Share

บทที่ 11

Penulis: กานเฟย
“เข้ามา...”

เซียวหลินเทียนเมื่อเห็นหลิงอวี๋กระอักเป็นเลือดออกมาก็ไม่ได้หายโกรธ!

คนชั้นต่ำนี่ท้าทายความอำนาจของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า และเขาจะไม่ให้โอกาสนางอีกต่อไป!

เมื่อได้ยินเสียงคำรามของเซียวหลินเทียน ลู่หนานและชิวเฮ่าที่อยู่ด้านนอกก็เตะเปิดประตูเข้ามา

“จับนางไว้ ลงโทษให้ตาย!” เซียวหลินเทียนจ้องไปที่หลิงอวี๋ด้วยดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ชิวเฮ่าคิดว่าเฮยจื่อถูกหลิงอวี๋รักษาจนตายแล้ว ดังนั้นเขาจึงชักมีดออกมาแล้วพุ่งไปข้างหน้าด้วยความโกรธ

“ท่านอ๋อง กระหม่อมบอกแล้วว่าไว้ใจนางไม่ได้… กระหม่อมพูดถูกแล้ว! กระหม่อมจะฆ่านางเพื่อล้างแค้นให้เฮยจื่อ!”

“เฮยจื่อตายแล้วหรือ?”

เมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินเช่นนี้ เขาก็ยิ่งเสียใจมากขึ้น กัดฟันแล้วเอ่ยออกมา "เช่นนั้นก็สับนางให้เป็นชิ้นซะ!"

นี่คือราคาที่เขาต้องจ่ายจากการเชื่อคำโป้ปดของหลิงอวี๋...

เฮยจื่อถูกผู้หญิงคนนี้ฆ่าตายแล้ว!

“ช้าก่อน... ใครบอกว่าเฮยจื่อตายแล้ว”

หลิงอวี๋กระอักเลือดออกมา แล้วตะโกนอย่างร้อนรน

น่าเสียดายที่เซียวหลินเทียนกำลังโกรธจัด และเมื่อเขาได้ยินเสียงที่น่าเกลียดของนางแล้ว เขาก็อยากจะหั่นนางให้เป็นชิ้น ๆ

และไม่ให้โอกาสให้นางได้เอ่ยออกมาต่อ ตะโกนด้วยความโกรธ "ลากออกไป! ลงโทษให้ตาย!"

ชิวเฮ่ารีบวิ่งไปที่ด้านข้างของหลิงอวี๋ จับคอเสื้อของนางโดยไม่เอ่ยอะไรสักคำ ลากหลิงอวี๋ออกไปด้านนอก...

หลิงอวี๋ถูกเซียวหลินเทียนทุบตีเข้า และเมื่อถูกเฆี่ยนอีกห้าสิบครั้ง ร่างกายก็อ่อนล้าอย่างยิ่ง

ชิวเฮ่าลากนางออกมาราวกับผ้าขี้ริ้ว ธรณีประตูที่สูงกระแทกเข้าจนทำให้นางปวดท้องมากยิ่งขึ้น

นางพยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่ให้ตนเองสลบไปแล้วร้องตะโกนออกมา "เซียวหลินเทียน เฮยจื่อยังมีชีวิตอยู่ อีกสักพักเขาจะฟื้นขึ้นมา!"

ร่างกายของแต่ละคนแตกต่างกัน การตอบสนองต่อยาสลบก็ไม่เหมือนกัน

เฮยจื่อไม่ได้ฟื้นขึ้นมาตามเวลา อาจเป็นเพราะเขาตอบสนองต่อยาสลบช้าไป

เซียวหลินเทียนถือว่า คำพูดของนางเป็นเหมือนการพลิกลิ้น ไม่ได้ฟังมันเลย

หลิงอวี๋ถูกลากออกมาเช่นนี้ ก้อนกรวดตามทางฉีกชุดของนางจนขาดวิ่น นางรู้สึกว่าผิวหนังของนางถลอก หินบนทางก็เปื้อนไปด้วยเลือดสีแดง

นางไม่สามารถแบกรับมันไว้ได้อีกต่อไป แต่ความเจ็บปวดที่เสียดแทงนี้ทำให้นางมิอาจจะสลบไปได้

นางไม่กล้าสลบ เพราะกลัวว่าหากตนสลบไปแล้วจะไม่มีโอกาสตื่นขึ้นอีก

ท่าทีที่ดุร้ายของชิวเฮ่า เผยให้เห็นความคิดที่แท้จริงของเขา!

เขาต้องการที่จะฆ่าหลิงอวี๋จริง ๆ !

ตอนนี้เขามีโอกาสที่เหมาะเจาะพอดีที่จะฆ่านาง เขาจะปล่อยมันไปได้อย่างไร!

หลิงอวี๋คร่ำครวญออกมา หรือว่าสวรรค์จะโยนตนมาที่นี่ เพียงเพื่อให้นางได้รับรู้กับความตายอีกครั้งอย่างนั้นหรือ?

ในขณะที่กำลังรู้สึกพร่ามัวนั้น หลิงอวี๋ก็ได้ยินเสียงมากมายดังขึ้น

“เจ้าคิดว่า นางเป็นเหมือนกับสุนัขที่ตายไปไหม...”

“สมควรแล้ว! ทำร้ายเฮยจื่อจนตาย สมควรแล้วที่จะเป็นจุดจบของนาง!”

หลิงอวี๋มองคนรับใช้หลายคนที่รุมล้อมนางอยู่อย่างพร่ามัว เอื้อมมือออกมาแล้วชี้ยังนาง

กระทั่งยังมีคนรับใช้เอ่ยออกมาอย่างลามกว่า “ขาของแม่นางผู้นี้ช่างขาวจริง ๆ ! ผิวก็เนียนละเอียด...”

ชุดที่ขาดวิ่นเผยให้เห็นเรียวขาขาวของหลิงอวี๋!

ถึงแม้ว่าจะเปรอะเปื้อนเลือด แต่สีแดงของเลือดนั้นก็ยังมีสีขาวแซมอยู่ เป็นสีที่เปรียบเทียบกันได้อย่างร้อนแรง ยิ่งดูก็ยิ่งตื่นเต้น…

นี้เป็นความตื่นเต้นที่ทำให้พวกสารเลวพวกนี้เกิดความปรารถนาอย่างนั้นหรือ?

หลิงอวี๋โมโหเสียจนใบหน้าดำคล้ำ

ตั้งแต่นางเกิดมา ยังไม่เคยพบกับความอัปยศเช่นนี้มาก่อนเลย!

หากว่าเป็นยุคสมัยปัจจุบัน ใครที่กล้าเอ่ยคำอนาจารณ์หยาบคายกับนางเช่นนี้ นางจะต้องไปตบหน้าอย่างแน่นอน

ตบจนแม่จำไม่ได้!

ทว่าในตอนนี้ อย่าเอ่ยถึงว่าหลิงอวี๋จะทุบตีเลย แม้แต่แรงจะลุกขึ้นยืนก็ยังไม่มี...

“ซู่...” น้ำหม้อหนึ่งถูกสาดลงบนกายของหลิงอวี๋

กลิ่นเหม็นเน่านั้นทำให้นางแทบหยุดหายใจ...

แม่นมคนหนึ่งหัวเราะอย่างมีความสุข "องครักษ์ชิว… ข้าขอโทษ... มือข้าลื่นไป..."

ชิวเฮ่าหัวเราะเสียงดัง "ไม่เป็นไร! นางกำลังจะตาย ล้างตัวให้นางเสียหน่อย ใต้หล้านี่จะได้สะอาดขึ้น!"

น้องสาวของเจ้า… ถ้าโดนแบบนี้บ้าง จะเอาไหมล่ะ?

หลิงอวี๋กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ...

หากนางรอดพ้นจากหายนะครั้งนี้ ชิวเฮ่าและแม่นมสอพลอ...

คนพวกนี้ที่ทำให้นางอับอายขายหน้า นางจะไม่มีวันปล่อยไป!

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (3)
goodnovel comment avatar
Fungtion Ft
ยิ่งอ่านยิ่งหงุดหงิด นางเอกจะสู้คนได้เมื่อไหร่
goodnovel comment avatar
maybe vemnvvx
ชีวิตนางเอกอัปยศอดสูมาก อีดอก แทบจะทนอ่านไม่ไหว
goodnovel comment avatar
ฝนซา ฟ้าหม่น
ท่านอ๋องขาพิการใจยังบอด
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2674

    ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ได้ให้หูเฉิงรวบรวมข้อมูลจำนวนครัวเรือนที่เหลืออยู่ จำนวนประชากร และบ้านที่มีแรงงานในหมู่บ้านตงหยางแล้วข้อมูลเหล่านี้เซียวหลินเทียนก็ได้รับมาฉบับหนึ่งเช่นกันหมู่บ้านตงหยางยังคงเหลือประชากรอยู่สามร้อยกว่าคน และมีผู้ใช้แรงงานได้เกือบร้อยคนจำนวนครัวเรือนที่เหลืออยู่มีทั้งหมดราวหกสิบถึงเจ็ดสิบครัวเรือนหากทุกครอบครัวต้องสร้างบ้านใหม่ นั่นหมายความว่าจะต้องสร้างบ้านถึงหกสิบถึงเจ็ดสิบหลังในบรรดาหกสิบถึงเจ็ดสิบครัวเรือนนี้ ยังมีอีกยี่สิบกว่าครัวเรือนที่เป็นครอบครัวของหญิงม่ายและเด็กกำพร้าที่ไม่มีแรงงานในบ้านหลิงอวี๋ครุ่นคิดว่า การให้ครอบครัวที่มีแรงงานลงแรงเพื่อสร้างบ้านใหม่นั้น คงไม่มีใครคัดค้านแต่การจะให้คนเหล่านี้ช่วยเหลือครอบครัวที่ไม่มีแรงงานด้วย พวกเขาจะเต็มใจหรือไม่?ขณะที่นางกำลังคิดอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงของเซียวหลินเทียนพูดขึ้นว่า “พวกเจ้ามีผู้ที่ใช้แรงงานได้หนึ่งร้อยยี่สิบคน! กองกำลังนี้แข็งแกร่งยิ่งนัก หากร่วมแรงร่วมใจกัน สร้างบ้านวันละหนึ่งหลัง มิถึงสามเดือน ทุกครัวเรือนก็จะได้อยู่บ้านใหม่กันถ้วนหน้า!”เมื่อชาวบ้านหลายคนลองคิดดูแล้วก็รู้สึกมิเต็มใจน

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2673

    ในสมัยที่เซียวหลินเทียนยังอยู่ฉินตะวันตก เขาเคยดำรงตำแหน่งในกรมโยธาธิการ รับผิดชอบงานฟื้นฟูย่านการค้าที่ถูกเพลิงไหม้มาก่อนเมื่อหลิงอวี๋เอ่ยขึ้นเพียงประโยคเดียว เซียวหลินเทียนก็เข้าใจความคิดของนางได้ในทันทีบ้านเรือนในหมู่บ้านตงหยางนั้นถูกทำลายย่อยยับอย่างสิ้นเชิงจริง ๆ ต่อให้ซ่อมแซมก็คงมิต่างอะไรกับการสร้างขึ้นมาใหม่เซียวหลินเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเอ่ยขึ้น “หูเฉิง เจ้าไปเรียกชาวบ้านเหล่านั้นมา ให้แต่ละครัวเรือนที่มีแรงงานส่งตัวแทนมาหนึ่งคน เราจะมาหารือร่วมกันว่าจะซ่อมแซมกันอย่างไรดี!หูเฉิงจึงเรียกบุตรชายทั้งสองของตนมา ทั้งยังเรียกเพื่อนบ้านอีกหลายคนให้มาช่วยกัน เพียงครึ่งชั่วยามก็สามารถรวบรวมหัวหน้าครัวเรือนของหมู่บ้านตงหยางได้เกินกว่าครึ่งแล้วทุกคนมารวมตัวกันอยู่ในเพิงพักพิงชั่วคราวที่ลู่ปินและคนของเขาสร้างขึ้น พลางจับจ้องไปยังเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋เซียวหลินเทียนกล่าวถึงสภาพความเสียหายของบ้านเรือนในหมู่บ้านให้ทุกคนฟัง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเจ้าคงเห็นแล้วว่าบ้านของตัวเองพังเสียหายจนมิเป็นท่า บ้านบางหลังเสียหายหนักจนไม่มีค่าพอที่จะซ่อมแซมแล้ว”“ข้าเคยดำรงตำแหน่งในกร

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2672

    สายฝนยังคงโปรยปรายลงมา ทว่าชาวบ้านแห่งหมู่บ้านตงหยางต่างกำลังเร่งมือขุดคลองกันอย่างขะมักเขม้นท่ามกลางสายฝนหูเฉิงถึงกับเรียกภรรยาของตนออกมาช่วย ส่วนป้าหูก็ช่วยรวบรวมเหล่าสตรีในหมู่บ้านมาทำหน้าที่ส่งข้าวส่งน้ำด้วยความพยายามของทุกคน ในที่สุดเมื่อถึงยามค่ำก็สามารถขุดคลองเชื่อมจากหมู่บ้านตงหยางไปยังแม่น้ำสายใหญ่ได้สำเร็จเมื่อเห็นมวลน้ำท่วมไหลระบายออกจากหมู่บ้านตงหยางลงสู่แม่น้ำใหญ่ ใบหน้าของทุกคนก็ปรากฏรอยยิ้มแห่งความยินดีหลิงอวี๋ได้สังเกตทิศทางการไหลของน้ำท่วมแล้ว จึงดึงตัวหูเฉิงมาชี้แนะสถานการณ์ตรงหน้าอีกครั้ง“ท่านลุงหู วันพรุ่งพวกท่านช่วยขุดเพิ่มในจุดเหล่านี้อีกสักหน่อย เพียงเท่านี้ก็จะสามารถระบายน้ำท่วมขังในหมู่บ้านออกไปได้ทั้งหมดแล้ว”“ในภายภาคหน้าก็ช่วยซ่อมแซมคลองที่ขุดขึ้นมาเหล่านี้ อย่าได้ปล่อยทิ้งร้างไป เช่นนี้แล้วต่อให้ในภายหน้าต้องเผชิญกับพายุฝนหรือน้ำท่วมใหญ่อีก ก็จะมิถูกน้ำท่วมแล้ว!”หูเฉิงเห็นแล้วว่าน้ำท่วมในหมู่บ้านได้ระบายออกไปกว่าครึ่งผ่านคลองสายใหม่นี้แล้ว เขาจึงรู้สึกนับถือหลิงอวี๋จากใจจริงเขามองออกเช่นกันว่า จุดที่หลิงอวี๋ชี้แนะนั้นถูกต้อง การขุดคลองหลายสาย

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2671

    หลิงอวี๋นั่งลงและเริ่มตรวจรักษาผู้ป่วยทันทีโชคดีที่ฮูหยินจี้ยังคงเกรงใจในฐานะของหลิงอวี๋ จึงได้สั่งให้องครักษ์จัดระเบียบให้ชาวบ้านเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยหลิงอวี๋ตรวจรักษาผู้ป่วยอย่างอดทน ส่วนหลิงหว่านคอยช่วยเขียนใบเทียบยาอยู่ข้าง ๆเมื่อเซียวหลินเทียนเข้ามาเห็นภาพนั้น ก็อดรู้สึกเจ็บปวดใจแทนนางมิได้ออกไปวิ่งเต้นมาทั้งวัน ครั้นกลับมาก็ยังมิได้พักผ่อน หลิงอวี๋ลำบากยิ่งนักในเมื่อหลิงอวี๋มิได้พักผ่อน เซียวหลินเทียนก็ย่อมมิพักเช่นกัน เขาไปหาลู่ปินเพื่อมอบหมายภารกิจในการขุดลอกแม่น้ำหลิงอวี๋ยุ่งอยู่จนกระทั่งเที่ยงคืนจึงตรวจผู้ป่วยจนหมดสิ้นนางเหนื่อยล้าจนแทบจะยกแขนมิขึ้น หลังจากชำระล้างร่างกายอย่างเร่งรีบแล้วก็ล้มตัวลงนอนทันทีรุ่งเช้าของอีกวัน เมื่อหลิงอวี๋ตื่นขึ้นมา เซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็เตรียมพร้อมที่จะออกเดินทางแล้วหลิงหว่านนำเสบียงแห้งมาให้หลิงอวี๋ เมื่อขึ้นรถม้าแล้วก็หยิบออกมาให้นางกิน“พี่หญิงหลิงหลิง เราจะขุดลอกแม่น้ำได้จริง ๆ หรือเจ้าคะ?”เมื่อคืนหลิงหว่านก็ได้ยินเรื่องราวมาบ้างแว่ว ๆ แต่นางมิอยากจะเชื่อว่าหลิงอวี๋ออกไปเพียงวันเดียวก็สามารถหาหนทางได้แล้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2670

    เสียงของหูเหิงเอ่ยขึ้นมา “ท่านแม่ ท่านพ่อพูดถูก เสบียงเหล่านี้พวกเรากินมิหมดหรอก แต่พวกป้าเลี่ยวอดอาหารมาหลายวันแล้วขอรับ!”“พวกเด็กกำพร้าและหญิงหม้ายมิสามารถออกไปหาอาหารได้ พวกเราช่วยได้สักนิดก็ช่วยเถิดขอรับ!”“ท่านวางใจได้ หากพวกเราไม่มีเสบียงแล้ว ข้ากับท่านพ่อเข้าไปล่าสัตว์ในภูเขาให้ได้ มิปล่อยให้ท่านแม่กับน้องสาวต้องอดอย่างแน่นอน!”สตรีผู้นั้นเงียบไปสักพักหนึ่งแล้วจึงเอ่ยว่า “นำไปมอบให้เถิด! วันพรุ่งแม่จะไปขุดผักป่าที่ในภูเขาสักหน่อย เอามาผสมกับข้าวแล้วต้มโจ๊กให้พวกเจ้ากิน จะได้ประทังชีวิตไปจนบาดแผลเจ้าหายดี!”หลิงอวี๋ฟังถึงตรงนี้แล้วก็จากไปก่อนหน้านี้นางยังกังวลอยู่ว่าหูเฉิงจะอาศัยการสนับสนุนของตนไปแอบอ้างบารมีเพื่อรังแกผู้อื่น และข่มเหงชาวบ้านบัดนี้เมื่อเห็นว่าแม้มีเพียงแต่เสบียงหนึ่งถุง หูเฉิงก็มิได้เก็บไว้เองแต่แบ่งปันให้คนที่ต้องการความช่วยเหลืออีกทั้งลูกทั้งสองคนและภรรยาของหูเฉิงก็มิใช่คนเห็นแก่ตัวเช่นกัน การที่หลิงอวี๋มอบเสบียงบรรเทาทุกข์ให้กับพวกเขาก็สามารถวางใจได้แล้วหลิงอวี๋รีบกลับไปที่เมืองจงโจว เซียวหลินเทียนยังมิกลับมา ดังนั้นหลิงอวี๋จึงไปหาแม่ทัพจี้ก่อนแ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2669

    หูเฉิงมองแผนที่ที่หลิงอวี๋วาดขึ้นมาแล้วลูบคางอย่างนิ่งเงียบจากนั้นหูกังก็เอ่ยแทรกขึ้น “ฮองเฮาหลิง ทางน้ำนี้ต้องขุดนานเท่าใดหรือ? เมื่อขุดแล้วจะทำให้น้ำที่ท่วมอยู่ระบายออกไปได้จริงหรือพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋จึงเอ่ยออกไปอย่างมั่นใจ “หูกัง ข้าช่วยสำรวจมาให้พวกเจ้าแล้ว… พวกเจ้ามิเคยเห็นแม่น้ำสายนั้น อย่าว่าแต่น้ำที่ท่วมในหมู่บ้านพวกเจ้าเลย น้ำที่ท่วมพวกหมู่บ้านในละแวกนี้ก็ระบายไปได้ไม่มีปัญหา!”“พวกเจ้าไปหาคนมาขุดเถิด ข้าจะรับผิดชอบเรื่องอาหารการกินของพวกเจ้าเอง ไม่มีทางปล่อยให้พวกเจ้าหิวโซไปทำงานเป็นแน่!”จากนั้นหลิงอวี๋ก็หันไปหาหูเฉิงอีกครั้ง “ท่านลุงหู ท่านเป็นคนที่ได้เห็นใต้หล้ามาก่อน ท่านน่าจะรู้ดีว่าพึ่งพาผู้อื่นนั้นมิสู้พึ่งพาตนเอง!”“หวังพึ่งราชสำนักมิได้แล้ว ก็ทำได้เพียงพึ่งพาตนเองเท่านั้น! หากพวกท่านมิยินยอมที่จะช่วยเหลือตนเองก็ทำได้เพียงแต่รอความตายเท่านั้น!”“ฝนตกหนักเช่นนี้มิรู้ว่าเมื่อใดจะหยุดตก หากพวกท่านอยู่บนภูเขาเช่นนี้ไปตลอด ไม่มีใครไปขุดลอกระบายน้ำ เช่นนั้นสถานการณ์ก็จะเลวร้ายลงเรื่อย ๆ!”“แม้ว่าพวกเราจะอยากช่วยเหลือพวกท่าน แต่ก็ไม่มีกำลังคนและทรัพยากรมากถึงเพียงนั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status