Share

บทที่ 543

วอร์ดที่ดูหรูหราปรากฏอยู่ในสายตาของเขา เขามองไปที่ชายคนหนึ่งที่นอนอยู่บนเตียง ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ข้างนอกหน้าต่าง เคนถอนหายใจอย่างลึก ๆ

“ลูกพี่ลูกน้อง โทรหาพ่อของฉัน ฉันจะต้องฆ่าไอ้เวรนั่น!”

ฟลินน์กัดฟันแน่นเมื่อถึงวันนั้น ที่ห้างสรรพสินค้า เขาต้องการเข้าหาคุณทันย่า และบางที อาจทำให้เธอเป็นของเขาอย่างไรก็ตาม แขนของเขาถูกทุบเป็นผุยผงเพราะเฟนด์

หมอบอกว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บแขนซ้ายของเขาเอาไว้ และวิธีเดียวที่จะทำให้เขารอด คือต้องตัดแขนทิ้ง

ความโกรธพลุ่งพลานในเส้นเลือดของเขา เมื่อเขามองไปที่ตัวเองในตอนนี้ เขาก็แค่ชายพิการคนหนึ่ง

เคนไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้พ่อของฟลินน์รู้เลย อย่างไรก็ตาม ลูกพี่ลูกน้องของเขาเดินทางมาที่อาณาเขตกลาง เพื่อที่จะเที่ยวเล่นกับเขา ทำให้เขาต้องรับผิดชอบอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับลูกพี่ลูกน้องของเขา

เขาโทรไปจริง แต่เขาพูดไม่ออก เขาไม่สามารถพูดความจริงออกไปได้ เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไป หรือจะพูดยังไง ด้วยเหตุนั้น เขาจึงบอกฟลินน์ให้รอเพิ่มอีกสองสามวัน

ฟลินน์กำลังจะต้องออกจากโรงพยาบาล และดูเหมือนว่า มันถึงเวลาที่ต้องโทรหาพ่อของฟลินน์แล้ว จะรอต่อไปไม่ได้อีกแล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status