Share

บทที่ 2

last update Last Updated: 2025-04-20 01:50:03

บทที่2

ฉันอิงฟ้า อายุ20ปี เรียนปี2ของมหาลัยที่กรุงเทพแห่งนึง ฉันมีน้องสาว1คนอายุ17ปี ชื่อน้ำขิงเรียนอยู่ชั้นม.5 ส่วนฉันเรียนด้วยทำงานไปด้วยเพราะฉันมีภาระมากมายที่ต้องรับชอบ ไหนจะน้องที่ต้องเรียนไหนจะแม่ที่จะต้องไปหาหมอเดือนละ2ครั้งทุกเดือน ค่ายาก็ไม่ใช่น้อยๆไหนจะค่าน้ำค่าไฟค่าใช้จ่ายอื่นๆอีมากมาย

และที่สำคัญตอนนี้บ้านฉันก็มีหนี้ก้อนโตที่ต้องหาไปใช้เขาแต่ละเดือน การที่เราไปกู้เงินนอกระบบมามันเป็นอะไรที่แย่มาก แต่มันก็จำเป็นที่ต้องใช้มันเพื่อการรักษาของแม่ ที่ป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงและโรคหัวใจ มีแค่พ่อที่ค่อยดูแลแม่มาตลอดตั้งแต่แม่ป่วย ค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในบ้านเป็นฉันที่ต้องดูแลแทน

"พี่อิงฟ้า!!"น้ำขิงเดินมาหาด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

"ว่าไง!!"ฉันถามน้ำขิง

"เอ่อ..คือว่า คือว่า"น้ำขิงก้มหน้าบีบมือตัว

เองไปมา

"มีอะไรหรือเปล่าน้ำขิง อยากได้อะไรหรือเปล่าบอกพี่ได้นะ"

"ฮึกก!ฮือออพี่อิงฟ้า น้ำขิงท้อง"

"ห๊ะ!ท้อง!!"พอได้ยินน้องสาวตัวเองบอกว่าท้องฉันแทบจะเป็นลมทั้งยืน "มันไม่จริงใช่ไหมน้ำขิง"

"ฮึก! หนูขอโทษ ฮืออ"น้ำขิงยื่นที่ตรวจครรภ์มาให้ฉันดู

"ตั้งแต่เมื่อไร"

"วันที่หนูเอาชุดไปให้พี่ที่ผับคืนนั้น น้ำขิงกำลัง

จะกลับบ้านแต่จู่ๆก็มีผู้ชายเมาที่ไหนไม่รู้มา

กระชากน้ำขิงขึ้นรถแล้วข่มขืนน้ำขิง ฮึกฮือออ"

"___"

"ฮึกฮืออ!!ฮึก!น้ำขิงขอโทษ"ฉันกอดน้ำขิงพร้อมเอามือลูบเบาๆถ้าเป็นอย่างนั้น คนที่ผิดก็คือฉันเพราะฉันให้น้ำขิงไปที่นั่นเอง

"พี่ขอโทษ วันนั้นพี่ไม่น่าให้น้ำขิงไปที่นั่นเลย"ถ้าฉันไม่ลืมชุดทำงานน้องสาวฉันก็คงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ น้องฉันเพิ่ง17ปีเองแถมยังเรียนอยู่ด้วย

"ฮึกกฮืออ!! น้ำขิงจะทำยังไงดีพี่อิงฟ้าน้ำขิง

จะทำยังไง ฮึก! น้ำขิงยังไม่อยากเลิกเรียนตอนนี้นะพี่ น้ำขิงอยากเรียนให้จบ ฮึก! พี่พาน้ำขิงไปเอาเด็กออกนะ นะพี่อิงฟ้านะ น้ำขิงยังไม่พร้อม!ฮึกฮือ!!"ฉันพลักกอดน้ำขิงออกทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น

"อย่าคิดอะไรโง่ๆนะน้ำขิง การที่เราไปทำแท้ง

มันไม่ต่างที่เราฆ่าคนเลยนะ มันจะเป็นตราปาบติดตัวเราไปตลอด ในเมื่อเขามาเกิดกับเราแล้วเราก็ควรจะทำให้เกิดออกมาลืมตาดูโลกไม่ใช่จะไปฆ่าเขา ยังไงเด็กในท้องก็ลูกแกนะน้ำขิงแล้วก็เป็นหลานฉันด้วย"

"แล้วพี่จะให้น้ำขิงทำไง น้ำขิงอายเขานะพี่

ที่ท้องไม่พ่อ แม้แต่ชื่อพ่อของลูกก็ไม่รู้เลย"

":น้ำขิงฟังพี่นะ!! ไม่ต้องไปสนใจใครทั้งนั้น

เราทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุด ส่วนเรื่องเรียนหยุดเรียนไปก่อนคลอดแล้วค่อยกลับไปเรียนก็ยังไม่สาย"

"แล้วพ่อแม่ล่ะพี่ ถ้าพ่อกับแม่รู้น้ำขิงท้อง

พ่อแม่ต้องเสียใจแน่ๆ"

"เรื่องนี้เดี๋ยวพี่จะช่วยพูดกับพ่อแม่เอง อย่าคิดมากเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปฝากท้อง"

"ฮึก!พี่อิงฟ้า"น้ำขิงเข้ามากอดพร้อมเสียงสะอื้นไม่หยุด ฉันได้แต่กอดปลอบน้ำขิงอยู่แบบนี้สักพักก่อนจะพาน้ำขิงขึ้นไปพักบนห้องฉันจะบอกพ่อกับแม่ยังไงดีแม่ก็ยิ่งป่วยอยู่ด้วย

เฮ้อ..

ตัดมาช่วงเย็น ณ..ที่ผับแห่งหนึ่ง

20:00

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับเป็นที่ทำงานของฉันเองกลางวันฉันจะทำงานร้านกาแฟ ส่วนกลางคืนฉันจะมาทำงานที่นี่

ฉันกำลังจัดเตรียมของต่างๆภายในร้าน เพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าผับก็จะเปิดแล้ว..เห็นว่าวันนี้เจ้าของผับเข้ามาที่ผับเอาจริงๆฉันมาทำงานที่นี่ได้4-5เดือนฉันยังไม่เคยเห็นหน้าเจ้าของผับเลย เคยเห็นแต่เฮียต้นเป็นเพื่อนเจ้าของผับแค่นั้นแต่เห็นเด็กในร้านบอกนะว่าเจ้าของผับเขาโหดมากและที่สำคัญเขาเป็นมาเฟียอีกด้วย

...อิงฟ้า

"อ่าวพี่หลินสวัสดีค่ะ"

"สวัสดีจ้า"พี่หลินเป็นผู้จัดการที่นี่ ฉันมีแต่พี่หลินนี่แหละที่สนิทด้วย พวกเด็กๆในร้านฉันไม่ค่อยยุ่งด้วยหลอก

"ไง!!แม่หาป่วยยัง "

"ยังเลยค่ะอีก2วันก็ไปหาหมออีก"

":มีอะไรขาดเหลือก็บอกพี่ได้นะอิงฟ้า"

"ขอบคุณนะคะ เอ่ออ...พี่หลินคะ"

":ว่าไง!!"

"กล้องวงจร....."

...พี่หลินๆ เฮียต้นเรียกพี่ให้ไปหาที่ห้องทำงานครับ

"อ่อ..เครๆเดี๋ยวพี่ตามไป"

"ครับ"

"เมื่อกี้อิงฟ้าจะถามอะไรพี่เหรอ"พี่หลินหันมาฉันอีกครั้ง

"เอ่อ..เปล่าค่ะ พี่ไปเถอะเดี๋ยวเฮียต้นจะว่าเอา"

"งั้นพี่ไปก่อนนะ"

"ค่ะ ^__^"แล้วพร่หลินก็เดินไปชั้น2ของคลับ

ไม่นานหนุ่มสาววัยรุ่นต่างหลั่งไหลพากันเข้ามาในคลับแห่งนี้ ทุกคนในที่นี่ต่างโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเสียงเพลงที่ดีเจเปิด ส่วนฉันก็ทำหน้าที่ของฉันวนไป จนผับปิด

เช้าวันต่อมา

วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าเพราะพาน้ำขิงมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล น้ำขิงท้องได้เดือนกว่าๆ น้ำขิงก็มีอาการแพ้ท้องบ้างนิดหน่อย พอฝากท้องเสร็จพวกเราก็พากันกลับบ้านทันที

#บ้าน

"พี่อิงฟ้าใครมาที่บ้านเราอ่ะ"ฉันมองไปที่หน้ามีรถเก๋งสีดำจอดอยู่หน้าบ้าน

...มึงจะจ่ายไหมไอ้วัน!!

...ผมขอเวลาอีกหน่อยได้มั้ย ตอนนี้ผมไม่มีจริงๆ

...หึ!ไม่มีงั้นเหรอวะ เห้ยย!!พวกมึงจัดการมัน

ตุบบ!!!!!ปึก!!!!!ปึก!!!! เพล้งงงงง!!

...โอ้ยยย!!!!ผมไหว้ละผมขอเวลาอีกหน่อยเถอะโอ้ยย

นั้นมันเสียงพ่อฉันนิ ฉันรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที

"พ่อออออ!!"คือตอนนี้หัวของมีเเต่เลือดเต็มไปหมดส่วนแม่นั่งร้องไหอยู่ข้างๆ

"พ่อ!!พ่อเป็นไงบ้าง!!"

"พ่อไม่เป็นไร..คุณเป็นอะไรไหม"พ่อหันไปถามแม่ที่ยังนั่งร้องไห้อยู่

":ฮึกกก ฉันไม่เป็นอะไรแต่คุณ..ฮึกก!คุณเจ็บมากไหม"แม่ปรองตัวพ่อให้ลุกขึ้นนั่งพิงกับต้นเสา

"นี่!!ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วย"

"อย่ามาถามให้เสียเวลา!!เงินที่พวกมึงกู้ไปทั้งต้นทั้งดอกสองล้านห้าเมื่อไหร่พวกมึงจะจ่าย"

"ตอนนี้ฉันยังไม่มี ฉันขอเวลาสักเดือนฉันจะหาไปให้ แต่ฉันจะจ่ายแค่ดอกก่อนห้าหมื่น"

"อิงฟ้า"เสียงพ่อแม่และน้องอุทานขึ้นพร้อมกัน

"เลยกำหนดจ่ายดอกมาตั้งหลายเดือน แกยังมีหน้าขอเวลาอีกเหรอวะห้ะ!!"

หมับ!

"โอ้ย!!"

"อิงฟ้า!!!/พี่อิงฟ้า!!"ฉันถูกไอ้บ้านั่นกระชากหัวอย่างแรงจนทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ถึงกับร้องเรียกฉันพร้อมๆกัน

"ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าตอนนี้ฉันไม่มี..โอ๊ยยฉันเจ็บนะ!"

"ถ้าพวกมึงไม่จ่ายในวันนี้ ก็ตายห่ากันหมดนี่!"เขาชี้นิ้วมาทางพวกฉันพร้อมชักปืนออกมาจ่อหัวฉัน

"เงินมากมายขนาดนั้นฉันจะไปหาที่ไหนทัน ฉันไม่มีให้หรอกตอนนี้ฉันเวลาสักเดือนได้ไหม"

เพี๊ยะ!!ฝามือหนาตบเข้าที่แก้มฉันอย่างแรงฉันรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดพร้อมกับรสชาติของมันอยู่ในปาก

"เอาไง! จะจ่ายวันนี้หรือจะจ่ายเดือนพร้อมกับน้องสาวมึง"

"__" น้ำขิงรีบก่อนพ่อกับแม่ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น

"อย่าแม้แต่จะคิด ถ้าพวกนายอยากได้เงินตอนนี้ก็เอาไป!!ห้าหมื่น แค่นี้ใช่ไหมที่พวกนายต้องการ"ฉันสะบัดแขนออกจากมือมันแล้วหยิบเงินก้อนสุดท้ายของฉันที่เพิ่งถอนมาเพื่อจะเอาไปใช้จ่ายการรักษาแม่ในวันพรุ่งนี้ให้กับพวกมันไป

"ตอนนี้ฉันมีอยู่ห้าหมื่นนายเอาไปก่อน ถือว่าฉันจ่ายดอกห้าหมื่นที่ฉันค้างไว้"

"หึ!แต่อย่าคิดว่าแค่นี้มันจะพอ"

"หมายความว่าไง"แล้วผู้ชายอีกคนก็ยื่นเอกสารบางอย่างไปให้กับพ่อฉัน

"เซ็น"

"นั่นมัน.."มันเป็นใบเอกสารโฉนดที่ดินของบ้านหลังนี้

"ถ้ายึดที่ดินกับบ้านแล้วพวกเราจะไปอยู่ที่ไหน

ผมไหว้ละผมเวลาอีกหน่อยได้ไหม ผมสัญญาว่าจะเอาเงินมาจ่ายให้พวกคุณทุกบาททั้งต้นทั้งดอก"

"ไม่ต้องมาขอเวลากับกู คนที่ตัดสินใจไม่ใช่กูแต่เป็นนายกู เซ็น!อย่าให้กูต้องพูดซ้ำ"

"แต่.."

ผว๊ะ!!!!!ผว๊ะ!!! มันกระหน่ำต่อยพ่อไม่ยั้ง

"ฮึกก!!พ่อ!!..หยุด อย่าทำพ่อฉันนะ หยุด!"ฉันผลักผู้ชายร่างโตออกจากพ่อฉันก่อนจะเอาตัวเองบังตัวพ่อไว้เพราะฉันกลัวพ่อจะถูกมันซ้อมอีก

"เซ็น!อย่ามาลีลากับกู!!!นายกูรออยู่บนรถ

ถ้ายังลีลาชักช้ากูยิงเมียกับลูกมึงตายแน่"

พ่อหันมามองพวกฉันแล้วก็หยิบปากกาขึ้นมาเซ็นตามพวกมันที่ต้องการ

"มึงยังเหลือหนี้ที่ต้องจ่ายอีก2ล้านกูให้เวลาพวกมึง1เดือนถ้าไม่มีเงินมาให้นายกู ลูกสาวมึงทั้ง2คนได้ไปขัดดอกนายกูแน่!!! อ้อ!!กูให้เวลา7วันให้ย้ายออกจากบ้านหลังนี้ซ่ะ!ถ้าครบ7วันแล้วยังไม่ย้ายออกพวกกูจะจับพวกมึงเผ่าพร้อมกับบ้านหลังนี้"แล้วพวกมันก็เดินออกไป

"ฮึก!!พ่อเจ็บมากไหม"พ่อส่ายหน้าให้ฉันเบาๆแทนคำพูด

"เราจะไปหาเงินที่ไหนมาใช้พวกมันทันเวลาแค่เดือนเดียว เฮ้อออออ!!!"พ่อถอดหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั้นละสิ เงิน2ล้านเวลาแค่เดือนเดียวเราจะไปหาที่ไหนทัน!!?ที่สำคัญเราจะไปอยู่ไหนกันละตอนนี้

อีกด้าน

...เด็กผู้หญิงที่วิ่งเข้าไปในบ้านใคร!!

...ลูกสาวไ

อ้วันครับนาย คนโตชื่ออิงฟ้า คนเล็กชื่อน้ำขิง

...หึ!! พรุ้งนี้เอาตัวมันไปให้กู!!

...นายต้องการคนไหน

...ทั้งสอง!!!?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก   บทที่ 167

    "ส สงสัยงั้นมั้ง "น้ำเสียงตะกุกตะกักของครามทำให้สายฟ้ากระตุกยิ้มมุมปากอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้อง เหลือแต่ความสับสนทิ้งไว้ให้ครามนั่งคิดอยู่ตามลำพัง พั่บ พั่บพั่บ "ชี้ดดด~พี่เวย์แรงหน่อย อ๊าา ไม่ไหวแล้วงื้อ~~" "อ้าาา " "____" สายฟ้ายืนถอนหายใจอยู่หน้าห้องคู่รักกำลังเล่นบทเพลงรักดังทะลุออก

  • มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก   บทที่ 166

    "อื้มส์..อ๊าา~" พั่บ~พั่บ~พั่บ "อ๊าา!! " "ชี้ดดด~~อ๊าอ๊าา " เวย์จับเรียวขาเธอขึ้นพาดบ่าข้างนึง แล้วโน้มตัวลงมาใช้มือค้ำที่นอนสองข้าง พร้อมกดแรงสะโพกหนากระทั้นกระแทกส่วนลำยาวใหญ่เข้ามาในร่อง กึ่งช้ากึ่งเร็วแต่สะโพกกำยำยังสับขึ้นลงถี่เหมือนเดิม พั่บพั่บพั่บ "อ๊ะอ๊าา~ " "อ่าาา เสียวปลายจนอย

  • มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก   บทที่ 165

    ”อื้มส์~พี่เวย์ น้ำขิงจะเก็บของ" แขนแกร่งของชายหนุ่มสวมกอดร่างบางจากด้านหลัง พร้อมเอาใบหน้าหล่อเหลามาซุกไซ้ที่ซอกคอในขณะที่เธอกำลังพับเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางกลับบ้านวันนี้ "เดี๋ยวค่อยเก็บก็ได้ ไอ้สามคนนั้นมันยังไม่ตื่นกันเลย ลูกก็ยังหลับอยู่เรามาเล่นปูไต่กันสักยกก่อนกลับไม่ได้เหรอคะ" "___" เสี

  • มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก   บทที่ 164

    #ช่วงค่ำ “ว่าไงนะ! ท้องอีกเเล้วเหรอ" พี่ริต้าตาโตเมื่อรู้ว่าฉันท้องลูกอีกคน ฉันเองก็แทบช็อคเมื่อรู้ตอนแรกว่าฉันท้องอีกคน เฮ้ออ อีพี่เวย์เอาจนได้ สมกับการที่เขาขยันทำทุกวัน นับดาวเองก็เพิ่งจะหกเจ็ดเดือนเอง แต่ทำไงได้ในเมื่อเขาเกิดมาแล้วนีี่น่าา “หมอเวย์มียาอะไรดี ทำไมน้ำเซื้อดีจัง แนะนำผมหน่อยส

  • มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก   บทที่ 163

    ”อื้มส์~พี่เวย์ น้ำขิงจะเก็บของ" แขนแกร่งของชายหนุ่มสวมกอดร่างบางจากด้านหลัง พร้อมเอาใบหน้าหล่อเหลามาซุกไซ้ที่ซอกคอในขณะที่เธอกำลังพับเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางกลับบ้านวันนี้ "เดี๋ยวค่อยเก็บก็ได้ ไอ้สามคนนั้นมันยังไม่ตื่นกันเลย ลูกก็ยังหลับอยู่เรามาเล่นปูไต่กันสักยกก่อนกลับไม่ได้เหรอคะ" "___" เสี

  • มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก   บทที่ 162

    ผมไม่รอช้ารีบถอดชั้นในตัวจิ๋วของเธอออก ก่อนจะมารูดซิปกางเกงตัวเองลงจนสุดพร้อมปลดตะขอกางเกงแล้วดึงมันลงมาถึงเข่า “อื้มส์" ผมจับแก่นกายกำลังแข็งขึ้นมาถูร่องเธอที่เปียกฉ่ำไปด้วยน้ำเสียวของเธอ ให้มันชโลมส่วนปลายลำให้มันลื่นต่อการสอดใส่เข้าไปในถ้ำของเธอได้ง่าย สวบ!! “อื้มส์" เสียงนั้นถูกเปล่งออกมาพ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status