คิดว่าผมเป็นเกย์

ตอนที่12

คิดว่าผมเป็นเกย์

หมับ!!

ปลายจมูกเล็กถูกบีบเบา ๆ ก่อนที่น้ำเสียงที่แหบนิด ๆ แต่มีเสน่ห์น่าฟังจะดังตามมา

  “เป็นอะไร ดูทำหน้าทำตาเข้า”เมธัชร้องถาม เมื่อเห็นท่าทางแปลก ๆ ของน้องสาว

          “พี่ชาย แล้วพี่ดุจดาวล่ะคะ” วุ้นเย็นเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นดุจดาวกลับมาด้วย

          “กลับแล้ว ไปเราก็กลับบ้านกันเรือเทียบท่านานแล้ว เร็วลุก” พูดพร้อมกับดึงข้อมือเล็กเบา ๆวุ้นเย็นมองตามมือเรียวแข็งแรงและอบอุ่นนั้น แล้วก็ใจหายเมื่อคิดว่าวันหนึ่งมือนี้จะต้องไปจับมือของดุจดาวหรือผู้หญิงคนอื่น และไม่มีวันกลับมาจับมือเธออีก จู่ ๆ น้ำตาใสก็ซึมออกมา ด้วยอารมณ์ที่เธอเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเป็นอะไร

..........................................................................

ณ โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง

ดุจดาวสาวเท้าเข้าไปหาร่างสูงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่าง ตรงหน้ามีหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยเล่มใหญ่วางอยู่ แต่ดวงหน้าคมคร้าม และสายตาคู่นั้นกลับทอดมองออกไปนอกหน้าต่าง

          “นั่งใจลอยมองใครกันน้า” เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ พร้อมกับมองไปตามสายตาของเมธัช ก็พบว่าร่างผอมบางของวุ้นเย็นกำลังซ้อมเต้นเป็นเชียร์ลีดเดอเนื่องในงานแข่งขันกีฬาสีที่ใกล้จะถึงนี้

          “อ๋อที่แท้ก็นั่งมองน้องวุ้นนี่เอง น้องเต้นได้น่ารักดีนะคะ พอผมยาวก็ยิ่งสวยเหมือนกับน้าโสภา นี่ได้ยินว่าเทอมนี้เรียนติดท้อปเท็นของระดับชั้นเลยนี่ เก่งไม่เบาเลย ธัชมีของขวัญให้น้องรึยัง”

เมธัชละสายตาจากวุ้นเส้น ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเบา

          “ยังเลย ผมซื้อของให้เด็กผู้หญิงไม่เป็นน่ะ” เขาตอบตามตรง แม้ว่าจะเคยซื้อตุ๊กตาแมวตัวใหญ่ไว้ในห้องนอน เพื่อต้อนรับการมาของวุ้นเย็น แต่จนถึงตอนนี้เขาก็ไม่เคยรู้ว่าวุ้นเย็นชอบตุ๊กตาแมวตัวนั้นหรือเปล่า อีกอย่างเขาก็ไม่ได้บอกว่าเป็นคนซื้อให้ด้วย

ดุจดาวยิ้มหวาน ก่อนจะบอกอย่างอารมณ์ดี

          “ไม่เห็นจะยากเลยค่ะ เด็กผู้หญิงน่ะชอบอะไรคล้าย ๆ กัน เอาอย่างนี้ ดาวจะเป็นคนพาธัชไปเลือกซื้อของขวัญให้น้องเอง เย็นนี้ธัชว่างหรือเปล่าล่ะ”

เมธัชได้ยินดังนั้นก็ยิ้มบาง ๆ ออกมาได้ ดุจดาวจะต้องช่วยเขาเลือกของขวัญที่วุ้นเย็นต้องชอบมากแน่ ๆ เพราะดุจดาวเป็นคนน่ารัก เรียบร้อยอ่อนโยน และที่สำคัญคือชอบวุ้นเย็นมาก ๆ ด้วย

          “อื้อ ดีเลย งั้นเดี๋ยวเลิกเรียนพิเศษแล้วเราไปกัน”

  “ได้ซิ งั้นเดี๋ยวดาวโทรบอกคนขับรถว่าไม่ต้องมารับนะ แต่ว่าดาวขอกินข้าวฝีมือของคุณน้าโสภาเป็นการตอบแทนแล้วกันนะ”

เมธัชหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

          “ได้ซิ อยากกินเมนูอะไรพิเศษไหมจะได้ขอให้คุณน้าโสภาทำให้”

ดุจดาวส่ายหน้าแรง ๆ จนผมหน้าม้าปลิวกระจาย พร้อมกับโบกมือไปมา

  “ไม่  ๆ เมนูที่คุณน้าโสภาทำดาวชอบและอร่อยทุกอย่างแหละ”

  “อื้อ ผมก็เหมือนกัน คุณน้าโสภาทำอาหารอร่อยเหมือนที่คุณแม่ทำเลย” เมธัชพูดออกมาจากใจจริง

ดุจดาวมองอีกฝ่าย ที่ดูมีรอยยิ้มระบายอยู่บนใบหน้ามากขึ้นกว่าเมื่อก่อน ไม่เงียบขรึมเกินวัยอีกแล้ว ส่วนหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงเขาได้ขนาดนี้น่าจะเป็นเพราะความเอาใจใส่ดูแลอย่างจริงใจ และมีวุ้นเย็นที่สดใสร่าเริงคอยชวนพูดชวนคุยอยู่เสมอนั่นเอง

         “ดาวดีใจนะ ที่ธัชดูมีความสุขมากขึ้น ยิ้มและหัวเราะได้บ่อยขึ้น ไม่ได้เป็นเด็กที่มีปัญหาเหมือนคนที่มีแม่เลี้ยงส่วนใหญ่เลยสักนิดเลย”

  “ใช่ คุณน้าโสภาทำให้ผมรู้สึกเหมือนคุณแม่ฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เอาน้องสาวจอมกวนมาฝากด้วยคนนึง” เขาพูดพลางทอดสายตามองไปที่วุ้นเย็นอีกครั้ง ดุจดาวก็มองด้วยเช่นกันสายตาของทั้งคู่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน

         “น้องสาวที่น่ารัก ซุกซน พูดจ้อย ๆ ได้ทั้งวัน แต่กลับฉลาดเรียนเก่งด้วย ดาวยังอดเอ็นดูน้องไม่ได้เลยค่ะ”

ดุจดาวพูดออกมาจากใจจริง เพราะเธอเองก็เป็นลูกสาวคนเดียว อยากมีน้องสาวเหมือนเมธัชบ้าง แต่ติดที่แม่ของเธอตรวจเจอก้อนเนื้อในมดลูก และก้อนเนื้อนั้นก็เป็นเนื้อร้าย จึงต้องผ่าตัดยกมดลูกทิ้งไปและไม่สามารถมีลูกได้อีก เธอจึงหมดสิทธิ์ที่จะมีน้อง

เมธัชฟังมาถึงตรงนี้ ก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ และยิ้มออกมาบาง ๆ

  “อื้อ จะน่ารักมากกว่านี้ ถ้าไม่คอยสกัดสาว ๆ ที่เป็นแฟนคลับไปเสียหมดอะนะ”

          “ฮื้อ ก็คงหวงพี่ชายเป็นธรรมดาน่ะแหละ แต่เดี๋ยวนะธัชชอบสาว ๆ พวกนั้น....ไม่ได้รำคาญหรอกเหรอ”

ดุจดาวเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เพราะจำได้ที่วุ้นเย็นเคยบอกว่าเมธัชชอบผู้ชาย

  “แหมดาวก็..ธัชเป็นผู้ชายนะ ไม่ได้เป็นเกย์เสียหน่อย ที่จะไม่ชอบเวลาสาว ๆ สวย ๆ มาปลื้มน่ะ” เขาพูดพลางมองไปที่ใบหน้าเรียวของดุจดาว ก่อนจะค่อย ๆ โน้มเข้าไปใกล้แล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

 ดุจดาวหน้าแดงเพราะคิดว่าอีกฝ่ายกำลังจะจูบเธอ และตอนนี้ก็เป็นคาบว่าง เพื่อนร่วมห้องเรียนจึงไปทำกิจกรรมตามอัธยาศัยกันหมด

          “อะไร ธัช” เอ่ยถามเสียงสั่น

         “หรือว่าดาวคิดว่าผมเป็นเกย์”