เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 20 กลัวข้าโกรธงั้นหรือ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-10-01 09:59:03
บทล่าสุด
พ่ายรักพระชายาที่รัก ตอนที่ 20 กลัวข้าโกรธงั้นหรือ
“เอ่อ หม่อมฉันมิได้หมายความเช่นนั้น หากว่าพระองค์ทรงมีเหตุจำเป็นจริง ๆ ก็มิใช่ว่าจะทำมิได้...”“ช่างเถอะ ที่เจ้าพูดมาข้าก็พอเข้าใจได้ เจ้าก็ทำในสิ่งที่สมควรทำเถอะข้าขอตัวกลับก่อน”นางมิทันได้พูดสิ่งใดท่านอ๋องก็รีบเดินจากไปโดยมิทันให้นางได้เอ่ยลา ในใจของอันลีซินเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมาโดยฉับพลัน เพราะความอยากเอาชนะเขานางจึงหาข้ออ้างที่จะเลี่ยง แต่ที่ท่านอ๋องตรัสมานั้นก็มิใช่ว่าจะไม่มีความจริง นางเองก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดบิดาจึงได้เชิญให้เฉินลู่พักอยู่ที่จวนต่อหน้าพระพักตร์ท่านอ๋องเช่นนี้“ข้าควรจะทำเช่นไรดีเล่า นี่ท่านพ่อจงใจหาเรื่องให้ข้าใช่หรือไม่”“คุณหนูเจ้าคะ ท่านอ๋องกลับไปแล้วเจ้าค่ะ”“ข้ารู้แล้ว อาหรูเจ้าให้สาวใช้สักสองสามคนไปหาพ่อบ้านหลงเพื่อช่วยเขาจัดที่พักให้คุณชายเฉิน”“เจ้าค่ะ” ตำหนักท่านอ๋องเมื่อเว่ยอ๋องเสด็จกลับและเดินตึงตังเข้ามาด้านในตำหนัก ทุกคนก็เริ่มรู้ว่าคงจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเป็นแน่ เมื่อเว่ยอ๋องสั่งให้ต้าอู๋เฝ้าอยู่เพียงด้านนอกและเข้าไปยังห้องอักษรพร้อมกับเก็บตัวเงียบอยู่ในนั้นเพื่อระบายอารมณ์“เจ้ามันไม่รู้ความ ไม่รู้จริง ๆ หรือว่าคนผู้นั้นคิดสิ่งใดอยู่ นี่เจ้าโง่ด
พ่ายรักพระชายาที่รัก ตอนที่ 19 ชักศึกเข้าบ้าน
“ขอบพระทัยท่านอ๋อง กระหม่อมสบายดีพ่ะย่ะค่ะ”“น่าแปลกนะที่พบเจ้าที่นี่ ได้ข่าวว่าพึ่งมาถึงเมืองหลวงแต่เหตุใดจึงไม่รีบไปรายงานตัวเหมือนกับขุนนางคนอื่น ๆ แต่กลับมาที่จวนสกุลอันก่อน”อันลี่ซินรินน้ำชาและเดินไปถวายท่านอ๋อง เมื่อนางวางจอกชาเสร็จเขาก็ดึงนางให้มานั่งข้าง ๆ อย่างจงใจ ราวกับต้องการให้อีกฝ่ายทราบว่าเขาคือผู้ใดและเกี่ยวข้องกับอันลี่ซินเช่นไร ซึ่งเฉินลู่นั้นรับรู้สัญญาณข่มขู่ได้ในทันทีเช่นกัน“ไม่ทราบว่าพระองค์จะเสด็จมาที่นี่กะทันหัน มีธุระอันใดเร่งด่วนหรือเพคะ”“เรื่องนี้เอาไว้เราค่อยคุยกันส่วนตัวดีกว่า อีกอย่างที่นี่ยังมีแขก”เขาพูดพลางหันไปมองอีกฝ่ายอย่างจงใจ ราชครูอันหันมามองทั้งสองก่อนจะรีบห้ามทัพที่ไร้ดาบตรงหน้าทันที“จริงสิเฉินลู่ในเมื่อเจ้าพึ่งจะเข้ามาเมืองหลวงคงยังไม่มีจวนพักสินะ ตอนนี้เจ้าพักอยู่ที่ใดเล่า”“ศิษย์คงจะไปพักจวนเดิมของท่านพ่อก่อนที่จะย้ายไปเรือนพระราชทานหลังใหม่ขอรับท่านอาจารย์”“จวนนั้นยังพักได้อยู่งั้นหรือ ข้าว่าไม่น่าจะสะดวกอีกอย่างจวนนั้นอยู่ไกล เอาเช่นนี้ก็แล้วกันข้าจะให้พ่อบ้านหลงสั่งให้คนจัดห้องพักให้เจ้าที่เรือนทางตะวันตก ระหว่างที่รอจวนพระราชทานก็พั
พ่ายรักพระชายาที่รัก ตอนที่ 18 ชอบนางงั้นหรือ
“แต่หากครั้งนี้คุณหนูเฟิ่งยังแอบติดตามพระองค์ไปอีก จะทำเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ”“เจ้าถามก็ดีแล้ว เสด็จพ่อทรงสั่งการให้กองทัพของเฟิ่งฉวนตรึงกำลังรักษาเมืองหลวง ครั้งนี้มีอวี่เหริน (องค์ชายห้า) คอยกำกับกองทัพแทนเฟิ่งฉวนที่ถูกลดอำนาจลงเหลือเพียงรองแม่ทัพเท่านั้น”“ถึงจะมีองค์ชายห้าอยู่แต่ว่า…”“หากนางกล้าออกจากจวนคนของเราก็จะทราบทันที อีกอย่างข้าไม่ห้ามที่นางจะมาวุ่นวายที่นี่เพราะถึงอย่างไรนางต้องมาแน่ ลูกหมาป่าหรือจะสู้แม่เสือที่เฝ้าถ้ำอยู่ แม้จะไม่ได้กางกรงเล็บง่าย ๆ ข้าเชื่อว่าแค่ข่มขู่ ลูกหมาป่าก็สู้นางไม่ได้แล้ว”“เหตุใดพระองค์ดูมั่นพระทัยในตัวคุณหนูอันนักเล่าพ่ะย่ะค่ะ หรือว่าเพราะ…”“อย่าพูดเหลวไหล ที่ข้าเลือกอันลี่ซินเพราะนางเป็นคนที่รู้จักธรรมเนียมมารยาท อีกทั้งนางที่อ่อนนอกแข็งในและใช้สติในการแก้ปัญหาย่อมเหมาะสมกว่าผู้ที่ใช้แต่อารมณ์และไร้สติอย่างบุตรแม่ทัพเฟิ่งผู้นั้นแน่นอน”“ท่านอ๋อง พระองค์มิได้มีใจชอบพอนางบ้างหรือพ่ะย่ะค่ะ”“เจ้ารีบนำหนังสือนี้ออกไปส่งให้คนของเราที่นอกเมือง เตรียมการให้พร้อมก่อนที่จะออกศึกในอีกเจ็ดวันข้างหน้า”“พ่ะย่ะค่ะ”เว่ยอ๋องตัดบทองครักษ์ข้างกายในทันที เขามิอาจ
พ่ายรักพระชายาที่รัก ตอนที่ 17 อย่าเมินเฉยต่อข้า
“หม่อมฉันมิได้โกรธพระองค์ เพียงแต่ว่าข่าวลือในเมืองหลวงที่หนาหูนั่นทำให้ไม่อยากเสียเวลา และไม่อยากสร้างความลำบากพระทัยให้พระองค์จึงเลือกที่จะวางเฉยปล่อยเรื่องนี้ให้เงียบไปเอง แต่ไม่คิดว่าข้าศึกจะมาประชิดเมืองทางตะวันออกอีก”“เช่นนั้นที่เจ้าทำเมินเฉยต่อข้าและไม่มาพบที่ตำหนักก็เพราะเรื่องนี้งั้นหรือ เจ้ากล้าพูดหรือว่าเจ้าไม่โกรธข้าเลยแม้แต่นิดเดียวลี่ซิน”“หม่อมฉัน… ยอมรับเพคะว่ามีเคืองใจพระองค์อยู่บ้าง แต่ว่าท่านพ่อบอกเสมอว่าให้ถือหน้าที่ของตัวเองเป็นสำคัญ การที่หม่อมฉันเลือกที่จะไม่สนใจและเพิกเฉยต่อข่าวลือทำให้ข่าวนั้นไม่มีความสำคัญอีกต่อไป”“แต่การที่เจ้าไม่ยอมพบข้า จงใจหลบหน้าข้านี่ก็เป็นสิ่งที่เจ้าปฏิเสธไม่ได้นะ”“ที่หม่อมฉันทำเช่นนั้นอาจจะไม่ถูกก็จริง แต่ว่าทุกครั้งที่พระองค์ไปที่จวนก็มิได้มีครั้งใดที่ตั้งใจจะไปหาหม่อมฉันนี่เพคะ”“ข้า…”ใช่แล้ว ทุกครั้งที่เขาไปที่จวนสกุลอันก็เพียงแค่หาเหตุผลอื่นโดยมิได้ตั้งใจจะไปหานางจริง ๆ แต่คนเช่นเว่ยอ๋องที่มีทิฐิสูงย่อมไม่กล้ายอมรับอยู่แล้วว่าจะไปง้อนาง แม้ว่านางจะเพียงแค่รอให้เขาแสดงความจริงใจแต่ก็ไม่เคยมีเลยสักครั้ง ดังนั้นนี่คือสิ่งที่นางลง
พ่ายรักพระชายาที่รัก ตอนที่ 16 โอรสสวรรค์ก็มิอาจช่วย
ฝ่าบาทมองเห็นเนตรที่ตื่นเต้นและโมโหจนนึกลอบขำอยู่ไม่น้อย มิใช่ว่าพระองค์จะไม่รู้เห็นสิ่งใดเลย ก่อนหน้านี้ก็ทรงเรียกราชครูอันมาไถ่ถามแล้วและพบว่าเว่ยอ๋องเองก็อยู่ไม่เป็นสุขเช่นกัน เมื่อบุตรีของราชครูวางเฉยและไม่มาพบหน้าเขาเลยตั้งแต่กลับจากศึกแดนเหนือมาได้เกือบสองเดือน“ไม่คิดว่าเจ้าจะเป็นคนที่รักษาสัญญาเช่นนี้ เจ้าคงมิได้กลัวราชครูอันโกรธใช่หรือไม่ หากว่าพ่อจะประทานสตรีสกุลเฟิ่งให้เจ้าอีกคน”“มิใช่พ่ะย่ะค่ะเพียงแต่ว่าตามที่ลูกรายงานให้พระองค์ทราบ สตรีผู้นี้สร้างความวุ่นวายให้กองทัพ อีกทั้งเฟิ่งฉวนยังใช้เรื่องนี้มาต่อรองกับลูกเพื่อให้ช่วยตัวปัญหาเช่นนาง ลูกไม่มีทางรับสตรีเช่นนี้เข้ามาในตำหนักไม่ว่าจะด้วยฐานะใด ขอเสด็จพ่อโปรดทรงอภัยที่ลูกมิอาจรับได้พ่ะย่ะค่ะ”“อืม เช่นนั้นก็ตามแต่ใจเจ้าก็แล้วกัน จริงสิเรื่องข้าศึกที่ดินแดนตะวันออกที่เริ่มก่อกบฏเจ้าคิดว่าจะจัดการเช่นไร”“ตอนนี้ลูกสั่งให้กองทัพส่วนหนึ่งดักซุ่มรอดูเหตุการณ์ อีกส่วนหนึ่งเข้าไปสืบข่าวและพบว่าสิ่งที่พวกเป่ยลี่ต้องการคือเหมืองแร่เหล็กสำหรับผลิตอาวุธพ่ะย่ะค่ะ”“เจ้าคิดว่าศึกครั้งนี้จะรุนแรงกว่าศึกกับแคว้นหลันหรือไม่ ครั้งก่อนแคว
พ่ายรักพระชายาที่รัก ตอนที่ 15 ไม่อยากแต่งก็อย่าแต่ง!
“ให้ตายสิแล้วคนที่เดือดร้อนก็เป็นพวกข้า เช่นนั้นแล้วควรทำเช่นไรดีเล่าขอรับ”“ก็ต้องให้ท่านอ๋อง….”หมัวมัวพูดกับองครักษ์ต้าอู๋ แต่กลับไม่รู้เลยว่าผู้ที่ลอบแอบฟังอยู่อีกฝั่งหนึ่งกำลังยิ้มและรีบเดินกลับไปที่ห้องอักษรมองภาพวาดตรงหน้าอีกครั้ง“อันลี่ซินข้าจะดูสิว่าครั้งนี้เจ้าจะปฏิเสธไม่พบข้าได้เช่นไรกัน”วันถัดมา / หลังประชุมราชสำนัก“อาจารย์ขอรับ”“ท่านอ๋อง ทรงมีสิ่งใดหรือพ่ะย่ะค่ะ”“คือว่าครั้งก่อนที่ข้ากลับมาจากแดนเหนือ มีกลยุทธ์ศึกอย่างหนึ่งที่ยังไม่เข้าใจ จากที่ท่านเคยสอนข้าจดจำได้ว่ามันอยู่ในตำราหนึ่งในพิชัยยุทธ์ซึ่งอยู่ที่ห้องหนังสือในจวนของท่าน ข้าใคร่อยากจะขอติดตามเพื่อไปยืมตำราเล่มนั้นสักหน่อยขอรับ”“พิชัยยุทธ์ของจักรพรรดิตี้หวันลี่ที่สอง อ้อ เช่นนั้นเชิญท่านอ๋องเสด็จเถิดพ่ะย่ะค่ะกระหม่อมจะพาพระองค์ไปด้วยตนเอง”“ขอบคุณท่านอาจารย์”เว่ยอ๋องเดินตามราชครูอันขึ้นรถม้าไปทันที เขาพูดคุยเรื่องต่าง ๆ กับราชครูจนกระทั่งถึงจวน เมื่อลงจากรถม้าและติดตามราชครูอันเข้าไปในจวนก็เริ่มมองไปทั่ว ๆ จวนราชครูอันทราบดีอยู่แล้วว่าท่านอ๋องมิได้อยากมาหาตำราอย่างที่ตรัสเอาไว้ เพียงแค่จะหาเรื่องมาหาบุตรส
บางทีคุณอาจจะชอบ
ลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ19.6K viewsชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน18.6K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ31.8K viewsฮูหยินใหญ่
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้21.4K viewsสลักรักอ๋องนักรบ
ซินเหมย / ณศิกมล4.7K viewsสามีข้า คือคนป่าคลั่งรัก
ฮาจิฮาจิ4.1K viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงเด็กแสบในยุค 80
ต้ายวี่436 viewsพระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน
ฟู่จินเฟย10.7K views
