Share

บทที่ 1342

Author: หูเทียนเสี่ยว
ทำเอาคนที่เห็นต้องจุ๊ปากอย่างประหลาดใจ

จั๋วหวายเสียงเล็กมาก เหมือนกลัวจะไปรบกวนสัตว์ประหลาดพวกนี้อย่างไรอย่างนั้น

เอ่ยขึ้นเสียงเบากับจั๋วซือหราน "ท่านพี่ พวกมันเชื่องจัง ทำไมถึงเชื่องได้ขนาดนี้"

จั๋วหวายตาเป็นประกาย "ท่านพี่เก่งกาจจริงๆ!"

พอสิ้นเสียงเขา หัวใหญ่ที่มีขนปุยของหมาป่าน้ำแข็งก็หันมาทางเขา อ้าปากกว้าง

จั๋วหวายเห็นเขียวแหลมสีขาวของหมาป่าน้ำแข็งแล้วรู้สึกชาไปทั้งตัว

แต่ก็อธิบายลำบาก น่าจะเพราะเขามีความเชื่อมั่นต่อตัวพี่สาวอย่างมาก

ดังนั้นจั๋วหวายจึงไม่ขยับ และไม่ลนลานด้วย

และจึงเห็นหัวที่ขนนุ่มฟูนั่นของหมาป่าน้ำแข็งเอนเข้ามาหา อ้าปาก

แต่ไม่ได้ใช้ฟันแหลมคม แต่ยื่นลิ้นยาวนุ่มๆ ออกมา

แผลบๆๆ!

เลียเข้าไปที่หน้าจั๋วหวาย

จั๋วหวายชาไปทั้งตัว แต่ยังคงไม่ขยับ

ถึงจะตัวชา แต่ในใจกลับดีใจ ใบหน้าเผยรอยยิ้มทื่อๆ ออกมา

จั๋วซือหรานเดิมทียังคิดว่าเสี่ยวหวายจะกลัวหรือเปล่า แต่พอหันไปก็เห็นรอยยิ้มทื่อๆ ของเจ้าเด็กคนนี้

นางจึงหัวเราะขึ้นมา "ชมต่อไป หมาป่าน้อยชอบเจ้าชมข้า ดีกว่าชมมันเสียอีก"

จั๋วหวายดีใจมาก เลยขดตัวอยู่ข้างๆ จั๋วซือหรานไม่ขยับไปไหนอีก

ถ้าสัตว์ประหลาดตัวอื่นให้เขาลูบ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1347

    ในโคลนตม ยากนักที่จะมีใครเอาตัวรอดมาได้คนเดียวถ้าหากมีคนประเภทที่เหมือน 'เอาตัวรอดคนเดียว' ได้ ปกติแล้วจะหมายความว่า คนผู้นี้เป็นผู้ที่ร้ายกาจยิ่งกว่าโคลนตมเสียอีกและคนแบบนี้ ก็อยู่ที่เมืองซื่อหนานและตอนนี้ ถ้านางคิดจะไปริบอำนาจของเขา...แค่คิด ก็น่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายแล้วจั๋วซือหรานอันที่จริงก็ไม่ค่อยมีช่วงเวลาที่ถอยหนีสักเท่าไรไอ้เรื่องใจปลาซิวอะไรแบบนี้? นางไม่เคยทำเผชิญหน้าตรงๆ ต่างหากถึงจะเป็นลักษณะของนางแต่ตอนนี้ นางกลับถอนใจเบา เอ่ยขึ้นว่า "พวกเราต้องไปซื่อหนานจริงหรือ?"ปันอวิ๋นพยักหน้า "ใช่ ต้องไป ยิ่งไปกว่านั้ นตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ควรไปซื่อหนานเลย"ปันอวิ๋นเดิมทีคิดว่ายังต้องอธิบายกับจั๋วซือหรานเสียหน่อย ว่าทำไมถึงต้องไปเมืองซื่อหนาน ยิ่งไปกว่านั้นเพราะอะไรถึงจะต้องไปเมืองซื่อหนานตอนนี้เพื่อให้นางไม่รู้สึกต่อต้านการไปซื่อหนานกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้แต่ใครจะรู้ เขายังไม่ทันได้เอ่ยปากอธิบายก้ได้ยินจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นเบาๆ ว่า "แต่ถ้าตอนที่ถังฉือมาถึงแล้วไม่เข้าไปรับมือกับเจ้าเมืองซื่อหนานตามแผนล่ะ? ข้าคิดว่าแผนยืมมือฆ่าคนของเจ้ามันไม่ค่อยมั่นคงเท่าไร ถึงยังไงข้

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1346

    สำหรับซื่อหนาน ถือเป็นท่าทีที่ปล่อยปละละเลยมากเพราะใครต่างก็ไม่รู้ว่า ตอนที่สงครามเริ่มครั้งหน้า เมืองนี้จะตกไปอยู่ในแผ่นดินฝ่ายไหนทำให้เมืองนี้วุ่นวายอย่างผิดปกติขึ้นมาจนกลายเป็นเขตแดนที่ไร้ระเบียบไม่มีคนดูแลโดยสิ้นเชิงเพราะท่าทีปล่อยปละละเลย ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นต้าชาง แคว้นเหยี่ยนหรือดินแดนทางใต้คนที่ยากจนข้นแค้นขีดสุด ที่ไม่มีที่จะไป ก็ล้วนมาหลบกันที่ซื่อหนานนี้และซื่อหนาน ก็ถูกจัดอยู่ในมณฑลหลวนหนานถือเป็นขอบเขตพื้นที่ศักดินาของจั๋วซือหรานนี่เป็นปัญหาใหญ่จริงๆจั๋วซือหรานเบ้ปาก "จักรพรรดิเฒ่าจงใจทำข้าลำบากใจจริงๆ..."แม้จะบอกว่า แต่ก่อนซื่อหนานมักถูกจัดให้อยู่ในมณฑลหลวนหนานอยู่บ่อยๆแต่ก็ไม่เสมอไปครั้งที่แล้ว ซื่อหนานถูกดินแดนทางใต้ยึดครองและครั้งก่อนหน้านั้น ซื่อหนานก็ถูกรวบเข้าไปในต้าชาง ตอนนั้นไม่ได้ถูกจัดอยู่ที่หลวนหนาน แต่ถูกจัดไว้ในมณฑลฉีเหมิงครั้งนี้ก็ถูกจัดมาอยู่ที่นี่เสียอย่างนั้นจั๋วซือหรานรู้สึกว่าจักรพรรดิเฒ่าอาจจะทำแบบนี้เพื่อสร้างความลำบากใจให้นางปันอวิ๋นเลิกคิ้ว "แต่ไม่ว่ายังไง ตอนนี้เมืองซื่อหนานถึงอย่างไรก็เป็นของหลวนหนานแล้ว ตามหลักการ เ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1345

    ปันอวิ๋นจ้องมองนาง จากนั้นก็หัวเราะขึ้น "ได้ๆๆ รู้แล้ว เฟิงเหยียนเด็ดมาให้เจ้าสินะ? ยังต้องซ่อนเสียด้วย ใครเขาสนกัน..."จั๋วซือหรานมองเขา "เจ้าไม่สนหรือ? ก็ดี"นางเลยไม่ซ่อนแล้ว หยิบออกมากินต่อปันอวิ๋นขบฟัน ในใจก็คิดว่าไม่แปลกใจเลยที่เฟิงเหยียนถูกหญิงสวคนี้ทำให้ยอมจำนนขนาดความจำเสื่อมไปรอบแล้วก็ยังหนีไม่พ้นชะตาถูกกลืนกินแบบนี้ กินรวบหัวรวมหางเลยทีเดียวปันอวิ๋นสูดหายใจลึก จากนั้นก็เอ่ยต่อว่า "เมืองซื่อหนานน่าจะค่อนข้างยุ่งยากหน่อย"กระบองในมือปันอวิ๋นลากต่อไปบนพื้นจั๋วซือหรานมองออกว่าเขาวาดแผนที่ง่ายๆ บนพื้น หรืออาจจะเป็นเส้นการเดินทางปันอวิ๋นเอ่ยต่อว่า "ตามหลักแล้วถ้าเดินอีกทาง น่าจะไปถึงเฉวียนหนาน ผิงหนาน จากนั้นถึงจะไปถึงซื่อหนาน แต่เนื่องจากซื่อหนานยุ่งยากที่สุด ข้าคิดว่า สู้เอามาไว้หน้าสุดเลยดีกว่า"จั๋วซือหรานได้ยินคำพูดนี้ของปันอวิ๋น ก็ไม่ได้มีข้อโต้แย้งอะไรกับคำนี้ของปันอวิ๋น พยักหน้าเอ่ยว่า "ก็จริง ตอนที่มีกำลังทั้งหมดเข้ารับมือกับความยุ่งยากที่สุด มันดีกว่าตอนที่รับมือกับที่อื่นแล้วเหลือแรงอยู่นิดหน่อยค่อยไปรับมือกับความยุ่งยากมากที่สุดอยู่แล้ว"ปันอวิ๋นฟังคำพูด

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1344

    จั๋วซือหรานโบกไม้โบกมือ "ไม่มีไม่มี"ชิ่งหมิงไม่ได้ถามอะไรต่อ นางบอกว่าไม่มีเขาพยักหน้าเบาๆ แต่สีหน้าบนหน้ากลับเปลี่ยนเป็นจนใจ "ไม่มีก็ไม่มี ซือหราน ความรังเกียจในสายตาเจ้านั่นมันอะไรน่ะ...""เฮ้อ" จั๋วซือหรานโบกไม้โบกมือ บ่นพึมพำ พลางเดินตรงไปที่กองไฟ "พอเด็กโตแล้ว ก็ไม่น่ารักแล้วสิน่า..."จวงอี๋ไห่ได้ยินเสียงฝีเท้าจั๋วซือหรานเดินมา จึงหันมามอง "คุณหนู!"จากนั้นหางตาก็เห็นชิ่งหมิงที่อยู่ด้านหลังไม่ห่างออกไปนักสายตาของจวงอี๋ไห่ เพียงไม่นานก็หันกลับไปอย่างไม่ใส่ใจยิ้มให้กับจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นว่า "คุณหนู ท่านสั่งการมาก็พอ ไม่ต้องถึงกับให้ท่านลงมือเองหรอก มือจะได้ไม่เลอะด้วย..."จั๋วซือหรานคิดๆ แล้วจึงพยักหน้า นั่งลงข้างๆ ชี้แนะให้จวงอี๋ไห่ต้องหมักยังไง ปรุงอย่างไร เหมือนกับอาจารย์ตามหลักแล้วคนที่ทำอาหาร สิ่งที่กลัวที่สุดก็คือมีคนมาคอยชี้มือชี้ไม้อยู่ข้างๆแต่จวงอี๋ไห่กลับอดทนอย่างมาก ทำตาม...วิธีการของจั๋วซือหรานจั๋วซือหรานสั่งการไปพอประมาณ "เอาล่ะ เอาขึ้นไปย่างบนไฟแบบนี้ก็พอ""ได้เลย" จวงอี๋ไห่พยักหน้า เตรียมเรียกลูกชายทั้งสองคนเข้ามาช่วยยกขึ้นไปบนกองไฟยังไม่ทันที่เขา

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1343

    ตามหลักการชิ่งหมิงเองก็มาถึงหุบเขาหมื่นพิษหลายวันแล้วแม้จะบอกว่าจั๋วซือหรานรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับชิ่งหมิงผ่านปากของจวงอี๋ไห่แล้วแต่จั๋วซือหรานอันที่จริงไม่รู้ว่าจวงอี๋ไห่กับชิ่งหมิงมาเจอกันยังไง พูดคุยกันแบบไหนดังนั้นจึงไม่รู้ว่าจวงอี๋ไห่บอกความจริงให้ชิ่งหมิงรู้หรือยังนางเองก็ไม่ได้ถามเพียงแต่ว่า ถ้าดูจากตอนที่ชิ่งหมิงช่วยกันหลอมสกัดกับนางก่อนหน้านี้ ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ชิ่งหมิงก็น่าจะยังไม่รู้ตัวตนฐานะของจวงอี๋ไห่จั๋วซือหรานเองก็ไม่คิดจะไปยุ่ง ก็เลยยังไม่พูดตอนนี้ พอเห็นสายตาชิ่งหมิงที่มองจวงอี๋อไห่ นางก็อดรู้สึกขึ้นมาไม่ได้...ว่าชิ่งหมิงรู้อะไรแล้วหรือเปล่า?จั๋วซือหรานเดินมาข้างกายชิ่งหมิง เอ่ยถามเสียงต่อ "เป็นอะไรไป?"สายตาของชิ่งหมิงจืดจาง มองดูจวงอี๋ไห่ที่อยู่ข้างๆ กองไฟ"ทักษะที่เขาใช้ตอนจุดไฟ" เสียงของชิ่งหมิงเรียบสงบ"อื๋อ?""เป็นทักษะของตระกูลจวง" ชิ่งหมิงเอ่ยขึ้นจั๋วซือหรานตะลึงงัน แต่ก็เข้าใจความหมายของชิ่งหมิงอย่างรวดเร็วจริงอยู่ ทักษะการจุดไฟมีอยู่หลายแบบแตกต่างกันถ้าหากคนที่ไม่รู้จักวิชา หรือคนที่ไม่รู้จักวิชาธาตุไฟ ตอนจุดไฟก็จะใช้เฉพาะแร

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1342

    ทำเอาคนที่เห็นต้องจุ๊ปากอย่างประหลาดใจจั๋วหวายเสียงเล็กมาก เหมือนกลัวจะไปรบกวนสัตว์ประหลาดพวกนี้อย่างไรอย่างนั้นเอ่ยขึ้นเสียงเบากับจั๋วซือหราน "ท่านพี่ พวกมันเชื่องจัง ทำไมถึงเชื่องได้ขนาดนี้"จั๋วหวายตาเป็นประกาย "ท่านพี่เก่งกาจจริงๆ!"พอสิ้นเสียงเขา หัวใหญ่ที่มีขนปุยของหมาป่าน้ำแข็งก็หันมาทางเขา อ้าปากกว้างจั๋วหวายเห็นเขียวแหลมสีขาวของหมาป่าน้ำแข็งแล้วรู้สึกชาไปทั้งตัวแต่ก็อธิบายลำบาก น่าจะเพราะเขามีความเชื่อมั่นต่อตัวพี่สาวอย่างมากดังนั้นจั๋วหวายจึงไม่ขยับ และไม่ลนลานด้วยและจึงเห็นหัวที่ขนนุ่มฟูนั่นของหมาป่าน้ำแข็งเอนเข้ามาหา อ้าปากแต่ไม่ได้ใช้ฟันแหลมคม แต่ยื่นลิ้นยาวนุ่มๆ ออกมาแผลบๆๆ!เลียเข้าไปที่หน้าจั๋วหวายจั๋วหวายชาไปทั้งตัว แต่ยังคงไม่ขยับถึงจะตัวชา แต่ในใจกลับดีใจ ใบหน้าเผยรอยยิ้มทื่อๆ ออกมาจั๋วซือหรานเดิมทียังคิดว่าเสี่ยวหวายจะกลัวหรือเปล่า แต่พอหันไปก็เห็นรอยยิ้มทื่อๆ ของเจ้าเด็กคนนี้นางจึงหัวเราะขึ้นมา "ชมต่อไป หมาป่าน้อยชอบเจ้าชมข้า ดีกว่าชมมันเสียอีก"จั๋วหวายดีใจมาก เลยขดตัวอยู่ข้างๆ จั๋วซือหรานไม่ขยับไปไหนอีกถ้าสัตว์ประหลาดตัวอื่นให้เขาลูบ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status