11. คนที่ถูกยัดเยียด

บริษัท....

เพราะคำว่าบุตรบุญธรรมสถานะของโนวา ไม่อาจหลีกเลี่ยงเสียงเล็กเสียงน้อยของพนักงานที่ซุบซิบกันได้ แม้จะมีกฏตั้งไว้ ว่าไล่ออกทุกกรณีไม่มีข้อยกเว้น ซึ่งเอทินจะดำเนินการทันทีที่รองประธานสั่ง

"ทำไมไม่ย้ายโต๊ะให้วาล่ะคะ" โนวาก้าวเข้าห้องรองประธานใหญ่ ตรงเข้าไปถามเอทินมือขวาของมาเฟีย ที่ยืนอ่านเอกสารบนโต๊ะ ดวงตากลมสอดส่องสายตามองหาเจ้าของห้อง 

"เป็นคำสั่งนายครับ" เอทินตอบอย่างสุภาพเคารพเจ้านายอีกคน เปิดอ่านแฟ้มดำเลือกเฉพาะงานสำคัญที่มาเฟียหนุ่มจำเป็นต้องแวะมาเซ็นต์ เหตุเพราะเขาต้องคุมประชุมผลประกอบการของผับไตรมาสนี้

"เจ้านายพี่ทินเจ้ากี้เจ้าการเก่งนักน่ะ!" มือเรียววางปากกาลงบนโต๊ะอย่างเจ็บใจ แค่คำว่าผู้ปกครองนึกจะทำไรกับชีวิตเธอก็ได้

ก็อก ก็อก!!!

"พ่อแม่!" ชายหญิงวัยกลางคนเปิดประตูห้องรองประธานเข้ามา ส่งผลให้ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นยืน วิ่งเข้าโผกอดด้วยความคิดถึงทั้งสองคน มาเฟียหนุ่มที่พึ่งเข้าบริษัทมาเซ็นต์เอกสารตามที่เอทินบอก ชะงักหันมามือไหว้ นั่งลงโต๊ะรองประธานเปิดแฟ้มดำอ่าน

"ดีใจละสิที่พ่อกับแม่มาเซอร์ไพรส์ แล้วดูสิใครมาด้วยเอ่ย" สิรินภาเอ่ยบอกลูกสาวลูบหัวเล็ก โนวาถึงจะคลายกอดจากธนัช ชะโงกหน้าไปทางด้านหลังระหว่างพ่อแม่

"คุณดัช" คือนักธุรกิจชาวฝรั่งเศสร่วมส่งออกสินค้าที่พ่อแม่พยามแนะนำให้เธอผูกมิตรไมตรี พ่อแม่ละตัวออกให้ร่างบางแทรกตัวเดินไปหา

"ไม่เจอกันนานเชียว" ดัชสื่อสารภาษาฝรั่งเศสให้เธอฟัง เพราะโนวาเติบโตที่นู้นตั้งแต่เด็กย่อมเข้าใจภาษาท้องถิ่น ดวงตากลมเผยแววความดีใจ ยิ้มหวานกว้างพูดคุยกัน

"เป็นไงบ้างเจ้าสกาย" ศิรินภาเดินมาพร้อมธนัช วางมือเหี่ยวย่นบนบ่ากว้าง ลูบไปมาเหมือนทุกครั้ง

"สบายดีครับ" แม้จะเอ่ยตอบกลับผู้เป็นแม่ ทว่าดวงตาเข้มจ้องมองคู่ชายหญิงที่พูดคุยกันตรงประตู ไม่เผยความหมายนอกจากจะนิ่งเยือกเย็น ไร้ความรู้สึกผ่าน

"แม่คิดถึงลูกจังเลย" เธอก้มลมกอดลูกชายที่ยังนั่งทำงาน ไม่ได้แสดงความรู้สึกยินดีกับการมาเยือนของพ่อแม่

"แล้วพ่อกับแม่มีเรื่องด่วนหรอครับ" เพราะสัมผัสของสิรินภากระตุ้นเรียกมาเฟียหนุ่มให้ถามถึง เงยหน้ามองยิ้มมุมปากหนา โอบกอดเอวที่ตอนนี้เริ่มมีพุงน้อยๆตามอายุไข

"พ่อว่าจะเข้าไปดูการผลิตพร้อมคุณดัช"

"ว่าแต่แม่ยืมตัวน้องไปคุยกันในห้องก่อนนะ" มือเหี่ยวย่นคล้องแขนสามี ยกขาก้าวเดินพร้อมกัน

"ครับแม่" สิ้นเสียงสิรินภากับธนัช หันไปคุยกับคู่ชายหญิงตรงหน้าประตู ก่อนออกไปพร้อมกัน เสมือนเขาเป็นส่วนเกินด้วยซ้ำไป

"เรื่องที่สั่งว่ายังไง" สกายพูดขึ้น หลังในห้องเหลือเพียงเอทินยืนดูแลอยู่

"คุณหนูแอบจ้างนักสืบตั้งแต่อยู่ที่นู้น เพื่อตามหาเรื่องราวของพ่อแม่ที่แท้จริงครับ" เอทินรายงาน เขาให้ลูกน้องตามสืบอีกที ล้วงซองสีน้ำตาลออกจากเสื้อสูท วางบนโต๊ะทำงานเจ้านาย

"เรื่องที่ตามหาญาติที่เหลืออยู่ล่ะ" น้ำเสียงเรียบออกคำสั่ง เปิดซองในมือหยิบรูปโนวา กำลังนั่งคุยกับนักสืบชาวฝรั่งเศสซึ่งดูผิวเผินคงจะคล้ายเพื่อนกัน หากฮิวไม่เอะใจที่คุณหนูออกข้างนอกเวลาพักเที่ยงที่มหาลัย คงไม่ทราบเรื่องนี้

"ทางเรากำลังสืบครับ คงอีกไม่นาน ช่วงเวลาปีนั้นยังพอมีข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์" 

"ให้เจอก่อนโนวารู้เรื่อง" สกายสบตาคนถูกออกคำสั่ง วางปากกาในมือลง มือหนาคว้าจับบุหรี่โดยมีเฮือนจุดไฟแช็กอย่างรู้งาน สูบเข้าเต็มปากปล่อยควันเทาพวยพุ่ง

"ครับ" เอทินโน้มตัวลงเล็ก เร่งฝีเท้าออกจากห้องไปจัดการตามที่เจ้านายสั่ง

ผับsk...

"ลูกค้าบอกว่ามีคนทำของเลียนแบบเรา ปล่อยราคาถูกกว่า" ชาร์คพูดขึ้น ยกแก้วไวน์ในมือขึ้นดื่ม ภายในห้องลับไร้หญิงสาวเช่นเดิม ขัดต่างจากภาพสนุกครึกครื้นด้วยเสียงดนตรีด้านล่าง

"กำจัดต้นตอซะ" ปืนเอนตัวพิงพนักโซฟาบอกคำสั่ง ให้ฤทธิ์ออกไปสั่งงานลูกน้องข้างนอก ช่วงนี้ค่อนข้างพักผ่อนน้อยเหตุจากโดนโจมตีที่คลังสินค้า ต้องเข้าควบคุมด้วยตัวเอง

"ถ้าคนซื้อปากมากก็ปิดปากมันด้วย" สกายบอกเสริมกับลูกน้องออกไปพร้อมฤทธิ์ ชนแก้วเหล้าสีอำพันในมือกับปืน พาดแขนไว้บนโซฟาใกล้กับเพื่อนรัก

"ถ้ารอดพาเข้าไปทดลองในแลปหน่อยช่วงนี้ขาดหนูทดลอง" ซีคิวบอก ปัดแก้วเหล้าที่ลูกน้องเทรินให้ ช่วงดึกจะมีเคสผ่าตัด เขาจำเป็นหลีกเลี่ยง ยกขาแกร่งนั่งไขว้สูบบุหรี่ในมือใหญ่

"ผมต้องทำไงถึงเด็ดขาดแบบพวกเฮียได้เนี้ย โครตดูเท่ชะมัด" เปเปอร์พูดขึ้น เขามองรุ่นพี่เป็นตัวอย่างที่หนึ่งในวงการธุรกิจสีเทา

"ใช้ปัญญาสิ" ซีคิวตอบก่อนใคร เรียกรอยยิ้มจากหลายคนภายในห้อง ยกเว้นคนที่ตั้งคำถาม ยังทำสีหน้ามึนงงมองอย่างสงสัย

"ผมก็ใช้ปัญญาอยู่แล้วนี่เฮีย" 

"เฮียเขาด่ามึงไอเปอร์ ยังไม่รู้อีก" ชาร์คหันบอกน้องรักเสียงดัง ยิ่งขยี้ให้คนอื่นหัวเราะเพิ่มขึ้นอีก ยกเว้นลูกน้องที่กลั้นเก็บอารมณ์ตามที่ถูกฝึกมา

"เอ่อจริงสิ..พรุ่งนี้ผมแวะไปเอาปืนรุ่นใหม่ของเฮียสกายที่บ้านอย่าลืมนะเฮีย" เปเปอร์เทเหล้าสีอำพันใส ในแก้วของสกาย

"มึงจะเอามาทำไรว่ะไอเปอร์" ชาร์ตถามอย่างอยากรู้ ยกมือปรามลูกน้องให้หยุดเทเครื่องดื่ม

"ให้ของขวัญพวกหัวหมอหน่อยเฮีย" เขาตอบพร้อมส่งบุหรี่หรูของตัวเองให้รุ่นพี่ลองสูบ

"แจกบัตรกำนัลด้วยล่ะ" สกายเสริมลุกขึ้นออกจากห้องไปพร้อมเอทินที่มากระซิบบางอย่าง

"พูดซะเหมือนจัดงานการกุศล" ซีคิวเตรียมจะลุกออกจากห้องตามเพื่อน จัดเสื้อเชิ้ตให้เรียบเข้าที่ เพื่อกลับไปเข้าเคสผ่าตัดต่อ

"สนุกนะเฮียร่วมงานไหม"

...............................