แชร์

บทที่ 2494

ผู้เขียน: กานเฟย
ซุ่ยเอ๋อร์หน้าซีดเผือด กล่าวเสียงสั่นว่า “พระชายา หน้าจวนเจ้าแห่งทิศใต้ถูกคนของแม่ทัพเสิ่นล้อมไว้หมดแล้วเจ้าค่ะ!”

“พวกเขาบอกว่าให้เข้าจวนเจ้าแห่งทิศใต้ได้อย่างเดียว ห้ามออกเด็ดขาด!”

เมื่อสิ่งที่คาดเดาไว้กลายเป็นจริง ชายาเจ้าแห่งทิศใต้ก็ถึงกับสูดลมหายใจเข้าเฮือกหนึ่งอย่างตื่นกลัว

เช่นนั้นก็หมายความว่า เจ้าแห่งทะเลลงมือแล้ว!

การเรียกให้เจ้าแห่งทิศใต้เข้าวังเป็นเพียงกับดัก!

“แม่นมหลิน คุณหนูสะใภ้ใหญ่พวกนางไปกันแล้วหรือยัง?”

ชายาเจ้าแห่งทิศใต้ถามอย่างร้อนรน

แม่นมหลินรีบตอบ “ก่อนหน้านี้บอกว่ารอให้ดึกกว่านี้อีกหน่อยค่อยไป จะได้มิเป็นที่สังเกตเจ้าค่ะ ตอนนี้น่าจะยังมิได้ไป!”

“ไปดูเร็วเข้า!”

ชายาเจ้าแห่งทิศใต้รีบรุดไปยังเรือนพักของโม่เจี๋ย

โม่เจี๋ยเก็บสัมภาระเรียบร้อยแล้ว และกำลังกำชับนางรับใช้ของตนอยู่

เมื่อเห็นชายาเจ้าแห่งทิศใต้รีบร้อนเข้ามา โม่เจี๋ยพลันสังหรณ์ใจมิดี นางเอ่ยถามอย่างร้อนรน “ท่านแม่ เกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือเพคะ?”

ชายาเจ้าแห่งทิศใต้รีบเล่าเรื่องที่เจ้าแห่งทิศใต้ถูกเรียกเข้าวังให้ฟัง ก่อนจะกล่าวอย่างเคียดแค้นในตอนท้ายว่า “แม่ทัพเสิ่นนำคนมาล้อมจวนเจ้าแห่งทิศใต้ไว้หมดแล้
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2494

    ซุ่ยเอ๋อร์หน้าซีดเผือด กล่าวเสียงสั่นว่า “พระชายา หน้าจวนเจ้าแห่งทิศใต้ถูกคนของแม่ทัพเสิ่นล้อมไว้หมดแล้วเจ้าค่ะ!”“พวกเขาบอกว่าให้เข้าจวนเจ้าแห่งทิศใต้ได้อย่างเดียว ห้ามออกเด็ดขาด!”เมื่อสิ่งที่คาดเดาไว้กลายเป็นจริง ชายาเจ้าแห่งทิศใต้ก็ถึงกับสูดลมหายใจเข้าเฮือกหนึ่งอย่างตื่นกลัวเช่นนั้นก็หมายความว่า เจ้าแห่งทะเลลงมือแล้ว!การเรียกให้เจ้าแห่งทิศใต้เข้าวังเป็นเพียงกับดัก!“แม่นมหลิน คุณหนูสะใภ้ใหญ่พวกนางไปกันแล้วหรือยัง?”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้ถามอย่างร้อนรนแม่นมหลินรีบตอบ “ก่อนหน้านี้บอกว่ารอให้ดึกกว่านี้อีกหน่อยค่อยไป จะได้มิเป็นที่สังเกตเจ้าค่ะ ตอนนี้น่าจะยังมิได้ไป!”“ไปดูเร็วเข้า!”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้รีบรุดไปยังเรือนพักของโม่เจี๋ยโม่เจี๋ยเก็บสัมภาระเรียบร้อยแล้ว และกำลังกำชับนางรับใช้ของตนอยู่เมื่อเห็นชายาเจ้าแห่งทิศใต้รีบร้อนเข้ามา โม่เจี๋ยพลันสังหรณ์ใจมิดี นางเอ่ยถามอย่างร้อนรน “ท่านแม่ เกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือเพคะ?”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้รีบเล่าเรื่องที่เจ้าแห่งทิศใต้ถูกเรียกเข้าวังให้ฟัง ก่อนจะกล่าวอย่างเคียดแค้นในตอนท้ายว่า “แม่ทัพเสิ่นนำคนมาล้อมจวนเจ้าแห่งทิศใต้ไว้หมดแล้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2493

    แม้ว่าหลงเพ่ยเพ่ยจะหลักแหลมเพียงใด แต่นางก็คาดมิถึงเลยว่าเจ้าแห่งทะเลจะวางกับดักจวนเจ้าแห่งทิศใต้เช่นนี้นางจ้องมองหยางหงหนิงอย่างเหม่อลอย ในใจมีเพียงความคิดเดียวผุดขึ้นมามิทันแล้ว!นางกลับไปเตือนเสด็จพ่อที่จวนเจ้าแห่งทิศใต้มิทันแล้ว!คราวนี้ จวนเจ้าแห่งทิศใต้คงมิอาจรอดพ้นเคราะห์กรรม!……จวนเจ้าแห่งทิศใต้เจ้าแห่งทิศใต้ยังคงกำลังจัดเก็บเอกสารอยู่ในห้องตำรา ส่วนชายาเจ้าแห่งทิศใต้สั่งให้นางรับใช้จัดเก็บข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัว เมื่อเห็นว่าเจ้าแห่งทิศใต้ยังคงยุ่งอยู่ จึงยกถ้วยรังนกตุ๋นไปส่งให้ถึงห้องตำราด้วยตนเองทว่ายังมิทันจะก้าวเข้าไปในห้องตำรา องครักษ์คนหนึ่งก็รีบร้อนวิ่งเข้ามา“พระชายา ข้าน้อยมีเรื่องด่วนต้องกราบทูลท่านอ๋องขอรับ...”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้พยักหน้า แล้วเบี่ยงตัวหลีกทางให้เจ้าแห่งทิศใต้ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวจึงร้องบอก “เข้ามา!”องครักษ์วิ่งเข้าไปข้างใน“ท่านอ๋อง ขันทีเฉาจากในวังมาถ่ายทอดพระราชกระแสรับสั่งจากฝ่าบาท ให้ท่านอ๋องเข้าวังโดยทันที มีเรื่องสำคัญต้องหารือพ่ะย่ะค่ะ!”“ตอนนี้ขันทีเฉากำลังรออยู่ด้านนอกพ่ะย่ะค่ะ!”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้เดินตามเข้ามา ครั้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2492

    “หลงเพ่ยเพ่ย เพื่อเย่หรงแล้ว เจ้าถึงกับมิเห็นแก่ข้าที่เป็นสหายเลยหรือ?”“เช่นนั้นข้าจะทำให้เจ้าได้เห็นกับตาว่า เย่หรงจะสนใจเจ้าเช่นกันหรือไม่?”หยางหงหนิงโน้มไปใกล้ใบหน้าหลงเพ่ยเพ่ย กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า “ตอนนี้เขาเชื่อฟังข้าที่สุด เจ้าว่า หากข้าสั่งให้เขาลงมือทรมานเจ้าด้วยตัวเอง เขาจะกล้าขัดคำสั่งข้าหรือ?”“หลงเพ่ยเพ่ย ข้าจะให้เขามองดูเจ้าถูกบุรุษนับพันย่ำยีต่อหน้าต่อตา...”“ข้าจะทำให้เจ้าได้เห็นเขากระดิกหางอ้อนวอนขอความเมตตาแทบเท้าข้าราวกับสุนัข...”“พวกเจ้าสองคนมันสารเลว ข้าเกลียดจนอยากจะสังหารพวกเจ้าให้ตายนัก!”“แต่หากพวกเจ้าคิดจะไปเป็นคู่รักอาภัพในปรภพ หากข้ามิอนุญาตก็อย่าได้หวัง ข้ามิปล่อยให้พวกเจ้าตายง่าย ๆ หรอก!”หลงเพ่ยเพ่ยมองหยางหงหนิงอย่างโกรธแค้น ทนมิไหวจนถ่มน้ำลายใส่หน้านาง“หยางหงหนิง ข้าว่าเจ้ากับหลงซินช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยกโดยแท้ พวกเจ้าสองคนศีลเสมอกันปานนี้ มิได้อยู่ด้วยกันคงน่าเสียดายแย่!”แม้ปากจะด่าทอหยางหงหนิง แต่ในใจของหลงเพ่ยเพ่ยกลับเริ่มกังวลถึงพวกของหลิงอวี๋ขึ้นมาเย่หรงถูกหยางหงหนิงควบคุมและทรยศหักหลังพวกเขาเช่นนั้นแล้ว หลิง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2491

    แม้เซียวหลินเทียนจะมีโอสถเสริมพลังวิญญาณที่หลิงอวี๋ให้มาติดตัว แต่เขามิต้องการให้สวินเย่รู้ จึงทำตามคำพูดของสวินเย่และหยุดลงเพื่อตรวจสอบบนร่างกายของเซียวหลินเทียนไม่มีบาดแผล แต่สวินเย่ถูกโขดหินบาดเป็นแผลสองแห่ง บาดแผลมิใหญ่นัก เพียงทำแผลก็มิเป็นอะไรแล้วเซียวหลินเทียนยังคงแบกสวินเย่เดินต่อไป ฉินซานและหลงเพ่ยเพ่ยยังคงรอสมทบกับพวกเขาอยู่ ขอเพียงแค่หามังกรขดพบ ก็จะสามารถส่งสัญญาณให้ฉินซานได้แล้วในยามนี้เอง เซียวหลินเทียนถึงมีเวลาได้ครุ่นคิดว่าเหตุใดเจ้าแห่งทะเลจึงวางกำลังซุ่มโจมตีไว้ในคุกน้ำภารกิจครั้งนี้ ขนาดคนอย่างเถาจื่อพวกเขายังมิได้บอก แล้วเจ้าแห่งทะเลรู้ได้อย่างไรว่าคืนนี้พวกเขาจะมาช่วยเลี่ยวหงเสีย?หรือว่าในหมู่พวกเขามีไส้ศึกปรากฏขึ้นอีกครั้ง?ตัวเขากับหลิงอวี๋และเย่หรงต่างก็ตกอยู่ในวงล้อม แล้วพวกฉินซานจะยังปลอดภัยอยู่หรือไม่?เมื่อคิดถึงตรงนี้หัวใจของเซียวหลินเทียนก็เย็นเยียบขึ้นมา พลันนึกถึงสหายสองคนที่เย่หรงพามาในคืนนี้เย่หรงย่อมไม่มีทางทรยศพวกเขา แต่สหายสองคนนั้นไว้ใจได้จริงหรือ?หากพวกเขาไว้ใจมิได้ เช่นนั้นแล้วฉินซานกับหลงเพ่ยเพ่ยก็ตกอยู่ในอันตราย!เป็นไปดังที่หล

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2490

    เซียวหลินเทียนมิได้คิดหมายตามังกรขด และเขาก็มิได้บอกสวินเย่ด้วยว่ามังกรขดเชื่อฟังคำสั่งของหลิงอวี๋สำหรับตาเฒ่าประหลาดผู้นี้ เซียวหลินเทียนยังคงมิเผยทุกสิ่งออกไปทั้งหมดน้ำในคุกน้ำท่วมจนเลยหัวของทั้งสองคนไปแล้ว อยู่ห่างจากเพดานอีกเพียงมิกี่เมตรเท่านั้นเซียวหลินเทียนและสวินเย่ต่างก็ลอยคอกันอยู่บนผิวน้ำ“เซียวหลินเทียน เตรียมตัวได้!”สวินเย่มองน้ำที่สูงใกล้ถึงเพดาน แล้วเตือนเซียวหลินเทียนให้เตรียมตัว“ประเดี๋ยวเจ้าดำน้ำลงไปดึงหินก้อนนั้นออก จากนั้นพวกเราก็จะหนีออกไปได้แล้ว!”เซียวหลินเทียนพยักหน้า แล้วมองไปทางประตูห้องขัง“อาอวี๋ เจ้าอดทนไว้นะ อีกมินานข้าจะกลับมาช่วยเจ้า!”เซียวหลินเทียนคิดอยู่ในใจอย่างเงียบ ๆ“ใกล้แล้ว ลงไปได้!”สวินเย่จับไหล่ของเซียวหลินเทียนไว้แน่น จากนั้นทั้งสองคนก็ดำน้ำลงไปพร้อมกันหินก้อนนั้นถูกแรงดันน้ำดันจนอัดแน่นอยู่ในช่องหิน เซียวหลินเทียนต้องใช้แรงอย่างที่สุดจึงจะดึงหินก้อนนั้นออกมาได้น้ำที่เต็มห้องขังนั้นเมื่อเจอช่องทางออกก็ไหลทะลักออกไปอย่างเต็มที่เป็นดังที่สวินเย่คาดการณ์ไว้ ก้อนหินโดยรอบต่างพากันคลายตัวภายใต้แรงดันน้ำนั้นแต่เซียวหลินเทีย

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2489

    “จูเก๋ออี้หนีออกไปตามแผนของเจ้ารึ?”เซียวหลินเทียนตาเป็นประกายขึ้นมาทันที “เจ้าทำให้เขาหนีออกไปได้อย่างไร?”“หากเจ้ามีความสามารถช่วยเขาหนีออกไปได้ แล้วเหตุใดมิให้เขาพาเจ้าหนีไปด้วยกันเล่า?”สวินเย่ยิ้มเยาะออกมา “จูเก๋ออี้มิสามารถพาร่างกายที่พิการเช่นข้าหนีไปด้วยได้หรอก!”“ที่ข้าบอกเรื่องนี้กับเจ้า ก็เพื่อให้เจ้าเชื่อใจข้า!”“เซียวหลินเทียน เจ้าดูห้องขังนี้สิ เจ้าเชื่อหรือไม่ว่าข้ารู้จักกำแพงหินทุกแผ่นในนี้ทุกซอกทุกมุมราวกับฝ่ามือตนเอง!”“เจ้าคงเคยได้ยินชื่อเสียงของข้า รู้ว่าข้ามีชื่อเสียงในด้านวิชากู่ แต่ในห้องขังนี้ สิ่งที่ข้าเรียนรู้ได้นั้นเหนือไปกว่าวิชากู่ที่ข้าถนัดเสียอีก!”“ข้ามิเพียงแต่เชี่ยวชาญด้านตำแหน่งที่ตั้ง แต่ยังเชี่ยวชาญด้านโครงสร้างของสิ่งปลูกสร้างด้วย หรือแม้กระทั่งทักษะอื่น ๆ ที่เจ้ามิอาจจินตนาการได้ก็ตาม...”“อย่างเช่น...”สวินเย่ชูมือขึ้นชี้ไปที่กำแพงถ้ำฝั่งตรงข้าม แล้วเอ่ยออกมาอย่างใจเย็น “เจ้าไปตรงนั้น แล้วเดินตามเส้นตรงนี้ไปจนสุดทาง!”“เหนือข้อเท้าของเจ้าจะมีก้อนหินขนาดเท่าฝ่ามือก้อนหนึ่ง เจ้าไปหามันให้เจอก่อน แล้วข้าค่อยบอกเจ้าว่ามันมีประโยชน์อย่างไร!”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status