LOGINShare
ตอนที่1 ชูเหมยฮวาภรรยาผู้ถูกลืม
Last Updated:
2025-05-06 08:49:44จวนแม่ทัพสวีกงจื่อ
หญิงสาวผู้ใดชื่อ ว่าเป็นฮูหยินใหญ่ ทำเพียงทอดสายตามองไปยังถ้วยน้ำชา ที่อนุคนใหม่ของสามียกให้เมื่อครู่ นางมีค่าแค่เป็นสิ่งประดับ แต่ไม่เคยมีสักครั้ง ที่นางได้เป็นคนเคียงข้างสามีอย่างแท้จริง
“คุณหนู...”
“คงถึงเวลาแล้วสินะ...ข้ามิควรรอในสิ่งที่ ไม่มีวันเป็นไปได้”
ร่างระหงลุกขึ้น ก่อนจะก้าวเดินไปเพียงน้อย ขาที่เคยมั่นคง พลันอ่อนแรงไปเสียอย่างนั้น
“คุณหนู!”
เสี่ยวเยี่ยน รีบถลาเข้าประคองร่าง ของผู้เป็นนายเอาไว้ รอยยิ้มอ่อนล้าของคุณหนู เสมือนมีคมดาบนับหมื่นเล่ม ทิ่มแทงเข้าสู่กาย
“อย่าห่วงเลย ข้าแค่พักผ่อนน้อยไปเท่านั้น มิช้าก็ดีขึ้น”
ชูเหมยฮวาเอ่ยปลอบสาวใช้ ด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง เรื่องราวเดิมๆ หมุนวนกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า ทว่าครานี้มันแตกต่างออกไป เพราะคนสามีเลือกมาเคียงกาย คือรักที่เขายืนยันหนักแน่น ว่าไม่ยินดีรับคำปฏิเสธจากนาง
เสี่ยวเยี่ยน ประคองผู้เป็นนาย กลับไปยังห้องนอน ลมหายใจที่ดูเหนื่อยอ่อนของคุณหนู ทำให้ใจของหญิงสาว ไม่ค่อยดีเท่าใดนัก สกุลสวีช่างใจดำนัก
“ข้าอยากดื่มน้ำอุ่นๆ สักถ้วย”
ชูเหมยฮวา เอ่ยกับสาวใช้ด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า โรคประจำตัวของนาง กำลังทำให้นางสิ้นไร้เรี่ยวแรง หัวใจเจ้ากรรม ช่างไม่อดทนเอาเสียเลย
“คุณหนู รอบ่าวสักครู่นะเจ้าคะ”
ชูเหมยฮวาพยักหน้ารับ ก่อนจะพิงกายกับหัวเตียง ดวงตาอันอ่อนล้าหลับลง และอาการหมุนวนในหัว ได้เกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน
มือบางเลื่อนมากุมยังอกข้างซ้าย อาการเจ็บร้าวและหัวใจที่เต้นถี่รัว ทำให้หญิงสาวนิ่วหน้า จนเหงื่อเม็ดใหญ่ ผุดขึ้นราวดอกเห็ด ชูเหมยฮวาพยายามอย่างยิ่ง ที่จะสูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอด ทว่าความเจ็บร้าวที่ทรวงอก ทำให้ความพยายามนั้นสูญเปล่า
เปลือกตาหนักอึ้ง ราวถูกรั้งเอาไว้จากกาวชั้นดี เรียวปากสั่นระริก เหยียดออกเล็กน้อย นางต่อสู้กับหลายสิ่งอย่าง มาไม่น้อยเลย ทว่าลมหายใจที่กำลังขาดห้วง กลับไร้ผู้ใดเหลียวแล
‘พี่ใหญ่ ข้าขอโทษ ที่มิอาจรอท่านกลับมาได้’
น้ำตาไหลออกมาอาบสองแก้ม ก่อนที่ทุกอย่างจะสิ้นลง โดยที่หญิงสาวไม่รู้เลยว่านับจากนี้ คนที่ยังอยู่ จะพบเจอจุดจบเช่นไร ความรักที่เฝ้ารอมานับสิบปี นอกจากไม่เคยได้แล้ว นางยังต้องทนเห็นคนที่ตัวเองรัก คลอเคลียหญิงอื่นต่อหน้ามิเว้นวัน
“คุณหนู! คุณหนูเจ้าคะ”
เสี่ยวเยี่ยนรีบวางถ้วยน้ำอุ่นไว้ ก่อนจะค่อยๆ เขย่าเรียกผู้เป็นนาย ทว่าไม่มีสัญญาณใดตอบกลับมา เสี่ยวเยี่ยนค่อยๆ ยื่นมือสั่นระริก ขยับเข้าใกล้จมูกของผู้เป็นนาย
“คุณหนู! ฮึกๆ ไม่นะเจ้าคะ คุณหนู...อย่าล้อบ่าวเล่นเยี่ยงนี้ คุณหนู...ได้โปรดตอบบ่าวสักคำเถิดเจ้าค่ะ”
“เจ้าเขย่าข้าเสียขนาดนี้ ข้าคงมิกล้าตายหรอกนะ”
แม้น้ำเสียงที่เปล่งออกมา จะยังอ่อนล้า ทว่ามันกลับเรียกทั้งเสียงสะอื้นปนหัวเราะ เสี่ยวเยี่ยนไม่รู้ว่านาง ควรต้องรู้สึกใดกันแน่ แต่ทุกอย่างที่นางระบายออกมา ผ่านการกระทำ มันคือความโล่งใจ
“คุณหนู น้ำอุ่นๆ ที่คุณหนูต้องการเจ้าค่ะ”
“...”
หญิงสาวทำเพียงมองหน้าสาวใช้ ก่อนจะลดสายตาไปยังถ้วยน้ำในมือ ทุกอย่างในสายตา และห้วงความทรงจำ มันล้วนมีของผู้อื่นไหลวน
“นะ...น้ำเจ้าค่ะ”
เมื่อเห็นสายตา คล้ายสงสัยของผู้เป็นนาย เสี่ยวเยี่ยนจึงพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“ช่วยข้าหน่อย”
หญิงสาวเอ่ยเบาๆ มือที่ไม่ใช่ของนาง มันยังคงสั่นระริก จนไม่กล้าที่จะถือถ้วยน้ำนั้นด้วยตนเอง
“ค่อยๆ นะเจ้าคะ” เสี่ยวเยี่ยนค่อยๆ ยกถ้วยน้ำให้ผู้เป็นนายดื่ม
มือบางแตะเบาๆ ที่ข้อมือเสี่ยวเยี่ยน เพื่อเป็นการบอกว่านางดื่มน้ำเพียงพอแล้ว แม้ว่าคอของนางจะดูไม่ชุ่มชื่นเท่าใดนัก แต่นี่คือคำสั่งจากเจ้าของร่าง ที่มีต่อสาวใช้ นางหรือจะกล้าอาจหาญ เป็นคนเรื่องมาก ทั้งที่ตอนนี้ยังมึนงง กับการตื่นมาในร่างกายของผู้อื่นเยี่ยงนี้
“คุณหนู ต้องการสิ่งใดอีกหรือไม่เจ้าคะ บ่าวจะรีบไปจัดหามาให้”
“ข้าขอพักต่ออีกสักหน่อย เจ้าเองก็ไปพักเถอะ”
“บ่าวช่วยเจ้าค่ะ”
เสี่ยงเยี่ยน ประคองผู้เป็นนายให้เอนกายลงนอน ก่อนจะช่วยดึงผ้าห่มขึ้นคลุมกาย แม้ว่าเวลานี้ยังไม่มืดค่ำ ทว่าคุณหนูของนางติดผ้าห่มยิ่งนัก
ดวงตาคู่งามปิดลงอย่างอ่อนล้า ก่อนที่ภาพหมุนวนนั้น จะหลั่งไหลเข้ามาในหัวอีกครั้ง มือรวบกำผ้าห่มเอาไว้แน่น โดยไม่รู้เลยว่าภาพที่ตนเองนอน ทั้งที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดทางใจ จะทำให้สาวใช้ผู้ภักดี น้ำตาอาบแก้มด้วยความห่วงใย
“องค์หญิงเยี่ยเจา บัดนี้กองทัพของท่าน ไม่อาจปกป้องราชบัลลังก์ได้อีกแล้ว มอบลมหายใจของฮ่องเต้มาเสียจะดีกว่า”
ขุนนางกบฏ ชี้ปลายกระบี่ มาที่ใบหน้าดุดันขององค์หญิง ผู้เป็นดั่งเกราะคุ้มบัลลังก์ ทว่ามันกลับไม่ได้ทำ ให้หญิงสาวสะท้านไหวแม้แต่น้อย
มืออันหยาบกร้าน กระชับมือน้อยของฮ่องเต้เอาไว้แน่น นางคือพี่สาวร่วมพระมารดากับฮ่องเต้น้อย ในวันที่พระบิดายื่นตราแผ่นดินให้นาง เพื่อรอมอบให้แก่น้องชาย ในวันที่เขาแข็งแกร่ง
นับแต่นั้นมา นางไม่เคยสักครั้ง ที่จะมีชีวิตอันเรียบง่าย เยี่ยงสตรีอื่น แต่ทุกลมหายใจ ล้วนเพื่อบ้านเมือง และราชบัลลังก์ กรามเล็กถูกขบแน่น เพื่อข่มกลั้นความรู้สึกมากมายเอาไว้
“ย่อมได้...”
“พี่หญิง!”
ฮ่องเต้ เรียกพี่สาวเสียงหลง ด้วยไม่อยากจะเชื่อ ว่านางจะพูดเช่นนี้ ทั้งที่ผ่านมา นางปกป้องเขามาโดยตลอด
“แต่ต้องไม่มีข้า ยืนอยู่ตรงนี้เท่านั้น”
เยี่ยจงบีบมือพี่สาวเอาไว้แน่น หากเขารอดจนเติบใหญ่ เขาจะไม่ทำให้พี่สาว ต้องแบกภาระไว้บนบ่ามากเยี่ยงนี้อีก
Latest chapter
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่67 ฮุบสินเดิม
“ไม่แล้วอย่างไรหรอกเจ้าค่ะ ข้าแค่สงสัยว่าสิ่งใดกัน ทำให้ท่านพ่อ มาเยี่ยมเยียนข้า ทั้งที่ตลอดหลายปีมานี้ แม้แต่คำถามไถ่ยังไม่เคยมีมา” “เจ้ามีสิทธิ์อันใด ขับไล่คนของข้าออกจากร้าน และยึดทุกอย่างไป” “คนของท่าน ไยไม่อยู่ในที่ของท่านเล่าเจ้าคะ จะมาอยู่ในพื้นที่ของข้ากับท่านแม่ได้อย่างไร ไม่มีกฎหมายข้อใดในแผ่นดิน ที่บอกว่าสินเดิม ที่ต้องส่งต่อจากแม่สู่ลูก เป็นของสามี ท่านพ่อกินใช้สิ่งของเหล่านั้นมานานปี ข้าจะไม่ถือสา แต่เมื่อข้าต้องการของ...ของข้าคืน ท่านพ่อก็ไม่มีสิทธิ์ทัดทาน” “เผยอิงเถา! เจ้าก็รู้ว่าร้านค้าสองแห่ง คือรายได้หลักของสกุลเผย และมันต้องเป็นสินเดิมของข้าในภายหน้า” เผยอันหลิง เอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ หญิงโง่คนนี้มิรู้ที่ตายจริงๆ อาจหาญมาต่อกรกับบิดาของนาง “รายได้หลัก มิใช่เบี้ยหวัดของท่านพ่อหรือ ส่วนเรื่องสินเดิม มันเกี่ยวอันใดกับทรัพย์สินของข้า มารดาเจ้าก็มี ก็ใช้สินเดิมของนางสิ! นี่ของแม่ข้า” “แต่เจ้าออกเรือนไปแล้วนะ!” เผยอันหลิง ยังคงตอบโต้ ด้วยน้ำเสียงของคนไม่ยอมแพ้ “นั่นยิ่งสมควรเป็นของข้า ตั้งแต่วันที่ข้า ก
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่66 กู้เจี๋ย
“พาส่งตำรวจเถอะ” คล้ายกับเขา รู้ถึงความต้องการของพี่สาว จึงเลือกที่จะส่งลู่ถิงให้กับตำรวจ เพราะยังไงเมื่อเข้าไปอยู่ในคุก ลู่ถิงก็ไม่รอดอยู่ดี แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น “ฉันไม่กลัวแกหรอก นังฉู่หร่าน! แกด้วยไอ้ปัญญาอ่อน ฉันจะส่งพวกแกไปตายอีกครั้ง” ลู่ถิงพุ่งไปที่ขอบระเบียงกว้าง ก่อนจะพุ่งลงไปเบื้องล่าง โดยไม่มีใครคิดห้ามปราม อาจด้วยยังตกตะลึง กับคำพูดของหญิงสาวอยู่ก็เป็นได้ ฉู่หร่านมองไปจุดที่ลู่ถิงหายไป ชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มประดับ โบกมือให้กับเธอ กู้เจี๋ยน้อยของสกุลฉู่ น้องชายและลูกชายที่ทุกคนรัก กำลังโบกมือลา และเริ่มเลือนหายไปทีละน้อย “หรานหร่าน อย่าร้อง เจี๋ยจะเป็นเด็กดี จะไม่ดื้อด้วย เจี๋ยจะดูแลหรานหร่านเอง” หญิงสาวปล่อยโฮออกมา เหมือนเด็กในทันที เมื่อรอยยิ้มของกูเจี๋ย เลือนหายไป พร้อมกับร่างกาย ที่กลายเป็นเพียงแสงสีขาว จนเหลือเพียงความว่างเปล่า ในสายตาเธอ กู้เจี๋ย ลูกชายของเพื่อนพ่อ ที่ครอบครัวประสบอุบัติเหตุ เหลือรอดเพียงเด็กชายกู้เจี๋ย ที่สมองได้รับความกระทบกระเทือน จนทำให้สมองไม่สามารถ ที่จะพัฒนาได้ทันร่างกาย
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่65 การมาเยือนของบิดา
ภายในห้องนอนเล็กๆ สามแม่ลูกหลับใหลไปด้วยความเหนื่อยล้า เพราะตลอดสองวัน ทั้งร่างกายและจิตใจ ล้วนต้องใช้พลังงานเหลือล้นเผยอิงเถา นอนตรงกลาง ขนาบสองข้าง ด้วยลูกชายหญิง ทว่าเวลานี้ ใบหน้างามกลับมีเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า ราวกับในความฝันของนาง มันคือสิ่งที่นางมิอยากพานพบ....‘หรานหร่าน...หรานหร่าน!’ เสียงร่ำร้องดังอยู่แสนไกล ทำให้หญิงสาวที่เวลานี้ ยืนอยู่ท่ามกลางความมืด พยายามวิ่งตามเสียงเรียกนั้นไป จนสุดฝีเท้า ทว่ายิ่งไล่ล่า ยิ่งดูเหมือนจะห่างไกลออกไป จนอยากจะตามทัน‘พ่อคะ แม่คะ หนูอยู่นี่...’มิติคู่ขนาด ปัจจุบัน ฉู่หร่านวิ่งตามเสียงจนสุดฝีเท้า ก่อนจะหยุดลง เมื่อภาพเบื้องหน้า ทำให้เธอรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัว ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ สวมชุดสีดำแบรนด์ดัง เป็นที่คุ้นตาของเธอเหลือเกิน หญิงสาวเดินเข้าใกล้ชายหนุ่มให้มากขึ้น เสียงที่ได้ยิน เธอมั่นใจว่านั่นคือคิงส์ น้องชายแท้ๆ ของเธอ ที่ถูกเก็บเป็นความลับ เพราะคิงส์อยู่ในท้องแม่ ได้เพียงสองเดือน พ่อกับแม่ของเธอก็ตกลงแยกทางกันอย่างถาวร แม่จึงเลือกที่จะให้น้องชาย มีชีวิตที่ไม่ต้องวุ่นวาย กับธุรกิจหรือตระกูลของพ่ออีก แต่ก
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่64 เด็กดี
“ไม่ขอรับ น้ำค้างเริ่มลงแล้ว เชิญฮูหยินน้อยด้านในเถิดขอรับ” พ่อบ้านจวงรีบปฏิเสธ เมื่อน้ำเสียงของฮูหยินน้อย แสดงชัดว่าไม่ยินยอม ต่อคำทัดทานใดๆ ทั้งสิ้น “อืม” เผยอิงเถา อุ้มบุตรสาว มืออีกข้างจับมือบุตรชาย ก้าวผ่านเข้าไปภายในจวน แน่นอนว่าบ่าวชายหญิง ที่ติดตามเข้าไปนับสิบ ล้วนมีใบหน้าที่เย็นยา เยี่ยงนายสาวทั้งสิ้น สายตาที่มองคนในจวน เฉยชาเหมือนคนเหล่านั้น เป็นเพียงฝุ่นผงในสายตา “ท่านแม่” เจาเยียน กระทืบเท้าราวเด็กถูกขัดใจ เหล่ยฮูหยินที่เคยเอ็นดูลูกสะใภ้คนรอง บัดนี้นางทำได้เพียงเมินหน้าหนี เพราะความต่างของสะใภ้ใหญ่กับสะใภ้รอง ในตอนนี้มันราวฟ้ากับเหวลึก ยิ่งเห็นเผยอิงเถา พาบ่าวชายหญิง ที่ล้วนมีลักษณะดี ก้าวผ่านนางไป มันตอกย้ำว่านับจากนี้ อำนาจในมือจะถูกลิบคืน เห็นทีนางคงต้องนิ่งมองสถานการณ์ไปก่อน หากผลีผลามลงมือ อาจไม่ส่งผลดีเท่าใดนัก “ท่านแม่...” “เจ้ารู้ตัวไหม ว่าทำอะไรลงไป มิเพียงเจ้าที่ต้องอับอาย มันรวมถึงข้า และสกุลเจาของบิดาเจ้าด้วย ที่อบรมลูกหลานได้ไม่ดี” “นางกำลังเสแสร้งอยู่นะเจ้าคะ” “แล้วอย่าง
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่63 ฮูหยินน้อย
จวนสกุลเหล่ย ในช่วงเวลาเดียวกัน รถม้าหยุดหน้าจวนแม่ทัพ ก่อนที่ร่างสูงของถงเจี้ยน จะเดินมายื่นแขน ให้แก่นายหญิงได้วางมือ หญิงสาวคลี่ยิ้มน้อยๆ หากใบหน้าอัปลักษณ์นี้ สวมหน้ากากปิดทับ มันจะดูดียิ่งนัก แต่ก็แล้วแต่เจ้าตัวเขา นางไม่คิดก้าวก่าย “เริงร่าเสียจริงนะ มิรู้สำรวม” คำพูดที่ดังขึ้นจากหน้าประตู เรียกสายตาเย็นเยียบ ให้หันมองอย่างมิใคร่ใส่ใจ น้องสะใภ้คนงามนั่นเอง หึๆ คิดจะมายั่วยุ ให้นางอับอายต่อหน้าชาวบ้าน ที่ยังคงมีสัญจรผ่านไปมาสินะ! คิดดีแล้วกระมัง จึงได้อาจหาญเยี่ยงนี้ “การที่ข้าพาลูกๆ ออกไปเที่ยวเล่น มีสิ่งใดเสียหายกัน ในเมื่อข้าอยู่ท่ามกลางผู้คนในเมือง หาได้ลักลอบอยู่ลำพังกับผู้ใด” “แล้วที่เจ้าพาบุรุษหน้าผีกลับมาด้วย จะให้ข้าและสกุลเหล่ยเข้าใจว่าอย่างไร” น้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม เรียกสายตาผู้คน อย่างที่น้องสะใภ้ตั้งใจ คงมีคนกลับมา รายงานล่วงหน้าแล้วกระมัง จึงได้ตั้งใจมาดักรอหาเรื่องเช่นนี้ “คนของมารดาข้า ไยเขาจะติดตามมารับใช้นายมิได้” “ที่นี่จวนสกุลเหล่ย” “ใช่! ที่นี่สกุลเหล่ย และเป็นสกุลที่ใหญ่โต ทว่า
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่62 หางโผล่แล้วสินะ!
โรงเตี้ยมนอกเมืองหลวง คณะเดินทางของแม่ทัพหนุ่ม ได้หยุดพักค้างแรมในโรงเตี้ยมเล็กๆ ที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงไม่มากนัก หากเดินทางแบบมิหยุดพัก ไม่เกินสามวันก็ถึงเมืองหลวง การที่เขาเดินทางล่วงหน้ามาก่อน นั้นเพราะเขาอยากพบหน้าใครบางคน ก่อนที่จะกลับจวน เพื่อไปสะสางเรื่องที่ค้างคา ในเมื่อสตรีต่ำช้า อยากใช้เล่ห์กล เพื่อให้ได้เขามาครอง เขาก็จะทำให้นางซมซานออกไป เยี่ยงสุนัขเช่นกัน “ท่านแม่ทัพ จะให้ข้าน้อยส่งคนไปแจ้งแก่สกุลเหล่ย ก่อนไหมขอรับ” รองแม่ทัพคนสนิท เอ่ยถามผู้เป็นนาย ด้วยการกลับเมืองหลวง ในรอบหลายปีนี้ นับเป็นเรื่องใหญ่ไม่น้อยเลย สำหรับสกุลเหล่ย “ไม่ต้อง! ข้าอยากรู้ ว่าสิ่งที่ท่านแม่ ส่งข่าวให้จะจริงเท็จแค่ไหน หากเป็นอย่างที่ท่านแม่บอกมา ข้าจะได้หลุดพ้นเสียที” เจ็ดปีก่อน ณ จวนลั่วอ๋อง แม่ทัพหนุ่ม ผู้กำลังเป็นที่หมายปอง ของหญิงสาวทั่วทั้งเมืองหลวง ได้ร่วมดื่มกับเหล่าขุนนางใหญ่ ที่ต่างพากันเชิญชวนให้เขาดื่มด้วย แม่ทัพหนุ่มไม่อาจปฏิเสธได้ เนื่องจากนี่คือมารยาท ที่เขาต้องพึงรักษา แม้ว่าสายตาของเขา จะไม่ค่อยอยู่ในวงสนทนาเท่
You may also like
หญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง10.1K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น11.1K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง102.3K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย11.7K viewsเด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง3.0K viewsตามรัก
ฉู่เฉียว805 viewsอุ้มรัก
ฉู่เฉียว1.4K viewsพ่ายรักบุปผาพิษ
แซมมี่ซี2.1K views
