แชร์

บทที่ 161

ผู้เขียน: เกาะลอยน้ำ
นวดไปนวดมา จนข้อมือของเซิ่นหรูซวงเริ่มปวดเมื่อยแล้ว

เธอกล่าวอย่างแผ่วเบา “ฉันนวดคุณจนสบายตัวแล้ว งั้นคุณอย่าไล่ฉันออกไปเลยนะ”

ซิงจือเหยียนส่งเสียงตอบรับ หางเสียงเปลี่ยนเป็นผ่อนคลาย

เซิ่นหรูซวงกล่าวต่อว่า “แล้วก็ ฉันเรียนเทคนิคการนวดนี้มาจากร้านนวดฝั่งตะวันออกของเมือง คุณจะไปหาพวกเขาโดยตรงเลยก็ได้ ต่อไปอย่ามา...”

ก๊อก ๆ ๆ

“อาเหยียน”

ที่ด้านนอกประตู เสียงเคาะประตูยังคงดังต่อเนื่อง ผู้ที่อยู่ด้านนอกยังคงพูดอยู่

เซิ่นหรูซวงเม้มริมฝีปาก “งั้นคุณอย่าให้พวกเขาอยู่ที่นี่อีกเลย แล้วก็ถือโอกาสเรียกซิงฟานโหรวมานี่ด้วยเถอะนะ”

เธอเอียงศีรษะ มองไปที่ประตูห้องรับรองอย่างระมัดระวัง

“อาเหยียน อวิ่นลู่เธออยู่ที่นี่หรือเปล่า?”

เซิ่นหรูซวงมองอย่างใจจดใจจ่อเกินไป จนไม่ได้สังเกตว่ามือของซิงจือเหยียนค่อย ๆ ยื่นออกมาด้านหน้า

หลังจากนั้น เขาก็คว้าข้อมือเธออย่างกะทันหัน

ตอนแรกเซิ่นหรูซวงตกใจกับอุณหภูมิของฝ่ามือที่เย็นเล็กน้อยของซิงจือเหยียน

จากนั้น เธอก็ถูกซิงจือเหยียนกระชากอย่างแรง ทั่วทั้งร่างล้มไปข้างหน้าอย่างควบคุมไม่ได้

ลำคอของเซิ่นหรูซวงไม่สามารถระงับความตกใจที่อยู่ในหน้าอกได้ จึงหลุดเสียงอ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • มรสุมรัก CEO ซาตาน   บทที่ 170

    ในมุมที่จี้หย่าจิ้งมองไม่เห็น ดวงตาของเซิ่นหรูซวงแข็งกร้าว อารมณ์ที่อยู่ในแววตาค่อย ๆ เย็นชาลงเมื่อเห็นเซิ่นหรูซวงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเป็นเวลานาน จี้หย่าจิ้งก็คิดไปเองว่าได้คาดเดาความคิดของเซิ่นหรูซวงถูก สีหน้าแสดงออกถึงความภาคภูมิใจยิ่งขึ้น“ฉันพูดถูกแล้วใช่ไหมล่ะ?”จี้หย่าจิ้งเดินไปรอบ ๆ เปียโน พร้อมกอดอก เชิดคางขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง“เซิ่นหรูซวง ฉันแนะนำว่าเธออย่าหลงตัวเองจะดีกว่า แล้วรีบถอนตัวจากการแข่งขันไปซะ...”เซิ่นหรูซวงเหยียดขาออกมาหนึ่งข้าง จี้หย่าจิ้งสะดุดน่องของเธออย่างไม่ต้องสงสัย“อ๊ะ!”เซิ่นหรูซวงสะพายกระเป๋านักเรียนแล้วลุกขึ้นทันที ถอยออกไปด้านข้าง พร้อมมองดูมือทั้งสองข้างของจี้หย่าจิ้งที่กดลงไปบนแป้นเปียโน ทันใดนั้นเปียโนก็ระเบิดเสียงดังสับสนออกมา พร้อมกับเสียงกรีดร้องของจี้หย่าจิ้งเซิ่นหรูซวงยืนอยู่ด้านข้างราวกับไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง มองดูจี้หย่าจิ้งล้มลงไปที่พื้นแสยะยิ้มด้วยความเจ็บปวด ร้องลั่นไม่หยุดเธอเลิกคิ้วเล็กน้อย พูดอย่างเรียบเฉยว่า “หยุดพูดไม่ดีกว่าเหรอ มองทางให้ดี นี่ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญ อย่าหกล้มไปอีกละ”จี้หย่าจิ้งนอนคว่ำอยู่บนพื้น ใช้หมัดกระแทกไ

  • มรสุมรัก CEO ซาตาน   บทที่ 169

    เจียงเสี่ยวชุนตบมือ “ฉันคิดออกแล้ว นี่เรียกว่าอะไรนะ เรียกว่าเป็นผู้ใหญ่เกินวัย จิตวิญญาณของเธอ...”เซิ่นหรูซวงเงยหน้าขึ้น หัวเราะพรืดอกมา “เธอทำอะไรน่ะ? ถึงได้พูดเป็นจริงเป็นจังขนาดนี้”เจียงเสี่ยวชุนยังคิดจะพูดอะไรต่อ แต่เซิ่นหรูซวงก็รีบไล่เธอไป “พอแล้ว พอแล้ว จะเข้าเรียนอยู่แล้ว อย่าพูดมากน่า”ถึงแม้เรื่องจะกระจ่างแล้ว แต่แน่นอนว่า เหตุการณ์แบบนี้ย่อมต้องส่งผลกระทบกับธุรกิจร้านแผงลอยของทอดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างแน่นอน แต่สุดท้ายก็ยังมีลูกค้าอยู่จำนวนมาก เจียงเสี่ยวชุนถือว่าพอใจแล้วการแข่งขันเปียโนเย่ว์ไห่ประกาศรายชื่อผู้เข้าแข่งขันหนึ่งอาทิตย์ก่อนการแข่ง เซิ่นหรูซวงเป็นคนสุดท้ายของแถวสุดท้ายเจียงเสี่ยวชุนรู้ว่าการแข่งขันครั้งนี้สำคัญกับเซิ่นหรูซวงขนาดไหน ดังนั้นจึงได้กำชับกับเซิ่นหรูซวงไปแล้วว่า ไม่มีเรื่องสำคัญก็ไม่ต้องมาช่วยที่ร้านของทอดแผงลอย ให้เตรียมตัวแข่งขันให้ดีหลังจากประกาศรายชื่อผู้เข้าร่วมแข่งขันแล้ว บนอินเตอร์เน็ตก็มีการถกเถียงกันอย่างร้อนแรงหลัก ๆ คือกำลังพูดถึงเรื่องที่เว่ยอวิ่นลู่จะเข้าร่วมการแข่งขันการแข่งขันที่เว่ยอวิ่นลู่เข้าร่วมมักเป็นที่จับตามองเส

  • มรสุมรัก CEO ซาตาน   บทที่ 168

    หญิงสาวคนนั้นหน้าเปลี่ยนสีอย่างหนัก สีหน้าซีดขาวลงทันที เซิ่นหรูซวงกดปุ่มหยุดชั่วคราว ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันจำได้ว่าฐานะครอบครัวของเธอไม่ถือว่าดีเท่าไร ทำไมถึงสะพายกระเป๋าชาเนลได้ล่ะ?”หญิงสาวกัดริมฝีปาก จ้องมองเธอ ริมฝีปากเผยอหายใจหอบ พูดอะไรไม่ออกสายตาของเซิ่นหรูซวงเลื่อนลงมา แล้วมาหยุดอยู่ที่มืออันสั่นเทาทั้งสองข้างที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวเซิ่นหรูซวงพูดอย่างเย้ยหยัน “ซิงฟานโหรวซื้อให้เธอสินะ?”หญิงสาวพูดแผ่วเบา “ไม่ใช่ ไม่ใช่นะ!”สีหน้าของเซิ่นหรูซวงค่อย ๆ ขรึมลง รอยยิ้มอย่างไม่แยแสในดวงตาหายไป กลายเป็นสายตาที่เย็นชา “โง่ขนาดนี้เชียว ทำงานรับเงินไปแล้วไม่รู้จักปิดบัง สะพายกระเป๋าชาเนลเข้ามาตั้งแต่เช้าตรู่ กลัวว่าฉันจะไม่รู้เหรอไงว่าเธอรับเงินของซิงฟานโหรวน่ะ?”ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นซีดขาว แกล้งทำเป็นใจเย็น “ฉะ ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่ ฉันไม่ได้รับเงิน ฉันเปล่า!”เซิ่นหรูซวงเดินเข้ามาใกล้สองสามก้าว ดวงตาที่แยกสีดำขาวอย่างชัดเจนแฝงไปด้วยความกดดันที่อธิบายไม่ได้ จับจ้องไปที่ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น“เมื่อวานฉันไปดูมาแล้ว เธอแค่กัดของทอดคำเดียวเท่านั้น และยังไม่ทันได้กินลงไปเล

  • มรสุมรัก CEO ซาตาน   บทที่ 167

    คุณปู่ซิงเงยหน้าขึ้นในฉับพลัน ดวงตาที่มีอายุและขุ่นมัวแฝงไปด้วยความรู้สึกกดดัน มองไปยังเซิ่นหรูซวงเขาแค่นเสียงเย็นชา “เซิ่นหรูซวง ดูเรื่องที่แกทำซิ!”เซิ่นหรูซวงกำหมัดแน่น เธอมองซิงฟานโหรวด้วยสีหน้าสงบ“ซิงฟานโหรว เธอแน่ใจนะว่ายังอยากสาดโคลนใส่ฉัน?”ซิงฟานโหรวที่ยังคงหลงเหลือความกลัวอยู่เล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงเซิ่นหรูซวง ร่างกายของเธอก็สั่นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวจากนั้น เธอเงยหน้าขึ้น และมองไปยังตำแหน่งของเซิ่นหรูซวงต่อหน้าซิงฟานโหรว มือของเซิ่นหรูซวงวางเข้าไปในกระเป๋า แล้วล้วงเครื่องบันทึกเสียงออกมาอย่างช้า ๆ หน้าของซิงฟานโหรวเปลี่ยนสีอย่างมาก “ไม่...”เซิ่นหรูซวงพูด “สายไปแล้ว”ในวินาทีที่พูดจบ เซิ่นหรูซวงก็กดปุ่มเปิดเครื่องบันทึกเสียง เสียงบทสนทนาของเธอกับซิงฟานโหรวดังออกมาจากเครื่องบันทึกเสียงซิงฟานโหรวหน้าเปลี่ยนสี ยื่นมือไปทางเซิ่นหรูซวง “ไม่นะ!”ในเครื่องบันทึกเสียง บันทึกไว้อย่างชัดเจนว่า ซิงฟานโหรวยอมรับความจริงที่ว่าตนเองเป็นคนวางแผนใส่ร้ายหญิงสาวที่ตั้งร้านแผงลอยทุกคนต่างก็ไม่ใช่คนโง่ ในพริบตาเดียวก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเซิ่นหรูซวงถึงได้มาที่นี่เซิ่นหรูซวงกับเ

  • มรสุมรัก CEO ซาตาน   บทที่ 166

    ในตอนนี้เกือบทุกคนต่างก็มารวมตัวกันอยู่ที่ประตูของโถงงานเลี้ยง ไม่มีใครอยู่ที่ประตูของห้องรับรองอีกแล้วหรือก็หมายความว่า เธอมีเวลาและพื้นที่เพียงพอที่จะปีนออกจากกำแพงอีกครั้งเซิ่นหรูซวงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ไม่รอช้าอีก แล้วสาวเท้าจากไปทันทีซิงฟานโหรวตะโกนไล่หลังเธอ “เซิ่นหรูซวง! แกมันสมควรตาย!”เซิ่นหรูซวงไม่ใส่ใจ เดินไปที่ประตู มือจับไปที่ลูกบิดในชั่วพริบตาต่อมา ก่อนที่มือของเซิ่นหรูซวงจะสัมผัสกับลูกบิดเพียงหนึ่งวินาที อยู่ ๆ ประตูก็เปิดออกจากด้านนอกเซิ่นหรูซวงถอยหลังทันที ประตูเปิดกว้างขึ้นเธอจ้องไม่วางตาด้านนอกประตู เห็นเพียงซิงจือเหยียนกับเว่ยอวิ่นลู่ยืนอยู่ด้วยกัน คล้องแขนกันอย่างสนิทสนม ด้านหลังพวกเขา คือกลุ่มคนที่เดิมทีควรจะอยู่ที่งานเลี้ยงตอนนี้หว่างคิ้วของเธอขยับเล็กน้อยเมื่อเว่ยอวิ่นลู่มองเห็นเธอ ก็ตกตะลึกในตอนแรก จากนั้นก็ลดเสียงลงราวกับว่าเห็นแก่เธออย่างไรอย่างนั้น“หรูซวง ฉันนึกว่าเธอกลับไปแล้ว ทำไมยังอยู่ที่นี่อยู่อีก?”เสียงของเว่ยอวิ่นลู่กดต่ำแล้ว แต่ทุกคนที่อยู่ด้านหลังเธอก็ได้ยินอย่างชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณปู่ซิงที่ไม่อนุญาตให้เธอเข้าร่วมงานเลี

  • มรสุมรัก CEO ซาตาน   บทที่ 165

    เซิ่นหรูซวงตวาดเสียงต่ำ และเล็กแหลม “แกนั่นแหละที่ฆ่าฉัน!”“ฉันจะมาเอาชีวิตแก!”ห้องที่มืดสลัวและเงียบสงัด “ผีสาว” ที่ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสียงต่ำเล็กแหลม ลมเย็นยะเยือก มองดูยังไงก็เหมือนฉากในหนังผีต่อให้เป็นเซิ่นหรูซวงที่เผชิญหน้ากับฉากแบบนี้ก็คงตกใจเหมือนกัน นับประสาอะไรกับคนไม่ได้เรื่องอย่างซิงฟานโหรว ที่ตกใจกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อไปนานแล้ว พูดจาสั่นเทาติด ๆ ขัด ๆ“ไม่ใช่! มะ ไม่ใช่ ไม่ใช่นะ!”เสียงของซิงฟานโหรวแฝงไปด้วยแววสะอื้น ขดตัวอยู่ที่พื้น มือทั้งสองข้างกุมอยู่ที่ศีรษะ ทั่วทั้งร่างสั่นไม่หยุด ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา“ไม่ใช่ ฉันเปล่า ฉันไม่ได้วางยา ฉันแค่ให้คนไปแกล้งทำเป็นกินอาหารเสียแล้วปวดท้องเท่านั้น เป็นไปไม่ได้เลยที่จะวางยา แกจำคนผิดแล้ว ไม่ใช่ฉันจริง ๆ... ไม่ใช่ฉันจริง ๆ นะ!”“อยากไปเอาชีวิตใครก็ไป แต่อย่ามาเอาที่ฉัน”ซิงฟานโหรวถอยไปด้านหลังเป็นพัลวัน “เป็นเซิ่นหรูซวง จะต้องเป็นของของพวกมันที่มีปัญหาแน่ จะต้องเป็นมัน แกไม่หามันเถอะ คนที่ทำร้ายแกคือมัน จะต้องเป็นมันแน่!”หลังเส้นผมสีดำ เซิ่นหรูซวงยกยิ้มขึ้นอย่างประชดประชันเธอเปิดริมฝีปากอีกครั้ง เสียงต่ำและแผ่วเบา “เพราะง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status