로그인공유
บทที่ 1102
최신 챕터
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2808
หลิงอวี๋ได้ฟังแล้วดวงตาพลันเปล่งประกายขึ้นมา “โจรสลัดที่คลองใหญ่ก็คือคนของกลุ่มไร้บ้านกลับนั่นเอง!”“ฟางเจ๋อได้รับบาดเจ็บจากมือพวกเขา หากฟางเจ๋อมีเลือดนักรบจริง ย่อมไม่มีทางช่วยเหลือคนของกลุ่มไร้บ้านกลับอีกเป็นแน่!!”ฮูหยินหยางพยักหน้ารับ “เพียงพิสูจน์ได้ว่าเจี่ยงชิงกับหลงซู่คือหัวหน้าของกลุ่มไร้บ้านกลับ จากที่ข้ารู้จักฟางเจ๋อ เขาย่อมมิอาจกลืนความแค้นนี้ลงได้เป็นแน่!”ทั้งสองจึงยิ่งมีความมั่นใจมากขึ้นในภารกิจครั้งนี้เมื่อมาถึงจวนตระกูลฟาง หยางหนานยืนอยู่หน้าประตู ทว่าประตูบานใหญ่นั้นกลับปิดแน่นสนิทฮูหยินหยางเห็นแล้วก็ชะงักไป “เจ้าเข้าไปมิได้หรือ?”หยางหนานหัวเราะเย็นชา “แม่ทัพฟางอยู่ในจวน ข้าให้คนนำจดหมายที่บิดาเขียนส่งเข้าไป เขาอ่านแล้วก็เพียงสั่งให้คนออกมาบอกข้าว่า เขาจะสนับสนุนเพียงหลงซู่เท่านั้น!”ฮูหยินหยางเข้าใจทันที การปิดประตูมิรับแขกเช่นนี้ ก็คือท่าทีของแม่ทัพฟางนั่นเอง“แล้วฟางเจ๋อเล่า?”ฮูหยินหยางถามต่อ “เขามีท่าทีเช่นไร?”หยางหนานตอบอย่างขุ่นเคือง “บ่าวรับใช้บอกว่า ฟางเจ๋อสั่งไว้ว่าห้ามมิให้ใครรบกวน เขาจึงช่วยไปแจ้งให้ข้ามิได้!”ฮูหยินหยางขมวดคิ้วทันที เรื่องนี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2807
ใต้หล้านี้ บางทีอาจมีคนมากมายที่บนใบหน้ามีไฝดำขึ้นอยู่ในตำแหน่งเดียวกันแต่หากมิใช่เรื่องบังเอิญ ก็ย่อมเป็นสัญลักษณ์พิเศษบางอย่างหลิงอวี๋เดินผ่านไปแล้ว ฮูหยินหยางคิดว่าควรจะลองทดสอบดูสักหน่อยหากมิใช่ ก็มิเสียหายอันใด!แต่หากอีกฝ่ายเป็นหลิงอวี๋จริง ๆ เช่นนั้นก็มิเท่ากับพลาดโอกาสสำคัญไปแล้วหรือ!“แม่นาง ไฝดำสามารถโตขึ้นได้ เมื่อโตขึ้นก็หมายถึงกลายเป็นโรคแล้วนะ!”ฮูหยินหยางยิ้ม ก่อนเอ่ยถ้อยคำนั้นออกไปเป็นไปตามคาด หลิงอวี๋ที่เดินผ่านไปแล้วเมื่อได้ยินคำนี้ ก็หันกลับมาทันทีสิ่งที่ทำให้หลิงอวี๋หันกลับมา มิใช่เพียงคำพูดประโยคนั้น หากยังรวมถึงเสียงของฮูหยินหยางด้วยหลิงอวี๋สามารถจดจำสิ่งที่ที่ผ่านหูไปได้แม่นยำ นางจำได้ว่านี่คือเสียงแก่ชราของฮูหยินหยาง“ฮูหยินหยาง!”หลิงอวี๋รีบเดินกลับมา เอ่ยเสียงเบา “เมื่อครู่นี้ข้าไปหาท่านที่จวนตระกูลหยาง ก็ได้ทราบว่าท่านออกไปแล้ว!”ฮูหยินหยางถอนหายใจอย่างโล่งอก คิดในใจว่าตนมิได้เสียแรงเปล่าจริง ๆนางรีบคว้ามือหลิงอวี๋ไว้ แล้วกล่าวว่า “ข้าก็เกรงว่าหลงซู่จะจับพวกเราไปบีบบังคับหยางเฉิง จึงรีบชิงออกมาก่อน!”“ยามนั้นมิอาจแจ้งพวกท่านให้ทราบได้ โชค
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2806
เมื่อฮูหยินหยางเห็นว่าหยางหนานเปลี่ยนเรื่อง ก็มิได้พูดอะไรอีก ก้มหน้าครุ่นคิดถึงแม่ทัพฟางผู้นั้นขึ้นมาแม่ทัพฟางมีนามว่าฟางหาว ปีนี้อายุใกล้จะห้าสิบแล้วแม่ทัพฟางใช้ชีวิตอยู่บนหลังม้ามาตลอดชีวิต นิสัยก็เช่นที่หยางหนานว่าไว้ เป็นพวกไม้อ่อนก็มิเอาไม้แข็งก็มิรับ เป็นคนที่มีทั้งด้านดีด้านร้ายหากนำเรื่องที่หลงซู่ใช้ผู้บาดเจ็บมาบำเพ็ญวิชามารไปโน้มน้าวเขา แม่ทัพฟางอาจเห็นว่ามิใช่เรื่องใหญ่โตอะไรอย่างไรเสีย พวกผู้บาดเจ็บเหล่านั้นก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส มีชีวิตอยู่ได้อีกมินานแล้วก่อนตายสามารถช่วยให้หลงซู่ฝึกวิชาได้ ก็ถือว่าคุ้มค่าหากใช้เรื่องโอสถที่เจี่ยงชิงปรุงนั้นมีพิษไปโน้มน้าวแม่ทัพฟาง ก็มิแน่ว่าจะได้ผลขอเพียงแม่ทัพฟางสามารถเพิ่มพูนพลังฝึกตนได้ มิว่าด้วยวิธีการใดก็พร้อมจะลอง ไหนเลยจะสนใจว่าโอสถนั้นจะมีพิษหรือไม่ฮูหยินหยางก็รู้สึกขึ้นมาในบัดดลว่า หากจะให้แม่ทัพฟางมาอยู่ฝั่งเดียวกับนาง เห็นทีจะยากดุจเข็นครกขึ้นภูเขาแล้ว “ท่านแม่ ข้าคิดออกแล้ว!”จู่ ๆ หยางหนาน ก็เอ่ยขึ้นเบา ๆฮูหยินหยางมองไปพลางเลิกคิ้ว “เจ้าคิดอุบายดี ๆ อันใดออกหรือ?”หยางหนานกล่าวด้วยความตื่นเต้น “โน้มน้าวแม่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2805
เสียงเรียกท่านแม่ของหยางหนานครานี้ แฝงไว้ด้วยความจริงใจจนหยางฮูหยินสัมผัสได้อย่างชัดเจนนางชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความปลื้มปีติความทุ่มเทตลอดหลายปีที่ผ่านมา เพียงได้ยินเสียงเรียกขานอันจริงใจนี้ก็นับว่าคุ้มค่ายิ่งแล้ว“ไปกันเถิด!”ฮูหยินหยางพาหยางหนานมายังปากทางลับ ลุงซินกำลังรออยู่ก่อนแล้วหยางหนานเอ่ยเรียกอย่างนอบน้อม “ลุงซิน!”ลุงซินและฮูหยินหยางมาพร้อมกัน พวกเขาทั้งสองเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด ทว่าทั้งคู่กลับมิเคยยอมรับความสัมพันธ์นี้ต่อหน้าผู้ใดลุงซินพำนักอยู่ที่ตระกูลหยางอย่างอิสรเสรี มักจะออกเดินทางท่องหล้าอยู่เสมอหยางฮูหยินเพียงให้หยางเฉิงจัดเตรียมเรือนพักในมุมสงบที่สวนหลังไว้ให้ลุงซิน ทั้งยังกำชับบ่าวไพร่ว่ามิต้องไปวุ่นวายกับเขาเมื่อครั้งที่หยางหนานอายุได้สิบขวบ ฮูหยินหยางเคยเสนอแนะให้เขาคารวะลุงซินเป็นอาจารย์ทว่า หยางหนานกลับปฏิเสธไปเพราะความชิงชังที่มีต่อนางหลังจากนั้น ฮูหยินหยางก็มิได้เอ่ยถึงเรื่องนี้อีกเลยเพียงแต่ยามที่หยางหนานฝึกปรือวรยุทธ์ด้วยตนเอง บางครั้งลุงซินผ่านมาพบเห็นเข้า ก็มักจะชี้แนะเคล็ดวิชาให้เขาเล็กน้อยหยางหนานได้รับประโยชน์จากคำ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2804
ฮูหยินหยางเล่าเรื่องที่หยางเฉิงและเซียวหลินเทียนเดินทางไปยังยอดเขาเกาหลิ่งให้ฟังจนจบอย่างใจเย็นสุดท้ายฮูหยินหยางจึงกล่าวว่า “รั่วหลาน เจี่ยงชิงและหลงซู่มีอำนาจล้นฟ้า ทั้งยังมีหูตาทั่วทุกแห่งหน เรื่องที่ท่านพ่อของเจ้าไปยังยอดเขาเกาหลิ่ง พวกเขาย่อมรู้ในมิช้า!”“เมื่อถึงเวลานั้น เพื่อปกปิดความลับของตนเอง หลงซู่ย่อมมิคิดออมมือให้ท่านพ่อของเจ้าแน่!”“ส่วนพวกเรา หากถูกหลงซู่จับตัวได้ ก็จะกลายเป็นเครื่องมือให้มันใช้ข่มขู่ท่านพ่อของเจ้า!”เมื่อหยางรั่วหลานฟังจนเข้าใจ ก็โกรธจนตัวสั่นไปทั้งร่างนางกับหลงซู่ก็นับว่าเติบโตมาด้วยกัน นางนึกว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองลึกซึ้ง แต่กลับคาดมิถึงว่าเพียงเพราะนางบังเอิญล่วงรู้ความลับของเขา หลงซู่ก็ถึงกับลงมือสังหารนางอย่างเลือดเย็นมาบัดนี้ แม้แต่ตระกูลหยางที่สนับสนุนเขามาโดยตลอด เขาก็ยังมิคิดละเว้น!“ท่านแม่ ข้ากับพี่หญิงชิงเสวียนไปแล้ว เช่นนั้นท่านกับท่านพี่เล่าเจ้าคะ?”หยางรั่วหลานคว้าแขนฮูหยินหยางไว้ พลางเอ่ยอย่างร้อนรนว่า “พวกท่านมิไปพร้อมพวกเราหรือเจ้าคะ?”ฮูหยินหยางตบที่มือนางเบา ๆ เพื่อปลอบโยน “พี่ชายของเจ้ายังต้องรับมือพวกนั้นอยู่ที่ด้านหน้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2803
ครั้นหลงซู่และเจี่ยงชิงรีบรุดมาถึงห้องของหยางรั่วหลานด้วยความเดือดดาล ก็พบว่าแม้แต่ร่างของหยางรั่วหลานที่ “ตาย” ไปแล้วก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยหลงซู่และเจี่ยงชิงต่างตกตะลึงไป เรื่องมาถึงขั้นนี้ ทั้งสองย่อมรู้ดีว่าถูกคนตระกูลหยางตบตาเข้าให้แล้วหยางรั่วหลานมิได้ตาย ที่อ้างว่าเตรียมการจัดงานศพก็ล้วนเป็นเพียงการตบตาพวกเขาเท่านั้น“หลิงอวี๋!”“ต้องเป็นกลอุบายของหลิงอวี๋เป็นแน่!”หลงซู่เห็นดังนั้นก็โกรธจนใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวไปวันนั้นครั้นได้เห็นใบหน้าของหลิงอวี๋ที่คล้ายคลึงกับหลงหมิงอย่างยิ่ง หลงซู่ก็เริ่มเคลือบแคลงสงสัยในตัวตนของนางแล้วเมื่อกลับไปตรวจสอบ ก็สืบจนล่วงรู้ตัวตนที่แท้จริงของหลิงอวี๋นี่จึงเป็นสาเหตุหลักที่ภายหลังหลงซู่และเจี่ยงชิงเดินทางมาเยี่ยมเยียนที่ตระกูลหยางพวกเขามิได้กังวลว่าหลิงอวี๋จะสืบรู้ความลับของตน แต่กังวลว่าหลิงอวี๋จะช่วยหยางรั่วหลานจนฟื้นขึ้นมาได้ แล้วนำความลับของพวกเขาไปเปิดโปงตราบใดที่หยางรั่วหลานยังมิฟื้น ทั้งหลิงอวี๋และตระกูลหยางก็ยังหลอกปั่นหัวได้ง่ายแต่ไหนเลยจะคาดคิดว่า เพียงชั่วพริบตาที่เผลอไผล หลิงอวี๋กับตระกูลหยางกลับลอบร่วมมือกัน ทั้งย
다른 추천
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้36.4K 조회수ชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล620.3K 조회수นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย30.7K 조회수ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว34.1K 조회수นิยายเล่มนี้ไม่มีแล้วนางร้ายที่โง่เขลา 80s
sanvittayam3.1K 조회수สตรีร้ายกาจผู้นี้จะขอคืนท่านให้นาง
คุณยายจิ้งจอก3.8K 조회수เฟิ่งหวง [鳳凰]
ไป๋ชิงหง622 조회수อนุของบิดาช่างน่ากินนัก
วันว่างว่างของหญิงใหญ่3.5K 조회수
