Mag-log inShare
บทที่ 672
Pinakabagong kabanata
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 673
ภายในวังหลวงขณะนี้กำลังเกิดคลื่นใต้น้ำขึ้นมาเพียงเพราะเจียงเหยียนเจินคนเดียว ณ เรือนสกุลเฝิงนอกวังหลวงในยามนี้ เฝิงไฉ่เวยเองก็กำลังหวาดหวั่นพรั่นพรึงแม้กระทั่งเสียงนกกาเช่นกัน นางต้องการให้สาวใช้ออกไปส่งข่าว ทว่าทั้งเรือนกลับถูกเฝิงอวี้จางสั่งให้คนเฝ้าไว้อย่างแน่นหนา อุตส่าห์นึกขึ้นได้ว่ายังพอมีวิธีใช้นกพิราบสื่อสาร แต่เจ้านกพิราบตัวนั้นพอบินออกไปแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย สิ่งนี้ยิ่งทำให้หัวใจของนางจมดิ่งลงเรื่อย ๆ สาวใช้คนหนึ่งเอ่ยถามนางอย่างระมัดระวังขึ้นมาพอดี “คุณหนูเจ้าคะ ไม่ลอง ไม่ลองบอกความจริงกับท่านโหวจะเป็นอย่างไรเจ้าคะ? ท่านโหวอาจจะพอหาหนทางช่วยท่าน…” นางสังหรณ์ใจว่าสถานการณ์ในตอนนี้มันเกินกว่าที่เฝิงไฉ่เวยจะรับผิดชอบไหวแล้ว เฝิงไฉ่เวยกลับตวัดมือตบหน้าสาวใช้ไปฉาดหนึ่งอย่างรุนแรง “ข้าขอให้เจ้าเสนอหน้ามาปากมากกับข้าหรือ?!” เมื่อใดที่สภาพจิตใจของคนเราเข้าขั้นเลวร้าย ย่อมไม่ฟังเสียงเตือนของคนอื่น ยิ่งในตอนนี้นางไม่ต้องการให้ใครมาเสนอความคิดเห็นให้นาง นางเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน เคียดแค้นในความอยุติธรรมของสวรรค์ ทั้งที่ทุกอย่างมันควรจะดำเนินไปอย่างราบรื่น เหตุใดชิวฉู่อ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 672
ศพ… เจียงเหยียนเจินจะแบกศพคนตายมาหน้าประตูวังหลวงเพื่ออะไรกัน?! เขาพลันรู้สึกขนศีรษะลุกซู่ทันที ทหารยามเฝ้าประตูวังถลันเข้ามาด้วยความรีบร้อน มองเจียงเหยียนเจิน ก็มองเห็นศพที่นอนกองบนพื้นอีกครั้ง พลันตกใจไปชั่ววูบหนึ่ง จากนั้นจึงเอ่ยว่า “คอยสักครู่” เขาหมุนตัวกลับเข้าไปข้างในอย่างเร่งรีบ เจียงเหยียนเจินทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหวาดหวั่นครั่นคร้าม ราวกับหุ่นกระบอกตัวหนึ่งที่ถูกปล่อยสาย จ้องมองไปเบื้องหน้าอย่างเลื่อนลอย ไม่รู้เลยว่าในใจกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ในยามนี้เหล่าขุนนางที่มาร่วมประชุมในสำนักขุนนางหลวงต่างก็กำลังแยกย้าย รวมกับขุนนางอีกกลุ่มหนึ่งที่เพิ่งเข้าเฝ้าฮ่องเต้หย่งชาง ทุกคนต่างพากันทยอยออกมาจากในวัง เมื่อเห็นภาพฉากนี้แล้วก็รู้สึกสะท้านขวัญอย่างอดไม่ได้ เจียงเหยียนเจินในยามนี้ไหนเลยจะว่างไปสนใจว่าคนอื่นจะมองเขาอย่างไร? เขาในหัวของเขาคิดถึงแต่คำพูดของชีหยวนวนไปเวียนมา หากเป็นคนอื่นมาข่มขู่เขา ถ้าอยากขู่นักก็ขู่ไปเถิด เขาหรือจะตกใจกลัว? แต่ปัญหาคือคนที่ขู่เขาครั้งนี้คือชีหยวน! ชีหยวนคนนี้ ฆ่าคนเหมือนเชือดผักหั่นแดง หากบอกเจ้าว่าฆ่าก็คือฆ่าเจ้าแน่ มิใช่พวกขู่
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 671
ภายใต้ความตื่นเต้นที่มากเกินไป ทำให้หลี่ฉางชิงสูญสิ้นความมั่นใจและความสุขุมที่เคยมีก่อนหน้าไปจนหมด ใบหน้าเขียวคล้ำราวสีเหล็กรีบเร่งเร้าลูกศิษย์อย่างลนลาน “ยังไม่รีบไปอีก?!” ศิษย์น้อยถึงกับสะดุ้งโหยงเพราะหน้าตาถมึงทึงและน้ำเสียงดุดันของเขา ขานรับเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะหมุนตัวแล้ววิ่งออกไปทันที ทว่าไม่นานเขาก็กลับเข้ามาอีกครั้ง ดวงตาเบิกกว้างพลางกล่าวว่า “ท่านอาจารย์ ใต้เท้าจูมาด้วยตนเองแล้วขอรับ!” ยามนี้นะหรือ? หลี่ฉางชิงขมวดคิ้ว ผ่อนลมหายใจออกช้า ๆ ก่อนจะหลับตาและผงกศีรษะเบา ๆ “ข้ารู้แล้ว เจ้าพาเขาไปที่ห้องน้ำชา อีกไม่ช้าข้าจะตามไป” ศิษย์น้อยรีบขานรับคำสั่ง หลี่ฉางชิงเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้วก็เดินออกไป เพียงปรายสายตามองก็เห็นจูปินกำลังเดินวนอย่างกระสับกระส่ายอยู่ในห้องน้ำชา ครั้นเห็นเขา จูปินก็สืบเท้าเข้ามาหาพร้อมขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะกดเสียงลงเอ่ยเบา ๆ ว่า “แย่แล้ว เกรงว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นเสียแล้ว!” “เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” หลี่ฉางชิงนวดขยี้ขมับ “ก็แค่เจียงเหยียนเจินคนเดียว พวกเราวางคนแทรกซึมรอบตัวเขาไปไม่น้อย เหตุไฉนแม้แต่ร่องรอยของเขายังหากันไม่เจออีก?” จูปิ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 670
เจียงเหยียนเจินไม่ขัดขืนอีกแล้ว เขาเริ่มเข้าใจจุดประสงค์ของชีหยวนอย่างเลา ๆ และเวลานี้ทำได้เพียงมองนางด้วยแววตาวิงวอน “คุณหนูใหญ่ชี ข้าไม่กล้าอีกแล้ว จริง ๆ ข้าจะไม่กล้าอีกแล้ว!”“แค่ไม่กล้า มันยังไม่พอหรอกนะ” ชีหยวนถอนหายใจเบา ๆ หลุบตาลงหยิบผลแอปเปิ้ลข้างตัวขึ้นมา แล้วใช้กริชของนางเองปอกเปลือกใบมีดในมือนางราวกับมีชีวิตจริง ๆ เพียงครู่เดียว เปลือกแอปเปิ้ลเส้นยาวที่ไม่มีการขาดตอนแม้แต่น้อย ก็ร่วงตกลงพื้นชีหยวนวางแอปเปิ้ลไว้บนโต๊ะ จากนั้นปักกริชที่อยู่ในมือลงไปในผลแอปเปิ้ล จนมันตั้งขึ้นอย่างมั่นคงแล้วนางก็ลุกขึ้นยืน “ใต้เท้าเจียง หากไม่อยากถูกถลกหนังทั้งเป็นเหมือนผลแอปเปิ้ลลูกนี้ ข้าแนะนำให้เจ้าทำตามที่ข้าบอกแต่โดยดี หากไม่เช่นนั้น ข้ารับรองได้เลยว่า วันนี้คนในครอบครัวของท่านจะไม่มีใครเหลือรอดแม้แต่คนเดียว ท่านเชื่อหรือไม่?”เจียงเหยียนเจินไม่กล้าไม่เชื่อเขารู้ดีว่าแอปเปิ้ลผลนั้น จงใจปอกให้ตนดูโดยเฉพาะ หัวเขารู้สึกชาตึง ทั้งแผ่นหลังก็เย็นวาบ ไม่เหลือแม้แต่ใจจะคิดเล่ห์เหลี่ยมใดๆ อีก รีบตอบรับคำอย่างรวดเร็วชีหยวนจึงยิ้มบาง ๆ “ดีมาก เช่นนั้นใต้เท้าเจียงก็จงเตรียมตัวให้พร้อม แล้ว
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 669
เขากลืนน้ำลายลงคอ โดยไม่รู้ว่าเหตุใด ท้องของเขาก็เริ่มปั่นป่วนราวกับคลื่นซัดฝั่ง ก้มตัวลงอาเจียนแห้ง ๆ อย่างควบคุมมิได้ชีหยวนส่งเสียงจึ๊ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “เป็นอะไรหรือ ใต้เท้าเจียง? หรือว่าตัวเจ้าเองก็รู้สึกรังเกียจกับสิ่งที่เคยทำในอดีตจนทนไม่ไหว?”นางเอนหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างอ้อยอิ่ง ข้างกายนั้นยังมีศพของหญิงงามนอนอยู่ ทว่าสำหรับนางแล้ว ดูเหมือนสิ่งนี้ไม่มีความหมายใดๆ เลยน่ากลัวเหลือเกิน หญิงสาวผู้นี้น่ากลัวเกินไปแล้ว!เจียงเหยียนเจินเหลือบมองนางด้วยสายตาหวาดหวั่น พยายามจะคลานหนีไปอย่างไม่เป็นท่า“ใต้เท้าเจียง เกาทัณฑ์แขนเสื้อของข้านั้นไม่มีตาหรอกนะ” ชีหยวนหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เกาทัณฑ์แขนเสื้อได้ขยับแล้ว ลูกดอกแหลมคมเฉียดใบหูของเจียงเหยียนเจินไป พร้อมเสียง ‘ฉึก’ ฝังแน่นเข้าไปในกรอบหน้าต่างด้านหน้า และยังคงสั่นอยู่จนส่งเสียงหึ่ง ๆเจียงเหยียนเจินตกใจจนขวัญหายเขาเคยเห็นฝีมือฆ่าคนของฉีหยวนมาแล้ว และก็เคยเห็นความเด็ดเดี่ยวไร้ความลังเลของนางมาแล้วเช่นกัน นางพูดว่าจะฆ่า ก็หมายถึงจะฆ่าจริงๆ ไม่มีการต่อรองใด ๆ ทั้งสิ้นคิดได้อย่างนั้น เหงื่อเย็นก็ไหลพรากออกมา เขาสะดุ้งจนตัวสั่นน
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 668
เขาเพียงแค่คิดถึงเรื่องนี้ก็รู้สึกท้อใจนับตั้งแต่พระชายาหลิ่วกลับมา จวนฉู่กั๋วกงก็ล่มสลายกันหมดทั้งตระกูล แม้แต่เสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยและองค์หญิงเป่าหรงก็ไม่รอดตัวเขาเองแต่เดิมก็ควรจะสิ้นไปแล้วเช่นกัน เพียงแต่คาดว่าภายหลังทุกคนคงลืมเขาไปเสียแล้วเพียงแต่ว่า ไม่รู้ว่าชีวิตสุขสบายเช่นนี้จะสามารถยืนยาวไปได้อีกนานเท่าไรเขาทอดถอนใจอยู่ในใจหญิงงามยิ้มระรื่น พลางประคองศีรษะของเขา นวดเฟ้นให้เบา ๆ “นายท่านกลัวอะไรหรือ? ท่านนั้นคือ…...”นางยังไม่ทันกล่าวจบ เห็นเจียงเหยียนเจินหลับตาพริ้มอย่างสบายใจ นางก็แอบเลื่อนมือล้วงเข้าไปใต้หมอนอย่างแนบเนียน หยิบกริชเล่มหนึ่งออกมา จากนั้นก็แทงลงไปยังตัวของเจียงเหยียนเจินทันทีแต่ก็พอดีนาทีนี้เอง ก้อนหินก้อนหนึ่งพุ่งฝ่าอากาศเข้ามา กระแทกเข้ากับข้อมือของนางอย่างแม่นยำ นางเจ็บจนร้องอุทานออกมาอย่างตกใจ กริชในมือนางจึงหล่นลงกระทบพื้นทันทีเจียงเหยียนเจินก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาในทันใด พอเห็นกริชที่ตกอยู่กับพื้น ก็ถึงกับตกใจจนเสียสติกลิ้งตกจากเตียงอย่างไม่เป็นท่า ใบหน้าเต็มไปด้วยไขมันของเขาสั่นกระเพื่อมไปหมด “นังสารเลว เจ้ากล้าคิดจะฆ่าข้าเชียวหรือ?!”หญิงงามขมวด
Maaari mong magustuhan
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ25.9K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี137.0K viewsชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล550.3K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน188.5K viewsเหวินเว่อแห่งบ้านโคกกะโดนหลงยุคโบราณ
ปลายฝนต้นหนาว846 viewsท่านพี่ได้โปรดอย่าลืมข้า
JAOTUNTEE468 viewsย้อนอดีตมาพลิกชะตา (ยุค 70)
sanvittayam1.7K viewsท่อนแขนมังกร
เพลงมีนา2.8K views
