ตอนที่ ๓๓ ความลับของพลังวิเศษ

การละเล่นรองเท้าเลื่อนน้ำแข็งในวันนี้กินเวลาไปจนกระทั่งถึงปลายยามเว่ย (บ่ายโมงถึงบ่ายสาม) ก่อนที่เมิ่งจิ่วซือจะออกความเห็นบางอย่าง

"แถบนี้ไม่มีโรงเตี๊ยมที่มีบ่อน้ำร้อนหรือเจ้าคะ" เป่ยติ้งหรงอ๋องเมื่อได้ ยินภรรยาเอ่ยถามก็เลิกคิ้ว

"เดิมทีบ่อน้ำร้อนหากถูกค้นพบจะต้องตกเป็นของราชวงศ์ ชาวบ้านทั่วไปจึงไม่มีสิทธิ์ครอบครอง แต่หากเจ้าอยากจะลงบ่อน้ำร้อนก็ยังมีอีกที่หนึ่งจริงหรือไม่ชิงหลวน" ชายหนุ่มเอ่ยกับน้องชาย เสิ่นชิงหลวนที่รู้ว่าตนเองไม่มีทางปฏิเสธจึงทำได้เพียงพยักหน้าก่อนจะสั่งการคนของเขาให้ไปจัดการให้เรียบร้อย

เพราะที่นี่เป็นชายแดนระหว่างแคว้นต้าซ่งและแคว้นหนานเฉิน นั่งรถม้าไปอีกชั่วยามก็ถึงที่พักที่มีบ่อน้ำร้อนนั่นแล้ว แต่เพราะเขาเองก็ไม่ค่อยได้ไปที่นั่นนักและนับว่าที่นั่นเป็นสถานที่พักลับ ๆ แห่งหนึ่งของแคว้นหนานเฉินมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเข้าใช้งานได้และหนึ่งในนั้นก็ยังมีเขาด้วย

"เอ๊ะ! ทำไม..." เมิ่งจิ่วซือคิดที่จะเอ่ยต่อว่าเหตุใดคุณชายใหญ่เสิ่นจึงได้รู้จักสถานที่เช่นนั้นได้ ก็ไหนเป่ยติ้งหรงอ๋องกล่าวว่าชาวบ้านไม่อาจครอบครองหรือว่า... หญิงสาวมองดูเสิ่นชิงหลวนอีกครั้งก็นับว่าเป็นค