพันกันอย่างร้อนแรง

ความซาบซ่านหวือหวาก่อตัวขึ้นทีละน้อย ปัณกรณ์อุ้มร่างเล็กขึ้นมาแนบอกและพาเธอขึ้นห้องนอน เพียงแค่สบสายตาเขาก็รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังประหม่าอย่างเห็นได้ชัดจึงจูบปลอบประโลมอีกครั้ง คราวนี้เธอตอบกลับอย่างพึงพอใจ

 เขาถอดเสื้อเธอออกเหลือเพียงบราลูกไม้ซึ่งดันเนินอกขาวอวบซ่อนรูป พลันก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวนวลเนียนพร้อมกับประทับจูบลงบนผิวกายนุ่มเบา ๆ สัมผัสจากริมฝีปากของเขาทำให้ณิชาแอ่นตัวขึ้นพร้อมกับส่งเสียงครางที่ไม่อาจกลั้นไว้ได้

“อื้อ”

ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายคนไหนมาก่อน ปัณกรณ์เป็นคนแรกที่เธอยินยอมมอบกายให้ มือหนาดึงบราลูกไม้ออกเผยให้เห็นหน้าอกใหญ่ขาวอวบ ยอดถันสีชมพูสดอย่างชัดเจน

เขาใช้ริมฝีปากดูดดึงมันจนแข็งตั้งขึ้น ใช้นิ้วบดสะกิดยอดอกไปมาทำให้ร่างบางถึงกับกระตุกด้วยความเสียวซ่าน

“อ๊า พี่ปัณ”

“เสียวไหม?”

“ค่ะ อ๊ะ เสียวมาก”

“อ่าห์”

เสียงครางหวานของเธอทำให้เขาหยุดไม่ได้ มือหนาขยำคลึงหน้าอกอยู่สักพักใหญ่จากนั้นจึงถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นที่ปกปิดร่างกายของเขากับเธอออกทั้งหมด แกนกายแข็งตั้งผงาดง้ำขึ้นมาเพราะส่วนหนึ่งได้เห็นเรือนร่างสวยไร้ซึ่งการปกปิดใด ๆ

สองมือหนาสัมผัสหน้าท้องขาวเนียนละเอียด ไล่ลงมาถึงสะโพก รวมถึงโหนกอูมสีขาว รอยแยกสีสดราวกับกลีบดอกกุหลาบปิดสนิทเหมือนกับไม่มีใครเคยเห็นมันมาก่อนซึ่งวันนี้เขาจะเป็นคนแรกที่ได้สัมผัสมัน

ปัณกรณ์ใช้ใบหน้าหล่อแนบลงไปพรมจูบ ใช้ลิ้นสากเลียละเลงทำให้สะโพกสวยถึงกับส่ายเร่าขึ้นลงไปมา เธอประหม่าไม่น้อยที่ไม่อาจสงวนท่าทีไว้ได้เพราะลีลาจากลิ้นอุ่นชื้นของเขาชวนพาให้ช่วงล่างเสียวจนทนแทบหยุดหายใจ

สิ้นสากเสียละเลงดูดดึงอยู่สักพักจึงทำให้น้ำสีขาวชื้นแฉะไหลออกมาจากร่องอันคับแคบ เธอเสร็จสมไปแล้วหนึ่งครั้ง แต่เขาเองยังไม่เสร็จสักครั้ง ปัณกรณ์จึงจับสะโพกอวบ และยกขาเรียวทั้งสองข้างขึ้นมาพาดบ่านำแกนกายแข็งตั้งสอดใส่เข้าไปข้างใน

สวบ!

“อะโอ๊ย”

เสียงหวานร้องออกมาดังลั่นซึ่งเธอไม่คาดคิดว่ามาก่อนว่าการถูกสอดใส่ครั้งแรกจะเจ็บมากขนาดนี้

ปัณกรณ์เสียบค้างไว้สักครู่เพื่อให้ณิชาผ่อนคลาย จากนั้นเขาจึงขยับสะโพกเข้าออกรัวใส่ไม่ยั้ง จากความเจ็บปวดในครั้งแรกกลายเป็นความเสียวซ่านที่เธอรู้สึกอยากให้เขาทำไปนาน ๆ 

“อ๊ะ อื้อ”

ณิชาใช้มือกำผ้าห่มแน่นพร้อมกับร้องครางเสียงหวานไม่หยุด ปัณกรณ์ใช้ฝ่ามือจับที่คอณิชาเบาๆ ทุกอย่างต่อจากนี้เขาจะต้องเป็นคนควบคุมทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องบนเตียงหรือเรื่องการเซ็นโอนที่ดินก็ตาม

ปัณกรณ์ให้ณิชากลับหลังด้วยท่านอนหมอบคว่ำ ก้นกลมกลึงเนียนสวยล่อตาล่อใจให้เขาก้มลงใช้ลิ้นละเลงอีกครั้ง

จากนั้นก็ใช้นิ้วสอดล้วงเข้าไปด้านใน มืออีกข้างขยำบดขยี้หน้าอกใหญ่ เสียงร้องครางกระเส่าดังไม่หยุด กระทั่งมีน้ำเยิ้มติดนิ้วออกมา ปัณกรณ์ลุกขึ้นยืนจากนั้นก็เสียบแกนกายจากด้านหลังพลันจับสะโพกสวยไว้แน่น

“พี่ปัณนิเสียว ณิไม่ไหว พะพี่ปัณ”

“พี่ดีใจนะ ที่ณิชอบ พี่เองก็ไม่ไหว ณิสวยเหลือเกิน”

“อ๊ะ อื้อ…”

แกนกายที่สอดเข้าไปทั้งยาวทั้งใหญ่และที่สำคัญเข้าได้ลึกกว่าท่าอื่นทำให้หญิงสาวที่หมอบคว่ำถึงกับร้องขอให้พอ

แต่ความต้องการของปัณกรณ์ยังไม่จบลงแค่นั้น เขาให้ณิชาหันหลังแนบกับกำแพง ใช้ก้านนิ้วเรียวสอดเข้าไปทำให้ตัวเธอกระตุกเล็กน้อย จากนั้นเขาใช้แกนกายขนาดใหญ่เสียบเข้าไปจากด้านหลังและออกแรงขยับเข้าออกไปมา

ร่างกายของทั้งคู่ประสานกันดีทุกจังหวะที่ขย่มขึ้นลง เมื่อถึงจุดที่พึงพอใจแล้วน้ำสีขาวข้นก็ไหลเลอะเปรอะทั่วขาของทั้งคู่ ปัณกรณ์กับณิชานอนหอบบนเตียงไม้ และกอดกันจนหลับถึงเช้า

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พ่ายรักปัณกรณ์   13 รักกับอีกคนแต่จูบกับอีกคน

    ซวยจริง ๆ ถ้ารู้ว่าดรัลพรอยู่ด้วยคงไม่เข้ามาตั้งแต่แรก “ปัณกรณ์! แกไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นเลย พาหนูดรัลพรไปคุยที่ล็อบบี้เดี๋ยวนี้” ว่าไว้ตามที่คาดคะเนไม่มีผิด สรันศักดิ์ไม่ปล่อยให้ลูกชายคนเล็กที่เทนัดลูกสาวเจ้าของอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่รอดไปง่าย ๆ แน่ บริเวณด้านในล็อบบี้รับแขกปัณกรณ์ยืนล้วงกระเป๋ามองทะลุออกไปด้านนอกหน้าต่างพร้อมที่จะฟังเธอบ่นเต็มที่ “คุณปัณทำแบบนี้กับรัลได้ยังไงคะ ไปกับยัยเด็กผู้หญิงบ้านนอกไม่พอ ยังเทนัดรัลให้ไปกับพี่ชายคุณอีก” “ผมติดธุระ” ปัณกรณ์ตอบสั้น ๆ เพียงไม่กี่คำนอกจากจะไม่ไยดีความรู้สึกเธอแล้ว เขาดูไม่รู้สึกรู้สาหรือสึกนึกผิดกับการกระทำในครั้งนี้ทำให้ดรัลพรไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ติดธุระหรือหลบหน้ารัลกันแน่ เวลานัดกันทีไรก็อ้างโน่นนี่เทรัลตลอด ครั้งนี้คุณควรมีความละอายใจบ้าง ขอโทษรัลสิคะ” เธอกำมือแน่น สุดจะทนกับพฤติกรรมของปัณกรณ์เต็มที ช่วงนี้สาว ๆ ที่อยู่ในแวววงไฮโซชั้นสูงต่างทำคะแนนเข้าหาปัณกรณ์กันไม่หยุด เธอเกรงว่าถ้าเขาเกิดหวั่นไหวกับผู้หญิงพวกนั้นขึ้นมา “ไม่ขอโทษ…” เขาตอบอย่างเย็นชา “คุณปัณ! รัลไม่ยอมนะคะ” “ไม่ยอม? แล้วจะเอายังไง” ปัณกรณ์มองดรัลพรด้ว

  • พ่ายรักปัณกรณ์   12 คนที่ไม่อยากเจอ

    ณิชากลับมาถึงบ้าน เจอพ่อบุญชัยกำลังยกตะกร้าสานไม้ไผ่เข้าไปวางไว้ในครัวซึ่งมีมะละกอสุกอยู่ประมาณห้าผล “ตอนเช้าพ่อเห็นลูกนั่งรถออกไปพร้อมไอ้หนุ่มคนนั้น เมื่อคืนเขานอนที่บ้านเราหรือเปล่า” บุญชัยเอ่ยปากถามพลางหยิบขันขึ้นมาตักน้ำดื่มให้ชื่นใจ เธอยิ้มเจื่อน ๆ กำลังคิดว่าจะตอบอย่างไรดีณิชากลืนน้ำลายอึกใหญ่จำใจโกหก “เมื่อคืนฝนตกหนักมากจ้ะพ่อ ณิเลยให้พี่เขานอนที่บ้านไอ้กล้า พอตอนเช้าพี่เขาก็เลยมาทานข้าวต้มที่ณิทำให้ จากนั้นเราสองคนก็ไปทานกาแฟที่คาเฟ่ชุมชนกันจ้ะ” เธอคงต้องไปเตี๊ยมกับกล้าไอ้ยกใหญ่ ที่สำคัญต้องให้เงินปิดปากหลายสตางค์ เพราะไอ้เด็กคนนี้มันกะล่อนปลิ้นปล้อนยิ่งชอบโพนทะนาไปทั่ว เกิดวันดีคืนดีพ่อไปถามไอ้กล้าแล้วพูดไม่ตรงกันล่ะซวยแน่ “จริงหรอลูก?” บุญชัยทำหน้าเหมือนไม่เชื่อลูกสาวแต่ในเมื่อณิชาพยักหน้าหงึก ๆ เขาก็ไม่ถามรบเร้าต่อ บางอย่างก็ปล่อยให้เป็นเรื่องส่วนตัว หากถามจี้มากไปจะพานให้อึดอัดกันเสียเปล่า ๆ อันที่จริงลูกสาวของเขาก็อายุยี่สิบแล้วไม่ใช่เด็กเล็กเสียหน่อย “ถ้าวันหลังนายปัณอะไรนั่นมาอีก พามาแนะนำให้พ่อรู้จักบ้างสิ” “ได้จ้ะพ่อ เอ่อ พ่อจ๊ะ มะละกอที่พ่อเอามาให้มันไม่พอทำ

  • พ่ายรักปัณกรณ์   11 บอกรักเพื่อให้เชื่อใจ

    “ทำธุรกิจส่วนตัวครับ รับเหมาก่อสร้าง” ปัณกรณ์สร้างประวัติส่วนตัวปลอม ๆ ขึ้นมาภายในสามวินาที ทุกอย่างคือเรื่องโกหก เขาคิดว่าเธอคงสงสัยว่าบ้านเขาทำบริษัทก่อสร้างจริงไหม เขาหยิบมือถือขึ้นมาเปิดรูปถ่ายซึ่งกำลังยืนข้างป้ายบริษัทก่อสร้างให้ณิชาดู โดยบริษัทแห่งนี้เป็นของเพื่อนเขาซึ่งปัณกรณ์ไปร่วมแสดงความยินดีเฉย ๆ หากดูผิวเผินเขาก็เหมือนลูกชายเจ้าของบริษัทจริง ๆ ณิชารู้สึกโล่งใจที่เขาไม่ใช่พวกนักธุรกิจหรือนายทุนที่มาติดต่อขอซื้อที่ดินตลาดน้ำ ครั้งแรกที่เจอกัน เธอยอมรับว่ารู้สึกตะขิดตะขวงใจเล็กน้อย เขาอาจจะแฝงตัวเข้ามาเพราะหวังผลประโยชน์เรื่องที่ดิน แต่ในเมื่อยืนยันเช่นนี้เธอก็พลอยโล่งใจไปอีกหนึ่งเปราะ“ถ้าพี่เป็นพวกนายทุนจริง ณิคงใจสลายแย่ เพราะครอบครัวของณิก็บอกแล้วว่าอยากอนุรักษ์ที่นี่ หากตลาดน้ำกับที่ดินแห่งนี้ไปอยู่ในมือคนอื่น ชาวบ้านที่อาศัยมาดั้งเดิมจะไปอยู่ที่ไหน ทำมาหากินอะไร น่าสงสารพวกเขานะคะ” ปัณกรณ์จิบกาแฟพลางเบนสายตาไปทางอื่นเพราะหากคิดตามที่ณิชาพูดก็รู้สึกหวั่นไหวค่อนไปทางเห็นใจชาวบ้านไม่ใช่น้อย แต่การทำงานธุรกิจจะไขว้เขวไม่ได้ ทุกอย่างมีตั้งอยู่และดับไป ถ้าถึงวันที่เขาได้คร

  • พ่ายรักปัณกรณ์   10 ไม่น่าเป็นแค่นักศึกษาปริญญาโท

    เช้าวันถัดมาหลังจากปัณกรณ์ตื่นนอน เขาไม่เห็นณิชานอนอยู่ข้างกาย ร่างสูงลุกขึ้นสวมเสื้อตัวเดิมที่วางพับอยู่บนโต๊ะเขาเดินไปหน้ากระจกติดกระดุมให้เรียบร้อย ทันทีที่ก้าวเท้าลงบันไดก็ได้กลิ่นอาหารหอมฟุ้งไปทั่วบ้าน ปัณกรณ์แอบมองจากด้านหลังเห็นณิชากำลังตั้งใจทำอาหาร ทำไมกูต้องสงสารเขาด้วยวะ กูเป็นอะไรของกูกันแน่?เขาเคยคิดเล่น ๆ ถ้าวันหนึ่งแผนการของเขาสำเร็จ หญิงสาวที่น่ารักสดใสคนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง แต่คิดไปก็เท่านั้น เขามาที่นี่เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ ไม่ได้มาทำการกุศลหรือเห็นใจใคร ดังนั้นต้องจัดการความรู้สึกตัวเองให้ได้ ข้าวต้มสองถ้วยจากฝีมือลูกสาวเจ้าของตลาดวางลงบนโต๊ะอาหาร ปัณกรณ์มัวแต่กดมือถือเช็กตลาดหุ้นจึงไม่ทันสังเกต “อาหารเช้าเสร็จแล้วค่ะ” น้ำเสียงนุ่มละมุนทำให้ปัณกรณ์รีบเก็บมือถือทันที ปกติ breakfast ของเขานั้นเรียบง่าย มีแค่กาแฟแก้วเดียวกับขนมปังก็เพียงพอแล้ว แต่ในเมื่อเธออุตส่าห์ตื่นเช้ามาทำอาหารให้ก็ต้องกินไปตามน้ำ เพียงแค่ได้ชิมคำแรกก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า ‘แค่ข้าวต้มธรรมดา แต่ทำไมอร่อยจังวะ’ แน่นอนว่าคนอย่างเขาคงไม่รู้ว่าแม่ครัวคนนี้ไม่ได้ทำอาหารลวก ๆ แต่ตั้งใจทำสุดฝีมือ ร

  • พ่ายรักปัณกรณ์   9 เป็นของเขาNC

    ปัณกรณ์คว้าต้นคอขาวเนียนของหญิงสาวมาอยู่ในระยะประชิดทำให้ณิชาตกใจทำตัวไม่ถูก เขาเพ่งมองใบหน้าสวยหวานได้รูปพลันให้ชวนเคลิบเคลิ้มหลงใหลไปกับความงดงามที่ธรรมชาติมอบให้โดยไม่ต้องปรุงแต่งใด ๆความเมามายที่เกิดขึ้นทำให้เขายกฝ่ามือขึ้นมาสัมผัสแก้มเนียนสวยและเผยรอยยิ้มอย่างพอใจยามที่ได้สบสายตากับเธอเจ้าตัวไม่รอช้าโน้มใบหน้าหล่อลงมาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม ณิชาพยายามผละตัวออกห่างจากเขา แต่ก็ไม่อาจต้านรสจูบดุดันซึ่งเขามอบให้อย่างกะทันหันได้ ลิ้นสากสัมผัสภายในโพรงปากเล็กเข้าไปเกี่ยวพันกันอย่างร้อนแรงความซาบซ่านหวือหวาก่อตัวขึ้นทีละน้อย ปัณกรณ์อุ้มร่างเล็กขึ้นมาแนบอกและพาเธอขึ้นห้องนอน เพียงแค่สบสายตาเขาก็รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังประหม่าอย่างเห็นได้ชัดจึงจูบปลอบประโลมอีกครั้ง คราวนี้เธอตอบกลับอย่างพึงพอใจ เขาถอดเสื้อเธอออกเหลือเพียงบราลูกไม้ซึ่งดันเนินอกขาวอวบซ่อนรูป พลันก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวนวลเนียนพร้อมกับประทับจูบลงบนผิวกายนุ่มเบา ๆ สัมผัสจากริมฝีปากของเขาทำให้ณิชาแอ่นตัวขึ้นพร้อมกับส่งเสียงครางที่ไม่อาจกลั้นไว้ได้“อื้อ”ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายคนไหนมาก่อน ปัณกรณ์เป็นคนแร

  • พ่ายรักปัณกรณ์   8 บรรยากาศกับฤทธิ์แอลกอฮอล์พาให้เคลิ้มไป

    ปัณกรณ์พรูลมหายใจเบา ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์เขาหยิบจับอุปกรณ์การทำน้ำใบเตยตามที่ณิชาบอกซึ่งขั้นตอนการทำไม่ยุ่งยากเท่าไร แค่ช่วยล้างใบเตย จากนั้นนำไปต้มในน้ำร้อนก็จบขั้นตอนแต่แกงเขียวหวานมังคุดกุ้งสดใช้เวลานานหน่อย ไหนจะแกะกุ้ง แกะเปลือกมังคุด ตำพริกแกงอีกเล่นเอาเขาเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยคิดจะทำอะไรยุ่งยากแบบนี้ ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายก็พอ ณิชาเห็นท่าทางเงอะงะของผู้ช่วยหนุ่มเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่ผุดซึมตามผิวหนังก็อดอมยิ้มไม่ได้ แค่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเขาไม่เคยเข้าครัวเธอเดินไปหยิบน้ำลอยดอกมะลิกับผ้าขนหนูที่แช่ดอกไม้สดมาให้ปัณกรณ์คลายร้อน ทว่ารองประธานหนุ่มเห็นดอกไม้ที่ลอยอยู่บนผิวน้ำก็นิ่งงันไปชั่วขณะ เขาไม่เคยดื่มน้ำจากขัน และไม่มั่นใจว่าสะอาดหรือไม่ แต่เจ้าของบ้านดันยืนกดดันอยู่ตรงหน้า ทำอะไรไม่ได้อีกตามเคยนอกจากจำใจรับมันมาดื่มก็ถือว่าพอใช้ได้...แค่น้ำเปล่าธรรมดาแต่ทำไมหอมดอกมะลิจับใจ ส่วนผ้าขนหนูก็มีกลิ่นหอมดอกไม้อ่อนเช่นกัน ว่าจะแค่จิบเล็กน้อย รู้ตัวอีกทีก็ดื่มจนหมดขันแม่ครัวคนสวยกับผู้ช่วยคนเก่งช่วยกันลงมือทำเครื่องดื่มกับอาหารคาวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status