Share

บทที่ 1018

Author: กานเฟย
หลิงอวี๋แสดงทุกสิ่งที่ควรแสดงออกมาแล้ว นางรู้ว่าคำพูดของตนจะทำให้ในใจองค์จักรพรรดิเกิดความสงสัยต่อฮองเฮาเว่ยอย่างแน่นอน จึงมิก้าวร้าวอีก

นางยิ้มเรียบ ๆ พลางเอ่ย “ฮองเฮาเพคะ นี่หลิงอวี๋ก็กำลังยุ่งกับการอธิบายตัวเองมิใช่หรือเพคะ?”

“ท่านบอกว่ายาบำรุงร่างกายที่หม่อมฉันมอบให้ไทเฮานั้นมีพิษ หลิงอวี๋ก็กำลังพิสูจน์ว่าพิษในตัวไทเฮานั้นมิได้เป็นปัญหาจากยาของหม่อมฉัน!”

สายตาจ้องมองที่เย็นชาของจักรพรรดิอู่อันกวาดสายตามองฮองเฮาเว่ยกับหมอต่ง แต่ยังคงมีข้อสงสัยที่ยังมิได้รับการแก้ไขอยู่

“หลิงอวี๋ เจ้าบอกว่ามีคนวางยาพิษในยาบำรุงกำลังของเจ้าเพื่อใส่ร้ายเจ้า แต่ไทเฮามิได้ถูกพิษของมะเค็ด แล้วการใส่ร้ายนั่นเจ้าคิดว่าเยี่ยงไร?”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างมีความหมาย “เสด็จพ่อ ถังถีเตี่ยนเป็นหัวหน้าหมอหลวง ไทเฮาถูกวางยาพิษ เขาย่อมต้องตรวจสอบเพคะ!”

“ทว่า อย่าว่าแต่ถังถีเตี่ยนเลย แม้แต่หม่อมฉันก็ตรวจมิพบว่าไทเฮาถูกพิษชนิดใด!”

“หากเรามิรู้ว่าไทเฮาถูกวางยาพิษชนิดใด เช่นนั้นแล้วจะตัดสินลงโทษหม่อมฉันได้อย่างไรเพคะ?”

“ดังนั้น พิษที่เพิ่มเข้าไปในยาบำรุงร่างกายของหม่อมฉัน ย่อมต้องให้คนตรวจให้พบ!”

เซียวหลินเทียนเข้าใจค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2798

    เซวียกวงยังคิดจะลงมือซ้ำเติมแม่ทัพหยวน แต่เซียวหลินเทียนก็ห้ามเขาไว้“แม่ทัพหยวน พวกเราสามารถไว้ชีวิตเจ้าได้ ขอเพียงเจ้าบอกว่าอาจารย์ของเจ้าคือผู้ใด และเจี่ยงชิงนั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร!”แม่ทัพหยวนชำเลืองมองเซียวหลินเทียน ก่อนจะแค่นเสียงเย็นชา “ท่านคิดว่าข้าจะบอกหรือ?”เซียวหลินเทียนกลับมิร้อนรน ยิ้มจาง ๆ พลางกล่าว “เจ้าต้องยอมพูดอยู่แล้ว!”“แม่ทัพหยวน ฐานะของตัวข้านั้นเจ้าย่อมรู้ดี แม้ข้าจะมิสังหารผู้บริสุทธิ์ส่งเดช แต่สองมือของข้าก็เปรอะเปื้อนโลหิตมานับมิถ้วน!”แม่ทัพหยวนพลันชะงักงันไป สองมือของเขาเองก็เปื้อนโลหิตมามากมายมหาศาล ย่อมเข้าใจความนัยคุกคามที่แฝงอยู่ในวาจานี้ของเซียวหลินเทียนภรรยาและบุตรชายของเขามิได้อยู่ที่ยอดเขาเกาหลิ่ง แต่ขอเพียงพวกเซวียกวงคิดจะลงมือ การสังหารพวกเขาก็ง่ายดายประดุจพลิกฝ่ามือตัวเขาตายคนเดียวก็มิเป็นไร แต่บุตรทั้งสองของเขายังเล็กนัก หากต้องมาสังเวยชีวิตเช่นนี้ ตระกูลหยวนของเขามิต้องสิ้นผู้สืบสกุลหรอกหรือ?ชั่วขณะนั้น แม่ทัพหยวนก็บังเกิดความลังเลสับสนขึ้นในใจเซวียกวงได้ยินวาจาของเซียวหลินเทียน ก็แค่นเสียงเย็นชา “แม่ทัพหยวน คิดถึงคนเหล่านั้นที่ตา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2797

    เหล่าทหารที่เหลือต่างมองไปยังหยางเฉิง พลางเอ่ยเสียงดังว่า “ใต้เท้าหยาง ตอนนี้พวกเราควรทำเช่นไรดี?”“ต่อไปพวกเราจะฟังคำบัญชาของท่าน ท่านว่าอย่างไร พวกเราก็จะทำตามนั้น!”หยางเฉิงเหลือบมองเซียวหลินเทียน ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ทุกคน ข้าต้องขออภัยพวกเจ้าด้วย ที่ข้ามิทันได้ล่วงรู้โฉมหน้าที่แท้จริงของอ๋องซู่ ทว่ากลับสนับสนุนเขา!”“ข้าในฐานะขุนนางราชสำนัก มิกล้าสู้หน้าพวกเจ้าจริง ๆ!”“นายท่านอู่ผู้นี้ ท่านคือจักรพรรดิเซิ่งอู่แห่งฉินตะวันตก ส่วนพระชายาของท่านก็คือหลิงอวี๋ผู้เป็นหลานสาวแท้ ๆ ของเจ้าแห่งทิศใต้!”“บัดนี้เจ้าแห่งทิศใต้ได้สถาปนาเป็นจักรพรรดิที่เมืองหลวงแดนเทพแล้ว นายท่านอู่ยินดีที่จะช่วยเหลือเจ้าแห่งทิศใต้! ข้าเองก็ขอยกย่องเจ้าแห่งทิศใต้เป็นจักรพรรดิเช่นกัน!”“รอจนจับกุมอ๋องซู่ได้ ข้าจะคุมตัวเขาส่งไปยังเมืองหลวงแดนเทพ มอบให้เจ้าแห่งทิศใต้เป็นผู้ตัดสินโทษ!”ทหารเหล่านี้มิใช่คนธรรมดา อย่างไรก็เคยได้ยินชื่อเสียงของเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋มาบ้าง ชั่วขณะหนึ่ง ในใจของบางคนก็เริ่มเกิดความคลางแคลงใจจักรพรรดิแห่งฉินตะวันตกเสด็จมายังเมืองหลวงแดนเทพเพื่อช่วยเหลือเจ้าแห่งทิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2796

    หยางเฉิงเห็นร่างแห้งกรังเหล่านั้น ก็ตกตะลึงเช่นกันเขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดขมขื่น “ทุกคนโปรดสงบ ข้ายังมีเรื่องต้องกล่าว!”“พวกเจ้าคงเชื่อแล้วกระมังว่าข้ามิได้พูดจาเหลวไหลใส่ร้ายอ๋องซู่ เขาใช้ประโยชน์จากคนเจ็บหนักเหล่านี้ฝึกฝนวิชานอกรีต ดูดกลืนวรยุทธ์ของพวกเขาไป!”“ทว่ายามนี้ ภายนอกยังมีทหารอีกมากที่ยังคงเชื่อถือเขา!”“แม่ทัพหยวน สุนัขรับใช้ผู้นี้ ต้องแจ้งข่าวแก่อ๋องซู่แล้วเป็นแน่ อีกมินานอ๋องซู่จะนำคนมา สังหารปิดปากพวกเรา!”วาจานี้ทำให้เหล่าทหารพลันเดือดดาลขึ้นมาทันทีมีคนตะโกนก้อง “อ๋องซู่กระทำการชั่วร้ายถึงเพียงนี้ ยังกล้ามาสังหารปิดปากอีกหรือ?”“ใต้เท้าหยาง ท่านวางใจเถิด หากเขากล้ามา พวกเราจะร่วมมือกันสังหารเขา ล้างแค้นให้พี่น้องที่ตายไป!”“ใช่ ล้างแค้นให้พวกเขา!”ผู้คนนับมิถ้วนต่างตะโกนก้องหยางเฉิงโบกมือให้ทุกคนสงบลง แล้วกล่าวอย่างใจเย็น “ข้ายังพูดมิจบ... พวกเจ้าคิดว่าอ๋องซู่เพียงแค่สังหารคนเจ็บหนักเหล่านี้เท่านั้นหรือ?”“มิใช่... มิได้มีเพียงเท่านี้!”หยางเฉิงกล่าวด้วยความคับแค้นใจ “โอสถฝึกปรือที่อ๋องซู่มอบให้พวกเรา ในนั้นมีส่วนผสมของสมุนไพรพิษอยู่ด้วย!”“โอสถบำรุง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2795

    ทหารกล้าหาญผู้หนึ่งตะโกนถามขึ้นว่า “ใต้เท้าหยาง อ๋องซู่มีความลับอันใดกันแน่?”“ท่านเป็นพ่อตาของอ๋องซู่มิใช่หรือ? ท่านทำเช่นนี้ มิละอายใจต่ออ๋องซู่บ้างหรือ?”หยางเฉิงแค่นหัวเราะ “ถูกต้อง ข้าคือพ่อตาของอ๋องซู่ ข้ามันตาบอด ดูคนมิออก ยกลูกสาวสุดที่รักให้กับอ๋องซู่ เจ้าเดรัจฉานในคราบมนุษย์นั่น!”“พวกเจ้าบางคนน่าจะรู้แล้ว วันนั้นรั่วหลานลูกสาวข้ามาที่ยอดเขาเกาหลิ่ง เมื่อกลับไปก็หมดสติมิฟื้นคืน ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย!”“ข้าคิดมาตลอดว่า รั่วหลานเพียงป่วยเป็นโรคประหลาด แต่ไหนเลยจะคาดคิดว่านางกลับต้องตกอยู่ในเงื้อมมือชั่วร้ายของอ๋องซู่และเจี่ยงชิง!”มีคนหนึ่งกล่าวอย่างมิอยากจะเชื่อ “ใต้เท้าหยาง ท่านคงโกรธจนเลอะเลือนไปแล้วกระมัง?”“พวกเราต่างรู้ดีว่าอ๋องซู่รักใคร่เอ็นดูคุณหนูรั่วหลานเพียงใด ท่านอ๋องจะทำร้ายคุณหนูรั่วหลานได้อย่างไรกัน?”อีกคนก็กล่าวอย่างกังขา “นั่นสิ แม่ทัพเจี่ยงกับคุณหนูรั่วหลานก็มิได้มีเรื่องบาดหมางอันใดต่อกัน เหตุใดเขาต้องทำร้ายคุณหนูรั่วหลานด้วย?”หยางเฉิงหัวเราะลั่น เสียงหัวเราะนั้นแฝงไว้ด้วยความรวดร้าวและสมเพชตนเองเมื่อหัวเราะเสร็จจึงกล่าวว่า “คำถามเหล่านี้ล้วนถาม

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2794

    มิทันที่หยางเฉิงจะได้เอ่ยปาก แม่ทัพหยวนก็ชักกระบี่แทงเข้าใส่เขาแต่ไหนเลยเซียวหลินเทียนยจะยอมให้เขาทำร้ายหยางเฉิงได้ บัดนั้นเขาปล่อยเข็มเงินในมือออกไปข้างหนึ่ง พลางตวัดฝ่ามือเข้าใส่แม่ทัพหยวนสัมผัสได้ถึงพลังอันเกรียงไกรที่จู่โจมมาจากด้านหลัง หากยังยืนกรานจะสังหารหยางเฉิง ตนย่อมต้องบาดเจ็บเป็นแน่แม่ทัพหยวนหันกลับมาตามสัญชาตญาณ แล้วตวัดกระบี่ยาวในมือแทงเข้าใส่เซียวหลินเทียนจังหวะที่หันกลับมานั้นเอง เข็มเงินก็พุ่งปักเข้าที่ช่องท้องของแม่ทัพหยวนความเจ็บแปลบเล็กน้อยทำให้แม่ทัพหยวนรู้สึกตัว แต่เขามิอาจแม้แต่จะก้มลงมอง เพราะพลังฝ่ามือของเซียวหลินเทียนพุ่งเข้ามาแล้วแม่ทัพหยวนเห็นพลังฝ่ามือนั้นรุนแรงดุดัน จึงเบี่ยงตัวหลบตามสัญชาตญาณ“หยางเฉิง ที่แท้ท่านก็...!”มีเจตนามิดี…คำหลังยังมิทันหลุดจากปาก แม่ทัพหยวนก็รู้สึกว่าร่างกายครึ่งซีกชาหนึบ ก่อนจะทรุดฮวบลงคุกเข่ากับพื้น“เร็วเข้า หยางเฉิงคิดสังหารแม่ทัพหยวน!”เฝิงกังที่อยู่ด้านข้างเห็นสถานการณ์ก็ชักกระบี่พุ่งเข้ามาเหล่าสมุนของเฝิงกังต่างก็ชักกระบี่กรูกันเข้ามาเช่นกัน“จับกุมพวกเขาให้ข้า!”หยางเฉิงตวาดลั่น องครักษ์หลายนายที่เข

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2793

    “ใต้เท้าหยาง ท่านช่างเป็นขุนนางตงฉิน! พวกเราสมควรยกท่านเป็นเยี่ยงอย่าง!”มิรู้ว่าผู้ใดเป็นผู้เริ่มตะโกน ทหารมากมายต่างก็โห่ร้องตามกันเซ็งแซ่ดวงตาของหยางเฉิงพลันเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา สิ่งที่เขาทุ่มเททำมาทั้งหมดยังมีคนมองเห็นและยอมรับ!แม่ทัพหยวนยืนมองอยู่ด้านข้างด้วยสายตาเย็นชา เขารู้สึกว่าหยางเฉิงกำลังทำตัวเป็นที่โอ้อวด อาศัยชื่อเสียงของตนเพื่อชักจูงใจผู้คนหยางเฉิงยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้หยุด เหล่าทหารด้านล่างจึงเงียบเสียงลงหยางเฉิงเหลือบมองแม่ทัพหยวน กล่าวเสียงเคร่งขรึมว่า “สิ่งที่หยางเฉิงได้ทำลงไปล้วนเป็นเรื่องเล็กน้อย ที่ข้าเอ่ยถึงเรื่องนี้แค่ต้องการบอกทุกคนว่า เจตจำนงดั้งเดิมของข้าหยางเฉิงมิเคยเปลี่ยน ข้าเพียงต้องการทำความดีเพื่อราษฎรอย่างแท้จริง!”“เพียงแต่...”หยางเฉิงชะงักไป กล่าวอย่างเจ็บปวดราวกับทั้งโกรธทั้งเศร้า "ข้าคาดมิถึงว่า จะมีคนชูธงว่าทำเพื่อบ้านเมืองเพื่อราษฎร แต่ลับหลังกลับลอบทำเรื่องชั่วช้าที่มิอาจให้ผู้ใดล่วงรู้!”สิ้นคำพูดนี้ ใจของแม่ทัพหยวนก็พลันกระตุกวูบมาแล้วหรือ? นี่ต่างหากคือจุดประสงค์ที่แท้จริงที่หยางเฉิงมาในวันนี้!มือของแม่ทัพหยวนกดลงบนด้ามกระบี่ใน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status