LOGINShare
บทที่ 167
Latest chapter
มรสุมรัก CEO ซาตาน บทที่ 470
เซิ่นหรูซวงสีหน้ามืดครึ้มไปหมดสือเหยาจึงเลี่ยงที่จะไม่พูด แต่ยืนจังก้าขวางอยู่ที่หน้าประตูโรงแรม ท่าทางราวกับว่าถ้าเธอไม่ให้ฉันไปด้วย งั้นฉันก็จะไม่ให้เธอไปเหมือนกันเซิ่นหรูซวงยืนนิ่งไม่สะทกสะท้าน ส่งสายตาฟาดฟันกับสือเหยาสีหน้าสือเหยาเริ่มบึ้งตึงช้า ๆ เมื่อส่งสายตาฟาดฟันครั้งสุดท้ายจบก็พูดว่า “เซิ่นหรูซวง เธอมีเหตุผลหน่อย ทั้ง ๆ ที่พวกเราจองห้องมาสองห้อง แต่ตั้งแต่ที่พวกเราเข้ามาในโรงแรม เป็นใครที่เก็บสำภาระให้เธอ เป็นฉันไง! แล้วตั้งแต่เข้าห้องมาเป็นใครที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง เป็นเธอไง! เธอทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันเสียใจมาก...”ความเด็ดเดี่ยวในแววตาของเซิ่นหรูซวงเจือความอึดอัดขึ้นมาหลายส่วนจากคำตำหนิของสือเหยาสือเหยาตบหัวแล้วลูบหลัง พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงว่า “อีกอย่าง ฉันมันน่าอายขนาดนั้นเลยหรือ? นะเซิ่นหรูซวงคนดี เธอพาฉันไปด้วยเถอะนะ”ท้ายที่สุด สือเหยาก็ตามเซิ่นหรูซวงออกไปเจอเพื่อนเก่าด้วยความพออกพอใจ เมื่อเซิ่นหรูซวงกับสือเหยาเดินตามพนักงานเข้าไปในร้านอาหาร สือเหยาก็กดเสียงต่ำถามข้าง ๆ หูเธอว่า “เธอจะไปเจอเพื่อนแบบไหน? เพื่อนผู้ชายหรือว่าเพื่อนผู้หญิง?”สือเหย
มรสุมรัก CEO ซาตาน บทที่ 469
เว่ยอวิ่นลู่หัวเราะพร้อมกับจูงมือของเขา แล้วรับเสื้อคลุมของซิงฉีหยวนมาจากมือของพนักงาน “งั้นพวกเรากลับกันเถอะค่ะ กลับบ้านไปทานข้าวกับคุณปู่กัน”ซิงฉีหยวนพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เวลานี้เขารู้จักที่จะออดอ้อน บอกว่าดีด้วยน้ำเสียงใสซื่อแล้วห้างสรรพสินค้าอยู่ไม่ไกลจากคฤหาสน์ตระกูลซิง แต่เมื่อรถเคลื่อนตัวออกไปได้ไม่ไกล ซิงฉีหยวนก็ผล็อยหลับอยู่ในอ้อมแขนของเว่ยอวิ่นลู่แล้ว ซิงฉีหยวนตอนนอนหลับนั้นดูว่านอนสอนง่ายมาก ไม่ร้องไห้งอแง ใบหน้ากลม ๆ เล็ก ๆ นั่นดูน่ารักอย่างมาก เว่ยอวิ่นลู่เห็นแล้วก็รู้สึกชอบ ฝ่ามือตบหลังของซิงฉีหยวนเบา ๆแต่รอยยิ้มที่ประดับมุมปากเว่ยอวิ่นลู่ก็หุบลงอย่างช้า ๆ แล้วถามเสียงเบาว่า “อาเหยียน ไปรับคนมาหรือยังคะ?”ซิงจือเหยียนมองใบหน้าตอนนอนของซิงฉีหยวนพูดด้วยเสียงเรียบว่า “ไม่ เธอมีธุระ”เว่ยอวิ่นลู่บอกไม่ถูกว่าดีใจหรือเปล่า แต่ในใจยังคงรู้สึกอึดอัด “อาเหยียนคะ ฉันอยากถามมานานแล้วว่าทำไมคุณถึงอยากให้เธอกลับมาหรือคะ?”ซิงจือเหยียนเบนสายตาไปมองใบหน้าเว่ยอวิ่นลู่หลายปีมานี้เว่ยอวิ่นลู่พักอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลซิง ไม่ว่าจะเป็นการกินอยู่หรือเดินทางล้วนได้รับการดูแลอย่าง
มรสุมรัก CEO ซาตาน บทที่ 468
ซิงฉีหยวนเป็นบุตรที่เว่ยอวิ่นลู่คลอดมาเมื่อห้าปีก่อน เมื่อลองนับเวลาแล้ว ซิงฉีหยวนก็เพิ่งจะอายุครบห้าขวบเต็มได้ไม่นาน เป็นช่วงวัยที่แม้แต่สุนัขยังเบือนหน้าหนี กอปรกับหลังจากที่เขาเกิดมา คุณปู่ซิงก็แทบจะเลี้ยงดูเขาเป็นแก้วตาดวงใจ เขาอยากได้อะไรก็ให้ เลี้ยงดูมาแบบเรียกลมเรียกฝนได้ สั่งได้ทุกอย่าง จึงเป็นช่วงวัยที่เย่อหยิ่งและหลงตัวเองหลังจากซิงฉีหยวนเกิดมา จุดสำคัญของซิงจือเหยียนก็เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัดเมื่อก่อนซิงจือเหยียนเป็นพวกบ้างาน ทำงานอยู่ที่บริษัททั้งวันทั้งคืนไม่ยอมกลับบ้าน แต่หลังจากซิงฉีหยวนเกิด เขาก็อยู่ที่บ้านใช้เวลากับลูกมากขึ้น มีความอดทนมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน ส่วนการเลี้ยงดูซิงฉีหยวนนั้นสามารถพูดได้เลยว่าให้ทุกอย่างตามที่ขอ แต่ในช่วงเวลาสำคัญของการเรียนรู้ ซิงจือเหยียนยังคงใส่ใจอย่างเคร่งครัดเทียบกับซิงจือเหยียนแล้ว คุณปู่ซิงกับเว่ยอวิ่นลู่ดูเหมือนจะลำเอียงมากกว่าอย่างเห็นได้ชัดและเป็นเพราะการเปรียบเทียบนี้ ซิงฉีหยวนจึงเชื่อฟังคำพูดของซิงจือเหยียนมากกว่า หลัก ๆ เป็นเพราะว่ากลัวซิงจือเหยียนโกรธเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เว่ยอวิ่นลู่ก็หัวเราะคิกคักพร้อมกับพู
มรสุมรัก CEO ซาตาน บทที่ 467
กระเป๋าเดินทางของเซิ่นหรูซวงอยู่ในมือของสือเหยา มือสองข้างของเธอว่างเปล่า พูดด้วยเสียงราบเรียบ “งั้นก็รบกวนคุณไปบอกกับประธานซิงด้วยว่า ฉันยังมีธุระ ไว้จะไปร่วมงานครบรอบวันแต่งงานของประธานซิงกับภรรยาตอนเย็น ถึงตอนนั้น ฉันจะส่งของขวัญไปให้”ผู้ช่วยพูดด้วยความลำบากใจว่า “ประธานเซิ่นครับ ประธานซิงบอกว่าวันนี้ให้ผมพาคุณกลับไปให้ได้ ประธานซิงหมายความว่าเขาหวังว่าระยะนี้คุณจะไปพักที่คฤหาสน์ตระกูลซิงน่ะครับ อีกอย่างก็ทำความสะอาดห้องไว้ให้คุณแล้ว คุณว่านี่...”เซิ่นหรูซวงยังไม่ทันพูด สือเหยาก็กระเถิบเข้ามาจากข้าง ๆ แล้วใช้มือข้างหนึ่งที่ยังว่างโอบไหล่ของเธอ พลางพูดยิ้ม ๆ “งั้นก็คงได้แค่บอกขอโทษแล้วล่ะครับ เพราะถึงอย่างไรพวกเราก็มีธุระด่วนจริง ๆ ประธานซิงเป็นคนใจกว้าง น่าจะไม่ถือสาพวกเราหรอกนะครับ”ผู้ช่วยน้ำเสียงอึกอัก “นี่...”สือเหยาจึงดึงไหล่ของเซิ่นหรูซวงเข้ามา “ไปกันเถอะ จะรออะไรอีก?”เซิ่นหรูซวงเพิ่งจะพยักหน้า ก็ถูกสือเหยาพาตัวเดินออกไปนอกสนามบินตรงทางออกวีไอพีของสนามบิน รถเบนท์สีดำขลับคันหนึ่งค่อย ๆ ลดกระจกลง นัยน์ตาสีเข้มเรียวรีคู่หนึ่งจ้องไปยังชายหญิงคู่หนึ่งที่ดูสะดุดตาที่สุดตร
มรสุมรัก CEO ซาตาน บทที่ 466
เซิ่นหรูซวงตอบปฏิเสธทันควันวันนี้อาจเป็นครั้งแรกที่สือเหยาเจอกับซิงจือเหยียน แต่เจอหน้ากันแค่ครั้งแรก สือเหยาก็เหมือนกับคนที่ใกล้ประสาทเสียเข้าไปเต็มที พูดจาประชดประชัน ไม่รู้ว่ากำลังโกรธซิงจือเหยียนด้วยเรื่องอะไรถ้าพาสือเหยาไปด้วยจริง ๆ เกรงว่าเพดานคฤหาสน์ตระกูลซิงคงจะถูกสือเหยารื้อออกแน่นอนเจียงเสี่ยวชุนสงสัย “ทำไมไม่ให้สือเหยาไปล่ะ สือเหยาทำงานให้เธอครบหนึ่งเดือนพอดีไม่ใช่หรือ? เธอก็พาเขาไปด้วยสิ มีเรื่องอะไรก็ให้เขาช่วย”เซิ่นหรูซวงจิ๊ปากหลายครั้ง “เธอไม่รู้หรือว่า พอสือเหยาเจอหน้าซิงจือเหยียนทีไรก็ทำตัวเหมือนคนบ้า พูดจาไร้สาระ ฉันไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะทำอะไร”“พูดจาไร้สาระที่ว่าคืออะไร?”หลังจากเจียงเสี่ยวชุนครุ่นคิดไม่นาน แววตาก็ประกายแววซุบซิบนินทาขึ้นมาลาง ๆเซิ่นหรูซวงที่กำลังง่วนอยู่กับการตอบข้อความเรื่องงานในมือถือ พูดคลุมเครือว่า “ตอนที่อยู่ที่นั้นเขาย้ำนักย้ำหนาว่าอีกไม่นานก็จะถึงวันครบรอบวันแต่งงานของซิงจือเหยียนกับเว่ยอวิ่นลู่ ให้ฉันเตรียมของขวัญไว้ด้วย และยังพูดจาแปลก ๆ อีก ดูเหมือนมีความแค้นกับซิงจือเหยียนเลย”เจียงเสี่ยวชุนไหนเลยจะไม่เข้าใจความคิดของสือเหยา
มรสุมรัก CEO ซาตาน บทที่ 465
สือเหยาจับท้ายทอยของเธอไว้ แล้วบีบปลายคางของเธอให้เงยขึ้น สือเหยาจ้องเธออย่างคาดคั้น “เซิ่นหรูซวง ฉันบอกว่า ฉันทำไปเพราะเป็นห่วงเธอ”หัวใจของเซิ่นหรูซวงเต้นรัวทั้งสองคนจ้องหน้ากันอยู่นาน สือเหยาหอบหายใจหนัก ส่วนเซิ่นหรูซวงก็เม้มปากแน่นไม่พูดไม่จา ปล่อยให้ความเงียบขยายตัวออกเป็นวงกว้างสือเหยาออกแรงจับเส้นผมของเซิ่นหรูซวงเบา ๆ “เซิ่นหรูซวง พูดมาสิ”เซิ่นหรูซวงขมวดคิ้ว สือเหยาจึงปล่อยมือจากท้ายทอยทันที แถมยังลูบเบา ๆ อย่างปลอบใจทิ้งท้ายอารมณ์ของเซิ่นหรูซวงซับซ้อน ในใจเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายที่ยากจะเข้าใจถึงตอนนี้คนที่หัวช้ามาตลอด ยังรับรู้ได้ถึงปัญหาบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นเธออ้าปาก พูดอธิบายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “...ถ้าฉันอยากได้ลิขสิทธิ์เกมเฮยไป๋ทู่ ก็ต้องกลับตระกูลซิง”สือเหยาแค่นหัวเราะเสียงหยัน “เป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ งั้นเมื่อกี้ทำไมเธอต้องปิดบังแทนซิงจือเหยียนด้วย? เธอยังลืมเขาไม่ได้ใช่ไหม?” เซิ่นหรูซวงขมวดคิ้ว “นายพูดเรื่องอะไร?”ลืมซิงจือเหยียนไม่ได้?มันจะเป็นไปได้อย่างไร?ทันใดนั้น น้ำเสียงของสือเหยาพลันทุ้มต่ำลง “ฉันพูดผิดหรือ? เมื่อกี้ฉันเพิ่งถามเธอไ
You may also like
(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก76.4K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C36.1K viewsเมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก44.7K viewsในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ56.0K viewsอ้อมกอดซาตาน
จันทร์คืนแรม245 viewsเภสัชสาวตัวแสบทะลุมิติมาป่วนในนิยายยุค 80
หวางลี่อิง/มงกุฏดาว2.8K viewsพ่อผัวฝังมุก
กาสะลอง1.2K viewsพิษรักโทมัส
ฅนบนดอย330 views
