LOGINShare
บทที่ 218
Related chapters
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 219
ชีเจิ้นจะไม่เสียใจได้อย่างไร?เขาแค่ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจอะไรเลยเท่านั้น” ทำหน้าเคร่งขรึมพลางจิบชา เขาหันไปมองท่านโหวผู้เฒ่า “ท่านพ่อ เด็กคนนี้ออมมือไว้แล้ว”ไม่อย่างนั้น คงไม่ใช่แค่ทำให้หลิ่วหมิงจูล้มเจ็บจนเกือบตาย หากนางอยากทำจริงๆ คงสามารถเหวี่ยงหลิ่วหมิงจูให้ตายตรงนั้นได้เลยท่านโหวผู้เฒ่าลูบหนวดของตัวเอง “ไปกันเถอะ ไปถามนางให้รู้เรื่อง”ชีหยวนเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วและไปยังเรือนของฮูหยินผู้เฒ่าชีฮูหยินรองชีที่ตกใจจนเกินไป ถูกฮูหยินผู้เฒ่าชีสั่งให้กลับไปพักผ่อนแล้วทันทีที่นางเข้าประตูไป เห็นเพียงฮูหยินผู้เฒ่าชี ท่านโหวผู้เฒ่า และชีเจิ้นนั่งอยู่สามคนเมื่อเห็นนางเข้ามา ฮูหยินผู้เฒ่าชีก็กวักมือเรียก “หยวนหยวน มานั่งข้างย่านี่”ชีหยวนเดินไปนั่งข้างฮูหยินผู้เฒ่าชีเหลือบมองชีเจิ้นที่เอาแต่มองตนเหมือนอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูด ก่อนจะเลิกคิ้วถาม “คนของตระกูลหลิ่วมาที่นี่แล้วหรือเจ้าคะ?”ชีเจิ้นมีสีหน้าซับซ้อนพร้อมตอบรับเสียงอืม “เรื่องคราวนี้ มันเกิดขึ้นอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมเจ้าถึงไปยุ่งกับตระกูลหลิ่ว?”“เป็นคนของตระกูลหลิ่วที่ให้จวนอ๋องโจวส่งเทียบเชิญมาให้ข้า” ชีหยวนพูดรวบรัด
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 220
ชีเจิ้นกับท่านโหวผู้เฒ่าก็เข้าใจแล้ว!ชีหยวนจะพูดว่านางถูกองค์หญิงใหญ่รับตัวไป แต่ความจริงแล้วนางกลับเปลี่ยนเส้นทางกลางทางด้วยเหตุนี้ อ๋องฉีและตระกูลหลิ่วจึงอาจคิดว่านางมีเจตนาแอบแฝง สงสัยว่านางรู้เรื่องข่าวของพระชายาหลิ่วสองแม่ลูก จึงไปหาพระชายาหลิ่วสองแม่ลูกชีเจิ้นหัวใจเต้นรัว ลดเสียงลงแล้วถามว่า “ข้าต้องทำอะไร?”“ทูลรายงานฝ่าบาท แล้วออกจากเมืองหลวงในคืนนี้” ชีหยวนมองเขา “ท่านพ่อ นี่เป็นโอกาสเดียวของท่าน หาพระชายาหลิ่วสองแม่ลูกให้พบ แล้วพาพวกเขากลับมาเมืองหลวง มีแต่วิธีนี้เท่านั้น ท่านถึงจะหลุดพ้นจากอ๋องฉีและจวนฉู่กั๋วกงได้”จากที่ดูมา ชีหยวนมั่นใจจริงๆ ว่าการที่พระชายาหลิ่วกับลูกเกิดเรื่องในปีนั้นไม่ใช่ฝีมือตระกูลเฝิงไม่อย่างนั้นจากความสัมพันธ์ของชีหยวนกับเซียวอวิ๋นถิง ไม่มีทางทำเรื่องที่เป็นผลร้ายต่อฝ่ายองค์รัชทายาทชีเจิ้นสูดหายใจลึก “ได้! แต่ถ้าพระชายาหลิ่วเกลียดชังตระกูลเฝิงมากกว่าเดิม…...”ชีหยวนยิ้มเล็กน้อย “ไม่หรอกเจ้าค่ะ นางเป็นลูกของภรรยาเอก ตระกูลหลิ่วที่ใหญ่โตขนาดนี้ มีเพียงนางผู้เดียวที่เกิดเรื่องร้าย ส่วนคนอื่นๆ ล้วนแต่สุขสบายร่ำรวย นางไม่ใช่คนโง่ นางย่อมว่าจ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 221
เซียวอวิ๋นถิงรู้สึกอึดอัดบอกไม่ถูก ทั้งที่คำบรรยายของชีหยวนก็ระบุไว้ชัดเจนว่า อ๋องฉีเป็นคนดุร้าย และอ๋องฉีก็เป็นศัตรูของชีหยวน เหตุใดอ๋องฉีกลับทำร้ายชีหยวนไม่ลง? ที่ต้องรู้ เว้นเรื่องอดีตชาติเลื่อนลอยว่างเปล่าไร้หลักฐานไปก่อน พูดถึงเรื่องที่ใกล้ที่สุดนี้ ชีหยวนให้ชีเจิ้นจับตัวหานเยว่เอ๋อร์ออกมา เพื่อให้อ๋องฉีเสียหน้าครั้งใหญ่ จากนั้นยังทำให้อ๋องฉีสูญเสียทุกสิ่งไม่เว้นแม้กระทั่งตำแหน่งชินอ๋อง และตัดเส้นทางการเงินของอ๋องฉีไปจนหมดสิ้น หากเป็นเช่นนี้ที่อ๋องฉีลงมือทำร้ายชีหยวนไม่ลง เช่นนั้นหมายความว่าอะไรก็ชัดเจนมากแล้ว แต่ก็เพราะเข้าใจชัดเจน เซียวอวิ๋นถิงมองท่าทางมั่นใจของชีหยวนก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันใด: “ในเมื่อตัวเจ้ามั่นใจว่าเขาจะไม่สังหารเจ้า ไยจะต้องมาผูกพันธมิตรกับข้าด้วย?” ในเมื่ออ๋องฉีปฏิบัติกับชีหยวนพิเศษเพียงนี้ และชีหยวนเองก็มีความสามารถเช่นนี้แล้ว ก็น่าจะไปพึ่งพิงอ๋องฉีดีกว่า ปาเป่าซึ่งอยู่ด้านนอกตบศีรษะลิ่วจินไปแรง ๆ หนึ่งที เดิมทีลิ่วจินกำลังขี่ม้าอยู่ดี ๆ เขากำลังคิดว่าประเดี๋ยวควรจะพาตัวคุณหนูใหญ่ชีไปฝูเจี้ยนอย่างไรให้ดูยิ่งใหญ่แต่ไม่เอิกเกริก พอถูกตบศีรษะ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 222
เซียวอวิ๋นถิงมองนางด้วยสายตาลุ่มลึก: “คิดถึงสกุลเซี่ยให้มากเข้าไว้เถิด ในเมื่อเจ้ารู้สึกลึกซึ้งผูกพันกับสกุลเซี่ยมากถึงเพียงนี้แล้ว เช่นนั้นจงรักษาชีวิตของเจ้าให้ดี เพื่อยามนั้นจะได้พานพบกับคนสกุลเซี่ยอีกครา” หนนี้ชีหยวนเองก็ช้อนสายตาขึ้นสบตากับเขา ก่อนจะกล่าวขอบคุณอย่างจริงใจ: “ขอบพระทัยเพคะท่านอ๋อง ท่านอ๋องโปรดวางใจ พวกเราจะต้องสมปรารถนาทุกสิ่งอย่างแน่นอน” รถม้ามิได้หยุดที่ภูเขาป๋ายอวิ๋นซาน แต่กลับเคลื่อนตรงต่อไปบนทางหลวง มุ่งตรงไปยังเหอหนาน กลุ่มคนสองฝ่ายที่ติดตามรถม้ามาตลอดแยกจากกันทันที ภายในจวนอ๋องฉี อ๋องฉีกำลังพินิจมองเกาทัณฑ์แขนเสื้อคันนั้น แววตามืดครึ้มไร้ประกายสว่าง ขันทีสวีเดินเข้ามาจากด้านนอกด้วยความระมัดระวังเป็นที่สุด ก่อนจะก้มศีรษะลงและกล่าวรายงานว่า: “ท่านอ๋อง พวกเขากลับมาแล้วขอรับ” อ๋องฉีรับคำเสียงหนึ่ง ก่อนจะโบกมืออย่างเย็นชา: “ให้พวกเขาเข้ามา” ขันทีสวีเดินนำองครักษ์คนหนึ่งเข้ามาด้านใน จากนั้นตนเองก็ออกไปจัดการปิดประตูห้องให้เรียบร้อย ภายในห้องพลันมืดลงทันใด “ท่านอ๋อง!” องครักษ์คุกเข่าลงโขกศีรษะกับพื้นก่อน จากนั้นจึงเอ่ยด้วยเสียงเบาหวิว: “คุณหนูใหญ่ช
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 223
ความจริงอ๋องฉีเองก็บอกไม่ถูกว่าเป็นเพราะเหตุใด ถึงได้ยึดติดกับชีหยวนถึงเพียงนี้ ทั้งที่ชาติก่อนตอนเขาสิ้นลมหายใจตายในมือของชีหยวน สิ่งที่คิดไว้ในใจคือต่อให้ลงนรกก็จะไม่มีวันปล่อยนางชั้นต่ำผู้นี้ไปเด็ดขาด แต่เมื่อถึงคราวได้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง จิตใต้สำนึกของเขาก็ยังคงเป็นการรีบตามหาตัวชีหยวนให้เจอโดยเร็ว เขาเองก็ส่งคนไปที่ชนบทเช่นกัน ทว่าท้ายที่สุดแล้วก็ช้าไปก้าวเดียว กว่าคนของเขาจะหาตัวเจอ ชีหยวนก็กลับมาถึงจวนโหวแล้ว มิหนำซ้ำยังสร้างความวุ่นวายให้จวนโหวไปไม่น้อยด้วย เพียงแต่ เขาก็ยังคงมิได้รู้สึกว่าเรื่องนี้จะมีอะไรเลวร้าย กลับมาจวนโหวได้แล้วก็ดี เขาจะได้ให้หานเยว่เอ๋อร์จับตาดูนางเอาไว้ เพียงแต่น่าเสียดาย ที่ชีหยวนยังคงดื้อรั้นหัวแข็งเหมือนชาติก่อนไม่มีผิดเพี้ยน หลังกลับมามีชีวิตอีกครั้ง นางก็ยังเลือกที่จะผูกพันธมิตรกับเซียวอวิ๋นถิงเพื่อมาจัดการเขา ก่อนหน้านี้เขาโกรธมาก และอยากจะสังหารชีหยวนให้ตายเช่นกัน อันที่จริง ตอนอยู่ที่จวนอ๋องโจว เขาเกิดจิตสังหารขึ้นมาแล้วจริง ๆ สังหารชีหยวนแล้ว ท่าทีของชีหยวนที่มีต่อสกุลหลิ่ว ก็คือท่าทีแบบเดียวกันที่มีต่อเขา! นางยังเคีย
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 224
ว่าตามเหตุผลแล้ว อ๋องฉีควรอยู่แต่ในเรือนอย่างสงบเรียบร้อยถึงจะเป็นการดีที่สุด แต่ชัดเจนว่าอ๋องฉีไม่มีความคิดนี้อยู่เลย คิดได้ถึงตรงนี้ สายตาของหลิ่วจิงหงก็ซับซ้อนขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะถามอย่างทนไม่ไหว: “ท่านอ๋อง เมื่อวานท่านไปที่จวนอ๋องโจวมาใช่หรือไม่ขอรับ?” สีหน้าของอ๋องฉีพลันเปลี่ยนไปทันใด ก็หันขวับกลับมาขึงตาจ้องหลิ่วจิงหง หลิ่วจิงหงสืบเท้าถอยไปก้าวหนึ่งโดยสัญชาตญาณ แต่ไหนแต่ไรมาเขาใกล้ชิดสนิทสนมกับหลานชายคนนี้มาโดยตลอด อยู่ใต้อิทธิพลของหลิ่วกุ้ยเฟย เฉกเช่นเดียวกับอ๋องฉี ส่งผลให้พวกเขาซึ่งเป็นญาติกันทางฝ่ายมารดาสนิทสนมใกล้ชิดกันมากเป็นที่สุด ทว่าระยะนี้ เขามีความรู้สึกอยู่เสมอว่าอ๋องฉีดูคล้ายเปลี่ยนไปแล้ว ในทุกการกระทำรวมถึงทัศนคติที่มีต่อสกุลหลิ่ว ล้วนเผยให้เห็นถึงความห่างเหินชัดเจน การเปลี่ยนแปลงนี้ หลิ่วจิงหงเองก็ไม่รู้ว่ามาจากที่ใด และเพราะว่าไม่รู้ จึงรู้สึกกังวลและเป็นห่วงมากเป็นพิเศษ ก่อนหน้านี้ไม่นานนัก หลิ่วจิงหงเริ่มเฝ้าจับตาดูการเคลื่อนไหวขององครักษ์ลับมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้น เมื่อวานครั้นได้ยินฮูหยินใหญ่หลิ่วบอกว่าชีหยวนประจันหน้ากับนักฆ่าที่จวนอ๋อง
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 225
ฉู่กั๋วกงตำหนิด้วยเสียงเย็นชา: “เจ้าสวะไม่เอาไหน!” ในบรรดาบุตรหลานของขุนนางชั้นสูงหลิ่วจิงหงนับว่ามีความสามารถโดดเด่นเก่งกาจมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งหน้าที่หรือการปฏิบัติตัวล้วนแต่น่าชื่นชม เพิ่งเคยถูกขึ้นเสียงตำหนิใส่หน้าโครม ๆ เช่นนี้เป็นครั้งแรก จู่ ๆ ก็ถูกฉู่กั๋วกงด่าทออย่างรุนแรงเช่นนี้ เขาพลันอึ้งงันไปทันที: “ท่านพ่อ หรือท่านไม่ทราบว่าหมิงจูนาง…หมอหลวงบอกว่า นางร่วงลงมากระแทกพื้นรุนแรงเพียงนี้ กระทบถึงเลือดลม หลังจากนี้อาจตั้งครรภ์ไม่ได้แล้ว! ท่านจะให้ข้าอดทนกล้ำกลืนโทสะนี้ไว้อย่างไร?” เขามุ่งมาดปรารถนามาตลอดว่าจะให้บุตรีของตนเองสมรสกับอ๋องฉี และเดิมหลิ่วกุ้ยเฟยเองก็ยินดีที่จะเห็นเรื่องนี้สำเร็จลุล่วงเช่นกัน ในท้ายที่สุดสัมพันธ์เครือญาติจะได้ใกล้ชิดแน่นแฟ้นขึ้น ทว่าบัดนี้หลิ่วหมิงจูกลับล้มบาดเจ็บ มิหนำซ้ำร่างกายหลังจากนี้ก็ไม่น่าจะดีมากนัก ทำให้เรื่องนี้ถูกปกคลุมด้วยเงามืดไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย พูดได้เลยว่าอนาคตของหลิ่วหมิงจูได้พังทลายลงแล้ว “นั่นเป็นเพราะนางไร้ฝีมือสู้อีกฝ่ายเอง จะโทษใครได้?” ฉู่กั๋วกงสีหน้าเย็นชา ตำหนิอย่างไร้ความปรานี: “ในเรือนเลี้ยงดูทะนุ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 226
ฉู่กั๋วกงตัดสินใจทันใด: “จะใช่หรือไม่ เพียงถามดูก็รู้แล้ว” เขาเอ่ยพลาง ก็เรียกให้คนสนิทของตนเองเข้ามา และออกคำสั่งด้วยเสียงเบา ราวครึ่งชั่วยามให้หลัง คนก็กลับมา พร้อมกล่าวรายงานว่า: “หลังออกจากเมืองคุณหนูใหญ่ชีท่านนั้นมิได้เดินทางขึ้นเขาป๋ายอวิ๋นซานขอรับ ทว่ามุ่งหน้าตรงไปยังทิศของเมืองเหอหนานขอรับ คนของพวกข้าเพิ่งสืบทราบมาได้ว่า ท่านอ๋องเองก็มุ่งหน้าไปที่แห่งนั้นเช่นกัน” เช่นนั้นก็ประจวบเหมาะพอดี! หลิ่วจิงหงเหลือบสายตามองไปยังฉู่กั๋วกงอย่างอดไม่ได้: “ท่านพ่อ!” “ข้ามิได้หูหนวก!” ฉู่กั๋วกงแค่นเสียงออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ เงียบไปครู่หนึ่งแล้วค่อยเอ่ยขึ้นว่า: “ข้าให้ท่านแม่ของเจ้าแวะเข้าไปในวัง ไปถามกุ้ยเฟยก่อน แล้วค่อยตัดสินใจเถิด” หลิ่วจิงหงได้แต่ฝืนใจข่มอารมณ์ไว้และตอบรับคำ ทางฟากตระกูลชีในขณะเดียวกัน ชีเจิ้นเองก็เข้าวังแล้วเช่นกัน ฟังว่าชีเจิ้นมาขอเข้าเฝ้า ฮ่องเต้หย่งชางก็ปล่อยองค์หญิงหมิงเฉิงลง ก่อนจะหันไปยิ้มกับเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยและตรัสว่า: “หลังพ้นปีใหม่เป่าหรงของพวกเราก็วัยครบสิบห้าแล้ว จะต้องเข้าพิธีปักปิ่นแล้ว ข้าตั้งใจจะให้เจ้าหน้าที่กรมวังและกรมบวงสรวงดำเนินการจัด
Latest chapter
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 508
เขาก้าวเท้าไปด้วยรอยยิ้ม “อมิตา...”ยังไม่ทันกล่าวคำสวดจบ ชีหยวนก็เหยียบต้นไม้ส่งตัวเองลอยขึ้นไป แล้วฟาดเท้าเข้าใส่อกของฉือซานอย่างจัง ฉือซานกระเด็นลงไปกองกับพื้น กระอักเลือดออกมาเต็มปากจากนั้นก็ไม่หยุดการเคลื่อนแม้แต่น้อย นางพุ่งเข้าหาฉือซาน มีดสั้นในแขนเสื้อก็เผยออกมา จ่อเข้าที่อกของเขาฉือซานถึงกับมึนงงไปกับการเคลื่อนไหวนี้ไหนบอกว่าเป็นหญิงสาวที่ไร้หนทาง ไร้ที่พึ่ง ถูกบีบบังคับให้มาขอบุตรไงเล่า?นี่มันคืออะไรกันแน่?!ชีหยวนมองเขาด้วยสายตาเย็นชา สายตานั้นไม่เหมือนกับมองคน แต่เหมือนมองดูหินก้อนหนึ่ง หรือไม่ก็ต้นไม้ต้นหนึ่ง เหมือนมองสิ่งที่ไร้ชีวิตนางไม่พูดพร่ำเพรื่อ ถามขึ้นตรง ๆ “หญิงสาวที่พวกเจ้าลักพาตัวมาจากเรือนพักนอกเมืองเมื่อไม่กี่วันก่อน พวกเจ้าพาไปซ่อนไว้ที่ใด?”ฉือซานเบิกตากว้างในทันที ริมฝีปากสั่นระริกปลายมีดของชีหยวนแทงอกของเขาลึกหนึ่งชุ่นโดยไม่รั้งรอ เลือดไหลพรวดออกจากแผลทันทีจากนั้นนางก็ถาม “ผู่อู๋ย่งเป็นลุงแท้ ๆ ของเจ้าใช่หรือไม่? เห็นได้ยากจริง ๆ หลานของไอ้หมาขันที เขาบอกเจ้าว่าให้เจ้าอยู่นิ่ง ๆ ไปพักหนึ่ง รออีกไม่นานจะให้เจ้าไปเป็นขุนนางที่สำนักพระพุทธศาส
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 507
ชีหยวนควบม้าเร็วออกจากเมือง โดยไม่พาคนติดตามไปแม้แต่คนเดียว ลมพัดแรงจนเสื้อคลุมสีแดงสดของนางปลิวสะบัด แต่นางกลับไม่ใส่ใจแม้แต่น้อย แม้หมวกคลุมศีรษะจะเปิดออก นางก็ไม่คิดจะดึงกลับมาสวมอีกนางรู้ดีบนโลกนี้ไม่มีแม่ทัพไร้พ่ายตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน เว้นแต่จ้าวจื่อหลงผู้เป็นดั่งปาฏิหาริย์ ผู้อื่นแม้เป็นแม่ทัพที่เก่งกล้าสักเพียงใด ก็ล้วนเคยลิ้มรสความพ่ายแพ้แต่สำหรับนาง ไม่มีทาง!โดยเฉพาะคนที่ฆ่านาง ทั้งยังทำให้คนที่นางพามาด้วยต้องเติบโตขึ้นโดยไม่มีแม่ ก็ยิ่งสมควรตาย!ตั้งแต่เล็กจนโต สิ่งที่นางไม่เคยเข้าใจก็คือเหตุใดหลี่ซิ่วเหนียงถึงไม่เหมือนแม่คนอื่นสิ่งที่นางอิจฉามากที่สุดก็คือเด็กคนอื่น ๆบัดนี้มีเด็กอีกคนหนึ่งที่ต้องกลายเป็นกำพร้าเพราะนาง ชีหยวนรู้สึกว่าตัวเองช่างบาปหนานักแน่นอนว่าความผิดของนางมีอยู่จริง แต่มันก็ยังมีบางคนที่สมควรจะลงนรกสิบแปดขุม!นางควบม้าเร็วเร่งรุดมาถึงวัดว่านอันที่ชานเมืองหลวง เอียงศีรษะเล็กน้อย จ้องคำว่าวัดว่านอันสามคำนั้นอย่างเย็นชา บนใบหน้าฉายแววเย็นเยียบอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนออกจากเมืองหลวงมาถึงที่นี่ก็เป็นเวลาค่ำแล้วยามดึกดื่นเช่นนี้ หญิงสาววัยแรกแย
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 506
ก็ต้องมี ‘คืนของขวัญ’ กลับไปบ้างกระมัง?ชีเจิ้นก็พลันเข้าใจ เพียงแค่เป้าหมายไม่ใช่ผู่อู๋ย่ง แต่ก็ยังเป็นการไปสังหารคนอยู่ดีเขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกำชับว่า “เช่นนั้นก็ ระวังตัวด้วยแล้วกันนะ”ชีหยวนก็เดินตรงดิ่งออกจากประตูไปชีเจิ้นจึงหันกลับมามองท่านโหวผู้เฒ่าชีกับฮูหยินผู้เฒ่าชี “ท่านพ่อ ท่านแม่ ข้านึกขึ้นได้แล้ว วันปีใหม่วันนั้น แม่หนูหยวนบอกว่านอกจากจะแวะไปที่เรือนนอกเมืองแล้ว ยังมีธุระที่ต้องทำ มันเป็นธุระอะไรกันแน่?”ทั้งยังเป็น ‘การคืนของขวัญ’ ให้ผู่อู๋ย่งอีกด้วย?ท่านโหวผู้เฒ่าชีถลึงตาใส่เขาอย่างไม่สบอารมณ์ “เจ้าถามข้าแล้วข้าจะไปถามใคร โดนขังมาหลายวันแล้วเจ้ายังไม่เหนื่อยหรือไง? ทำตัวดี ๆ รีบไปอาบน้ำแล้วนอนพักเสีย ตอนเย็นค่อยไปกินข้าวที่เรือนใหญ่!”ชีเจิ้นอยากรู้จนใจแทบขาด แต่ก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าชีหยวนกำลังทำเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับผู่อู๋ย่ง และยังจะบอกว่าเป็น ‘การคืนของขวัญ’ ให้อีกฝ่ายอีกต่างหากแต่แล้วเขาก็นึกขึ้นได้อีกเรื่องหนึ่ง “ท่านพ่อ! ผู้บัญชาการไล่จะไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?!”ไล่เฉิงหลงช่วยพวกเขาไว้มาก ที่ไม่โดนลงโทษก็เพราะอีกฝ่ายช่วยไกล่เกลี่ยแล้วไอ้หมาขันทีอ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 505
ชีหยวนเลิกคิ้วขึ้นนิด ๆ เห็นทั้งสองคนกลับมาดูครบสามสิบสอง ดูก็รู้ว่าไม่ได้ถูกลงโทษ ก็รู้ทันทีว่าเป็นไล่เฉิงหลงที่ช่วยไว้นางหลุบตาลงแล้วส่ายหน้า “ไม่ใช่เพราะข้าหรอกเจ้าค่ะ เรื่องนี้เดิมทีก็เกิดขึ้นเพราะข้า เป็นข้าที่ก่อเรื่องวุ่นวายขึ้นมา พวกท่านต้องลำบากก็เพราะข้า”ความรู้สึกของท่านโหวผู้เฒ่าชีซับซ้อนอย่างยิ่งชีเจิ้นก็เช่นกันชีหยวนก็ถือว่าเข้าใจฐานะของตนเองดีนัก และไม่ทำตัวเกรงใจเกินจำเป็น พูดสิ่งที่ควรพูด ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าจะมีใครตอบรับได้หรือไม่แต่ว่านางพูดตรงได้ ทว่าท่านโหวผู้เฒ่าชีกับชีเจิ้นย่อมไม่อาจตอบกลับตรง ๆ เช่นนั้น ท่านโหวผู้เฒ่าชีจึงกล่าวว่า “พูดอย่างนั้นก็ไม่ได้หรอก ตำแหน่งนี้ของเขา ทำมาก็หลายปี อยู่กึ่งกลาง หากทำงานของฝ่าบาทได้สำเร็จ เช่นนั้นสักวันก็ต้องเกิดเหตุเช่นนี้”ถ้าหากทำไม่สำเร็จ ต้องสืบหากันไปเรื่อย ๆ ไม่จบไม่สิ้น ฮ่องเต้หย่งชางก็ย่อมต้องเริ่มสงสัยในความสามารถของชีเจิ้น และหมดความอดทนต่อเขาฉะนั้นว่ากันตามจริงแล้ว เคราะห์นี้ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่ดี ยังดีที่มีชีหยวนอยู่ จึงสามารถคลี่คลายเรื่องราวได้รวดเร็วขนาดนี้ท่านโหวผู้เฒ่าก็โล่งอก เมื่อเห็นเหล่าลูก
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 504
ฮ่องเต้หย่งชางกวาดพระเนตรมองโดยรอบ ตวาดเสียงเกรี้ยว “อ่างน้ำมงคลเล่า? ไยถึงได้มาช่วยดับไฟกันช้านัก?!”แล้วก็รีบร้อนหันไปถามไล่เฉิงหลง ซึ่งรับหน้าที่เฝ้าตำหนักเฟิ่งเจ่าในวันนี้ “ร่างของกุ้ยเฟยเล่า?”ไล่เฉิงหลงเหงื่อไหลท่วมทั้งร่าง คุกเข่าลงแล้วคารวะ “กระหม่อมกับนายพันลู่ช่วยกันหามร่างของกุ้ยเฟยออกมาได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่...”พวกเขาก็รู้ดีว่าเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยมีตำแหน่งเช่นไรในพระทัยของฮ่องเต้หย่งชาง ไหนเลยจะกล้าปล่อยให้ร่างของเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยถูกเผาจนมอดไหม้?หากปล่อยให้เป็นเช่นนั้นจริง เกรงว่าพวกตนก็คงต้องลงไปอยู่กับบรรพบุรุษแล้วแต่ถึงจะช่วยออกมาได้ ทว่าร่างของกุ้ยเฟยก็ยังคงดูเวทนานักอย่างน้อยเส้นผมของเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยก็ถูกไฟไหม้ไปแล้วครึ่งหนึ่งใบหน้าก็ถูกควันรมจนดำไปหมดฮ่องเต้หย่งชางปิดดวงเนตรลง เอื้อมพระหัตถ์ไปลูบไล้ใบหน้าของเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟย สั่งการด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ไล่เฉิงหลง ลู่อี้เฟิง ดูแลไม่ดีจนตำหนักเฟิ่งเจ่าเกิดเพลิงไหม้ ให้ไปรับการลงโทษโบยสามสิบไม้ที่กรมวัง!”จากนั้นก็นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วถามต่อ “เหตุใดอ่างน้ำมงคลถึงกลายเป็นน้ำแข็ง?”ในวังหลวง ตามถนนสาย
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 503
ฮ่องเต้หย่งชางเหนื่อยล้าอย่างถึงที่สุดหลายวันมานี้ ทุกค่ำคืนเขามักจะฝันถึงเรื่องราวในอดีตตัวเขากับพระชายาหลิ่วสมัยยังอยู่ในดินแดนศักดินาในช่วงนั้น ยามใดที่คลื่นลมในทะเลพัดแรง ไม่รู้ว่าหลังคาบ้านของราษฎรกี่หลังจะปลิวว่อนทุก ๆ ปีล้วนมีคนต้องสังเวยชีวิตเพราะเหตุนี้ไม่น้อยแค่นั้นยังพอทนได้ แต่ภูมิอากาศก็ยังเย็นชื้น ทำให้ข้อกระดูกของเขาเจ็บเรื้อรังพระชายาหลิ่วจึงมักช่วยทำการรมยาเฉพาะจุดให้เขา อยู่เคียงข้างช่วยเหลือราษฎร คิดหาหนทาง ร่วมมือกับขุนนางท้องถิ่น แบ่งเขตพื้นที่ แล้วสอนชาวบ้านสร้างบ้านจากหินที่แข็งแรงมั่นคงในบริเวณที่ปลอดภัยกว่ายังได้ขอร้องอดีตฮ่องเต้ให้ส่งช่างจากกรมโยธามาช่วยสอนการเปิดเตาเผาและเผาอิฐพวกเขาค่อย ๆ แก้ไข นำพาเมืองจางโจวจากดินแดนยากไร้กลายเป็นเมืองมั่งคั่ง แม้แต่เมืองใกล้เคียงอย่างเฉวียนโจวก็ยังได้สร้างท่าเรือบางคราก็ฝันถึงเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยแรกเริ่มเดิมที เขาก็ไม่ได้คิดจะให้เสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยเข้าวังเลยด้วยซ้ำเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยอายุน้อยกว่าเขามากเกินไป ห่างกันถึงสิบสองปีเขามองนางเหมือนน้องสาวคนหนึ่งมาตลอดแต่เมื่อเวลาค่อย ๆ ผ่านไป เสี่ยวหลิ่วกุ้ยเ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 502
ปิดไม่มิดแล้วเขาไม่มีทางบ้าเลือดถึงขั้นลากผู่อู๋ย่งลงไปด้วยหรอก อย่างน้อยแบบนี้ผู่อู๋ย่งก็ยังอาจเห็นแก่ที่เขาเชื่อฟัง แล้วช่วยดูแลคนในตระกูลของเขาบ้างมิเช่นนั้น เกรงว่าตระกูลสวีคงไม่เหลือแม้แต่คนเดียวเซี่ยกงกงเชิญไล่เฉิงหลงเข้ามา ไล่เฉิงหลงก็นำเอกสารคำรับสารภาพพร้อมลายนิ้วมือของคนเหล่านั้นมาขึ้นถวายฮ่องเต้หย่งชางเพียงแค่เหลือบตามอง ก่อนจะเหวี่ยงเอกสารลงตรงหน้าสวีฮว่าน “เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีก? คดีลักลอบค้าของเมื่อปลายปีก่อนก็เริ่มสอบตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เจ้าคงคิดหาแพะรับบาปไว้ตั้งแต่นั้นกระมัง? ถึงได้ยุยงปลุกปั่นพวกครัวเรือนทหารที่มีเอี่ยว ให้เชื่อว่าตระกูลชีหักหลังพวกเขา ให้พวกเขารับผิดแทน!”สวีฮว่านฟุบหน้าลงกับพื้น สั่นเทาไปทั้งร่าง เอ่ยปากวิงวอนไม่หยุด “ฝ่าบาทโปรดเมตตา ฝ่าบาทโปรดไว้ชีวิตเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”ฮ่องเต้หย่งชางแค่นเสียงเย็น แล้วกวาดดวงเนตรมองเหล่าขุนนางบุ๋นบู๊ “เมื่อครู่พวกเจ้าล้วนโกรธแค้นลุกฮือกันขึ้นมา กล่าวว่านี่คือการสมคบคิดศัตรู ขายชาติ ทรยศหักหลัง เป็นความผิดฐานคิดกบฏ พวกเจ้าพูดถูกแล้ว”สิ้นคำ ก็เรียกผู้บัญชาการศาลต้าหลี่เติ้งเหรินกู้ “คดีนี้ให้ศาลต้าหลี่เป็นผู้สื
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 501
แน่นอนว่าผู่อู๋ย่งไม่มีพ่อ พ่อของเขาตายไปนานแล้ว มิเช่นนั้นจะเข้ามาเป็นขันทีในวังได้อย่างไรกันเล่า?!แต่ตอนนี้ ความรู้สึกในใจเขามันไม่ต่างอะไรกับพ่อเพิ่งตายไปจริง ๆ เลยบัดซบเอ๊ย!เหลวไหลสิ้นดี!ที่ไหนมีขันที ที่นั่นก็ต้องมีคนของเขาแฝงอยู่รัชทายาทวังบูรพาโง่เง่าอย่างกับหมู ทั้งยังอ่อนแอขี้โรค ร่างกายก็เจ็บออด ๆ แอด ๆ ไปทั้งตัวต่อให้เซียวอวิ๋นถิงฉลาดหลักแหลมแค่ไหน ก็ใช่ว่าจะรอดพ้นสายตาเขาไปได้ทุกอย่าง ไม่ว่าอย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นแค่คน ไม่ใช่เทพเซียน!เขาเตรียมตัวไว้แล้วว่าส่งขันทีไปขัดขวางเซียวอวิ๋นถิง แล้วก็ให้องครักษ์เสื้อแพรไปทำเลยหลักฐานทั้ง ๆ ที่เขาวางแผนทุกอย่างเอาไว้อย่างไม่มีที่ติแต่สุดท้ายเซียวอวิ๋นถิงกลับวางแผนเหนือกว่า ส่งของไปถึงฮ่องเต้หย่งชางก่อนเสียได้แล้วจะไม่ให้เขาโมโหได้อย่างไร?!ไอ้บ้าสองตัวนั่น!คนหนึ่งเจ้าเล่ห์ อีกคนเหี้ยมโหด ราวกับสุนัขจิ้งจอกกับอสรพิษรวมหัวกัน ใครหน้าไหนเข้าใกล้ก็ต้องถูกพวกเขากัดเข้าให้สักแผลเขาสูดลมหายใจเข้าลึก แล้วรีบสงบสติอารมณ์ลงอย่างรวดเร็วเขาเบือนหน้าหนีอย่างเย็นชา ไม่มองทางสวีฮว่านอีกเขาไม่เคยกังวลเลยว่าเรื่องนี้จะพัวพัน
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 500
ก็ใช่ว่าจะเคราะห์ร้ายเสียทีเดียว ถึงอย่างไรก็ไม่มีคนมาสนใจเขานัก ล้วนแต่ยุ่งกับการจัดการจวนฉู่กั๋วกงกันทั้งนั้น ต่อมาเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยก็ตายไปอีก เรื่องราวเยอะเกินไป ไม่มีใครจะนึกถึงเขาหรอก ทว่าเขาเองก็กลัวมาก! น้องหญิงคนนั้นของเขา มิใช่คนที่จะสะสางหนี้แค้นด้วยคุณธรรมมาตั้งแต่ตอนเยาว์วัยแล้ว หลังจากนี้จะต้องหาโอกาสมาจัดการเขาแน่! พูดให้ถึงที่สุด เรื่องทั้งหมดนี้ต้องโทษสกุลชีอย่างเดียว หากว่าสกุลชีไม่พาตัวพระชายาหลิ่วกลับมา เรื่องราวทั้งหมดนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น ดังนั้นแล้วในตอนนี้อุตส่าห์หาโอกาสได้แล้วทั้งที เข้าย่อมต้องเหยียบย่ำสกุลชีให้เต็มที่แน่นอน ผู่อู๋ย่งยิ่งรู้สึกขบขันเต็มที พอเห็นว่าสวีฮว่านเหลือบสายตามองตนเองด้วยความเคร่งเครียดแล้ว ก็เบนสายตาออกเชิงว่าตักเตือนทันที สวีฮว่านรีบก้มศีรษะลง บัดนี้ลำคอของเขายังเจ็บแปลบ ๆ อยู่เลย ไหนจะตรงช่วงท้องอีก ดูเอาเถิดว่านางเด็กชีหยวนคนนี้ดุร้ายโหดเหี้ยมมากขนาดไหน หัวใจของเขาเต้นระส่ำว้าวุ่นไม่เป็นสุข จนถึงตอนนี้ ทั่วท้องพระโรงทั้งฝ่ายบู๊ฝ่ายบุ๋นล้วนพุ่งเป้าโจมตีจุดอ่อนของสกุลชี ทว่าเซียวอวิ๋นถิงกลับยังคงไม่ปรากฏตัว
