Share

บทที่ 2364

Author: กานเฟย
ยังมิทันที่ทุกคนจะตอบสนอง หยางหงหนิงก็ผลักหลงเพ่ยเพ่ยลงไปในน้ำแล้ว จากนั้นก็ตะโกนออกมาอย่างตื่นตระหนก “รีบดึงข้าขึ้นไป!”

เดิมทีหลงเพ่ยเพ่ยคว้าเชือกไว้ ไหนเลยจะคิดว่าหยางหงหนิงจะดึงแรงจนนางตกลงมา

สัตว์ประหลาดตัวนั้นอ้าปากกระโจนเข้ามากัดเอวของหลงเพ่ยเพ่ย มันก้มหัวลงพาหลงเพ่ยเพ่ยดำดิ่งลงไปสู่ใต้ทะเลสาบ

เหตุการณ์มิคาดฝันเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินไป หลิงอวี๋และเย่หรงยังมิทันได้ตอบสนอง หางของสัตว์ประหลาดก็สะบัดเข้ามาจนเย่หรงถูกโจมตีเข้าที่หัวอย่างแรง

แรงโจมตีนั้นทำให้เขาหมดสติไปทันที

แต่ในตอนที่หางของมันสะบัดมานั้น หลิงอวี๋ดำลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว

นางรีบยืดตัวตรงออกแรงเตะไปที่ร่างของสัตว์ประหลาดอย่างแรง แล้วพุ่งไปที่หัวของสัตว์ประหลาด

ในวินาทีแห่งความเป็นความตายนั้น หลิงอวี๋คว้าเข้าที่เขาโค้งทั้งสองข้างของสัตว์ประหลาดไว้

สัตว์ประหลาดสะบัดร่างของมันอย่างบ้าคลั่ง พยายามที่จะสลัดหลิงอวี๋ให้หลุด แต่หลิงอวี๋จับมันไว้แน่น แม้ว่าร่างกายของนางจะเหวี่ยงไปตามสัตว์ประหลาด ก็มิกล้าคลายมือแม้แต่น้อย

ทุกคนบนเรือเห็นเพียงคลื่นยักษ์ที่ปั่นป่วนนั้น และคลื่นแต่ละลูกที่ซัดเข้าตัวเรือก็สูงขึ้นเรื่อย ๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2370

    ยิ่งไปกว่านั้น ดูคล้ายว่าเรือของพวกเขาจะทำให้สัตว์ประหลาดตกใจด้วย ดังนั้นสัตว์ประหลาดจึงเข้ามาโจมตีเรือของหลงเพ่ยเพ่ยและมิน่าใช่ความบังเอิญ เรือของหลงเพ่ยเพ่ยมิได้รั่วทั้งตอนแรกและตอนหลัง แต่กลับมารั่วตอนที่สัตว์ประหลาดปรากฏตัวพอดีหากมิใช่เรื่องบังเอิญ เช่นนั้นก็คือการสมคบคิด!จู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็นึกขึ้นได้เรื่องหนึ่ง ในตอนที่หยุดอยู่บนเกาะเล็กกลางทะเลสาบ ดูคล้ายว่าจะมีเรือลำหนึ่งจอดอยู่ใกล้ ๆ เช่นกันหรือว่าจะเป็นเรือลำนี้?“ซานเชวี่ย”เซียวหลินเทียนตะโกนเรียกนางซานเชวี่ยกำลังพิงข้างเรือดูผิวน้ำในทะเลสาบอยู่ เมื่อได้ยินเซียวหลินเทียนเรียกนาง ก็รีบไปหาเขาอย่างรวดเร็ว“เจ้านาย มีอะไรจะสั่งข้าหรือ?”เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยถาม “เมื่อครู่ตอนที่เราจอดอยู่ที่เกาะเล็กกลางทะเลสาบ เรือที่จอดข้าง ๆ ใช่เรือลำที่เรานั่งอยู่ตอนนี้หรือไม่?”เขารู้ว่าซานเชวี่ยมีความสามารถพิเศษเรื่องการสังเกตโดยรอบอย่างแทบจะอัตโนมัติ อีกทั้งเมื่อผ่านตาแล้วก็จำได้แม่นอีกด้วย“ใช่เจ้าค่ะ!”ซานเชวี่ยมิทำให้เซียวหลินเทียนผิดหวัง นางเอ่ยต่อไปอีก “บนเรือของพวกเขาไม่มีตราสัญลักษณ์ประจำตระกูล ตอนนั้นบ่าวดูอยู่ห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2369

    เมื่อเซียวหลินเทียนว่ายเข้าไปใกล้แล้วเห็นอาภรณ์ หัวใจก็พลันจมดิ่งลง นั่นมิใช่หลิงอวี๋!แต่ในเมื่อว่ายเข้ามาแล้ว เขาจึงรีบดึงคนผู้นั้นไปเมื่อตรวจดูก็พบว่าเป็นเย่หรง ใบหน้าและหัวของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลเซียวหลินเทียนรีบจับชีพจรของเขา ชีพจรของเขาอ่อนแรง แต่ก็ยังคงเต้นอยู่“พี่ใหญ่ จับเชือกไว้!”ฉินซานสั่งให้ลูกเรือเข้าไปใกล้ทั้งสองคน แล้วปล่อยเชือกลงไปเซียวหลินเทียนรีบดึงเชือกไว้ แล้วโอบรอบเอวของเย่หรงพาเขาขึ้นเรือเวลานี้เซียวหลินเทียนเปลี่ยนจากความซึมเศร้าเมื่อครู่ไปแล้ว เย่หรงยังมีชีวิตอยู่ และเขายังมิได้พบศพของหลิงอวี๋และหลงเพ่ยเพ่ย เช่นนั้นก็พิสูจน์ได้ว่าหลิงอวี๋และหลงเพ่ยเพ่ยอาจจะยังมีชีวิตอยู่หลิงอวี๋มักจะพูดอยู่เสมอว่า ขอเพียงยังมีความหวังอยู่แม้เพียงเล็กน้อย ก็มิอาจยอมแพ้ได้เขายังมีความหวังที่จะพบหลิงอวี๋ เขามิควรยอมแพ้!“น้องรอง ให้พวกเขากลับหัวเรือ พวกเรากลับ!”เซียวหลินเทียนเอ่ยออกมาอย่างหนักแน่นซานเชวี่ยจึงเอ่ยขึ้นมาอย่างกังวล “มิตามหาคุณหนูแล้วหรือเจ้าคะ?”แม้ว่าซานเชวี่ยจะอยู่กับหลิงอวี๋ได้เพียงมิกี่วัน แต่นางก็รู้สึกว่าคุณหนูผู้นี้นิสัยดีมาก และรู้สึกชอบหล

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2368

    “ทำอย่างไรดี?”หยางหงหนิงกลัวจนสติแตกแล้ว “องค์หญิงหานเยวี่ยจะสามารถปกป้องข้าได้หรือ?”เย่ซวินก็มิแน่ใจเช่นกัน แต่ก็พยายามปลอบใจหยางหงหนิง “องค์หญิงหานเยวี่ยทรงโปรดเจ้าถึงเพียงนั้น เจ้าก็แค่แก้ตัวไปว่าตอนนั้นเจ้าตกใจมาก เจ้ามิได้ตั้งใจดึงหลงเพ่ยเพ่ย!”“หากมิได้จริง ๆ ก็แสร้งทำเป็นบาดเจ็บสาหัสเรียกร้องความเห็นใจจากองค์หญิงหานเยวี่ยไปเสีย!”หยางหงหนิงฟังไปก็พยักหน้าไป พร้อมทั้งคิดวางแผนในใจว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปอย่างปลอดภัยได้อย่างไรอีกด้านหนึ่ง เซียวหลินเทียนกระโดดขึ้นไปบนเรือของหลงเพ่ยเพ่ยแล้วเรือจมลงไปในน้ำกว่าครึ่ง เหลืออยู่เพียงมุมหัวเรือเท่านั้นที่โผล่ให้เห็นเซียวหลินเทียนยืนอยู่บนหัวเรือพลางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ บริเวณทะเลสาบนี้เงียบสงบ ไม่มีร่องรอยของหลิงอวี๋ หลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงเลย“อาอวี๋...”เซียวหลินเทียนตะโกนก้องออกไปอย่างบ้าคลั่ง เสียงของเขาผสานกำลังภายในเข้าไปด้วย ทำให้กระจายเสียงออกไปได้ไกลมากแต่ก็ไม่มีการตอบสนองแม้แต่น้อย...“อาอวี๋...”เสียงของเซียวหลินเทียนเจือความสิ้นหวังอยู่เล็กน้อยเขาหวังอย่างยิ่งว่าหลิงอวี๋จะโผล่ขึ้นมาจากทะเลสาบแล้วมองเขาด้วยรอยยิ้ม!

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2367

    เก๋อเฟิ่งฉิงทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อครอบครัว แต่นางได้รับอะไรเล่า?หากเล่าสิ่งที่นางเผชิญออกไป ลูกพี่ลูกน้องที่เกลียดนางเหล่านั้นไม่มีทางเห็นใจนางแน่ พวกเขามีแต่จะรู้สึกว่านางเป็นคนเลว และคนเลวก็ย่อมถูกคนเลวจัดการ!เมื่อเห็นหลิงอวี๋ที่เมื่อครู่ต้องเผชิญหน้ากับเรือซึ่งกำลังจม นางมิสนใจความปลอดภัยของตนเอง และช่วยเหลือเหล่าสาวใช้เมื่อนางคว้าเชือกไว้ได้ นางกลับให้หลงเพ่ยเพ่ยขึ้นไปก่อนเพื่อที่จะตามหานาง เซียวหลินเทียนก็มิลังเลที่จะสังหารผู้บริสุทธิ์เพื่อข่มขวัญทุกคนเพื่อที่จะมิทอดทิ้งนาง ฉินซานก็ยืนกรานที่จะสังหารคนหากเปลี่ยนเป็นตน ใครจะทำเพื่อตนเช่นนี้บ้างกัน?หากอยากได้มา ก็ต้องจ่ายไป!ปกติแล้วนางใจแคบกับลูกพี่ลูกน้องของตนถึงเพียงนั้น หากต้องเผชิญกับอันตรายจริง ๆ ใครเล่าจะช่วยตน?เก๋อเฟิ่งฉิงรู้สึกมาตลอดว่า หลิงอวี๋ก็มิได้เลิศเลอสักเท่าไร รูปร่างหน้าตาก็ธรรมดา ความสามารถก็สู้ตนมิได้ มิคู่ควรที่เซียวหลินเทียนจะให้ความสำคัญกับนางถึงเพียงนั้นแต่เรื่องราวในวันนี้ ทำให้นางเห็นความแตกต่างของตนกับหลิงอวี๋เหตุใดนางจึงมิสามารถเข้าไปในชีวิตของพวกเซียวหลินเทียนได้ อาจจะเป็นเพราะความเห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2366

    หยางหงหนิงมิรู้เลยว่าเย่ซวินก็มีความคิดเจ้าเล่ห์เช่นกันก่อนหน้านี้เขาช่วยเหลือหยางหงหนิงก็เพื่อเงินแต่แผนก่อนหน้านี้คือการอาศัยการปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดสังหารหลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงอย่างเงียบ ๆไหนเลยจะคิดว่าคนโง่เขลาเช่นหยางหงหนิงจะผลักหลงเพ่ยเพ่ยเข้าไปในปากของสัตว์ประหลาดต่อหน้าธารกำนัลเช่นนั้นท่านหญิงหยางหงหนิงผู้นี้มิได้มีสายเลือดราชวงศ์ แต่หลงเพ่ยเพ่ยเป็นท่านหญิงตามศักดิ์อย่างแท้จริง ทั้งยังเป็นหลานสาวที่ฮองเฮารักที่สุดด้วยการกระทำนี้ของหยางหงหนิงนับว่าเป็นการสังหารหลงเพ่ยเพ่ยต่อหน้าธารกำนัล เมื่อกลับไปแล้วเจ้าแห่งทิศใต้สืบสวนเรื่องนี้ขึ้นมา หยางหงหนิงไม่มีทางหนีการลงโทษพ้นแน่!หยางหงหนิงยังมิรู้ตัวว่านางได้ก่อภัยพิบัติครั้งใหญ่ขึ้นแล้ว เย่ซวินมิอยากถูกหยางหงหนิงลากให้เดือดร้อนไปด้วย จึงทำได้เพียงเอาตัวรอดเท่านั้นหยางหงหนิงมิรู้ตัวจริง ๆ ว่าพฤติกรรมของตนก่อให้เกิดความผิดพลาดครั้งใหญ่ขึ้น เมื่อถูกเย่ซวินโยนความผิดให้ นางก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเอ่ยออกมา“ทุกคนล้วนมิเห็นด้วยที่จะหยุดเรือ บางทีสัตว์ประหลาดอาจจะโผล่ขึ้นมาอีกครั้งก็ได้…”ยังมิทันที่หยางหงหนิงจะเอ่ยจบ เซี

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2365

    ฉินซานวิ่งไปที่ข้างเรือ เมื่อเขาเห็นภาพนี้ ในใจก็เกิดความหวังขึ้นมาเขาจึงตะโกนออกมา “หยุดเรือเร็วเข้า สัตว์ประหลาดมันไปแล้ว บางทีเราอาจจะตามหาพวกพี่สะใภ้ของข้าและท่านหญิงเจอก็ได้!”หยางซูและหลงอิงก็เออออไปด้วยเช่นกัน “ใช่แล้ว สัตว์ประหลาดอาจจะกินอิ่มจนออกไปแล้ว หยุดเรือแล้วตามหาพวกเขาเถิด บางทีพวกเขาอาจจะยังมีชีวิตอยู่ก็ได้!”แต่หลิวซาน เหยาเซียงและคนอื่น ๆ ต่างก็ตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน “เป็นไปมิได้ พวกเขาต้องตายแล้วแน่ ๆ! สัตว์ประหลาดดุร้ายถึงเพียงนี้ ไม่มีทางไว้ชีวิตแน่”“จะหยุดเรือมิได้ ใครจะรู้ว่าสัตว์ประหลาดตัวนั้นจะกลับมาอีกหรือไม่!”เมื่อเจียงหมิงอี้เห็นว่าเป็นสตรีเห็นแก่ตัวสองคนนี้อีกแล้ว เขาจึงตะคอกออกมา “สัตว์ประหลาดมันไปแล้วอาจจะมิกลับมาอีกก็ได้ บางทีท่านหญิงและคนอื่น ๆ อาจจะยังมีชีวิตอยู่ หากเราไปเช่นนี้ จะเป็นการละทิ้งพวกเขาไปนะ!”โจวหงก็เอ่ยออกมาด้วยเช่นกัน “ขอเพียงมีความหวังอยู่เล็กน้อย ก็มิควรยอมแพ้! ข้าเห็นด้วยที่จะหยุดเรือตามหาพวกเขา!”“พวกเราต้องกลับแล้ว ห้ามหยุดเรือ!”หยางหงหนิงฟื้นตัวขึ้นมาแล้ว นางนึกถึงว่าเมื่อครู่หากนางมิดึงหลงเพ่ยเพ่ยลงไป คนที่ต้องตายก็คือต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status