เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 723
บทล่าสุด
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 731
เถียนป๋อจือหาได้มีความเคารพต่อจวิ้นอ๋องแม้แต่น้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความอาฆาต หม่าเหวินเซวียนที่ยืนกั้นอยู่ตรงกลางยังตกใจสะดุ้ง รีบขวางอยู่เบื้องหน้าจวิ้นอ๋อง รีบร้อนพูดว่า “ท่านกั๋วกง ท่านกั๋วกงมีเรื่องอะไรก็ค่อย ๆ พูดค่อย ๆ จากันเถิด!”“ข้าจะค่อย ๆ พูดค่อย ๆ จาได้อย่างไร?!” เถียนป๋อจือไม่สนใจแม้แต่อ๋องโจวและหม่าเหวินเซวียนที่ขวางไว้ ยังพยายามจะพุ่งเข้าไป “เจ้าฆ่าลูกข้า เซียวจิ่งจาว เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร?! เจ้าคิดว่ามีสิทธิ์อันใดมายุ่งกับคดีนี้ แล้วยังฆ่าคนอีก?!”เซียวจิ่งจาวรู้สึกว่าเถียนป๋อจือช่างแปลกประหลาดโดยแท้!เขาเป็นเชื้อพระวงศ์สายตรง ต่อให้ถูกเซียวอวิ๋นถิงกดไว้ ก็เป็นเพียงต่อหน้าเซียวอวิ๋นถิงเท่านั้นส่วนคนอื่น คนอื่นนับเป็นอะไรได้เล่า?!เขาแค่นหัวเราะเยาะหนึ่งเสียง ชี้ไปที่จมูกเถียนป๋อจืออย่างไม่ไว้หน้า “เจ้าเป็นตัวอะไรได้เล่า?! เถียนป๋อจือ เจ้าเป็นเพียงกั๋วกงคนหนึ่ง เจ้าใช้ถ้อยคำเช่นใดพูดกับจวิ้นอ๋องเช่นข้า?! เจ้าลองดูให้ดี ลูกเจ้าก่อเรื่องร้ายแรงเพียงใด สุนัขของเขากัดคนตาย กัดคนบาดเจ็บไปเท่าใด?! ข้าตบเขายังถือว่าเบา! หากเสด็จปู่ของข้าประทับอยู่ที่นี่ คงจะสั่งประหารเขาทั
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 730
ไม่รู้จักกลัวเลยว่า ถึงตอนนั้นฝ่าบาทจะทรงกริ้วแล้วคาดโทษลงมาถึงจะมีฮองไทเฮาอยู่ แต่บุญคุณของฮองไทเฮาจะใช้ได้อีกกี่ครั้งกันเชียว?นี่มันช่างอวดดีเกินขอบเขตนักเขารู้สึกว่าตนควรต้องกลับมาคิดทบทวนเรื่องการแต่งงานครั้งนี้ใหม่แล้วแต่ยังไม่ทันคิดให้กระจ่าง จู่ ๆ เถียนป๋อจือก็ตะโกนลั่นขึ้นมา “เป่าเอ๋อร์! เป่าเอ๋อร์! เจ้าเป็นอะไรไป เป่าเอ๋อร์?!”อ๋องโจวหันมองอย่างเคลือบแคลง เห็นเถียนป๋อจือพลิกร่างคนขึ้นมา ปรากฏว่าใบหน้าของเถียนเป่าซือกลายเป็นสีม่วงคล้ำไปหมด เลือดไหลออกจากหูและจมูก มองเพียงปราดเดียวก็รู้ว่าตายแล้วครานี้อ๋องโจวเองก็ตกใจจนผงะ รีบก้าวเข้าไปย่อตัวลง แล้วเอามือไปอังลมหายใจอย่างรวดเร็วจากนั้นก็เบิกตากว้างพูดอย่างตกตะลึง “…...นี่ นี่ตายแล้ว…...”ไม่ถูกต้อง!เซียวจิ่งจาวเพิ่งบอกว่าเถียนเป่าซือไม่เป็นไร แค่ถูกขังไว้ในเรือนของตัวเองเท่านั้นแล้วทำไม…ทำไมตอนนี้ถึงได้ตายไปแล้ว?!อ๋องโจวรีบคว้าแขนเถียนป๋อจือไว้ “เหล่าเถียน ใจเย็นก่อน! ทำใจเถิด......”ทำใจงั้นหรือ?!จะให้เขาทำใจได้อย่างไรเล่า?!เถียนป๋อจือในตอนนี้มีแต่ความรู้สึกอยากฆ่าคนเขานั่งอยู่ข้างร่างเถียนเป่าซื่อ รา
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 729
สีหน้าของเฉิงเอินกงพลันบึ้งตึงถึงขีดสุด หากคนที่ยืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่เซียวจิ่งจาว แต่เป็นขุนนางทั่วไป เขาก็คงต้องเอ็ดไปสองสามคำว่าพูดจาไม่รู้จักคิดแต่พอเป็นเซียวจิ่งจาวพูดเยี่ยงนี้ ก็เท่ากับว่าตัดสินโทษเถียนเป่าซื่อลงไปแล้วตรง ๆนี่จวิ้นอ๋องหนานอานมีความแค้นกับตระกูลเขาหรืออย่างไร?อ๋องโจวก็พลอยอารมณ์เสียไปด้วยทันที เขาจึงรีบพูดขึ้นว่า “ตัวข้านำคนมามากพอ ให้ทุกคนช่วยกันจับสุนัขให้หมด ไม่ว่าจะอย่างไร ต้องไม่ให้เกิดความเสียหายเพิ่มอีกเด็ดขาด!”เรื่องไปเกี่ยวข้องกับราษฎรแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ อีกต่อไปราษฎรบาดเจ็บมากมาย ยังมีลูกหลานขุนนางและบัณฑิตอีกไม่น้อยที่ได้รับบาดเจ็บ เรื่องนี้ต่อให้ปิดอย่างไรก็ปิดไม่มิดแน่นอนเขารีบให้เซียวจิ่งจาวไปจัดการ พร้อมกับเรียกองครักษ์ของตนทั้งหมดออกไปช่วยจากนั้นเขาก็หันไปมองเฉิงเอินกง “เถียนป๋อจือ เจ้านี่ยังไงกัน? หากเขาจะเลี้ยงสุนัขเล่นก็เลี้ยงไปเถอะ แต่ทำไมคน ๆ เดียวถึงเลี้ยงตั้งหกเจ็ดร้อยตัว?! เงินของจวนเฉิงเอินกงมากจนไม่มีที่ใช้แล้วรึยังไง?”เถียนป๋อจือเองก็โกรธเต็มอก แต่โทสะของเขาไม่ได้พุ่งเป้าไปที่บุตรชายตนเองเดิมทีเถียนเป่าซื่อร่างกายไม
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 728
กว่าจะกดจุดปลุกเฝิงไฉ่เวยให้ฟื้นขึ้นมาได้ก็ลำบากไม่น้อย นางจึงรีบกระซิบเตือนเสียงเบา “คุณหนู ตอนนี้ท่านจะเป็นลมไปไม่ได้นะเจ้าคะ เราควรรีบออกไปจากสถานที่วุ่นวายแห่งนี้กันก่อนเถอะเจ้าค่ะ”เรื่องราวได้เลยเถิดจนเกินการควบคุมของพวกนางไปหมดแล้วหากยังอยู่ต่อ เกรงว่าจะมีปัญหาอื่นตามมาไม่จบสิ้นน่องขาของเฝิงไฉ่เวยถูกกัดจนทะลุเป็นรูเลือดอยู่หลายแห่ง เจ็บจนนางแทบคลุ้มคลั่งนางบีบแผลอย่างแรงเพื่อรีดเลือดออก พลางได้ยินคำพูดของซิ่วอี๋ นางก็แค่นหัวเราะเย็นเยียบด้วยความคั่งแค้น “จะไปทำไมกัน? ตอนนี้ทุกคนก็อยู่ที่นี่กันหมด เถียนเป่าซื่อจบสิ้นแน่ และตระกูลเถียนก็ต้องรับผลไปเต็ม ๆ แต่เจ้าคิดว่าชีหยวนจะลอยนวลได้หรือ? หมาของนางไม่ใช่ก่อเหตุวุ่นวายด้วยหรืออย่างไร?”อีกอย่าง ถ้าหากตระกูลเถียนล่มจม แต่ว่าชีหยวนกลับยังอยู่ดีมีสุข ไทเฮาเถียนคงจะเดือดดาลจนแทบสิ้นใจเป็นแน่ซิ่วอี๋ทำท่าจะพูดแต่ก็กลืนคำกลับลงไป เต็มไปด้วยความไม่สบายใจและในเวลานั้นเอง ผู้คนจากจวนเฉิงเอินกงก็เพิ่งมาถึงอย่างล่าช้าเสียทีผู้ที่มาก็คือเฉิงเอินกง บิดาแท้ ๆ ของคุณชายหกสกุลเถียนเฝิงไฉ่เวยแค่นหัวเราะหยัน มุมปากยกขึ้นเยาะเย้ย “ดูส
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 727
ทั้งเรือนพักนอกเมืองของจวนเฉิงเอินกงเต็มไปด้วยความความโกลาหลวุ่นวายเหล่าสุนัขพากันวิ่งพล่านไม่หยุดแต่เดิมสุนัขพวกนี้ถูกเลี้ยงด้วยเนื้อสดเพื่อคงความดุร้าย เมื่อพ้นจากพันธนาการไปแล้ว ก็ย่อมไม่มีทางถูกฝึกให้เชื่องอีกต่อไปอย่าว่าแต่ชาวบ้านธรรมดาหลายคนจะถูกกัด แม้แต่เหล่าคุณชายเจ้าสำราญที่ปกติตามเถียนเป่าซื่อเข้าออก และคุ้นเคยกับหมาพวกนี้ไม่น้อย ก็ยังถูกไล่จนต้องเอามือกุมหัว วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนในเวลานี้ พวกเขาไม่มีความสำราญใจเช่นแต่ก่อน ที่คอยใช้ไม้เสียบเนื้อชิ้นหนึ่งล่อหยอกพวกหมาอีกต่อไปแล้ว ความผยองยโสนั้นก็พลอยมลายหายไปด้วยเช่นกัน ที่แท้ การถูกมองเป็นเหยื่อนั้นเป็นรสชาติเช่นนี้เองทว่าตอนนี้ สุนัขพวกนี้ไม่สนหรอกว่าพวกเขาเคยเป็นนายที่นั่งชมการแสดงของมัน เพียงแค่ใครวิ่งช้ากว่า ก็จะถูกสุนัขพุ่งกระโจนใส่ทันทีภาพเหตุการณ์ตรงหน้าโหดร้ายเกินกว่าจะมองเหล่าคุณชายเจ้าสำราญที่เหลืออยู่จึงทำได้เพียงอาศัยความคุ้นเคยกับพื้นที่ พากันวิ่งตายเข้าไปยังเรือนชั้นในด้านหลังอย่างน้อยในเรือนชั้นในมีลานและเรือนมากมาย หากวิ่งเข้าไปถึงก็จะปลอดภัย อย่างน้อยก็ไม่ต้องถูกสุนัขกัดตาย!แต่ทว่าพวกเขาพา
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 726
บ่าวไพร่ของตระกูลเถียนต่างพากันโกรธแต่ไม่กล้าเอ่ยวาจา ท้ายที่สุดแล้ว ชาวบ้านในตอนนี้ต่างเกลียดพวกเขาจนฟันแทบจะกัดกรอด เกือบจะอยากพุ่งเข้ามาฉีกพวกเขาเป็นชิ้น ๆ กลืนกินให้สิ้นองครักษ์ขมวดคิ้ว “ผู้บาดเจ็บสิบกว่าคนมีแน่ อีกยี่สิบสามสิบคนก็โดนเหยียบจนบาดเจ็บ ตอนนี้ขยับตัวก็แทบไม่ได้……”หยุดไปครู่หนึ่ง องครักษ์จึงเอ่ยอย่างลำบากใจว่า “พวกสุนัขพากันวิ่งพล่านไปหมด เกรงว่าตอนนี้ทั้งหมู่บ้านคงเต็มไปด้วยสุนัข อยากจับให้หมดคงไม่ง่ายนัก”เซียวจิ่งจาวปวดหัวไม่หยุด “ไป ไปดูกันหน่อย!”พูดจบก็กวาดปรายตาเย็นชาไปยังองครักษ์ของเถียนเป่าซื่ออย่างเย็นชา “พวกเจ้ามัวเฝ้าอยู่ที่นี่ทำไม?! สุนัขพวกนั้นเป็นของจวนเฉิงเอินกงของพวกเจ้า ถ้ายังมัวแต่ยืนแข็งทื่ออยู่ตรงนี้ แล้วหากสุนัขพวกนั้นกัดคนบาดเจ็บหรือตายเพิ่ม พวกเจ้าเองก็ไม่ต้องมีชีวิตรอดอีก!”พวกองครักษ์รีบลากเถียนเป่าซื่อเข้าไปยังเรือนพักที่เขาใช้ประจำ เอ่ยเสียงต่ำว่า “คุณชายหก เรื่องนี้มันใหญ่โตแล้ว พวกข้าน้อยต้องรีบไปเมืองหลวงไปบอกท่านกั๋วกง อีกทั้งต้องเหลือคนไว้ช่วยจัดการสุนัขพวกนั้น ท่านโปรดพักที่นี่ก่อนเถอะ”เถียนเป่าซื่อฟังไม่ถนัดว่าพวกเขาพูดอะไร
บางทีคุณอาจจะชอบ
ข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ11.9K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์27.8K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง74.5K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง122.7K viewsเจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย
จันทร์ส่องแสง2.5K viewsพระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน
ฟู่จินเฟย9.5K viewsชาตินี้ข้าไม่ขอเป็นสตรีตัวแทน
ชงเมิ่ง3.6K viewsข้าไม่อยากเป็นนางเอกผู้ถูกทอดทิ้ง
ปังจัง1.8K views
