55: ทำหน้าไม้ไว้จับปลา [1]

หยุนชิงตื่นขึ้นมาในตอนสายของอีกวันด้วยอาการเมาค้าง และปวดเมื่อยตามเนื้อตัว นางจำได้ว่าตนเองหลังจากถูกสามีอุ้มเข้าไปนอนในห้อง นางกลับนึกสนุกอยากแกล้งสามีจากนั้นจำอะไรไม่ได้เลย

“ทำไมขาข้ามันสั่นแบบนี้ แถมเนื้อตัวมีแต่รอยข้าไปโดนอะไรกัดมา” เมื่อลุกขึ้นยืนได้มั่นคงแล้วสำรวจตัวอยู่สักพักกลับพบว่าเนื้อตัวมีแต่รอยเต็มไปหมด แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับตัวนางกันแน่

หลังจากที่หอบร่างที่อ่อนแรงของตนเอง ไปอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จสิ้น หยุนชิงจึงได้เดินออกมาจากห้อง เพราะนี่ก็คงจะยามซื่อแล้ว (09.00-10.59 น.) ทุกคนคงจะออกไปทำงานกันหมดแล้ว

“นายหญิงตื่นแล้วหรือเจ้าคะ ข้ากำลังจะเอาน้ำแกงสร่างเมาไปให้ นายท่านสั่งไว้ว่านายหญิงตื่นเมื่อไร ให้เอาไปให้ดื่มเจ้าค่ะ” อาเล่อที่เดินออกมาจากห้องครัว เพื่อไปเอาน้ำแกงสร่างเมามาให้นายหญิงดื่ม เดินออกมานางก็เจอเข้ากับผู้เป็นนายนั่งคลึงขมับอยู่ที่โต๊ะในห้องรับแขกพอดี

“ข้าปวดหัวมากเลยอาเล่อ แล้วท่านพี่ไปไหนหรือ” อดไม่ได้ที่จะถามถึงสามีตัวดี ต้องเป็นเขาแน่ที่ทำให้นางมีสภาพเช่นนี้

“นายท่านออกไปส่งสุราในเมืองเจ้าค่ะ” อาเล่อพูดพร้อมกับส่งถ้วยน้ำแกงให้กับผู้เป็นนายดื่ม

หยุนชิงดื่มน้ำแกงสร่างเมาไปได้สักพักรู้สึกว่า อาการมึนและปวดหัวเริ่มดีขึ้นมา อาการเมาค้างดีขึ้นท้องไส้ก็เริ่มเรียกร้องหาอาหาร นางจึงให้อาเล่อต้มโจ๊กร้อน ๆ หนึ่งถ้วยกินรองท้อง รอหวังอี้หลินกลับมาจากส่งสุราค่อยกินมื้อเที่ยงด้วยกัน

หลังจากที่กินอิ่มท้องหญิงสาวจึงได้ออกมาเดินเล่น เดินไปได้สักพักหยุนชิงสังเกตเห็นกลุ่มบ่าวชายยืนจับกลุ่มกันอยู่แถวลำธาร นางอยากรู้ว่าทำอันใดกันก็ได้เดินเข้าไปดู

“พวกเจ้าทำอันใดกันรึ” เมื่อเดินมาถึงนางเห็นบ่าวหนุ่มสองคนดำผุดดำว่ายอยู่ในน้ำ พร้อมกับเสียงเชียร์ของกลุ่มด้านบนเสียงดัง

“นายหญิงพวกข้ากำลังจะจับปลาไปทำมื้อเที่ยงขอรับ แต่ปลามันตัวใหญ่น้ำยังลึกอีก เลยจับลำบากไปสักหน่อย” บ่าวชายคนหนึ่งในกลุ่มด้านบนกล่าว

“เช่นนั้นหรือ ระวังกันด้วยล่ะ อย่าลงกันไปลึกมากอันตราย”

“ขอรับ” ทุกคนตอบรับนายหญิงอย่างพร้อมเพรียง

หยุนชิงยืนดูการจับปลาอยู่สักพัก นางคิดอะไรบางอย่างออก จึงได้ให้บ่าวชายคนที่พอมีฝีมือเกี่ยวกับช่างไม้ ให้ตามนางไปเพื่อสร้างอะไรบางอย่าง หญิงสาวคิดจะทำหน้าไม้ไว้ยิงปลา เวลาจะจับปลาจะได้ไม่ต้องลงไปจับให้ยุ่งยาก และไม่เสี่ยงลงน้ำลึกอาจทำให้จมน้ำด้วย

นางให้คนไปนำไม้เนื้อแข็ง มาขัดเกลาเหลาเป็นแท่งยาวประมาณสามฉื่อ สันบนตรงกลางเซาะเป็นรางตามยาวหนึ่งฉื่อกับอีกสองชุน ใช้สำหรับวางลูกดอกเจาะกลางไม้ด้านบนทะลุลงด้านล่าง ห่างจากโคนปลายราง

เหลาไม้ทำไกสอดลงรูที่เจาะ บากไม้ขวางเป็นร่องสันหลังรูที่เจาะใช้วางเชือก จากปลายไม้ด้านหน้าถัดเข้าเจาะด้านข้างทะลุ เพื่อใช้สอดคันโก่ง คันโก่งทำจากไม้ชนิดเดียวกัน เหลาคล้ายคันธนูหนา และสั้นกว่าเหลาเกลาด้านหน้า ให้โค้งมนแล้วสอบเรียวลงที่ปลายทั้งสองข้าง สอดลงในรูที่เจาะไว้ ปลายคัน โก่งบากริมปลายทั้งสองข้างใช้คล้องเส้นเชือก สายหน้าไม้ทำจากหวายขวั้นเป็นเกลียว ต่อร้อยที่หูทั้งสองข้างไม่ตึงแบบขึงคันธนู